00:00:00 → 00:00:03 ปหมอหมอรู้จักคำนี้ไหมผมไม่รู้จักตอนนั้น
00:00:03 → 00:00:07 เขาบอกเนี่ยการถ่ายภาพช่วงที่เราสภาพจิต
00:00:07 → 00:00:10 ใจแย่ๆหรือผ่านกำลังผ่านมรสุมชีวิตเนี่ย
00:00:10 → 00:00:14 การถ่ายภาพเนี่ยมันช่วยบรรเทาความตึง
00:00:14 → 00:00:18 เครียดได้มากอันนึงที่มีในเมืองนอกเยอะก็
00:00:18 → 00:00:21 คือผู้สูงอายุเวลาเกษียณเนี่ยหรือว่าเวลา
00:00:21 → 00:00:25 ที่เขา้ารู้สึกมีภาวะอารมณ์แปรปรวนหรือ
00:00:25 → 00:00:29 ใช้คำว่าอารมณ์ซึมเศร้าหรือความเครียด
00:00:29 → 00:00:32 ความโดดเดี่ยวเดียวเนี่ยเค้าจะมีการเอา
00:00:32 → 00:00:34 กล้องมาใช้ในการบำบัดหรือเราเรียกว่าถ่าย
00:00:34 → 00:00:38 ภาพบำบัดใช่มั้ยครับแล้วแต่คนจะเรียกไงก็
00:00:38 → 00:00:41 คือสรุปก็คือรณรงค์ให้เค้าออกไปเก็บภาพไป
00:00:41 → 00:00:47 ถ่ายรูปเพื่อที่จะบำบัดจิตใจ
00:00:47 → 00:00:51 การที่เราใช้มันเพื่อการบำบัดเนี่ยผมผม
00:00:51 → 00:00:54 รู้สึกว่ามันจะเปิดมุมมองใหม่ๆเปิดเรื่อง
00:00:54 → 00:00:58 ราวใหม่ๆอย่างช่างภาพคนนึงต่างประเทศนะ
00:00:58 → 00:01:01 ครับช่างภาพชาวอังกฤษคุณแมดdเนี่ยแต่ก่อน
00:01:01 → 00:01:05 เนี่ยเ้าเป็นผู้ป่วยโรคซึมเศร้าในภาวะ
00:01:05 → 00:01:10 รุนแรงก็คิดอยากจะฆ่าตัวตายวันนึงวันนึง
00:01:10 → 00:01:12 พอถึงจุดๆนึงที่เขา้าอยากที่จะเปลี่ยน
00:01:12 → 00:01:15 แปลงตัวเองขึ้นมาบ้างหรืออยากจะหาอะไรทำ
00:01:15 → 00:01:18 เค้าก็จะค้นพบเอ้ยเค้าก็จะหาสิ่งต่างๆ
00:01:18 → 00:01:22 อยู่รอบตัวเขาขึ้นมาทดลองลงมือทำดูเพื่อ
00:01:22 → 00:01:24 ที่จะให้เขาหลุดพ้นจากภาวะซึมเศร้าของตัว
00:01:24 → 00:01:28 เขาเองตามคำแนะนำของแพทย์ก็ไปมีโอกาสได้
00:01:28 → 00:01:33 จับกล้องขึ้นมาถ่ายภาพก็ในศัพท์ของช่าง
00:01:33 → 00:01:38 ภาพก็คือเค้าเป็นช่างภาพมาโครก็จะเน้น
00:01:38 → 00:01:41 ถ่ายวัตถุสิ่งของหรือว่าสัตว์หรืออะไรก็
00:01:41 → 00:01:45 แล้วแต่ที่มีขนาดเล็กเล็กมากๆแล้วเขาก็
00:01:45 → 00:01:48 รู้สึกว่าตรงจุดนี้เนี่ยมันทำให้เค้าได้
00:01:48 → 00:01:50 ค้นพบความสงบในจิตใจ
00:01:50 → 00:01:50 >> อื
00:01:50 → 00:01:54 >> อ่าในมุมมองที่มันแตกต่างจากมุมมองทั่วไป
00:01:55 → 00:01:58 เค้าได้รู้สึกว่ามันเป็นส่วนหนึ่งที่มัน
00:01:58 → 00:02:00 ทำให้เค้าเมีสมาธิเมื่อเขาหยิบกล้องขึ้น
00:02:00 → 00:02:04 มาเดินออกไปถ่ายในสิ่งที่เขาต้องการถ่าย
00:02:04 → 00:02:08 ทอดในสิ่งที่เขาต้องการออกไป
00:02:08 → 00:02:12 เค้าได้เห็นว่ามันไม่ได้สำคัญแค่ผลลัพธ์
00:02:12 → 00:02:15 ที่ได้แต่ว่าตั้งแต่กระบวนการตั้งแต่
00:02:15 → 00:02:18 เริ่มต้นจนถึงสิ้นสุดกระบวนการถ่ายภาพของ
00:02:18 → 00:02:22 เขาเองมันช่วยให้เค้าค้นพบความมีคุณค่า
00:02:22 → 00:02:23 ของตัวเขาเอง
00:02:23 → 00:02:24 >> อื
00:02:24 → 00:02:26 >> ผ่านการกระทำ
00:02:26 → 00:02:27 >> อื
00:02:27 → 00:02:32 >> ซึ่งผมก็คิดว่าไม่ว่าจะเป็นการวาดภาพใน
00:02:32 → 00:02:35 เรื่องของศิลปะบำบัดการเล่นดนตรีอ
00:02:35 → 00:02:38 >> หรือว่าในเรื่องของการถ่ายภาพสิ่งเหล่า
00:02:38 → 00:02:41 นี้เนี่ยมันเป็นแค่กระบวนการนึงในการที่
00:02:41 → 00:02:42 จะสร้างสรรค์
00:02:42 → 00:02:43 >> อื
00:02:43 → 00:02:44 >> มุมมองใหม่ๆ
00:02:44 → 00:02:45 >> อื
00:02:45 → 00:02:51 >> อ่าทัศนคติใหม่ๆแล้วก็อะไรที่มันช่วยให้
00:02:51 → 00:02:55 เราโฟกัสกับมันแล้วก็เยียวยาจิตใจ
00:02:55 → 00:02:58 ปัจจุบันนี้เนี่ยคุณแมdเนี่ยเป็นช่างภาพ
00:02:58 → 00:03:01 อิสระครับมีผลงานมากมายทั้งในเรื่องทั้ง
00:03:01 → 00:03:02 ทั้งในนิยสารระดับโลกอย่าง National
00:03:03 → 00:03:04 Geographic หรือว่าอย่างของ BBC
00:03:04 → 00:03:05 >> อือ
00:03:05 → 00:03:12 >> มันก็เกิดจากความชอบการค้นพบในใน
00:03:12 → 00:03:14 การทำงานการมีสมาธิกับมันแล้วก็
00:03:14 → 00:03:15 >> อ
00:03:15 → 00:03:19 >> ทำให้อาการซึมเศร้าที่เขา้าเป็นก็
00:03:19 → 00:03:22 ปัจจุบันนี้ก็ค่อนข้างที่จะดีขึ้นเยอะมาก
00:03:22 → 00:03:23 ๆแล้วครับ
00:03:23 → 00:03:29 >> อืคือเหตุผลที่อยากจะให้เราทุกคนลองเปิด
00:03:29 → 00:03:32 มุมมองนี้ดูครับเนื่องจากปัจจุบันเราก็
00:03:32 → 00:03:34 เข้าสู่สังคมผู้สูงอายุมากขึ้นเรื่อยๆ
00:03:34 → 00:03:35 >> ครับ
00:03:35 → 00:03:39 >> แล้วก็หลายคนเนี่ยส่วนใหญ่ส่วนใหญ่อาจจะ
00:03:39 → 00:03:43 ไม่ถูกซะเก็เท่าที่ผมสังเกตตกกลางวันเขา
00:03:43 → 00:03:46 ก็จะว่างไม่มีอะไรทำไปอยู่ห้างตักอากาศ
00:03:46 → 00:03:50 แอร์เย็นๆเดินช้อปปิ้งแต่หนึ่งในอtionั
00:03:50 → 00:03:53 ที่ผมคิดว่าเราอาจจะเอามาใช้ได้แล้วก็มัน
00:03:53 → 00:03:57 ช่วยบำบัดเราไปในตัวคือการถ่ายภาพนะครับ
00:03:57 → 00:04:00 การถ่ายภาพเนี่ยจริงๆแล้วเนี่ยเอามาใช้ใน
00:04:00 → 00:04:05 การบำบัดคนไข้ที่มีโรคซึมเศร้านะฮะจะซึม
00:04:06 → 00:04:09 เศร้าด้วยโรคทางจิตเองหรือซึมเศร้าจากโรค
00:04:09 → 00:04:12 ทางกายไม่ว่าจะเป็นคนไข้มะเร็งคนไข้ที่
00:04:12 → 00:04:15 ป่วยเรื้อรังโรคอักเสบเรื้อรังนะครับนอก
00:04:15 → 00:04:19 จากการรักษาด้วยยาแล้วเนี่ยการใช้ศิลปะก็
00:04:19 → 00:04:23 คือ 1 ในนั้นก็คือการถ่ายภาพเนี่ยช่วยได้
00:04:23 → 00:04:25 ผมอยากให้เราลองลองเปิดโอกโอกาสดูสำหรับ
00:04:26 → 00:04:29 ใครที่อยู่ในวงจรและคิดว่าอยากหาทางออก
00:04:29 → 00:04:34 ที่จะเพิ่มความสุขเพิ่มสติเพิ่มสมาธินะฮะ
00:04:34 → 00:04:38 ลองหันมาใช้การถ่ายภาพบำบัดดูทีนี้คุณ
00:04:38 → 00:04:41 ฟิล์มครับสำหรับผู้สูงอายุง่ายๆถ้าอยาก
00:04:41 → 00:04:44 เริ่มเนี่ยต้องซื้ออะไรมั้ยต้องมีกล้อง
00:04:44 → 00:04:45 หนูๆมั้ย
00:04:45 → 00:04:48 >> ครับสำหรับผมผมคิดว่านะครับอุปกรณ์ถ่าย
00:04:48 → 00:04:49 ภาพที่ติดตัวเราเนี่ยย้ำอีกครั้งก็คือ
00:04:49 → 00:04:53 โทรศัพท์มือถือเนี่ยมันใช้ได้เพียงพออยู่
00:04:53 → 00:04:55 แล้วสำคัญทันที่การเริ่มต้นครับ
00:04:55 → 00:04:56 >> อื
00:04:56 → 00:04:58 >> บางท่านเนี่ยอาจจะรู้สึกว่าอุ้ยฉันถ่าย
00:04:58 → 00:05:02 ภาพไม่สวยฉันก็ไม่อยากถ่ายแล้วรู้สึกอาย
00:05:02 → 00:05:04 ถ่ายแล้วรู้สึกว่ามันไม่เป็นไปอย่างที่
00:05:04 → 00:05:08 คิดถ่ายแล้วรู้สึกว่าพอเราแชร์ลงไปในสื่อ
00:05:08 → 00:05:11 โซเชียลแล้วเราไม่ได้รับการยอมรับ
00:05:11 → 00:05:15 >> มันไม่สำคัญครับมันสำคัญเพราะสำหรับผมเอง
00:05:15 → 00:05:18 ผมได้คุยกับมีโอกาสได้คุยกับช่างภาพดังๆ
00:05:18 → 00:05:22 หลายท่านมีโอกาสได้รับทัศนคติดีๆจากผู้
00:05:22 → 00:05:25 ใหญ่หลายๆท่านสวยไม่สวยเนี่ยมันไม่ได้
00:05:25 → 00:05:27 สำคัญมันสำคัญที่ว่ามันเริ่มต้นที่จะลง
00:05:27 → 00:05:30 มือทำความสวยของผมความสวยของอาจารย์ความ
00:05:30 → 00:05:33 สวยของหลายๆท่านบางครั้งเนี่ยมันก็ขึ้น
00:05:33 → 00:05:35 อยู่กับประสบการณ์ของแต่ละคน
00:05:35 → 00:05:35 >> อื
00:05:35 → 00:05:38 >> ฉะนั้นเนี่ยถ้าสมมุติว่าเราคิดว่าการถ่าย
00:05:38 → 00:05:41 ภาพเนี่ยมันเป็นอย่างนึงที่เราอยากทำที่
00:05:41 → 00:05:44 เราชอบทำเป็น
00:05:44 → 00:05:50 อะไรที่คิดว่าถ้าเราได้ลองแล้วเราอาจจะ
00:05:50 → 00:05:50 >> อาจจะชอบ
00:05:50 → 00:05:53 >> อาจจะชอบมันได้อาจจะใช้เวลาอยู่กับมันได้
00:05:53 → 00:05:55 เนี่ยอย่าไปกุกลัวครับถ้ากลัวที่จะถ่าย
00:05:55 → 00:05:57 ไม่สวยมันก็ไม่ได้เริ่มต้น
00:05:57 → 00:05:57 >> อื
00:05:57 → 00:06:00 >> ลองเลยครับเริ่มต้นดูแล้วเราก็จะค้นพบเอง
00:06:00 → 00:06:03 ว่าอะไรที่พอเราได้พอเราได้เริ่มลงมือทำ
00:06:03 → 00:06:06 แล้วเนี่ยเราอยากที่จะปรับแก้ตรงไหนเรา
00:06:06 → 00:06:10 อยากที่จะทำให้ตรงนี้มันเป็นดีขึ้นมยถ้า
00:06:10 → 00:06:12 ตรงนี้มันมืดไปวันหลังลองแบบนี้ดูสัก
00:06:12 → 00:06:14 หน่อยถ้าตรงนี้มันเบี้ยวไปตรงนี้มันไม่
00:06:14 → 00:06:17 สวยหรือว่าถ้าเราขยับอีกนิดนึงมันก็จะได้
00:06:17 → 00:06:18 มุมมองที่แตกต่างเพิ่มขึ้นอะไรแบบนี้
00:06:18 → 00:06:20 เนี่ยเดี๋ยวมันจะค่อยๆเรียนรู้ด้วยตัวมัน
00:06:20 → 00:06:23 เองสำคัญที่พอเราได้เริ่มลงมือทำเสร็จ
00:06:23 → 00:06:24 ปุ๊บเนี่ย
00:06:24 → 00:06:27 มันก็จะ
00:06:27 → 00:06:30 ทำทำได้เองครับถ้าเราถ้าถ้าเราไม่ได้
00:06:30 → 00:06:32 เริ่มมันก็ไม่ทำซักที
00:06:32 → 00:06:35 >> ครับคุณฟีพูดแล้วย้ำอีกทีผู้สูงอายุหลาย
00:06:35 → 00:06:38 ท่านไม่กล้าถ่ายเพราะว่าคิดว่าถ่ายออกไป
00:06:38 → 00:06:40 ก็ไม่สวยไม่มีคนดูอายเค้า
00:06:40 → 00:06:43 >> นะฮะถ้าไม่มีใครดูเองครับถ้าไม่มีใครมอง
00:06:43 → 00:06:45 มองเองครับมันเป็นเพราะว่าอย่างที่บอกพอ
00:06:45 → 00:06:48 ย้อนพอย้อนกลับไปถึงเรื่องถึงตอนต้นที่
00:06:48 → 00:06:50 เราได้คุยกันเนี่ยการถ่ายภาพมันคือการ
00:06:50 → 00:06:53 บันทึกช่วงเวลาดีๆของเราเอาไว้หรือบางที
00:06:53 → 00:06:55 มันอาจจะบันทึกช่วงเวลาแย่ๆก็ได้แต่ว่า
00:06:55 → 00:06:57 มันก็ยังมีความหมายในตัวของมันเอง
00:06:57 → 00:06:59 >> ฉะนั้นเนี่ยมันไม่สำคัญครับลงมือทำได้เลย
00:06:59 → 00:07:00 อ
00:07:00 → 00:07:03 >> ตั้งใจฟังใหม่นะครับคุณฟิล์มกำลังย้ำว่า
00:07:04 → 00:07:08 การถ่ายภาพไม่ใช่คือการประกวดภาพการถ่าย
00:07:08 → 00:07:11 ภาพคือการบันทึกความทรงจำผู้ทรงอายุมักจะ
00:07:11 → 00:07:16 ถามให้ถ่ายอะไรอ่ะเจะมองมีอะไรให้ถ่ายคุณ
00:07:16 → 00:07:19 ฟิล์มจะตอบเว่าไงดอกไม้ที่เอามาปลูกเมื่อ
00:07:19 → 00:07:21 อาทิตย์ที่แล้วอ่ะครับตอนเนี้ยมันออกดอก
00:07:21 → 00:07:25 แล้วมันสวยนะถ้าเป็นไปได้ก็ถ่ายเก็บเอา
00:07:25 → 00:07:27 ไว้สักหน่อยแล้วเดี๋ยวเรามาดูกันว่าเดือน
00:07:27 → 00:07:32 หน้าเนี่ยมันจะเติบโตไปแบบไหนอ่าสิ่งต่าง
00:07:32 → 00:07:35 ๆรอบตัวครับไม่ว่าจะเป็นบ้านที่เรารักจะ
00:07:35 → 00:07:37 เป็นงานอดิเดกที่เราชอบทำอย่างอื่นหรือ
00:07:37 → 00:07:41 ว่าแม้แต่ว่าวันนี้เนี่ยเราได้ไปเดินเล่น
00:07:41 → 00:07:44 แล้วเจอท้องฟ้าสวยๆเราก็สามารถที่จะถ่าย
00:07:44 → 00:07:46 ภาพเก็บบันทึกเอาไว้ได้แชร์โมเมนต์ดีๆของ
00:07:46 → 00:07:48 เราได้ครับผมแต่ว่าให้มันเป็นบันทึกของ
00:07:48 → 00:07:53 ความทรงจำอย่าอย่าโฟกัสกับมันมากเกินไปจน
00:07:53 → 00:07:55 เห็นว่าจน
00:07:55 → 00:08:00 มันทำลายตัวตนของเราเช่นสมมุติว่ามีหลายๆ
00:08:00 → 00:08:03 ท่านครับที่ที่
00:08:03 → 00:08:06 สูญเสียความเป็นตัวตนไปกับค่านิยมในสังคม
00:08:06 → 00:08:09 ฉะนั้นเนี่ยเวลาถ้าเกิดว่าสมมุติว่าเราจะ
00:08:09 → 00:08:16 ใช้การถ่ายภาพเพื่อบำบัดตัวเองเพื่อเป็น
00:08:16 → 00:08:19 งานอดิเรกในยามว่างหรืออะไรก็แล้วแต่ให้
00:08:19 → 00:08:22 เราทำด้วยความชอบถ้าเราไม่ได้ทำด้วยความ
00:08:22 → 00:08:25 ชอบแล้วเราทำด้วยกระแสสังคมเราทำด้วยการ
00:08:25 → 00:08:28 บ้ายอดไลฟ์หรือว่าอะไรแบบนี้มันก็มันมัน
00:08:28 → 00:08:31 มันก็ยากที่จะที่จะสนุกกับมันได้เพราะถึง
00:08:31 → 00:08:33 จุดๆนึงมันไม่สนุกแต่ถ้าเกิดว่ามันเป็น
00:08:33 → 00:08:35 สิ่งที่คุณอยากลองทำมันเป็นสิ่งที่คุณ
00:08:35 → 00:08:38 ต้องการก็ลองดูครับค่อยๆค่อยๆเริ่มจาก
00:08:38 → 00:08:41 สิ่งใกล้ๆตัวไม่ว่าจะเป็นภาพของลูกหลาน
00:08:41 → 00:08:43 เราในวันนี้ที่เข้ามาเยี่ยมในกรณีของผู้
00:08:44 → 00:08:45 สูงอายุนะฮะ
00:08:45 → 00:08:49 >> หรือว่าภาพดีๆที่เป็นภาพถ่ายคู่กันของของ
00:08:49 → 00:08:50 เรากับคนที่เรารัก
00:08:50 → 00:08:51 >> อื
00:08:51 → 00:08:53 >> หรือว่าอ่าสัตว์เลี้ยง
00:08:53 → 00:08:54 >> อื
00:08:54 → 00:08:56 >> มันก็เริ่มต้นได้ในในในหลายๆแง่มุมครับ
00:08:56 → 00:08:59 อย่าไปกลัวถ้าถ้าจะบอกว่าฉันถ่ายไปก็ถ่าย
00:08:59 → 00:09:03 ไม่สวยมันไม่ซีเรียสครับคือฟังคุณฟิล์ม
00:09:03 → 00:09:06 เนี่ยผมคิดเลยว่าเออวันเกิดพ่อแม่หรือว่า
00:09:06 → 00:09:09 บางคนเนี่ยเราซื้อมือถือที่มีกล้องพอดีๆ
00:09:09 → 00:09:13 ให้แล้วก็ให้เขา้าถ่ายเก็บไว้เรื่อยๆเป็น
00:09:13 → 00:09:15 มือถือของเค้าแล้วก็เก็บความทรงจำเข้าไป
00:09:15 → 00:09:17 เรื่อยๆเรื่อยๆเรๆๆๆ
00:09:17 → 00:09:18 >> ครับ
00:09:18 → 00:09:21 >> ถ้าเ้าถ่ายไม่ถ่ายฟุ่มเฟือยเหมือนพวกเรา
00:09:21 → 00:09:23 เนี่ยก็คงใช้ได้นานเลยเนอะว่ามั้ย
00:09:23 → 00:09:24 >> ครับ
00:09:24 → 00:09:27 >> ใช่มั้ยดีครับผมว่าเป็นไอเดียที่ดีแล้ว
00:09:27 → 00:09:30 อยากให้เราลองนะครับมีมือถือสักเครื่อง
00:09:30 → 00:09:33 เก็บไว้เพื่อถ่ายรูปแล้วเราก็ผ่านไปเดือน
00:09:33 → 00:09:36 นึง 2 เดือน 3 เดือนแล้วมานั่งไล่ดูอย่าง
00:09:36 → 00:09:39 ที่คุณฟิล์มบอกครับเริ่มต้นด้วยสิ่งใกล้
00:09:39 → 00:09:43 ตัวลองดูครับแล้วถึงจะรู้ว่าความทรงจำ
00:09:43 → 00:09:45 เนี่ยเมื่อเราย้อนกลับมาดูเนี่ยมันมีผล
00:09:45 → 00:09:48 ยังไงต่อเรานะครับมันช่วยบำบัดในตัวได้
00:09:48 → 00:09:53 คือหลังๆมาเนี่ยผมรู้สึกว่าผมชอบถ่ายภาพ
00:09:53 → 00:09:56 ที่มันเป็นโมเมนต์ที่มีความสุข
00:09:56 → 00:09:59 ก่อนหน้านี้เนี่ยคุณยายของผมต้องร้อนต้อง
00:09:59 → 00:10:01 เล่าเล่าย้อนไปประมาณ 2 ปีที่แล้วฮะคุณ
00:10:01 → 00:10:03 ยายของผมมีเหตุให้ต้องเดินทางไปต่าง
00:10:03 → 00:10:06 จังหวัดคุณยายผมเนี่ยเริ่มมีอาการ
00:10:06 → 00:10:08 อัลไซเมอร์
00:10:08 → 00:10:13 แล้วก็แกก็มีหลายโรคที่เป็นโรคของคนชรา
00:10:13 → 00:10:16 หลังๆมาก็มีปัญหาเรื่องข้อเข่าเสื่อมทำ
00:10:16 → 00:10:19 ให้ทำให้เดินเหิไม่สะดวก
00:10:20 → 00:10:23 เอ่อตอนนั้นเนี่ยแกต้องเดินทางไปปัตตานี
00:10:23 → 00:10:27 จังหวะที่ว่าพอมันมีเวลาว่างตรงกันผมก็
00:10:27 → 00:10:32 เลยนัดมาถ่ายภาพที่บ้านที่บ้านของผมจะได้
00:10:32 → 00:10:37 เก็บเอาไว้เป็นที่ระลึกตอนนั้นก็มาเริ่ม
00:10:37 → 00:10:39 ต้นจากการถ่ายภาพญาติผู้ใหญ่ของเราเอง
00:10:39 → 00:10:43 เนี่ยแหละครับพอเราพอผมถ่ายรูปอันนั้น
00:10:43 → 00:10:46 เสร็จแล้วเนี่ยก็
00:10:46 → 00:10:49 ในเมื่อเราคิดจะเริ่มต้นเป็นช่างภาพอาชีพ
00:10:49 → 00:10:50 แล้วผมก็คิดว่าเราถ่ายภาพผู้ใหญ่ของเรา
00:10:50 → 00:10:53 เก็บเอาไว้ก่อนน่ะน่าจะดีที่สุด
00:10:53 → 00:10:58 ผมก็แต่งภาพแล้วก็โพสต์แชร์ลงไปเป็น
00:10:58 → 00:11:03 โมเมนต์ดีๆในความทรงจำแล้วก็มีคนสนใจมาก
00:11:03 → 00:11:06 มายตอนนี้เนี่ยมันไม่สามารถย้อนเวลากลับ
00:11:06 → 00:11:09 ไปได้ละผมก็รู้สึกว่าผมดีใจนะที่ผมได้
00:11:09 → 00:11:13 ถ่ายภาพของแกเอาไว้ตรงจุดนั้นแล้วก็
00:11:13 → 00:11:16 หลังจากที่
00:11:16 → 00:11:18 โพสต์เรื่องนี้ลงไปใน Facebook แล้วก็มี
00:11:18 → 00:11:21 หลายๆคนให้ความสนใจแล้วก็มีโอกาสได้ถ่าย
00:11:21 → 00:11:24 ภาพครอบครัวของหลายๆท่านเอาไว้ในช่วงก่อน
00:11:24 → 00:11:25 โควิดที่ผ่านมา
00:11:25 → 00:11:26 >> อื
00:11:26 → 00:11:29 >> พอเวลาผ่านไปครับพอโควิดมันเข้ามาเนี่ยผม
00:11:30 → 00:11:33 ก็ค้นพบว่าคุณค่าของภาพถ่ายมันไม่ได้อยู่
00:11:33 → 00:11:36 แค่ช่วงเวลาขนาดนั้นหลายๆคนที่ผมเคยถ่าย
00:11:36 → 00:11:40 เนี่ยปัจจุบันเนี้ยเ้าไม่ได้อยู่แล้ว
00:11:40 → 00:11:46 การบันทึกภาพที่ดีที่มีคุณภาพมากพอมันก็
00:11:46 → 00:11:49 จะเก็บช่วงเวลาที่สวยงามเอาไว้ได้
00:11:49 → 00:11:50 >> อื
00:11:50 → 00:11:53 >> ถึงแม้ว่ามันจะไม่ถึงถึงถึงแม้ว่าบางคน
00:11:53 → 00:11:56 ไม่ได้มีทุนทรัพย์ที่จะถ่ายภาพกับช่างภาพ
00:11:56 → 00:11:59 ในสตูดิโอแต่การถ่ายภาพดีๆเก็บเอาไว้การ
00:11:59 → 00:12:02 ถ่ายภาพการได้เริ่มเริ่มลงมือหยิบกล้อง
00:12:02 → 00:12:05 ขึ้นมาถ่ายมันก็จะเก็บความทรงจำที่ดีเอา
00:12:05 → 00:12:05 ไว้ได้
00:12:05 → 00:12:06 >> ครับ
00:12:06 → 00:12:08 >> มันมีคุณค่าในตัวของมันเองครับ
00:12:08 → 00:12:08 >> ครับ
00:12:08 → 00:12:10 >> แล้วก็
00:12:10 → 00:12:14 หลายๆภาพที่ผมได้ถ่ายเนี่ยพอผ่านเวลาไป
00:12:14 → 00:12:19 เนี่ยมันก็ได้เอาไปใช้ในแบบที่ที่ควรจะ
00:12:19 → 00:12:20 ได้เอาไปใช้
00:12:20 → 00:12:21 >> ครับ
00:12:21 → 00:12:23 >> หลายๆภาพก็เป็นภาพสุดท้ายในชีวิตเหมือน
00:12:23 → 00:12:28 กันครับผมก็มีเคสที่ทำให้ผมเริ่มหันมามอง
00:12:28 → 00:12:31 เรื่องพวกนี้มากขึ้นก็คือไข้มะเร็งปอดนะ
00:12:31 → 00:12:35 ครับที่ผมส่องกล้องตักชิ้นเนื้อพอผู้ป่วย
00:12:35 → 00:12:38 ท่านนี้เนี่ยรู้ว่าตัวเองเป็นมะเร็ง
00:12:38 → 00:12:41 ก็เข้าสู่กระบวนการรักษาแต่ที่เขาเริ่ม
00:12:41 → 00:12:44 รักษาเขาเริ่มเก็บไดี่
00:12:44 → 00:12:48 เขาเริ่มถ่ายภาพของตัวเองทุกๆครั้งที่มี
00:12:48 → 00:12:52 การเปลี่ยนแปลงก็คือเก็บๆผมก็ถามเค้านะ
00:12:52 → 00:12:57 ว่าเก็บไว้ทำไมทำไมต้องถ่ายคือยูมีอารมณ์
00:12:57 → 00:13:00 ถ่ายด้วยเหรอวันนั้นแหละเป็นวันที่ผม
00:13:00 → 00:13:03 เพิ่งพึ่งให้ความใส่ใจกับการถ่ายรูปบำบัด
00:13:03 → 00:13:06 เบอกหมอหมอรู้จักคำนี้มยผมไม่รู้จักตอน
00:13:06 → 00:13:10 นั้นเบอกเนี่ยการถ่ายภาพช่วงที่เราสภาพ
00:13:10 → 00:13:13 จิตใจแย่ๆหรือผ่านกำลังผ่านมรสุมชีวิต
00:13:13 → 00:13:15 เนี่ยการถ่ายภาพเนี่ย
00:13:15 → 00:13:20 มันช่วยบรรเทาความตึงเครียดได้มากแล้วก็
00:13:20 → 00:13:24 วันที่ผมรู้สึกแย่ผมจะกลับไปดูภาพวันแรก
00:13:24 → 00:13:27 ซึ่งมันเป็นวันที่ผมแย่ที่สุดและเพิ่ง
00:13:27 → 00:13:30 วินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งแต่พอผมได้เคมี
00:13:30 → 00:13:33 บำบัดผ่านไปผมแย่ช่วงเคมีแต่กลับไปดู
00:13:33 → 00:13:37 โอ้โหตอนนั้นเราแย่กว่านี้อีกพอเข้าเคมี
00:13:37 → 00:13:40 รอบ 2 เขาก็จะกลับไปดูเคมีรอบ 1 ตอนนั้น
00:13:40 → 00:13:42 รอบ 1 เนี่ยเขาแย่กว่านี้อีกรอบ 2 ยังดู
00:13:42 → 00:13:48 ดีคือเค้าก็บอกผมว่าหมอเวลาคนเราปวดเนี่ย
00:13:48 → 00:13:52 มันจำอะไรไม่ได้แล้วมันไม่อยากจำ
00:13:52 → 00:13:54 สิ่งที่เราได้เอาภาพนั้นน่ะลงไปในกระดาษ
00:13:54 → 00:13:58 หรือในรูปเนี่ยมันลดภาระสมองเราแค่ต้อง
00:13:58 → 00:14:02 กลับไปดูมันทำให้เราฮึดขึ้นมาได้ทันทีผม
00:14:02 → 00:14:05 ก็เลยโอ้โหยไม่ทันไม่เคยคิดขนาดนั้นเลยนะ
00:14:05 → 00:14:06 ว่าแบบให้ตัวเอง
00:14:06 → 00:14:09 >> ใช่ว่าพลังของการถ่ายภาพเนี่ยจริงๆเนี่ย
00:14:09 → 00:14:13 มันเราคนบ้านเราก็คิดว่าก็แค่ถ่ายภาพเก็บ
00:14:13 → 00:14:15 ไว้แค่นผมผมเป็นคนที่ไม่ค่อยได้ใส่ใจ
00:14:15 → 00:14:17 เรื่องการเก็บโมเมนเลย
00:14:18 → 00:14:20 แต่ฟังคุณฟิล์มแล้วผมเริ่มคิดว่าตัวเอง
00:14:20 → 00:14:23 เนี่ยเออบกพร่องบางอย่างเพราะว่าลูกคนโต
00:14:23 → 00:14:25 โทรมาเนี่ยแทบจะไม่ค่อยได้ใส่ใจการถ่าย
00:14:25 → 00:14:29 ภาพเลยผมไม่ชอบเพราะว่ารู้สึกเออไปเที่ยว
00:14:29 → 00:14:33 อยากจะรีแลกนะแต่ครับเข้าใจฮะการถ่ายภาพ
00:14:33 → 00:14:37 คือการเก็บโมเมนอันนึงที่ผมว่ามันใช้ได้
00:14:37 → 00:14:38 ดีมาก
00:14:38 → 00:14:43 >> หลังๆมาผมเริ่มพยายามอยากจะอยากจะหาวิธี
00:14:43 → 00:14:45 อาจจะไม่ถูกใจหลายๆคนที่เป็นช่างภาพนะ
00:14:45 → 00:14:45 ครับ
00:14:45 → 00:14:46 >> เอ่อ
00:14:46 → 00:14:49 >> ผมเริ่มพยายามอยากจะหาวิธีการทำงานให้มัน
00:14:49 → 00:14:52 มากให้มันง่ายขึ้นให้มันลดคอสค่าใช้จ่าย
00:14:52 → 00:14:55 เพื่อให้มันเข้าถึงกับคนที่มีรายได้น้อย
00:14:55 → 00:14:58 หรือคนทั่วๆไปมากขึ้นในการถ่ายภาพสตูดิโอ
00:14:58 → 00:15:01 ดีๆเก็บเอาไว้เพราะพอได้มีโอกาสถ่ายภาพ
00:15:01 → 00:15:04 ของผู้หลักผู้ใหญ่ที่อยู่ต่างจังหวัดหรือ
00:15:04 → 00:15:07 ว่าอ่าลุงลุงๆป้าๆที่มีรายได้น้อยเนี่ย
00:15:07 → 00:15:12 เก็บเอาไว้แล้วเนี่ยแล้ว
00:15:12 → 00:15:16 มันก็มีคุณค่าเมื่อเวลาผ่านไปอย่างคุณลุง
00:15:16 → 00:15:19 ท่านนึงอยู่อำเภอคกสำโรงที่จังหวัดลพบุรี
00:15:19 → 00:15:21 ผมมีโอกาสได้ไปถ่ายเค้าเก็บเอาได้ได้ไป
00:15:21 → 00:15:25 ถ่ายภาพครอบครัวให้ท่านเก็บเอาไว้เอ่อก็
00:15:25 → 00:15:28 ทราบครับว่าเค้าก็ไม่ได้มีสตุ้งสตางค์
00:15:28 → 00:15:31 อะไรมากมายการจะจ่ายค่าใช้จ่ายมันก็ค่อน
00:15:31 → 00:15:34 ข้างเยอะผมก็พยายามหาวิธีที่เราจะสามารถ
00:15:34 → 00:15:38 ที่จะลดคอร์สตรงส่วนนี้ไปได้แล้วก็เรียก
00:15:38 → 00:15:40 ว่ายกสตูดิโอไปถ่ายกันที่บ้านพอเวลาผ่าน
00:15:41 → 00:15:42 ไปเสร็จปุ๊บเนี่ยภาพถ่ายพวกนี้เนี่ยมันมี
00:15:42 → 00:15:46 คุณค่ารูปหลายๆรูปที่เขา้าไม่เคยมีใน
00:15:46 → 00:15:52 ชีวิตเก็บเอาไว้ให้ลูกหลานดูมันก็มันก็มี
00:15:52 → 00:15:54 คุณค่าของตัวมันเองอย่างหลายๆภาพก็เป็น
00:15:54 → 00:15:57 ภาพสุดท้ายที่ไว้ในงานศพแล้วก็ยังเป็น
00:15:57 → 00:16:00 ความทรงจำดีๆที่มันเอาไว้ระลึกถึงกันตรง
00:16:00 → 00:16:02 ส่วนนี้เนี่ย
00:16:02 → 00:16:05 มันทำให้ประทับใจมันทำให้รู้สึกอิ่มเปรม
00:16:05 → 00:16:08 ใจมันทำให้รู้สึกว่ามันตอบแชั่นในตัวเอง
00:16:08 → 00:16:11 ได้ว่างานของเรามันมีคุณค่าให้กับเค้า
00:16:11 → 00:16:12 >> อื
00:16:12 → 00:16:14 >> ฉะนั้นหลังๆมาผมก็พยายามที่จะลดคอร์สค่า
00:16:14 → 00:16:19 ใช้จ่ายให้มันให้มันเหมาะสมทั้งกับตัวผม
00:16:19 → 00:16:20 เองทั้งกับลูกค้า
00:16:20 → 00:16:21 >> อื
00:16:21 → 00:16:23 >> เพราะว่าอยากจะให้มันมีคุณค่าของตัวของ
00:16:23 → 00:16:27 มันเองสืบต่อไป