00:00:00 → 00:00:03 ก็สวัสดีค่ะว่าแดงภาพถ่ายไทยค่ะวันนี้นะ
00:00:03 → 00:00:05 คะแดงอยากจะมาแบ่งปันหนังสือเล่มล่าสุด
00:00:05 → 00:00:08 ที่ได้พึ่งได้อ่านข่าวได้ก็รู้สึกว่าเล่น
00:00:08 → 00:00:10 ไม่น่าเลยจะได้ชำระอ่านนานมากเพราะว่าได้
00:00:10 → 00:00:12 อ่านแล้วดังรู้สึกกับมันไปด้วยนะแล้วสุข
00:00:12 → 00:00:15 มันเป็นประโยชน์ทั้งกับตัวแดงเองเราก็ได้
00:00:15 → 00:00:18 ชื่อว่าเป็นประโยชน์กับทุกคนเลยที่อาจจะ
00:00:18 → 00:00:21 กำลังรู้สึกท้อแท้หมดกำลังใจเจออุปสรรค
00:00:21 → 00:00:24 บางอย่างเป็นโรคร้ายบางอย่างค่ะทางออกไม่
00:00:24 → 00:00:27 ได้กับชีวิตนะฮะปรัชญารที่ได้จากหนังสือ
00:00:27 → 00:00:31 เล่มนี้มันสามารถเป็นแนวทางเป็นแก่นเป็น
00:00:31 → 00:00:34 ตัวอย่างให้เราได้นำมาประใช้กับปัญหาที่
00:00:34 → 00:00:37 เราเจออยู่อุปสรรคที่เราเจออยู่ได้อย่าง
00:00:37 → 00:00:41 ดีมากๆแล้วเบาอ่านแล้วสบายหนังสือและมีนะ
00:00:41 → 00:00:44 คะชื่อว่าจงเป็นเช่นน้ำดีว่าเธอ My
00:00:44 → 00:00:48 friend นะคะอ่ะเขียนโดยคุณแชร์นรีนะคะ
00:00:48 → 00:00:51 คุณชนะรีเป็นลูกสาวของคุณดูสิค่ะคุณ Siri
00:00:51 → 00:00:55 ไอคอนนักบู๊ยุค 705 ยอมรับเลยว่าเกิดไม่
00:00:55 → 00:00:57 เท่านั้นยังไม่เกิดเลยนะตอนที่โฟร์ซีรีย์
00:00:57 → 00:01:00 ดังที่อเมริกาใช่ไหมคะว่านี่เป็นอย่าท้อง
00:01:00 → 00:01:03 ก่อนนะคะแต่ว่าไปสร้างชื่อเสียงใครเผื่อ
00:01:03 → 00:01:05 ประการป้องกันตัวไทยทักษะกังฟูเนี้ยไป
00:01:05 → 00:01:08 สร้างชื่อเสียงที่อเมริกานะคะแล้วก็เปิด
00:01:08 → 00:01:10 โรงเรียนสอนกลางปูด้วยกับว่าเขาก็เสีย
00:01:10 → 00:01:12 ชีวิตในวัยอันสั้นมากเลยค่ะอายุ 33 เอง
00:01:12 → 00:01:15 เพราะว่าแพ้ยาแก้ปวดนะทำให้เกิดภาวะสมอง
00:01:15 → 00:01:19 บวมตอนที่คุณโพสต์ลีเสียเนี่ยคุณชนะรีที่
00:01:19 → 00:01:21 เป็นลูกสาวนี้อายุได้ 4 ขวบเองนะคะเธอ
00:01:21 → 00:01:24 เล่าให้ฟังว่าคุณพ่อเนี่ยไม่ได้เก่งเฉพาะ
00:01:24 → 00:01:26 ศิลปะการป้องกันตัวเป็นนักกังฟูเป็นนะกู
00:01:26 → 00:01:29 อย่างเดียวแต่ว่าตรงนี้ก็เก่งตัวเป็นนัก
00:01:29 → 00:01:31 ปรัชญาด้วยขึ้นเป็นคนชอบอ่านนะคะอ่านแล้ว
00:01:31 → 00:01:34 ก็นำมาพัฒนาตัวเองต่อยอด 9 เข้าอุตสาหะ
00:01:34 → 00:01:37 อย่างคือตอนนั้นน่ะไม่ใช่คนเอเชียทุกคนจะ
00:01:37 → 00:01:40 ไปโด่งดังที่คอยบุกนะคะมันจะเริ่มยากมาก
00:01:40 → 00:01:42 แต่บูทสีทำยังไงเขาต้องฝ่าฟันอุปสรรคยัง
00:01:42 → 00:01:46 ไงอยู่ช่วงนึงเขาป่วยด้วยแต่เขาก็ก้าว
00:01:46 → 00:01:48 ข้ามตรงนั้นมาได้เขามีหลักคิดยังไงเขาใช้
00:01:48 → 00:01:51 ปรัชญาจากหนังสือเล่มนี้ค่ะแต่งสรุปออกมา
00:01:51 → 00:01:54 เป็น 7 ข้อเป็นข้อคิดเงินได้กับหนังสือ
00:01:54 → 00:01:57 เล่มนี้จริงๆอยากให้ลองไปซื้อมานะคะการ
00:01:57 → 00:01:59 ปลิวให้ฟังกับการเอามาอ่านเองเนี่ยอ่าน
00:01:59 → 00:02:02 แล้วค่อยลาก็รู้สึกไปด้วยตามตัวอักษรแล้ว
00:02:02 → 00:02:05 เอามาใช้กับชุดของตัวเองเนี่ยมันคนละ
00:02:05 → 00:02:08 เรื่องกันเลยนั้นแต่สรุปเป็นทีมอิกให้นะ
00:02:08 → 00:02:10 คะแล้วถ้าเกิดใครชอบรู้สึกว่าตรงกับสิ่ง
00:02:10 → 00:02:12 ที่เรากำลังอยากรู้กำลังค้นหาอยู่ในตอน
00:02:12 → 00:02:14 นี้นะคะลองไปหาซื้อมาดูเป็นหนังสือของ
00:02:14 → 00:02:18 สำนักพิมพ์ฮาวทูนะครับแปลโดยคุณจีรชาตา
00:02:18 → 00:02:21 อิ่มรัศมีนะคะหนังสือทำออกมาน่าอ่านมาก
00:02:21 → 00:02:25 ไม่น่าจะเกินไปค่ะหนังสือเล่มนี้นะคะแบ่ง
00:02:25 → 00:02:27 เป็น 10 หมดด้วยกันนะคะเขาก็จะแบ่งไปเลย
00:02:27 → 00:02:31 นะคะมีรู้สึกกดสั้นๆในช่วงแรกประมาณ 3-4
00:02:31 → 00:02:34 บทแรกนะคะเขาจะพูดถึงเรื่องปรัชญาของน้ำ
00:02:34 → 00:02:36 ที่คุณพ่อของเขาเนี่ยค้นพบแล้วเอามาปรับ
00:02:36 → 00:02:38 ใช้กับชีวิตที่ไหนเราจะมารีวิวด้วยเนาะ
00:02:38 → 00:02:40 ส่วนต่างๆเล่นมันจะเหมาะมากเลยสำหรับคน
00:02:40 → 00:02:44 ที่มีความฝันมีเป้าหมายที่อยากจะไปสู่
00:02:44 → 00:02:46 ศิษย์เราต้องการแล้วไม่รู้จะทำยังไงดีอาจ
00:02:46 → 00:02:49 จะซักก็กับอะไรบางอย่างในชีวิตโอศิริเอา
00:02:49 → 00:02:52 มาเล่าไว้นะคะนี้น่าสนใจมากๆส่วนสุดท้าย
00:02:52 → 00:02:54 เนี่ยเป็นส่วนที่แดนรู้สึกว่ามันดีมากๆ
00:02:54 → 00:02:56 แล้วมันเหมาะกับช่องของแรงมากเลยเหมาะกับ
00:02:56 → 00:03:00 คนไข้ของแดงที่กำลังทุกข์ใจกับปัญหาอ่ะ
00:03:00 → 00:03:03 พี่ลบไลน์ที่เธออยู่นะคะเขาจะพูดถึงตอน
00:03:03 → 00:03:05 ที่ตัวคุณประสือเงี้ยป่วยนะครับปวดหลัง
00:03:05 → 00:03:08 เดี๋ยวจะมาเล่าให้ฟังว่าเขาก้าวข้ามหาชวน
00:03:08 → 00:03:11 ยังไงแล้วคุณชนะดีที่เป็นลูกสาวเนี่ยเธอ
00:03:11 → 00:03:13 มีภาวะซึมเศร้านะคะชีวิตเตะอยู่พักหนึ่ง
00:03:13 → 00:03:16 เลยเธอก้าวข้ามผ่านช่วงนั้นมีวิธีการ
00:03:16 → 00:03:18 เรียนรู้ชีวิตอย่างไรแต่จะนำมาเล่าให้ฟัง
00:03:18 → 00:03:21 ช่วงถ่ายนะคะเจ็บคอที่ดังได้ค่ะจาก
00:03:21 → 00:03:23 หนังสือเล่มนี้อันร่าก่อนเลยก็คือ
00:03:23 → 00:03:27 ธรรมชาติของน้ำทำให้ของน้ำมีอะไรค้ำอยู่
00:03:27 → 00:03:29 ซีคอนได้จากใจความได้นะหนึ่งก็คือน้ำ
00:03:29 → 00:03:32 เนี่ยมันไหลตลอดค่ะไหลไปด้วยไม่เคยหยุด
00:03:32 → 00:03:35 นี้นะคะมันโทรไปเรื่อยแล้วมันจะเจอหินเจอ
00:03:35 → 00:03:38 ต่อเจออะไรมันก็จะหาทางอ้อมหรือไม่มันก็
00:03:38 → 00:03:41 ทะลุไปเลยนะครับนั้นไม่ย่อท้อไปเรื่อยๆ
00:03:41 → 00:03:44 ไม่หยุดนะคะเจออะไรก็จะไม่หยุด 2 ก็คือ
00:03:44 → 00:03:47 มันยืดหยุ่นค่ะมันรินไหลมันปรับตัวได้กับ
00:03:47 → 00:03:49 ทุกอย่างมันอยู่ในแก้วมันก็เป็นแก้วมัน
00:03:49 → 00:03:51 อยู่ในหายมันก็เป็นไหนนะคะมันยืดหยุ่น
00:03:51 → 00:03:54 ปรับตัวทั้งนั้นไม่ตายค่ะถ้ามันไปต่อได้ 3
00:03:54 → 00:03:58 คือมาดูอ่อนโยนเบาสบายแต่มันก็แข็งแกร่ง
00:03:58 → 00:04:01 นะคะมันสามารถกัดเซาะศสเต็มที่แข็งแรงคิม
00:04:01 → 00:04:05 ภูเขาเนี้ยนานวันไปหินมันยังเปิดทางได้
00:04:05 → 00:04:08 เลยค่ะมันยังกอดได้เลยอันนี้เป็นปรัชญา
00:04:08 → 00:04:11 ของน้ำที่ยืดหยุ่นริมจ่ายอ่อนโยนแต่ก็
00:04:11 → 00:04:14 แข็งแกร่งในคราวเดียวกันนะคะสุดท้ายก็คือ
00:04:14 → 00:04:17 น้ำมันยอมรับทุกอย่างคะมันไม่ตอบโต้แล้ว
00:04:17 → 00:04:20 มันก็ไหลต่อไปคือบ่เสียเขาเป็นคนปกคอนี้
00:04:20 → 00:04:22 ถือว่าสั้นๆก็ไม่รู้เนี่ยเขาเป็นคนที่ใจ
00:04:22 → 00:04:25 ร้อนมากๆแล้วก็จะสุดอยู่ตลอดเวลาใช้กำลัง
00:04:25 → 00:04:27 นะคะเป็นอย่างเต็มตัวเลยแล้วอาจารย์เขา
00:04:27 → 00:04:30 ชื่อยิ้มอันนี้ก็บอกว่าเคยคุณต้องเรียน
00:04:30 → 00:04:32 รู้เรื่องความอ่อนโยนบ้างพักบ้างไม่ต้อง
00:04:32 → 00:04:35 ตอบโต้ให้ตลอดยอมรับสังเกตยอมรับแล้วนิ่ง
00:04:35 → 00:04:38 บ้างแต่ห้ามก็ไม่ฟังค่ะที่ปั่นก็เลยสั่ง
00:04:38 → 00:04:41 ให้ลูกศิษย์คนนี้ทักหรืออาทิตย์นึงกูสี
00:04:41 → 00:04:44 กับเอาให้ชัดทำไมถึงอยากฝึกก็ไม่มีอะไรทำ
00:04:44 → 00:04:47 ก็เลยอะโมโหนะคะนั่งเกลือออกไปกลางทะเล
00:04:48 → 00:04:50 ฮ่องกงแล้วก็ระหว่างก็โมโหก็เลยเอามึงอ่ะ
00:04:50 → 00:04:53 ต่อยไปที่น้ำชอบไปที่หน้ามาเต็มแรงเลย
00:04:53 → 00:04:55 ปรากฏว่ามึงอ่ะเจ็บป่วยน้ำแดงมือเจ็บแต่
00:04:55 → 00:04:59 น้ำมันไม่ตอบโต้นะคะนาไม่เคยแบบว่าอะไร
00:04:59 → 00:05:01 ยังไงก็ต้องอะไรมีแต่มันอยู่ได้แล้วตัว
00:05:01 → 00:05:03 เขาเองก็หาที่เจ็บเข้าไปรู้สึกว่าเฮ้ย
00:05:03 → 00:05:06 ปรัชญาข้อเนี้ยเขาได้เรียนรู้จักน้ำบาง
00:05:06 → 00:05:09 ครั้งบางช่วงเราไม่จำเป็นต้องตอบโต้ต่อ
00:05:09 → 00:05:13 ใต้เสมอไปใช้ความนิ่งรับมาปรับตัวแล้วเรา
00:05:13 → 00:05:16 ก็จะไหลต่อไปกับชีวิตของเราได้เองก็จะ
00:05:16 → 00:05:18 ผ่านเรื่องราวนั้นไปได้เองข้อคิดข้อ 2
00:05:18 → 00:05:20 ที่เดินชอบจากเล่นนี้นะคะก็คือก็บอกว่า
00:05:20 → 00:05:23 เราเป็นปรมาจารของตัวเราเองค่ะเราต้องค้น
00:05:23 → 00:05:26 พบความจริงด้วยตัวเองคือบท Lee เนี่ยเขา
00:05:26 → 00:05:28 เรียนกังฟูนักเรียนกังฟูกับหยิบมันแต่เขา
00:05:28 → 00:05:31 ก็ไม่ได้อยู่ที่กังฟูอย่างเดียวค่ะเขาสน
00:05:31 → 00:05:34 ใจศาสตร์ชกมวยด้วยเขาสนใจฟันดับด้วยเขา
00:05:34 → 00:05:37 ศึกษาในเรื่องของสรีระร่างกายด้วยทำงาน
00:05:37 → 00:05:40 ยังไงศึกษาปัดยาแนวคิดด้วยทั้งตะวันออก
00:05:40 → 00:05:42 และตะวันตกแล้วทุกอย่างเนี่ยเขาเลือก
00:05:42 → 00:05:46 เฉพาะจุดที่เหมาะกับเขามาฝากแล้วเกิดเป็น
00:05:46 → 00:05:48 ศาสตร์บอกตัวเองคือสิบคนรู้จริงๆก็อยากจะ
00:05:48 → 00:05:50 เขียนเป็นหนังสือใน 3 ค่ะสุดท้ายเขาตกคน
00:05:50 → 00:05:52 อื่นเขาไม่เขียนกว่าเพราะว่าเขาไม่อยาก
00:05:52 → 00:05:54 ให้อ่าอันนี้มันกลายเป็นหลักการที่ทุกคน
00:05:54 → 00:05:56 ยึดถือและมาเขียนว่าเออถ้ารู้จักนี้ไม่
00:05:56 → 00:05:59 ใช่นะตัวจากนี้ไม่ได้ไม่ใช่เค้าบอกว่า
00:05:59 → 00:06:01 จริงๆแล้วสิ่งทุกอย่างเราต้องขอบคุณ
00:06:01 → 00:06:03 อาจารย์ขอบคุณความรู้ขอบคุณบทเรียนทุก
00:06:03 → 00:06:06 อย่างแต่ว่ามันไม่ใช่ทุกอย่างที่จะเหมาะ
00:06:06 → 00:06:09 กับเราหยุดไว้ที่บอกกับเราแล้วนำมากับ
00:06:09 → 00:06:11 ผลึกกับตัวเองเราคือปรมาจารย์ของเราเอง
00:06:11 → 00:06:14 แต่ชอบเพราะว่ามันเป็นสิ่งเดียวกับที่จะ
00:06:14 → 00:06:16 บอกกับทุกคนนะคะว่าเราเป็นบอกให้ตัวเอง
00:06:16 → 00:06:19 ได้มันไม่มีเราคันหนึ่งวิธีการรักษา 1
00:06:19 → 00:06:21 ตัวยาแล้วมันจะเหมาะกับทุกคนหมดเลยกิน
00:06:21 → 00:06:24 แล้วหายหมดเลยไม่มีค่ะมันมีแต่ว่าเครื่อง
00:06:24 → 00:06:26 ต้องขอบคุณคุณหมอคนนี้นะขอบคุณความรู้ตรง
00:06:26 → 00:06:29 นี้ขอบคุณบทเรียนตรงนี้ขอบคุณอาหารตรงที่
00:06:29 → 00:06:31 เราได้ทดลองแล้วเราเอามาสรุปกับตัวเองว่า
00:06:31 → 00:06:34 แบบนี้มันเหมาะกับเราหรือเปล่าเราเป็น
00:06:34 → 00:06:36 เหมาะให้ตัวเองได้ค่ะไม่มีใครเหมาะกับ
00:06:36 → 00:06:39 กว่านี้อีกแล้วลองศึกษาแล้วนำมาฝากให้
00:06:39 → 00:06:41 เหมาะกับเราเราจะได้ดูแลร่างกายกับใจของ
00:06:41 → 00:06:45 เราได้ไปแบบตัวเองค่ะข้อ 3 นะคะข้อเนี้ย
00:06:45 → 00:06:49 สะดุดกันมากเลยนะชอบมากๆมันจะมีบทพูดหมด 1
00:06:49 → 00:06:52 ไปดอกหนึ่งในหนังเรื่องนึงนะคะคือเขาซ้อม
00:06:52 → 00:06:55 ซ้อมสู้กับนักเรียนอ่ะคะแล้วก็เลยก็ต้มยำ
00:06:55 → 00:06:57 ทำท่าให้สวยเลยเนี้ยอยู่ทอดเนี่ยก็บอกว่า
00:06:57 → 00:07:01 เขาบอกรู้สึกป่ะอย่าคิดให้รู้สึกก็ไม่
00:07:01 → 00:07:04 ต้องคิดรู้สึกยังไงตอนนี้แล้วแต่ออกมานะ
00:07:04 → 00:07:07 คะตรงนี้มันสื่อความหมายว่าคนเราทุกวัน
00:07:07 → 00:07:11 นี้ค่ะบางทีคิดเยอะเกินไปนะคะความคิดมัน
00:07:11 → 00:07:13 มาพร้อมกับอะไรพร้อมกับทัศนคติบางอย่าง
00:07:13 → 00:07:17 พร้อมกับกรอบบางอย่างข้อสรุปบางอย่างแต่
00:07:17 → 00:07:19 ถ้าเราไม่คิดค่ะว่าต้องไปก่อนให้เรารู้
00:07:19 → 00:07:22 สึกเราไม่ต้องถามว่าเธอคิดยังไงแต่เราถาม
00:07:22 → 00:07:25 ว่าเขารู้สึกยังไงตอนเนี้ยรู้สึกอย่างไร
00:07:25 → 00:07:30 มันจะเป็นสิ่งที่ตรงไปตรงมาแล้วชัดเจนกับ
00:07:30 → 00:07:32 ตัวเองมากที่สุดเหมือนคนเราถ้าเกิดมี
00:07:32 → 00:07:34 อาการป่วยอยู่อย่างเนี้ยค่ะเราอย่าไปคิด
00:07:34 → 00:07:36 เยอะว่าใครฉันเป็นอะไรกันแน่ฟังตัวนี้ก็
00:07:36 → 00:07:38 บอกว่าฉันเป็นแบบนี้ฉันเป็นแบบนี้มั้งจะ
00:07:38 → 00:07:40 ให้ถามตัวเองค่ะตอนนี้รู้สึกยังไงเรา
00:07:40 → 00:07:43 เชื่อไหมคะพอถามตัวเองพอนิ่งๆเรารู้สึก
00:07:44 → 00:07:46 ตอนนี้ก็เพราะเป็นแบบนี้ตอนนี้หัวใจแบบ
00:07:46 → 00:07:49 นี้ตอนนี้สมองกันแบบนี้มันจะมีคำตอบออกมา
00:07:49 → 00:07:51 เองถ้าว่าร่างกายเราต้องการให้ตัวระบอบพา
00:07:51 → 00:07:55 เราไปหาอะไรเราต้องรักษาอะไรเราต้องกิน
00:07:55 → 00:07:59 อะไรมันจะบอกเราค่ะขอเพียงรู้สึกตรงนี้จะ
00:07:59 → 00:08:02 เป็นการเยียวยาดีที่สุดแล้วสมาธิจะช่วย
00:08:02 → 00:08:05 ได้ขับเดิมตั้งค่าตัวเองให้ว่างเปล่าให้
00:08:05 → 00:08:08 โล่งนะคะความว่างเปล่าจนการตั้งค่ากลาง
00:08:08 → 00:08:11 แล้วเราจะรับสิ่งใหม่ๆนะคะรับพลังงานดีๆ
00:08:11 → 00:08:15 รับคำตอบที่มีอยู่แล้วในตัวเราอ่ะคำตอบ
00:08:15 → 00:08:17 นี้จะเผยออกมาให้เราเห็นเมื่อจิตของเรา
00:08:17 → 00:08:20 ว่างข้อ 4 นะที่ชอบจากเล่นนี้ก็คือว่าการ
00:08:20 → 00:08:23 เข้าใจความกลัวเป็นจุดเริ่มต้นของการเห็น
00:08:23 → 00:08:26 รากเหง้าของปัญหาอย่างแท้จริงค่ะคือบุตร 4
00:08:26 → 00:08:29 เดี๋ยวเราจะเล่นนิวบอกว่าในช่วงที่เขา
00:08:29 → 00:08:31 อยู่ที่อเมริกาแล้วเขาต้องการที่จะตั้งเว
00:08:31 → 00:08:34 ศร์กังฟูที่เปิดให้ใครมาเรียนก็ได้เพราะ
00:08:34 → 00:08:36 ว่าเขาต้องการที่จะเคยแพร่ศิลปะการต่อสู้
00:08:36 → 00:08:39 ของคนจริงให้ไปโด่งดังทั่วโลกแต่ว่า
00:08:39 → 00:08:42 เนื่องจากตอนนั้นในชนะข่าวเนี่ยค่ะก็จะมี
00:08:42 → 00:08:45 คนจริงเก่าก็จะต่อต้านเคยมันเป็นเสือกะ
00:08:45 → 00:08:47 ป้องกันตัวนี้ต้องสงวนจับคนจิ้มสิคุณสอน
00:08:47 → 00:08:50 ให้คนต่างชาติก็ได้นะเนี่ยเขาต้องต่อสู้
00:08:50 → 00:08:53 อุปสรรคมากมายกว่าที่จะเปิดโรงเรียนสอน
00:08:53 → 00:08:55 ได้คือเขาจะกลัวแล้วครับเก็บโครงการเรียน
00:08:55 → 00:08:57 ร้้แต่เขาก็ไม่เข้าต้องตากับความกลัวค่ะ
00:08:57 → 00:09:00 แล้วสามารถก้าวข้ามและมันถึงรู้ไหมก็ทะลุ
00:09:00 → 00:09:03 ทำให้สิ่งที่มันเป็นตัวตนเขาจริงๆมันเธอ
00:09:03 → 00:09:06 ไทยออกมาราดเป็นจุดที่แดงเอามาใช้กับคน
00:09:06 → 00:09:09 ของไทยๆคนเลยตรงกับที่ได้คิดมากๆว่าเวลา
00:09:09 → 00:09:12 ที่เขามีอาการ Panic หนักมือเท้าเย็นกลัว
00:09:12 → 00:09:16 เลยไม่รู้จักเหตุใจเต้นจะตายหายใจไม่ได้
00:09:16 → 00:09:19 คุณมีสติแล้วถามตัวเองลงไปลึกค่ะคุณกำลัง
00:09:19 → 00:09:23 กลัวอะไรถ้าเราไม่มีสติเราไม่ต้องกับความ
00:09:23 → 00:09:25 กลัวของเราเองเราไม่ได้ดาวลองไปเราจะไม่
00:09:25 → 00:09:27 สามารถก้าวข้ามจุดนี้ไปได้เลยค่ะแต่ขอ
00:09:27 → 00:09:30 อ่านประโยคหนึ่งที่ผู้เล่นมีแล้วมันใช้
00:09:30 → 00:09:33 แล้วนะก็คือการเข้าใจความกลัวของตัวเอง
00:09:33 → 00:09:35 เป็นจุดเริ่มต้นของการมองเห็นอย่างแท้
00:09:35 → 00:09:39 จริงคุณต้องเต็มใจมองดูเหตุของปัญหาหาก
00:09:39 → 00:09:43 คุณไม่มองให้ลึกลงไปคุณอาจไม่มีวันคนครบ
00:09:43 → 00:09:46 เปลือกคุ้มชั้นพิเศษของตัวคุณเองซึ่งอาจ
00:09:46 → 00:09:48 จะเป็นเปลือกที่เหนี่ยวรั้งคุณไว้หรือทำ
00:09:48 → 00:09:51 ร้ายคุณครั้งแล้วครั้งเล่าปิดการการ
00:09:51 → 00:09:54 เยียวยาและการเติบโตของคุณเพราะฉะนั้นนะ
00:09:54 → 00:09:56 ฮะคนที่อาจจะกำลังมีอาการแบบนี้อยู่เลย
00:09:56 → 00:09:59 Panic นะคะซึมเศร้าวิตกกังวลดิ่งบ่อยๆ
00:09:59 → 00:10:02 More อยู่กับความกลัวค่ะมีสติสุดในใจลึก
00:10:02 → 00:10:05 ๆแล้วเราจะผ่านช่วงนี้ไปได้อยากให้ความ
00:10:05 → 00:10:08 รู้สึกมันเป็นตัวที่สุดเราไว้ปิดการเป็น
00:10:08 → 00:10:10 กำแพงล้อมรอบละไว้เราจะรู้มันออกกันไปไม่
00:10:10 → 00:10:12 ได้สักทีหน้าจุดนี้ก็คือว่าเราเขียนตัว
00:10:12 → 00:10:15 เองยังชื่อว่าเราจะผ่านจุดนี้ไปได้ก็ห้า
00:10:15 → 00:10:17 เขามีคำพูดที่ว่าการเปลี่ยนแปลงไปกับความ
00:10:17 → 00:10:21 เปลี่ยนแปลงคือภาวะรายการติดแปลงฟังต่อ
00:10:21 → 00:10:23 ได้อาจจะดูงงๆนะคะแต่ว่ามันต้องการที่จะ
00:10:23 → 00:10:26 สื่อแค่ว่าคนจะไม่ชอบการดึงแปลงของคะแต่
00:10:26 → 00:10:28 ถ้าเกิดเรามองสภาวะต่างปกติและเฉพาะยึดดู
00:10:28 → 00:10:31 จากน้ำเนี้ยถ้าเราสามารถเปลี่ยนแปลงไปกับ
00:10:31 → 00:10:34 ทุกความเปลี่ยนแปลงที่เข้ามาเราก็จะไม่
00:10:34 → 00:10:36 ต้องกลัวความเปลี่ยนแปลงค่ะคือรับยอมรับ
00:10:36 → 00:10:39 แล้วปรับตัวไปกับความเปลี่ยนแปลงที่เข้า
00:10:39 → 00:10:43 มานั่นแหละเป็นจุดที่ทำให้เราไม่ต้องรู้
00:10:43 → 00:10:46 สึกว่าเราต้องต้านเราต้องเปลี่ยนเราต้อง
00:10:46 → 00:10:50 คลิกไม่นะคะถ้าเกิดว่าระวังตรงนี้เป็นแนว
00:10:50 → 00:10:53 ทางในการใช้ชีวิตประจะเบาขึ้นน่ะสบายไป
00:10:53 → 00:10:55 กับความเป็นจากที่เข้ามาแล้วทุกอย่างจะ
00:10:55 → 00:10:58 เป็นโอกาสค่ะหัวข้อคิดเข้ากับเขาเสร็จนะ
00:10:58 → 00:11:01 คะได้มาจากการอ่านบทที่ 6 กับบทที่ 7 ค่ะ
00:11:01 → 00:11:03 ที่ว่าด้วยเรื่องของอุปสรรคพายุฝนในชีวิต
00:11:03 → 00:11:06 นะคะข้อที่ 6 แล้วคือเรื่องของอุปสรรคโรส
00:11:06 → 00:11:09 นี่นะคะเขามีอยู่ช่วงหนึ่งเขากำลังดับงาน
00:11:09 → 00:11:12 กำลังเข้าเลยชีวิตกำลังจะเริ่มต้นไปข้าง
00:11:12 → 00:11:15 หน้าตามแผนที่วางไว้แล้วอยู่มา 1 วันที่
00:11:15 → 00:11:18 เขาต้องออกกำลังกายจะเป็นปกติเอาออมนะว่า
00:11:18 → 00:11:20 เขาต้องสอนชนะสอนนักเรียนแล้วก็มีคิวบู๊
00:11:20 → 00:11:22 เลยเนี้ยแต่วันนั้นน่ะรู้สึกว่าเออร่าง
00:11:22 → 00:11:26 กายกำลังโอเคและก็ skip การวอนไปนะคะไม่
00:11:26 → 00:11:30 ได้วอนอย่างหนักมาทุกวันก็มาเข้าท่าการ
00:11:30 → 00:11:32 ออกกำลังกายปกติเลยเป็นการเหมือนกับยก
00:11:32 → 00:11:35 บาร์เบลค่ะยอมประปาไปไว้ข้างหลังแล้วก็
00:11:35 → 00:11:37 ก้มลงกับครับจะเป็นเวลาแล้วก้มลงให้ต่ำ
00:11:37 → 00:11:41 ที่สุดแล้วก็พยุงตัวขึ้นแต่นะคะเขาก็ทำ
00:11:41 → 00:11:42 อยู่กับมัน 2 3 รอบเสร็จแล้วไอ้รอบที่
00:11:43 → 00:11:45 เขากำลังจะวางและอะสุดแล้วก็วางแล้วก็ยก
00:11:45 → 00:11:47 ตัวขึ้นเนี่ย
00:11:47 → 00:11:51 ก็คือกะเสียงตึกทีหลังแล้วก็เสียบแป๊บเลย
00:11:51 → 00:11:54 จังหวะนั้นเขาก็รู้แล้วว่ามันมีเรื่องไป
00:11:54 → 00:11:57 ร้ายเกิดขึ้นและเขาก็ไปตรวจกับคุณหมอคุณ
00:11:57 → 00:11:59 หมอก็บอกว่าเออคุณบาดเจ็บที่หลังมากเลย
00:11:59 → 00:12:03 กระดูกมันมีความสุขปกติคุณจะไม่สามารถออก
00:12:03 → 00:12:06 กำลังกายหนักๆไม่สามารถตัดการปูอะไรหลักๆ
00:12:06 → 00:12:09 แล้วนะมันเหมือนชีวิตอ่ะเหมือนโดนฟ้าผ่า
00:12:09 → 00:12:13 ค่ะแล้วมันอาชีพเขาอ่ะเขาก็จะไปได้ดีเขา
00:12:13 → 00:12:15 จะไปคอยลีวูดมีงานเขาเข้ามาแล้วให้เขา
00:12:15 → 00:12:20 หยุดเล่นจุดนั้นแหละกูสิทำยังไงนะคะมี 3
00:12:20 → 00:12:23 ข้อค่ะหนึ่งก็คือเขายอมรับก่อนเลยเขายอม
00:12:23 → 00:12:26 รับแล้วว่าเออตอนนี้เรามีปัญหาต้องพักแต่
00:12:26 → 00:12:28 ช่วงที่พักเนี่ยไม่อยู่ในการหาข้อมูลค่ะ
00:12:28 → 00:12:31 ไม่จบที่คำพูดคุณหมอนะคะหาหนังสือมาอ่าน
00:12:31 → 00:12:34 ตอนนี้คุณฉันนอนยังบอกเลยบอกว่าหนังสือใน
00:12:34 → 00:12:36 ห้องของพ่อเขาว่าสิ้นสุดต่อการปวดหลัง
00:12:36 → 00:12:39 เยอะมากนะคะเราไม่เพียงแต่หนังสือปวดหลัง
00:12:39 → 00:12:40 อ่ะหนังสือเกี่ยวกับเรื่องของปรัชญา
00:12:40 → 00:12:43 เรื่องของร่างกายหนังสือหลายๆอย่างที่
00:12:43 → 00:12:47 พัฒนาความคิดไม่ให้จุดจบไม่ติดดิ่งการมอง
00:12:47 → 00:12:50 มีโชคมีเยอะมากเขาไม่ทิ้งเวลานั้นไปแต่
00:12:50 → 00:12:53 เขาเอาจุดที่เป็นปัญหาเขาอ่ะไม่มานั่งคิด
00:12:53 → 00:12:56 แล้วค่อยเขาจะอยู่กับร่างกายตอนนี้ที่
00:12:56 → 00:12:58 เป็นอย่างนี้ที่หลังอินทาเนียยังไงจะ
00:12:58 → 00:13:01 จังหวัดที่เข้าพักค่ะค่ะเป่าไม่สามารถออก
00:13:01 → 00:13:03 ไปสอนอะไรได้ได้แค่ปรับเดินเบาแล้วไม่รู้
00:13:03 → 00:13:05 สึกมาหาเนี่ยเขาเขียนหนังสือได้ 7 เล่ม
00:13:05 → 00:13:09 ค่ะหนังสือที่กับการปูที่เขาแบบศึกษามา
00:13:09 → 00:13:12 แล้วก็พยามถาดเข้ามายังเคียงได้ 7 เล่ม
00:13:12 → 00:13:16 แล้วก็ก็ไปต่อเขานะเอานามบัตรของตัวเอง
00:13:16 → 00:13:18 ขึ้นมาแล้วก็เขียนเตือนสติตัวเองๆเลยใน
00:13:18 → 00:13:21 หลังนามบัตรเนี่ยที่แปลว่าไปต่อแล้วก็เอา
00:13:21 → 00:13:24 ไปตั้งในแท่นนะคะแล้วก็วางไว้เย็นๆตื่นมา
00:13:24 → 00:13:27 ต้องเห็นไปนี้เป็นการเตือนตัวเองว่าให้
00:13:27 → 00:13:31 เหมือนน้ำเขาว่าเคยไปต่อหยุดไม่ได้ร่าง
00:13:31 → 00:13:34 กายจะเป็นยังไงอยู่กับมันแต่ฉันต้องไปต่อ
00:13:34 → 00:13:37 นะคะสุดท้ายก็คือเค้าจะไม่กดดันตัวเอง
00:13:37 → 00:13:40 เกินไปคะอย่ากดดันตัวเองวินัยต้องมีแต่
00:13:40 → 00:13:42 ถ้ากดดันตัวเองเกินไปมันเหนื่อยแล้วมันทำ
00:13:42 → 00:13:45 ให้เราไปต่อไม่ได้นานนะคะทั้ง 3 ข้อเนี้ย
00:13:45 → 00:13:48 มันมีดีเทลระมีรายละเอียดของถ้ามีโอกาสใน
00:13:48 → 00:13:50 เล่มคนที่กำลังเจ็บป่วยอู่คนที่ตั้งแต่
00:13:50 → 00:13:52 อย่าพาคนที่ต้องฟื้นฟูจิตใจคนที่จะ
00:13:52 → 00:13:56 อุปสรรคในชีวิตลองอ่านบทนี้ดูคุณจะได้แนว
00:13:56 → 00:13:58 คิดที่คุณสามารถนำไปปฏิบัติใช้กับตัวเอง
00:13:58 → 00:14:02 ได้นะคะข้อเจ็ดนะจะเป็นเรื่องของคุณชนะ RE
00:14:02 → 00:14:05 คะจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับยาที่รักษาความ
00:14:05 → 00:14:07 ทุกข์เนี่ยมันอยู่ในตัวของตัวเองนี่แหละ
00:14:07 → 00:14:09 คือต้องมาแบบนี้คุณชนะ lena เกิดมาอายุ
00:14:09 → 00:14:12 สิบขวบคุณพ่อเสียงนอกแล้วเธอมีพี่ชาย 1
00:14:12 → 00:14:16 คนผ่านมา 20 ปีค่ะพี่ชายก็เสียพี่ชายก็
00:14:16 → 00:14:18 เป็นดารานี่ก่อนแล้วก็เสียชื่อด้วยเหตุใน
00:14:18 → 00:14:21 กองถ่ายมันก็เป็นอะไรที่มันกระทำๆน้ำคู่
00:14:21 → 00:14:24 แล้วเธอรู้เลยว่าหลังจากนั้นเครื่องแต่ 4
00:14:24 → 00:14:27 ขวบล่ะรู้จักติดใจเธอวุ่นวายใจเธอไม่สงบ
00:14:27 → 00:14:29 จิตใจเธอมีความกระทบก็คืออะไรกันอย่างแต่
00:14:29 → 00:14:31 ก็ไม่รู้ว่านะว่ามันเกิดอะไรขึ้นแต่มันมา
00:14:31 → 00:14:34 ชัดเจนหลังจากที่พี่ชายเสียค่ะเธอหรือว่า
00:14:34 → 00:14:38 ข้างในเธอมีปัญหานะแต่เธอก็ใช้ชีวิตต่อนะ
00:14:38 → 00:14:39 เพราะไม่รู้ว่าไอ้ที่มีปัญหาในคืออะไร
00:14:39 → 00:14:43 เหมือนใช้ที่ไปวันๆนะคะจนกระทั่งค่ะมันจะ
00:14:43 → 00:14:45 มีช่วงที่หนังสือของคุณพ่อเนี่ยจะจะร้อน
00:14:45 → 00:14:49 นะคะแล้วก็ทางสำหรับจะส่งต้นฉบับมาให้เธอ
00:14:49 → 00:14:51 อ่านเหมือนกับเป็นมาญาติอ่ะออกมาซื้อของ
00:14:51 → 00:14:53 โพธิ์ศิริก็ส่งให้ลูกเต๋าอ่านก่อนเนี้ย
00:14:53 → 00:14:55 แล้วเธอคนพบว่าเป็นสื่อเกี่ยวกับปรัชญา
00:14:55 → 00:14:58 การต่อสู้ปรัชญาการใช้ชีวิตของคุณพ่อนั่น
00:14:58 → 00:15:01 แหละและของเธออ่านนะคะหนังสือของพ่อเธอ
00:15:01 → 00:15:04 ล่ะช่วยชีวิตคือค่ะเธอมาค้นพบและปรัชญา
00:15:04 → 00:15:08 ของน้ำนะคะว่าถ้าเราไม่รู้เราไม่มองตาไป
00:15:08 → 00:15:10 ในความหวาดกลัวของตัวเองเราไม่สามารถ
00:15:10 → 00:15:14 กะเทาะเปลือกที่มันหอคุ่มเราอยู่และทำให้
00:15:14 → 00:15:16 เราไม่รู้ว่าเราเป็นอะไรกันแน่ถ้าเราไม่
00:15:16 → 00:15:18 ยอมมองตาเข้าไปข้างในใจของเราอะเราไม่รู้
00:15:18 → 00:15:21 ต้นเหตุรากนอกปัญหาเราจะผ่านตรงนี้ไปไม่
00:15:21 → 00:15:24 ได้นะคะมีจุดหนึ่งที่ดังรู้สึกว่าดีมากๆ
00:15:24 → 00:15:28 แล้วแต่ว่านาไทยด้วยกับคนที่จะอยู่ได้นะ
00:15:28 → 00:15:30 คะไม่ว่าจะเป็นซึมเศร้าหนักๆแตกเธอบอกว่า
00:15:30 → 00:15:34 ยารักษาความทุกข์ของข้าพเจ้ามีอยู่ในตัว
00:15:34 → 00:15:37 ข้าพเจ้ามาตั้งแต่ต้นแต่ข้าพเจ้าก็ไม่ได้
00:15:37 → 00:15:41 ใช้มันความเจ็บป่วยของข้าพเจ้ามาจากภายใน
00:15:41 → 00:15:44 ตัวเองแต่เป็นข้าพเจ้าเองที่ไม่ได้สังเกต
00:15:44 → 00:15:47 เห็นมันจนกระทั่งในช่วงเวลานี้เมื่อ
00:15:47 → 00:15:50 ข้าพเจ้ามองเข็ดแล้วว่าเขาก็เจ้าไม่มีทาง
00:15:50 → 00:15:53 คนพบแสงสว่างได้เลยนอกเสียจากว่าข้าพเจ้า
00:15:53 → 00:15:56 จะต้องเป็นเช่นเทียนเป็นเชื้อเพลิงที่ลุก
00:15:56 → 00:16:00 ไหม้เพื่อตัวเองนะเธอโน้ตเอาไว้เลยนะเธอ
00:16:00 → 00:16:02 ก็รู้สึกว่า
00:16:02 → 00:16:06 แต่ตัวเองนั่นแหละเป็นยาของตัวเองขอแค่
00:16:06 → 00:16:09 เขียนออกมาว่าเรากำลังกลัวอะไรเรามีจุด
00:16:09 → 00:16:12 แล้วมีปลอมอะไรนะคะเดี๋ยวจะได้ก้าวข้าม
00:16:12 → 00:16:14 ผ่านไปนี่ก็เป็นทั้งหมดอ้ะจริงมีเนื้อหา
00:16:14 → 00:16:16 อีกเยอะเลยที่เป็นประโยชน์ของให้ไปลอง
00:16:16 → 00:16:18 ซื้อมาเองแต่นี้เป็น 7 ข้อที่นั่งอยาก
00:16:18 → 00:16:22 สรุปมันดีและได้ว่าจะได้พากันชอบได้อยาก
00:16:22 → 00:16:25 เป็นเหมือนน้ำนะคะที่หลายนี้เบาสบายยอม
00:16:25 → 00:16:28 รับเป็นตัวของตัวเองและก็เชื่อว่าถ้าเรา
00:16:28 → 00:16:30 ทุกคนได้นำหลักเนี่ยไปฝากใช้ไม่ว่าเราจะ
00:16:30 → 00:16:33 เจออุปสรรคเจอเหตุการณ์อะในชีวิตเราจะ
00:16:33 → 00:16:37 สามารถปรับตัวเป็นเหมือนน้ำนะคะไปได้กับ
00:16:37 → 00:16:40 ทุกอย่างที่เราเจอแล้วก็มีชีวิตที่ดีต่อ
00:16:40 → 00:16:42 สบายขอให้ทุกคนมีชีวิตที่สุขสงบพอสบาย
00:16:42 → 00:16:45 แล้วก็แข็งแกร่งจากภายในนะคะคนเนี่ยก็จะ
00:16:45 → 00:16:48 เป็นประโยชน์คาโมในแผนไทยรับก่อนสวัสดี
00:16:48 → 00:16:50 ค่ะอ่ะ
00:16:50 → 00:16:55 [เพลง]
00:16:55 → 00:16:56 ม.ค