00:00:00 → 00:00:00 ก็
00:00:00 → 00:00:04 สวัสดีค่ะมาดังภาพแผนไทยค่ะวันนี้ขอมาใน
00:00:04 → 00:00:06 รูปแบบเสียงนะคะแต่ไม่อ่านหนังสือเล่มนึง
00:00:06 → 00:00:09 ค่ะแล้วก็รู้สึกว่ามันเหมาะกับคนวัย
00:00:09 → 00:00:13 ปัจฉิมวัยอย่างพวกเรามากๆชื่อหนังสือสู่
00:00:13 → 00:00:16 วัยชราอย่างมีศิลปะนะคะหลายคนอาจจะมองว่า
00:00:16 → 00:00:19 เฮ้ยวัย 30 กว่า 40 กว่ามันปัจฉิมวัยแล้ว
00:00:19 → 00:00:21 หรอมันจะเข้าสู่วัยชราแล้วหรออยากจะบอก
00:00:21 → 00:00:24 ว่าถ้าได้ทางแพทย์แผนไทยนะคะเราปัจฉิมวัย
00:00:24 → 00:00:28 ตั้งแต่อายุ 30 กันแล้วค่ะคือสังเกตได้
00:00:28 → 00:00:30 เลยนะคะทำไมถึงบอกว่า 30 เริ่มเข้า
00:00:30 → 00:00:33 ปัจฉิมวัยและก็เพิ่งเข้าใจตอนที่มะเร็ง
00:00:33 → 00:00:36 แผนไทยนั่นแหละแล้วก็เริ่มมีอาการตัวเอง
00:00:36 → 00:00:40 คือพอมันมีอาการทางลมมาปุ๊บนั่นล่ะเรา
00:00:40 → 00:00:43 เข้าสวยปัจฉิมวัยแล้วนะคะเป็นวัยที่โรคลม
00:00:43 → 00:00:46 ความเสื่อมของร่างกายจะมาในวัยนี้นะครับ
00:00:46 → 00:00:48 ซึ่งตอนแรกค่ะได้เสนอซื้อเล่มนี้มากนะ
00:00:48 → 00:00:51 ตั้งใจจะมาทำความเข้าใจในวัยนี้เวลาเขา
00:00:51 → 00:00:53 ว่าเราควรจะเตรียมรับมือกับวัยนี้ยังไง
00:00:53 → 00:00:56 เพราะเรารู้ว่าเขาว่าถ้าพูดในเรื่องของ
00:00:56 → 00:00:58 ความเสื่อมของร่างกายเราต้องทรมานกับกับ
00:00:58 → 00:01:01 ร่างกายที่มันจะค่อยๆนับถอยชุดส่งไปอยู่
00:01:01 → 00:01:04 แล้วแต่มันมีเรื่องของจิตใจด้วยเราจะมี
00:01:04 → 00:01:07 กันเตรียมใจอย่างไรพอดีจะเข้าสู่วัยนี้
00:01:07 → 00:01:10 อย่างมีคุณภาพแต่ด้วยซื้อได้มีมาตั้งแต่
00:01:10 → 00:01:12 จ่ายเพื่อตัวเองด้วยเพื่อคนรอบข้างคนใกล้
00:01:12 → 00:01:14 ตัวคนในครอบครัวด้วยแล้วก็อีกส่วนหนึ่งก็
00:01:14 → 00:01:17 คือคนแข็งแรงส่วนใหญ่ค่ะหรือว่าผู้ฟัง
00:01:17 → 00:01:19 YouTube ได้นะคะแฟนส่วนใหญ่ดังก็เชื่อ
00:01:19 → 00:01:22 ว่าเกิน 90% ก็เป็นคนที่อายุเกิน 30 ทั้ง
00:01:22 → 00:01:25 นั้นคือเข้าสู่ปัจฉิมวัยด้วยกันทำนาย
00:01:25 → 00:01:27 นภันต์แต่คิดว่าเป็นประโยชน์ต้องบอกว่า
00:01:27 → 00:01:30 หนังสือเล่มนี้เนี่ยไม่ได้พูดให้เรามอง
00:01:30 → 00:01:33 โลกในแง่ดีอย่างเดียวแต่เขาบอกว่าให้เรา
00:01:33 → 00:01:35 มองอย่างรอบด้านนอกจากมันจะมีความเสื่อม
00:01:35 → 00:01:38 มีข้อไม่ดีมากมายอย่างไรคนชอบพูดว่าแก่
00:01:38 → 00:01:40 แล้วไม่มีอะไรดีอย่างนะคะแต่เรื่องเนี้ย
00:01:40 → 00:01:44 บอกให้เราย้อนนึกในอีกบางแง่มุมที่เราลืม
00:01:44 → 00:01:47 นึกไปถึงว่ามันมีข้อได้เปรียบอยู่ในวัย
00:01:47 → 00:01:50 นี้มันมีอะไรบ้างแล้วมีข้อแนะนำที่จะทำ
00:01:50 → 00:01:53 ให้เรามองโลกอย่างไรรับมือกับวัยนี้อย่าง
00:01:53 → 00:01:55 ไรให้เราใช้ชื่อในวันเนี้ยอย่างมีความ
00:01:55 → 00:01:59 หมายมากินขึ้นนะคะแต่ก็อยากที่จะนำมาสรุป
00:01:59 → 00:02:01 คร่าวคร่าวและก็ถือว่าเป็นเหมือนกับ
00:02:01 → 00:02:03 หนังสือเสียงแล้วกันนะคะสำหรับใครที่สนใจ
00:02:03 → 00:02:07 แนะนำว่าไปซื้อมาอ่านได้เลยนะคะเล่นนี้
00:02:07 → 00:02:09 เนี่ยชื่อหนังสืออย่างที่บอกไปสู่วัยชรา
00:02:09 → 00:02:12 อย่างมีศิลปะแรงบันดาลใจเพื่อชีวิตที่งาม
00:02:12 → 00:02:16 อุดมเขียนโดยจอห์นเลนค่ะแปลโดยคุณสายพิณ
00:02:16 → 00:02:18 กุลกนกวรรณธรรมดานิลวรรณอาทิการเริ่มคือ
00:02:18 → 00:02:22 คนสดใสคติอรพงศ์สำนักพิมพ์สวนเงินมีมาแต่
00:02:22 → 00:02:25 ถ้าเกิดใครที่ยังไม่สะดวกอ่านวันนี้ลองมา
00:02:25 → 00:02:28 ฟังไปด้วยกันนะคะแดงขอแบ่งการรีวิววันนี้
00:02:28 → 00:02:31 เป็นสะพานผ่านแรกเนี่ยจะเป็นพาที่พูดถึง
00:02:31 → 00:02:34 เรื่องของข้อคิดเกี่ยวกับวัยชราข้อดีของ
00:02:34 → 00:02:38 วัยนี้ที่เราอาจจะหลงลืมหรือมองข้ามไป
00:02:38 → 00:02:40 ส่วนที่ 2 จะเป็นเรื่องของการรับมือกับ
00:02:40 → 00:02:44 ความชราค่ะแล้วก็ส่วนสุดท้ายเป็นการชลอ
00:02:44 → 00:02:47 ก้าวย่างของวัยชรามาเริ่มกันที่อ่านแรก
00:02:47 → 00:02:50 เลยพาร์ทแรกนะคะข้อคิดเกี่ยวกับวัยคราง
00:02:50 → 00:02:54 แดงสะดุดใจตั้งแต่ประโยคนี้นะคะดันขออ่าน
00:02:54 → 00:02:58 ให้ฟังนะคะในหน้า 18 กราบที่ร่างกายนี้
00:02:58 → 00:03:01 ยังทำงานด้วยดีและมีเนื้อเพลงความเจ็บ
00:03:01 → 00:03:04 ป่วยเล็กๆน้อยๆการสังขารที่ร่วงโรยผมค่อน
00:03:04 → 00:03:07 ข้างเบาใจกับการค้นพบว่าแม่อวัยวะหลาย
00:03:07 → 00:03:11 ส่วนค่อยๆเสื่อมสภาพด้านอื่นๆหรือด้านใน
00:03:11 → 00:03:15 กลับขึ้นมามีบทบาทอยู่เงียบๆสัมพันธภาพ
00:03:15 → 00:03:18 ระหว่างผมกับโลกกำลังเคลื่อนย้ายจากแง่
00:03:18 → 00:03:23 มุมหรือความสนใจภายนอกสู่ภายในความปิติ
00:03:23 → 00:03:27 ความเงียบความนิ่งและการใคร่ครวญมีความ
00:03:27 → 00:03:32 สำคัญมากขึ้นการสร้างการทำและการวิ่งวุ่น
00:03:32 → 00:03:36 ลดบทบาทลงไปอย่างไรก็ตามการแก่ตัวไม่ใช่
00:03:36 → 00:03:39 เรื่องล้อเล่นไวสตาร์ต้องอาศัยความกล้า
00:03:39 → 00:03:42 หาญและการปล่อยวางซึ่งต่างขั้วกับความ
00:03:42 → 00:03:45 เชื่อมั่นในตัวเองและรมดึงดันในครั้ง
00:03:45 → 00:03:46 เยาว์วัย
00:03:46 → 00:03:50 มีความชราไม่ใช่เรื่องของคนใจเสาะและใคร
00:03:50 → 00:03:53 ก็ตามที่เฝ้าดูความร่วงโรยของสังขารด้วย
00:03:53 → 00:03:57 ใจสังเวชก็ต้องยอมรับว่ามันน่าเวทนาจริงๆ
00:03:57 → 00:03:59 เหมือนอย่างที่แมรี่ see More Reason
00:03:59 → 00:04:03 เขียนไว้ว่าการเข้าดูความผูกก่อนของร่าง
00:04:03 → 00:04:06 กายตนเองการเป็นพยานต่อความถดถอยทางสายตา
00:04:06 → 00:04:11 การฟังเร็วแรงความคล่องแคล่วและความจำ
00:04:11 → 00:04:15 ระยะสั้นที่ค่อยๆถดถอยไปถือเป็นวีรกรรม
00:04:15 → 00:04:19 ความสงบและความอดทนที่ควรการชื่นชมสิ่ง
00:04:19 → 00:04:22 อยู่นี่อาจเป็นช่วงเวลาแห่งความเศร้าและ
00:04:22 → 00:04:25 การสูญเสียอย่างหนักหน่วงแต่ขณะเดียวกัน
00:04:25 → 00:04:28 ก็เป็นช่วงเวลาแห่งความหมายและจิตวิญญาณ
00:04:28 → 00:04:31 อันเป็นรางวัลที่ช่วยให้เราแต่ละคนตายตา
00:04:31 → 00:04:35 หลักที่ได้รู้ว่าอย่างน้อยในบางส่วนบาง
00:04:35 → 00:04:38 ด้านเราได้ลุล่วงพันธกิจที่ได้เกิดมาเป็น
00:04:38 → 00:04:42 เราชีวิตที่เต็มอิ่มควรให้โอกาสเราได้
00:04:42 → 00:04:46 ตระหนักถึงแสงและเงาการขึ้นและลงความยิน
00:04:46 → 00:04:49 มีสีและความผิดหวังของการเดินทางครั้ง
00:04:49 → 00:04:53 ใหญ่นี้นี่เป็นบางประโยคจากส่วนแรกนะคะ
00:04:53 → 00:04:55 ข้อเกี่ยวกับวัยชราที่เรารู้สึกว่าแต่ง
00:04:55 → 00:04:58 อ่านแล้วก็ชอบนะครับเป็นความย้อนแย้งที่
00:04:58 → 00:05:01 เราอาจจะทุกข์กับบางเรื่องแต่ในขณะเดียว
00:05:01 → 00:05:04 กันก็มีอีกหลายแง่มุมที่เราจะได้อิ่มเอม
00:05:04 → 00:05:08 กับวัยชราวัยนี้นะคะมาถึงภาคที่ 2 เนี่ย
00:05:08 → 00:05:11 จะเป็นเรื่องของการรับมือกับความชนาค่ะ
00:05:11 → 00:05:14 แต่งชอบตั้งแต่คำโปรยเลยไม่มีใครแก่ไป
00:05:14 → 00:05:17 กว่าคนผู้หมดความกระตือรือร้นเป็นคำพูด
00:05:17 → 00:05:20 ของเอลีเดวิดธอโรนะคะซึ่งนั่นก็หมายความ
00:05:20 → 00:05:24 ว่าอายุเป็นเพียงตัวเลขจริงๆค่ะถ้าเรายัง
00:05:24 → 00:05:27 คงกระตือรือร้นไม่ว่าวัยไหนเราก็ยัง
00:05:27 → 00:05:30 สามารถสดชื่นได้อยู่เสมอในพาร์ทนี้ก็มี
00:05:30 → 00:05:32 อีกหลายประโยคหลายย่อหน้าที่ดันชอบนะคะ
00:05:32 → 00:05:35 เริ่มต้นกันที่เรื่องของการชุบชูด้านบวก
00:05:35 → 00:05:37 การจะหลีกเลี่ยงแง่มุมที่ไม่พึงปรารถนา
00:05:37 → 00:05:41 ของวัยชราลองพยายามใช้ชีวิตในกรอบคิดด้าน
00:05:41 → 00:05:45 บวกคบหามิตรสหายผู้มองโลกในแง่ดีและซื่อ
00:05:45 → 00:05:49 ตรงต่อตนเองก็ไม่มีอะไรมีค่าเท่ากับความ
00:05:49 → 00:05:52 สำคัญของการซื่อตรงต่อด้านมืดของตนซึ่งก็
00:05:52 → 00:05:55 คือข้อด้อยทั้งหลายประเด็นนี้โดนใจผมมาก
00:05:55 → 00:05:59 ทีเดียวและก็พบว่าพูดง่ายแต่ทำยากมากสภาพ
00:05:59 → 00:06:02 การดูแยกหาท่านกำลังเจ็บปวดด้วยโรคร้าย
00:06:02 → 00:06:06 ที่ควบความชีวิตผมเข้าใจดีว่ามันเลวร้าย
00:06:06 → 00:06:10 แต่พยายามหลีกเลี่ยงอยากค่ะหลังยอมตนเป็น
00:06:10 → 00:06:13 เหยื่อการสงสารตนเองทำไมต้องเป็นฉันด้วย
00:06:13 → 00:06:16 ฉันทำอะไรไว้หรือถึงต้องอยู่ในสภาพนี้
00:06:16 → 00:06:20 ความคิดนี้พอเข้าใจได้แต่มันไม่ช่วยอะไร
00:06:20 → 00:06:25 และมันไม่ดีแกเราเลยลองฝืนโชคชะตาซึ่งอาจ
00:06:25 → 00:06:29 ยากเย็นทีเดียวพยายามมองด้านบวกระลึกรู้
00:06:29 → 00:06:32 ถึงความอาจารย์และข้อดีที่ยังมีชีวิตอยู่
00:06:32 → 00:06:35 แทนที่จะเฝ้ารำพึงถึงความกลวงเปล่าของ
00:06:35 → 00:06:39 ชีวิตลองหาอะไรทำหาทางเยียวยาแผลเก่าจาก
00:06:39 → 00:06:43 สัมพันธภาพก่อนเก่าที่ล้มเหลวที่สำคัญไม่
00:06:43 → 00:06:46 ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นแต่อยู่ที่วิธีมองสิ่ง
00:06:46 → 00:06:49 นั้นๆมีการบอกโลกในแง่ดีเป็นสิ่งที่เรียน
00:06:49 → 00:06:53 รู้ได้ตอกและท่านใส่ใจความเอื้ออารีต่อตน
00:06:53 → 00:06:56 เองยังใหม่รวมถึงการยอมรับการสูญเสียใน
00:06:56 → 00:07:00 ทางที่ถูกในว่ากำลังวังชาความกระสับกระเส
00:07:00 → 00:07:05 ปัดประโยคความจำความหวังไวมันอาจหมดไป
00:07:05 → 00:07:09 แล้วไม่กลับคืนมันเคยดำรงอยู่และเราเคย
00:07:09 → 00:07:13 ได้ใช้แต่บัดนี้ถึงเวลาที่เราจะก้าวข้าม
00:07:13 → 00:07:17 และฝึกยอมรับสถานะตนเองในปัจจุบันการ
00:07:17 → 00:07:21 ปฏิเสธความแก่เฒ่าหาใช่อื่นใดคือการไม่
00:07:21 → 00:07:23 ยอมรับหนึ่งในกระบวนการเปลี่ยนแปลงของ
00:07:23 → 00:07:27 ชีวิตความกลัวการแก่อาจเลวร้ายยิ่งกว่า
00:07:27 → 00:07:33 กันแก่เองการเกษียณเราแต่ละคนเกิดมาพร้อม
00:07:33 → 00:07:37 กับพรสวรรค์เฉพาะตนซึ่งเรามีชีวิตและจะ
00:07:37 → 00:07:40 ตายไปพร้อมกับมันไม่ว่าเราจะรู้หรือไม่ใน
00:07:40 → 00:07:44 ความคิดของผมหนึ่งในเป้าหมายของชีวิตคือ
00:07:44 → 00:07:48 การค้นหาและเติมเต็มความสามารถอันนี้ก็จะ
00:07:48 → 00:07:51 ทำให้มันเด่นตาลเป็นคนทางการแสดงออกซึ่ง
00:07:51 → 00:07:53 จะใช้ระยะภาพส่วนตนของเรา
00:07:53 → 00:07:57 มีความเครียดความเครียดพอประมาณอาจเป็น
00:07:57 → 00:08:00 ประโยชน์ในแง่การเตือนตัวกระตุ้นหรือแม้
00:08:00 → 00:08:03 แต่ความท้าทายแต่ความเครียดที่มากเกินไป
00:08:03 → 00:08:07 อาจซ้ำเติมอาการทั้งหลายของวัยชราทางแก้
00:08:07 → 00:08:09 ความเคลื่อประการหนึ่งคือการฝึกตอบรับ
00:08:09 → 00:08:12 อย่างผ่อนคลายให้เป็นนิสัยซึ่งอาจเป็น
00:08:12 → 00:08:15 วิธีง่ายๆเช่นการลูบไล้สัตว์เลี้ยงตัว
00:08:15 → 00:08:20 โปรดการฝึกสมาธิภาวนาโยคะและการฝึกหายใจ
00:08:20 → 00:08:23 การเดินท่องไปในธรรมชาติการฟังดนตรีที่
00:08:23 → 00:08:27 ไพเราะอาจให้ผลดีได้เช่นกันความงามเป็น
00:08:27 → 00:08:30 หนึ่งในยาวิเศษที่ช่วยเยียวยาชีวิตเพราะ
00:08:30 → 00:08:33 พบได้ในทุกที่และไม่ต้องซื้อหาและไม่ได้
00:08:33 → 00:08:37 ลองสัมผัสย่อมจะพบกับความสงบเย็นความรู้
00:08:37 → 00:08:38 สึกผิด
00:08:38 → 00:08:42 จะพยายามแบ่งปันความรู้สึกผิดของท่าน
00:08:42 → 00:08:46 สารภาพและให้อภัยตัวเองซื่อสัตย์ต่อความ
00:08:46 → 00:08:49 เป็นตัวท่านและไม่เน้นย้ำความดีพร้อมหรือ
00:08:49 → 00:08:54 ข้อด้อยของตนจนเกินจริงความกลัวการจะก้าว
00:08:54 → 00:08:58 ข้ามพ้นความกลัวเราต้องขันสุขความรักฝึก
00:08:58 → 00:09:02 ทำสิ่งเล็กๆที่ท่านเคยกลัวความกลัวจะเกาะ
00:09:02 → 00:09:05 กลุ่มเหนียวแน่นค่ะไม่ถูกท้าทายเรียนรู้
00:09:05 → 00:09:08 ที่ใช้พลังแห่งความรักและความเมตตาขจัด
00:09:08 → 00:09:12 ซึ่งความกลัวสิ่งที่ทำให้เราทุกข์สาหัสมี
00:09:12 → 00:09:15 ชีวิตคือความกลัวนั่นเองหาใช่สิ่งที่เรา
00:09:15 → 00:09:18 กลัวไม่ส่วนที่สามเป็นเรื่องของการชลอ
00:09:18 → 00:09:21 ก้าวย่างของความชราค่ะหนังสือบอกไว้ว่า
00:09:21 → 00:09:25 แม้เราไม่สามารถเอาชนะธรรมชาติของความชรา
00:09:25 → 00:09:29 เพราะว่าเราอาจข้ามพ้นปัญหาบางประการได้
00:09:29 → 00:09:33 ด้วยทัศนคติและพฤติกรรมในแง่นี้ข้อสังเกต
00:09:33 → 00:09:35 ต่อไปนี้แม่ไม่ใช่เรื่องใหม่แต่อาจมีคุณ
00:09:35 → 00:09:40 ค่าอยู่บ้างมันฝืนแนะนำไป 4 23 แนวคิด
00:09:40 → 00:09:43 เลยนะคะแต่งกริชยกเนื้อหาบางส่วนของภาพ
00:09:43 → 00:09:47 นี้มาอ่านให้ฟังค่ะการรู้ว่าจะแก้อย่างไร
00:09:47 → 00:09:50 เป็นงานชิ้นเอกของปัญญาล่ะเป็นบทที่ยาก
00:09:50 → 00:09:55 ที่สุดในศิลปะแห่งการมีชีวิตอองรีอามิลค์
00:09:55 → 00:09:58 ชีวิตที่เปลี่ยนพลานามัย
00:09:58 → 00:10:00 นักประพันธ์ maurice ernest เขียน
00:10:00 → 00:10:05 หนังสือชื่อชีวิตยืนยาวโดยลองก็ไลฟ์สำรวจ
00:10:05 → 00:10:07 ประวัติชีวิตของคนที่มีอายุยืนถึงร้อยปี
00:10:07 → 00:10:11 ในวัฒนธรรมต่างๆของยุโรปประมวลความไว้ว่า
00:10:11 → 00:10:14 การยึดหลักปฏิบัติทางกายเพียงไม่กี่
00:10:14 → 00:10:18 ประการจะช่วยให้คนเรามีชีวิตยืนยาว 100
00:10:18 → 00:10:23 ถึง 120 ปีเขาให้หลักปฏิบัติไว้ดังนี้กิน
00:10:23 → 00:10:25 กะพอประมาณออกกำลังกายและสูดอากาศ
00:10:25 → 00:10:30 บริสุทธิ์ให้มากเลือกอาชีพที่เป็นมิตรซ้ำ
00:10:30 → 00:10:33 เสริมบุคลิกภาพที่สุขุมเยือกเย็นหรือราย
00:10:33 → 00:10:37 กังวลมันรักษาสุขอนามัยและความสะอาดดื่ม
00:10:37 → 00:10:40 เครื่องดื่มที่ดีและมีขอโปรดละเว้นยา
00:10:40 → 00:10:43 กระตุ้นหรือยากล่อมประสาทพักผ่อนให้เพียง
00:10:43 → 00:10:47 พอขับถ่ายเป็นประจำทุกวันอยู่ในที่ที่
00:10:47 → 00:10:51 อากาศอบอุ่นรื่นรมย์กับเพศสัมพันธ์แต่พอ
00:10:51 → 00:10:54 ดีอย่างเจ็บป่วยควรได้รับการรักษาที่ถูก
00:10:54 → 00:10:55 ต้อง
00:10:55 → 00:10:59 การออกกำลังกายที่เหมาะสมมีบทบาทสำคัญใน
00:10:59 → 00:11:02 การบำรุงรักษาสุขภาพทางกายที่แข็งแรง
00:11:02 → 00:11:05 สมบูรณ์ยิ่งการเดินถือเป็นกิจกรรมที่
00:11:05 → 00:11:08 สำคัญกว่านั้นกิจกรรมที่มีส่วนให้ออก
00:11:08 → 00:11:12 กำลังกายอย่างโยคะพิลาทิสและไทยชี่ก็ล้วน
00:11:12 → 00:11:15 มีประโยชน์และเหมาะแก่คนชราไม่น้อยที่
00:11:15 → 00:11:17 สำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าการออกกำลังกาย
00:11:17 → 00:11:21 คือการนอนคนที่มีช่วงนี้พักจะมีสุขภาพจิต
00:11:21 → 00:11:23 ที่ดีกว่า
00:11:23 → 00:11:27 การทบทวนชีวิตท่านอาจลองจดบันทึกที่เป็น
00:11:27 → 00:11:30 การวิพากษ์ชีวิตด้านในอย่างซื่อตรงมาก
00:11:31 → 00:11:34 กว่าการบันทึกเรื่องที่ทำในแต่ละวันเดือน
00:11:34 → 00:11:38 ด้านในที่ว่ารวมถึงความคิดความฝันความจะ
00:11:38 → 00:11:42 เยอะ 1 นายทัศนะคติและการตอบรับสิ่งที่
00:11:42 → 00:11:46 เกิดขึ้นกับท่านลองถามตัวเองว่าฉันรับมือ
00:11:46 → 00:11:49 กับความถดถอยที่มีแอดเลี่ยงของศักยภาพทาง
00:11:49 → 00:11:53 กายและสติปัญญาอย่างไรแสดงอาการอย่างไร
00:11:53 → 00:11:57 เมื่อโดนคนที่มีอายุน้อยกว่าและอาจมี
00:11:57 → 00:11:59 ประสบการณ์น้อยกว่าจะมีพลังความกระฉับ
00:11:59 → 00:12:03 กระเฉงมากกว่าเบียดแซงตอนนี้ถึงเวลาที่
00:12:03 → 00:12:06 ฉันควรยอมเป็นช้างเท่าหลังและวางมือจาก
00:12:06 → 00:12:10 การตัดสินใจใดๆแล้วหรือไม่ฉันจะฝืนทำตน
00:12:10 → 00:12:13 เป็นคนอื่นที่ไม่ใช่ตัวฉันเองไปถึงไหน
00:12:13 → 00:12:17 ที่ผ่านมาฉันได้ใช้เวลาบนโลกนี้อย่างมี
00:12:17 → 00:12:19 ค่าหรือไม่
00:12:19 → 00:12:22 เมื่อฉันจัดการเวลาให้แก่ตนเองและผู้อื่น
00:12:22 → 00:12:24 ได้ส่งดลดีหรือเปล่า
00:12:24 → 00:12:28 คุณสมบัติข้อใดในตัวฉันที่ให้ค่าสูงสุด
00:12:28 → 00:12:33 อะไรคือบ่อเกิดของความปิติในชีวิตแล้วฉัน
00:12:33 → 00:12:36 ใส่ใจสิ่งนั้นเพียงพอแล้วหรือยัง
00:12:36 → 00:12:39 ความสำคัญของเป้าหมาย
00:12:39 → 00:12:42 ชีวิตที่ไร้เป้าหมายคือชีวิตที่ว่างเปล่า
00:12:42 → 00:12:45 แต่ความหมายก็เป็นเรื่องที่ท่านต้องค้นหา
00:12:45 → 00:12:48 ด้วยตัวเองไม่ใช่สิ่งที่ผู้อื่นจะบอกได้
00:12:48 → 00:12:52 ว่าชีวิตของท่านเกิดมาเพื่ออะไรกล่าวให้
00:12:52 → 00:12:56 ง่ายเข้าชีวิตจำเป็นต้องมีเป้าหมายแต่มัน
00:12:56 → 00:12:58 ควรจะเป็นเป้าหมายของขั้นเองไม่ใช่การให้
00:12:58 → 00:13:02 ค่าหรือวงการโดยทรรศนะกระแสหลักกันนั้นจง
00:13:02 → 00:13:05 ให้เวลาแก่การค้นหาและกำหนดเป้าหมายชีวิต
00:13:05 → 00:13:09 ของท่านเมื่อท่านคนพบภารกิจนานและมุ่ง
00:13:09 → 00:13:12 บ้านแน่ชีวิตของท่านจะเต็มอิ่มขึ้นความ
00:13:12 → 00:13:16 สำคัญนี้เน้นย้ำด้วยปรัชญาเมธีนิสเซ่ซึ่ง
00:13:16 → 00:13:19 ได้เขียนไว้ว่าผู้รู้ว่ามีชีวิตไปทำไมก็
00:13:19 → 00:13:24 ยอมทนได้ทุกสิ่งการปรับภาชนะต่อปัญหาจริง
00:13:24 → 00:13:27 อยู่เราทั้งหลายอาจมีปัญหาอาจมีปัญหาการ
00:13:27 → 00:13:31 นอนแต่บางครั้งปวดขาเวลาเดินแต่สำคัญ
00:13:31 → 00:13:34 อย่างยิ่งที่เราจะไม่มองปัญหาเรานัดให้
00:13:34 → 00:13:36 ใหญ่โตเกินจริงโดยเฉพาะเมื่อเทียบกับความ
00:13:36 → 00:13:39 ยากลำบากเกินจินตนาการของผู้คนที่ต้อง
00:13:39 → 00:13:43 เผชิญทุกข์แสนสาหัสอยู่ทั่วโลกผู้ที่ความ
00:13:43 → 00:13:47 กลัดกลุ้มสมรมอย่างยากจะพาลทนการสำนึกบุญ
00:13:47 → 00:13:48 คุณ
00:13:48 → 00:13:52 จงพึงพอใจและขอบคุณในสิ่งที่ตนมีส่งลืม
00:13:52 → 00:13:55 ความยุ่งยากที่เป็นแค่ปัญหาหยุมหยิมในแต่
00:13:55 → 00:13:59 ละวันและหันมาตรวจตราชีวิตด้วยความชื่นชม
00:13:59 → 00:14:03 พอใจมีความสุขกับความเรื่องโรงเล็กๆน้อยๆ
00:14:03 → 00:14:07 จงมีความสุขกับความรื่นรมณ์ใดๆที่มีอยู่
00:14:07 → 00:14:11 ซึ่งรวมถึงมิตรภาพการเดินการทำสุวรรณทำ
00:14:11 → 00:14:16 อาหารการกินการเขียนบทกวีเขียนรูปสำหรับ
00:14:16 → 00:14:19 ผู้มีปัญหาทางกายภาพก็อาจเรื่องรถมีแต่
00:14:19 → 00:14:22 หนี้ปลับน้ำอยู่ในความสงัดเงียบและการ
00:14:22 → 00:14:25 อ่านหนังสือพึ่งให้เวลาแก่การอยู่กับความ
00:14:25 → 00:14:29 เงียบและการภาวนาไม่มีเรื่องเร่งรีบไม่มี
00:14:29 → 00:14:34 เส้นตายไม่มีวัดหมายใดๆเราสามารถเกินกับ
00:14:34 → 00:14:38 สิ่งรอบตัวไม่ว่าบนถนนนอกบ้านในสวนหรือ
00:14:38 → 00:14:41 ห้องนั่งเล่นเพียงแต่มองดูเพียงกับเฝ้า
00:14:41 → 00:14:45 ฟังเพียงแต่ใส่ใจต่อสิ่งนั้นๆสิ่งนี้จะ
00:14:45 → 00:14:49 มอบอาหารใจที่ไร้กาลเวลาทำมีเหตุผลให้
00:14:49 → 00:14:52 กตัญญูและขอบคุณอยู่เสมอ
00:14:52 → 00:14:55 การยอมรับ
00:14:55 → 00:14:58 อีกหนึ่งในกุญแจไขสู่ชีวิตที่น่าพึงพอใจ
00:14:58 → 00:15:02 คือการยอมรับไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในชีวิต
00:15:02 → 00:15:05 ยอมรับว่ากล้ามเนื้อในเรือนกายอ่อนแรงลง
00:15:05 → 00:15:08 ทุกวันจะหยิบจับทำสิ่งใดย่อมต้องใช้เวลา
00:15:08 → 00:15:13 มากขึ้นยอมรับว่าสมาธิของท่านถดถอยกว่า
00:15:13 → 00:15:16 ที่เคยเป็นกิจกรรมบางอย่างที่ผมคิดว่าทำ
00:15:16 → 00:15:21 ได้ง่ายทุกวันนี้กลับทำไม่ได้สรรพสินจะ
00:15:21 → 00:15:23 ไม่หวนคืนจึงไร้ประโยชน์ที่จะมัวอาลัย
00:15:23 → 00:15:27 อาวรณ์การเสแสร้งว่าตนยังหนูแม่นเป็นความ
00:15:27 → 00:15:30 โง่เขลาอย่างยิ่งในเมื่อความจริงไม่ได้
00:15:30 → 00:15:33 เป็นเช่นนั้นส่งให้เกียรติแก่ร่างกายที่
00:15:33 → 00:15:37 กำลังแกะเท่าของท่านในฐานะเพื่อนไม่ใช่ใน
00:15:37 → 00:15:40 ฐานะคนรับใช้ร่างกายนี้ไม่เคยเรียกร้อง
00:15:40 → 00:15:43 ความดีความชอบแต่รับใช้ท่านมาอย่างเป็น
00:15:43 → 00:15:47 กำลังแต่งนั้นจงฟังเสียงความต้องการและ
00:15:47 → 00:15:49 อยากทำร้ายมัน
00:15:49 → 00:15:52 ผู้มีอำนาจเหนือความแก่
00:15:52 → 00:15:56 ไม่มีสิ่งใดมีอำนาจเหนือร่างกายเท่ากับ
00:15:56 → 00:15:59 ความเชื่อของเราซึ่งมีอิทธิพลต่อทุกเซลล์
00:15:59 → 00:16:03 ในร่างกายนี้สิ่งที่ควบคุมชีวิตหาใช้ยิน
00:16:03 → 00:16:07 ชนิดใดแต่เป็นความเชื่อของเรานั่นเองพระ
00:16:07 → 00:16:10 พุทธเจ้าตรัสสอนไว้ว่าสภาวะทั้งหลายที่
00:16:10 → 00:16:14 เราเป็นเป็นผลจากความคิดของเราฐานของมัน
00:16:14 → 00:16:17 คือความคิดบังเกิดขึ้นด้วยความคิดมนุษย์
00:16:17 → 00:16:19 สามารถปรับเปลี่ยนชีวิตได้โดยการปรับ
00:16:19 → 00:16:20 เปลี่ยนเจตคติ
00:16:20 → 00:16:24 กระนั้นก็ตามสิ่งนี้จะเป็นไปได้มากน้อย
00:16:24 → 00:16:27 เพียงใดย่อมขึ้นอยู่กับความตั้งใจพลัง
00:16:27 → 00:16:31 ชีวิตการตัดสินใจเลือกและความกล้าหาญของ
00:16:31 → 00:16:33 เขาผู้นั้น
00:16:33 → 00:16:38 ควรสู่เบิ่งในช่วงปีไทยท้ายของชีวิตมาก
00:16:38 → 00:16:41 มอบโอกาสให้เราได้ครวญว่าทั้งหมดในชีวิต
00:16:41 → 00:16:44 ที่ผ่านมานั้นคืออะไรการพิจารณาไตร่ตรอง
00:16:44 → 00:16:48 อย่างจริงจังถึงคำถามที่ลึกซึ้งที่สุดเรา
00:16:48 → 00:16:52 คือใครค่ะและที่ทางใดที่เหมาะแก่เราการทำ
00:16:52 → 00:16:55 ตัวให้ช้าลงเป็นหนทางที่จะได้ประโยชน์จาก
00:16:55 → 00:16:58 ความจำเป็นนี้คนชนะทั้งชายและหญิงจำนวน
00:16:58 → 00:17:01 ไม่น้อยถูกภาคไปจากความโดดเดี่ยวอัน
00:17:01 → 00:17:04 จำเป็นและถูกชักจูงให้สนใจอยู่แต่เรื่อง
00:17:04 → 00:17:08 ภายนอกโดยบรรดาคนหนุ่มสาวผู้หวังดีแต่
00:17:08 → 00:17:10 เข้าใจผิดถึงความจำเป็นของการอยู่ตาม
00:17:10 → 00:17:14 ลำพังคนเราตายตามลำพังและการสร้างความ
00:17:14 → 00:17:17 คุ้นเคยกับการอยู่เพียงลำพังก่อนที่นาที
00:17:17 → 00:17:21 นั้นจะมาถึงย่อมเป็นการดีแต่ขอจบที่ผู้
00:17:21 → 00:17:25 เขียนเขียนในบทนำนะคะความชราเป็นธรรมชาติ
00:17:25 → 00:17:27 ส่วนหนึ่งของชีวิตเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยง
00:17:27 → 00:17:30 ไม่ได้และเราทั้งหลายไม่ช้าก็เร็วก็ต้อง
00:17:30 → 00:17:34 เผชิญกับความจริงนี้ก่อนจะถึงเวลานั้นเรา
00:17:34 → 00:17:38 คงได้แต่พยายามใช้ชีวิตอย่างสง่างามเปิด
00:17:38 → 00:17:42 ตาลมีจินตนาการถ้าเราไม่สามารถหลีกหนีจาก
00:17:42 → 00:17:45 สิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้อย่างนอนเราควรจะ
00:17:45 → 00:17:49 เข้าใจยอมรับและแม้กระทั่งเฉลิมฉลองช่วง
00:17:49 → 00:17:52 ต่อกฎหมายคุ้มครองของชีวิตผมเองเชื่อว่า
00:17:52 → 00:17:55 ความไม่จีรังนี่แหละที่ทำให้ชีวิตยิ่งมี
00:17:55 → 00:17:58 ค่าการรู้ว่ามันเป็นสิ่งชั่วคราวทำให้เรา
00:17:58 → 00:18:02 เห็นค่าของความงามทุกนาทีและไม่ยอมเสีย
00:18:02 → 00:18:05 โอกาสที่จะเรียนรู้และให้ความรักไม่ว่า
00:18:05 → 00:18:09 ท่านต้องประสบกับทุกใดชีวิตมีให้เสพและ
00:18:09 → 00:18:12 ความตายเป็นสัญญาณเตือนว่าเรายังมีชีวิต
00:18:12 → 00:18:16 และดำรงอยู่นะที่มีจริงๆจงมีชีวิตอย่างดี
00:18:16 → 00:18:21 ที่สุดจนกว่าชีวิตหางๆหวังว่าเนื้อหาบาง
00:18:21 → 00:18:23 ส่วนที่เดินนำมาฝากจากหนังสือและนี้จะ
00:18:23 → 00:18:26 เป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อยนะคะขอให้ทุกคน
00:18:26 → 00:18:29 มีวันที่ดีค่ะแล้วกลับมาพบกับแดงได้ใหม่
00:18:29 → 00:18:32 ในครั้งต่อไปมาแดงแพทย์แผนไทยสวัสดีค่ะ
00:18:32 → 00:18:34 อ่า
00:18:34 → 00:18:40 [เพลง]
00:18:40 → 00:18:44 ม.ค
00:18:44 → 00:18:47 พ.ย