00:00:06 → 00:00:09 สวัสดีครับผมวีระพงษ์ทวีศักดิ์ดิฉันสุด
00:00:09 → 00:00:13 ธิดาพรปริปและนี่คือศัลยกรรมความสุข
00:00:13 → 00:00:16 รายการที่ฟังแล้วทำให้คุณมีความสุขมาก
00:00:16 → 00:00:19 ขึ้นมีความทุกข์น้อยลง
00:00:19 → 00:00:22 พี่อ้อยครับวันนี้ผมมีเรื่องอยากจะรบกวน
00:00:22 → 00:00:27 พี่อ้อยสักเล็กน้อยจะได้ไหมครับพี่
00:00:27 → 00:00:30 อ้อยน่าจะช่วยผมได้เพราะว่า
00:00:30 → 00:00:35 ผมทำตัวเองหายช่วยหาให้หน่อยได้ไหม
00:00:35 → 00:00:40 [เพลง]
00:00:40 → 00:00:42 อ้าวทำไมล่ะครับพี่อ้อยก็เมื่อกี้บอกยัง
00:00:42 → 00:00:44 ยินดีช่วยอยู่เลย
00:00:44 → 00:00:47 แล้วตัวเองมันจะหายไปได้ยังไงล่ะคะพี่วี
00:00:47 → 00:00:49 โอ้น่าสนใจ
00:00:49 → 00:00:51 พี่
00:00:51 → 00:00:54 ผมได้รับคำ
00:00:54 → 00:00:58 ได้รับข้อความมาจากเพื่อนคนหนึ่งจริงๆก็
00:00:58 → 00:01:01 เป็นผู้ฟังรายการเรานี่แหละตอนนี้คือ
00:01:01 → 00:01:03 เรื่องน่ายินดีมากนะครับพี่ออยที่ผู้ฟัง
00:01:03 → 00:01:07 หลายท่านเนี่ยพอฟังเสร็จแล้วมีคำถามเนี่ย
00:01:07 → 00:01:12 เริ่มเริ่มส่งข้อความมาพูดคุยสนทนากับเรา
00:01:12 → 00:01:15 ชอบตอนนี้จังเลยตอนนี้มีประโยชน์มากอะไร
00:01:15 → 00:01:18 เงี้ยหรือมีผู้ฟังบางท่านก็ส่งข้อความมา
00:01:18 → 00:01:19 บอกว่า
00:01:19 → 00:01:22 ชอบแนวความคิดหลายอย่างแต่ว่ามีอยากจะขอ
00:01:22 → 00:01:23 ความช่วยเหลือ
00:01:23 → 00:01:27 ดีจังเลยเนี่ยชื่อตอนวันนี้เลยก็คือข้อ
00:01:27 → 00:01:30 ความจากผู้ฟังรายการ
00:01:30 → 00:01:33 ที่บอกว่าทำตัวเองหายช่วยหาให้หน่อยได้
00:01:33 → 00:01:33 ไหม
00:01:33 → 00:01:37 มันเป็นยังไงครับพี่น่าสนใจพี่อ้อยแต่ว่า
00:01:37 → 00:01:42 ผมอ่ะได้รับมาแต่คำถามก็ยังไม่ได้ไม่มี
00:01:42 → 00:01:44 รายละเอียดยังไม่มีรายละเอียดเลยแล้วก็
00:01:44 → 00:01:48 แล้วก็ยังไม่มีข้อมูลอะไรเลยแต่ว่าก็ยัง
00:01:48 → 00:01:52 ไม่มีโอกาสได้พูดคุยกันและผู้ฟังรายการ
00:01:52 → 00:01:55 ท่านนี้เนี่ยส่งข้อความมาเท่านี้แล้วบอก
00:01:55 → 00:02:00 ว่าจะขอติดตามฟังในรายการนะ
00:02:00 → 00:02:05 โอเคถ้างั้นเดี๋ยวเราก็จะมาช่วยกันสืบ
00:02:06 → 00:02:10 เสาะแล้วก็ลองดูซิว่าเราจะช่วยเขาหาตัว
00:02:10 → 00:02:11 เองได้ไหม
00:02:11 → 00:02:16 หวังว่าเราคงตีจดแต่และช่วยได้ตรงประเด็น
00:02:16 → 00:02:19 นะคะสิ่งแรกที่ผมนึกถึงคืออะไรรู้ไหมครับ
00:02:19 → 00:02:21 พี่อ้อยเวลาที่เขาพูดว่าทำตัวเองหายเนี่ย
00:02:21 → 00:02:26 ผมนึกถึงสถานที่ที่หนึ่งฮะที่เวลาที่ใคร
00:02:26 → 00:02:29 ทำของอะไรหายเนี่ยก็จะไปที่เนี่ย
00:02:30 → 00:02:33 ที่สนามบินเขาจะมีป้ายใหญ่ๆเลยเขียนว่า
00:02:33 → 00:02:38 Lost and found ก็คือว่าใครทำอะไรหาย
00:02:38 → 00:02:40 เนี่ยก็ไปแจ้งเขา
00:02:40 → 00:02:43 เป็นสถานที่รับแจ้งของหาย
00:02:43 → 00:02:47 แล้วเราก็ไปแจ้งแต่ก่อนที่จะพูดถึงล้อ
00:02:47 → 00:02:49 แห่งฟ้าผมก็จะถามพี่อ้อยอีกพี่อ้อยเคยทำ
00:02:49 → 00:02:51 ของหายไป
00:02:51 → 00:02:54 แล้วเวลาที่เราทำของหายแล้วเราแล้วเราเจอ
00:02:54 → 00:02:55 ดีใจไหม
00:02:55 → 00:02:59 ดีใจค่ะแล้วเวลาที่เราทำของหายแล้วเราหา
00:02:59 → 00:03:00 ไม่เจออ่ะ
00:03:00 → 00:03:02 หาไม่เจอก็
00:03:02 → 00:03:05 ต้องมีความพยายามในการหาไปสักพักนึงก่อน
00:03:05 → 00:03:11 ไม่ได้แบบตัดสินใจเลยว่าหายแล้วก็ดำเนิน
00:03:11 → 00:03:15 การแก้ไขไปแต่ว่าพยายามหาก่อนแล้วถ้าหา
00:03:15 → 00:03:18 ไม่เจอหาไม่เจอจริงๆเนี่ยก็ต้องหาวิธีที่
00:03:18 → 00:03:19 จะ
00:03:19 → 00:03:25 แก้ไขค่ะ
00:03:25 → 00:03:28 ที่ตัวเองเคยทำหายเช่นสมุดบัญชีธนาคาร
00:03:28 → 00:03:33 อย่างเงี้ยก็ไปแจ้งความที่ที่โรงพักเนาะ
00:03:33 → 00:03:36 เพราะว่าก่อนที่เราจะไปทำเล่มใหม่ได้อ่ะ
00:03:36 → 00:03:39 มันก็ต้องมีหลักฐานให้ธนาคารเขาอย่างนี้
00:03:39 → 00:03:42 เป็นต้นก็คือทำใน process ที่มันต้องทำ
00:03:42 → 00:03:48 เพื่อให้ได้ของที่หายกลับคืนมาแล้วถ้า
00:03:48 → 00:03:50 เกิดว่าของหายแล้วเป็นของสำคัญของมีค่า
00:03:50 → 00:03:54 แล้วหายไปเลยแล้วหาไม่เจอเลยเสียใจไหม
00:03:54 → 00:03:58 เสียใจค่ะแล้วก็ทำอีกอย่างนึงคือถ้ามัน
00:03:58 → 00:03:59 ไม่ได้มาแล้ว
00:03:59 → 00:04:02 ไม่อยู่ในกระบวนการที่พูดเมื่อกี้นี้ยัง
00:04:02 → 00:04:06 ไงก็ไม่ได้เช่นถูกขโมยไปแล้วก็ไม่มีทาง
00:04:06 → 00:04:11 ที่จะได้คืนแล้วสิ่งที่ทำต่อมาก็คือทำใจ
00:04:11 → 00:04:15 มันมีขั้นตอนเยอะนะเพราะฉะนั้นผมมานึกถึง
00:04:15 → 00:04:18 ตอนนี้ผมกำลังค่อยๆสืบสืบความกำลังเหมือน
00:04:18 → 00:04:23 กับทำหน้าที่สืบสอบสวนเพื่อจะได้หาหนทาง
00:04:23 → 00:04:26 ว่าถ้ามีใครสักคนหนึ่งทำอะไรบางอย่างหาย
00:04:26 → 00:04:30 มันมีขั้นตอนยังไงบ้างเราสามารถทำอะไรได้
00:04:30 → 00:04:32 บ้างแล้วก็
00:04:32 → 00:04:36 ของที่หายนั้นคืออะไรมันมีค่าหรือไม่มี
00:04:36 → 00:04:39 ค่าเหมือนอะไรอย่างนี้แต่พอมานึกระหว่าง
00:04:39 → 00:04:42 ที่นึกเนี่ยครับพี่อ้อยมันจะให้ผมผมนึก
00:04:42 → 00:04:44 ถึงประสบการณ์หลายอย่างมากเลย
00:04:44 → 00:04:47 เรื่องการทำของหายแล้วก็ล้อแสนฟาล์วอ่ะ
00:04:47 → 00:04:52 ทำของหายแล้วหาเจอทำของหายแล้วหาไม่เจอ
00:04:52 → 00:04:55 แต่ว่าพี่อ้อยเคยทำไม่ได้ทำของขายไหมไม่
00:04:55 → 00:04:59 ได้ทำหายแต่ว่าหายงงไหม
00:04:59 → 00:05:03 [เสียงหัวเราะ]
00:05:03 → 00:05:05 พี่อธิบายเพิ่ม
00:05:05 → 00:05:08 ก็คือเราไม่ได้ทำของมันหายไปไหนอ่ะพี่
00:05:08 → 00:05:09 อ้อย
00:05:09 → 00:05:13 แต่ว่าเราก็ลืมแบบว่าเรามีอ่ะอ้าโอเคแล้ว
00:05:13 → 00:05:16 เราก็ไม่ได้เป็นบ่อยบางทีไปเจอก็ยังบอก
00:05:16 → 00:05:20 อุ๊ยมีอันนี้ด้วยหรอที่ดีจังแสดงว่าเรา
00:05:20 → 00:05:25 ไม่ได้ทำหายนะแต่ว่าเราก็ลืมไปเลยหรืออ่ะ
00:05:25 → 00:05:39 ตอนนี้เรากำลังพยายามนะ
00:05:39 → 00:05:40 หรืออีกกรณีหนึ่งก็คือว่าเราทำของหายแต่ว่าเราไม่รู้ตัวคือผมเคยทำไฟล์หายคือ
00:05:40 → 00:05:47 Folder
00:05:47 → 00:05:48 ข้อมูลในคอมพิวเตอร์หายเลยแล้วมันไม่ได้หายหรอกก็คือมันถูก
00:05:48 → 00:05:48 delete
00:05:48 → 00:05:53 ไปโดยที่เราไม่แบบโดนไม่ได้ตั้งใจแล้วมันไปแล้วเลย
00:05:53 → 00:05:55 ทีแรกเราก็ตกใจนะว่าเฮ้ย
00:05:55 → 00:06:00 ทำไงดีแต่พอนึกได้ก็คือว่าเรามานั่งนึกอยู่เดี๋ยวนะ
00:06:00 → 00:06:04 ไอ้ที่หายไปนั้นคืออะไรบ้างไม่รู้
00:06:04 → 00:06:19 แสดงว่าเรามีข้อมูลมากมายเราคงนึกไม่ไหวแล้วยังไม่รู้เลยว่าอะไรหายนะก็แสดงว่ามันไม่สำคัญแล้วล่ะ
00:06:19 → 00:06:23 น่าสนใจค่ะ
00:06:23 → 00:06:36 เรื่องรู้ตัวไม่รู้ตัวเนี่ยโอ้โหคือประเด็นสำคัญเลยนะคะใช่ค่ะแล้วมาอีกอันนึงประสบการณ์ของการทำของหายนะ
00:06:36 → 00:06:43 มันเป็นเรื่องสำคัญด้วยแต่ว่ามันใกล้เคียงกับที่ที่พี่อ้อยยกตัวอย่างเมื่อสักครู่นี้คือสมุดบัญชี
00:06:43 → 00:06:48 ผมเคยทำบัตรประชาชนหาย
00:06:48 → 00:06:49 ที่สนามบินนี่แหละ
00:06:49 → 00:06:52 แล้วก็ไปแจ้งเขาก็บอกว่าให้ไปแจ้ง
00:06:52 → 00:06:54 Lost and far ผมก็ไปแจ้ง
00:06:54 → 00:06:59 แจ้งเสร็จคราวต่อมามาที่สนามบินอีกแล้วก็
00:06:59 → 00:07:00 มาถามเขาว่าคราวที่แล้วผมแจ้งวันนี้วัน
00:07:00 → 00:07:04 นี้วันนี้เจอไหมครับไม่เจอค่ะไม่เจอแล้ว
00:07:04 → 00:07:07 ทำไงถามว่าบัตรประชาชนนี้สำคัญไหมครับ
00:07:07 → 00:07:11 สำคัญมากที่สุด
00:07:11 → 00:07:15 ด้วย
00:07:15 → 00:07:19 พอเราไม่มีเนี่ยเราไปยืนยันตัวตนซื้อตั๋ว
00:07:19 → 00:07:23 ยังไม่ได้เลยหรือไปทำอะไรไม่ได้แล้ว
00:07:23 → 00:07:31 เดี๋ยวนี้จะทำอะไรก็ต้องยื่นบัตรประชาชน
00:07:31 → 00:07:35 พอหายปุ๊บสำคัญไหมสำคัญแต่พอเราทำหายแล้ว
00:07:35 → 00:07:38 เราเอาไปแจ้งก็ไม่เจอทำยังไงครับ
00:07:38 → 00:07:41 ก็ต้องทำใหม่
00:07:41 → 00:07:46 มันสำคัญนะแต่ก็แค่ทำใหม่มันยากไหมอ่ะไม่
00:07:46 → 00:07:49 ยากนะแล้วสมัยนี้นะพี่อ้อยทำบัตรประชาชน
00:07:49 → 00:07:58 ใหม่นะบริการเร็วมาก
00:07:58 → 00:08:02 กรอกข้อมูลนิดนึงถ่ายรูปถ่ายรูปเสร็จรอ
00:08:02 → 00:08:04 แป๊บนึงไม่ถึง 10 นาทีได้บัตรใหม่แล้ว
00:08:04 → 00:08:07 สมัยก่อนตอนที่ผมทำบัตรครั้งแรกสมัยก่อน
00:08:07 → 00:08:13 รู้เลยไม่ได้เลยนะต้องได้ใบเรียงใบแทน
00:08:13 → 00:08:17 โอ้โหเป็นคำถามที่อื้อหือแทงมาจี๊ดหัวใจ
00:08:17 → 00:08:22 เลยเด็กสมัยนี้คงงงนะว่ามีด้วยเหรอเออมี
00:08:22 → 00:08:25 ต้องไปแทนก่อนเราก็ใช้เวลาเป็นอาทิตย์ๆ
00:08:25 → 00:08:27 แสดงว่าอะไร
00:08:27 → 00:08:30 แสดงว่าการทำบัตรประชาชนใหม่สมัยนี้มัน
00:08:30 → 00:08:31 เร็วมาก
00:08:31 → 00:08:35 แต่พี่อ้อยรู้ไหมว่าคำถามที่ผมได้รับอ่ะ
00:08:35 → 00:08:40 ทำตัวตนหายช่วยหาให้หน่อยได้ไหมผมอยากจะ
00:08:40 → 00:08:41 บอกว่า
00:08:41 → 00:08:45 ให้ผมช่วยหาให้หน่อยได้ไหมเนี่ยไม่ได้ผม
00:08:45 → 00:08:47 หาให้ไม่ได้แต่
00:08:47 → 00:08:50 ใครจะหาให้เราได้
00:08:50 → 00:08:52 เราเท่านั้น
00:08:52 → 00:08:56 เราเท่านั้นตัวเราเองต้องหาเองแต่ประเด็น
00:08:56 → 00:09:00 คือถ้าผมมีโอกาสคุยกับเขานะผมก็จะถามว่า
00:09:00 → 00:09:04 ไอ้ที่หายคืออะไร
00:09:04 → 00:09:07 ไอ้ตัวตนที่ว่าหายเนี่ยคืออะไร
00:09:07 → 00:09:10 เราจะต้องกำหนดให้ได้ก่อนว่าที่เราบอกว่า
00:09:10 → 00:09:12 หายคืออะไร
00:09:12 → 00:09:17 เพราะพี่ผมบอกว่าผมทำไฟล์หายแต่มันคือ
00:09:17 → 00:09:20 อะไรผมยังไม่รู้เลย
00:09:20 → 00:09:24 ว่าไอ้ที่หายคืออะไร
00:09:24 → 00:09:28 เราจะไปหาได้ไงใช่ๆยังไงก็นึกไม่ได้หรอก
00:09:28 → 00:09:32 แก้ก็ไม่ถูกก็ไม่ถูกเพราะฉะนั้นอันดับแรก
00:09:32 → 00:09:36 ของการทำตัวตนหายนะเราต้องเป็นคนกำหนดให้
00:09:36 → 00:09:40 ได้ว่าตัวตนที่หายมันคืออะไร
00:09:40 → 00:09:43 แล้วจะมีใครรู้
00:09:43 → 00:09:46 ถ้าเราไม่รู้นี่ก็ไม่มีใครในโลกนี้แหละ
00:09:46 → 00:09:47 ที่จะรู้
00:09:47 → 00:09:51 เราต้องรู้ใช่เราต้องรู้ค่ะ
00:09:51 → 00:09:56 แล้วถ้าเกิดเรารู้ว่าไอ้ที่หายคืออะไร
00:09:56 → 00:09:58 เหมือนบัตรประชาชนน่ะพี่อ้อย
00:09:58 → 00:10:05 ถ้ามันหายแล้วนะหาไม่เจอนะ
00:10:06 → 00:10:10 แล้วกระบวนการของการไปทำบัตรประชาชนซึ่ง
00:10:10 → 00:10:13 ยืนยันตัวตนเนี่ยไปทำที่
00:10:13 → 00:10:18 ที่สำนักงานของราชการตอนนี้ใช้เวลาน้อย
00:10:18 → 00:10:22 มาก 10 15 นาทีแต่พี่อ้อยรู้ไหมว่าในมุม
00:10:22 → 00:10:26 ผมนะถ้าเราทำตัวตนไม่ใช่บัตรยืนยันตัวตน
00:10:26 → 00:10:32 ทำตัวตนหายถ้าเรารู้ว่าคืออะไรนะเราไปทำ
00:10:32 → 00:10:33 ใหม่
00:10:33 → 00:10:36 ใช้เวลาน้อยกว่าทำบัตรประชาชนอีก
00:10:36 → 00:10:39 จริงหรอคะจริงๆอุ้ยน่าสนใจ
00:10:39 → 00:10:42 ใครเคล็ดลับให้ฟังหน่อยค่ะเพราะเราไม่
00:10:42 → 00:10:46 ต้องไปที่สำนักไหนเลย
00:10:46 → 00:10:49 แล้วอยู่ตรงไหนก็นั่งตรงนั้นแหละ
00:10:49 → 00:10:54 แล้วใช้เวลาไม่ถึง 10 นาทีโอ้ยดีจังก็แค่
00:10:54 → 00:10:58 เรานั่งอยู่กับตัวเองแล้วเรารู้ว่า
00:10:58 → 00:11:01 คุณค่าในตัวเราคืออะไร
00:11:01 → 00:11:02 เรา
00:11:03 → 00:11:04 เก่งอะไร
00:11:04 → 00:11:06 เรามีดีอะไร
00:11:06 → 00:11:09 เราถนัดอะไร
00:11:09 → 00:11:11 นั่งถามตัวเองเลย
00:11:11 → 00:11:16 ว่าเราเรามีดีอะไรเราถนัดอะไรเราเก่งอะไร
00:11:16 → 00:11:20 ที่สำคัญก็คืออันนั้นก็คือตัวตนเราใช่ไหม
00:11:20 → 00:11:20 ครับ
00:11:21 → 00:11:23 แล้วถ้าเราอยากจะสร้างคุณค่าในตัวเองขึ้น
00:11:23 → 00:11:28 มาใหม่นะคำถามที่ 2 ครับก็ถามว่าไอ้ที่
00:11:28 → 00:11:33 เรามีที่เราเก่งที่เราถนัดที่เรามีดี
00:11:33 → 00:11:37 เราสามารถใช้สิ่งนั้นเนี่ยสร้างคุณค่าให้
00:11:37 → 00:11:41 คนอื่นต่อได้ยังไง
00:11:41 → 00:11:46 ผมเชื่อว่าแค่ 2 คำถามนี้จบเลย
00:11:46 → 00:11:51 คือเราจะพบตัวตนของเราก็คือเราเก่งอะไร
00:11:51 → 00:11:55 เราถนัดอะไรเราชอบอะไร
00:11:55 → 00:11:58 และพอเราสามารถใช้สิ่งที่เรามีสิ่งที่เรา
00:11:58 → 00:11:59 เป็น
00:11:59 → 00:12:03 ทำให้ผู้อื่นเพื่อผู้อื่น
00:12:03 → 00:12:06 เราจะกลับมาเจอตัวตนแล้วก็สร้างคุณค่าให้
00:12:06 → 00:12:10 ตัวเองภายในเวลาไม่ถึง 10 นาทีเลย
00:12:10 → 00:12:11 [เพลง]
00:12:11 → 00:12:14 ผมยกตัวอย่างเช่นเอาง่ายๆของผมนะครับคุณ
00:12:14 → 00:12:15 ผู้ฟังครับ
00:12:15 → 00:12:17 ผมถามพี่อ้อยนี่แหละ
00:12:17 → 00:12:20 พี่อ้อยรู้สึกว่าตัวเองถนัดอะไรเก่งอะไร
00:12:21 → 00:12:25 ถนัดหลายอย่างเอาที่ถนัดเชี่ยวชาญแบบนี้
00:12:25 → 00:12:28 แหละฉันเกิดมาเพื่อสิ่งนี้
00:12:28 → 00:12:32 ก็เกิดมาเพื่อสิ่งนี้จริงๆสมัยแรกๆเริ่ม
00:12:32 → 00:12:36 เดิมทีนะคะเป็นคนที่ชอบทำอาหาร
00:12:36 → 00:12:39 แต่ต้องบอกว่า
00:12:39 → 00:12:43 ถึงวันนี้ก็ได้ทำสำหรับครอบครัวเท่านั้น
00:12:43 → 00:12:47 ทำทีไรครอบครัวไปทำเปิดร้านเธออร่อยนู่น
00:12:47 → 00:12:51 นี่อะไรเงี้ยแต่ก็ไม่ได้ทำสิ่งนี้ค่ะแต่
00:12:51 → 00:12:55 มันก็มีอีกสิ่งหนึ่งที่ที่เรามาค้นพบที
00:12:55 → 00:12:59 หลังนะคะมาค้นพบที่หลังก็คือการทำวิชาชีพ
00:13:00 → 00:13:03 ของตัวเองนี่แหละนะคะแล้วก็มันก็เลยกลาย
00:13:03 → 00:13:08 เป็นสิ่งที่เราทำได้แตกต่างทำได้ดีเราพูด
00:13:08 → 00:13:13 ภาษากฎหมายเป็นภาษาประชาชนได้เราก็เลยมา
00:13:13 → 00:13:17 สื่อสารให้คนที่จะต้องปฏิบัติตามกฎหมาย
00:13:17 → 00:13:22 นั้นได้รู้ได้เข้าใจได้ง่ายแล้วเขาก็ทำ
00:13:22 → 00:13:25 ได้ถูกต้องอันนี้ก็เลยเป็นอีกอันหนึ่งที่
00:13:25 → 00:13:28 มาค้นพบตัวเองทีหลังเราก็เลยเป็นคนที่
00:13:28 → 00:13:32 ประกอบวิชาชีพนี้มาจนกระทั่งถึงวันนี้ที่
00:13:32 → 00:13:35 จริงๆเราต้องเกษียณอายุไปนานละแต่เราก็
00:13:35 → 00:13:39 ยังช่วยภาคธุรกิจอยู่
00:13:39 → 00:13:42 แล้วมันก็เป็นสิ่งที่มีคุณค่ากับคนอื่นมี
00:13:42 → 00:13:46 คุณค่ากับคนอื่นค่ะเราก็เลยแบบแล้วค้นเจอ
00:13:46 → 00:13:52 แล้วอันนี้เป็นตัวตนใหม่ด้วยนะเออ
00:13:52 → 00:13:55 คุณค่าในตัวเราเองหรือตัวตนของเราเนี่ย
00:13:55 → 00:13:58 เราสามารถสร้างขึ้นมาได้คือเราอาจไม่รู้
00:13:58 → 00:14:03 ตั้งแต่ครั้งแรกที่บอกว่าหาตัวเองไม่เจอ
00:14:03 → 00:14:05 ทำตัวเองหายเนี่ย
00:14:06 → 00:14:10 นะคะคุณแค่อาจจะไม่รู้ก็ได้คุณมีสิ่งนั้น
00:14:10 → 00:14:13 อยู่ในตัวคุณแค่คุณกลับเข้าไปหาด้วยวิธี
00:14:13 → 00:14:15 ที่พี่วีบอก
00:14:15 → 00:14:19 ซึ่งเดี๋ยวนี้วิธีที่พี่บีบอกง่ายๆ 2 ข้อ
00:14:19 → 00:14:23 นี้มันง่ายที่สุดแล้วมันมีวิธีอื่นเต็มไป
00:14:23 → 00:14:27 หมดเลยในโลกใบนี้ที่ครูๆทั้งหลายเขาให้
00:14:27 → 00:14:31 ถ้าเมื่อกี้ขึ้นมาปุ๊บก็คือเช่น
00:14:31 → 00:14:36 equi เช่นมันมีเรื่องของการสแกนลายนิ้ว
00:14:36 → 00:14:40 มือมันมีโอ้โหศาสตร์อีกมากมาย
00:14:40 → 00:14:44 ค้นหาตัวตนใช่ค่ะซึ่งมีเยอะนะครับแต่อัน
00:14:44 → 00:14:47 นี้ผมแบบอย่างย่อๆเลยเอาแบบพี่วีพูดเนี่ย
00:14:47 → 00:14:51 ทำอันนี้ก่อนทำได้ทันทีด้วยคุณไม่ต้องลง
00:14:51 → 00:14:54 ทุนแม้แต่ไปจ่ายเงินซื้อหนังสือมาอ่านคุณ
00:14:54 → 00:14:58 ทำเลยค่ะนั่งทำเลยถามตัวเองเลยใช่ค่ะแล้ว
00:14:58 → 00:15:02 ก็อีกอันนึงที่ผมสังเกตเห็นนะก็คืออัน
00:15:02 → 00:15:04 นั้นเป็นเรื่องของวิชาชีพใช่ไหมฮะของพี่
00:15:04 → 00:15:07 อ้อยแล้วก็หลังจากที่พี่ให้แบบเกษียณจาก
00:15:07 → 00:15:10 งานแล้วก็แต่ก็ยังถึงแม้จะทำอยู่นะ
00:15:10 → 00:15:13 แต่ช่วงหลังมาเนี่ยตัวตนที่สำคัญของพี่
00:15:13 → 00:15:16 อ้อยอีกประการหนึ่งคืออะไรพี่
00:15:16 → 00:15:21 อันนี้คือสิ่งที่เป็นเหมือนแบบอะไรอ่ะ
00:15:21 → 00:15:28 passion ที่อยากทำมานานมากค่ะบางที
00:15:28 → 00:15:30 จังหวะและโอกาสของชีวิตมันก็ยังไม่ได้มา
00:15:30 → 00:15:35 เนาะเพียงแต่เราพัฒนาตัวเองบนเส้นทางนี้
00:15:35 → 00:15:39 ไปเรื่อยๆไม่เคยหยุดพัฒนาและสักวันเมื่อ
00:15:39 → 00:15:43 เวลามาถึงเราจะได้ใช้สิ่งนั้นสิ่งนั้นก็
00:15:43 → 00:15:47 คือการที่ออกมาสื่อสารช่วยเหลือผู้คนให้
00:15:47 → 00:15:52 มีแนวคิดที่ถูกต้องแนวคิดที่มีความสุข
00:15:52 → 00:15:55 เพิ่มขึ้นมีความทุกข์น้อยลง
00:15:55 → 00:15:58 และศัลยกรรมความสุขก็เป็นหนึ่งในวิถีนี้
00:15:58 → 00:16:02 ที่พี่อ้อยกำลังทำอยู่
00:16:02 → 00:16:04 พอถึงจุดหนึ่งเพื่อรู้สึกว่าตัวเองมี
00:16:04 → 00:16:07 ประสบการณ์ชีวิตใช่ค่ะ
00:16:07 → 00:16:10 [เพลง]
00:16:10 → 00:16:13 แล้วพอเราใช้สิ่งนั้นเนี่ยเพื่อสร้างคุณ
00:16:13 → 00:16:17 ค่าต่อให้กับผู้คนมันทำให้เราแบบเฮ้ยรู้
00:16:18 → 00:16:22 สึกภาคภูมิใจมีความสุขแล้วก็ชีวิตเราก็มี
00:16:22 → 00:16:24 คุณค่าเราก็มีความสุข
00:16:24 → 00:16:27 หรืออีกอันหนึ่งที่ผมสังเกตนะครับที่ผม
00:16:27 → 00:16:30 รู้จักกับพี่อ้อยมานะครับคุณลูกค้าพี่
00:16:30 → 00:16:32 อ้อยเขาก็จะทำเพจนู่นนี่นั่นแล้วก็เล่า
00:16:32 → 00:16:34 เคยมีประสบการณ์ครั้งไหนไหมครับที่สิ่ง
00:16:34 → 00:16:39 ที่พี่อ้อยสื่อสารกับผู้คนน่ะแล้วก็มันทำ
00:16:39 → 00:16:42 ให้เรามีความรู้สึกว่าเฮ้ยสิ่งนั้นมันมี
00:16:42 → 00:16:44 ประโยชน์แล้วเราแบบภูมิใจมากๆเลยมี
00:16:44 → 00:16:46 ประสบการณ์ข้างในไหม
00:16:46 → 00:16:50 มันก็มีหลายครั้งค่ะเพราะว่าจริงๆแล้วใน
00:16:50 → 00:16:51 มุมของ
00:16:51 → 00:16:59 การทำเพจนะคะก็ก็มีคนที่เขาทุกข์ใจคนที่
00:16:59 → 00:17:00 เขามีปัญหาในชีวิต
00:17:00 → 00:17:05 เขาก็จะใช้ช่องทางนี้ที่เขาเจอเรา
00:17:05 → 00:17:09 เขาก็จะใช้ช่องทางนี้ในการปรึกษาหารือเรา
00:17:09 → 00:17:14 นะคะรวมทั้งคนใกล้ตัวนะคะเวลาเขามีปัญหา
00:17:14 → 00:17:15 อะไร
00:17:15 → 00:17:54 เขาก็จะนึกถึงเราก่อนนะคะและเราก็ช่วยได้ในมุมที่ช่วยได้ค่ะก็มีหลายกรณีมากค่ะไม่ว่ากรณีคนอกหักนะคะไม่ว่ากรณีคนมีหนี้สินในชีวิตไม่ว่าคนมีปัญหาเรื่องลูกเรื่องครอบครัวหลายอย่างเลยค่ะพี่วีเราเหล่านั้นเนี่ยพอประสบการณ์เรามีประโยชน์แล้วช่วยเขาได้เนี่ยมันทำให้เรามีความสุขภาคภูมิใจมันเติมเต็มเราด้วยก็คือประสบการณ์ของเราแล้วก็ความรู้ที่เรามีตรงนี้
00:17:54 → 00:17:56 [เพลง]
00:17:56 → 00:18:45 เราเอามาผสมผสานแล้วก็ช่วยเหลือเขาในมุมที่เขาต้องการค่ะแล้วเมื่อมันตอบโจทย์เขาได้เขาคลายทุกข์เขาเริ่มเห็นแสงสว่างตรงนี้มันก็จะทำให้เรารู้สึกว่าเอออย่างน้อยเราไม่เคยเป็นเพราะเราที่ทำให้เขาได้เห็นได้แก้แต่เรามีความรู้สึกว่าแค่คลิกนึงของคำพูดหรืออะไรสักอย่างหนึ่งและช่วยให้เขามองคือมีความหวังขึ้นมาแค่นั้นพอแล้วว่าการค้นหาตัวตนของเราไม่ว่าคนบางคนจุดเริ่มต้นของของตอนนี้ก็คือว่าทำตัวตนหายทำตัวเองหายช่วยหายให้หน่อยเนี่ยแต่ในความเป็นจริงเนี่ย
00:18:45 → 00:18:48 อันนี้เวลาที่เขาถามคำถามเนี่ยถือว่าเป็น
00:18:48 → 00:18:51 เรื่องดีมากนะพี่อ้อยเพราะอะไรรู้ไหมครับ
00:18:51 → 00:18:54 เพราะว่าที่ผมเจอในสังคมปัจจุบันนี้คน
00:18:54 → 00:18:55 จำนวนมาก
00:18:55 → 00:19:00 ทำหายแต่ไม่รู้แต่ไม่รู้ตัวใช่อันนี้พอ
00:19:00 → 00:19:03 วินาทีที่เขารู้ตัวเนี่ยผมคิดว่าดีมาก
00:19:03 → 00:19:07 แล้วเลยแล้วก็เลยเป็นที่มาของการจัดราย
00:19:07 → 00:19:08 การตอนนี้ว่าเออ
00:19:08 → 00:19:11 ถ้าเกิดเขารู้ตัวว่าเขาหายแล้วเขาอยากจะ
00:19:11 → 00:19:14 หาให้เจอเนี่ยเราไม่ช่วยไหมผมก็สรุปมา
00:19:14 → 00:19:18 ง่ายๆเลยว่านี่แหละวิธีหาตัวตนนะถามตัว
00:19:18 → 00:19:20 เองว่าตัวเองเก่งอะไรถนัดอะไรมี
00:19:20 → 00:19:25 ประสบการณ์อะไรในชีวิตพอเจอปุ๊บจะดีกว่า
00:19:25 → 00:19:28 นั้นมากเลยจะเพิ่มคุณค่าในตัวเองที่หาให้
00:19:28 → 00:19:32 เจอก็คือเราได้มีโอกาสทำสิ่งนั้นใช้สิ่ง
00:19:32 → 00:19:36 นั้นเพื่อสร้างคุณค่าให้กับคนอื่นต่อๆไป
00:19:36 → 00:19:41 โอ้โหมีมุมนึงค่ะ
00:19:41 → 00:19:44 คนที่คิดว่าตัวเองเนี่ย
00:19:44 → 00:19:47 ทำตัวเองหายคือการที่
00:19:47 → 00:19:48 เรา
00:19:48 → 00:19:54 ลืมคุณค่าบางอย่างที่เรามีเราคิดว่าสิ่ง
00:19:54 → 00:19:59 นั้นเป็นสิ่งธรรมดาๆที่ใครก็มี
00:19:59 → 00:20:03 เราไม่ได้มีคุณค่าอะไรและเราไม่ได้พิเศษ
00:20:03 → 00:20:07 อะไรสิ่งนี้มันเลยทำให้เหมือนแทนที่ว่า
00:20:07 → 00:20:10 หายไปแล้วพอกลับมาทบทวน
00:20:10 → 00:20:15 แล้วจะเจอค่ะปรากฏว่าคิดไม่ออกเพราะคิด
00:20:15 → 00:20:19 ว่ามันคือธรรมดาเกินไปไม่ได้มีคุณค่าอะไร
00:20:19 → 00:20:23 ซึ่งอยากจะบอกว่าไม่จริงค่ะแล้วสิ่งนั้น
00:20:23 → 00:20:25 เล็กๆน้อยๆนี่แหละที่เรามีนี่แหละช่วยคน
00:20:25 → 00:20:28 อื่นได้เสมอใช่ค่ะท้ายที่ผมนึกไปถึงเมื่อ
00:20:28 → 00:20:30 กี้ฟังพี่อ้อยเล่าแล้วผมก็นึกถึง
00:20:30 → 00:20:32 ประสบการณ์ตัวเองคือผมก็ชอบทดลองทำอะไร
00:20:32 → 00:20:34 หลายอย่างนะ
00:20:34 → 00:20:37 ทางด้านดนตรีด้านศิลปะอะไรอย่างนี้มีอีก
00:20:37 → 00:20:40 เรื่องนึงซึ่งผมบอกตัวเองตลอดว่าตลอดเวลา
00:20:40 → 00:20:43 ในชีวิตของผมเป็นคนวาดรูปไม่เป็นนะ
00:20:43 → 00:20:47 เหมือนกันเลยแต่ช่วงนึงก็ก็ลองวาดเล่น
00:20:47 → 00:20:50 ง่ายๆแล้วในระหว่างที่ว่าอะไรที่มันง่ายๆ
00:20:50 → 00:20:53 ธรรมดาๆแต่มีความรู้สึกเฮ้ยทำไมมันออกมา
00:20:53 → 00:20:57 สวยล่ะก็เลยติดใจก็วาดมาเรื่อยทุกวันนี้
00:20:57 → 00:21:01 นะไม่มีวันนึงก็เลยเอาเทคนิคนี้การวาดรูป
00:21:01 → 00:21:04 ง่ายๆอยู่กับตัวเองแล้วก็วาดรูปไปไม่ได้
00:21:04 → 00:21:07 กังวลว่าจะสวยไม่สวยไม่คาดหวังอะไรวาดไป
00:21:07 → 00:21:10 เรื่อยๆเลยนะครับแล้วพอมันรู้สึก
00:21:10 → 00:21:14 บางทีมันก็สวยบางทีก็ไม่สวยแต่ไม่สนใจที่
00:21:14 → 00:21:17 สนใจคือระหว่างเวลาที่เราวาดเนี่ยเรารู้
00:21:17 → 00:21:21 สึกว่าเราสงบแล้วเราก็นิ่งมันทำให้เราแบบ
00:21:21 → 00:21:26 สดใสแล้วก็มีพลังก็เอาเนี่ยสิ่งที่เราไม่
00:21:26 → 00:21:28 ได้เชี่ยวชาญไม่ได้เก่งเนี่ยก็ไปเล่าให้
00:21:28 → 00:21:32 คนคนนึงฟังเขาเป็นพยาบาลนะแล้วเขาก็เอา
00:21:32 → 00:21:35 แนวคิดที่เราเล่าให้เขาฟังเนี่ยไปทดลองทำ
00:21:35 → 00:21:36 บ้าง
00:21:36 → 00:21:41 ปรากฏว่าช่วงนั้นเป็นช่วงที่พยาบาล
00:21:41 → 00:21:45 ภาคสาธารณสุขทำงานหนักมากเลยช่วงโควิด
00:21:45 → 00:21:48 เหนื่อยมากจนกระทั่งเขาบอกว่าเหนื่อยจะ
00:21:48 → 00:21:49 นอนไม่หลับ
00:21:49 → 00:21:51 หรือจะนอนไม่หลับอ่ะแต่พอเหนื่อยจนนอนไม่
00:21:51 → 00:21:54 หลับปุ๊บนึกขึ้นมาได้ถึงสิ่งที่ผมเล่าให้
00:21:54 → 00:21:55 ฟัง
00:21:55 → 00:21:57 เขาก็เลยบอกอ้าวในเมื่อเหนื่อยจะนอนไม่
00:21:57 → 00:22:01 หลับใช่ไหมลุกขึ้นมาวาดรูปเลยวาดรูปตาม
00:22:01 → 00:22:13 แบบที่ผมบอกอ่ะว่าง่ายๆว่าไปเรื่อยๆ
00:22:14 → 00:22:17 มันทำให้เขาสงบแล้วก็นิ่งแล้วเขารู้สึก
00:22:17 → 00:22:22 ผ่อนคลายแล้วหลับสบายเลยทีนั้น
00:22:22 → 00:22:25 อันนี้เป็นแค่ตัวอย่างนะพี่อ้อยพี่วีทราบ
00:22:25 → 00:22:26 ไหมคะ
00:22:26 → 00:22:29 พี่อ้อยบอกตัวเองเหมือนกันว่าวาดรูปไม่
00:22:29 → 00:22:34 เป็นแต่ว่าพี่อ้อยบอกตัวเองเสมอว่าพี่
00:22:34 → 00:22:36 อ้อยว่าเป็นอย่างเดียว
00:22:36 → 00:22:44 คืออะไรพี่พีช
00:22:44 → 00:22:49 คือบอกตัวเองว่าวาดอะไรไม่เป็นเลยว่าเป็น
00:22:49 → 00:22:54 อย่างเดียวในโลกใบนี้คือวาดคิ้วเพราะไป
00:22:54 → 00:22:58 เรียนวาดคิ้วเขาเขาให้วาดเป็นร้อยๆครั้ง
00:22:59 → 00:23:02 แล้วจนกระทั่งเราก็เชื่ออย่างนี้มาตลอดนะ
00:23:02 → 00:23:05 คะก็ว่าแต่คิวก็เลยไม่ว่าอย่างอื่นจน
00:23:05 → 00:23:09 กระทั่งพอได้มารู้จักอาจารย์หลายๆท่านรู้
00:23:09 → 00:23:13 จักพี่วีซึ่งใช้ศิลปะการวาดรูปในการ
00:23:13 → 00:23:18 เหมือนกับสร้างความสงบแล้วก็เรียกสติของ
00:23:18 → 00:23:22 ตัวเองก็เลยกลับมาเรียนลืมตอนวาดคิ้วว่า
00:23:22 → 00:23:25 ได้เพราะอะไรไปเรียนตอนเพราะฉะนั้นฉันก็
00:23:25 → 00:23:29 น่าจะวาดอย่างอื่นได้ก็ไปเรียนเราก็สุด
00:23:29 → 00:23:32 ท้ายทุกวันนี้ก็พยายามวาดค่ะแล้วก็มีความ
00:23:32 → 00:23:35 สุขแล้วก็สงบมากๆเลยกับหลายๆศาสตร์ของการ
00:23:35 → 00:24:13 วาด
00:24:13 → 00:24:16 แค่ถามตัวเองว่าเราเก่งอะไรเราเชี่ยวชาญ
00:24:16 → 00:24:21 อะไรเราถนัดอะไรเราชอบอะไรถ้าหาไม่เจอนะ
00:24:21 → 00:24:25 สร้างใหม่เหมือนแบบประชาชนอ่ะหาไม่เจอทำ
00:24:25 → 00:24:26 ใหม่
00:24:26 → 00:24:30 ตัวตนหาไม่เจอสร้างใหม่
00:24:30 → 00:24:34 แล้วคำถามต่อมาที่จะเพิ่มมูลค่าให้สิ่ง
00:24:34 → 00:24:36 ที่เราค้นพบในตัวเองก็คือ
00:24:36 → 00:24:39 แล้วสิ่งนั้นเนี่ยมันสามารถไปช่วยหรือไป
00:24:39 → 00:24:41 สร้างคุณค่ากับคนอื่นต่อได้
00:24:41 → 00:24:45 ถ้าทำได้ถึง 2 ข้อนี้นะครับเราจะกลับมา
00:24:45 → 00:24:48 เจอตัวตนใหม่ของตัวเองแล้วกลับมาเป็นตัว
00:24:48 → 00:24:52 ตนใหม่ที่แบบเข้มแข็งมีพลังแล้วมีคุณค่า
00:24:52 → 00:24:55 มากเพราะฉะนั้นคุณผู้ฟังครับรายการ
00:24:55 → 00:24:59 ศัลยกรรมความสุขรายการที่จะส่งมอบแง่คิด
00:24:59 → 00:25:02 มุมมองให้กับคุณผู้ฟังได้มีชีวิตที่มี
00:25:02 → 00:25:06 ความสุขมากขึ้นมีคุณค่ามากขึ้นด้วย
00:25:06 → 00:25:07 แล้วก็มีความทุกข์น้อยลง
00:25:07 → 00:25:15 วันนี้ผมและพี่อ้อยก็ตอนนี้เวลาหมดแล้วนะครับผมพี่อ้อยต้องลาไปก่อนครับสวัสดีครับสวัสดีค่ะ
00:25:15 → 00:25:21 [เพลง]
00:25:21 → 00:25:22 ตามรายการทางเว็บไซต์และแอปพลิเคชั่นของไทยพีแบสถ์
00:25:22 → 00:25:26 spotify Sound Google podcast
00:25:26 → 00:25:36 และ YouTube Channel thaipbsort
00:25:36 → 00:25:40 [เพลง]