00:00:00 → 00:00:03 บ้านคือเราเราคือบ้านสะท้อนซึ่งกันและกัน
00:00:03 → 00:00:06 บ้านที่มันรกมันก็สะท้อนเราเนี่ยยังไม่
00:00:06 → 00:00:09 ได้กลับมารักตัวเองมากพอเรากำลังโฟกัสกับ
00:00:09 → 00:00:12 เรื่องอื่นที่มากเกินไปเราคิดโน่นคิดนี่
00:00:12 → 00:00:16 เราอยู่ในบ้านแล้วจิตเราไม่ได้อยู่ที่นี่
00:00:16 → 00:00:18 ถ้าเราอยู่กับปัจจุบันเราเห็นสิ่งที่เรา
00:00:18 → 00:00:20 อยู่ตรงหน้าจริงๆอ่ะมันจะรีเราแล้วเราก็
00:00:20 → 00:00:24 จะอ่ะหาวิธีแก้ไขบางทีเราไปสนใจเรื่องคน
00:00:24 → 00:00:26 อื่นแต่ในความเป็นจริงอ่ะเราลืมที่จะทำ
00:00:27 → 00:00:30 ให้ตัวเองพอใจเราลืมที่จะกลับมารักตัวเอง
00:00:30 → 00:00:32 เราต้องรู้ให้ได้ว่าความสุขที่แท้จริงของ
00:00:32 → 00:00:34 เราคืออะไรการเก็บที่นอนน่ะมันเป็นการปิด
00:00:34 → 00:00:37 จ๊อบการนอนของเราเราเก็บที่นอนเนี่ยเนี่ย
00:00:37 → 00:00:39 ก็คือจ๊อบดันละมนุษย์ทุกคนจะรู้สึกมีความ
00:00:39 → 00:00:42 ก้าวหน้าถ้าเราทำอะไรสำเร็จเล็กๆน้อยๆ
00:00:42 → 00:00:45 หลายๆคนมองข้ามความสำเร็จเล็กๆน้อยๆไป
00:00:45 → 00:00:48 แล้วมัวแต่รอคอยความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่แต่
00:00:48 → 00:00:50 สิ่งนั้นมันมันไม่เคยมาถึงเลยค่ะถ้าคุณ
00:00:50 → 00:00:53 ไม่เริ่มต้นจากความสำเร็จเล็กๆพรายามเช้า
00:00:53 → 00:00:53 ทุก
00:00:53 → 00:00:57 [เสียงหัวเราะ]
00:00:58 → 00:01:01 วันก็รู้สึกมีความสุขง่ายขึ้นนะมันเหมือน
00:01:01 → 00:01:04 กับเราได้เอาความเครียดที่เราเคยลืมไป
00:01:04 → 00:01:07 แล้วในอดีตมันค่อยๆเคาะออกมาเคาะออก
00:01:07 → 00:01:13 มาเกลาแก้โรคเกลานิสัยห่างไกล
00:01:13 → 00:01:16 โรคสวัสดีค่ะยินดีต้อนรับเข้าสู่เกลาแก้
00:01:16 → 00:01:19 โรคค่ะวันนี้เรามีอะไรใหม่ๆมาเสิร์ฟค่ะมา
00:01:19 → 00:01:21 เสิร์ฟคุณผู้ชมทุกคนเลยเพราะว่าวันนี้
00:01:21 → 00:01:23 เนี่ยเราจะคุยกันในเรื่องของการจัดบ้าน
00:01:23 → 00:01:25 เนี่ยเป็นประตูบานแรกสู่การรักตัวเองได้
00:01:25 → 00:01:28 ยังไงแล้ววันนี้พ้านะคะก็อยู่กับครูนิชา
00:01:28 → 00:01:32 เภสัชกรหญิงทันนิชาอัครวินท์สวัสดีค่ะ
00:01:32 → 00:01:35 สวัสดีค่ะก่อนอื่นอยากให้ครูนิชาแนะนำตัว
00:01:35 → 00:01:39 เองนิดนึงค่ะก่อนหน้านี้ก็เป็นเภสัชกรค่ะ
00:01:39 → 00:01:43 ทำงานประจำแล้วก็เปิดร้านขายยาค่ะ
00:01:43 → 00:01:46 ปัจจุบันก็ได้หันตัวเองกลายมาเป็นคุณแม่
00:01:46 → 00:01:48 เลี้ยงเดี่ยวแล้วก็ได้มาทำเป็นที่ปรึกษา
00:01:48 → 00:01:51 นักจัดระเบียบบ้านแบบญี่ปุ่นค่ะอ้าอุย
00:01:51 → 00:01:54 หลายๆคนน่าจะกำลังเชื่อมโยงอยู่ว่าเอ๊จาก
00:01:54 → 00:01:57 เภสัชกรมาเป็นนักจัดระเบียบบ้านเนี่ยที่
00:01:57 → 00:01:59 มาที่ไปเป็นยังไงบ้างคะค่ะก็อาจจะเป็น
00:01:59 → 00:02:02 เป็นช่วงชีวิตผกพันช่วงเวลาที่ผ่านมา
00:02:02 → 00:02:04 เนี่ยเราก็เป็นเพสกรแหละก็มีความสุขกับ
00:02:04 → 00:02:07 หน้าที่การงานนะคะแต่พอถึงจุดๆหนึ่งที่
00:02:07 → 00:02:10 ชีวิตได้เหมือนมีปัญหาชีวิตเข้ามามีมรสุม
00:02:10 → 00:02:13 ชีวิตเข้ามาแล้วมันทำให้ตัวเราเองเนี่ย
00:02:13 → 00:02:15 กลายเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวนะคะเริ่มมี
00:02:15 → 00:02:18 ปัญหาชีวิตยุ่งเหยิงแล้วก็ประกอบกับการทำ
00:02:18 → 00:02:21 เพสัตกรในช่วงนั้นเนี่ยเราก็เริ่มไม่สนุก
00:02:21 → 00:02:24 กับการทำละแล้วเราก็ต้องบริหารเวลาในการ
00:02:24 → 00:02:28 ที่เราจะต้องดูแลลูกแล้วก็หาเงินแล้วก็ทำ
00:02:28 → 00:02:30 ประกอบอาชีพตรงนี้ด้วยเงี้ยค่ะค่ะช่วง
00:02:30 → 00:02:32 ระหว่างที่ผ่านมาตอนนั้นเองเนี่ยเป็นช่วง
00:02:32 → 00:02:35 ที่ออนไลน์เริ่มเติบโตนะคะเราก็เริ่มสนุก
00:02:35 → 00:02:38 กับการทำออนไลน์แล้วเราก็อยากจะนำความ
00:02:38 → 00:02:41 เป็นเพสกรเนี่ยเข้าไปทำเป็นออนไลน์ด้วยนะ
00:02:41 → 00:02:43 คะแต่ว่าเหมือนกับติดปัญหาเรื่องของ
00:02:43 → 00:02:46 วิชาชีพนะคะก็เลยไม่ได้อยากจะยุ่งกับตรง
00:02:46 → 00:02:49 นี้ละนะคะก็ได้มาศึกษาเรื่องของการทำ
00:02:49 → 00:02:52 ออนไลน์เพิ่มเติมอื่นๆอย่างเงี้ยค่ะแล้ว
00:02:52 → 00:02:54 ก็เราเริ่มสนุกกับการทำออนไลน์์แล้วก็ได้
00:02:54 → 00:02:56 รู้จักกับการจัดระเบียบบ้านเนี่ยแหละค่ะ
00:02:56 → 00:03:00 มาทำเป็นช่องทางออนไลน์ตรงนี้ค่ะครูนิชา
00:03:00 → 00:03:02 เนี่ยได้เรียนการจัดระเบียบบ้านแบบคุณ
00:03:02 → 00:03:05 มารีเอกควันโดเลยใช่มั้ยคะใช่ค่ะช่วง
00:03:05 → 00:03:08 ระหว่างนั้นเองที่เราได้เริ่มต้นนะคะเรา
00:03:08 → 00:03:10 ก็ได้อ่านหนังสือชีวิตดีขึ้นได้ทุกด้าน
00:03:10 → 00:03:13 ด้วยการจัดบ้านแค่ครั้งเดียวแล้วก็ค่อยๆ
00:03:13 → 00:03:16 ลองทำไปอ่ะค่ะเหมือนกับว่าชีวิตอยากจะดี
00:03:16 → 00:03:19 ขึ้นน่ะแล้วเราเป็นคนที่ไม่ได้ชอบจัดบ้าน
00:03:19 → 00:03:22 นะเป็นคนที่สนุกกับการทำงานมากกว่าเนาะ
00:03:22 → 00:03:24 เป็นแบบคนสมัยใหม่เนาะสมัยนี้ก็ Working
00:03:24 → 00:03:27 Woman แหละบ้านก็คือเอาไว้นอนอย่างเดียว
00:03:27 → 00:03:29 ไม่ได้มีความเป็นแม่บ้านอะไรมากนักนะคะ
00:03:29 → 00:03:32 ง่ายๆแต่ว่าตอนนั้นเนี่ยชีวิตที่เริ่มมี
00:03:32 → 00:03:35 ปัญหาชีวิตเราก็อยากจะดีขึ้นอ่ะเนาะเอา
00:03:35 → 00:03:38 ล่ะหนังสือบอกว่าจัดบ้านแล้วชีวิตจะดี
00:03:38 → 00:03:40 ขึ้นก็ต้องลองดูก็เป็นจุดเปลี่ยนของชีวิต
00:03:40 → 00:03:42 ค่ะหลังจากที่เราได้จัดระเบียบบ้านแล้ว
00:03:42 → 00:03:45 ชีวิตก็ค่อยๆมีจุดเปลี่ยนที่ดีขึ้นดีขึ้น
00:03:45 → 00:03:48 มาเรื่อยๆอืค่ะอยากทราบค่ะว่าแล้วอย่าง
00:03:48 → 00:03:51 เงี้ยบ้านเนี่ยสามารถสะท้อนนิสัยของคนที่
00:03:51 → 00:03:53 อยู่อาศัยได้มั้คะจริงๆมันสะท้อนเลยนะ
00:03:53 → 00:03:56 พฤติกรรมของเราที่แสดงออกอ่ะค่ะมันก็
00:03:56 → 00:04:00 สะท้อนเป็นข้าวของหรือว่าสิ่งที่ที่เราพบ
00:04:00 → 00:04:02 เจอในชีวิตประจำวันเลยไม่ว่าจะเป็นข้าว
00:04:02 → 00:04:05 ของในบ้านหรือว่าผู้คนหรือสถานการณ์ต่างๆ
00:04:05 → 00:04:08 ที่เราพบเจออ่ะค่ะมันสะท้อนสิ่งที่เรา
00:04:08 → 00:04:10 เป็นการที่มีบ้านรกเนี่ยมันกำลังสะท้อน
00:04:10 → 00:04:13 ว่าชีวิตเราอ่ะไม่ได้หันกลับมาดูแลตัวเอง
00:04:13 → 00:04:16 เลยเรากำลังโฟกัสกับเรื่องอื่นที่มากเกิน
00:04:16 → 00:04:19 ไปแล้วก็มันทำให้เราไม่ได้กลับมาดูแลตัว
00:04:19 → 00:04:22 เองไม่ได้กลับมาดูแลบ้านมันเป็นเหมือนสท
00:04:22 → 00:04:25 เรื่องของความคิดความยุ่งเหยิงต่างๆที่
00:04:25 → 00:04:27 เราเป็นอยู่อ่ะค่ะแพนด้าเคยได้ยินมาว่า
00:04:27 → 00:04:29 บ้านเนี่ยอย่างอย่างที่ครูบอกเมื่อกี้เลย
00:04:29 → 00:04:32 เนาะว่ามันสะท้อนเราแล้วมันสามารถทำให้
00:04:32 → 00:04:34 เราเนี่ยรู้จักตัวเองมากขึ้นได้ด้วยอ่ะ
00:04:34 → 00:04:36 ค่ะอยากอยากรู้เพิ่มว่าแล้วมันทำให้เรา
00:04:36 → 00:04:39 รู้จักตัวเองมากขึ้นได้ยังไงอ่ะถ้าเราได้
00:04:39 → 00:04:42 ได้อยู่กับบ้านจริงๆอ่ะเราจะเห็นว่ามัน
00:04:42 → 00:04:44 สะท้อนความเป็นตัวเรานะถ้าบ้านเราเรา
00:04:44 → 00:04:47 เริ่มสังเกตว่าบ้านเรารกเนี่ยแสดงว่าเรา
00:04:47 → 00:04:49 ไม่ได้มีเวลาที่จะมาดูแลหรือจัดการหรือ
00:04:50 → 00:04:53 ใส่ใจตัวเองคือถ้าเราเห็นแล้วเราอยากจะ
00:04:53 → 00:04:55 เอ้ยจัดการตัวเองดีกว่าจัดระเบียบบ้านดี
00:04:55 → 00:04:58 กว่าเงี้ยนี่ก็แสดงว่าเราสามารถคิดได้
00:04:58 → 00:05:00 ด้วยตัวเองแล้วเราก็สามารถที่ที่จะแป up
00:05:00 → 00:05:03 จัดการข้าวของในบ้านจัดระเบียบชีวิตของ
00:05:03 → 00:05:05 เราไปด้วยถ้าเราอยู่กับปัจจุบันเราเห็น
00:05:05 → 00:05:08 สิ่งที่เราอยู่ตรงหน้าจริงๆอ่ะมันจะรีเรา
00:05:08 → 00:05:12 แล้วเราก็จะอ่ะหาวิธีแก้ไขแต่อย่างหลายๆ
00:05:12 → 00:05:14 คนนะค่ะหรือเหมือนตัวเองเองก็ตามเนี่ยที่
00:05:14 → 00:05:16 ในอดีตเนี่ยไม่ได้อยู่กับปัจจุบันน่ะมัน
00:05:16 → 00:05:19 เหมือนกับเราคิดโน่นคิดนี่เราอยู่ในบ้าน
00:05:19 → 00:05:22 แล้วจิตเราไม่ได้อยู่ที่นี่เรามัวแต่คิด
00:05:22 → 00:05:25 เรื่องงานมีความเครียดเรื่องโน้นเรื่อง
00:05:25 → 00:05:28 นี้แล้วก็อยู่บ้านแค่เอาไว้นอนตื่นเช้ามา
00:05:28 → 00:05:31 ก็ต้องเร่งรีบออกไปไปทำงานหรือมีเรื่อง
00:05:31 → 00:05:34 ให้เครียดหลายๆอย่างจนกลับมาเห็นอีกทีมัน
00:05:34 → 00:05:38 ยุ่งเยิงมันวุ่นวายมันรกไปทุกด้านเลยเออ
00:05:38 → 00:05:40 ทุกเรื่องเลยไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเงิน
00:05:40 → 00:05:43 ของเราเรื่องความสัมพันธ์ของเราหรือว่า
00:05:43 → 00:05:45 เรื่องแบบข้าวของในบ้านอย่างเงี้ยค่ะ
00:05:45 → 00:05:47 เหมือนบ้านมันกำลังจะบอกเราเนาะมันกำลัง
00:05:47 → 00:05:50 จะสะท้อนเราแต่ว่าเราไม่รู้ตัวเราไม่มอง
00:05:50 → 00:05:52 เ้าเราไม่อยู่กับที่นี่เดี๋ยวนี้อยู่กับ
00:05:52 → 00:05:55 บ้านจริงๆอย่างเงี้ยค่ะอค่ะโหตอนนี้หลายๆ
00:05:55 → 00:05:58 ท่านน่าจะกำลังมองดูรอบๆตัวละว่าบ้าน
00:05:58 → 00:06:00 กำลังบอกอะไร
00:06:00 → 00:06:04 อ่าทนี้แพนด้าเคยคุยกับครูนชาครั้งหนแล้ว
00:06:04 → 00:06:06 ตอนนั้นครูบอกแพนด้าว่าจริงๆการจัดบ้าน
00:06:06 → 00:06:09 เนี่ยเป็นประตูบานแรกสู่การรักตัวเองยน่า
00:06:09 → 00:06:12 สนใจมากๆหลายๆท่านน่าจะกำลังแบบยังไงอ่า
00:06:12 → 00:06:15 ครูช่วยอธิบายได้ไหมคะมันเหมือนกับเราเรา
00:06:15 → 00:06:18 ได้เรียนรู้สิ่งนี้ด้วยตัวเองอ่ะไม่มีใคร
00:06:18 → 00:06:21 มาบอกเราหรอกเนาะแต่เราแค่รู้ว่าเฮ้ยการ
00:06:21 → 00:06:24 รักตัวเองมันดีนะแต่บางทีเราเรามองไม่
00:06:24 → 00:06:27 เห็นนะค่ะมันมันเป็นสิ่งที่อยู่ภายในของ
00:06:27 → 00:06:30 เราอ่ะซึ่งบางทีเรามองไม่เห็นแล้วมันจับ
00:06:30 → 00:06:34 ต้องไม่ได้แต่บ้านเนี่ยบ้านคือเราเราคือ
00:06:34 → 00:06:37 บ้านค่ะสะท้อนซึ่งกันและกันบ้านที่มันรก
00:06:37 → 00:06:40 มีความยุ่งเหยิงในบ้านมีความสกปรกอะไร
00:06:40 → 00:06:43 ต่างๆเนี่ยมันก็สะท้อนเหมือนกันว่าเรา
00:06:43 → 00:06:46 เนี่ยยังไม่ได้กลับมารักตัวเองมากพอเรา
00:06:46 → 00:06:49 ไม่ได้ดูแลตัวเองมากพอบางทีเก็บที่นอนไม่
00:06:49 → 00:06:52 ได้สนใจด้วยซ้ำหรือว่าจะล้างห้องน้ำทำ
00:06:52 → 00:06:55 ความสะอาดปัดฝุ่นอะไรต่างๆเงี้ยค่ะพอสิ่ง
00:06:55 → 00:06:58 เนี้ยมันก็สะท้อนว่าเราก็เหมือนกันเราก็
00:06:58 → 00:07:01 ไม่ได้มาสนใจร่างกายตัวเองหรือความรู้สึก
00:07:01 → 00:07:04 ตัวเองมากเท่าไหร่บางทีเราไปสนใจเรื่องคน
00:07:04 → 00:07:07 อื่นเรามัวแต่จะทำงานให้เจ้านายพอใจหรือ
00:07:07 → 00:07:11 ว่าทำตัวเองให้แฟนรักหรือทำให้พ่อแม่ภาค
00:07:11 → 00:07:14 ภูมิใจทำให้คนอื่นภาคภูมิใจอย่างเงี้ยค่ะ
00:07:14 → 00:07:16 มันเป็นจุดที่เราคิดว่าสิ่งเมันถูกต้อง
00:07:16 → 00:07:19 แล้วแต่ในความเป็นจริงอ่ะเราลืมไปเราลืม
00:07:19 → 00:07:22 ที่จะทำให้ตัวเองพอใจเราลืมที่จะกลับมา
00:07:22 → 00:07:25 รักตัวเองอะไรที่มันเป็นความสุขของเราอ่ะ
00:07:25 → 00:07:27 บางทีเราลืมไปเลยคือเรามัวแต่ทำให้คนอื่น
00:07:27 → 00:07:29 มีความสุขที่ผ่านมาก็เหมือนกันค่ะจริงๆ
00:07:30 → 00:07:33 การมาเรียนเป็นเภสัชกรเป็นทางสายแพทย์
00:07:33 → 00:07:35 เนี่ยก็คืออยากให้คุณพ่อคุณแม่ภาคภูมใจนะ
00:07:35 → 00:07:37 อยากให้เขามีความสุขเพราะว่าคุณแม่เค้า
00:07:37 → 00:07:39 ป่วยเป็นโรค sle เป็นโรคพุ่มพวงเงี้ยค่ะ
00:07:39 → 00:07:42 เป็นมานานแล้วแหล่ะเราก็เอ้อไม่รู้จะ
00:07:42 → 00:07:45 เรียนอะไรเนาะตอนเด็กๆนะคะเป็นเภสัชกรก็
00:07:45 → 00:07:48 ได้นะคะเผื่อที่จะดูแลคุณแม่มันเป็นสิ่ง
00:07:48 → 00:07:50 ที่เราตัดสินใจการใช้ชีวิตของเราอ่ะเพื่อ
00:07:50 → 00:07:54 คนอื่นทั้งนั้นเลยเราดูแลครอบครัวเราทำ
00:07:54 → 00:07:57 สิ่งนี้เราทำอาชีพนี้เราทำพฤติกรรมแบบนี้
00:07:57 → 00:08:01 เพื่อให้คุณซามี่เราภาคภูมิใจจเราทำแบบ
00:08:01 → 00:08:03 นี้เพื่อให้ลูกเรามีความสุขเราทำสิ่งนี้
00:08:03 → 00:08:06 เพื่อให้เจ้านายเรามีความสุขหรือให้ที่ทำ
00:08:06 → 00:08:09 งานเราให้งานเรามันสำเร็จแบบเนี้ยซึ่งใน
00:08:09 → 00:08:11 ความเป็นจริงสุดท้ายแล้วเราลืมกลับมารัก
00:08:11 → 00:08:14 ตัวเองพอในจุดที่ครูได้จัดระเบียบบ้านน่ะ
00:08:14 → 00:08:17 คะมันคือการอยู่กับตัวเอง 100% เลยแล้ว
00:08:17 → 00:08:20 มันก็ได้เห็นบ้านเนี่ยสะท้อนอะไรหลายๆ
00:08:20 → 00:08:22 อย่างมากโดยเฉพาะข้าวของในบ้านนะคะ
00:08:22 → 00:08:26 ระหว่างที่เราจัดระเบียบไปเราเห็นข้าวของ
00:08:26 → 00:08:28 ต่างๆที่เราจะต้องคัดทิ้งคัดเก็บหลายๆ
00:08:28 → 00:08:31 อย่างอ่ะคเราก็จะย้อนไปเห็นความทรงจำของ
00:08:31 → 00:08:34 เราข้าวของทุกชิ้นเก็บความทรงจำสิ่งที่
00:08:34 → 00:08:36 มันเป็นอดีตเสื้อผ้าที่เป็นอดีตข้าวของ
00:08:36 → 00:08:39 ที่เป็นอดีตหนังสือที่เราเคยอ่านในอดีต
00:08:39 → 00:08:41 เนี่ยมันก็จะสะท้อนสิ่งที่อ๋อตอนนั้นเรา
00:08:41 → 00:08:44 ซื้ออันนี้เพราะว่าอะไรตอนนั้นเรามีชิ้น
00:08:44 → 00:08:46 นี้เพราะอะไรอย่างเงี้ยค่ะแล้วช่วง
00:08:46 → 00:08:48 ระหว่างที่เราได้จัดระเบียบเนี่ยเราก็ได้
00:08:48 → 00:08:50 ตัดสินใจทิ้งสิ่งนั้นออกไปแล้วเราได้เข้า
00:08:50 → 00:08:52 ใจตัวเองจริงๆแล้วว่าอ๋อสิ่งที่เรามี
00:08:52 → 00:08:55 เนี่ยมันไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการทั้งนั้น
00:08:55 → 00:08:57 เลยนะมันเป็นสิ่งที่เราตระหนักดูได้ได้ใน
00:08:57 → 00:08:59 ตอนนั้นเลยว่าเออเสื้อผ้าอะไรต่างๆเนี่ย
00:08:59 → 00:09:01 บางทีีเป็นเพราะคนนั้นเชียร์ซื้อคนนี้
00:09:01 → 00:09:04 เชียร์ซื้อเพื่อนบอกว่าดีพี่สาวบอกว่าสวย
00:09:04 → 00:09:06 ซื้อสิอะไรเงี้ยแต่ในความจริงเราใส่แล้ว
00:09:06 → 00:09:08 มันไม่ใช่เราเราไม่ชอบอย่าเงี้ยค่ะเรา
00:09:08 → 00:09:11 เข้าใจเลยว่าคำว่ารักตัวเองจริงๆคือการ
00:09:11 → 00:09:14 กลับมาให้ความสุขกับตัวเองจริงๆแบบความ
00:09:14 → 00:09:16 สุขภายในอ่ะที่ไม่ใช่ความสุขแบบปลนเปลอ
00:09:16 → 00:09:19 เอ้ยฉันสวยฉันมีความสุขตรงนั้นอาจจะแค่
00:09:19 → 00:09:21 ผิวเผินแต่มันเป็นความสุขทางใจที่เราต้อง
00:09:21 → 00:09:23 รู้ให้ได้ว่าความสุขที่แท้จริงของเราคือ
00:09:23 → 00:09:27 อะไรอ่าครูนิชาเจอหรือยังคะความสุขที่แท้
00:09:27 → 00:09:29 จริงของครูนิชาคืออะไรเจเจอแล้วคือทุกวัน
00:09:29 → 00:09:31 นี้ก็ปรับมาเยอะมากกแต่ก่อนเนี่ยก็จะเป็น
00:09:31 → 00:09:34 ลักษณะเหมือนผู้หญิงทั่วไปเนาะ Working
00:09:34 → 00:09:37 Woman เราก็เหมือนกับการแต่งตัวหรือการ
00:09:37 → 00:09:39 ใช้ชีวิตการแฟชั่นอะไรต่างๆที่เราจะตาม
00:09:39 → 00:09:42 กระแสแฟชั่นนะคะเราซื้อโน่นซื้อนี่
00:09:42 → 00:09:44 กระเป๋ารองเท้าเครื่องประดับการแต่งหน้า
00:09:44 → 00:09:47 การแต่งตัวกันทุกอย่างแต่พอปัจจุบันเนี่ย
00:09:47 → 00:09:50 เราเรากลับมาเห็นตัวเองแล้วว่าเอ้ยเราชอบ
00:09:50 → 00:09:53 อะไรที่มันสบายๆเรียบง่ายหรือแม้แต่การ
00:09:53 → 00:09:55 แต่งตัวหรือว่าการแต่งบ้านหรืออะไรพวก
00:09:55 → 00:09:57 เนี้ยเออเนาะเรียบง่าย minimalist หรือ
00:09:57 → 00:10:00 อะไรแบบเนี้ยที่มัน 4 เบสิคที่เราจะมีตอน
00:10:00 → 00:10:04 นี้เริ่มแบบเป็นออกโทนสบายๆที่เราใส่ได้
00:10:04 → 00:10:06 ประจำวันเสื้อผ้าอะไรเงี้ยค่ะเราไม่ค่อย
00:10:06 → 00:10:09 ตามแฟชั่นละเอเครื่องประดับอะไรต่างๆ
00:10:09 → 00:10:11 เดี๋ยวนี้ก็บริจาคไปหมดละก็ใช้เข้าแค่
00:10:11 → 00:10:14 ชิ้น 2 ชิ้นชิ้นเดิมๆเลยเพราะเรารู้สึก
00:10:14 → 00:10:16 ว่าเราชอบใส่ชิ้นนี้เราชอบใส่อะไรอย่า
00:10:16 → 00:10:19 เงี้ยถ้าในอดีตเราก็จะเอ๊ะเดี๋ยวเพื่อนจะ
00:10:19 → 00:10:22 ทักมนะว่าใส่เสื้อผ้าซ้ำเอ๊ะเหอเครื่อง
00:10:22 → 00:10:25 ประดับอันนี้เรามีแล้วเดี๋ยวมันจะใส่แล้ว
00:10:25 → 00:10:27 มันจะซ้ำหรือเปล่าอะไรเงี้ยค่ะมันก็จะ
00:10:27 → 00:10:29 เป็นแบบนี้ในอดีตแต่ปัจจุบันไม่ไม่ไม่
00:10:29 → 00:10:32 แคร์เรียกว่าไม่แคร์สื่อแครสื่อน้อยลง
00:10:32 → 00:10:34 เนาะเราก็แคร์ตัวเองมากขึ้นมีความสุขกับ
00:10:34 → 00:10:36 ตัวเองมากขึ้นได้มาจากการจัดระเบียบบ้าน
00:10:36 → 00:10:40 เลยจริงค่ะค่ะเมื่อกี้มีพูดถึงเรื่องของ
00:10:40 → 00:10:42 การจัดที่นอนแพนด้าก็เคยได้ยินอันนึงที่
00:10:42 → 00:10:45 เขาพูดกันบ่อยๆว่าจริงๆการจัดที่นอนแค่
00:10:45 → 00:10:47 เราตื่นมาแล้วเราจัดที่นอนหรือเก็บที่นอน
00:10:47 → 00:10:50 ตอนเช้าเนี่ยสามารถทำให้เราภาคภูมิใจใน
00:10:50 → 00:10:52 ตัวเองได้มันเป็นอย่างงั้นจริงๆมั้ยคะ
00:10:52 → 00:10:55 จริงๆค่ะตอนแรกครูก็เหมือนกับเอ๊ะใครเขา
00:10:55 → 00:10:58 พูดมามันมีทฤษฎีอะไรหรือเปล่าสุดท้ายครู
00:10:58 → 00:11:00 ก็ได้ไปเจอหนังสือจริงๆด้วยนะคะเขามี
00:11:00 → 00:11:02 เขียนว่า make your Best หนังสือเรื่อง
00:11:02 → 00:11:04 make your Best นะคะพันเรือเอก William
00:11:04 → 00:11:08 แวนที่เขาอ่าเป็นทหารแล้วเขาก็สอนสิ่งนี้
00:11:09 → 00:11:11 อ่ะค่ะให้กับทหารในในหน่วยของเขาหน่ยซีล
00:11:11 → 00:11:14 ของเขามันเหมือนกับว่าการเก็บที่นอนน่ะ
00:11:14 → 00:11:17 มันเป็นการปิดจ๊อบปิดจ๊อบการนอนของเราค่ะ
00:11:17 → 00:11:20 อ่าเรานอนเสร็จเราตื่นขึ้นมาเราเก็บที่
00:11:20 → 00:11:23 นอนเนี่ยเนี่ยก็คือจ๊อบดันละมันคือความ
00:11:23 → 00:11:26 สำเร็จอย่างหนึ่งที่เรานอนเสร็จแล้วเรา
00:11:26 → 00:11:30 เราปิดจ๊อบตรงนี้ได้อะไรที่เราเริ่มต้น
00:11:30 → 00:11:32 แล้วเราทำสำเร็จเนี่ยแหละมันเป็นความ
00:11:32 → 00:11:35 สำเร็จแล้วมนุษย์ทุกคนจะรู้สึกมีความก้าว
00:11:35 → 00:11:37 หน้าถ้าเราทำอะไรสำเร็จเล็กๆน้อยๆซึ่ง
00:11:38 → 00:11:40 หลายๆคนมองข้ามความสำเร็จเล็กๆน้อยๆไป
00:11:40 → 00:11:43 แล้วมัวแต่รอคอยความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่
00:11:43 → 00:11:45 โอ้ยฉันต้องสอบได้ที่ 1 ฉันต้องชนะการ
00:11:45 → 00:11:47 ประกวดหรืออะไรอย่างเงี้ยแต่สิ่งนั้นมัน
00:11:47 → 00:11:49 มันไม่เคยมาถึงเลยค่ะถ้าคุณไม่เริ่มต้น
00:11:49 → 00:11:52 จากความสำเร็จเล็กๆซึ่งการเก็บที่นอน
00:11:52 → 00:11:55 เนี่ยมันดีมากๆเลยนะคะแล้วก็ครูก็ทำแล้ว
00:11:55 → 00:11:58 ก็ครูก็สอนลูกด้วยครูรู้สึกว่าสิ่งเนี้ย
00:11:58 → 00:12:00 เด็กๆอ่ะเขาควรจะจะได้รับการปลูกฝังแบบ
00:12:00 → 00:12:03 เนี้ยแล้วมันจะทำให้เขาชินกับเรื่องตรง
00:12:03 → 00:12:06 นี้อ่ะค่ะดีค่ะแล้วก็เดี๋ยวเริ่มทำกัน
00:12:06 → 00:12:08 จริงๆหลายๆท่านแพนด้าว่าที่ฟังอยู่น่าจะ
00:12:08 → 00:12:11 ทำกันอยู่แล้วด้วยเออแล้วก็น่าจะมี
00:12:11 → 00:12:13 ประโยชน์จริงๆเพราะว่าพอตื่นเช้ามาเราเรา
00:12:13 → 00:12:15 ทำอะไรสักอย่างนึงสำเร็จแล้วเนี่ยมันเป็น
00:12:15 → 00:12:18 การเริ่มต้นวันที่ดีใช่มั้ยคะใช่ค่ะแต่จะ
00:12:18 → 00:12:23 มีบางคนนะบางคนที่เก็บเป็นหน้าที่คือไม่
00:12:23 → 00:12:25 ได้รู้สึกภาคภูมิใจในตัวเองคู่ค้าเก็บก็
00:12:26 → 00:12:29 เก็บมาตลอดอ่าบาจีก็จะมีนะเก็บมาตลอด 30
00:12:29 → 00:12:31 40 ปีไม่เห็นชีวิตไม่เห็นมีความสำเร็จ
00:12:31 → 00:12:34 หรืออะไรเลยแบบเนี้ยค่ะกูอยากจะให้อยู่
00:12:34 → 00:12:37 กับปัจจุบันเก็บที่นอนเก็บเพื่ออะไรจิต
00:12:37 → 00:12:39 เราต้องอยู่กับตรงเนี้ยอ่ะเก็บที่นอน
00:12:39 → 00:12:42 ขอบคุณที่นอนนะเออเมื่อคืนนอนสบายมากเลย
00:12:42 → 00:12:45 จิตเราต้องอยู่กับตรงนี้เราต้องตั้งใจใน
00:12:45 → 00:12:49 การจัดเก็บแล้วให้เรารู้สึกว่าขอบคุณแล้ว
00:12:49 → 00:12:51 ก็ฉันเรียบร้อยแล้วฉันนอนเรียบร้อยแล้ว
00:12:51 → 00:12:55 ขอบคุณนะสำหรับอ่าค่ำคืนที่ผ่านมาฉัน
00:12:55 → 00:12:58 พร้อมจะใช้ชีวิตในวันนี้ได้ความสุขแล้ว
00:12:58 → 00:13:01 แบบเนี้ยค่ะให้มองเห็นว่าสิ่งเนี้ยคือ
00:13:01 → 00:13:04 ความสำเร็จคือหลายคนไม่ได้คือมองข้ามไปละ
00:13:04 → 00:13:07 รีบๆเก็บแล้วจะไปทำงานต่ออย่างเงี้ยค่ะ
00:13:07 → 00:13:10 การสื่อสารมันสำคัญมันช่วยยังไงคะเพราะ
00:13:10 → 00:13:13 ว่าบางทีเ่อพอมาฟังปุ๊บอ่าใช่เราก็เก็บ
00:13:14 → 00:13:16 เนาะแต่อาจจะเก็บด้วยอวินัยเก็บด้วยหน้า
00:13:16 → 00:13:19 ที่แต่ว่าอสิ่งที่อาจจะแตกต่างไปคืออาจจะ
00:13:19 → 00:13:21 ไม่ได้มีการพูดขอบคุณหรือไม่ได้รู้สึก
00:13:21 → 00:13:23 ขอบคุณเค้าอะไรอย่างเงี้ยเออแล้วการสื่อ
00:13:24 → 00:13:26 สารกับสิ่งของมันมันช่วยอะไรให้กับเราอ่ะ
00:13:26 → 00:13:29 คะการที่เราสื่อสารกับสิ่งของมันก็คือการ
00:13:29 → 00:13:32 ที่เราสื่อสารกับตัวเองค่ะเชื่อมยว่าเรา
00:13:32 → 00:13:34 แทบจะไม่เคยสื่อสารกับตัวเองเลยเนาะแล้ว
00:13:34 → 00:13:36 เราก็ถ้าเราจะสื่อสารทีนึงเราจะสื่อสาร
00:13:36 → 00:13:39 กับผู้คนซึ่งพอเวลาเราสื่อสารกับผู้คนเรา
00:13:39 → 00:13:42 ก็จะคิดแล้วว่าเราจะต้องมอบอะไรให้กับ
00:13:42 → 00:13:45 บุคคลคนนี้ที่เราอยู่คุยกับเขาอยู่ตรงนี้
00:13:45 → 00:13:47 แต่การสื่อสารกับข้าวของเนี่ยมันเป็นสิ่ง
00:13:48 → 00:13:50 ที่เราสื่อสารกับตัวเองเรากำลังมอบสิ่ง
00:13:50 → 00:13:53 เนี้ยให้กับตัวเองการที่เราได้รู้สึก
00:13:53 → 00:13:56 ขอบคุณมันเป็นความรู้สึกที่เราควรจะมี
00:13:56 → 00:13:59 อยู่ในทุกๆช่วงเวลามันเป็นความรู้สึกที่
00:13:59 → 00:14:01 เติมเต็มตัวเองมันทำให้เราแ่าลความรู้สึก
00:14:01 → 00:14:04 ของการรักตัวเองค่ะเราจะขอบคุณได้ทุก
00:14:04 → 00:14:06 เรื่องเลยอืดีจังเลยขอบคุณได้ทุกเรื่อง
00:14:07 → 00:14:09 เลยอือ่าแล้วก็สิ่งนี้จะทำให้เรารู้สึก
00:14:09 → 00:14:12 ว่าบางครั้งเราใช้ชีวิตคือเรามีแต่ว่า
00:14:12 → 00:14:15 เวลาที่เราไม่เคยสื่อสารไม่เคยขอบคุณมัน
00:14:15 → 00:14:18 กลับทำให้เรารู้สึกว่าเราขาดใช่ๆๆอ่าแต่
00:14:18 → 00:14:20 พอเราเริ่มขอบคุณปุ๊บเริ่มเห็นว่าเฮ้ย
00:14:20 → 00:14:22 จริงๆเรามีสิ่งนี้เราเราได้รับสิ่งนี้
00:14:22 → 00:14:26 แล้วออใช่ค่ะใช่ๆมันจะขยายพอได้สักอย่าง
00:14:26 → 00:14:30 นึงนะที่เราตื่นเช้ามาที่เรารู้สึกขอบคุณ
00:14:30 → 00:14:33 อะไรอย่างนึงเดี๋ยวเราจะรู้สึกไปเรื่อยๆ
00:14:33 → 00:14:36 มันจะ Connect กันมันจะมันจะเป็นโรคติด
00:14:36 → 00:14:40 ต่ออ่ะค่ะมันก็จะติดต่อไปเรื่อยๆแต่ถ้า
00:14:40 → 00:14:42 แต่ถ้าตื่นเช้ามาแล้วหงุดหงิดอะไรสัก
00:14:42 → 00:14:45 อย่างอุ้ยแปลงสีฟันห้องน้ำหงุดหงิดหรือ
00:14:45 → 00:14:47 อะไรเงี้ยนสกปรกมันก็จะติดต่อเหมือนกัน
00:14:47 → 00:14:50 ค่ะมันก็จะติดต่อไปทางแย่เหมือนกันอ่าถาม
00:14:50 → 00:14:53 นิดนึงค่ะแล้วถ้าสมมุติว่าเราเราเราเข้า
00:14:53 → 00:14:55 ใจเชิงทฤษฎีนะแต่ว่าสมมุติตื่นมาเช้านั้น
00:14:55 → 00:14:58 เกิดมีอะไรบางอย่างจู่ๆไม่ได้ตั้งใจด้วย
00:14:58 → 00:15:01 แต่หงุดหงิดอ่ะรู้ตัวแล้วเฮ้ยไม่ได้แล้ว
00:15:01 → 00:15:03 แล้วสมมติคำพูดนี้เข้ามาว่าถ้าเราหงุด
00:15:03 → 00:15:05 หนิดตอนเช้าเวันนี้แย่ทั้งวันแน่อ่ะทำยัง
00:15:05 → 00:15:09 ไงดีล่ะอย่างงี้ก็ต้องรีเซตตัวเองใหม่เ
00:15:09 → 00:15:12 หายใจสักนิดนึงหรือว่าเปลี่ยนอิริยาบถท่า
00:15:12 → 00:15:15 ทางอะไรสักนิดนึงอย่างเงี้ยอ่าสมมุติว่า
00:15:15 → 00:15:18 นั่งตรงนี้แล้วมันหงุดหงิดอ่าาจะไปสูด
00:15:18 → 00:15:22 อากาศนอกบ้านอ่าหายใจสักแป๊บนึงจริงๆถ้า
00:15:22 → 00:15:25 เราหายใจลึกๆสัก 2-3 ทีอ่ะค่ะมันก็จะ
00:15:25 → 00:15:28 รีสตาร์ทตัวเองใหม่ได้เลยนะอืจริงๆแล้วก็
00:15:28 → 00:15:30 คือว่าเราก็เริ่มต้นใหม่ได้เรื่อยๆเมื่อ
00:15:30 → 00:15:33 เรารู้ตัวเนาะใช่ค่ะใช่ๆครูนิชาบอกว่าการ
00:15:33 → 00:15:36 จัดระเบียบบ้านเนี่ยก็คือเป็นสิ่งที่ทำ
00:15:36 → 00:15:39 ให้เราได้อยู่กับตัวเองมากที่สุดละแล้ว
00:15:39 → 00:15:41 การจัดระเบียบบ้านเนี่ยค่ะช่วยจัดระเบียบ
00:15:41 → 00:15:44 ความคิดของเราได้ยังไงบ้างคะมันมันกำลัง
00:15:44 → 00:15:48 สะท้อนของเราเนาะความคิดเราอ่ะวันๆนึงมี
00:15:48 → 00:15:50 50,000 - 80,000 เรืื่องเนาะมันมีอะไร
00:15:50 → 00:15:53 เยอะมากที่มันเข้ามาแล้วมันไม่ใช่ความคิด
00:15:53 → 00:15:56 ที่เป็นแบบเพียตอหรือไม่ใช่ความคิดของเรา
00:15:56 → 00:15:59 แบบไอเดียความคิดสร้างสรรค์จากตัวเราเอง
00:15:59 → 00:16:02 ที่แท้จริงเนี่ยแทบจะไม่มีเลยมันเป็นความ
00:16:02 → 00:16:05 คิดจากคนอื่นเช่นเราดูทีวีเราฟังคนโน้น
00:16:05 → 00:16:08 พูดมาเราฟังคนนี้พูดมาอย่างเงี้ยค่ะมันจะ
00:16:08 → 00:16:11 เป็นความคิดจากสังคมเข้ามาให้เราหมดเลย
00:16:11 → 00:16:14 สิ่งที่มันจะช่วยจัดระเบียบความคิดเราก็
00:16:14 → 00:16:17 คือเราต้องใช้การแสดงออกเชิงสัญลักษณ์
00:16:17 → 00:16:20 อะไรบางอย่างที่จะมาช่วยจัดระเบียบความ
00:16:20 → 00:16:23 คิดซึ่งหลายๆคนเนี่ยครูก็เห็นใช้วิธีการ
00:16:23 → 00:16:26 ทำเรนดัเนาะเขียนความคิดออกมาอันนั้นก็
00:16:26 → 00:16:28 เป็นสิ่งที่ดีก็คือการเอาความคิดที่เป็น
00:16:29 → 00:16:31 สิ่งที่ไร้รูปธรรมเที่มันเป็นนามธรรม
00:16:31 → 00:16:34 เนี่ยออกมาให้เห็นจับต้องได้แต่สิ่งที่
00:16:34 → 00:16:37 มันจะช่วยก็คือเราต้อง Action เปลี่ยนฐาน
00:16:37 → 00:16:40 กายเนาะเปลี่ยนกระบวนการแอคชั่นเพื่อที่
00:16:40 → 00:16:43 จะเนี่ยทิ้งความคิดเนี่ยเพื่อที่จะจัด
00:16:43 → 00:16:46 ระเบียบความคิดกวาดความคิดเทำยังไงก็คือ
00:16:46 → 00:16:48 ผ่านการจัดระเบียบบ้านผ่านการจัดระเบียบ
00:16:48 → 00:16:51 ข้าวของของเราอ่ะค่ะข้าวของทุกชิ้นเก็บ
00:16:51 → 00:16:53 ความทรงจำแล้วการจัดระเบียบบ้านเนี่ยให้
00:16:54 → 00:16:57 เริ่มจากข้าวของของเราเราก็จะรู้นะคะว่า
00:16:57 → 00:17:00 อ๋ออันเนี้ยมันผ่านอะไรมาบ้างเงี้ยค่ะ
00:17:00 → 00:17:03 เมื่อเราได้ผ่านการทิ้งข้าวของออกไปเนี่ย
00:17:03 → 00:17:06 มันก็จะเป็นการแสดงออกอย่างหนึว่าอ่าฉัน
00:17:06 → 00:17:10 ทิ้งออกไปแล้วนะอ่าขอบคุณนะข้าวของชิ้น
00:17:10 → 00:17:14 เนี้ยมันอ๋อคนนี้ให้มาแล้วก็ฉันไม่ชอบก็
00:17:14 → 00:17:18 ทิ้งไปเสื้อตัวนี้พี่สาวก็ให้มาอีกฉันใส่
00:17:18 → 00:17:21 ไม่สวยก็ทิ้งไปแล้วก็ขอบคุณนี่คือมันมัน
00:17:21 → 00:17:24 เหมือนเราได้จัดระเบียบความคิดของเราไป
00:17:24 → 00:17:26 ด้วยค่ะพฤติกรรมต่างๆเนี่ยที่เราแสดงออก
00:17:26 → 00:17:29 เนี่ยมันก็จะย้อนกลับเข้าไปที่ความคิดและ
00:17:29 → 00:17:32 ความรู้สึกของเรามันก็จะช่วยเกลาความรู้
00:17:32 → 00:17:36 สึกของเราไปด้วยอืทีนี้มันจะมี 1 อย่าง
00:17:36 → 00:17:40 ค่ะที่เราเคยคุยกันไว้ก็คือโรค adhd หรือ
00:17:40 → 00:17:42 ว่าโรคสมาธิสั้นในผู้ใหญ่เนี่ยสามารถ
00:17:42 → 00:17:44 รักษาได้ด้วยจิตวิทยาการจัดบ้านก่อนอื่น
00:17:44 → 00:17:47 ต้องบอกก่อนว่าโรคสมาธิสั้นในผู้ใหญ่
00:17:47 → 00:17:49 เนี่ยมันเกิดได้จากอะไรบ้างคะเหมือน
00:17:49 → 00:17:53 ปัจจุบันเนี่ยสังคมที่เป็นภาวะเร่งรีบผู้
00:17:53 → 00:17:56 คนเนี่ยก็ใช้ชีวิตแบบใช้มือถือมากขึ้นมี
00:17:56 → 00:17:59 โซเชียลมีเดียต่างๆที่กระตุ้นให้เราเนี่ย
00:17:59 → 00:18:02 ทำชีวิตให้เร่งรีบแล้วก็ทำอะไรเร็วๆรวม
00:18:02 → 00:18:05 ถึงงานต่างๆหรือสังคมเมืองต่างๆด้วยแล้ว
00:18:05 → 00:18:09 ก็ผู้คนเนี่ยก็เหมือนไม่ขาดอ่ะขาดการที่
00:18:09 → 00:18:12 จะได้อยู่กับตัวเองหรือจะได้มีเวลาที่จะ
00:18:12 → 00:18:15 มาทบทวนชีวิตอะไรหลายๆอย่างอ่ะค่ะมันก็
00:18:15 → 00:18:17 พฤติกรรมต่างๆแล้วก็สิ่งแวดล้อมต่างๆ
00:18:17 → 00:18:21 เหล่าเนี้มันทำให้เรามีสมาธิสั้นลงเรื่อย
00:18:21 → 00:18:24 ๆจริงๆอ่ะอาจจะลองสังเกตพฤติกรรมตัวเองก็
00:18:24 → 00:18:26 ได้ค่ะอาจจะไม่ถึงกับขั้นป่วยนะเพราะว่า
00:18:26 → 00:18:29 อาการป่วยที่เป็นโรค adhd หรือโรคสมาธิ
00:18:29 → 00:18:32 สั้นในผู้ใหญ่่เนี่ยจะต้องไปพบคุณหมอแล้ว
00:18:32 → 00:18:35 ก็พิจารณาอีกทีว่าเราป่วยมอะไรเงี้ยค่ะ
00:18:35 → 00:18:38 แต่ว่าถ้าเราสังเกตรู้สึกว่าโอยเราลนๆ
00:18:38 → 00:18:41 ตั้งแต่เช้ารีบออกไปทำงานตลอดเลยใช้ชีวิต
00:18:41 → 00:18:45 เร่งรีบต่างๆแล้วก็ดูมือถือตลอดแล้วก็ไม่
00:18:45 → 00:18:47 ค่อยได้อยู่กับตัวเองเงี้ยอาจจะลองมาปรับ
00:18:47 → 00:18:50 พฤติกรรมดูค่ะซึ่งจิตวิทยาการจัดบ้าน
00:18:50 → 00:18:52 เนี่ยค่ะก็มีส่วนช่วยอย่างมากในเรื่องของ
00:18:52 → 00:18:55 การรักษาสมาธิสั้นใช่มั้ยคะจริงๆอย่าไป
00:18:55 → 00:18:58 เรียกว่าการรักษาเลยนะคะก็คือช่วยให้มัน
00:18:58 → 00:19:00 ดีขึ้นนะคะเพราะว่าอย่างตัวครูเองเนี่ย
00:19:00 → 00:19:03 ถ้าแต่ก่อนที่ทำงานอยู่กรุงเทพฯนะคะก็จะ
00:19:03 → 00:19:06 เป็นลักษณะแบบนี้แหละรีบๆลนๆเงียบๆเนี่ย
00:19:06 → 00:19:09 ไม่ได้เลยก็ต้องเปิดเพลงก็ต้องเปิดดูโน่น
00:19:09 → 00:19:12 นี่อย่างเงี้ยค่ะทำอะไรก็ต้องดูเวลาเป็น
00:19:12 → 00:19:16 หลักมันต้องควบคุมเวลานะอันนี้ต้องทำให้
00:19:16 → 00:19:19 เร็วๆอาบน้ำก็อาบเร็วๆล้างจานก็ทำเร็วๆ
00:19:19 → 00:19:21 อย่างเงี้ยค่ะอันเนี้ยสังเกตตัวเองนะคะ
00:19:21 → 00:19:24 แต่หลังจากที่เราได้ผ่านกระบวนการจัดบ้าน
00:19:24 → 00:19:26 จัดบ้านเปลี่ยนชีวิตนะคะมันก็ทำให้เราทำ
00:19:26 → 00:19:30 อะไรช้าลงแต่ก่อนมีความคิดว่าทำอะไรเร็วๆ
00:19:30 → 00:19:32 สดีมันจะได้ productive แต่หลังจากจัด
00:19:32 → 00:19:35 ระเบียบบ้านเรารู้เลยว่ามันมันไม่ใช่สิ่ง
00:19:35 → 00:19:38 นั้นน่ะมันไม่ได้โปรดักทีฟเลยเพราะว่า
00:19:38 → 00:19:41 สิ่งที่เราทำอะไรได้หลายอย่างในเวลาเดียว
00:19:41 → 00:19:44 กันแต่กลับไม่มีประสิทธิภาพเลยเหมือน
00:19:44 → 00:19:47 เหมือนแต่ก่อนตัวเองก็เป็นขับรถไปฟังเพลง
00:19:47 → 00:19:49 ไปดูมือถือไปอะไรอย่างเงี้เนาะคนปัจจุบัน
00:19:50 → 00:19:52 เี่ก็จะเป็นแบบนี้ทำอะไรหลายๆอย่างในเวลา
00:19:52 → 00:19:54 เดียวกันเพื่อที่จะบริหารเวลาแต่หลังจาก
00:19:54 → 00:19:58 จะระเบียบบ้านเนี่ยเขาสอนให้เราโฟกัสทีละ
00:19:58 → 00:20:02 อย่างทำไปทีละอย่างแล้วก็อยู่กับตัวเอง
00:20:02 → 00:20:04 ด้วยความเงียบแล้วก็ค่อยๆทำกลับกลายเป็น
00:20:04 → 00:20:07 ว่าสิ่งที่เราทำนั้นน่ะมันมีประสิทธิภาพ
00:20:07 → 00:20:10 สูงสุดเหมือนการทำอาชีพเหมือนกันน่ะค่ะ
00:20:10 → 00:20:13 การประกอบอาชีพเป็นเภสกรแต่ก่อนมีทำงาน
00:20:13 → 00:20:17 ประจำด้วยแล้วก็ทำงานเสริมด้วยแล้วก็มี
00:20:17 → 00:20:20 ขายของเพิ่มอีกอย่างเงี้ยนะคะคือทำอะไร
00:20:20 → 00:20:22 หลายอย่างทำงานหลายอย่างแล้วเราคิดว่าจะ
00:20:22 → 00:20:25 ได้เงินเยอะแล้วก็จะ effective ชีวิตจะดี
00:20:25 → 00:20:28 อะไรอย่างเงี้ยแต่สุดท้ายอ่ะค่ะเงินที่
00:20:28 → 00:20:30 ได้มาจากการทำหลายๆอย่างอ่ะมันก็หายไปไป
00:20:31 → 00:20:33 โน่นไปนี่มีอะไรให้ต้องได้ใช้อ่ะค่ะสุด
00:20:33 → 00:20:35 ท้ายบรรทัดสุดท้ายก็คือเราเราแทบจะไม่
00:20:35 → 00:20:38 เหลืออะไรเลยในขณะที่ปัจจุบันหลังจากที่
00:20:38 → 00:20:41 ผ่านการจัดระเบียบบ้านแล้วเลือกสิ่งที่
00:20:41 → 00:20:43 รักที่สุดเลือกงานที่เรารักที่สุดแล้วก็
00:20:43 → 00:20:45 ทำมันอย่างเต็มที่อย่างเงี้ยค่ะกลับกลาย
00:20:45 → 00:20:48 เป็นว่ามีเงินมากกว่าเราทำงานหลายอย่าง
00:20:48 → 00:20:51 อีกด้วยซ้ำเงี้ยแล้วก็มีความสุขมากขึ้น
00:20:51 → 00:20:53 ด้วยอย่าเงี้ยค่ะนี่คือเรารู้สึกว่าการ
00:20:53 → 00:20:55 จัดระเบียบบ้านแล้วก็ช่วยให้เรามีสมาธิ
00:20:55 → 00:20:59 มากขึ้นใครที่มีปัญหาเรื่องของสมาธิสั้น
00:20:59 → 00:21:02 หรือว่ามีพฤติกรรมทำอะไรหลายอย่างแล้วก็
00:21:02 → 00:21:04 ชีวิตไม่ effective เลยหรือว่าบรรทัดสุด
00:21:04 → 00:21:07 ท้ายของเราไม่ได้มีความสุขเลยกับการที่
00:21:07 → 00:21:10 เราดิ้นรนทำอะไรหลายๆอย่างอ่ะค่ะลองมาจัด
00:21:10 → 00:21:12 ระเบียบบ้านดูค่ะมันช่วยได้จริงๆครูนิชา
00:21:12 → 00:21:16 เองก็เคยมีอาการป่วยภูมิแพ้ผิวหนังด้วย
00:21:16 → 00:21:19 ใช่มั้ยคะแล้วก็ดีขึ้นได้ด้วยการจัดบ้าน
00:21:19 → 00:21:21 อ่าอยากให้แชร์ให้ฟังนิดนึงค่ะคือเหมือน
00:21:21 → 00:21:25 กับเป็นผื่นขึ้นน่ะผื่นขึ้นตามตัวงเงี้ย
00:21:25 → 00:21:28 ค่ะตอนเด็กๆก็ไม่ค่อยไม่ได้สนใจเท่าไหร่
00:21:28 → 00:21:32 ก็มีผืนก็ทานยาแต่พอเราผ่านไปเรื่อยๆเวลา
00:21:32 → 00:21:34 ผ่านไปเรื่อยๆมันมันไม่หายอ่ะค่ะเราก็
00:21:34 → 00:21:37 เริ่มมาสังเกตแล้วเอ๊ะทำไมเราไม่หายซะที
00:21:37 → 00:21:39 จะให้กินยาสเตียรอยด์เราก็ไม่อยากกิน
00:21:39 → 00:21:43 เพราะว่าคุณแม่เราเป็นโรค sle อยู่นะคะ
00:21:43 → 00:21:46 เราก็กลัวที่จะเป็นพันธุกรรมอ่ะเราก็กลัว
00:21:46 → 00:21:49 ที่จะเป็นนะคะเราก็เริ่มสังเกตแล้วว่า 10
00:21:49 → 00:21:51 ปีผ่านไปเราก็ยังเป็นผืนแพ้เหมือนเดิมเลย
00:21:51 → 00:21:54 แล้วก็บางทีก็เป็นเยอะขึ้นด้วยช่วงไหนที่
00:21:54 → 00:21:56 เครียดนอนน้อยนะคะก็จะขึ้นหน้าเป็นผืน
00:21:56 → 00:22:00 เอ็กซิหลังๆเนี่ยเป็นที่นิ้วด้วยมันจะ
00:22:00 → 00:22:03 เป็นเม็ดใสๆขึ้นที่ง่ามนิ้วอ่ะไม่รู้ใคร
00:22:03 → 00:22:06 เคยเป็นบ้างเนี่ยมันจะเป็นแล้วก็คันมากๆ
00:22:06 → 00:22:10 เลยแล้วเราก็หาสาเหตุไม่ได้ไปเปิดตำรา
00:22:10 → 00:22:12 เรียนดูนะว่าแบบเอ้ยไอ้โรคผื่นต่างๆเนี่ย
00:22:12 → 00:22:14 มันมีกี่ชนิดอะไรบ้างเนาเพราะว่าอยากที่
00:22:14 → 00:22:17 จะรักษาตัวเองนะคะสุดท้ายแล้วอ่ะในตำรา
00:22:17 → 00:22:20 เองก็ก็ต้องบอกเลยว่าไม่มีที่มาที่ไปชัด
00:22:20 → 00:22:23 เจนสาเหตุไม่มีชัดเจนเราต้องวิเคราะห์ตัว
00:22:23 → 00:22:25 เองค่ะเราต้องเป็นหมอเพื่อที่จะวิเคราะห์
00:22:25 → 00:22:27 ตัวเองเรารู้แล้วว่าอ๋ออาจจะเป็นเพราะว่า
00:22:27 → 00:22:29 เป็นพันธุกกรรมด้วยหรือเปล่าอย่างที่ 1
00:22:29 → 00:22:32 นะคะอย่างที่ 2 เนี่ยเรื่องของความเครียด
00:22:32 → 00:22:34 ของเราด้วยหรือเปล่าซึ่งบางทีเราไม่รู้
00:22:34 → 00:22:36 ตัวเรารู้แหละอ๋อจะเป็นเพราะว่าความ
00:22:36 → 00:22:38 เครียดด้วยก็ได้ซึ่งบางทีเราเรานึกไม่ออก
00:22:38 → 00:22:41 ว่ามันเครียดตรงไหนอะไรยังไงชีวิตก็ปกติ
00:22:41 → 00:22:45 ดีนะแต่พอได้รู้จักกับคุณครูท่านนึงที่
00:22:45 → 00:22:48 ชื่อว่าคุณครูเก๋เป็นคุณครูที่สอนโยคะ
00:22:48 → 00:22:50 หัวเราะแล้วเขาก็บอกว่าอ๋ออาการที่เรา
00:22:51 → 00:22:53 เป็นต่างๆเหล่าเนี้ยมันเกิดมาจากความ
00:22:53 → 00:22:56 เครียดที่มันฝังลึกจากด้านในอาจจะเป็น
00:22:56 → 00:22:59 เครียดตั้งแต่ว้เด็กที่เราึกลืมไปแล้ว
00:22:59 → 00:23:02 อย่างเงี้ยค่ะแล้วมันก็ทำให้เราย้อนกลับ
00:23:02 → 00:23:05 ไปแล้วนึกถึงตัวเองได้ว่าอ๋อจริงๆเวัย
00:23:05 → 00:23:07 เด็กเราก็เครียดนะแล้วเราก็ไม่ได้เป็นตัว
00:23:07 → 00:23:10 เองอย่างแท้จริงแล้วเราก็มัวแต่จะเรียน
00:23:10 → 00:23:12 หนังสือตั้งใจเรียนเพื่อทำให้พ่อแม่ภาค
00:23:12 → 00:23:14 ภูมิใจอย่างเงี้ยมันอาจจะเป็นความเครียด
00:23:14 → 00:23:16 ตรงจุดนั้นด้วยก็ได้ที่เราผ่านมาแล้วแต่
00:23:16 → 00:23:19 เราไม่ไม่ได้ไปแก้ไขตรงนั้นถามว่าถ้าย้อน
00:23:19 → 00:23:22 กลับไปเนี่ยความเครียดตรรงนั้นมันก็คงส่ง
00:23:22 → 00:23:24 ผลในชีวิตประจำวันของเราเหมือนกันใน
00:23:24 → 00:23:26 ปัจจุบันเพราะว่าถ้าย้อนกลับไปนึกถึงเหตุ
00:23:26 → 00:23:28 การณ์ตรงนั้นน่ะเราก็ยังรู้สึกรู้สึก
00:23:28 → 00:23:30 เครียดอยู่เหมือนกันแล้วก็รู้สึกกดดันตัว
00:23:30 → 00:23:33 เองอยู่เหมือนกันในการที่จะเรียนต่อหรือ
00:23:33 → 00:23:36 ว่าจะสอบติดอะไรอย่างเงี้ยค่ะคุณครูเก๋นะ
00:23:36 → 00:23:39 คะที่สอนโยคะหัวเราะก็เลยแนะนำให้ครูได้
00:23:39 → 00:23:41 ดีท็อกซ์ร่างกายด้วยการทำโยคะหัวเราะ
00:23:41 → 00:23:45 เพื่อที่จะเอาขยะที่มันฝั่งลึกอ่ะออกไป
00:23:45 → 00:23:47 ตอนนั้นครูก็ได้ลองทำวิชาโยค่าหัวเราะ
00:23:47 → 00:23:50 เนี่ยค่ะหัวเราะต่อเนื่อง 90 วันหัวเราะ
00:23:50 → 00:23:52 ยามเช้าถ้าเราไม่เคยทำเราก็จะแปลกแปลก
00:23:52 → 00:23:55 เนาะก็มีความสุขก็ยืมได้ปกติดูหนังอะไร
00:23:55 → 00:23:59 สนุกก็หัวเราะนิดหน่อยคิกๆคักๆแต่ว่าไม่
00:23:59 → 00:24:01 เคยที่จะหัวเราะแบบอ้าปากกว้างๆหรือว่า
00:24:01 → 00:24:04 หัวเราะจากในปอดจากในท้องที่บางทีเราไม่
00:24:04 → 00:24:06 อยากหัวเราะแต่เราก็ต้องฝืนหัวเราะนะคะ
00:24:06 → 00:24:08 เพราะมันเป็นกระบวนการของเค้าอะไเงี้ยค่ะ
00:24:08 → 00:24:11 แล้วก็หัวเราะไปเรื่อยๆวันละประมาณ 30
00:24:11 → 00:24:13 นาทีทุกวันก็รู้สึกมีความสุขมากขึ้นแล้ว
00:24:13 → 00:24:16 ก็มันเหมือนกับเราได้เอาความเครียดที่เรา
00:24:16 → 00:24:18 เคยลืมไปแล้วอ่ะค่ะในอดีตเนาะเรื่องราว
00:24:18 → 00:24:21 ต่างๆเมันค่อยๆเคาะออกมาเคาะออกมาหลังจาก
00:24:21 → 00:24:23 ได้ผ่านกระบวนการตรงนั้นแล้วอ่ะค่ะก็รู้
00:24:23 → 00:24:25 สึกมีความสุขง่ายขึ้นนะแล้วก็ได้เคลียร์
00:24:26 → 00:24:28 เรื่องราวต่างๆที่เราเก็บเอาไว้ตั้งแต่
00:24:29 → 00:24:31 เด็กๆนอ่ะเคลียร์ออกไปอย่าเงี้ยค่ะหลายๆ
00:24:31 → 00:24:34 ท่านน่าจะกำลังแบบอหัวเราะยัง
00:24:34 → 00:24:37 ไงพอจะสาธิตนิดนึงได้มั้ยคะหรือว่าเราจะ
00:24:37 → 00:24:41 ทำกัน 90 วันเลยคลิปนี้ยาจริงๆแล้วอ่ะใน
00:24:41 → 00:24:45 งานวิจัยน่ะเขาบอกว่าประมาณ 10-1 นาทีที่
00:24:45 → 00:24:48 เราหัวเราะต่อเนื่องนะก็เห็นผลแล้วค่ะ
00:24:48 → 00:24:52 ร่างกายจะหลั่งฮอร์โมนแห่งความสุขที่มี 4
00:24:52 → 00:24:56 ตัวเนาะ d o ใช่มั้ยโดพามีนออกซิโตซิน
00:24:56 → 00:25:00 เซโรโทนินแล้วก็เอ็นโดฟินเนี่ยร่างกายเรา
00:25:00 → 00:25:02 จะผลิตออกมาเพื่อที่จะบำบัดรักษาตัวเอง
00:25:02 → 00:25:07 ค่ะอืเออเริ่มกันเลยมั้ย 10 10 10-15
00:25:07 → 00:25:11 นาทีแบบต่อเนื่องใช่ๆค่ะนับรวมกันไม่ได้
00:25:11 → 00:25:13 ไม่รวมกันมันต้องเป็นช่วงเนี้ยอ้ามันคือ
00:25:13 → 00:25:17 กระบวนการการที่เราต้องทำเพราะว่ากำลัง
00:25:17 → 00:25:20 คิดค่ะว่าเราจะทำยังไงให้เราหัวเราะ 15
00:25:20 → 00:25:22 นาทีต่อเนื่องได้ถ้าเราอาจะหัวเราะเป็น
00:25:22 → 00:25:26 กลุ่มอ่ะพากันหัวเราะไคนนี้เวลาเวลาครูทำ
00:25:26 → 00:25:29 โยคะหัวเราะเนี่ยเช้าๆก็จะจะมีฝึกช่วง
00:25:29 → 00:25:31 หลังๆเนี่ยก็เป็นซูมกันอ่ะคนนี้ทำท่าแบบ
00:25:32 → 00:25:34 นี้อ่ะหัวเราะกันแล้วก็สักพักนึงก็หยุด
00:25:34 → 00:25:37 หายใจอ่ะสักพักนึงก็หัวเราะต่อแบบเยค่ะ
00:25:37 → 00:25:39 มันก็จะมีกระบวนการเอ่าพูดเรื่องนี้ขึ้น
00:25:39 → 00:25:42 มามยแบบเปลี่ยนวนเวียนกันอย่างเงี้ยค่ะ
00:25:42 → 00:25:44 มันก็จะทุกคนก็จะสามารถหัวเราะได้ต่อ
00:25:44 → 00:25:47 เนื่องค่ะมันจะแปลกๆนิดนึงใช่มั้ยคะใช่
00:25:47 → 00:25:50 ค่ะเราจะรู้สึกแปลกๆเพราะเราไม่เคยจะมา
00:25:50 → 00:25:52 นั่งหัวเราะอะไรอยู่ดีๆก็แบบปึ๊บหัวเราะ
00:25:52 → 00:25:55 อะไรอย่าเงี้ยอ่ะลองลองเลยก็ได้ค่ะลองม
00:25:55 → 00:25:58 เออจะขอให้ทุกท่านที่อยู่ที่นี่
00:25:58 → 00:26:00 แม้ว่าจะเป็นทีมงานหรือว่าคุณผู้ชมทุก
00:26:00 → 00:26:03 ท่านนะคะหัวเราะไปด้วยกันแต่ว่าเถ้าอยู่
00:26:03 → 00:26:07 ข้างนอกก็ยังไม่ต้องหัวเราะก็ได้ค่ะเอา
00:26:07 → 00:26:10 เริ่มจากท่าแล้วกันนะคะหัวเราเนี่ยร่าง
00:26:10 → 00:26:12 กายเราก็จะต้องเล่นไปด้วยมันเหมือนเหมือน
00:26:12 → 00:26:15 กันะเล่นของเด็กๆเนาะอ่าเราก็จะเริ่มจาก
00:26:15 → 00:26:24 ปรบมือแล้วก็พูดว่าโฮฮฮ่าๆๆโฮฮฮ่าๆๆโฮโฮ
00:26:24 → 00:26:31 ฮ่าๆๆโฮโฮฮค่ะในการปรบมือนะคะเราจะเอามือ
00:26:31 → 00:26:33 เนี่ยปรบแบบนี้อ่ามันจะไม่เหมือนที่เรา
00:26:33 → 00:26:36 แบบเอปรบมือปบมืออ่ะไม่ใช่เราก็จะปรบแบบ
00:26:36 → 00:26:40 นี้ค่ะอ่าประกบกันใช่ค่ะใช่ค่ะอ่า
00:26:40 → 00:26:42 เซนซอรี่หรือว่าแบบอ่าเนี่ยสัมผัสเนี่ย
00:26:42 → 00:26:45 มันก็จะสัมผัสกันเนาะมือเราจะมีพลังงาน
00:26:45 → 00:26:48 แล้วก็เวลาเราพูดว่าโหๆ่าๆๆอย่าเงี้ยอ้า
00:26:48 → 00:26:52 ฝากกว้างๆอ่าแล้วก็เอาเสียงออกจากมาทาเอา
00:26:52 → 00:26:55 ลมออกมาจากท้องคาร์บอนไดออกไซด์อ่ะเรา
00:26:55 → 00:26:57 ต้องการที่จะขับมันออกอ่ะค่ะขับ
00:26:57 → 00:26:59 คาร์บอนไดออกไซด์หรือว่าสิ่งที่เป็นของ
00:26:59 → 00:27:08 เสียในร่างกายออกโฮโฮฮะๆๆโฮโฮฮะๆฮโฮโฮฮ่า
00:27:08 → 00:27:15 ๆๆฮฮฮๆๆ
00:27:15 → 00:27:19 ๆเวลาเราหัวเราะอ่ะเราก็จะเเรียกว่าอะไร
00:27:19 → 00:27:22 ร่างกายแล้วก็ใบหน้าเรามันจะแหงนขึ้นคือ
00:27:22 → 00:27:25 มันเหมือนกับร่างกายเราเนาะปกติเราเราก้ม
00:27:25 → 00:27:28 หน้าเล่นมือถือเราก็จะแบบก้มแล้วเวลาเรา
00:27:28 → 00:27:30 ก้มหน้าเราจะรู้สึกห่อเหี่ยวเป็นมั้ยเออ
00:27:30 → 00:27:33 คนที่คอตกก้มหน้ารู้สึกผิดหวังในชีวิตเา
00:27:34 → 00:27:36 ก็แล้วก็จะหายใจสั้นแต่พอเวลาเราต้องการ
00:27:36 → 00:27:39 ที่จะหดล็อเพื่อจะดีท็อกซ์อ่ะอ่าดีท็อกซ์
00:27:39 → 00:27:42 ร่างกายแล้วเราก็ต้องแบบแขนเขินอะไรมัน
00:27:42 → 00:27:45 ต้องอ้าไปด้วยใช่นะมันมันเป็นแบบสรีระที่
00:27:45 → 00:27:48 เราต้องการแบบเออปล่อยออกไปรีกออกไปแล้ว
00:27:48 → 00:27:52 ก็แหงนหน้าแล้วก็อ้าปากกว้างๆอย่างเงี้ย
00:27:52 → 00:27:56 ทุกคนหัวเราะนะ 1 2 3
00:27:56 → 00:28:01 [เสียงหัวเราะ]
00:28:01 → 00:28:06 มันก็ต้องอาศัยความกล้านิดนึงอยู่อ่าเอา
00:28:06 → 00:28:08 มันก็จะรู้สึกเป็นบ้าบอนิดนึงใช่ค่ะก็คือ
00:28:08 → 00:28:11 เป็นสิ่งที่ดีค่ะแต่ว่าก็อาจจะต้องเลือก
00:28:11 → 00:28:15 สถานที่ในการทำนิดนึงอ่าใช่ๆๆนะคะโอเคน่า
00:28:15 → 00:28:18 จะได้เทคนิคในการลองทำโยคะหัวเราะกันไปะ
00:28:18 → 00:28:21 ทีนี้อยากถามครูนิชาเพิ่มค่ะว่าเอ่ออาการ
00:28:21 → 00:28:24 ภูมิแพ้ผิวหนังที่เกิดขึ้นจริงๆเรื่องของ
00:28:24 → 00:28:25 ภูมิแพ้เนี่ยมันก็เกิดจากการที่ภูมิเรา
00:28:26 → 00:28:28 มันไม่ค่อยไม่ค่อยแข็งแรงใช่มั้ยคะคะแล้ว
00:28:29 → 00:28:31 ครูมีวิธีการทำยังไงดูแลตัวเองหรือปรับ
00:28:31 → 00:28:34 กิจวัตรยังไงอีกบ้างที่ทำให้ภูมิเราแข็ง
00:28:34 → 00:28:37 แรงมากขึ้นอ่ะคะเรื่องของภูมิคุ้มกันต่าง
00:28:37 → 00:28:40 ๆนะคะสุดท้ายแล้วอ่ะมันสามารถเริ่มต้นจาก
00:28:40 → 00:28:43 ความคิดตัวเองเลยครูเคยอ่านหนังสือ You
00:28:43 → 00:28:46 can Heal Your Life นะของิเค่ะก็ได้
00:28:46 → 00:28:49 ได้เปิดโลกเลยเข้าใจเลยว่าอ๋อเราสามารถ
00:28:49 → 00:28:51 เพิ่มภูมิคุ้มกันให้กับตัวเองได้เหมือน
00:28:51 → 00:28:53 อย่างฮอร์โมนความสุขตงนั้นน่ะที่เรา
00:28:53 → 00:28:55 สามารถร่างกายเราสามารถสร้างเองได้การที่
00:28:55 → 00:28:58 เรากลับมารักตัวเองอ่าส่งมมอบความรักให้
00:28:58 → 00:29:01 กับตัวเองก็เป็นจุดเริ่มต้นที่เราจะสร้าง
00:29:01 → 00:29:03 ภูมิคุ้มกันให้กับตัวเองแล้วอ่ะค่ะหลัง
00:29:03 → 00:29:07 จากนั้นอื่นๆเ่ะไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการ
00:29:07 → 00:29:10 รับประทานอาหารหรือการออกกำลังกายการนอน
00:29:10 → 00:29:13 หลับอันเนี้ยสำคัญการกินน่ะไม่เท่าไหร่
00:29:13 → 00:29:15 คือเดี๋ยวเมีผลิตภัณฑ์ที่ดูแลสุขภาพร่าง
00:29:16 → 00:29:18 กายแบบภูมิการดีๆเยอะแยะมากมายเลยเนาะ
00:29:18 → 00:29:21 หลักๆเนี่ยอาจะเป็นเรื่องของการนอนหลับ
00:29:21 → 00:29:24 ที่หลายๆคนเ่ะจะทำได้ยากเพราะว่าแบบอุย
00:29:24 → 00:29:28 นอนดึกคือในตามทฤษฎีก็ 22:00 น 23:00 น
00:29:28 → 00:29:30 อะไรแบบนี้นะบางคนเราคงจะต้องนอนหลับได้
00:29:30 → 00:29:33 ละหลับสนิทได้แล้วนะคะแต่ว่าถ้าเกิดว่า
00:29:33 → 00:29:36 หลายๆคนนอนดึกละนะคะหลังเที่ยงคืนไปอะไร
00:29:36 → 00:29:39 เงี้ยด้วยงานด้วยภาระหน้าที่อะไรต่างๆแต่
00:29:39 → 00:29:42 เราสามารถค่อยๆปรับได้ค่ะค่อยๆเขยิบเวลา
00:29:42 → 00:29:44 แล้วก็ปรับเวลามาตื่นให้เช้าขึ้นครูก็
00:29:44 → 00:29:47 เป็นนะคะก็คือค่อยๆปรับเวลามานอนให้เร็ว
00:29:47 → 00:29:50 ขึ้น 22:00 นเนี่ยต้องจัดการตัวเองละนะคะ
00:29:50 → 00:29:54 แล้วก็ตื่นให้เช้าขึ้นการตื่นเช้านี่ดี
00:29:54 → 00:29:56 มากๆเลยค่ะมันมีประโยชน์แล้วมันทำให้เรา
00:29:56 → 00:29:59 ได้ทำอะไรหลๆอย่างมากเลยแล้วก็เรื่องของ
00:29:59 → 00:30:02 การออกกำลังกายหรือการขยับเขยื้อนร่างกาย
00:30:02 → 00:30:05 นะค่ะทุกคนก็สามารถปรับตามงานของเราได้
00:30:05 → 00:30:07 อาจจะไม่ได้มีเวลาที่จะออกกำลังกายมากนัก
00:30:07 → 00:30:10 เราก็แค่เขยิบร่างกายนิดนึงจอดรดไกลหน่อย
00:30:10 → 00:30:14 เราเพื่อที่เราอยากจะเดินนับ้าด้วยวันนี้
00:30:14 → 00:30:17 อย่างเงี้ยนะคะเดินให้มากขึ้นหรือว่าเรา
00:30:17 → 00:30:20 โยคะหรือยาแค่ยืดกล้ามเนื้อหลังตื่นนอน
00:30:20 → 00:30:23 ยามเช้าบิดกล้ามเนื้อนิดนึงยืดเส้นยืดสาย
00:30:23 → 00:30:25 นิดนึงก็ถือว่าได้ได้ช่วยบริหารร่างกาย
00:30:26 → 00:30:28 แล้วค่ะจริงๆหลายๆอย่างนี่ก็คือกิจวัตก็
00:30:28 → 00:30:30 มีส่วนอย่างมากในเรื่องของภูมิุมกันแล้ว
00:30:30 → 00:30:33 ก็อีกอย่างนึงก็คือที่เราคุยกันมาคือความ
00:30:33 → 00:30:36 รักตัวเองบางครั้งมันมองไม่เห็นแต่ว่าไม่
00:30:36 → 00:30:39 ใช่ว่ามันไม่ส่งผลเนาะจริงๆสิ่งที่มันมอง
00:30:39 → 00:30:41 ไม่เห็นนี่แหละอาจจะส่งผลโดยที่เราไม่รู้
00:30:41 → 00:30:44 ตัวก็ได้แล้วก็เรื่องของการนอนแพนด้าเห็น
00:30:44 → 00:30:46 ด้วยมากๆค่ะเพราะว่าอันนี้เป็นเป็นอีก
00:30:46 → 00:30:49 หนึ่งคนแล้วกันที่เริ่มนอนเร็วขึ้นอาจจะ
00:30:49 → 00:30:53 ด้วยพอเราแบบอายุเริ่มเยอะขึ้นก็จะเริ่ม
00:30:53 → 00:30:56 รู้สึกว่าการนอนเป็นสิ่งที่สำคัญมากถ้า
00:30:56 → 00:30:58 เหนื่อยหรืออะไรก็ตามขอนอนก่อนเพราะว่า
00:30:58 → 00:31:00 รู้สึกมันเป็นสิ่งที่พักได้จริงๆค่ะแล้ว
00:31:00 → 00:31:04 ก็อยากอยากบอกหลายๆท่านที่อาจจะไม่ได้นอน
00:31:04 → 00:31:07 เร็วมากพอหรือแบบ 22:00 นยังทำกิจกรรม
00:31:07 → 00:31:09 หรือยังมีงานหรืออะไรก็ตามเนาะแต่ว่า
00:31:09 → 00:31:12 อย่างที่ครูนิชาบอกก็คือค่อยๆปรับได้แล้ว
00:31:12 → 00:31:14 ก็อยากให้ปรับจริงๆเพราะว่าการนอนเป็นการ
00:31:14 → 00:31:17 เริ่มต้นวันถ้าสมมุติการนอนเราเริ่มสรวน
00:31:17 → 00:31:20 และอเริ่มไม่ถูกเวลาละนาฬิกาชีวิตวันต่อๆ
00:31:20 → 00:31:23 ไปก็จะเริ่มพังตามใช่ๆเอสำคัญมากๆเลยวัน
00:31:23 → 00:31:25 นี้ค่ะโอโหได้ความรู้อะไรเยอะมากๆเกี่ยว
00:31:25 → 00:31:28 กับเรื่องของการจัดบ้านที่สามารถทำให้เรา
00:31:28 → 00:31:31 เนี่ยรักตัวเองมากขึ้นได้แล้วก็ได้ได้รู้
00:31:31 → 00:31:34 ในเรื่องของโยกคะหัวเราะเออที่น่าจะเอา
00:31:34 → 00:31:37 เป็นเทคนิคไปลองทำกันได้บริหารความเครียด
00:31:37 → 00:31:39 เพราะเจ้าความเครียดเนี่ยก็เป็นตัวการนึง
00:31:39 → 00:31:42 ที่ทำให้เราป่วยในหลายๆโรคเลยสุดท้ายนี้
00:31:42 → 00:31:44 ค่ะถ้าสมมุติว่าอยากติดตามครูนิชาเนี่ย
00:31:44 → 00:31:47 สามารถติดตามได้ที่ทางไหนบ้างคะค่ะช่อง
00:31:47 → 00:31:50 ทางเพจ Facebook ครูนิชาจิตวิทยาการจัด
00:31:50 → 00:31:53 บ้านแล้วก็ช่องทาง YouTube ค่ะช่องครู
00:31:53 → 00:31:57 นิชาเภสกรสรจัดบ้านค่ะอ่าก็จะชื่อต่างกัน
00:31:57 → 00:31:59 นิดนึงแต่ว่าเราขึ้นให้แล้วสามารถติดตาม
00:31:59 → 00:32:02 ได้ตามนี้นะคะแล้วก็ฝากทุกๆท่านนะคะถ้า
00:32:02 → 00:32:04 ชอบคลิปนี้จังหวะที่หัวเราะนะคะฝากกดไลก์
00:32:04 → 00:32:07 ให้เราสัก 1 ไลก์ไลฟ์เดียวพอนะคะไม่ต้อง
00:32:07 → 00:32:09 หลายครั้งเอาครั้งเดียวพอนะคะก็จะขอบคุณ
00:32:09 → 00:32:12 มากๆฝากกดแชร์เป็นกำลังใจให้ทีมงานแล้วก็
00:32:12 → 00:32:14 ครูนิชาด้วยนะคะเดี๋ยวจะมาพบกันอีกใน EP
00:32:14 → 00:32:18 ต่อๆไปแน่นอนค่ะแล้วก็วันนี้ค่ะทีมงานมี
00:32:18 → 00:32:21 กระเป๋าผ้ารักโลกอ่ามามอบให้ครูนิชาด้วย
00:32:21 → 00:32:24 ค่ะขอบคุณค่ะกระเป๋าผ้าเกลานะคะถ้าสมมุติ
00:32:24 → 00:32:26 ว่าท่านผู้ชมทุกท่านนะคะสนใจสามารถอุด
00:32:26 → 00:32:28 หนุนเป็นกำลังใจให้ทีมงานเกลาได้นะคะที่
00:32:28 → 00:32:31 ใต้ Description นี้เลยค่ะมีกระเป๋าผ้านะ
00:32:31 → 00:32:34 คะมีเสื้อเกานะคะแล้วก็มีหมวกด้วยนะคะยัง
00:32:34 → 00:32:36 ไงก็ฝากเป็นกำลังใจให้พวกเราด้วยนะคะ
00:32:36 → 00:32:39 ขอบคุณค่ะขอบคุณครูนิชาด้วยค่ะค่ะขอบคุณ
00:32:39 → 00:32:41 ค่ะยินดีค่ะขอบคุณ
00:32:41 → 00:32:56 [เพลง]
00:32:56 → 00:32:59 ค่ะ n
00:32:59 → 00:33:02 [เพลง]