00:00:00 → 00:00:02 เพื่อนต่างห้องที่อยู่แก๊งเดียวกับเพื่อนเรา
00:00:02 → 00:00:05 ก็เดินมาแบบ…ต่อยหลังบ้าง ทุบหลังบ้าง ตบหัวบ้าง
00:00:05 → 00:00:08 [เสียงดนตรี]
00:00:08 → 00:00:11 และนั่งร่วมโต๊ะกับเขาเหมือนเดิมค่ะ
00:00:11 → 00:00:16 เขาก็จะกีดกัน ไปนั่งกับคนโน้นสิ คนนั้นสิ อะไรอย่างนี้
00:00:18 → 00:00:20 โดนด่า ถูกด่าหน้าว่าขี้ฟ้อง
00:00:20 → 00:00:21 อืม
00:00:21 → 00:00:26 เปิดอวัยวะเพศให้ ชว. ให้ดู หรือ masturbation น่ะ
00:00:26 → 00:00:30 รู้สึกฝังใจ แล้วก็คิดว่า ทำไมต้องทำอย่างนั้นด้วยวะ
00:00:30 → 00:00:32 ตอนนั้นคือรู้สึกอยากไปโรงเรียนไหมครับ หรือว่าไม่อยาก
00:00:32 → 00:00:33 ไม่อยาก
00:00:33 → 00:00:36 [เสียงดนตรี]
00:00:36 → 00:00:39 โอ้โฮ แบบ...เจ็บติดกระดูกเลย
00:00:39 → 00:00:45 [เสียงดนตรี]
00:00:45 → 00:00:52 สวัสดีครับ ขอต้อนรับคุณผู้ชมทุกท่านเข้าสู่ รายการดีต่อใจ พื้นที่ปลอดภัยสำหรับการพูดคุย
00:00:52 → 00:00:56 วันนี้หัวข้อน่าสนใจมากครับคุณหมอโบว์ เรื่องที่ว่านี่คือเรื่องของบูลลี
00:00:56 → 00:01:02 [เสียงดนตรี]
00:01:02 → 00:01:08 คำว่าการบูลลี กับสิ่งที่ผมเคยเจอ เมื่อตอนเรียนมัธยม 20 กว่าปีที่แล้วนี่
00:01:08 → 00:01:10 - มันก็มีเหตุการณ์แบบนี้มาตลอด - ใช่ค่ะ
00:01:10 → 00:01:12 อาจจะเป็นเพราะว่า ในสมัยก่อนมันไม่มีโซเชียลมีเดีย
00:01:12 → 00:01:14 เราก็เลยไม่รู้ว่า เฮ้ย อย่างนี้เรียกบูลลี
00:01:14 → 00:01:16 เรานึกว่าเป็นการแซว เป็นการเล่นกับเพื่อนเฉย ๆ
00:01:16 → 00:01:17 บอกว่าเพื่อนแกล้ง
00:01:17 → 00:01:19 อา…มันเหมือนเพื่อนแกล้ง
00:01:19 → 00:01:21 แล้วก็อะไรกันนักกันหนาอะไรอย่างนี้นะครับ
00:01:21 → 00:01:23 จริง ๆ ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้เรียกมันว่าบูลลี แต่ก่อนเนอะ
00:01:23 → 00:01:25 มันก็อยู่ในชีวิตเรามาตลอด
00:01:25 → 00:01:29 เราก็อาจจะเคยโดนแกล้ง เคยแกล้งคนอื่น
00:01:29 → 00:01:34 หรือเคยมองดูคนอื่นเขาแกล้งกัน โดยที่เราอาจจะไม่ได้ทำอะไรด้วย
00:01:34 → 00:01:39 ทีนี้เราจะมองว่าการที่แกล้งกันนี่ มันเป็นกระบวนการทางสังคม
00:01:39 → 00:01:39 ครับ
00:01:39 → 00:01:41 เพราะว่ามันไม่ได้เป็นเรื่องปัญหาส่วนบุคคลนะ
00:01:42 → 00:01:42 ครับ
00:01:42 → 00:01:45 เพราะว่ามันมีคนที่อยู่รอบข้างด้วย
00:01:45 → 00:01:49 เวลาที่เราบอกว่า เราเกิดการบูลลีกันในที่ใดที่หนึ่ง
00:01:49 → 00:01:51 ไม่ว่าจะเป็นโรงเรียนหรือที่ทำงานนี่
00:01:51 → 00:01:56 จริง ๆ มันไม่ได้เป็นว่า เป็นปัญหาของคนแกล้งนะ อย่างเดียวนะ
00:01:56 → 00:01:59 แล้วก็ไม่ใช่ เอ๊ย บางคนไปมองว่า เป็นปัญหาอยู่ที่อยู่ที่โดนแกล้ง
00:01:59 → 00:02:02 เฮ้ย เขาไปทำอะไรหรือเปล่า หรือเขามีปัญหาอะไรไหม
00:02:02 → 00:02:02 อืม
00:02:02 → 00:02:04 จริง ๆ เป็นปัญหาทั้งระบบ
00:02:04 → 00:02:10 บางครั้งอาจารย์ที่อยู่ในโรงเรียน ถือว่าเพื่อนร่วมงานที่อยู่รอบ ๆ นี่
00:02:10 → 00:02:11 บางครั้งก็ไม่ได้ทำอะไร
00:02:11 → 00:02:12 ครับ
00:02:12 → 00:02:16 ตรงนี้ค่ะ เรามองว่ามันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้น เป็นปัญหาของสังคมว่า
00:02:16 → 00:02:18 เราควรจะอยู่ร่วมกันยังไงมากกว่า
00:02:18 → 00:02:22 ครับ จริง ๆ แล้ว ผมก็คิดเหมือนกันว่ามันเป็นเรื่องใหญ่
00:02:22 → 00:02:25 จริง ๆ แล้ว มันไม่ใช่แค่คุณครู หรือคนที่ถูกบูลลี
00:02:25 → 00:02:27 หรือคนที่บูลลี หรือคนที่ไปยืนดูนี่
00:02:27 → 00:02:30 ใครฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะต้องปรับตัว หรือจะต้องปรับปรุงแก้ไขนะครับ
00:02:30 → 00:02:32 จริง ๆ มันเป็นทุกฝ่ายร่วมกัน
00:02:32 → 00:02:35 [เสียงดนตรี]
00:02:35 → 00:02:39 เรื่องเกิดขึ้นตอนประมาณช่วงมัธยมต้นค่ะ
00:02:39 → 00:02:42 ก็เป็นคนที่ค่อนข้างเรียบร้อย
00:02:42 → 00:02:43 เรียบร้อยมากเลยแหละ
00:02:43 → 00:02:48 แล้วก็จะได้รับฉายาตลอดว่าเป็น หม่อมเจ้าหญิงอะไรอย่างนี้ค่ะ
00:02:48 → 00:02:50 พูดกับเพื่อนก็คือ คะ ขา ทุกคำอย่างนี้
00:02:51 → 00:02:55 นั่นมันเป็นเพราะว่า ทางครอบครัวสอนเรามาอย่างนั้น
00:02:55 → 00:02:57 คุณแม่ก็เป็นอาจารย์ที่นั่น
00:02:57 → 00:02:58 อืม
00:02:58 → 00:03:01 ต่อจากนั้นค่ะ พอเราเข้า ม.ต้น
00:03:01 → 00:03:05 แล้วก็ไปอยู่ในโรงเรียนที่คุณแม่เป็นอาจารย์
00:03:05 → 00:03:07 แต่ตอนแรกเพื่อนยังไม่ทราบค่ะ
00:03:07 → 00:03:10 เพื่อนก็ดี ๆ กับเราอยู่นี่แหละ อะไรอย่างนี้ค่ะ
00:03:10 → 00:03:13 สักพักหนึ่งค่ะ พอเขาเริ่มทราบว่าเราเป็นลูกอาจารย์
00:03:13 → 00:03:19 เราได้รับสิทธิ์ให้แบบ...ถือป้ายโรงเรียน
00:03:19 → 00:03:23 เราได้เป็นจริยธรรมโรงเรียนอะไรอย่างนี้ค่ะ
00:03:23 → 00:03:27 ก็เริ่มมีการที่แบบ…ไม่ชอบใจเกิดขึ้น
00:03:27 → 00:03:29 เริ่มตีตัวออกห่าง
00:03:29 → 00:03:32 เริ่มแยกจากเราไป
00:03:32 → 00:03:37 บางทีเราไปเล่นกับเขา เขาก็แกล้งขัดขา ผลักล้มอย่างนี้ค่ะ
00:03:37 → 00:03:41 รุนแรงสุดก็แบบว่า…ฉีกรายงานของเราทิ้ง
00:03:41 → 00:03:45 หรือขโมยสมุดส่งงานของเราไป
00:03:46 → 00:03:49 ก็คือมีการ…เรียกว่ากลั่นแกล้งทั้งทางร่างกาย
00:03:49 → 00:03:53 แล้วมีการใช้คำพูดคำจาอะไร ที่เป็นการกดดันหรือต่อว่าอะไรเราไหมครับ
00:03:53 → 00:03:57 ใช่ค่ะ ก็คือเวลาเราไป จะนั่งร่วมโต๊ะกับเขาเหมือนเดิมค่ะ
00:03:57 → 00:04:04 เขาก็จะกีดกันเลย แบบ… ไปนั่งกับคนโน้นสิ คนนั้นสิ อะไรอย่างนี้
00:04:04 → 00:04:06 แล้วตอนนั้นรู้สึกยังไงครับ
00:04:06 → 00:04:08 พอรู้สึกโดนกีดกันออกจากกลุ่ม หรืออะไรอย่างนี้
00:04:08 → 00:04:13 ตอนแรกมันก็ตกใจเหมือนกันนะคะ ตั้งรับไม่ทันอะไรอย่างนี้
00:04:13 → 00:04:15 เพราะว่าตอนแรกก็ดี ๆ กันอยู่เนอะ
00:04:15 → 00:04:20 อยู่ ๆ สักอาทิตย์สองอาทิตย์แค่นั้นเอง ก็เปลี่ยนไปอะไรอย่างนี้ค่ะ
00:04:20 → 00:04:24 แล้วเราก็ต้องมาหาเหตุผลเอาเอง ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
00:04:24 → 00:04:25 ตอนนั้นแก้ปัญหายังไงครับ
00:04:25 → 00:04:29 มันทั้งเรื่องการโดนแกล้ง เรื่องโดนฉีกสมุดรายงาน หรืออะไรต่าง ๆ
00:04:29 → 00:04:34 ก็แก้ไปทีละเปลาะค่ะ ก็ไปคุยกับอาจารย์อะไรอย่างนี้ค่ะ
00:04:34 → 00:04:37 ก็จะมีแค่อาจารย์ที่รับรู้ว่า เกิดอะไรขึ้นอะไรอย่างนี้ค่ะ
00:04:37 → 00:04:42 ขอทำรายงานใหม่อะไรใหม่ อาจารย์เขาก็เข้าใจแหละ
00:04:42 → 00:04:44 แต่ว่าเรื่องของจิตใจเราน่ะ
00:04:44 → 00:04:50 มันจะค่อย ๆ ถูกย้ำ ๆ ไปเรื่อย ๆ อย่างนี้ค่ะ ใช่
00:04:50 → 00:04:53 ความรู้สึกคือ ตอนนั้นรู้สึกอยากไปโรงเรียนไหมครับ
00:04:53 → 00:04:54 -หรือว่าไม่อยากไป - ไม่อยาก
00:04:54 → 00:04:56 - ไม่อยากไปโรงเรียนเลย - ไม่อยาก / แต่ต้องไป
00:04:56 → 00:04:59 ใช่ค่ะ กลายเป็นแบบหนอนหนังสือไปเลย
00:04:59 → 00:05:01 มันระแวงค่ะ
00:05:01 → 00:05:05 เราก็เลยกลายเป็นแบบ...ต้องมารักตัวเอง ต้องอยู่คนเดียว
00:05:05 → 00:05:08 [เสียงดนตรี]
00:05:08 → 00:05:11 ของผมเริ่มตอน ม.1 ม.2
00:05:12 → 00:05:13 แล้วก็ ม. 3 ครับ 3 ปีเจ็บมาก
00:05:13 → 00:05:14 อืม
00:05:14 → 00:05:17 โอ้โห แบบ...เจ็บติดกระดูกเลย
00:05:17 → 00:05:20 - เป็นยังไงครับเจ็บติดกระดูกนี่คือเป็นยังไง - เจ็บติดกระดูกเลย
00:05:20 → 00:05:23 คือเริ่มจากการที่ว่า เราเรียนอยู่ในกรุงเทพฯ ใช่ไหมครับ
00:05:23 → 00:05:26 แล้วย้ายมาอยู่ต่างจังหวัด
00:05:26 → 00:05:28 ย้ายมาอยู่กับคุณพ่อ แม่ก็ย้ายมาอยู่ด้วย
00:05:29 → 00:05:31 การปรับตัวซึ่งจะยากก็คือ
00:05:31 → 00:05:37 เวลาไปไหนจะ…เฮ้ย ที่นี่ไม่มีรถไฟฟ้านะ ไม่มีแท็กซี่นะ ไม่มีสองแถวนะ
00:05:37 → 00:05:41 ซึ่งไปไหนก็ต้องพึ่งพาแบบ…คุณพ่อ
00:05:41 → 00:05:44 ตอนนั้นมันอยู่ในเกณฑ์ที่แบบว่า จะเปิดเทอมอยู่แล้ว อีก 2 อาทิตย์
00:05:46 → 00:05:47 ที่ไหน ๆ เขาปิดรับสมัครกันไปหมดแล้ว
00:05:47 → 00:05:50 จนมาจากโรงเรียนเอกชน แล้วก็ย้ายมา โอ้โห แบบ…
00:05:50 → 00:05:53 ผมเป็นคนเดียวในห้อง ที่ย้ายมาจากกรุงเทพฯ ครับ
00:05:53 → 00:05:57 ใช่ครับ ก็เลยแบบ…มาเริ่มต้นชีวิตใหม่ อะไรยังไง คิดว่ามันจะดีขึ้น
00:05:58 → 00:06:01 ปรากฏว่ามันหน้ามือเป็นหลังมือเลยครับ
00:06:01 → 00:06:02 อยู่ ๆ ไปก็...
00:06:03 → 00:06:05 เพื่อนจะเริ่มล้อเราว่า
00:06:06 → 00:06:08 คือตอนเด็ก ๆ เราหน้าหวานแบบ…หน้าหวานจัดน่ะ
00:06:08 → 00:06:10 ใช่ครับ ก็เลยล้อว่า
00:06:11 → 00:06:13 เออ เป็นตุ๊ดหรือเปล่า เออ เป็นเกย์หรือเปล่า
00:06:14 → 00:06:15 ใช่ อะไรอย่างนี้
00:06:15 → 00:06:18 ก็อยู่ ๆ ไป เริ่มรู้ว่าสังคมที่นี่
00:06:18 → 00:06:19 สิ่งเดียวที่จะอยู่รอดคือ
00:06:20 → 00:06:21 พูดเยอะ จะเป็นผู้ชนะ
00:06:21 → 00:06:26 มีกลุ่มก้อน จะดูเป็น…ดูยิ่งใหญ่ในโรงเรียน
00:06:26 → 00:06:27 มีพวกมาก
00:06:27 → 00:06:28 ใช่ มีพวกมาก
00:06:28 → 00:06:31 ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ ไม่มีใครกล้าแบบ…เหิมเกริม
00:06:31 → 00:06:32 อืม
00:06:32 → 00:06:36 ใช่ครับ ก็เลยทะเลาะกันมา โดนบูลลีกันมา
00:06:36 → 00:06:40 จนมีวันหนึ่งที่ต้องไปคุยกัน แล้วก็แบบ…ปรับความเข้าใจกันได้
00:06:40 → 00:06:42 ก็เหมือนจะจบด้วยดี
00:06:42 → 00:06:47 พอมา ม.2 มันก็…เพื่อนต่างห้อง ที่อยู่แก๊งเดียวกับเพื่อนเราครับ
00:06:47 → 00:06:50 ก็เดินมาแบบ… เขาเรียกว่าอะไร
00:06:50 → 00:06:53 ต่อยหลังบ้าง ทุบหลังบ้าง ตบหัวบ้าง
00:06:53 → 00:06:56 เพื่อนผู้หญิงที่หันมามองก็แบบ… เหมือนไม่อยากยุ่ง แต่สุดท้ายก็...
00:06:58 → 00:06:59 เข้าข้างคนที่ทำร้ายผม
00:06:59 → 00:07:01 คือโดนทำร้ายร่างกาย
00:07:02 → 00:07:04 ใช่ครับ จะไปกินข้าวหรืออะไรก็จะแบบ…
00:07:05 → 00:07:07 ต้องแบบ…เดินไปอีกทาง
00:07:07 → 00:07:09 เพื่อนไปทางขวา เราต้องเดินไปทางซ้าย
00:07:09 → 00:07:15 ไปกับ…ตอนนั้นผมต้องอยู่กับกลุ่มเพื่อน ที่เรียกว่าเนิร์ดมาก ๆ ครับ
00:07:15 → 00:07:16 อ๋อ
00:07:16 → 00:07:18 เนิร์ดแบบแอนิเมะเลย
00:07:18 → 00:07:19 อ๋อ
00:07:19 → 00:07:22 แล้วเราเป็นอย่างนั้นด้วยไหม เราชอบแบบนั้นหรือว่า…
00:07:22 → 00:07:26 ก็ถ้าอยากอยู่รอด ก็ต้องปรับตัว หาเรื่องคุยกับเขา ใช่
00:07:26 → 00:07:29 ก็คือพยายามหากลุ่มที่ดู เราจะเข้ากันได้มากที่สุด
00:07:29 → 00:07:32 - ซึ่งก็คือกลุ่มเนิร์ดนี่ล่ะครับ - ซึ่งก็คือกลุ่มเนิร์ด
00:07:32 → 00:07:33 กลุ่มเนิร์ดนี่ล่ะคือแบบปลอดภัยสุด
00:07:33 → 00:07:34 อืม
00:07:34 → 00:07:37 ช่วยแบบ…รายงานเราได้ ไม่ติด ร ไม่ติด 0 อะไรเลย
00:07:37 → 00:07:38 อืม
00:07:38 → 00:07:39 ใช่ครับ
00:07:39 → 00:07:43 แล้วก็พอมา ม.3 อันนี้แบบ บรรลัยสุด ๆ เลยครับ
00:07:44 → 00:07:44 อืม
00:07:44 → 00:07:48 มันก็กลุ่มเดิม แต่ว่าเพิ่มเติมคือ
00:07:48 → 00:07:51 ตอนนั้นของผมมันมีทั้งหมด 3 ห้อง
00:07:51 → 00:07:52 ครับ
00:07:52 → 00:07:54 ผู้ชายห้อง 1 ห้อง 2 ห้อง 3
00:07:55 → 00:07:57 เขาเรียกว่าอะไร Cross รวมกันหมด
00:07:57 → 00:07:58 โอ้
00:07:58 → 00:08:00 แบบรุมผมคนเดียว
00:08:00 → 00:08:01 ใช่
00:08:01 → 00:08:02 ค่ะ
00:08:02 → 00:08:07 แล้วเขามาเลือกตัวเฟิร์สโดยเฉพาะหรอคะ หรือว่าคนอื่นก็โดนด้วย
00:08:07 → 00:08:09 หรือคนในกลุ่มเนิร์ดนี่ก็โดนด้วย
00:08:09 → 00:08:11 คนอื่นมักจะแบบ…โดนใช้คำพูดกัน
00:08:11 → 00:08:13 แต่ผมนี่แบบ…ทั้งเรื่องโดนคำพูด แล้วก็โดนทำร้าย
00:08:13 → 00:08:14 อา...
00:08:14 → 00:08:15 ใช่
00:08:15 → 00:08:19 เฟิร์ส พอแบบได้ตั้งข้อสังเกต เอ๊ะ ทำไมเราถึงโดนเยอะกว่าคนอื่น
00:08:19 → 00:08:23 ทุก ๆ เช้าที่ตื่นมาแปรงฟัน ก็ถามตัวเองในกระจกตลอดว่า
00:08:24 → 00:08:26 หรือว่าที่นี่มันไม่ใช่ที่ของเราวะ
00:08:26 → 00:08:27 อืม
00:08:27 → 00:08:29 เวลาผมจะคุยกับเพื่อน
00:08:29 → 00:08:32 หรือเวลาแบบเลือกเข้ากลุ่มอะไร ผมค่อนข้างแบบ…
00:08:33 → 00:08:36 คิดแล้วคิดอีก คิดแล้วคิดอีก คิดแล้วคิดอีกมากครับ
00:08:36 → 00:08:36 คิดอะไรครับ
00:08:37 → 00:08:40 คิดว่าคนนี้มันจะถูกโฉลกกับเราหรือเปล่าวะ
00:08:40 → 00:08:43 เฮ้ย คนนี้มันจะแทงข้างหลังเราหรือเปล่าวะ
00:08:43 → 00:08:43 อ๋อ
00:08:43 → 00:08:45 วันนี้มันจะเอาเราไปขายหรือเปล่าวะ
00:08:45 → 00:08:48 [เสียงดนตรี]
00:08:48 → 00:08:52 ถ้าโดนบูลลีหนักสุดก็ช่วง ม.ต้น โดยเฉพาะ ม.1 ม.2 นะครับ
00:08:53 → 00:08:56 มักจะโดนล้อว่าไม่ได้คะแนน ไม่ได้คะแนน ไม่ได้คะแนน
00:08:56 → 00:08:58 ก็โดนล้อว่า โดนหักคะแนนแน่
00:08:58 → 00:08:59 อ๋อ
00:08:59 → 00:09:02 เวลาเรียน เขาแบบว่า ส่งเสียงแบบนี้ตลอดเลยครับ
00:09:02 → 00:09:06 ตอนนั้น โอ้โห ผมไม่มีสมาธิ ในการเรียนเลยด้วยซ้ำครับ
00:09:06 → 00:09:07 เพราะว่าตอนอยู่ ม.1 นะ
00:09:08 → 00:09:14 เด็กเกเรประมาณเกือบ 10 คน ผู้ชาย ชอบด่าผมแบบคำหยาบเลยครับ
00:09:14 → 00:09:15 อืม
00:09:15 → 00:09:17 ครูเขาให้เชิญไปปกครองหลายคนเลย
00:09:17 → 00:09:20 คือพอโดนว่า เราก็ไปฟ้องครูด้วย
00:09:20 → 00:09:23 หรือไปบอกครูด้วยไหมครับว่าเราถูกบูลลีอยู่
00:09:23 → 00:09:24 ใช่ครับ
00:09:24 → 00:09:24 อา...
00:09:24 → 00:09:26 แล้วเพื่อนหยุดไหมครับ
00:09:26 → 00:09:29 เพื่อนก็ไม่เคยคิดจะหยุด หนักกว่าเดิมครับ
00:09:29 → 00:09:29 โอ้
00:09:29 → 00:09:32 โดนด่า ถูกตราหน้าว่าขี้ฟ้อง
00:09:32 → 00:09:33 อืม
00:09:33 → 00:09:36 ก็คือมายืนตะโกนนี่แหละ ไม่ได้คะแนน ไม่ได้คะแนน ไม่ได้คะแนน
00:09:36 → 00:09:39 แล้วมีอาการบูลลีแบบทำร้ายร่างกาย อะไรอย่างนี้เลยไหมครับ
00:09:39 → 00:09:43 ก็มี มีอยู่บ้าง แต่ว่ามันน้อยมาก
00:09:43 → 00:09:45 เวลาระบายอารมณ์ครับ
00:09:45 → 00:09:45 ครับ
00:09:45 → 00:09:47 ผมกัดนิ้วนะ กัดอย่างนี้เลยครับ
00:09:48 → 00:09:50 กัดจนนิ้วบวมมาก
00:09:50 → 00:09:51 กัดนิ้วตัวเอง
00:09:51 → 00:09:54 คือเวลาโดนเพื่อนบูลลีมาก ๆ ก็นั่งกัดนิ้วอย่างนี้เลยเหรอครับ
00:09:54 → 00:09:56 กัดแบบระบายอารมณ์ครับ
00:09:56 → 00:09:58 อารมณ์อะไรคะตอนนั้น มีอารมณ์อะไรเกิดขึ้นบ้าง
00:09:58 → 00:10:02 อารมณ์โมโหไง จนผมไม่มีสมาธิ ก็เลย...
00:10:02 → 00:10:05 บางวิชาก็ได้คะแนนน้อยบ้างครับ
00:10:05 → 00:10:07 แล้วจังหวะที่โดนบูลลีนี่
00:10:07 → 00:10:11 ในตอนนั้นนี่ เราคิดจะสู้ หรือคิดจะอะไรยังไงกับเขาไหมครับ
00:10:11 → 00:10:13 หรือว่าไม่มีเลย
00:10:13 → 00:10:17 ผมไม่มีทำร้ายร่างกาย เดี๋ยวหาว่าเราทะเลาะวิวาทครับ
00:10:17 → 00:10:20 - เราก็พยายามที่จะควบคุมตัวเองว่าง่าย ๆ - ใช่ครับ
00:10:20 → 00:10:22 โดยการกัดนิ้วตัวเองนี่แหละ
00:10:22 → 00:10:22 ครับ
00:10:22 → 00:10:26 แล้วพอไปบอกครู ครูทำอะไรได้บ้างไหมครับ
00:10:26 → 00:10:29 บางครั้งก็ลงโทษด้วยเอาไม้เรียวฟาด
00:10:29 → 00:10:31 บางครั้งก็เชิญเข้าห้องปกครองครับ
00:10:32 → 00:10:34 ถ้าหากมันเคสหนักสุดจริง ๆ ครับ
00:10:34 → 00:10:37 แต่ผลที่กลับมาก็คือ ไอ้พวกนี้ก็กลับมาบูลลีเราอีก
00:10:37 → 00:10:38 ใช่ครับ
00:10:38 → 00:10:39 - หนักกว่าเดิมอีกคราวนี้ - ครับ
00:10:39 → 00:10:42 แล้วได้ไปบอกคุณพ่อคุณแม่ไหมครับ
00:10:42 → 00:10:43 บอกครับ
00:10:43 → 00:10:44 แล้วคุณพ่อคุณแม่ว่ายังไงบ้างเอ่ย
00:10:44 → 00:10:47 บอกว่าอยากจะคิดอะไรมาก คิดเสียว่าเป็นหมาเห่า
00:10:47 → 00:10:48 โอ้
00:10:48 → 00:10:51 โอ้โห แล้วนั่นคือช่วง ม.ต้น
00:10:51 → 00:10:54 ม.ต้น แล้วก็ถ้าหนักสุดน่ะ ตอน ม.2
00:10:54 → 00:10:57 ตอนนั้นผม มผ. วิชาลูกเสือ เนื่องจากไม่ได้ไปเข้าค่าย
00:10:57 → 00:10:58 ครับ
00:10:59 → 00:11:00 แบบว่า มีอยู่วันนึง
00:11:01 → 00:11:06 พวกรุ่นพี่ รวมถึงรุ่นเรา รุ่นน้อง เล็ก ๆ น้อย ๆ
00:11:06 → 00:11:08 พาเชิญไปห้องน้ำชาย
00:11:08 → 00:11:08 ครับ
00:11:08 → 00:11:13 แล้วเปิดอวัยวะเพศให้ ชว. ให้ดู หรือ masturbation น่ะ
00:11:13 → 00:11:13 อ๋อ
00:11:14 → 00:11:16 เปิดแบบ…เปิดกางเกงในเลยนะ
00:11:16 → 00:11:17 ครับ
00:11:17 → 00:11:18 เปิดอวัยวะเพศจริง ๆ เลย
00:11:18 → 00:11:19 ครับ
00:11:19 → 00:11:23 โอ้โห จน...โอ้โห พวกครูฝึกจากลูกเสือ
00:11:23 → 00:11:23 ครับ
00:11:23 → 00:11:26 ตะโกนว่ามารวมกันตรงนี้
00:11:26 → 00:11:26 ครับ
00:11:26 → 00:11:28 แล้วก็ผมก็ฟ้องครูฝึกว่า
00:11:29 → 00:11:32 มีคนมาให้ผม ชว. ครับ
00:11:32 → 00:11:33 แล้วครูทำยังไงครับ
00:11:33 → 00:11:35 ครูฝึกก็ตีแบบนี้...
00:11:36 → 00:11:36 อืม
00:11:36 → 00:11:37 สำหรับคนที่สั่ง
00:11:37 → 00:11:39 - มันมีหลายคน
00:11:39 → 00:11:42 - แต่ผมไม่โดนลงโทษเพราะว่าผมเป็นผู้เสียหาย - ถูกกระทำ
00:11:42 → 00:11:44 ถูกกระทำครับ
00:11:44 → 00:11:44 อืม
00:11:44 → 00:11:47 แล้วตอนนั้นคือ เอาล่ะ พอเขาลงรูปโทษเสร็จ
00:11:47 → 00:11:48 เราต้องกลับไป
00:11:48 → 00:11:51 ต้องไปนอนอยู่ในห้องเดียวกันกับพวกนั้น ด้วยหรือเปล่า
00:11:51 → 00:11:55 ใช่ ใช่ครับ ตอนนั้นผมก็นั่งพัก นั่งดื่มน้ำสบายใจ
00:11:55 → 00:11:58 เพราะว่าช่วงนั้นผมเลิกกัดนิ้วไปแล้ว
00:11:58 → 00:12:00 อ๋อ แล้วเรารู้สึกยังไงครับ ณ ตอนนั้น
00:12:00 → 00:12:05 รู้สึกฝังใจ แล้วก็รู้สึก อยากคิดว่า ทำไมต้องทำอย่างนั้นด้วย
00:12:05 → 00:12:07 อืม
00:12:07 → 00:12:10 เคยสงสัยไหมครับว่าทำไมเขาแกล้งเรา
00:12:10 → 00:12:13 เพราะผมเป็นเด็กพิเศษครับ
00:12:13 → 00:12:20 [เสียงดนตรี]
00:12:21 → 00:12:23 ขั้นแรก เราจะทำกิจกรรมที่เรียกว่า การสำรวจ
00:12:23 → 00:12:26 ก็เราจะมีโพสต์อิทนะคะ 2 ชุดตรงนี้นะ
00:12:26 → 00:12:32 อันนึงเราอยากให้เขียนเรื่องของ ความรู้สึกด้านลบที่มันยังติดค้างจากอดีต
00:12:32 → 00:12:35 เช่น อาจจะโดดเดี่ยว อาจจะกลัว อาจจะระแวง
00:12:36 → 00:12:39 อะไรก็ได้ที่มันยังเป็นความรู้สึกที่ติดค้าง แล้วเราแบกไว้เนอะ
00:12:39 → 00:12:43 อันที่ 2 นี่ สีดำให้เป็นเรื่องของความคิดนะ
00:12:43 → 00:12:46 ความคิดลบ ๆ ที่มันอาจจะติดอยู่กับเรา
00:12:46 → 00:12:49 เช่น มันอาจจะมองว่าเราไม่ดีตรงไหนหรือเปล่า อะไรอย่างนี้นะคะ
00:12:49 → 00:12:51 หรือตอนนี้ หรือคิดลบกับคนอื่น
00:12:51 → 00:12:54 หรืออะไรก็แล้วแต่ ที่มันส่งผลกระทบต่อเราในด้านลบ
00:12:54 → 00:12:57 1 แผ่น เป็น 1 ความคิด 1 ความรู้สึก
00:12:57 → 00:13:02 พอเขียนเสร็จแล้วนี่ เราจะให้แปะไว้ที่ตัว เพราะว่ามันยังติดอยู่กับเรา
00:13:02 → 00:13:03 ครับผม
00:13:03 → 00:13:17 [เสียงดนตรี]
00:13:17 → 00:13:19 - แปะแล้วครับ คุณหมอยังไงต่อครับ - โอเค
00:13:19 → 00:13:19 ค่ะ
00:13:19 → 00:13:21 ลองมาดูกันนิดนึง
00:13:21 → 00:13:22 ของแอมแปร์ก่อน
00:13:22 → 00:13:24 ความรู้สึกคือ เศร้า กลัว
00:13:24 → 00:13:26 กลับมาเจอมาทำร้ายกันอีกแล้ว
00:13:26 → 00:13:28 ระแวง กังวล เหงา
00:13:28 → 00:13:30 ทำไมต้องมารยาทดี
00:13:30 → 00:13:33 อันนี้เป็นความคิดของใครคะ
00:13:33 → 00:13:35 ของเราเหรอคะ หรือว่าของคนอื่น
00:13:35 → 00:13:35 ของเราค่ะ
00:13:35 → 00:13:39 เรา คือเราก็ไม่ชอบคุณลักษณะนี้ของเรา
00:13:39 → 00:13:41 มีปัญหาจังเลยกับมารยาทดีนี่
00:13:41 → 00:13:42 อา...
00:13:42 → 00:13:46 - แต่จริง ๆ มารยาทดีมันไม่ควรจะโดน - มารยาทดีเกินไปอะไรอย่างนี้เหรอคะ
00:13:46 → 00:13:47 ทำให้เรารู้สึกว่ามันเป็นอย่างนั้นเหรอ
00:13:47 → 00:13:52 ค่ะ มันจะโดนหมั่นไส้ แล้วก็เขาก็จะหาว่าเสแสร้ง
00:13:52 → 00:13:54 อันนี้อันที่เขียนไว้นะ
00:13:54 → 00:13:57 เสแสร้ง ความรู้สึกกลัวความสัมพันธ์
00:13:57 → 00:13:58 ครับ ของเฟิร์สบ้าง
00:13:59 → 00:14:01 - ไรวะ - อะไรวะคือความรู้สึกเราเหรอคะ
00:14:01 → 00:14:01 ใช่ครับ
00:14:01 → 00:14:02 อา...
00:14:02 → 00:14:03 อะไรแบบ…อะไรนักหนาวะ
00:14:03 → 00:14:05 อะไรกันนักกันหนา
00:14:05 → 00:14:05 ค่ะ
00:14:05 → 00:14:06 พัง
00:14:06 → 00:14:11 พังนี่คือผมว่าเหมาะกับทุกคนเวลาที่เจอแบบนี้
00:14:11 → 00:14:14 - เรารู้สึกว่าเราพัง - ใช่ แบบพังเลย พังทลาย
00:14:14 → 00:14:15 อืม พังทลาย
00:14:15 → 00:14:16 มาฝั่งน้องแมนบ้าง
00:14:16 → 00:14:18 เอาสีเทาก่อน
00:14:18 → 00:14:19 คุมอารมณ์ไม่ได้
00:14:19 → 00:14:20 อืม
00:14:20 → 00:14:21 - นี่คือ…ข้างใน - ข้างในเรา
00:14:21 → 00:14:26 ใช่ เพราะว่า...เสีย...นอกจากที่แบบว่า
00:14:26 → 00:14:29 อยากให้ห้องเราเงียบ ไม่อยากให้ครูด่า
00:14:29 → 00:14:34 ก็เลยโดนแกล้งมาตลอด จนคุมอารมณ์ไม่ได้ จนทนไม่ไหวครับ
00:14:34 → 00:14:36 - ร้องไห้ด้วย - เลยร้องไห้หนักด้วย
00:14:36 → 00:14:36 ร้องไห้หนัก
00:14:37 → 00:14:38 อืม ค่ะ
00:14:38 → 00:14:40 แล้วก็มีการขว้างของด้วย
00:14:40 → 00:14:42 ขว้างของ ทำไมไม่พอใจไง
00:14:42 → 00:14:44 - เหมือนเป็นความรู้สึกโกรธ ไม่พอใจ - ใช่ครับ
00:14:44 → 00:14:47 แล้วก็มีเสียสมาธิในการเรียน
00:14:47 → 00:14:48 ไม่มีสมาธิเรียน
00:14:49 → 00:14:51 แล้วก็ทำร้ายตัวเองที่เมื่อกี้บอกที่กัดนิ้ว
00:14:51 → 00:14:56 กัดนิ้ว นอกจากกัดนิ้ว แล้วก็เอาแขนฟาดเสา
00:14:56 → 00:14:57 อ๋อ
00:14:57 → 00:15:04 เราจะชวนให้แต่ละท่านนี่ ได้สำรวจเข้าไปในอารมณ์ความรู้สึกเนอะ
00:15:04 → 00:15:05 ก็มีกระจกนะคะ
00:15:05 → 00:15:08 เราลองส่องกระจกดูสักหน่อยนะคะว่า
00:15:08 → 00:15:11 ตอนนี้เราเป็นยังไงแล้ว ดูทั้งหมดเลยเนอะ
00:15:11 → 00:15:15 ดูที่หน้า ดูที่ตัว ว่าเราไปอะไรไว้แล้วบ้าง
00:15:15 → 00:15:17 ถ้าอยู่ทางบ้าน ก็กระจกบานใหญ่ ๆ หน่อยเลยก็ได้นะครับ
00:15:17 → 00:15:18 แล้วก็ยืนดู
00:15:18 → 00:15:20 มีกระจกใหญ่ ๆ จะดีมาก
00:15:20 → 00:15:20 อา...
00:15:20 → 00:15:23 ดูว่าตอนนี้เรารู้สึกยังไง
00:15:24 → 00:15:26 เราเชื่อมันไหม
00:15:26 → 00:15:28 เราคิดยังไงตัวเราตอนนี้
00:15:28 → 00:15:30 ตอนนี้เรายังรู้สึกแบบนี้อยู่อีกไหม
00:15:30 → 00:15:32 หรือเราไม่เห็นด้วย
00:15:32 → 00:15:37 มันอาจจะมีบางส่วนในใจเราที่ยังมีอันนี้ แต่มันอาจจะมีความคิดใหม่นะใช่ไหมคะ
00:15:37 → 00:15:39 - เพราะเรามีประสบการณ์ใหม่มามากมาย - ครับ
00:15:39 → 00:15:41 เราอาจจะมีความคิดอีกแบบนึงแล้ว
00:15:41 → 00:15:44 ดูแล้วนี่ รู้สึกยังไงบ้าง
00:15:44 → 00:15:45 - เอ้า น้องเฟิร์สก่อนเลยก็ได้ครับ - เฟิร์สก่อน
00:15:45 → 00:15:50 มันก็มีบางจุดที่ไม่ได้ตรงกับที่เขาแบบ... ว่าเรา หรืออะไร
00:15:50 → 00:15:53 - เราไม่ใช่แบบนั้นแล้ว - ไม่ใช่แบบนั้นแล้วครับ
00:15:53 → 00:15:56 มีอะไรอีกไหมคะที่มันเกิดความคิด ความรู้สึกอะไรขึ้น
00:15:56 → 00:15:59 ตอนที่เรากลับมาดูสิ่งเหล่านี้อีกครั้งหนึ่ง
00:15:59 → 00:16:01 ไม่ได้ให้ค่ากับคำพวกนี้แล้ว
00:16:02 → 00:16:04 มันไม่ได้ทำร้ายเราอีกต่อไปแล้วเนอะ
00:16:04 → 00:16:06 มีอะไรที่มันยังอยู่ไหมคะ
00:16:06 → 00:16:07 ที่มันยังอยู่ครับ
00:16:08 → 00:16:09 ยังอยู่ครับ
00:16:09 → 00:16:09 ค่ะ
00:16:09 → 00:16:11 ถ้างั้น ลองให้อย่างนี้นะคะ
00:16:11 → 00:16:14 อันไหนที่มันไม่เป็นปัญหาแล้ว เรารู้สึกว่าเราปล่อยมันไปแล้ว
00:16:14 → 00:16:15 ดึงออกได้เลย
00:16:15 → 00:16:18 แต่อันไหนที่เรารู้สึกว่า เฮ้ย มันยังอยู่นะ
00:16:18 → 00:16:19 ให้เก็บมันไว้ก่อน
00:16:19 → 00:16:20 โอเคค่ะ
00:16:20 → 00:16:23 คุณแอมแปร์ ดูแล้วเป็นยังไงบ้างคะเมื่อกี้
00:16:24 → 00:16:26 รู้สึกยังไงบ้าง คิดยังไงบ้าง
00:16:26 → 00:16:31 - หนูออกมาจากตรงนั้นได้ประมาณนึงแล้ว - ค่ะ ประมาณนึงแล้วเนอะ
00:16:31 → 00:16:34 - ยังมีอยู่ - ยังมีอยู่ อา...ค่ะ
00:16:34 → 00:16:38 เพราะฉะนั้น ตรงไหนที่รู้สึกว่า เออ...มันไปหมดแล้ว เอาออก
00:16:38 → 00:16:42 แต่ตรงไหนที่ยังอยากทำมัน เอามารวมเป็นกลุ่มเดียวก็ได้ค่ะ ใกล้ ๆ กัน
00:16:42 → 00:16:55 [เสียงดนตรี]
00:16:55 → 00:16:59 เอาล่ะ นี่คือความรู้สึกที่ยังคงมีอยู่ ของแต่ละท่าน
00:16:59 → 00:17:00 ทำยังไงต่อดีครับคุณหมอ
00:17:00 → 00:17:04 ค่ะ ทีนี้ เดี๋ยวเราลองมาดูแต่ละอันนะคะ
00:17:04 → 00:17:09 เดี๋ยวหมอจะชวนทำการแปรเปลี่ยน อารมณ์ความรู้สึกด้านลบ
00:17:09 → 00:17:14 ให้กลายเป็นด้านบวก หรือว่าเป็นพลังที่เราจะใช้ชีวิตเนอะ
00:17:14 → 00:17:16 อา...หมอยกตัวอย่างนะคะ
00:17:16 → 00:17:18 แมนอยากเอาตรงไหนดี...อืม
00:17:18 → 00:17:21 - ก็ฝั่งนี้ก่อนก็ได้ครับ - อา…โอเค
00:17:21 → 00:17:23 ทำร้ายตัวเองก็ได้เนอะ
00:17:23 → 00:17:26 ความรู้สึกทำร้ายตัวเองนี่ มันโกรธถูกไหมคะ
00:17:27 → 00:17:30 - โกรธแค้น - โกรธแค้นรุนแรงมาก ๆ เลย
00:17:30 → 00:17:30 ครับ
00:17:30 → 00:17:33 คิดว่าความโกรธอยากบอกอะไรแมนคะ
00:17:33 → 00:17:38 ฝังใจ ไม่สนิทเลยครับ ไม่ดับสนิทเลยครับ
00:17:38 → 00:17:39 ความโกรธมันฝังใจมากเนอะ
00:17:39 → 00:17:41 หมอช่วยอย่างนี้ได้ไหม
00:17:41 → 00:17:46 จริง ๆ ความโกรธนี่ มันจะบอกว่า ห้ามมาทำร้ายแมนนะ
00:17:46 → 00:17:47 อืม
00:17:48 → 00:17:50 ห้ามมาทำร้ายแมนเด็ดขาดนะ
00:17:51 → 00:17:53 ต้องปกป้องแมนไว้ให้ได้
00:17:53 → 00:17:53 ครับ
00:17:53 → 00:17:55 - เป็นไปได้ไหมคะ - เป็นไปได้ครับ
00:17:55 → 00:17:56 ความโกรธทำงานเนอะ
00:17:56 → 00:17:59 เพราะถ้าความโกรธไม่ทำงาน เราจะยอมให้คนมาทำร้ายเราใช่ไหม
00:17:59 → 00:18:00 ใช่ครับ
00:18:00 → 00:18:02 อา…อันนี้เป็นตัวอย่างเนอะ
00:18:02 → 00:18:05 มันก็เหมือนเป็นการเปลี่ยนความรู้สึก ที่มันเป็นลบ
00:18:05 → 00:18:07 การทำงาน
00:18:07 → 00:18:11 แล้วพยายามพลิกให้มันเป็นอีกด้านหนึ่ง คือเหมือนใช้อีกมุมมองหนึ่ง
00:18:11 → 00:18:11 ใช่
00:18:12 → 00:18:13 แทนที่จะบอกว่า
00:18:13 → 00:18:14 คือทุกความรู้สึก
00:18:14 → 00:18:18 - อืม มี 2 ด้าน มี 2 ด้านเสมอ - เออ มันมี 2 ด้าน
00:18:18 → 00:18:24 โอ้โห แต่กว่าจะดึงตัวเองออกมามอง ให้มันเป็นด้านบวกได้นี่มันก็ไม่ง่ายนะ
00:18:24 → 00:18:28 ยากเหมือนกัน บางทีเราเลยต้อง ใช้สังคมรอบ ๆ ตัว
00:18:28 → 00:18:31 สิ่งแวดล้อมที่ดี ๆ นี่ช่วยเราได้มาก
00:18:31 → 00:18:33 ต้องเอาตัวเองออกมาจาก toxic ก่อน
00:18:33 → 00:18:34 เออ...
00:18:34 → 00:18:37 ที่ลบ ๆ ออกมาอยู่ในที่ที่มีพลังบวก ๆ
00:18:37 → 00:18:41 โอเคครับ ของเฟิร์สดูเหมือนจะเสร็จแล้ว เฟิร์สก่อนเลยครับ
00:18:41 → 00:18:44 - งานสังคมครูส่งหรือยัง - งานสังคมส่งหรือยัง
00:18:44 → 00:18:46 - งานสังคมตรงนี้คืออะไร - แปลว่าอะไรคะอันนี้
00:18:47 → 00:18:48 ตอนนั้นยังไม่ทำครับ
00:18:49 → 00:18:50 แต่ว่ามันนัดส่งแล้ว
00:18:50 → 00:18:52 เป็นรายงานกลุ่ม แต่ว่า...
00:18:53 → 00:18:57 จะได้คะแนนหรือเปล่าวะ เฮ้ย แล้วเพื่อนจะ…จะว่าเราหรือเปล่า
00:18:57 → 00:19:00 แต่ถ้ามองในทางกลับกันก็คือ
00:19:00 → 00:19:03 มันก็เป็น…มันก็ยังดีที่ว่าเพื่อนยังทักเรา
00:19:03 → 00:19:05 - เป็นความเป็นห่วงเป็นใย - ใช่
00:19:05 → 00:19:09 โอเค มันไม่พังแล้ว มันมีเพื่อนทักแล้วนะ มันไม่เคว้งแล้ว โอเค
00:19:09 → 00:19:13 ค่ะ มีคนแบบ...ยื่นมือมาหาเรา
00:19:13 → 00:19:15 ใช่ ส่วนมากเพื่อน ๆ ผมจะแบบ...
00:19:15 → 00:19:18 โดยเฉพาะเพื่อนผู้หญิงจะเรียกผมว่า เฮ้ย เฟิร์ส เฮ้ย เฟิร์ส
00:19:18 → 00:19:18 อืม
00:19:18 → 00:19:20 ใช่ อะไรอย่างนี้ครับ
00:19:20 → 00:19:22 - เรียกเราด้วยชื่อเรา - เรารู้สึกดี
00:19:22 → 00:19:27 ผมรู้สึกว่าเรียกชื่อด้วย… แทนคำว่ามึงกูนี่ผมว่า เออ...ก็...
00:19:28 → 00:19:30 เออ…ผมว่าผมมี story
00:19:30 → 00:19:33 คือเป็นเราเนอะ เขาเห็นเราใช่ไหมคะ
00:19:33 → 00:19:34 อันนี้สำคัญกับเฟิร์สมาก
00:19:34 → 00:19:37 เห็นไหมแล้วพอเขาพูดเรื่องนี้ หน้าเขาก็เบิกบาน
00:19:37 → 00:19:38 - ไบรท์ขึ้นทันที - ค่ะ
00:19:38 → 00:19:39 ของแอมแปร์บ้างครับ
00:19:39 → 00:19:40 มีอันไหนอยากเล่าให้ฟังบ้าง
00:19:40 → 00:19:42 ผมชอบอันนี้ พ่อแม่อบรมมาดี
00:19:42 → 00:19:45 อยากพูดถึงอันนี้ไหมคะ
00:19:45 → 00:19:51 ก็ที่เรียบร้อยแบบนี้ก็เพราะว่า น่าจะเป็นตั้งแต่ต้นตระกูลเลยมั้งคะ
00:19:51 → 00:19:55 เพราะว่าเป็นต้นตระกูลแบบเสนามหาดไทย
00:19:55 → 00:19:57 เออ...เขาก็แบบ...
00:19:57 → 00:19:58 ใช่ค่ะ ก็เรียนมารยาท
00:19:58 → 00:20:00 คุยกันดี ๆ มารยาทดี ๆ
00:20:00 → 00:20:01 ตั้งแต่ไหนแต่ไร
00:20:01 → 00:20:04 มรดกของครอบครัวเรา เออ...
00:20:04 → 00:20:05 มันอาจจะไม่เหมือนคนอื่น
00:20:06 → 00:20:07 ครอบครัวมีความสุข
00:20:07 → 00:20:12 ค่ะ ส่วนหนึ่งที่เทิร์นตัวเองมาได้ทุกวันนี้
00:20:12 → 00:20:17 น่าจะเป็นเพราะว่า ครอบครัวเราแบบว่า…มีความสุขค่ะ
00:20:17 → 00:20:17 ค่ะ
00:20:17 → 00:20:18 อืม
00:20:18 → 00:20:23 ก็คืออยู่ตรงหน้าพร้อมตากันแบบ… มีความสุขทั่วไปเลยค่ะ
00:20:23 → 00:20:25 ไม่ได้มีเรื่องทะเลาะเบาะแว้งอะไรกัน
00:20:25 → 00:20:26 ค่ะ เรามีความสัมพันธ์ที่ดี
00:20:26 → 00:20:28 ที่เขียนตรงนี้ด้วยว่า
00:20:28 → 00:20:33 มีพี่สาวที่รักเรา มีคุณพ่อคุณแม่ที่รักเรา
00:20:33 → 00:20:37 อันนี้มันอาจจะเป็นมุมมองของเราเองด้วย ใช่ค่ะ
00:20:37 → 00:20:38 โอ้โฮ เยี่ยมเลยครับ
00:20:38 → 00:20:41 ค่ะ เราไม่ต้องมีคนทั้งโลกมารักเรานะ
00:20:41 → 00:20:47 เราแค่มีคนไม่กี่คนที่เขาอยู่กับเราจริง ๆ แค่นั้นก็พอแล้ว
00:20:47 → 00:20:47 ครับ
00:20:48 → 00:20:51 เอ้า ของแมน โอ้โห ว้าว
00:20:51 → 00:20:53 - เยอะมากเลย - มีอะไรนี่
00:20:53 → 00:20:54 ตั้งสติ
00:20:54 → 00:20:56 คือยังไงครับ แมน
00:20:56 → 00:20:59 คือเวลาคุมอารมณ์ไม่ได้ ก็ต้องตั้งสติ
00:20:59 → 00:21:01 แล้วก็รวมถึงทำสมาธิด้วย
00:21:01 → 00:21:03 อ๋อ โอเค
00:21:03 → 00:21:06 - รวมถึงคุมอารมณ์ให้ได้ - คุมอารมณ์ให้ได้
00:21:06 → 00:21:07 มันโดยรวมไง
00:21:07 → 00:21:09 - อ๋อ โอเค - ดูแลอารมณ์เหล่านั้นเนอะ
00:21:09 → 00:21:10 ใช่ครับ
00:21:10 → 00:21:12 ตั้งใจเรียน
00:21:12 → 00:21:17 คล้าย ๆ เปลี่ยนว่า เอาความทุกข์ พลังตรงนั้น ความโกรธนี่มีพลังเยอะมาก
00:21:17 → 00:21:21 - เอาความโกรธมาตั้งใจเรียนได้ไหมตรงนี้ - ใช่ครับ
00:21:21 → 00:21:23 - ไม่ใช้ความรุนแรง
00:21:24 → 00:21:27 ตรงนี้สำคัญนะ แล้วอันนี้มันเป็นคุณค่าของแมนนะ
00:21:27 → 00:21:30 ไม่ว่าจะโดนแกล้งหนักแค่ไหนนี่ เขาอดทนมาก
00:21:30 → 00:21:33 เพราะเขาเชื่อมั่นในสันติวิธีเนอะ
00:21:33 → 00:21:34 เขายังกัดมือตัวเองเลย
00:21:34 → 00:21:37 คือเพื่อความอดทนนะ เพราะเขาไม่อยากไปทำร้ายใคร
00:21:37 → 00:21:38 ครับ
00:21:38 → 00:21:40 เข้าใจว่าตอนนั้นมันทุกข์มากจริง ๆ
00:21:40 → 00:21:42 เราก็เลยมองว่า มันโอเค เข้าใจ
00:21:43 → 00:21:46 แต่ว่าอยากให้หยุด เพราะว่าเราไม่อยากให้แมนเจ็บ
00:21:46 → 00:21:47 ใช่ครับ
00:21:47 → 00:21:48 ใช่ไหม อา...
00:21:48 → 00:21:51 - แล้วก็เป็นกำลังใจ มีให้กำลังใจ - เป็นกำลังใจให้เสมอ
00:21:51 → 00:22:03 [เสียงดนตรี]
00:22:03 → 00:22:05 ทีนี้อยากชวน 3 คนเพราะว่า
00:22:05 → 00:22:07 เขาได้ฟังเรื่องของกันและกัน
00:22:07 → 00:22:13 ก็อยากชวนเติมสีชมพูให้เพื่อนด้วย หรือว่าเราจะเติมให้เขาก็ได้
00:22:13 → 00:22:18 อา...แมนฟังของเฟิร์ส ของแอมแปร์แล้ว อยากจะเติมอะไรให้เขา
00:22:19 → 00:22:22 ผมกับหมอโบว์ฟังเหมือนกันนี่ ผมมีอยากจะเติมเต็มที่แล้ว
00:22:22 → 00:22:53 [เสียงดนตรี]
00:22:53 → 00:22:58 แบบฝึกหัดตรงนี้คือ เหมือนให้คนรอบข้างมาให้กำลังใจเรา
00:22:58 → 00:23:00 คือเราอยากได้รับสิ่งดี ๆ
00:23:00 → 00:23:03 แล้วเราก็ฝึกที่จะให้สิ่งดี ๆ ออกไปด้วย
00:23:03 → 00:23:07 เพราะฉะนั้น แต่ละคนจะมี จากประสบการณ์ที่เราเคยโดนรังแก
00:23:08 → 00:23:10 มันจะทำให้เรามีความสามารถพิเศษ
00:23:10 → 00:23:10 อืม
00:23:10 → 00:23:15 เช่น เฟิร์สเขาก็จะมีความสามารถพิเศษนะ ที่เขาจะเข้าหาเพื่อน
00:23:15 → 00:23:15 อ๋อ
00:23:15 → 00:23:20 เขารู้ว่าเพื่อนนี่จะต้องการอะไรนะ ที่ทำให้ชวนคนเข้ามาอะไรอย่างนี้
00:23:20 → 00:23:22 เพราะเรารู้ว่าเราเคยต้องการสิ่งนี้
00:23:22 → 00:23:22 ครับ
00:23:22 → 00:23:27 ของคุณแอมแปร์ก็มีนะ ที่จะพลิกมุมมองบางอย่าง ที่จะไม่รีบตัดสินคนอื่น
00:23:27 → 00:23:31 คนที่เขามีอะไรบางอย่าง คุณค่าบางอย่าง ไม่แตกต่างกัน
00:23:31 → 00:23:34 เขาจะเข้าใจได้ทุกคน ทุกระดับ ใช่ไหม
00:23:34 → 00:23:35 ครับ ใช่
00:23:35 → 00:23:39 น้องแมนก็เหมือนกันที่เขานี่ จะสามารถที่จะอยู่แบบที่เขาแตกต่าง
00:23:40 → 00:23:43 แต่เขายอมรับความเป็นตัวเองได้ ให้กำลังใจตัวเองได้
00:23:43 → 00:23:44 อ๋อ
00:23:44 → 00:23:48 แล้วเขาจะเป็นแรงบันดาลใจให้คนอีกมากมายนะ ที่แตกต่างจากคนอื่น
00:23:48 → 00:23:52 โอ้โห อย่างนี้คือ จริง ๆ แล้ว มันไม่ใช่ว่าเรานั่งรับอยู่ฝ่ายเดียว
00:23:52 → 00:23:55 แต่การที่เราหยิบยื่น ความรู้สึกต่าง ๆ เหล่านี้ให้คนอื่นนี่
00:23:56 → 00:23:59 มันทำให้เรารู้สึกดีขึ้นด้วย อัตโนมัติด้วยเหมือนกัน
00:23:59 → 00:24:01 ใช่ ถ้าเราไม่ได้รับ ก็ให้ไปก่อน
00:24:01 → 00:24:02 เออ...
00:24:02 → 00:24:03 เดี๋ยวมันก็วนกลับมาหาเราเอง
00:24:03 → 00:24:06 น้องเฟิร์ส หลังจากทำกิจกรรมทั้งนี้หมดแล้ว รู้สึกยังไง
00:24:07 → 00:24:08 ผมรู้สึกว่า
00:24:10 → 00:24:12 อีก 1 ชั่วโมงก็ไม่ใช่ชั่วโมงนี้แล้ว
00:24:12 → 00:24:13 อืม
00:24:13 → 00:24:18 ใช่ครับ แบบ... แต่ละชั่วโมงมันจะไม่มีอะไรทับซ้อนกัน
00:24:18 → 00:24:19 อืม
00:24:19 → 00:24:20 - มันจะมีอะไรใหม่ - อยู่กับปัจจุบันใช่ไหม
00:24:20 → 00:24:21 อยู่กับปัจจุบัน
00:24:21 → 00:24:22 ครับผม
00:24:23 → 00:24:23 แอมแปร์ล่ะครับ
00:24:23 → 00:24:27 รู้สึกเห็นอะไรดี ๆ ในตัวเองเพิ่มขึ้นอีกค่ะ
00:24:27 → 00:24:29 แล้วก็พร้อมจะก้าวต่อไป
00:24:29 → 00:24:33 อะไรจะเข้ามาก็ให้มันเป็นเรื่องของอนาคต
00:24:33 → 00:24:35 อืม โอเค ครับ
00:24:35 → 00:24:36 เอ้า แมนล่ะครับ
00:24:36 → 00:24:38 - ผมรู้สึกก็ดีขึ้น - ครับผม
00:24:39 → 00:24:42 หลังจากโดนบูลลีมานับ 10 ปีครับ
00:24:42 → 00:24:45 อืม ยังรักษาคุณค่าในตัวเองได้ ไม่แปรเปลี่ยนเลย
00:24:45 → 00:24:48 ผมยึดคำเดิมเลยครับ สุดยอดมาก
00:24:48 → 00:24:48 อืม
00:24:48 → 00:24:53 วันนี้ก็ขอขอบคุณทั้ง 3 ท่าน ที่มาแชร์ประสบการณ์ที่มันอาจจะไม่ดีนัก
00:24:53 → 00:24:54 แต่ผ่านจุดนั้นมาแล้ว
00:24:54 → 00:24:56 แล้วก็มาทำแบบฝึกหัดร่วมกัน
00:24:56 → 00:25:01 ทำให้เรารู้สึกว่า เราสามารถที่จะช่วย ให้เราหลุดพ้นจากตรงนั้นได้นะครับ
00:25:01 → 00:25:03 ก็ขอบคุณทั้ง 3 ท่านมากเลยครับ ขอบคุณครับ
00:25:03 → 00:25:09 ไปมองดูฟ้ากว้างไกล ที่ฝันอาจได้เป็นจริง
00:25:10 → 00:25:16 มีดาวมากมาย ที่ช่วยส่องแสงนำใจ
00:25:16 → 00:25:18 แม้อาจต้องหลงทาง
00:25:19 → 00:25:23 หลาย ๆ คนทางบ้าน อาจจะดึงสีเทาสีดำออกหลายอันแล้ว
00:25:23 → 00:25:24 แต่ว่าจะเก็บไว้ก็ไม่เป็นไร
00:25:24 → 00:25:25 เพราะมันเป็นส่วนหนึ่งของเรา
00:25:25 → 00:25:29 มันคือประสบการณ์ในชีวิตส่วนหนึ่ง ที่ทำให้เราเป็นเราทุกวันนี้
00:25:29 → 00:25:31 ดั่งนกโบยบิน
00:25:31 → 00:25:38 อาจเดินกลางสายฝนโปรยและต้องการที่พักพิง