00:00:00 → 00:00:03 This Is Thai PBS podcast View the
00:00:03 → 00:00:04 world vi The
00:00:05 → 00:00:08 Voice สวัสดีครับผมวีรพงษ์ทวีศักดิ์
00:00:08 → 00:00:12 ดิฉันสุธิพรปรีเปรมและนี่คือศัลยกรรมความ
00:00:12 → 00:00:16 สุขรายการที่ฟังแล้วทำให้คุณมีความสุขมาก
00:00:16 → 00:00:18 ขึ้นมีความทุกข์น้อย
00:00:18 → 00:00:22 ลงพี่วีคะวันนี้มีเรื่องจะมาปรึกษาค่ะมี
00:00:22 → 00:00:25 เรื่องอะไรครับพี่อ้อยคือจะมาถามว่า
00:00:26 → 00:00:30 เรื่องเนี้ยใครผิด
00:00:30 → 00:00:34 โอ้โหพี่อ้อยปรึกษาเรื่องนี้นะผมถ้าผมตอบ
00:00:34 → 00:00:37 ไปตรงๆได้มั้ยอ่ะได้ค่ะได้ใช่มั้ยถ้าพี่
00:00:38 → 00:00:40 อ้อมมาปรึกษาว่าใครผิดเนี่ยผมค่ะเอาจริงๆ
00:00:40 → 00:00:44 ผมไม่สนเลยนะอ้าวพี่วียังไม่ฟังเรื่องเลย
00:00:45 → 00:00:48 อ่ะเออเอาจริงๆผมไม่สนเลยแต่ว่าอ่ะเห็น
00:00:48 → 00:00:51 แก่ความที่เราสนิทกันนะยอมฟังเรื่องก่อน
00:00:51 → 00:00:54 ก็ได้เรื่องเป็นยังไงครับพี่
00:00:54 → 00:00:57 อ้อยทนฟังหน่อยนะ
00:00:57 → 00:01:02 คะก็มีเอ่อ
00:01:02 → 00:01:08 ลูกค้ากับร้านค้าอืลูกค้าเนี่ยมาซื้อธูป
00:01:08 → 00:01:12 ปักหน้างานศพอ๋อคือซื้อธูปใช่มั้ยซื้อธูป
00:01:12 → 00:01:16 ใหญ่ๆที่เปักหน้างานปหน้างานศพราคา 200
00:01:16 → 00:01:20 บาท 200 เออซื้อละจ่ายเงินเรียบร้อยบร
00:01:20 → 00:01:24 แล้วก็ไปคราวนี้ไปงานศพเนี่ยเป็นญาติเขา
00:01:24 → 00:01:28 เออต่างอำเภอครับปรากฏว่าพอไปถึงงานเออ
00:01:28 → 00:01:32 เฮ้ยลืมธูปไว้ที่ร้านอ๋อซื้อแล้วแต่ไม่
00:01:32 → 00:01:35 ได้เอาของไปซื้อแล้วใช่เสร็จแล้วมันก็
00:01:35 → 00:01:39 กลับมาไม่ได้แล้วไม่ทันละเอองานศพก็จัดไป
00:01:39 → 00:01:41 นะคะก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจัดมีธูปหรือไม่
00:01:41 → 00:01:43 มีธูปหรือไปหา
00:01:43 → 00:01:48 มาพองานศพเสร็จลูกค้าคนเนี้ยก็กลับมาที่
00:01:48 → 00:01:52 ร้านเนี่ยอืแล้วก็บอกว่ามาขอเงินคืนอื
00:01:52 → 00:01:57 เพราะว่าไม่ได้เอาธูปไปเออเออเจ้าของร้าน
00:01:57 → 00:02:00 ไม่ให้คืนเออเจ้าของร้านบอกว่าซื้อแล้ว
00:02:00 → 00:02:04 อ่ะเออเออก็เอาธูปไปสิออคราวนี้คนซื้อบอก
00:02:04 → 00:02:08 ว่าฉันจะเอาธูปไปทำอะไรมันธูปงานศพอ่ะเออ
00:02:08 → 00:02:12 ๆเออแล้วงานศพมันจบแล้วจบแล้วอือใช่ก็ไม่
00:02:12 → 00:02:16 ยอมเอาเงินเออไม่ยอมเอาธูปยอมใช่ส่วนเจ้า
00:02:16 → 00:02:19 ของร้านก็ไม่ขึนเงินโอ้โหทะเลาะกันตลาด
00:02:19 → 00:02:24 แตกเอออืพอดูเรื่องนี้แล้วอ่ะพี่วีว่าใคร
00:02:24 → 00:02:26 ผิดคะ
00:02:26 → 00:02:31 โอ้โหนี่ไงผมถึงบอกว่าอันนี้จริงๆเลยนะ
00:02:31 → 00:02:34 พี่อ้อยถ้าถามผมอันดับแรกเลยแวบแรกเนี่ย
00:02:34 → 00:02:37 ผมผมไม่สนเลยว่าใครผิดนะแต่ผมจะอธิบาย
00:02:37 → 00:02:40 ก่อนค่ะว่าถ้าถามว่าใครผิดเนี่ยอจริงๆพี่
00:02:40 → 00:02:45 อ้อยคิดว่ามันมีวิธีหามยว่าใคร
00:02:45 → 00:02:51 ผิดคือถ้าดูจากข่าวเออๆๆมีทนายมาบอกว่า
00:02:51 → 00:02:56 เออๆตามกฎหมายเลยโมีทนายเลยนะใช่ขำดีบอก
00:02:56 → 00:02:59 ว่าการซื้อขายอ่ะตามกฎหมายถือว่าสำเร็จแล
00:02:59 → 00:03:03 แล้วเออผู้ขายไม่ต้องคืนเงินยกเว้นคืน
00:03:03 → 00:03:07 เพราะสมัครใจอันนี้กฎหมายว่าไว้แบบนั้นออ
00:03:07 → 00:03:12 แต่ว่าเคสนี้ผู้ขายไม่สมัครใจคืนไงก็เป็น
00:03:12 → 00:03:15 สิทธิ์ของผู้ขายเพราะว่าเค้าเรียกว่าการ
00:03:15 → 00:03:18 ซื้อขายสำเร็จแล้วเออๆอันนี้อันนี้คือกฎ
00:03:18 → 00:03:23 หมายแต่ถามว่าถ้าเป็นการตกลงกันระหว่างคน
00:03:23 → 00:03:26 2 คนน่ะเออๆอันเนี้ยไม่รู้จะมองยังไงดี
00:03:26 → 00:03:29 ถึงมาปรึกษาพี่วีวันนี้แหละผมเป็นทนายของ
00:03:29 → 00:03:33 ทนายอีกทีนึงพอพอพี่อ้อยพูดถึงทนายปุ๊บผม
00:03:33 → 00:03:36 ก็เกิดความสงสัยแรกเลยนะว่าทนายที่บอกแบบ
00:03:36 → 00:03:40 เนี้ยคือทนายฝ่ายผู้ขายหรือผู้ซื้อไม่ไม่
00:03:40 → 00:03:43 ใช่ฝ่ายใดค่ะเป็นอ้าเหรอเป็นทนายเหมือน
00:03:43 → 00:03:46 สาธารณะที่แบบมาให้ความเห็นในรายการข่าว
00:03:46 → 00:03:49 อะไรประมาณนี้อ๋อก็แสดงว่าทนายก็เป็นกลาง
00:03:49 → 00:03:51 ใช่มั้ยเป็นกลางค่ะเออทนายเป็นกลางแล้วเ
00:03:51 → 00:03:55 แสดงว่าเค้าก็ต้องตัดสินตามข้อกฎหมายตัว
00:03:55 → 00:03:59 บทกฎหมายเลยค่ะว่าผู้ขายเนี่ยมีสิทธิ์ก็
00:03:59 → 00:04:02 ซื้อขายจบไปแล้วแต่ผมก็เลยเกิดความสงสัย
00:04:02 → 00:04:05 ซึ่งผมไม่มีความรู้กฎหมายนะว่าค่ะแล้วอัน
00:04:05 → 00:04:08 นี้เป็นกฎหมายที่ดูเหมือนว่ามันจะให้
00:04:08 → 00:04:12 ประโยชน์กับผู้ขายนะดูเหมือนให้ประโยชน์
00:04:12 → 00:04:15 กับกับผู้ขายเพราะว่าก็กฎหมายบอกว่าถ้า
00:04:15 → 00:04:18 เกิดการซื้อขายจบแล้วก็จบค่ะไม่ต้องคืน
00:04:18 → 00:04:20 เงินอืใช่แต่ถ้าจะคืนก็แล้วแต่ถ้าเกิดคุณ
00:04:20 → 00:04:23 อยากคืนก็คืนแต่ไม่คืนไม่เป็นไรอันนี้
00:04:23 → 00:04:26 เป็นประโยชน์กับผู้ขายผมก็เกิดความสงสัย
00:04:26 → 00:04:30 ว่าแล้วมันมีกฎหมายข้อไหนมยที่ที่ให้
00:04:30 → 00:04:33 ประโยชน์ฝ่ายผู้ซื้ออ่ะเออไม่รู้เลยนะ
00:04:33 → 00:04:36 เพราะว่าไม่รู้แต่เกิดคำถามเฉยๆอืไม่รู้
00:04:36 → 00:04:39 ค่ะเออเกิดคำถามเฉยๆงั้นทิ้งเอาไว้เราไม่
00:04:39 → 00:04:42 มีความรู้เผื่อคุณผู้ฟังที่มีความรู้ก็มา
00:04:42 → 00:04:45 มาตอบได้นะฮะหลังจากที่ฟังนี้นะแต่สำหรับ
00:04:45 → 00:04:47 ผมเนี่ยพี่อ้อยรู้มย
00:04:47 → 00:04:52 ว่ามันมีอยู่คำนึงก็คือว่าเพราะเกิดเหตุ
00:04:52 → 00:04:55 การณ์นี้ขึ้นแล้วก็ต่างคนต่างมาทะเลาะ
00:04:55 → 00:04:59 แล้วก็อยู่ในฟากของตัวเองอ่ะว่าอ้าก็ซื้อ
00:04:59 → 00:05:02 ไปแล้วก็แล้วกันดิคุณไม่ได้เอาของไปเอง
00:05:02 → 00:05:05 แล้วนี่คุณมานี่ฉันก็เอาของให้แล้วนี่ไง
00:05:05 → 00:05:09 อือเออะก็ต้องจบแล้วดิแต่อีกฟังนึงก็บอก
00:05:09 → 00:05:12 พอดีไอ้ของเนี่ยพี่อ้อยผมเข้าใจว่ามัน
00:05:12 → 00:05:15 เป็นธูปซึ่งมันเป็นธูปใช้งานศพมันไม่ใช่
00:05:15 → 00:05:19 ของมงคลไงใช่ๆแล้วเาก็ไม่เอาแล้วดิกับ
00:05:19 → 00:05:22 บ้านจะไม่มีใครตายจะเอาธูไปทำไมล่ะมัน
00:05:22 → 00:05:25 เป็นของไม่ไม่เป็นมงคลค่ะใช่ป่ะก็เลยจะ
00:05:25 → 00:05:28 ไม่เอาธูปคไม่เอาก็เลยทะเลาะกันก็เลย
00:05:28 → 00:05:30 ทะเลาะกันอย่างเงี้ยแล้วมันจะไปจบตรงไหน
00:05:30 → 00:05:36 เออพี่อ้อยมองตรงนี้ว่าต่างเมื่อกี้พี่วี
00:05:36 → 00:05:40 พูดคำนึงว่ายืนฝั่งตัวเองอืพี่อ้อยก็เลย
00:05:40 → 00:05:41 นึกถึงว่า
00:05:41 → 00:05:46 เออต่างฝ่ายต่างมองว่าเป็นความผิดของอีก
00:05:46 → 00:05:49 ฝ่ายนึงอืก็เลยคุยกันไม่รู้เรื่องไม่รู้
00:05:49 → 00:05:52 เรื่องไม่ได้กลับมาถ้าสมมุติว่าคนซื้อ
00:05:52 → 00:05:56 กลับมาคิดสักนิดอืว่าเออจริงๆความผิดเรา
00:05:56 → 00:06:01 เองนะเออๆว่าเราอ่ะลืมเองเออๆเราก็คงไม่
00:06:01 → 00:06:05 ไปเอาเงินคืนเออก็ช่างมันเออแต่ว่า
00:06:05 → 00:06:08 อันเนี้ยไม่ได้กลับมามองที่ตัวเองอ่ะใช่
00:06:08 → 00:06:11 เอออันนั้นอันนั้นก็เรื่องนึงนะพี่อ้อยก็
00:06:11 → 00:06:13 คือว่าเราส่วนใหญ่มักจะไม่มองความผิดตัว
00:06:13 → 00:06:17 เองอืซึ่งอันเนี้ยมันเป็นธรรมชาติมนุษย์
00:06:17 → 00:06:20 เลยนะพี่อค่ะหรือบางทีเนี่ยคนส่วนใหญ่เ
00:06:20 → 00:06:24 ปกตินะอือถ้าเราทำความผิดแล้วเรามองความ
00:06:24 → 00:06:27 ผิดแล้วเรารู้ว่านี่เราผิดเองเนี่ยอืคน
00:06:27 → 00:06:32 อีกจำนวนมากในสังคมก็ไม่รับอีกนะอืไม่ยอม
00:06:32 → 00:06:34 รับความผิดของตัวเองเเรียกว่าัวกับตัวเอง
00:06:34 → 00:06:37 อ่าเพราะฉะนั้นกลับมาที่คำถามแรกที่พี่
00:06:37 → 00:06:41 อ้อยถามผมเลยว่าใครผิดอือแล้วผมบอกว่าไม่
00:06:41 → 00:06:44 สนไม่สนหรอกว่าใครผิดอือเพราะอะไรรู้มั้ย
00:06:44 → 00:06:48 พี่อ้อยเพราะว่าถ้าเราจะหาคนผิดเนี่ยมัน
00:06:48 → 00:06:52 มีกฎมีเกณฑ์มีวิธีคิดแล้วเราจะต้องเราจะ
00:06:52 → 00:06:55 เจอคนผิดแน่นอนอืค่ะเออเราจะต้องเราจะเจอ
00:06:55 → 00:06:58 คนผิดแน่นอนเหมือนที่กฎหมายว่าไว้อ่ะไม่
00:06:58 → 00:07:01 ต้องถึงแม้ไม่ต้องกฎหมายก็ได้เราจะมีวิธี
00:07:01 → 00:07:05 แต่ผมจะมีคำถามอีกคำถามนึงซึ่งผมคิดว่าออ
00:07:05 → 00:07:08 ในกรณีเคำถามนี้สำคัญมากเลยค่ะมันจะทำให้
00:07:08 → 00:07:12 เรื่องราวเนี่ยมันจบแล้วจบแบบสวยด้วยนะออ
00:07:12 → 00:07:15 เออไม่ใช่คำถามว่าใครผิด
00:07:15 → 00:07:22 นะถามว่าอะไรคะคือถามว่าใครทุกข์
00:07:22 → 00:07:27 ออถามว่าใครทุกข์กรณีอย่างเงี้ยพี่อ้อย 2
00:07:27 → 00:07:31 คนตลาดแตกก็ต้องทุกข์ทั้งคู่ใช่เห็นป่ะ
00:07:31 → 00:07:36 แล้วสมมุติว่าอมีคนมาฟันธงแล้ว
00:07:36 → 00:07:41 ว่าคนซื้อผิดอือคนขายถูกอือถามว่าคนซื้อ
00:07:41 → 00:07:45 ทุกข์มั้ยคนซื้อทุกข์ทุกข์นะคือไม่ใครก็
00:07:45 → 00:07:49 ใครต้องทุกข์ไม่ 1 ก็ 2 ใช่แล้วถึงแม้ว่า
00:07:49 → 00:07:52 ตัดสินเจอคนผิดแล้วว่าเป็นคนซื้ออ่ะผิด
00:07:52 → 00:07:56 อือถามว่าคนขายทุกข์มั้ยทุกข์ก็ทุกข์อยู่
00:07:56 → 00:07:59 ดีเพราะอะไรอ่ะค่ะเพราะว่าโอ้โหมันเป็น
00:07:59 → 00:08:03 เรื่องเป็นราวขนาดนี้ใช่แล้วอายชาวบ้านเ
00:08:03 → 00:08:06 ไม่อายชาวบ้านวุ่นวายไปหมดแล้วคนเนี้ยมา
00:08:06 → 00:08:09 ซื้อร้านเราแสดงว่าเค้าเป็นใครเค้าเป็น
00:08:09 → 00:08:12 ลูกค้าเป็นลูกค้าอ่ะแล้วหลังจากนี้เค้าจะ
00:08:12 → 00:08:15 มามั้ยไม่มาไม่มาแล้วดีไม่ดีอะไรเค้า
00:08:15 → 00:08:18 เรียกว่าญาตตโกโหติกาก็ไม่มาเพราะว่าไป
00:08:18 → 00:08:22 พูดไปเล่าไม่หมดเออเห็นมั้ยว่านี่ในที่
00:08:22 → 00:08:25 สุดเราเจอคนผิดแล้วนะอื
00:08:25 → 00:08:29 แต่คนที่ซื้อก็บอกว่าโดนผิดเนี่ยก็ต้อง
00:08:29 → 00:08:32 ทุกข์แน่นอนอือส่วนคนที่ขายไม่ได้ผิดก็
00:08:32 → 00:08:35 เป็นคนถูกด้วยซ้ำก็ยังทุกข์อยู่ดีอือ
00:08:35 → 00:08:38 เพราะฉะนั้นเนี่ยผมคิดว่าคำถามว่าใครผิด
00:08:38 → 00:08:43 เนี่ยถ้าตอบได้อือก็ไม่มีใครสุขเลยนะอือ
00:08:43 → 00:08:46 ยังทุกข์ทั้งคู่อือเพราะฉะนั้นถ้าผมอย่า
00:08:46 → 00:08:48 หาเลยถ้าเค้ามาหาผมแต่ว่าเค้าไม่มาเพราะ
00:08:48 → 00:08:51 ผมไม่ใช่ทนายใช่มั้ยค่ะแต่ถ้าเกิดเค้ามา
00:08:51 → 00:08:54 หาผมผมจะไม่ถามว่าใครผิดผมจะถามเ้าว่า
00:08:54 → 00:08:57 เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเนี่ยมีใครทุกข์บ้าง
00:08:57 → 00:09:00 ใครทุกข์บ้างอให้เคิดเองเลยค่ะแล้วปรากฏ
00:09:00 → 00:09:04 ว่าเออว่ะทุกข์ทั้งคู่ว่ะอือแล้วผมถาม
00:09:04 → 00:09:10 ว่าถ้าอยากแล้วอยากสุขมั้ยล่ะอืมค่ะเออ
00:09:10 → 00:09:15 ถ้าอยากสุขนะผมก็จะถามเค้าต่อไปว่าทั้ง
00:09:15 → 00:09:18 คู่เลยนะค่ะผมจะถามเค้าว่าในประสบการณ์
00:09:18 → 00:09:22 ชีวิตของเค้าเนี่ยเค้าเคยไปทำอะไรเพื่อ
00:09:22 → 00:09:24 ให้เค้ามีความสุขอ่ะไม่ว่าจะเป็นเรื่อง
00:09:24 → 00:09:27 ของการไปซื้อของไปกินไปเที่ยวอะไรก็ตามที
00:09:27 → 00:09:30 ให้นึกถึงประสบการณ์ความสุขที่เขาใช้เงิน
00:09:30 → 00:09:34 แล้วไปทำให้เค้ามีความสุขอ่ะทั้งคู่เลย
00:09:34 → 00:09:37 ให้นึกถึงประสบการณ์นี้เลยอืออ่ะพี่อ้อย
00:09:37 → 00:09:40 เป็นตัวแทนเค้าเลยว่าเค้าน่าจะเคยไปทำ
00:09:40 → 00:09:44 อะไรมาบ้างที่ทำให้เค้ามีความสุขอืง่ายๆ
00:09:44 → 00:09:47 เลยตัวเองเป็นคนชอบกินเอออย่างเงี้ยก็เลย
00:09:47 → 00:09:50 บอกว่าไปซื้อของอร่อยกินแล้วแบบเอเอ่อ
00:09:50 → 00:09:53 จ่ายเงินไปแล้วโอ๊ๆมันฟินเอออย่างเงี้ย
00:09:53 → 00:09:56 ใช่มั้ยค่ะจ่ายเงินไปเท่าไหร่ส่วนใหญ่ไป
00:09:56 → 00:10:00 ซื้ออะไรมากินแล้วก็อร่อยก็มีหลัก10บหลัก
00:10:00 → 00:10:04 10 ก็ถึงหลักก็ถึงหลักร้อยหรือว่าเป็น
00:10:04 → 00:10:07 หลักพันก็มีใช่มั้ยหลก็ไปกินข้าวโอร่อย
00:10:07 → 00:10:10 มากเลยนะก็เสียเงินหลักพันอือ่ะนี่เรื่อง
00:10:10 → 00:10:14 กินละแล้วมีเรื่องอื่นอีกมยครับใช้เงิน
00:10:14 → 00:10:19 ซื้อไปเที่ยวก็ไปเที่ยวไปคาราโอเกะไปอะไร
00:10:19 → 00:10:22 อย่าเงี้ยค่ะเนี่ยก็เราเสียเงินไปแล้วเรา
00:10:22 → 00:10:26 ก็ได้ความสุขมาอือย่างเงี้ยค่ะซึ่งมันมี
00:10:26 → 00:10:29 ตั้งแต่หลักร้อยหลักพันหลักหมื่นเงี้ยอือ
00:10:29 → 00:10:32 ใช่่ะค่ะเพื่อเราได้ความสุขอืพอเค้านึก
00:10:32 → 00:10:37 ออกแล้วผมก็จะถามว่าแล้วถ้ามันมีครั้งใด
00:10:37 → 00:10:41 ครั้งหนึ่งเนี่ยที่ทำให้เราสามารถมีความ
00:10:41 → 00:10:46 สุขได้อโดยใช้เงินแค่ 200 เราจะทำมั้ยอื
00:10:46 → 00:10:50 พี่คิดว่าเจะทำมั้ยจะทำเพราะว่ามันถูกมาก
00:10:50 → 00:10:54 เลยเออ 200 อ่ะใช่ป่ะทำอะไรแล้วแบบมีความ
00:10:54 → 00:10:58 สุขชีวิตแบบโอ้โหสดใสชื่นบานมีความสุขอมี
00:10:58 → 00:11:03 ความสุขสบายใจเนี้ยค่ะเสียเงินแค่ 200 อื
00:11:03 → 00:11:08 กรณีนี้คือก็คือไม่ไปเอาธูปคืนเออคน
00:11:08 → 00:11:13 สำหรับคนซื้อนะซืเพื่อจะมีความสุขนะก็คือ
00:11:13 → 00:11:18 อคืออะไรคือไม่ไปเอาธูปก็ช่างก็ขไปแล้วก็
00:11:18 → 00:11:21 200 ก็ไม่เอาอืก็เท่ากับอาจจะอาจจะอย่าง
00:11:21 → 00:11:24 งี้ด้วยพี่วีอาจจะบอกว่าอ่ะถ้าถ้าเกิดได้
00:11:24 → 00:11:28 แวะมาแถวๆนั้นอาจจะไปแวะทักทายเจ้าของ
00:11:28 → 00:11:32 ร้านว่าเฮ้ยวันนั้นลืมเอาธูปไปเออแต่ไม่
00:11:32 → 00:11:35 เป็นไรนะเออโอ้โหความสัมพันธ์จะกลับข้าง
00:11:35 → 00:11:41 เลยจะดีเลยเออเห็นป่ะเนี่ยก็คือถ้าคนซื้อ
00:11:41 → 00:11:44 ใช้ 200 ซื้อยอมเสีย 200 นั้นไปเลยคิดซะ
00:11:45 → 00:11:49 ว่าซื้อความสุขกายสบายใจซื้อสัมพันธภาพ
00:11:49 → 00:11:55 ซื้อมิตรภาพอซื้อเพื่อนอือุย 200 นี่ถูก
00:11:55 → 00:11:58 มากเลยนะเนี่ยโอโหพี่วพูดมาเยอะมากเลย
00:11:58 → 00:12:02 ทั้งความสุขทั้งเพื่อนทั้งมิตรภาพเออโอ๊ย
00:12:02 → 00:12:06 เกินคุ้มแล้วคนขายอ่ะเออคนขายคิดซียว่า
00:12:06 → 00:12:09 200 นี้เนี่ยสมมุติว่าเพื่อจะซื้อให้
00:12:09 → 00:12:12 เค้ามีความสุขอือโดยใช้เงิน 200 เค้าต้อง
00:12:12 → 00:12:17 ทำยังไงค่ะถ้าคืนไปอ่ะเอออืก็ตอนนี้จะ
00:12:17 → 00:12:20 เกิดอาการตรงข้ามคือเคนนี้ก็จะคืนคนนั้น
00:12:20 → 00:12:25 ก็จะไม่รับอ่าใช่ใช่เห็นป่ะโอ้ภาพแบบสวย
00:12:25 → 00:12:28 งามเนี่ยแล้วคนขายเนี่ยพี่้อยถ้าบอกว่า
00:12:28 → 00:12:33 เออเอ้าคิดว่าซื้อความสุขไปอือ 200 อือ
00:12:33 → 00:12:36 ให้กับเค้าเนี่ยอเค้าอาจจะไม่รับหรือถ้า
00:12:37 → 00:12:41 เกิดเรับถ้าเกิดเรับนะอืแล้วเราจะได้
00:12:41 → 00:12:43 ประโยชน์อะไรหลังจาก
00:12:43 → 00:12:48 นั้นคนขายรเราได้ประโยชน์อะไรเราเสียก็
00:12:48 → 00:12:53 เราก็มีความสุขใจว่าเออเราก็คืนเงินเไป
00:12:53 → 00:12:56 เพราะว่าใช่อ่าเค้าไม่ได้เราไม่ได้เสีย
00:12:56 → 00:12:59 สินค้าอะไรไปอ่ะใช่ใช่มั้แล้วที่จะได้มาก
00:12:59 → 00:13:01 กว่านั้นน่ะแพงกว่านั้นอีกคืออะไรรู้มั้ย
00:13:01 → 00:13:04 พี่อ้อยค่ะคือได้ลูกค้าที่เหนียวแน่นน่ะ
00:13:05 → 00:13:08 อ๋อค่ะอันนี้ 200 นี่มันไม่ได้ซื้อความ
00:13:08 → 00:13:12 สุขอย่างเดียวนะอืคือมันซื้อจ่าลูกค้าน่ะ
00:13:12 → 00:13:16 โอระยะยาวด้วยนะระยะยาวด้วยแล้วหลังจาก
00:13:16 → 00:13:18 นี้เนี่ยพี่อ้อยเชื่อมั้ยว่าลูกค้าคนนี้
00:13:18 → 00:13:22 นะถ้าเดินผ่านร้านนี้นะต้องหาเรื่องซื้อ
00:13:22 → 00:13:23 ต้องหาเรื่อง
00:13:23 → 00:13:30 ซื้อใช่ป่ะค่ะเนี่ยอืคือพี่อ้อยรู้มั้ย
00:13:30 → 00:13:32 ว่าเรื่องนี้เรื่องนี้มันทำให้ผมนึกถึง
00:13:32 → 00:13:34 อะไรรู้มั้ยว่าเวลาที่พี่อ้อยพูดถึงว่า
00:13:34 → 00:13:38 ตั้งแต่อันแรกเลยนะใครผิดใครผิดเนี่ยมัน
00:13:38 → 00:13:40 ทำให้ผมนึกถึงเรื่องเรื่องนึงครับพี่อ้อย
00:13:40 → 00:13:41 ค่ะ
00:13:41 → 00:13:45 ว่าเมื่อเร็วๆนี้ผมเพิ่งไปบรรยายที่นึ่ง
00:13:45 → 00:13:49 ให้กับครูค่ะหลายโรงเรียนเลยไปหลายโรง
00:13:49 → 00:13:52 เรียนเนี่ยผมก็ไปไปบรรยายเรื่องเว่าชีวิต
00:13:52 → 00:13:54 คนเราเนี่ยพี่อ้อยมันเป็นเรื่องเกี่ยวกับ
00:13:54 → 00:13:58 คำถามนี้เลยอืคือชีวิตเราเนี่ยจะดีขึ้น
00:13:58 → 00:14:01 หรือแย่ลงจะมีความสุขหรือมีความทุกข์
00:14:01 → 00:14:04 เนี่ยมันขึ้นอยู่กับคำถามที่เราถามตัวเอง
00:14:04 → 00:14:07 ในแต่ละสถานการณ์ในชีวิตนี่แหละอืถามตัว
00:14:07 → 00:14:10 เองนะคะไม่ใช่ถามคนอื่นเนี่ยไม่ถามคนอื่น
00:14:10 → 00:14:13 อือคำถามที่เราถามตัวเองนี่แหละอืออย่าง
00:14:13 → 00:14:17 กรณีเนี้ยพี่อ้อยอือเราไปซื้อของเราก็ลืม
00:14:17 → 00:14:19 ไว้เราก็กลับมาเอาแต่เราไม่อยากใช้แล้ว
00:14:19 → 00:14:23 เราอยากได้ตังค์คืนเนี่ยอค่ะกับอีกฟากนึง
00:14:23 → 00:14:25 มีลูกค้ามาซื้อของแล้วก็ลืมไม่เอาของไป
00:14:25 → 00:14:30 อยู่มาวันนึงจะมาขอตังค์คืนอะไรเงี้ยอ
00:14:30 → 00:14:35 อืถ้าทั้ง 2 คนถามว่าอ้าวใครผิดล่ะเนี่ย
00:14:35 → 00:14:38 อืเนี่ยเรื่องก็เป็นอย่างที่ค่ะตั้งแต่
00:14:38 → 00:14:43 แรกเนี่ยอ่าตลาดแตกอ่ะอือค่ะแต่ถ้าถามว่า
00:14:43 → 00:14:47 ใครสุขใครทุกข์อืหรืออย่างเงี้ยค่ะมันจะ
00:14:47 → 00:14:51 ทำให้ชีวิตเราเป็นอีกแบบนึงเลยแล้วผมผมก็
00:14:51 → 00:14:52 เล่าเรื่องนี้ประมาณไม่ใช่เล่าเรื่องนี้
00:14:52 → 00:14:55 แต่ว่าเคสคล้ายๆอย่างนี้แล้วก็บอกคุณครู
00:14:55 → 00:14:59 ว่าตอนเช้าเนี่ยคำถามที่เราถามตัวเองเอง
00:14:59 → 00:15:03 เนี่ยพี่อ้อยอมันจะเป็นตัวกำหนดอ่ะวิถี
00:15:03 → 00:15:06 ชีวิตเราที่มีความสุขหรือมีความทุกข์ออ
00:15:07 → 00:15:09 ต้องตอนเช้าด้วยเหรอคะพี่วีใช่เพราะส่วน
00:15:09 → 00:15:12 ใหญ่เพี่เอาง่ายๆเลยเนี่ยผมผมก็วันนั้น
00:15:12 → 00:15:15 นี่ผมไปบรรยายนะพี่อ้อยค่ะแล้วผมก็บรรยาย
00:15:15 → 00:15:17 เสร็จแล้วมันเป็นวันเสาร์ซึ่งเป็นวันหยุด
00:15:17 → 00:15:21 อือฮึแต่ว่าครูส่วนใหญ่เขาคจะมาสัมมนาก็
00:15:21 → 00:15:24 ต้องมาวันเสาร์อือเพราะว่าวันธรรมดาเค้า
00:15:24 → 00:15:27 ต้องสอนค่ะแต่วันหยุดเต้องมาสัมมนาไม่ได้
00:15:27 → 00:15:30 พักไม่ได้พักทั้งๆเป็นวันหยุดเค้าค่ะ
00:15:30 → 00:15:33 อย่างเงี้ยผมก็เลยบรรยายเรื่องนี้ใช่มั้ย
00:15:33 → 00:15:36 แล้วผมก็ยกตัวอย่างเลยบอกคุณครูครับเนี่ย
00:15:36 → 00:15:39 คุณครูเห็นมั้ยว่าคำถามที่เราถามตัวเอง
00:15:39 → 00:15:43 อ่ะอือมันจะมีอิทธิพลกับเรามากแล้วผมก็ยก
00:15:43 → 00:15:45 ตัวอย่างอย่างเช่นผมลองเดาดูนะครับว่าวัน
00:15:45 → 00:15:49 เนี้ยน่าจะมีครูบางคนนะครับที่จำนวนนึง
00:15:49 → 00:15:54 แหละที่ตื่นเช้ามาแล้วก็ถามตัวเองว่าเฮ้ย
00:15:54 → 00:15:57 วันนี้ต้องสัมมนาอีกแล้วเหรออือ
00:15:57 → 00:16:00 ๆวันนี้วันเสาร์นไม่ได้หยุดเหรอเอออย่าง
00:16:00 → 00:16:03 เงี้ยถ้าเรามีความคิดนี้แล้วเราถามแบบนี้
00:16:03 → 00:16:06 พี่อ้อยคิดว่าอชีวิตเราวันนั้นจะขับ
00:16:06 → 00:16:11 เคลื่อนด้วยอะไรด้วยแรงท้อใช่นี่ไงด้วย
00:16:11 → 00:16:15 พลังท้อเห็นป่ะอือแต่ว่าถ้าเกิดว่าอ้าใน
00:16:15 → 00:16:17 เมื่อต้องสัมมนาปึ๊บอือแล้วก็ถามตัวเอง
00:16:17 → 00:16:20 แล้วก็ถเบอกตัวเองว่าหรือถามตัวเองว่าโห
00:16:20 → 00:16:23 วันนี้จะได้สัมมนาเอ๊ะวันนี้เราจะได้
00:16:23 → 00:16:26 เรียนรู้เรื่องอะไรใหม่ๆเปล่าเนี่ยอื
00:16:26 → 00:16:29 ชีวิตจะเป็นยังไงพี่ห้อยยมีพลังค่ะมีพลัง
00:16:29 → 00:16:32 มากก็จะกระตือรือร้นมากแต่ว่าอือเนี่ยเรา
00:16:32 → 00:16:34 ก็ยกตัวอย่างให้เค้าเห็นแล้วเก็เค้าก็
00:16:34 → 00:16:37 หัวเราะกันเพราะว่าอะไรอือมันเป็นเรื่อง
00:16:37 → 00:16:38 จริงมัน
00:16:38 → 00:16:41 โดนมันเป็นเรื่องจริงอแต่พี่อ้อยรู้มั้ย
00:16:41 → 00:16:44 ว่าเคล็ดลับผมคืออะไรค่ะเวลาที่ผมไป
00:16:44 → 00:16:49 บรรยายเนี่ยอือยกตัวอย่างเลยนะค่ะก็
00:16:49 → 00:16:55 คือถ้ามีคนอบรมมาอบรมเป็นครูค่ะเรารู้
00:16:55 → 00:16:58 อยู่แล้วว่าวันนี้วันหยุดเค้าค่ะแล้วเรา
00:16:58 → 00:16:59 รู้อยู่แล้ว
00:16:59 → 00:17:03 ว่าเค้ามีความคิดอะไรในหัวอืส่วนใหญ่เ้า
00:17:03 → 00:17:06 จะมี mindset มีวิธีคิดว่าวันนี้วันหยุด
00:17:06 → 00:17:08 ชั้นเลยอย่างเงี้ยทำไมฉันต้องมาสัมมนาวัน
00:17:08 → 00:17:10 หยุดอะไรอย่างเงี้นะค่ะเรารู้ว่าเค้าเป็น
00:17:10 → 00:17:13 อย่างงั้นปึ๊บเนี่ยอือแล้วผมเป็นวิทยากร
00:17:13 → 00:17:16 ผมจะรู้สึกเอ่อท้อ
00:17:17 → 00:17:21 มั้ยไม่ไม่ท้อเราก็ต้องจัดดการอ่าให้ได้
00:17:21 → 00:17:24 ด้วยอะไรรู้มั้ยพี่อ้อยด้วยอะไรคะด้วยการ
00:17:24 → 00:17:28 ถามคำถามไงอืคำถามที่เราถามตัวก็นี่ไงผม
00:17:28 → 00:17:31 บอกอยู่ว่าค่ะคำถามที่เราถามตัวเองนี่
00:17:31 → 00:17:34 แหละจะเป็นคำตัวเป็นตัวกำหนดวิถีชีวิตเรา
00:17:34 → 00:17:38 ในแต่ละวันค่ะออถ้าเราถามตัวเองว่าอ๋อ
00:17:38 → 00:17:42 ทำไมต้องเป็นเราวะเนี่ยอที่ต้องมาเจอกที่
00:17:42 → 00:17:45 ต้องมาเจอกับผู้ฟังที่ไม่อยากฟังนะทำไม
00:17:45 → 00:17:49 ต้องเป็นเราวะอย่างเงี้ยอ๋อเราก็ไปบรรยาย
00:17:49 → 00:17:53 ในฐานะที่เราแบกใช่ป่ะค่ะเออแต่ว่าผมจะ
00:17:53 → 00:17:58 ถามตัวเองว่าเอ๊ะเราจะมีวิธียังไงนะที่จะ
00:17:58 → 00:18:02 ทำให้คนที่เา้าแบบไม่อยากสัมมนาอือฮึแล้ว
00:18:02 → 00:18:05 เปิดฉากมาปุ๊บกระตือหรือล้นอยากสัมมนาทัน
00:18:05 → 00:18:06 ที
00:18:06 → 00:18:10 อืผมถามตัวเองอย่างงี้ตลอดเวลานะอฮแล้ว
00:18:10 → 00:18:14 เวลาที่ถามตัวเองนะพี่อ้อยค่ะเราจะเจอ
00:18:14 → 00:18:18 อาฮะเออโอเยี่ยมยอดเลยค่ะเนี่ยพอเราเจอ
00:18:18 → 00:18:22 ปุ๊บมันคืออะไรรู้มั้ยพี่ห้อยมันคือสิ่ง
00:18:22 → 00:18:26 ที่เราไปสอนคนอื่นน่ะเราก็ต้องทำก่อนิ
00:18:26 → 00:18:29 อืโอเค
00:18:29 → 00:18:31 ก็เป็นเรื่องเดียวกันเลยเรื่องเกี่ยวกับ
00:18:31 → 00:18:35 การถามคำถามค่ะผมถึงเมื่อกี้เปิดฉากมาผม
00:18:35 → 00:18:39 ไม่สนใจว่าใครผิดอืเพราะผมรู้ว่าต่อให้
00:18:39 → 00:18:43 เจอว่าใครผิดก็ไม่มีความสุขอยู่ดีอะไรอื
00:18:43 → 00:18:46 งั้นผมก็ถามเรื่องความสุขเลยดีกว่าอืเหตุ
00:18:46 → 00:18:50 การณ์ที่เกิดขึ้นใครทุกข์ทุกข์ทั้งคู่อื
00:18:50 → 00:18:53 อยากสุขป่ะล่ะค่ะทำยังไงอะไรอย่างเงี้ย
00:18:53 → 00:18:58 เดี๋ยวเคก็จะเจอเจอวิธีอมันเป็นเรื่อง
00:18:58 → 00:18:59 เรื่อง
00:18:59 → 00:19:04 การตั้งคำถามผิดตั้งแต่แรกอ่าอ่าเนี่ย
00:19:04 → 00:19:08 แล้วแล้วพอพอเป็นอย่างนี้นะพี่อ้อยไอ้การ
00:19:08 → 00:19:11 ตั้งคำถามเนี่ยค่ะมันเป็นตัวกำหนดวิถี
00:19:11 → 00:19:14 ชีวิตเราเลยอืคุณคุณผู้ฟังลองนึกดูว่า
00:19:14 → 00:19:17 ชีวิตทุกวันนี้เราเจออะไรบ้างที่เราแบบ
00:19:17 → 00:19:23 ว่าไม่พึงปรารถนาเออที่ไม่พึงปรารถนาเอ่อ
00:19:23 → 00:19:25 อะไรก็ได้ในชีวิตเราที่เราไม่พึงปรารถนา
00:19:25 → 00:19:28 ที่ทำให้ที่ทำให้เราเป็นทุกข์อ่ะเป็นหนี้
00:19:28 → 00:19:31 อ้าอย่างเงี้ยอ่าเนี่ยถ้าเราถามว่าเป็น
00:19:31 → 00:19:34 หนี้อ่ะบอกเป็นหนี้ปุ๊บโอโหโหนี่ยกตัว
00:19:34 → 00:19:38 อย่างมานี่โดนกันหมดเลยนะเนี่ยแล้วอ่ะ
00:19:38 → 00:19:41 เป็นหนี้เราเป็นหนี้แน่ๆค่ะแล้วเราถาม
00:19:41 → 00:19:43 อะไรเกี่ยวกับการเป็นหนี้แล้วทำให้เรา
00:19:43 → 00:19:47 ทุกข์หนักเข้าไปอีกเออลองนึกดูจะหาเงิน
00:19:47 → 00:19:50 ที่ไหนมาใช้นี่วะสิ้นจะสิ้นเดือนละอ่า
00:19:50 → 00:19:53 อย่างเงี้ยเห็นป่ะแล้วมีคำถามอะไรที่เรา
00:19:53 → 00:19:56 เป็นหนี้นะพี่อ้อยอือที่เราเป็นหนี้นะแต่
00:19:56 → 00:19:59 ว่าเราจะถามคำถามอะไรที่ทำให้เราไม่ทุกข์
00:19:59 → 00:20:04 หนักเข้าไปกว่าเดิมอ่ะอืมีมั้ยมีมั้ยที่
00:20:04 → 00:20:07 ทุกข์หนักกว่าเดิมเอ้ทุกข์ไม่ทุกข์หนัก
00:20:07 → 00:20:09 กว่าเดิมในงที่เราเป็นหนี้เนี่ยเราก็เป็น
00:20:09 → 00:20:13 หนี้นี่แหละตอนนี้คุณผู้ฟังต้องสังเกตนะ
00:20:13 → 00:20:15 ครับว่าพี่อ้อยกำลังคิดอย่างหนักมากคุณ
00:20:15 → 00:20:18 ผู้ฟังต้องคิดไปด้วยนะเออค่ะๆเจอมั้ยเจอ
00:20:18 → 00:20:23 มั้ยพี่อ้อยก็คือจะมีทางออกยังไงที่ให้
00:20:23 → 00:20:25 เราทำอะไรบางอย่างแล้ว
00:20:25 → 00:20:31 แล้วถ้ามีเงินมาใช้ก็ดีแต่ถ้าหาทางออก
00:20:31 → 00:20:35 นั้นมันยังไม่ได้อ่ะเออเราจะบอกกับเจ้า
00:20:35 → 00:20:38 หนี้ที่มาทวงเรายังไงดีอออย่างเงี้ยอัน
00:20:38 → 00:20:40 นี้ก็เป็นวิธีนึงอเหมือน solution แทนที่
00:20:40 → 00:20:45 จะไปอใช่่ใช่มั้ยเอ๊เราจะไปบอกเ้ายังไงดี
00:20:45 → 00:20:49 หรือว่าจะไปอธิบายยังไงดีหรืออแต่ว่าเรา
00:20:49 → 00:20:52 จะไม่คิดถึงสิ่งที่ถ้าเราคิดถึงสิ่งที่
00:20:52 → 00:20:55 มันไม่มีทางออกเราจะทุกข์หนักอือย่าง
00:20:55 → 00:20:59 เงี้ยแต่ถ้าเราเปลี่ยนคำถามใหม่ว่าเอ๊มัน
00:20:59 → 00:21:03 จะมีอะไรเราจะทำอะไรได้บ้างนะตอนนี้เอทำ
00:21:03 → 00:21:06 อะไรเพิ่มได้บ้างน้อที่จะได้มีเงินเพิ่ม
00:21:06 → 00:21:08 มาจ้ที่จะทำให้สถานการณ์เรื่องหนี้นี้มัน
00:21:08 → 00:21:12 เบาบางลงเราทำอะไรได้บ้างออ๋อพี่อ้อยนึก
00:21:12 → 00:21:17 ถึงตัวเองเลยพี่วีเออๆๆพี่อ้อยที่เคยบอก
00:21:17 → 00:21:21 ว่ามีหนี้หลัก 10 ล้านนะอ่าจริงๆมากกว่า
00:21:21 → 00:21:25 นั้นเออแล้วก็เจ้านี่ก็โทรมาทวงเยอะเลย
00:21:25 → 00:21:29 รุมเจ้านู้นเจ้านี้เออๆเออแล้วพอ
00:21:29 → 00:21:32 วันนึงก็คิดมาว่ามันเป็นไปไม่ได้เลยที่คน
00:21:32 → 00:21:35 เงินเือหลักหมื่นน่ะจะมีเงินใช้เจ้าหนี้
00:21:35 → 00:21:39 ทุกรายออืออืทำไงดีนะเออก็เลยคิดกับตัว
00:21:39 → 00:21:43 เองแล้วสุดท้ายเนี่ยด้วยความเป็นเราในใน
00:21:43 → 00:21:47 เนื้อนของเราอ่ะเราก็พูดตรงๆค่ะพี่วีเรา
00:21:47 → 00:21:51 ก็บอกเขาว่าพอเจ้าหนี้เจ้าหนึโทรมาเราก็
00:21:51 → 00:21:55 บอกว่าตอนเเรากำลังเอ่อจ่ายเจ้าหนี้เจ้า
00:21:55 → 00:21:58 เออยู่เพราะฉะนั้นเจ้า 1 เจ้า 2 เจ้า 3 3
00:21:58 → 00:22:01 ตอนเนี้ยเรายังไม่มีเพราะเราทำงานประจำ
00:22:01 → 00:22:05 แล้วเรามีหนี้เยอะมากที่เราไม่ได้ก่อด้วย
00:22:05 → 00:22:08 เออๆเ่อเพราะฉะนั้นเนี่ยถ้าคุณบังคับให้
00:22:08 → 00:22:11 ฉันพูดว่าสิ้นเดือนนี้คุณต้องจ่ายหนี้
00:22:11 → 00:22:14 แล้วเอ่อเท่านี้เท่านั้นเนี่ยฉันไม่รับ
00:22:14 → 00:22:18 ปากเออเพราะถ้าฉันรับปากฉันจะผิดคำพูดออ
00:22:18 → 00:22:21 ฉันเป็นคนไม่ผิดคำพูดเพราะฉะนั้นฉันบอก
00:22:21 → 00:22:25 คุณตรงๆว่าฉันจะขอจ่ายเอก่อนแล้วเมื่อเอ
00:22:25 → 00:22:31 หมดแล้วฉันจะมาดูว่าเอ่อจะจ่ายใครต่อไป
00:22:31 → 00:22:34 แล้วเมื่อฉันพร้อมฉันจะโทรไปหาคุณหลังจาก
00:22:34 → 00:22:36 นั้นเจ้าหนี้ไม่โทรมาเลยแล้วพี่อ้อยก็
00:22:36 → 00:22:39 สามารถใช้หนี้ได้ทยอยใช้หนี้ได้โดยไม่ถูก
00:22:39 → 00:22:43 กดดันออนี่ไงคุณู้ฟังเห็นมั้ยครับว่าใน
00:22:43 → 00:22:49 สภาวะที่หนักหน่วงอือถ้าเราถามคำถามผิด
00:22:49 → 00:22:53 มันจะหนักขึ้นค่ะแต่ถ้าเราถามคำถามถูก
00:22:53 → 00:22:58 อืมันจะเบาลงอืหรืออย่างน้อยมันจะไม่หนัก
00:22:58 → 00:23:01 หนักขึ้นค่ะอย่างเงี้ยค่ะเนี่ยอันนี้เป็น
00:23:01 → 00:23:03 อันนี้เป็นตัวอย่างของคำถามครับค่ะเพียง
00:23:03 → 00:23:07 แต่ว่าเราจะถามคำถามอะไรเนี่ยถามว่ามัน
00:23:07 → 00:23:12 มันมีมันมีสูตรสำเร็จมั้ยมันมันไม่น่ามี
00:23:12 → 00:23:14 สูตรสำเร็จนะเพราะว่ามันไม่มีหรอกเพราะ
00:23:14 → 00:23:18 ว่าเคสกกรณีของแต่ละคนไม่เหมือนกันเพียง
00:23:18 → 00:23:24 แต่ว่าถ้าเรารู้ว่าการถามคำถามมันทำให้
00:23:24 → 00:23:31 เราเบาหรือทำให้เราหนักอืพยายามเสาะหาการ
00:23:31 → 00:23:33 ถามคำถามอ่ะที่มันทำให้เราไม่หนักกว่า
00:23:33 → 00:23:36 เดิมอ่ะอ้าค่ะก็คือการถามคำถามที่ไม่มี
00:23:37 → 00:23:40 ทางออกอ่ะหนักแน่นอนค่ะแต่ถามคำถาม
00:23:40 → 00:23:44 ว่าเราจะมีวิธีไหนหรือเราจะทำอะไรได้บ้าง
00:23:44 → 00:23:48 อือฮึแล้วเราเจอปุ๊บลงมือทำเลยอย่างเงี้ย
00:23:48 → 00:23:51 มันก็จะเบาขึ้นเรื่อยๆเบาขึ้นเรื่อยๆอค่ะ
00:23:51 → 00:23:55 เพราะฉะนั้นตอนนี้นะครับคุณผู้ฟังถึงแม้
00:23:55 → 00:23:58 ว่าจะเป็นพี่อ้อยมาปรึกษาเรื่องว่าใครผิด
00:23:58 → 00:24:01 เงี้ยแต่เราก็เห็นมั้ยครับว่าค่ะถ้าเราหา
00:24:01 → 00:24:05 ว่าใครผิดเจอมั้ยเจออือฮึแต่เจอแล้วก็
00:24:05 → 00:24:07 ทุกข์ทั้งคู่อย่างเงี้ยอือไม่มีอะไรดี
00:24:07 → 00:24:10 ขึ้นเลยมีแต่แย่ลงดีขขึ้นใช่เราก็ถามคำ
00:24:10 → 00:24:14 ถามใหม่ว่าค่ะใครทุกข์อ่าแล้วเราก็จะรู้
00:24:14 → 00:24:18 อ้าวทุกข์ทั้งคู่อ่าฉันไม่อยากทุกข์ฉัน
00:24:18 → 00:24:21 ไม่อยากทุกข์เปลี่ยนคำถามอยากสุขป่ะล่ะ
00:24:21 → 00:24:24 อยากสุขเปลี่ยนคำถามโอเคอย่างเงี้ยแล้ว
00:24:24 → 00:24:27 เราก็จะทำให้เราแบบค่อยๆค้นพบวิธีในแต่ละ
00:24:27 → 00:24:30 เรื่องนะครับอืช่วงช่วงที่ผ่านมาเครับพี่
00:24:31 → 00:24:34 อ้อยสิกรความสุขเราเนี่ยเริ่มมีหลายตอนนะ
00:24:34 → 00:24:38 ครับที่ผู้ฟังฟังแล้วก็เกิดความคิดอืเกิด
00:24:39 → 00:24:41 ความคิดเห็นเป็นของตัวเองหรือไม่ก็เกิดคำ
00:24:41 → 00:24:44 ถามอะไรเงี้ยก็ส่งคำถามเข้ามาผ่านทางช่อง
00:24:44 → 00:24:46 ทางที่เ้ารับชมยกตัวอย่างอย่างเช่น
00:24:46 → 00:24:48 YouTube เนี่ยมันจะมีช่องให้คอมเมนต์
00:24:48 → 00:24:52 หรือผ่านทางรายการหรือผ่านทางเอ่อ Message
00:24:52 → 00:24:54 acc ส่วนตัวของเราส่วนตัวทั้งคู่เนี่ยนะ
00:24:54 → 00:24:58 ครับก็กราบขอบพระคุณคุณผู้ฟังนะครับที่
00:24:58 → 00:25:00 ที่ส่งความเห็นเหล่านี้มาเพราะว่าอย่าง
00:25:00 → 00:25:03 ตอนนี้เป็นต้นพอเราพูดคุยเรื่องนี้ปุ๊บ
00:25:03 → 00:25:06 หลายท่านอาจจะเอาไปฟังแล้วไปคิดถ้าเกิด
00:25:06 → 00:25:09 ยังสงสัยอยู่อือก็ถามมาแล้วแลกเปลี่ยนมุม
00:25:09 → 00:25:12 มองกันได้ค่ะแต่ถ้าเกิดว่ามีวิธีที่แบบ
00:25:12 → 00:25:17 เด็ดเจ๋งกว่านี้อีกอมาแบ่งเราด้วยนะฮะเรา
00:25:17 → 00:25:19 ก็จะได้เอามาแบ่งปันให้กับผู้ฟังกลุ่ม
00:25:19 → 00:25:22 อื่นนะครับที่จะได้มีประโยชน์ดีเพราะว่า
00:25:22 → 00:25:26 รายการเราคือรายการศัลยกรรมความสุขค่ะเรา
00:25:26 → 00:25:30 จะมีความสุขมากขึ้นมีความทุกข์น้อยลงค่ะ
00:25:30 → 00:25:33 ก็ด้วยวิธีคิดด้วยคมความคิดของตัวเราเอง
00:25:34 → 00:25:36 ค่ะอันนี้คือเป้าหมายของเรานะครับค่ะวัน
00:25:36 → 00:25:39 นี้ผมพี่วีและพี่อ้อยต้องลาไปก่อนครับ
00:25:40 → 00:25:42 สวัสดีครับสวัสดี
00:25:42 → 00:25:46 ค่ะติดตามรายการทางเว็บไซต์และ
00:25:46 → 00:25:49 แอปพลิเคชันของ Thai PBS podcast
00:25:49 → 00:25:52 spotify soundcloud Google podcast
00:25:52 → 00:25:54 Apple podcast และ YouTube Channel
00:25:54 → 00:25:59 Thai PBS podcast tha PBS Part
00:25:59 → 00:26:01 View the world via The Voice
00:26:01 → 00:26:07 [เพลง]