00:00:00 → 00:00:03 This Is Thai PBS podcast View the
00:00:03 → 00:00:04 world vi The
00:00:05 → 00:00:08 Voice สวัสดีครับผมวีรพงษ์ทวีศักดิ์
00:00:08 → 00:00:12 ดิฉันสุธิพรปรีเปรมและนี่คือศัลยกรรมความ
00:00:12 → 00:00:16 สุขรายการที่ฟังแล้วทำให้คุณมีความสุขมาก
00:00:16 → 00:00:18 ขึ้นมีความทุกข์น้อย
00:00:18 → 00:00:21 ลงพี่อ้อยครับช่วงที่ผ่านมานี่ผมเห็นพี่
00:00:21 → 00:00:24 อ้อยเดินทางเยอะนะค่ะแต่พี่อ้อยทำงานหลาก
00:00:24 → 00:00:27 หลายใช่มฮะหลายงานเลยค่ะแล้วก็พี่อ้อยเคย
00:00:27 → 00:00:30 เวลาทำงานหลากหลายเนี่ยพี่อ้อยเคยอยู่ใน
00:00:30 → 00:00:37 อาการนี้มั้ยอาการที่ว่าอโอ๊ยงานเยอะ
00:00:37 → 00:00:43 เกินเคยมั้ยฮะเคยค่ะคิดว่าใครๆก็คงเคยเคย
00:00:43 → 00:00:46 ใช่มั้ยใช่มีมีคนบางคนนะพอได้ยินคำว่า
00:00:46 → 00:00:48 โอ๊ยงานเยอะเกินเนี่ยเตอบทันทีเลยว่าอะไร
00:00:48 → 00:00:50 รู้มั้ยค่ะ
00:00:50 → 00:00:54 ใช่แล้วเสียงตอบว่าใช่นี่แสดงว่าอะไรแสดง
00:00:54 → 00:00:59 ว่าตอนเนี้ยอยู่ในสภาวะนั้นใช่แล้วผมก็
00:00:59 → 00:01:03 ไม่แน่ใจนะครับคุณผู้ฟังว่าคุณผู้ฟังที่
00:01:03 → 00:01:06 ฟังถึงเมื่อกี้เนี่ยพอได้ยินบอกว่าเคยรู้
00:01:06 → 00:01:08 สึกอย่างนี้มั้ยโอ้ยงานเยอะเกินเนี่ย
00:01:08 → 00:01:11 เสียงแรกที่เข้ามาในหัวคุณผู้ฟังคืออะไร
00:01:11 → 00:01:14 ผมเชื่อว่าน่าจะเสียงใช่นี่แหละเซ็งแซ่ไป
00:01:14 → 00:01:18 ทั่วใช่ใช่มั้ยค่ะเพราะว่าคนในสมัยนี้
00:01:18 → 00:01:22 เนี่ยอือน่าจะตกอยู่ในสภาวะนี้เยอะใช่ค่ะ
00:01:22 → 00:01:26 มีมีความรู้สึกว่าตั้งแต่ช่วงโควิดอ่ะอื
00:01:26 → 00:01:30 ที่ work from home กันน่ะฮะแล้วก็โห
00:01:30 → 00:01:32 ประชุมกันทั้งวันแล้วก็เหมือนบริษัทไม่
00:01:32 → 00:01:36 ค่อยไม่ไม่ไม่ค่อยเอ่อวางใจเท่าไหร่ว่า
00:01:36 → 00:01:39 เอ๊ะแกทำงานหรือเปล่าแกอยู่บ้านอะไรอย่าง
00:01:39 → 00:01:41 เงี้ยก็จะประชุมเยอะอย่างเงี้ยค่ะหลังจาก
00:01:41 → 00:01:46 โควิดมาก็จะหนักหนาต่ออค่ะมีมีคนหลายคน
00:01:46 → 00:01:49 บ่นให้ฟังมันเกี่ยวกับเรื่องสภาวะ
00:01:49 → 00:01:52 เศรษฐกิจสภาพเศรษฐกิจสังคมหรืองี้ด้วย
00:01:52 → 00:01:55 ด้วยประกอบกันนะคะคิดว่าแต่ว่าในขณะเดียว
00:01:55 → 00:01:59 กันผมเชื่อว่านะมันก็จะต้องมีคนบางคนที่
00:01:59 → 00:02:00 แบบ
00:02:00 → 00:02:03 เหมือนกับงานไม่เยอะแล้วแล้วทุกข์อ่ะใช่
00:02:03 → 00:02:05 อันนี้คืองานเยอะแล้วทุกข์ใช่มั้ยฮะค่ะ
00:02:05 → 00:02:08 แต่งานไม่เยอะแล้วทุกข์มีมั้ยฮโอเยอะค่ะ
00:02:08 → 00:02:13 อันอันนั้นคือคิดไปเองว่างานเยอะอ๋อในขณะ
00:02:13 → 00:02:16 เดียวกันอาจจะไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าจริงๆ
00:02:16 → 00:02:20 งานคำว่างานเยอะของคนงานเยอะจริงๆเนี่ยอื
00:02:20 → 00:02:23 มันขนาดไหนอ่าถ้าอย่างงั้นเนี่ยพี่อ้อย
00:02:23 → 00:02:26 ถ้าผมบอกว่าที่เราบอกว่าชื่อตอนว่าโอ๊ย
00:02:26 → 00:02:29 งานเยอะเกินเนี่ยแล้วก็ฟังเสียงเนี่ยมัน
00:02:29 → 00:02:31 เหมือนกับว่ามันเป็นสภาวะที่ทำให้เรามี
00:02:31 → 00:02:33 ความทุกข์นะใช่ค่ะแล้วเราจะช่วยเค้ายังไง
00:02:33 → 00:02:39 อ่ะพี่อ้อยอืเออมีวิธีมั้ยฮะเอ่อลองเล่า
00:02:39 → 00:02:42 ให้เห็นภาพ 2 2 ภาพก่อนดีกว่าอ้าโอ้โหดี
00:02:42 → 00:02:46 เลยครับค่ะจะได้จะได้เห็นภาพว่าตกลงชัน
00:02:46 → 00:02:48 เยอะจริงป่า
00:02:48 → 00:02:52 อ๋อค่ะก็มันมีเคสอยู่ 2 เคสนะฮะก็มีเคส
00:02:52 → 00:02:55 แรกเป็นน้องที่รู้จักกันนะเค้าก็เล่าให้
00:02:55 → 00:02:58 ฟังว่าคือน้องคนเนี้ยเค้าเคยอยู่บริษัท
00:02:58 → 00:03:02 ที่เอ่อใหญ่กว่าแล้วเค้าก็ไปอยู่ที่ไซส์
00:03:02 → 00:03:04 เล็กกว่าอ๋อย้ายบริษัทย้ายย้ายบริษัท
00:03:04 → 00:03:08 เพราะว่าผลตอบแทนดีขึ้นออนะคะเค้าก็เคย
00:03:08 → 00:03:10 ตอนอยู่บริษัทใหญ่เนี่ยก็จะค่อนข้างงาน
00:03:10 → 00:03:14 เยอะอืนะคะพอมาอยู่บริษัทเล็กเนี่ยปรากฏ
00:03:14 → 00:03:19 ว่าเค้าก็รู้สึกว่าเฮ้ยทำไมงานมันแบบเบา
00:03:19 → 00:03:22 ลงเยอะมากเลยงานน้อยลงแต่ว่าคนที่อยู่ใน
00:03:22 → 00:03:27 บริษัทนั้นเดิมอ่ะอือเออบนตลอดว่างานเยอะ
00:03:27 → 00:03:30 อือไม่ไหวแล้วงานเยอะไม่ไหวแล้วอือๆเบอก
00:03:30 → 00:03:35 ว่ารู้มั้ยว่าที่คนที่บ่นน่ะเค้าเป็นยัง
00:03:35 → 00:03:39 ไงบอกเป็นไงหรอคะอ๋อเก็มาสายค่ะอ๋อแล้วพอ
00:03:39 → 00:03:43 11:30 นเคก็ไปทานข้าวเที่ยนค่ะเออแล้วพอ
00:03:43 → 00:03:46 16:30 นค่ะเขาก็เตรียมกระเป๋ากลับบ้าน
00:03:46 → 00:03:49 ค่ะกลับบ้านแล้วเคก็บ่นทุกครั้งว่างาน
00:03:49 → 00:03:54 เยอะอืออันนี้เป็นเคสแรกเออๆนะคะเออแล้ว
00:03:54 → 00:03:57 ก็ส่วนเคสที่ 2 เนี่ยก็เป็นลูกสาวพี่อ้อย
00:03:57 → 00:04:03 เองอืก็อยู่บริษัทที่งานที่พี่อ้อยมองว่า
00:04:03 → 00:04:06 งานเยอะจริงๆอือนะคะงานเยอะจริงๆเนี่ย
00:04:06 → 00:04:08 เพราะว่าเค้าเป็นเหมือนเอ่อคนกลางที่
00:04:08 → 00:04:12 ซัพพอร์ตระหว่างลูกค้ากับกับภายในบริษัท
00:04:12 → 00:04:15 เพราะฉะนั้นมันก็จะงาน1ล้าน 700,000 จุก
00:04:15 → 00:04:21 จิกไปหมดนะคะแล้วก็ช่วงที่อ่องานไม่เยอะ
00:04:21 → 00:04:26 เนี่ยเธอก็จะเช้าไปทำงานเลิก 19:30 นแต่
00:04:26 → 00:04:30 ว่าระหว่างวันเนี่ยเรียกว่าคือจะไปไป
00:04:30 → 00:04:34 จุกจิกนี่นั่นนนนทักลนอะไรเธอเเธอจะหายไป
00:04:34 → 00:04:37 เพราะว่าเธอจะโฟกัสงานเพราะว่างานมันมัน
00:04:37 → 00:04:42 รุมเข้ามาตลอดฮะแต่ช่วงที่หนักๆ
00:04:42 → 00:04:45 เนี่ยคือไม่ไม่ใช่เป็นครั้งเดียวหรืออะไร
00:04:45 → 00:04:49 เงี้ยนะฮะเป็นบ่อยพอสมควรบางครั้งเนี่ย
00:04:49 → 00:04:53 เลิก 23:00 นเที่ยงอืบางวันเนี่ยได้ทาน
00:04:53 → 00:04:58 มื้อเดียวโอตอนตอนสิ้นวันอก็คือ 22:00 น
00:04:58 → 00:05:01 23:00 นเนี่ยนั่งทันข้าวระหว่างวันเนี่ย
00:05:01 → 00:05:04 บอกว่าเฮ้ยหนูก็หาขนมปังมาทานสิอือๆบอก
00:05:04 → 00:05:09 ว่าแม่มันไม่มีเวลาโหเออขนาดนั้นถ้าพูด
00:05:09 → 00:05:13 ถึงภาพ 2 ภาพเี่พี่วีเห็นอะไรค่ะความต่าง
00:05:13 → 00:05:16 คือเห็นมันมี 2 เรื่องเรื่องที่ 1 ก็คือ
00:05:16 → 00:05:20 งานเยอะจริงกับงานเยอะไม่จริงใช่ขึ้นอยู่
00:05:20 → 00:05:24 กับความใช่มั้ยเอในความคิดแล้วก็ขึ้นอยู่
00:05:24 → 00:05:28 กับว่าแล้วผมก็ประหลาดใจว่าคนที่อย่าง
00:05:28 → 00:05:32 เมื่อกี้พี่อ้อยบอกว่าลูกอ่ะทำงานวันวัน
00:05:32 → 00:05:35 ที่งานไม่เยอะนะก็เริ่มเช้าแล้วเริก 19:00
00:05:35 → 00:05:37 นเมื่อกี้นี้ผมก็ตกใจไป 1 รอบแล้วนะะองาน
00:05:38 → 00:05:40 ไม่เยอะนี่เลือก 19:00 นค่ะแล้วก็เลย
00:05:40 → 00:05:43 สงสัยว่าแล้วถ้างานเยอะเลือกกี่ทุมอ๋อ 23
00:05:43 → 00:05:47 เยงแสดงว่าอันนี้เยอะของจริงออือใช่ถ้า
00:05:47 → 00:05:51 อย่างงั้นเนี่ยพี่อ้อยค่ะคนที่เคสแรกนะ
00:05:51 → 00:05:55 อือที่บบว่างานเยอะแต่ว่ามาสายไปกินข้าว
00:05:55 → 00:05:59 เที่ยนก็ 11:00 นก็ไปแล้วเเเรียกว่าอย่าง
00:05:59 → 00:06:03 งี้ค่ะเออตอนเช้าอ่ะมาสายละเออตอนกลับอ่ะ
00:06:03 → 00:06:06 กลับตรงเวลาสิเออใช่
00:06:06 → 00:06:10 มั้ประมาณนี้ค่ะพี่วีแสดงว่าอันนี้งานไม่
00:06:10 → 00:06:13 ได้เยอะจริงแต่ว่ามันอยู่ที่วิถีชีวิตเ้า
00:06:13 → 00:06:17 ก็วิถีคิดเค้าวิถีคิดทำให้ทุกข์เออแล้วเา
00:06:18 → 00:06:21 ก็ทุกข์เสร็จแล้วเก็จะคิดว่าโหไม่ได้แล้ว
00:06:21 → 00:06:24 อย่างงี้ต้องขยับขยายหางานใหม่ใช่ละออก
00:06:24 → 00:06:27 ใช่มั้ยแต่เคสที่ 2 อ่ะเคสของลูกสาวพี่
00:06:27 → 00:06:30 อ้อยก็คือค่ะเฮ้ยงานเยอะจริงออย่างงี้พี่
00:06:30 → 00:06:32 อ้อยต้องบอกว่าไงงานเยอะจริงโหมันโหดมาก
00:06:32 → 00:06:36 เลยนะเนี่ยอือต้องบอกลูกสาวว่าไงลาออก
00:06:36 → 00:06:39 เหอะอย่างงี้เหรอออพี่ย้อยไม่ไม่บอกค่ะ
00:06:39 → 00:06:43 เออไม่บอกเหรอแล้วทำยังไงเอแล้วก็แล้วก็
00:06:43 → 00:06:46 ไม่ได้เชียร์อะไรทั้งสิ้นเลยว่าเอออย่า
00:06:46 → 00:06:50 เลยออกเปลี่ยนเถอะอะไรอย่างเงี้ยไม่นะคะ
00:06:50 → 00:06:53 ถามว่าเหตุผลของแม่ที่มองดูลูกทำงานหนัก
00:06:53 → 00:06:57 มากเนี่ยอือคืออะไรอันแรกเนี่ยที่ตัวเอง
00:06:57 → 00:07:02 มองก่อนเลยนะคะคือ 1 หนักเนี่ยแต่ว่าต้อง
00:07:02 → 00:07:03 ดูแล
00:07:03 → 00:07:06 สุขภาพก่อนนะคะว่าไม่ให้เสียสุขภาพนะคะ
00:07:07 → 00:07:10 อ่าแล้วคุณก็หนักไปอือทำไมถึงยอมให้ลูก
00:07:10 → 00:07:14 ยอมเอ่อทำงานหนักต่อไปอือเพราะว่าพี่อ้อย
00:07:14 → 00:07:17 มองว่าอย่างงี้ค่ะในความหนักนั้นน่ะมัน
00:07:17 → 00:07:20 ฝึกทุกอย่างเลยอืพี่อ้อยเปรียบเทียบ
00:07:20 → 00:07:23 เหมือนเหมือนฝึกรดอือๆๆๆคือถ้าสมมุติว่า
00:07:23 → 00:07:28 คุณอ่าไปฝึกรอดมาเหมือนหันรือโหดทุกอย่าง
00:07:28 → 00:07:32 ละคลุกดินคลุกสัตายโอ้โหแบบเอ่อฝึกหนัก
00:07:32 → 00:07:35 ตลอดเป็นหลายชั่วโมงเป็นวันๆเนี่ยอือต่อ
00:07:35 → 00:07:39 ไปเนี่ยคุณไปอยู่ที่ไหนก็ได้หมดอืเพราะ
00:07:39 → 00:07:42 ว่าคุณจะฝึกทั้งด้าน
00:07:42 → 00:07:45 เอ่ออารมณ์ความรู้สึกที่คุณจะต้องอดทนกับ
00:07:45 → 00:07:49 สิ่งนั้นอครับ 2 คุณจะต้องฝึกรับมือกับ
00:07:49 → 00:07:52 การแก้ปัญหาเรื่องงานนี่แหละอือนะคะสกิล
00:07:52 → 00:07:57 ต่างๆอ่าเพราะฉะนั้นน่ะมีความรู้สึกว่า
00:07:57 → 00:08:00 คุณน่ะได้ฝึกสิ่งเหล่านี้ในช่วงเวลาของ
00:08:00 → 00:08:04 งานหนักตรงนี้อืค่ะมันเป็นประโยชน์แก่ตัว
00:08:04 → 00:08:08 เราเองอือๆทุกๆความหนักของงานที่เข้ามา
00:08:08 → 00:08:10 เนี่ยพี่อ้อยว่ามันคือประโยชน์ทั้งนั้น
00:08:10 → 00:08:14 เลยอืค่ะผมมองว่าอย่างงี้พอพอพี่อ้อยเล่า
00:08:14 → 00:08:17 ให้ฟังผมนึกถึงเลยรมั้ยฮะผมนึกถึงบอกว่า
00:08:17 → 00:08:19 เราเนี่ยเป็นคนมองเนี่ยเรามองว่าเป็น
00:08:19 → 00:08:23 อย่างนั้นค่ะแต่ถ้าเกิดว่าเขาเจอสิ่งนั้น
00:08:23 → 00:08:28 แล้วเไม่ได้มองแบบที่เรามองอืใช่เค้าก็จะ
00:08:28 → 00:08:29 รู้สึกว่า
00:08:30 → 00:08:33 แบกอะไรก็ตามที่รู้สึกว่าแบกอยู่เนี่ยค่ะ
00:08:33 → 00:08:37 มันจะหนักค่ะเราก็เลยเรียกว่าภาระใช่มั้ย
00:08:37 → 00:08:40 ใช่แต่บางคนเนี่ยแบกอะไรบางอย่างหนักนะ
00:08:40 → 00:08:43 ค่ะแต่ไม่ได้รู้สึกว่าเป็นภาระภาระอือ
00:08:43 → 00:08:47 เพราะว่าเขาคมีเหตุผลค่ะคือเขาคเข้าใจ
00:08:47 → 00:08:49 เหตุผลที่อยู่เบื้องหลังของสิ่งที่เขาจะ
00:08:49 → 00:08:53 แบกค่ะผมนึกถึงคน 2 คนนะพี่อ้อยออค่ะสมัย
00:08:53 → 00:08:57 ตอนที่ผมเป็นเด็กๆนะเอ่อเวลาที่ปิดเทอม
00:08:57 → 00:09:00 เนี่ยผมจะชอบมากเลยคือปิดเทอมในเวลาที่
00:09:00 → 00:09:03 เราอยู่ที่บ้านเนี่ยกลางวันเนี่ยจะมีแม่
00:09:03 → 00:09:08 ค้าขายขนมอืเขาจะแบกขนมมาขายเราค่ะแม่ค้า
00:09:08 → 00:09:11 เนี่ยสมัยก่อนนะสมัยนี้เราไม่เห็นแล้วนะ
00:09:11 → 00:09:14 ที่ที่หาบใช่มั้ยคะใช่อืที่หาบแทบไม่เห็น
00:09:14 → 00:09:17 ที่ในกรุงเทพเออในตะกร้าเนี่ยมี 2 ตะกร้า
00:09:17 → 00:09:21 คือข้างหน้ากับข้างหลังแล้วก็เป็นไม้คาน
00:09:21 → 00:09:23 หาบเป็นไม้เป็นไม้ไผ่ที่มันไม้ไผ่นี้มัน
00:09:23 → 00:09:25 เป็นอันไม่ใหญ่แต่ว่ามันเหนียวนะค่ะ
00:09:25 → 00:09:27 เหนียวค่ะมันรับหนักได้เยอะมากหนเยอะมาก
00:09:27 → 00:09:31 ค่ะแล้วแม่้าเคจะยืนตรงกลางระหว่าง 2 2
00:09:31 → 00:09:34 ตะกร้านี้ใช่มั้ยค่ะขนมด้วยนะพี่อ้อยเต็ม
00:09:34 → 00:09:38 2 ตะกร้านั้นเลยอ่ะใช่แล้วเราจำได้ว่า
00:09:38 → 00:09:42 เคยไปขอลองยืนไม่ขึ้นน่ะครับอืคือแม่ค้า
00:09:42 → 00:09:46 เาแบกเนี่ยมันดูเหมือนมันหนักอ่ะคือหนัก
00:09:46 → 00:09:49 จริงๆแหละหนักมากอ่ะค่ะแล้วเราก็สงสัยว่า
00:09:49 → 00:09:54 เค้าเค้าแบกหนักอย่างนั้นได้ยังไงอืแล้ว
00:09:54 → 00:09:57 แบกทุกวันด้วยนะค่ะใช่โตมาเราถึงจะเข้าใจ
00:09:57 → 00:10:01 ว่าสิ่งที่เแบกแบกนะคือน้ำหนักแต่ว่ามัน
00:10:01 → 00:10:05 เบาทันทีเลยถ้าเทียบกับสิ่งที่เขาแบกแต่
00:10:05 → 00:10:09 ที่เรามองไม่เห็นอืคือเา้าแบกความเป็น
00:10:09 → 00:10:11 อยู่ของ
00:10:11 → 00:10:16 ครอบครัวของลูกอืคือลูกเคต้องกินต้องใช้
00:10:16 → 00:10:18 ต้องไปเรียนอะไรอย่าเงี้ยค่ะอันนั้นคือ
00:10:18 → 00:10:21 สิ่งที่เขาแบกค่ะแต่เราไม่เห็น
00:10:21 → 00:10:25 อ๋อค่ะซึ่งอันนั้นเนี่ยมันหนักกว่าสิ่ง
00:10:25 → 00:10:30 ที่เราเห็นว่าเค้าแบกอืเคก็เลยเยมีเหตุผล
00:10:30 → 00:10:34 มารองรับว่ามาอธิบายหรือทำให้เ้ารู้สึก
00:10:34 → 00:10:36 ว่าไอ้ที่ที่คุณเห็นว่าหนักเนี่ยบอกเลย
00:10:36 → 00:10:40 ว่าเบากว่าอที่คุณไม่เห็นอีกเยอะค่ะๆเ้า
00:10:40 → 00:10:43 ก็เลยมีแรงใช่มั้ยฮะใช่ๆอันนี้คือคนนึง
00:10:43 → 00:10:47 ที่ผมนึกถึงค่ะกับอีกคนนึงที่ผมนึกถึงก็
00:10:47 → 00:10:51 คืออนักกีฬาโอลิมปิกอ่ะครับพี่อ้อยอือฮึ
00:10:52 → 00:10:55 ค่ะถ้าเกิดว่าพี่อ้อยเป็นนักกีฬาแล้วพี่
00:10:55 → 00:10:58 อ้อยไปแข่งโอลิมปิกพี่อ้อยอยากได้เหรียญ
00:10:58 → 00:11:01 อะไรระหว่างเหรียญถ้าเลือกได้แล้วเดี๋ยว
00:11:01 → 00:11:02 อย่าเพิ่งอย่าเพ่งอย่าเพิ่งรีบอย่าเพิ่ง
00:11:03 → 00:11:06 รีบนะแหมรีบจังเลยนะวัยรุ่นถ้าเราไปแข่ง
00:11:06 → 00:11:10 กีฬาโอลิมปิกเมีอยู่ 4 เหรียญให้เลือกก็
00:11:10 → 00:11:13 คืออันที่ 1 คือเหรียญทองค่ะเหรียญเงิน
00:11:13 → 00:11:16 เหรียญทองแดงแล้วก็เหรียญที่ 4 คืออะไร
00:11:16 → 00:11:20 รู้มั้ยก็คือไม่ได้เหรียญอะไรเลยอกำลัง
00:11:20 → 00:11:22 สงสัยว่าเอ๊ะเมี 3 เหรียญไม่ใช่เออนี่ไง
00:11:22 → 00:11:24 เหรียญที่ 4 ก็คือไม่ได้เหรียญอะไรเลยนะ
00:11:24 → 00:11:27 ฮะเห 4 4 เหรียญเนี้ยพี่อ้อยถ้าไปแข่ง
00:11:27 → 00:11:30 พี่อ้อยอยากได้เหรียญอะไรใครๆไปแข่งก็
00:11:30 → 00:11:33 ต้องอยากได้เหรียญทองเออนั่นน่ะสิใช่ป่ะ
00:11:33 → 00:11:36 ถามทำไมอ่ะใช่มั้ยมันเป็นเรื่องจริงไงค
00:11:36 → 00:11:40 แต่ประเด็นก็คือเราลองนึกดูครับว่าอืคน
00:11:40 → 00:11:43 ที่จะได้เหรียญทองคือถ้าเอากีฬาที่ชัดเจน
00:11:43 → 00:11:48 ที่สุดในกรณีนี้นะออคือกีฬายกน้ำหนักค่ะ
00:11:48 → 00:11:53 คนที่ได้เหรียญทองคือคือใครฮะเข้าใจว่า
00:11:53 → 00:11:57 คือคนที่ยกได้หนักที่สุดใช่ใช่ค่ะคนที่
00:11:57 → 00:11:59 สามารถยกน้ำหนักได้เยอะที่ที่สุดก็ได้
00:11:59 → 00:12:03 เหรียญทองค่ะค่ะมันง่ายง่ายๆแค่นั้นแหละ
00:12:03 → 00:12:07 ค่ะเพราะฉะนั้นในการแข่งขันกีฬาของชีวิต
00:12:07 → 00:12:12 อืถ้าในการถ้าที่เคเพูดว่าชีวิตคือการคือ
00:12:12 → 00:12:14 เกมอ่ะชีวิตคือการแข่งขันน่ะค่ะแล้วในการ
00:12:14 → 00:12:17 แข่งขันของชีวิตพี่อ้อยอยากได้เหรียญ
00:12:17 → 00:12:21 อะไรถ้าพูดถึงเค้าเรียกว่าอะไรนะเอความ
00:12:21 → 00:12:24 ฝันก็ต้องเหรียญทองสิก็เล่นเหี่นทองใช่
00:12:24 → 00:12:27 ค่ะง่ายๆเลยพี่อ้อยคนที่ทำงานแล้วรู้สึก
00:12:27 → 00:12:31 ว่าแบกหนักนะผมว่านะลองถามเค้าดูว่าถ้าใน
00:12:31 → 00:12:34 เกมการแข่งขันคุณอยากได้เหรียญอะไรอือฮึ
00:12:34 → 00:12:37 ถ้าคุณอยากได้เหรียญทองคุณก็ต้องรับรู้
00:12:37 → 00:12:42 ว่าคนที่ได้เหรียญทองคือคนที่แบกน้ำหนัก
00:12:42 → 00:12:47 ได้เยอะที่สุดค่ะแล้วก็เค้าก็จะเข้าใจไป
00:12:47 → 00:12:51 เองแต่ว่ามันยังมีอีกอันนึงนะพี่อ้อยถ้า
00:12:51 → 00:12:53 พูดถึงคนทำงานเนี่ยอาจจะยังไม่เข้าใจนะ
00:12:53 → 00:12:56 อือหือผมมีเพื่อนอยู่คนนึงนะพี่อ้อยค่ะ
00:12:56 → 00:13:00 ถ้าพี่อ้อยอยู่ในบริษัท 1 บริษัทเนี่ย
00:13:00 → 00:13:04 แล้วบริษัทเกิดวิกฤตพี่ว่าอยากจะเป็นคน
00:13:04 → 00:13:06 แรกหรือเป็นคนสุด
00:13:06 → 00:13:11 ท้ายเออถามพี่อ้อยหรอเออถ้าพี่อ้อยอยู่ใน
00:13:11 → 00:13:13 บริษัทอ่ะพี่อ้อยอยากเป็นคนแรกหรืออยาก
00:13:13 → 00:13:17 เป็นคนสุดท้ายคนแรกที่อะไรคะพี่อ่าถูก
00:13:17 → 00:13:20 ต้องอยู่ๆจะมาถามได้ไงคนแรกหรือคนสุดท้าย
00:13:20 → 00:13:22 เพราะว่ายังไม่ได้บอกเลยว่าคนแรกของอะไร
00:13:22 → 00:13:27 แล้วคนสุดท้ายของอะไรที่ไปหรือที่อยู่เออ
00:13:27 → 00:13:29 เห็นป่ะค่ะก็คือถ้าเกิดว่าให้พี่อ้อย
00:13:29 → 00:13:31 เลือกเนี่ยพี่อ้อยอยากจะเป็นคนแรกถ้าเกิด
00:13:31 → 00:13:35 บริษัทกำลังประสบบิกิตนะอือแล้วเจะต้อง
00:13:35 → 00:13:38 Lay Off เจะต้องให้พนักงานออกอืพี่อ้
00:13:38 → 00:13:40 อยากเป็นคนแรกหรือเป็นคนสุด
00:13:40 → 00:13:44 ท้ายที่ถูกให้ออก
00:13:44 → 00:13:49 อ่ะก็ต้องเออวิกฤตแล้วอยู่ไม่ได้ถ้าถ้าใจ
00:13:50 → 00:13:55 เราถ้าใจเราเนี่ยเราคงอยากออกเร็วอยากออก
00:13:55 → 00:13:57 เร็วเหรอฮะค่ะเออคืออยากแต่ว่าแต่ว่าใน
00:13:58 → 00:14:02 ประสบการณ์จริงออยู่อยู่ค่ะอันแรกคำตอบ
00:14:02 → 00:14:05 แรกเนี่ยคือคือเคยมีประสบการณ์นี้โอจริงึ
00:14:05 → 00:14:09 เป่าโอโหถามถูกคนเลยเนี่ยค่ะอยู่ในบริษัท
00:14:09 → 00:14:14 ที่ที่ขาดทุนตลอดไม่มีกำไรแต่ว่าเจ้านาย
00:14:14 → 00:14:19 น่ารักอือแล้วก็ดูแลดีอะไรอย่างเงี้ยแล้ว
00:14:19 → 00:14:22 เรามีความรู้สึกเราอยากช่วยเคออ๋อเออเรา
00:14:22 → 00:14:26 ก็เราก็เลยอยู่เออแต่ถ้าพูดถึงในมุมของ
00:14:26 → 00:14:30 ทั่วๆไปเนี่ยฮะถ้าบริษัทจะเจ๊งเก็ก็ชิง
00:14:30 → 00:14:34 ออกดีกว่าอ๋อเออๆอันนี้น่าสนใจนะเป็นเป็น
00:14:34 → 00:14:37 แง่มุมที่น่าสนใจมากค่ะแต่ที่ผมยกตัว
00:14:37 → 00:14:39 อย่างนี้ขึ้นมาเพราะอะไรไม่พ่อผมมีเพื่อน
00:14:39 → 00:14:42 อยู่คนนึงครับอเวลาที่บริษับริษัทกำลัง
00:14:42 → 00:14:45 แบบจะต้องดาไซไม่ถึงกับล้มละลายนะจะต้อง
00:14:45 → 00:14:48 แบบอเอาคนออกแล้วเพื่อจะได้อยู่รอดเนี่ย
00:14:48 → 00:14:52 ค่ะเค้าเนี่ยเป็นคนสุดท้ายเลย
00:14:52 → 00:14:56 อือที่เจ้านายจะให้ออกอืพูดง่ายๆว่า
00:14:56 → 00:14:59 บริษัทนี้เดิมยิ่งใหญ่นะค่ะรถพนักงาน
00:14:59 → 00:15:02 ครั้งที่ 1 เขาก็ไปต่ออือรถครั้งที่ 2
00:15:02 → 00:15:07 เขาก็ไปต่อเขายังได้ไปต่อค่ะค่ะจนถึงเค้า
00:15:07 → 00:15:10 เป็นพนักงานคนสุดท้ายอือฮึก่อนปิดบริษัท
00:15:10 → 00:15:14 ค่ะแล้วก็เจ้านายเค้าก็ดูแลอย่างดีนะอแต่
00:15:14 → 00:15:16 ประเด็นก็คือว่าทำไมถึงเป็นอย่างงั้นเป็น
00:15:16 → 00:15:20 เพราะว่าเขาเคยเล่าให้ผมฟังเพราะว่าเขา
00:15:20 → 00:15:23 เป็นคนที่ทำทุกอย่างได้สารพัดหมดเลยอือฮึ
00:15:23 → 00:15:26 แล้วเวลาที่เขาทำงานเนี่ยเขาจะไม่คิดเลย
00:15:26 → 00:15:29 ว่าโหยให้เงินเดือนแค่นี้
00:15:29 → 00:15:33 แล้วให้เราทำตั้งหลายอย่างพูดง่ายๆว่าทำ
00:15:33 → 00:15:37 งานที่เทำอ่ะเกินเกินเงินเดือนที่เได้รับ
00:15:37 → 00:15:41 มันมันคือสโลแกนพี่อ้อยนะที่เมื่อกี้นี้
00:15:41 → 00:15:46 เล่าให้พี่วีฟังว่าเออบริษัทเอ่อขาดทุน
00:15:46 → 00:15:48 ตลอดนะฮะเงินเดือนไม่ขึ้นโบนัสไม่มีอ่ะอ
00:15:48 → 00:15:53 อือเราก็เราก็อยู่เพื่อช่วยอฮะแล้วมันทำ
00:15:53 → 00:15:58 ให้พี่อ้อยอ่ะมีสโลแกนจนถึงทุกวันนี้แล้ว
00:15:58 → 00:16:01 ก็สอนลูกสอนลูกน้องสอนทุกคนเลยอืออือ
00:16:01 → 00:16:05 สโลแกนนั้นคืออือทำให้เกินหน้าที่อือดี
00:16:06 → 00:16:11 ให้เกินคาดหวังอืสตางค์มาเองโอ้โหแล้วใช้
00:16:11 → 00:16:14 อย่างเนี้ยเอมาตลอดเพราะฉะนั้นเนี่ยถาม
00:16:14 → 00:16:19 ว่าวันเนี้ยพี่อ้อยอ่ะจะ 70 อยู่ดะอือยัง
00:16:19 → 00:16:22 มีงานทำอยู่เลยยังมีคนจ้างงานอยู่เลยยัง
00:16:22 → 00:16:25 มีคนให้ช่วยงานอยู่เลยยังมีรายได้อยู่เลย
00:16:25 → 00:16:29 อือๆเพราะสโลแกนเนี่ยที่ติดมาอือืแล้วเรา
00:16:29 → 00:16:32 ไม่เคยมองเงินเป็นที่ตั้งเอว่าเงินเดือน
00:16:32 → 00:16:36 เท่านี้ฉันจะทำเท่านี้อือเพราะเส้นทาง
00:16:36 → 00:16:39 ตลอดชีวิตมาเห็นคนที่คิดแบบเนี้ยเงิน
00:16:39 → 00:16:42 เดือนเท่านี้ฉันทำเท่านี้เกินจากนี้ฉัน
00:16:42 → 00:16:47 ไม่ทำอ่ะออือหลังอนาคตไม่เยาวไกลทุกคนเลย
00:16:47 → 00:16:49 เอเออๆโอหอันนี้เป็นตัวอย่างที่ดีมากเลย
00:16:49 → 00:16:52 นะฮะค่ะเพราะฉะนั้นเนี่ยอันนี้เป็นการ
00:16:52 → 00:16:55 แบ่งปันประสบการณ์จากพห้อยของจริงเลยของ
00:16:55 → 00:16:57 จริงเพราะฉะนั้นเนี่ยถ้าใครที่มีความรู้
00:16:57 → 00:17:01 สึกว่าคือคนที่เค้าจะมีความรู้สึกว่าบ่น
00:17:01 → 00:17:05 นะคนที่พูดว่าโอ๊ยงานเยอะเกินเนี่ยค่ะงาน
00:17:05 → 00:17:07 เยอะเกินนี่คือเกินอะไรเกินอยู่ 2 อย่าง
00:17:07 → 00:17:10 เกินเงินค่าจ้างเกินเงินเกินเงินค่าจ้าง
00:17:10 → 00:17:14 ค่ะกับอีกอย่างนึงคือเกินเวลาเกินเวลาที่
00:17:14 → 00:17:18 มีอืซึ่งทั้ง 2 อย่างนะถ้าเกิดเกินเงิน
00:17:18 → 00:17:21 ค่าจ้างนะเราแก้ปัญหาได้ด้วยวิธีคิดวิธี
00:17:21 → 00:17:24 คิดของพี่อ้อยที่แล้วพี่อ้อยได้ได้
00:17:24 → 00:17:26 พิสูจน์มาแล้วตลอดชีวิตว่าค่ะคนที่คิด
00:17:26 → 00:17:30 อย่างงี้ถ้าคนที่คิดอย่างงี้นะว่าฉันไม่
00:17:30 → 00:17:32 ทำงานให้เงินแค่นี้ฉันไม่มีทางทำเกินเงิน
00:17:32 → 00:17:35 หรอกคนที่คิดอย่างงี้นะจากประสบการณ์พี่
00:17:35 → 00:17:38 อ้อยก็คือไม่ยาวไกลอนาคตไม่ยวอยาวไม่ยาว
00:17:38 → 00:17:42 ไกลนะงั้นเราปรับถ้ากรณีที่ 1 ปรับด้วย
00:17:42 → 00:17:47 วิธีคิดอือส่วนกรณีที่ 2 งานเยอะเกินถ้า
00:17:47 → 00:17:52 แบบเป็นงานที่เยอะเกินเวลาอืแก้ไขได้ด้วย
00:17:52 → 00:17:55 การการบริหารจัดการเการบริหารจัดการใช่
00:17:55 → 00:17:59 การบริหารจัดการว่าอะไรอันนี้เราคงคงไม่
00:17:59 → 00:18:01 พูดเรื่องนี้นะในแง่ของคนทำงานเคงจะมี
00:18:01 → 00:18:03 ความรู้อ่ะหาความรู้ได้ก็คือว่าเราต้อง
00:18:03 → 00:18:06 แยกให้ออกว่าอะไรเป็นงานด่วนอะไรเป็นงาน
00:18:06 → 00:18:09 สำคัญใช่ค่ะอะไรอย่างเงี้นะฮะอซึ่งถ้าเรา
00:18:09 → 00:18:13 แยกไม่ออกอันนี้ต้องไปหาความรู้ค่ะต้องไป
00:18:13 → 00:18:15 ต้องไปหาความรู้ในวิธีนี้การจัดการนะฮะ
00:18:15 → 00:18:19 ค่ะค่ะเพราะว่าคนจำนวนมากเนี่ยแยกไม่ออก
00:18:19 → 00:18:22 ว่าอะไรเป็นงานด่วนอะไรสำคัญใช่ใช่มั้ยฮะ
00:18:22 → 00:18:27 ค่ะก็จะทำให้แบบงงๆแล้วก็อีกอันนึงไปใช้
00:18:27 → 00:18:29 เวลากับเรื่องที่ไม่สำคัญอะไรอย่างเงี้ย
00:18:30 → 00:18:33 อ่าใช่ถ้าเรารู้จักบริหารจัดการเวลาเนี่ย
00:18:33 → 00:18:37 งานเยอะแค่ไหนเนี่ยอือมีคนพิสูจน์ให้เห็น
00:18:37 → 00:18:41 แล้วว่าเาสามารถบริหารจัดการได้ใช่ซึ่ง
00:18:41 → 00:18:45 เขาแยกแยกออกเบริหารจัดการได้ค่ะแต่ว่า
00:18:45 → 00:18:51 เมื่อตะกี้เยนะพอพูดไปถึงของคนที่แบบถูก
00:18:51 → 00:18:54 เลิกจ้างเนี่ยเราจะเห็นเลยว่าอือถ้าใคร
00:18:54 → 00:19:00 ที่มี mindset มีวิธีคิดในการทำงานแบบ
00:19:00 → 00:19:04 แบบที่สโลแกนที่พี่อ้อยว่าทำให้เกินเนี่ย
00:19:04 → 00:19:07 เราจะเป็นคนสุดท้ายอ่ะใช่ค่ะอันนี้คือรอด
00:19:07 → 00:19:12 มาทุกยุคทุกสมัยไม่เคยไม่เคยให้ถูกออกเลย
00:19:12 → 00:19:17 คมีมีแต่เขาอยากให้เราช่วยแล้วเราก็มีมี
00:19:17 → 00:19:20 แนวคิดว่าเราอยากช่วยอืค่ะแล้วก็มีอีกอัน
00:19:20 → 00:19:22 นึงที่เมื่อกี้พี่อ้อยพูดถึงนะครับคุณผู้
00:19:22 → 00:19:25 ฟังผมก็อยากจะแบ่งปันกับคุณผู้ฟังเพิ่ม
00:19:25 → 00:19:29 เติมก็คือว่าวิธีคิดของการที่เราทำทำงาน
00:19:29 → 00:19:31 แล้วเราได้เงินเดือนเป็นเรื่องปกตินะไม่
00:19:31 → 00:19:34 ใช่เงินเงินไม่ได้ผิดอะไรนะฮะค่ะแต่ว่า
00:19:34 → 00:19:37 เราต้องไม่ลืมว่าสิ่งที่เราได้รับจากการ
00:19:37 → 00:19:39 ทำงานไม่ใช่เงินอย่างเดียว
00:19:39 → 00:19:43 ใช่คือประสบการณ์ประสบการณ์ความรู้ซึ่ง
00:19:43 → 00:19:47 ติดตัวเราเออแล้วก็มีอีกมุมนึงค่ะพี่วีก็
00:19:47 → 00:19:51 คือในในตอนที่ตัวเองทำงานตัวเองก็จะแบ่ง
00:19:52 → 00:19:54 เงินเดือนส่วนนึงอ่าแล้วก็ไปเรียนรู้
00:19:54 → 00:19:58 เพิ่มเสาร์อาทิตย์อ๋ออ่านะคะเพื่อพะรู้
00:19:58 → 00:20:00 ว่านี่คือการพัฒนาตัวเองเพิ่มจาก
00:20:00 → 00:20:04 ประสบการณ์ความรู้ในงานแล้วก็เอาความรู้
00:20:04 → 00:20:07 ที่ไปเรียนเพิ่มนั่นน่ะมาพัฒนางานตัวเอง
00:20:07 → 00:20:10 แต่มันไม่ใช่แค่นั้นหมายความว่าอันเนี้ย
00:20:10 → 00:20:13 มันสามารถติดตัวเราไปทั้งชีวิตเราจะเอาไป
00:20:13 → 00:20:18 ทำส่วนอื่นในอนาคตได้หมดอือในขณะที่มี
00:20:18 → 00:20:23 เยอะมากคนเยอะมากอย่าให้ฉันลงทุนในการ
00:20:23 → 00:20:26 จ่ายเงินไปพัฒนาตัวเองนะเอออ่าเสาร์
00:20:26 → 00:20:29 อาทิตย์อย่ามารบกวนฉันนะเออๆเพราะว่าเอ่อ
00:20:30 → 00:20:32 อันนั้นคือเวลาครอบครัวมันก็เลยกลายเป็น
00:20:32 → 00:20:35 ว่าเา้าไม่ได้พัฒนาอะไรอือืแล้วแล้วพอพูด
00:20:35 → 00:20:38 ถึงประเด็นนี้พี่สังเกตมว่ามีมีอยู่ 2
00:20:38 → 00:20:41 เรื่องของการพัฒนาตัวเองนะอือคนบางคน
00:20:41 → 00:20:45 เนี่ยทำงานแล้วให้แบ่งเงินเดือนเพื่อไป
00:20:45 → 00:20:48 พัฒนาตัวเองนี่เไม่ทำนะไม่ทำอันนั้นซึ่ง
00:20:48 → 00:20:51 อันนี้ก็แย่แล้วนะค่ะแต่ว่ามีบางคนเพี่
00:20:51 → 00:20:54 อ้อยทำงานแล้วบริษัทเนี่ยมีงบให้พัฒนาตัว
00:20:54 → 00:20:58 เองไม่ไปไม่ไปจริงเยอะเยอะเลยใช่มั้ยเวลา
00:20:58 → 00:21:02 ไปมันถูกบังคับเหมือนถูกบังคับเอค่ะั้ๆ
00:21:02 → 00:21:04 ที่อันนี้นี่คือขุมทรัพย์เลยนะฮะใช่ค่ะ
00:21:04 → 00:21:07 เพราะฉะนั้นโดยรวมๆของววันนี้เี่พี่อ้อย
00:21:07 → 00:21:09 เวลาที่เราพูดถึงแล้วโอ๊ยงานเยอะเกิน
00:21:09 → 00:21:12 เนี่ยมันมาจากหลายเหตุผลมาจากหลายแหล่งอ
00:21:12 → 00:21:16 อือมีทั้งเยอะจริงแล้วก็เยอะไม่จริงใช่มี
00:21:16 → 00:21:19 ทั้งมันไม่ได้เยอะหรอกแต่ว่าเราบริหารจัด
00:21:19 → 00:21:22 การไม่เป็นใช่มันก็เลยเหมือนเยอะค่ะแต่
00:21:22 → 00:21:25 ทั้งหมดทั้งหลายทั้งมวลเนี่ยมันแก้แก้ไข
00:21:25 → 00:21:28 ได้ด้วยวิธีคิดใช่ด้วย mindset ของเราเอง
00:21:28 → 00:21:31 ใช่ค่ะมันทำให้เราสิ่งที่เราเจอเนี่ยมัน
00:21:31 → 00:21:36 ทำให้เราแบบอาจจะเยอะก็ได้ใช่แต่เราเอ๊ะ
00:21:36 → 00:21:39 ทำไมมันถึงเราสามารถแบบมันได้เพราะเห็น
00:21:39 → 00:21:42 คุณค่าอ่าอที่อยู่เบื้องหลังแล้วคนที่สอน
00:21:42 → 00:21:45 ผมในเรื่องนี้ที่ที่สำคัญที่สุดเลยนะที่
00:21:45 → 00:21:48 ผมจำไม่ลืมแล้วคก็คือแม่ค้านี่แหละคอือ
00:21:48 → 00:21:52 ค่ะแม่ค้าที่เขาแบกอืของ 2 ตะกร้าหนหน้า
00:21:52 → 00:21:56 หลังแบบหนักๆเนี่ยอมันหนักจริงครับค่ะแต่
00:21:56 → 00:21:59 เค้าเอาพลังจากไหนมาแบกอืพลังที่เขาใช้ใน
00:21:59 → 00:22:04 การแบกก็คือเป้าหมายของเขาที่ใหญ่กว่า
00:22:04 → 00:22:08 ยิ่งใหญ่กว่าของที่เขาแบกอือฮึถ้าเกิดว่า
00:22:08 → 00:22:12 เป้าหมายเราอ่ะใหญ่กว่าภาระงานที่เราแบก
00:22:12 → 00:22:17 อือเราจะมีพลังพิเศษมหาศาลมากอืที่เราจะ
00:22:17 → 00:22:21 ใช้แบกสิ่งนั้นค่ะซึ่งเออพอมานั่งนึกดู
00:22:21 → 00:22:25 จริงด้วยจริงค่ะสิ่งที่เขาแบกหนักกว่านี้
00:22:25 → 00:22:28 มากแต่เรามองไม่เห็นอค่ะและนั่นคือขุม
00:22:28 → 00:22:31 พลังที่เขใช้ในการแบกของหนักค่ะเพราะ
00:22:31 → 00:22:34 ฉะนั้นคุณผู้ฟังครับถ้าทุกวันนี้ถ้าใคร
00:22:34 → 00:22:38 ที่ทำงานแล้วมีความรู้สึกว่าเฮ้ยงานเยอะ
00:22:38 → 00:22:42 เกินนี่นะอืลองนั่งลงแล้วคิดดูครับใช่ค่ะ
00:22:42 → 00:22:45 ว่ามันเยอะจริงมั้ยอือถ้ามันเยอะจริงเรา
00:22:45 → 00:22:49 จะเอาขุมพลังจากไหนมาใช้แบบงานเยอะเหล่า
00:22:49 → 00:22:53 นี้อใช่ถ้าเราเปลี่ยนนะโอ้โหผมว่าชีวิต
00:22:53 → 00:22:56 เราจะเป็นอีกแบบนึงเลยนะเปลี่ยนวิธีคิด
00:22:56 → 00:23:00 ตัวเองก่อนเลยใช่ค่ะของที่อยู่ตรงหน้าอาจ
00:23:00 → 00:23:04 จะใหญ่ก็ได้แต่เราจะใช่มีพลังในการแบกใช่
00:23:04 → 00:23:07 คุณผู้ฟังครับรายการศัลยกรรมความสุขเป็น
00:23:07 → 00:23:10 รายการที่มุ่งเน้นที่จะให้คุณผู้ฟังมี
00:23:10 → 00:23:13 ชีวิตที่มีความสุขมากขึ้นนะฮะแล้วก็มี
00:23:13 → 00:23:19 ความทุกข์น้อยลงแต่ว่าด้วยคมความคิดของ
00:23:19 → 00:23:23 ตัวเราเองแล้วก็ถ้าคุณผู้ฟังที่ต้อง
00:23:23 → 00:23:25 ขอบพระคุณคุณผู้ฟังนะครับที่ติดตามรับฟัง
00:23:25 → 00:23:27 รายการอยู่สม่ำเสมอแล้วก็หลายท่านตอนนี้
00:23:27 → 00:23:31 เริ่มเริ่มมีอย่างงี้ครับพี่อ้อยค่ะส่งคำ
00:23:31 → 00:23:35 ถามมาหรือพิมพ์ขอบคุณค่ะในหลายช่องทางนะ
00:23:35 → 00:23:39 ครับถ้าคุณผู้ฟังที่เอ่อฟังแล้วเห็นด้วย
00:23:39 → 00:23:42 หรือไม่เห็นด้วยหรืออยากจะเพิ่มเติมหรือ
00:23:42 → 00:23:44 ได้ทุกเรื่องนะครับค่ะส่งข้อความมาได้ทุก
00:23:44 → 00:23:47 ช่องทางนะครับไม่ว่าจะเป็นทางทาง YouTube
00:23:47 → 00:23:52 หรือว่าทางพสของไย PBS นะฮะอหรือแม้
00:23:52 → 00:23:54 กระทั่งเป็นช่องทางโซเชียลมีเดียของเรา
00:23:54 → 00:23:57 ทั้ง 2 คนนะฮะค่ะก็ชื่อผมวีรพงษ์
00:23:57 → 00:24:00 ทวีศักดิ์เสิร์ชเจอในโซเชียลมีเดียก็เจอ
00:24:00 → 00:24:05 ค่ะนะฮะของพี่อ้อยก็สุธิพรค่ะปรีเปรมนะก็
00:24:05 → 00:24:08 จะเจอกันภษาอังกฤษภาษาอังกฤษนะฮะแล้วก็
00:24:09 → 00:24:12 ส่งข้อความมาคำถามมาหรือข้อคิดเห็นมาก็
00:24:12 → 00:24:16 ยินดีเสมอนะครับค่ะเร็วๆนี้ก็จะมีหลายตอน
00:24:17 → 00:24:20 ที่เรากำลังจะจัดนะค่ะที่ต้องบอกเลยว่า
00:24:20 → 00:24:24 จัดเพื่อตอบคำถามคุณผู้ฟังที่ถามคำถามมา
00:24:24 → 00:24:26 นะฮะก็ขอบคุณครับวันนี้เวลาหมดลงแล้ว
00:24:26 → 00:24:31 สวัสดีครับสวัสดีค่ะ
00:24:31 → 00:24:34 ติดตามรายการทางเว็บไซต์และ Application
00:24:34 → 00:24:37 ของ Thai PBS podcast spotify
00:24:37 → 00:24:39 soundcloud Google podcast Apple
00:24:39 → 00:24:43 podcast และ YouTube Channel Thai PBS
00:24:43 → 00:24:46 podcast tha PBS podcast View the
00:24:46 → 00:24:48 world via The
00:24:48 → 00:24:57 [เพลง]
00:24:57 → 00:25:01 Voice L