00:00:06 → 00:00:09 เรื่องนี้เป็นของสาวน้อย ไอริส หรือม่านตา
00:00:09 → 00:00:12 ม่านตาอ่อนไหวต่อสิ่งรอบตัวมาก
00:00:13 → 00:00:15 มากจนกระทั่งว่าเธอมีน้ำตาอยู่ตลอดเวลา
00:00:16 → 00:00:18 เธอร้องไห้ตอนที่เศร้า
00:00:20 → 00:00:21 ตอนที่มีความสุข
00:00:23 → 00:00:25 หรือแม้แต่ตอนที่เธอระคายเคือง
00:00:28 → 00:00:31 เธอมีต่อมพิเศษ ที่เรียกว่าต่อมน้ำตาเพื่อผลิตน้ำตาใหม่
00:00:31 → 00:00:33 และท่อพิเศษ ที่เรียกว่าหลอดน้ำตา
00:00:33 → 00:00:35 เพื่อระบายน้ำตาเก่าออกไป
00:00:36 → 00:00:38 เธอหลั่งน้ำตามากจนกระทั่งเธอใช้น้ำตาถึง
00:00:38 → 00:00:41 สามร้อยมิลลิลิตรต่อวัน
00:00:41 → 00:00:42 ร้อยสิบสี่ลิตรต่อปี
00:00:43 → 00:00:45 ถ้าคุณสังเกตดี ๆ
00:00:45 → 00:00:48 คุณจะเห็นว่าเธอหลั่งน้ำตาทีละน้อยอยู่ตลอดเวลา
00:00:49 → 00:00:52 น้ำตาปกติที่สาวน้อยม่านตาผลิตออกมาตลอดเวลา
00:00:52 → 00:00:54 เกิดจากสารเคลือบสามชั้น
00:00:54 → 00:00:57 ที่คอยปกคลุมเธอและกันสิ่งสกปรกและฝุ่นละอองออกไป
00:00:58 → 00:01:00 ถัดจากม่านตามีชั้นเมือก
00:01:00 → 00:01:03 ที่ยึดทุกอย่างไว้กับเธอ
00:01:03 → 00:01:06 ถัดจากนั้นเป็นชั้นน้ำ
00:01:06 → 00:01:09 ที่ทำให้ม่านตาชุ่มชื่น ป้องกันเชื้อโรคที่มารุกราน
00:01:09 → 00:01:12 และป้องกันผิวของเธอ หรือกระจกตา ไม่ให้เสียหาย
00:01:13 → 00:01:15 และสุดท้ายเป็นชั้นไขมัน
00:01:15 → 00:01:18 สารเคลือบมันชั้นนอกสุด ที่ทำให้ผิวนอกราบเรียบ
00:01:18 → 00:01:20 ให้ม่านตามองผ่านมาได้
00:01:20 → 00:01:22 และป้องกันไม่ให้สารเคลือบชั้นอื่นระเหยไปหมด
00:01:23 → 00:01:24 ปกติแล้วม่านตาใช้ชีวิตประจำวัน
00:01:24 → 00:01:28 โดยไม่รู้สึกตัวเลยว่าน้ำตาปกติกำลังทำหน้าที่อยู่
00:01:28 → 00:01:30 ซึ่งจริง ๆ ก็เป็นหน้าที่หลักนั่นแหละ
00:01:30 → 00:01:32 แต่แล้ววันหนึ่งเธอก็ได้พบกับสาวน้อยหัวหอม
00:01:32 → 00:01:34 ม่านตาหลงเสน่ห์เธอในทันใด
00:01:34 → 00:01:37 หัวหอมช่างดูเฉิดฉายในเปลือกสีม่วง
00:01:37 → 00:01:39 และกลิ่นเธอก็เยี่ยม
00:01:39 → 00:01:42 ม่านตาเลยชวนหัวหอมมาทานข้าวเย็นที่บ้าน
00:01:43 → 00:01:45 แต่เมื่อหัวหอมมาถึงที่บ้าน แล้วถอดเปลือกของเธอออก
00:01:45 → 00:01:47 ก็เกิดเรื่องร้ายขึ้น
00:01:47 → 00:01:49 เมื่อปอกเปลือกหัวหอม
00:01:49 → 00:01:51 ก็เกิดปฏิกิริยาเคมี
00:01:51 → 00:01:54 เปลี่ยนสารซัลฟอกไซด์ที่ทำให้เกิดกลิ่นหอม
00:01:54 → 00:01:56 เป็นกรดซัลฟีนิก
00:01:56 → 00:01:59 และกลายเป็นสารระคายเคืองที่มีชื่อย้าวยาว
00:02:00 → 00:02:03 ซิน-โพรเพนเธียล เอส-ออกไซด์
00:02:04 → 00:02:07 ก๊าซนี้ทำให้ม่านตาระคายเคือง และทันใดนั้นเธอก็หยุดน้ำตาไว้ไม่ได้
00:02:07 → 00:02:09 เธอเริ่มร้องไห้อย่างหยุดไม่อยู่
00:02:10 → 00:02:13 น้ำตาตอบสนองต่างจากน้ำตาปกติ
00:02:13 → 00:02:14 ที่ม่านตาคุ้นเคย
00:02:14 → 00:02:16 เพราะมันถูกออกแบบมา
00:02:16 → 00:02:18 ให้ล้างสารระคายเคือง หรือละออง
00:02:18 → 00:02:21 และหลั่งออกมามากกว่าน้ำตาปกติ
00:02:21 → 00:02:23 และชั้นน้ำของน้ำตาปฏิกริยา มีสารต้านเชื้อโรคมากกว่า
00:02:23 → 00:02:27 เพื่อหยุดยั้งไม่ให้เชื้อโรคเข้ามาได้
00:02:28 → 00:02:30 ม่านตาและหัวหอมเสียใจมาก
00:02:30 → 00:02:33 พวกเธอคงไม่สามารถไปด้วยกันได้
00:02:33 → 00:02:37 เพราะม่านตาจะระคายเคืองและร้องไห้ทุกครั้ง ที่หัวหอมปอกเปลือกออก
00:02:37 → 00:02:39 ดังนั้น หัวหอมเลยแยกทางกับม่านตา
00:02:39 → 00:02:42 เมื่อหัวหอมเดินผ่านประตูออกไป ม่านตาก็หยุดหลั่งน้ำตา
00:02:42 → 00:02:44 แล้วก็เริ่มร้องไห้ใหม่ทันที
00:02:44 → 00:02:48 แต่ตอนนี้ไม่ได้ร้องไห้ด้วยน้ำตาตอบสนอง แต่ด้วยน้ำตาจากอารมณ์
00:02:49 → 00:02:52 เมื่อคนเราเศร้าหรือดีใจสุด ๆ
00:02:52 → 00:02:54 เรารู้สึกเหมือนเสียการควบคุม
00:02:54 → 00:02:55 ซึ่งอาจเป็นอันตรายได้
00:02:55 → 00:02:58 น้ำตาอารมณ์จึงหลั่งออกมาเพื่อทำให้อารมณ์สงบลง
00:02:58 → 00:03:00 อย่างที่เร็วที่สุด
00:03:00 → 00:03:02 รวมถึงปฏิกริยาทางกายอื่น ๆ
00:03:02 → 00:03:05 เช่นชีพจรที่สูงขึ้น และการหายใจที่ช้าลง
00:03:05 → 00:03:07 แต่นักวิทยาศาสตร์ก็ยังไม่แน่ใจ
00:03:07 → 00:03:11 ว่าทำไมและอย่างไรน้ำตาจึงช่วยให้รู้สึกดีขึ้น
00:03:11 → 00:03:15 น้ำตาอาจเป็นกลไกทางสังคมเพื่อให้เกิดความสงสาร หรือแสดงการยอมแพ้
00:03:15 → 00:03:17 งานวิจัยบางงานพบว่า
00:03:17 → 00:03:21 น้ำตาอารมณ์มีฮอร์โมนความเครียดอยู่สูงกว่าน้ำตาชนิดอื่น
00:03:21 → 00:03:24 เช่น เอซีทีเอช และ เอนเซฟาลิน
00:03:24 → 00:03:26 ซึ่งเป็นสารความสุข และแก้ปวดตามธรรมชาติ
00:03:26 → 00:03:30 ในตอนนี้น้ำตาอารมณ์ก็กำลังทำให้ม่านตาเริ่มสงบ
00:03:30 → 00:03:32 และส่งสัญญาณให้คนอื่นรับรู้ถึงภาวะอารมณ์ของเธอ
00:03:33 → 00:03:35 เสียใจด้วยนะที่เธอคบกับหัวหอมต่อไปไม่ได้
00:03:35 → 00:03:37 แต่อย่ากังวล
00:03:37 → 00:03:39 ตราบเท่าที่เธอมีน้ำตาสามชนิด
00:03:39 → 00:03:42 ช่วยสร้างสมดุล และทำให้เธอมีสุขภาพดี ม่านตาก็จะดีขึ้น
00:03:42 → 00:03:43 แล้วเธอก็จะเห็นเอง