00:00:00 → 00:00:02 เตรียมคำถามมาเยอะมากเลยแต่ว่าผมว่าผมผม
00:00:02 → 00:00:05 สนุกกับกับชีวิตคุณงวนมากกว่านะแต่มาให้
00:00:05 → 00:00:09 ผมเนี่ยผมดูไม่เป็นเลยใช่มันดูน่าเบื่อ
00:00:09 → 00:00:13 สำหรับวัยรุ่นไม่เท่คนนิ่งๆคนตี๊ดๆเนี่ย
00:00:13 → 00:00:15 เรามาชอบตรงนี้ได้ยังไงครับผมอ่านลิสต์คำ
00:00:15 → 00:00:17 ถามของพี่หมอแล้วก็นึกถึงถ้วยใบนี้ก็เลย
00:00:17 → 00:00:21 หยิบใบนี้มาเพราะใบนี้มันรั่วอืเราสงสัย
00:00:21 → 00:00:24 ว่าทำไมบ้านเรามันถึงไม่มีช่างปั้นเยอะๆ
00:00:24 → 00:00:26 เพราะว่ามันมีคนเรียนจบมาทุกปีปีละหลาย
00:00:26 → 00:00:29 ร้อยคนอะไรเงี้ยมันหายไปไหนหมดกว่าจะจบ
00:00:29 → 00:00:31 กว่าจะได้เรียนนี่ก็อุปสรรคแล้วนะจบเสร็จ
00:00:31 → 00:00:35 ก็ต้องมาพิสูจน์ตัวเองอีก้าเรากำลังวัย 30
00:00:35 → 00:00:38 กว่าจะต้องเก็บเงินจะต้องมีครอบครัวอนาคต
00:00:38 → 00:00:42 อีกไกล care พเรากำลังเดินสายที่ไม่รู้
00:00:42 → 00:00:44 มันจะสร้างรายได้ได้ยังไงแล้วเราเฮย
00:00:44 → 00:00:47 เศรษฐกิจคนไทยเด็กไทยจะไปต่อยังไงในเมื่อ
00:00:47 → 00:00:51 เราถูกปุกด้วยของที่ทะลักเข้ามาในราคาถูก
00:00:51 → 00:00:54 มันถูกกมันถูกรีแบรนด์ใกล้เคียงกันแลเรา
00:00:54 → 00:01:02 จะไปต่อยังไงจะทำยังไงให้คนเห็นคุณค่า
00:01:02 → 00:01:04 อย่างยุคผมอ่ะครับตอนเรียนจบมาก็ต้องซื้อ
00:01:04 → 00:01:08 รถก่อนต้องซื้อบ้านแต่งงานเรามีเรื่องที่
00:01:08 → 00:01:11 เราสนใจมีคำถามที่เราอยากหาคำตอบอยู่เรา
00:01:11 → 00:01:14 ก็เรื่องพวกเนี้ยไว้ทีหลังเราให้เวลากับ
00:01:14 → 00:01:17 การฝึกการทดลองแพนไว้ประมาณ 15 ปีถึง 20
00:01:17 → 00:01:19 ปีเพราะเราอยากรู้ว่ามันมันจะไปสุดที่ตรง
00:01:19 → 00:01:23 ไหนอะไไงช่างปั้นอยู่ในอยู่ในภูเขาครับ
00:01:23 → 00:01:25 เออไปฝึกกับแกก็คือเหมือนในหนังจีนเลยอ่ะ
00:01:25 → 00:01:29 เอายุประมาณ 80 แล้วทั้งชีวิตเาอ่ะเขาเคย
00:01:29 → 00:01:32 รับคน 1 คนคนทั้งปั้นญี่ปุ่นเราก็อยู่ได้
00:01:32 → 00:01:35 ประมาณ 5 วันเราก็หนีไปเป็นคนเกาหลียุค
00:01:35 → 00:01:38 โบราณแบบปลาเข้าวของตะคอกอะไรเงี้ยครับ
00:01:38 → 00:01:41 แล้วแกถามว่าฉันน่ะเป็นช่างปั้นพื้นบ้าน
00:01:41 → 00:01:44 เบอร์ 1 ของเกาหลีนะเธออ่ะถ้าจำเนกับฉัน
00:01:45 → 00:01:47 น่ะเป็นนลูกศิษย์ฉันน่ะต้องเป็นเบอร์ 1
00:01:47 → 00:01:51 ของ
00:01:51 → 00:01:54 ไทยจริงๆที่เรียนภาษาเกาหลีมาแทบไม่ได้
00:01:54 → 00:01:57 ใช้เลยอ่ะเพราะเาตะคอกอย่างเดียวแล้วก็
00:01:57 → 00:02:01 ปลาของต้องตะคอกกันด้วยอะไรเงี้ยที่ทำไม
00:02:01 → 00:02:04 นะอะไรเงี้ยแล้วทำไมเถึงพูดจากับเราไม่ดี
00:02:04 → 00:02:07 เลยเนั่งแบบเยวันละ 12 ช่วโมงเไม่ไปไหน
00:02:08 → 00:02:10 เลยนะครับปั่นมืออยู่ข้างในนะครับแกรู้
00:02:10 → 00:02:14 ว่านิ้วไหนของเราออกแรงมากเกินไปน้อยเกิน
00:02:14 → 00:02:17 ไปแล้วเราก็เลยสงสัยว่าเฮ้ยมันโมเมนนี้
00:02:17 → 00:02:19 มันคืออะไรอะไรเงี้ยแล้วสิ่งที่เกิดขึ้น
00:02:19 → 00:02:21 คืออาจารย์หันมาคุยกับเราพเป็นคนที่ยืน
00:02:21 → 00:02:23 อยู่ไม่ได้คนคนที่นั่งปั้นครับหลังจาก
00:02:23 → 00:02:27 นั้นน่ะเขาก็เปลี่ยนวิธีสอนครับเขาก็เลิก
00:02:27 → 00:02:31 วารเลิกทำเลิกด่าเลิกปาของเพราะผมแล้วตอน
00:02:31 → 00:02:35 จบเราได้เรียนรู้อะไรมันส่งผลกระทบต่อมุม
00:02:35 → 00:02:39 มองชีวิตเรามยเราเปลี่ยนไปมยรู้สึกเี่ยน
00:02:39 → 00:02:41 ไปเยอะ
00:02:41 → 00:02:45 เลยวันนี้ผมได้รับเกียรติจากแขกรับเชิญ
00:02:45 → 00:02:48 ท่านนึงซึ่งก็ไม่ใช่วัยรุ่นละในวัย 30
00:02:48 → 00:02:52 ปลายๆะที่เส้นทางเนี่ยกว่าจะจะผันตัวจาก
00:02:52 → 00:02:56 วิศวะนะครับมาเดินสายอาชีพที่เขารู้สึก
00:02:56 → 00:02:59 เขาอยากจะใช้ชีวิตแลเรู้สึกเขามีความสุข
00:02:59 → 00:03:02 กับมันแลต้องกัดฟันไปเรียนภาษาเกาหลี
00:03:02 → 00:03:04 เพื่อที่จะต้องไปเรียนบนภูเขาเหมือนหนัง
00:03:04 → 00:03:08 เลยนะฮะกับคุณครูท่านนึงที่เป็นอันดับต้น
00:03:08 → 00:03:11 ๆนะฮะของเประเทศเกาหลีนะเกาหลีใต้เพื่อ
00:03:11 → 00:03:14 ที่จะได้ไปรับศิลปะก็เส้นทางกว่าจะเรียน
00:03:14 → 00:03:17 จบต้องผ่านอะไรมาบ้างความสัมพันธ์ระหว่าง
00:03:17 → 00:03:21 ครูกับลูกศิษย์อะไรที่ผมชื่นชมมากตรงนี้
00:03:21 → 00:03:25 นะครับแล้วก็มุมมองของคุณง้วนในการที่จะ
00:03:25 → 00:03:28 กระตุ้นให้สังคมเนี่ยหันมามองว่าเราชอบ
00:03:28 → 00:03:33 อะไรแล้วหาจุดยืนตรงนั้นและพัฒนาเพื่อจะ
00:03:33 → 00:03:37 ได้ต่อยอดนะฮะและขยายธุรกิจของตัวเองให้
00:03:37 → 00:03:40 อยู่รอดนะครับขออนุญาตแนะนำตัวได้มยครับ
00:03:40 → 00:03:43 ผมชื่องวนครับพรเศกโลหชารธนากุลครับเป็น
00:03:43 → 00:03:46 ช่างปั้นอยู่ที่อุ่นพัชรีครับทำไมถึงมา
00:03:46 → 00:03:50 เดินสายพี่ที่จริงๆแล้วเนี่ยมันดูน่า
00:03:50 → 00:03:54 เบื่อสำหรับวัยรุ่นนไม่เท่นะครับมันดู
00:03:54 → 00:03:57 เหมือนคนนิ่งๆคนตี๊ดๆเนี่ยเรามาชอบตรงนี้
00:03:57 → 00:04:00 ได้ยังไงครับตอนแรกอ่ะมันเริ่มมาจากเราทำ
00:04:00 → 00:04:03 งานออฟฟิศครับเสร็จแล้วก็ช่วงนั้นผมก็ทำ
00:04:03 → 00:04:05 นู่นทำนี่เยอะแยะไปหมดเลยครับช่วงเวลา
00:04:05 → 00:04:08 ว่างเราก็หาอะไรทำสนุกๆแล้วก็ลองไปทำ
00:04:08 → 00:04:12 เซรามิคดูวันแรกเนี่ยมันที่น่าตื่นเต้น
00:04:12 → 00:04:16 สำหรับผมคือมันเหมือนในความรู้สึกเราอ่ะ
00:04:16 → 00:04:19 เวลามันประมาณชั่วโมงนึงแต่ว่าพอมาดูราย
00:04:19 → 00:04:21 การจริงๆอ่ะมันกินไปประมาณ 8 ช่ม 9
00:04:21 → 00:04:23 ช่วโมงอะไเี้อเราก็เลยมีคำถามว่าเฮ้ยไอ้
00:04:24 → 00:04:26 โมเมนแบบเนี้ยมันคืออะไรนะอะไรเงี้เราก็
00:04:26 → 00:04:28 เลยลองทำมากขึ้นเรื่อยๆมากขึ้นเรื่อยๆจน
00:04:28 → 00:04:32 ถึงจุดนึงมันมันเหยียบเรือ 2 แคมไม่ได้อ
00:04:32 → 00:04:34 มันก็เลยต้องลาออกแล้วก็มาทำได้นนี้ีจริง
00:04:34 → 00:04:37 จังแล้วคิดยังไงหมายถึงว่าจากคนที่มีเงิน
00:04:37 → 00:04:40 เดือนนะฮะทำ pottery เนี่ยผมก็เชื่อว่า
00:04:40 → 00:04:43 รายได้อาจจะไม่สูงแล้วเรามีความคิดยังไง
00:04:43 → 00:04:46 ตอนนั้นที่จะก้าวออกตอนนั้นน่ะมันแงมาก
00:04:46 → 00:04:49 เลยครับในในแียพของฝั่งพีครับว่าการเป็น
00:04:49 → 00:04:51 ช่างปั้น full Time เนี่ยมันจะอยู่รอด
00:04:51 → 00:04:54 ได้ยังไงซึ่งมันเป็นคำถามจนกระทั่งเรา
00:04:54 → 00:04:57 เปิดศัตรูเลยอ่ะแต่ว่าเหมือนผมมานั่งนึก
00:04:57 → 00:05:00 ดูว่าตอนนั้นน่ะที่เราเลือกอ่ะเพราะว่า
00:05:00 → 00:05:03 มันมีเช็ค Point นึงก็คือเหมือนเราสมมุติ
00:05:03 → 00:05:06 ตอนนั้นมันคือเราทำงานวิศวะแล้วเรารู้ว่า
00:05:06 → 00:05:09 อีก 10 ปี 15 ปี 20 ปีเนี่ยเราจะนั่งโต๊ะ
00:05:09 → 00:05:13 ตัวไหนในออฟฟิศกับงาน poy เนี่ยมันแบงเลย
00:05:13 → 00:05:15 ครับแล้วเราก็รู้สึกว่ามันท้าทายมันน่า
00:05:16 → 00:05:20 ตื่นเต้นมันเหมือนแบบใช้ชีวิตมันต้องแบบ
00:05:20 → 00:05:22 นี้สิวะอะไรอย่าเงี้ยก็เลยเลือกอันที่เรา
00:05:22 → 00:05:25 ไม่รู้อืแล้วจริงเพราะจริงๆเรา Enjoy กับ
00:05:25 → 00:05:28 มันมากๆมาสักพักนึงแล้วครับระยะเวลาที่ผม
00:05:28 → 00:05:30 ทำเนี่ยมันเริ่มจากเราทำเป็นฮอบบี้อยู่
00:05:30 → 00:05:32 ประมาณ 3 ปีครับช่วงเป็นฮอบบี้เนี่ยเราก็
00:05:32 → 00:05:36 ทำทุกเสาร์อาทิตย์เลย 2 ปีแรกทำวันเสาร์
00:05:36 → 00:05:39 อย่างเดียวแล้วก็อินมากก็เพิ่มเป็นเสาร์
00:05:39 → 00:05:42 อาทิตย์อะไรอย่าเงี้ยครับเสร็จแล้วพอ 3
00:05:42 → 00:05:44 ปีเรารู้สึกว่ามันไม่ได้แล้วเราต้องจริง
00:05:44 → 00:05:48 จังเราก็เลยไปฝึกงานที่เชียงรายที่ดอยดิน
00:05:48 → 00:05:52 แดงอยู่ประมาณปีนึงครับแล้วเป็นฟใช่ครับ
00:05:52 → 00:05:55 แล้วก็ออกมาเปิดศัตรูของตัวเองซักประมาณ 6
00:05:56 → 00:06:00 ปีแล้วก็ปีที่แล้วก็ไปฝึกงานต่อที่ที่
00:06:00 → 00:06:02 เกาหลีอ่ะเดี๋ยวนะคุณง้นกำลังบอกว่าเริ่ม
00:06:03 → 00:06:05 จากแพชั่นเสาร์อาทิตย์ธรรมดาทำไปเรื่อยๆ
00:06:05 → 00:06:08 ใช่ใช่ครับแล้วอ้าแล้วตอนทำแล้วได้แบบ
00:06:08 → 00:06:11 เริ่มศึกษาตลาดมยเออย่างงี้คือนักสินน่ะ
00:06:11 → 00:06:14 เวลาเราทำงานศิลปะเราไม่ค่อยคำนวณเรื่อง
00:06:14 → 00:06:18 เงินเรื่องทองใช่มั้ยแล้วเรากำลังวัย 30
00:06:18 → 00:06:21 กว่าจะต้องเก็บเงินจะต้องมีครอบครัวอนาคต
00:06:21 → 00:06:25 อีกไกล care พเรากำลังเดินสายที่ไม่รู้
00:06:25 → 00:06:27 มันจะสร้างรายได้ได้ยังไงแล้วเราเรามี
00:06:27 → 00:06:30 ความคิดยังไงความกลัวมยเหมือนเหมือนเราจะ
00:06:30 → 00:06:34 ไม่เสียดายกับตัวเลือกนี้เหมือนการตัดสิน
00:06:34 → 00:06:36 ใจของเราคือสมมุติอย่างตอนนั้นเรารู้ว่า
00:06:36 → 00:06:40 ถ้าสมมุติผมเลือกวิศวะเราก็จะไอ้คำถามว่า
00:06:40 → 00:06:43 ถ้าทำเซรามิคแล้วมันจะเป็นยังไงนะมันจะคา
00:06:43 → 00:06:47 ใจเราอยู่ไปตลอดแล้วผมยอมรับเรื่องแบบนี้
00:06:47 → 00:06:51 ไม่ค่อยได้เหมือนแบบเราไม่อยากค้างคาที
00:06:51 → 00:06:54 เนี้ยเราก็เลยแบบเออเราเลือกอันเนี้ยแล้ว
00:06:54 → 00:06:57 เราจะไม่เสียดายแต่ว่าผลลัพธ์เนี่ยเราก็
00:06:57 → 00:06:59 มันก็เป็นส่วนตัวผมผมเชื่อว่าผลลัพธ์มัน
00:06:59 → 00:07:03 เป็นไปตามเป็นไปตามการกระทำของเราส่วน
00:07:03 → 00:07:05 ใหญ่นะครับก็เลยคิดว่าถ้าเราตั้งใจทำให้
00:07:05 → 00:07:08 มันเต็มที่เนี่ยมันก็ก็เต็มที่นั่นแหละ
00:07:08 → 00:07:10 ครับมันก็คงได้เท่านั้นอะไรเงี้ยตัวผลว่า
00:07:11 → 00:07:14 เราจะมีเงินเก็บมั้ยเราจะจะเจริญ
00:07:14 → 00:07:16 รุ่งเรืองมั้ยเนี่ยเป็นเป็นเรื่องที่เรา
00:07:17 → 00:07:20 รังใช่ครับก่อนแล้วโทษทีตอนนั้นมีแฟนมี
00:07:20 → 00:07:22 ครอบครัวมีอะไรยังครับหรือยังโสดอยู่เลย
00:07:22 → 00:07:26 เหมือนตจริงๆผมวิธีการเหมือนแนวคิดในกัน
00:07:26 → 00:07:29 ตั้งแต่เราทำงานมาผมก็แพนว่าเราไม่ได้ใช้
00:07:29 → 00:07:31 เงินเราจะใช้เงินส่วนใหญ่ไปกับการซื้อ
00:07:31 → 00:07:34 ประสบการณ์เหมือนถ้าอย่างยุคผมอ่ะครับตอน
00:07:34 → 00:07:38 เราเรียนจบมาก็ต้องซื้อรถก่อนอืซื้อรถ
00:07:38 → 00:07:41 เสร็จผ่อรถเสร็จต้องซื้อบ้านแต่งงานซึ่ง
00:07:41 → 00:07:45 เรารู้สึกว่าเหมือนเหมือนเรามีเรื่องที่
00:07:45 → 00:07:48 เราสนใจมีคำถามที่เราอยากหาคำตอบอยู่เรา
00:07:48 → 00:07:51 ก็เลยเอาเรื่องพวกเยไว้ทีหลังอืเงินที่
00:07:51 → 00:07:55 เราได้มาเราก็เอาไปซื้อประสบการณ์ต่างๆ
00:07:55 → 00:07:58 อะไรเงี้ยอืๆแล้วก็เลยช่วงนั้นมันก็ยัง
00:07:58 → 00:08:01 เป็นช่วง 20 ึง 30 ซึ่งเราแพลนว่าเราจะ
00:08:01 → 00:08:04 แบบเก็บเกี่ยวประสบการณ์ให้เต็มที่อะไร
00:08:04 → 00:08:07 เงี้ยก็เลยมองเรื่องพวกเนี้ยน้อยกว่าอ
00:08:07 → 00:08:10 ทั่วไปแล้วตอน 30 ตอนนี้เป็นยังไง 30
00:08:10 → 00:08:13 เปลี่ยนมั้ยคือเราเกบเกี่ยวประสบการณ์
00:08:13 → 00:08:16 20-30 ละตอนนี้ 30 เป็นต้นไปส่วนตัวผม
00:08:16 → 00:08:20 อ่ะผมว่าพอ 30 อ่ะเราเจอสิ่งที่เราสนใจ
00:08:20 → 00:08:23 เหมือนเราสโคปลงมาแล้วแล้วเราก็แบบตอน
00:08:23 → 00:08:27 เนี้ยสำหรับผมอ่ะคือ 30 ถึงตอนแล้วตอนผม
00:08:27 → 00:08:29 เริ่มทำเซมิอ่ะผมให้เวลาตัวเองว่าเราจะ
00:08:29 → 00:08:33 explore แบบแบบสุดเหวี่ยงไปเลยทำอะไรก็
00:08:34 → 00:08:36 ได้เกี่ยวกับไิเราจะไม่สนใจว่าการเป็น
00:08:36 → 00:08:39 ศิลปินช่างปั้นนู่นนี่นั่นต้องมีสไตล์
00:08:39 → 00:08:41 เฉพาะทำแต่แนวนี้เท่านั้นอะไรเงี้ยครับ
00:08:41 → 00:08:44 เราให้เวลากับการฝึกการทดลองแพนไว้ประมาณ
00:08:44 → 00:08:47 15 ปีถึง 20 ปีเพราะเราอยากรู้ว่ามันมัน
00:08:47 → 00:08:49 จะไปสุดที่ตรงไหนอะไรเงี้ยอันนี้ก็เป็น
00:08:50 → 00:08:53 อันที่ที่ตอนนี้กำลังอยู่ใน Journey นั้น
00:08:53 → 00:08:56 อะไรเงี้ยอืมันเกิดมันมันเหมือนมันมีคำ
00:08:56 → 00:09:00 ถามสมมุติมันฝึกมาช่วงนึงใช่มั้ยครับเรา
00:09:00 → 00:09:05 อ่ะเริ่มเห็นรายละเอียดของของการเติบโตใน
00:09:05 → 00:09:09 การทำงานพวกนี้ขั้นการเรียนรู้ที่มันจะมี
00:09:09 → 00:09:12 ความละเอียดอ่อนมากขึ้นอะไรเงี้ยอืมัน
00:09:12 → 00:09:14 เหมือนเป็นประเด็นนึงที่เราไปเรียนต่อที่
00:09:15 → 00:09:17 เกาหลีเมื่อปีที่แล้วอ่ะเพราะเรารู้สึก
00:09:17 → 00:09:19 ว่ามันไม่พอที่มีอยู่มันยังเหมือนเราฝึก
00:09:19 → 00:09:22 ขั้นพื้นฐานมาจนมันตันอ่ะครับอแล้วเรารู้
00:09:22 → 00:09:25 สึกว่ามันมันต้องการการแนะนำต้องการบท
00:09:25 → 00:09:27 เรียนใหม่ทีนี้เราก็เลยไปขออาจารย์ที่
00:09:27 → 00:09:31 เกาหลีบว่าขอชันเรียนกับเธอได้มั้ยเอยู่
00:09:31 → 00:09:34 ในมหาลัยหรือว่าเป็นเป็นศิลปินเเเป็นช่าง
00:09:34 → 00:09:38 ปั้นอยู่ในอยู่ในภูเขาครับเออไปฝึกกับแก
00:09:38 → 00:09:41 ก็คือเหมือนในหนังจีนเลยอ่ะแบบไปเป็นอยู่
00:09:41 → 00:09:46 ในภูเขาแล้วก็ต้องไปตักน้ำต้องไปอะไรอย่า
00:09:46 → 00:09:49 เงี้ยครับแล้วไปรู้จักเ้าได้ยังไงมันเป็น
00:09:49 → 00:09:51 ความผมไม่เรียกไม่รู้ว่าเป็นความบังเอิญ
00:09:51 → 00:09:54 หรรือเปล่าก็คือเราไปบ้านของอาจารย์ชาคน
00:09:54 → 00:09:57 นึงที่แกมาเกษียณในไทยอ่ะครับแล้วก็ไปกับ
00:09:57 → 00:10:00 กับพี่ตีอ่ะแล้วก็เค้าเขาก็มีถ้วยชาของ
00:10:00 → 00:10:03 เปินแห่งชาติของคนเก่งๆทั้งญี่ปุ่นเกาหลี
00:10:03 → 00:10:06 เยอะมากอือแล้วเราก็ไปจับคืนนั้นเราคุย
00:10:06 → 00:10:11 กัน 16 14-16 ชมเนี่ยครับดูถ้วยแกอย่าง
00:10:11 → 00:10:13 เดียวแล้วแกก็มาที่บ้าอะไรเงี้ยครับเสร็จ
00:10:13 → 00:10:17 แล้วมันมีถ้วยอยู่ 3 ใบวันนั้นน่ะผมจำได้
00:10:17 → 00:10:20 ดูไปประมาณ 3 200-300 ใบอ่ะแล้วมันมี
00:10:20 → 00:10:24 อยู่ 3 ใบที่เรารู้สึกตอนเรานั่งจับอครับ
00:10:24 → 00:10:26 มันมีคำถามแว๊บขึ้นมาว่าไอ้คนนี้มันใช้
00:10:26 → 00:10:29 ชีวิตยังไงนะเราไม่ได้สนใจตัวถ้วยเลยนะ
00:10:29 → 00:10:31 ครับมันเหมือนเหมือนความรู้สึกของเราที่
00:10:31 → 00:10:34 มีต่อถ้วยเขาอ่ะคือเหมือนเขาเป็นคนที่
00:10:34 → 00:10:38 humble มากๆเหมือนแบบไม่ได้อวดตัวแต่ว่า
00:10:38 → 00:10:43 งานมันมันประณีตจนมันโชว์ตัวเองออกมาอะไร
00:10:43 → 00:10:46 อย่าเงี้ยแล้วเราก็เลือกแบบผมเลือกผมก็
00:10:46 → 00:10:49 เลือกใบที่ผมชอบ 3 ใบแล้วปรากฏว่าเป็นใบ
00:10:49 → 00:10:52 จากช่างปัคนเดียวกันหมดเลยจาก 200-300 ใบ
00:10:52 → 00:10:54 อะไรเงี้ยเราก็เลยสงสัยแบบคนนี้มันใช้
00:10:54 → 00:10:58 ชีวิตยังไงนะอะไรเงี้ยอืตอนแรกก็เลยอยาก
00:10:58 → 00:11:01 ไปดูว่าเา้าอ่ะใช้ชีวิตยังไงเพราะว่าจริง
00:11:01 → 00:11:03 ๆการขอเป็นลูกศิษย์อ่ะมันค่อนข้างจะยาก
00:11:03 → 00:11:06 อะไรเงี้ยแล้วพวกกับช่างปั้นที่เขา
00:11:06 → 00:11:08 ซีเรียสมากๆเนี่ยมันมันแทบจะเป็นไปไม่ได้
00:11:08 → 00:11:11 อะไรเงี้ยเราก็เลยลองให้เพื่อนที่เกาหลี
00:11:11 → 00:11:17 ติดต่อให้อือๆแล้วก็คุยกันแกก็ไม่รับแกก็
00:11:17 → 00:11:21 เหมือนปฏิเสธอย่างสุสุภาพว่ามาได้แต่ฉัน
00:11:21 → 00:11:24 ไม่มีที่พักให้อือเราก็ไปลองหาที่พักดูใน
00:11:24 → 00:11:27 เมืองนั้นมันไม่มีที่พักอมันเป็นเมืองแบบ
00:11:27 → 00:11:30 อยู่กันดารหน่อยอือืไม่ค่อยมีอะไรอะไรเี้
00:11:30 → 00:11:34 เราก็ยังคาใจอยู่เราก็เหมือนผ่านไปอีกสัก
00:11:34 → 00:11:37 ประมาณปีนึงเราก็ขอเใหม่ครับอือแต่ตอนแรก
00:11:37 → 00:11:41 ที่ขอเนี่ยขอในเชิงขอไปเป็น Shadow แบบ
00:11:41 → 00:11:43 เธอไม่ต้องให้ฉันทำอะไรก็ได้ฉันขอเป็นแบบ
00:11:43 → 00:11:46 เป็นเงาไปดูว่าเธอใช้ชีวิตยังไงอะไรเงี้
00:11:47 → 00:11:49 แล้วพอปีที่ 2 ขอไปอีกทีนึงเขาก็แบบไม่
00:11:49 → 00:11:52 ได้มาขอแบบนี้ไม่ได้ถ้าจะมาก็ต้องมาเรียน
00:11:52 → 00:11:56 เราก็เลยจริงๆเขาก็ปฏิเสธอีกรอบนึงครับ
00:11:56 → 00:11:59 เป็นแบบแบบฉันไม่พูดภาษา
00:11:59 → 00:12:02 เกาหลีนะเอ้ยฉันภาษาอังกฤษนะแล้วเธอต้อง
00:12:02 → 00:12:05 ไปจ้างร่ามมาซึ่งร่ามถ้าจ้างอยู่กับแกก็
00:12:05 → 00:12:09 คือน่าจะราคาสูงมากๆอะไรเงี้ยครับเราก็
00:12:09 → 00:12:11 ไม่ไม่มีเงินไปจ้างขนาดนั้นเราก็เลย
00:12:11 → 00:12:14 เหมือนปะเก่งไปบอกเบอกอย่างงั้นเดี๋ยวฉัน
00:12:14 → 00:12:16 ไปเรียนภาษาเกาหลีเองก็เรียนอีกปีนึงครับ
00:12:16 → 00:12:19 อืแล้วเราก็เมลไปหาแกเป็นภาษาเกาหลีแล้ว
00:12:19 → 00:12:22 แกก็จะเหมือนลงมาตอบอีเมลสัปดาห์ละครั้ง
00:12:22 → 00:12:25 ก็คุยกันอยู่ประมาณอีกปีนึงช่วงเนี้ย
00:12:25 → 00:12:27 พีเรียดที่ขอเนี่ยคือช่วงก่อนโควิดช่วง
00:12:27 → 00:12:31 ต้นแล้วจนเมื่อปีที่แล้วเพิ่งได้ไปอ
00:12:31 → 00:12:35 เดี๋ยวนะประมาณ 4 ปีครับคือเริ่มจากการ
00:12:36 → 00:12:39 ที่เราติดต่ออาจารย์ที่อยู่บนภูเขาอารมณ์
00:12:39 → 00:12:42 นั้นนะเป็นอาจารย์ที่แบบไม่พูดภาษาอังกฤษ
00:12:42 → 00:12:46 ใช่ต้องลงมาตอบอีเมลลงจากเขามาอาทิตย์ละ
00:12:46 → 00:12:50 ครั้งใช่ขอแกโดยปฏิเสธไป 2 รอบรอบที่ 3
00:12:50 → 00:12:52 แกบอกต้องมีล่ามเหมือนแกจะรับละแต่เราไม่
00:12:52 → 00:12:56 มีเงินเราไปเรียนอีก 1 ปีใช่แล้วสุดท้าย
00:12:56 → 00:12:59 อีเมลหาแกในภาษาเกาหลีโอ้สุดยอด
00:12:59 → 00:13:02 แล้วเครับมั้เรับมั้ยก็ยังไม่รับครับโอก็
00:13:02 → 00:13:06 คุยเมลกันแบบเ้าก็เหมือนแบ่งรับแบ่งสู้
00:13:06 → 00:13:09 แล้วก็พอเยังไม่เคยเห็นงานเราเลยแล้วเขา
00:13:09 → 00:13:12 ก็ซึ่งจริงๆอาจารย์พวกเยเขาไม่ค่อยสนใจ
00:13:12 → 00:13:15 ตัวตัวงานที่เราทำอ่ะอืเขาน่าจะดูเรื่อง
00:13:15 → 00:13:17 ความตั้งใจเรื่องอะไรเงี้ยครับแล้วเขาก็
00:13:17 → 00:13:20 ยังไม่เชื่อว่าเราจะเรียนจากเขาได้เพราะ
00:13:20 → 00:13:25 ว่าส่วนนึงอ่ะเขาเป็นคนใจร้มากๆอืเค้า
00:13:25 → 00:13:28 อย่างตอนผมไปอ่ะเอายุประมาณ 80 แล้วทั้ง
00:13:28 → 00:13:31 ชีวิตเค้าอ่ะเคเคยรับคน 1 คนอือเป็นช่าง
00:13:31 → 00:13:34 ปั้นญี่ปุ่นแล้วก็อยู่ได้ประมาณ 5 วัน
00:13:34 → 00:13:37 แล้วก็หนีไปเพราะทนอารมณ์เไม่ได้ใช่เพราะ
00:13:37 → 00:13:39 เคอารมณ์รุนแรงแบบว่าเหมือนเหมือนเป็นคน
00:13:39 → 00:13:43 เกาหลียุคโบราณแบบปลาข้าวของตะคอกอะไร
00:13:43 → 00:13:45 เงี้ยครับแล้วเราก็แบบเหมือนที่แกรับเว
00:13:46 → 00:13:48 สุดท้ายเนี่ยคือแกถามว่าฉันน่ะเป็นช่าง
00:13:48 → 00:13:51 ปั้นพื้นบ้านเบอร์ 1 ของเกาหลีนะเธออ่ะ
00:13:51 → 00:13:54 ถ้าจำเนกับฉันน่ะเป็นนักลูกศิษย์ฉันน่ะ
00:13:54 → 00:13:57 ต้องเป็นเบอร์ 1 ของไทยเออซึ่งเราก็แบบ
00:13:57 → 00:13:59 เหมือนเราไม่ค่อยอินเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว
00:13:59 → 00:14:02 เราก็เลยตอบกลับไปว่าแบบฉันอยากฉันไม่สน
00:14:02 → 00:14:04 ตัวเลขว่าจะเป็นเบอร์ที่เท่าไหร่แต่ฉัน
00:14:05 → 00:14:07 น่ะสนใจว่าฉันอยากเป็นนักเรียนที่ดีเป็น
00:14:07 → 00:14:09 ลูกศิษย์ที่ดีเอซึ่งในความหมายของเราอ่ะ
00:14:09 → 00:14:13 คือเราควรจะเก่งกว่าอาจารย์เพราะฉะนั้นโก
00:14:13 → 00:14:15 ของฉันที่ฉันอยากเรียนจากเธอเนี่ยคือฉัน
00:14:15 → 00:14:18 อยากเก่งกว่าเธอออย่างน้อยอย่างน้อยแย่
00:14:18 → 00:14:20 สุดควรจะเท่าเธอหรือว่าเก่งกว่าเธอบอก
00:14:20 → 00:14:22 อย่างงนี้ไปแกก็เลยพิมพ์ใช่ครับแกก็เลย
00:14:22 → 00:14:26 พิมพ์มาแบบมาเมื่อไหร่ก็เลยได้ไปครับแล้ว
00:14:26 → 00:14:29 ดุมดุมากเลยครับเหมือน
00:14:29 → 00:14:32 เหมือนในหนังที่อย่างในหนังเรื่องว laab
00:14:32 → 00:14:34 ที่มีตีกองจนมือเลือดไหลแล้วอาจารย์ก็
00:14:34 → 00:14:38 ตะคอกตะคอกแบบนั้นเลยอ่ะแล้วช่วงนั้นผมไป
00:14:38 → 00:14:40 เนี่ยมันจะมีหนังเรื่องฮังเกอร์กำลังดัง
00:14:40 → 00:14:43 อือที่เป็นแบบว่ากูบอกว่ายาเลื่อยอะไร
00:14:43 → 00:14:48 เงี้ยมันก็มีฟิวนแบบแบบเค้าจริงๆที่เรียน
00:14:48 → 00:14:50 ภาษาเกาหลีมาแทบไม่ได้ใช้เลยอ่ะเพราะเขา
00:14:50 → 00:14:55 ตะคอกอย่างเดียวแล้วก็ปลาของแล้วก็ปลาใส่
00:14:55 → 00:14:58 เลลหรือว่าปลาปลาปลาแบบเฉี่ยวๆอ่ะเราก็
00:14:58 → 00:15:01 ต้องนั่งปั้นอยู่ก็ต้องหลบหลบซ้ายหลบขวา
00:15:01 → 00:15:05 ซึ่งที่ที่น่าสนใจอ่ะคือเหมือนตอนผมไป
00:15:05 → 00:15:08 เรียนกับแกอ่ะในขณะที่แกทำอะไรพวกเนี้ย
00:15:08 → 00:15:12 มันเราไม่รู้สึกไม่รู้สึกว่าแกเค้าเรียก
00:15:12 → 00:15:14 ว่าอะไรครับมีเจตนาไม่ดีอย่างจริงๆอ่ะตัว
00:15:14 → 00:15:17 ผมอ่ะผมเรียนวิศวะมาเราจบวิศวะมาในไทยมัน
00:15:17 → 00:15:20 ก็จะมีระบบวารปมีระบบ seniority อะไรอย่า
00:15:20 → 00:15:22 เงี้ยครับซึ่งเราอ่ะไม่ค่อยบายไอเดียพวก
00:15:22 → 00:15:25 นี้อะไรเงี้ยผมก็เลยไม่ได้ไม่ได้เข้าวาร
00:15:25 → 00:15:28 ไม่ได้เข้าอะไรพวกเนี้ยแล้วพอมาเจอแบบโดน
00:15:28 → 00:15:32 วารจริงๆเพราะว่าตอนไปวาร์คแบบกับไปอยู่
00:15:32 → 00:15:35 กับเา้าอ่ะครับเนั่งแบบเยครับวันละ 12
00:15:35 → 00:15:38 ชมงเไม่ไปไหนเลยนะครับเนั่งเฝ้าเราเรา
00:15:38 → 00:15:43 ขยับนิ้วผิดเขาก็ปาของตะคอกแล้วแล้ว
00:15:43 → 00:15:46 เหมือนคอมเมนต์เขาไม่ละเอียดมากอะไรเงี้ย
00:15:46 → 00:15:49 อย่างเช่นเราปั้นถ้วยใบาปั้นมืออยู่ข้าง
00:15:49 → 00:15:53 ในนะครับแกรู้ว่านิ้วไหนของเราออกแรงมาก
00:15:53 → 00:15:56 เกินไปน้อยเกินไปอืแกแบบนิ้วนางมันออกแรง
00:15:56 → 00:15:59 มากเกินไปแล้วแกก็ปาของมาเราก็ต้องหลบไป
00:15:59 → 00:16:03 เลยไงก็แล้วเคยโดนมั้ยเคยโดนมั้ยไม่ไม่
00:16:03 → 00:16:06 เคยโดนตัวปลานี่คือปลาอะไรหึงอะไรอยู่ใน
00:16:06 → 00:16:10 มือก็ปลาๆๆปาแบบขำๆหรือแบบปาแบบโมโหเลย
00:16:10 → 00:16:12 ปลาแบบโมโหเลยอ่ะซึ่งผมผมรู้สึกว่าเขาอ่ะ
00:16:12 → 00:16:16 ไม่ได้เจตนาทำร้ายเราแต่ว่าเหมือนเค้าเเ
00:16:16 → 00:16:19 อารมณ์รุนแรงแล้วเแบบโมโหทำไมทำไม่ได้ซะ
00:16:19 → 00:16:23 ทีอะไรเงี้ยออๆๆแล้วจริงๆอ่ะมันมีเรื่อง
00:16:24 → 00:16:26 ที่เรารู้สว่ามันน่าประหลาดคือเค้าผมไป
00:16:26 → 00:16:28 อยู่กับแกประมาณเดือนนึงอ่ะเพราะแกบอกว่า
00:16:28 → 00:16:31 แกแกจะหยุดงานตัวเองอ่ะแล้วมาสอนเราเต็มๆ
00:16:31 → 00:16:34 อ่ะให้แค่เดือนเดียวโอ้โหซึ่งเราอ่ะรู้
00:16:34 → 00:16:36 สึกว่าเรื่องเยมันเป็นเรื่องที่ทำให้เรา
00:16:36 → 00:16:40 รู้สึกว่าแกทุ่มมากทุ่มเทกับเราแล้วเราก็
00:16:40 → 00:16:43 อย่างผมผมผมนึกไม่ออกว่าเราจะทำอะไรแบบเย
00:16:43 → 00:16:46 ให้ใครได้อะไรเงี้ยเราก็เลยรู้สึกว่าทุก
00:16:46 → 00:16:49 ครั้งที่แกว่ามันไม่ได้ไม่ได้รุนแรง
00:16:49 → 00:16:52 สำหรับเราในในความรู้สึกอ่ะอแต่มันก็มีคำ
00:16:52 → 00:16:56 ถามว่าแล้วทำไมไม่พูดดีๆนะในขณะที่โดนว่า
00:16:56 → 00:17:00 นั้นเครับอย่างอย่างคืนที่ 2 คืนที่ 3 ผม
00:17:00 → 00:17:04 นอนนอนในห้องห้องพระบ้านแกอะไรเงี้ก็มัน
00:17:04 → 00:17:06 นั่งนึกก็เรามาที่นี่ทำไมนะอะไรเงี้ยแล้ว
00:17:06 → 00:17:09 ทำไมเถึงพูดจากับเราไม่ดีเลยอะไรเงี้ย
00:17:09 → 00:17:12 เหมือนแบบทำไมต้องตะคอกกันด้วยอะไรเงี้ย
00:17:12 → 00:17:14 ซึ่งมันพูดดีๆก็ได้เราก็เข้าใจอะไรเงี้ย
00:17:14 → 00:17:19 แต่พอถึงช่วงนั้นน่ะมันมีคำตอบให้เราว่า
00:17:19 → 00:17:21 ไม่รู้เค้าว่าอะไรก็ทำไปก่อนเพราะว่าเรา
00:17:21 → 00:17:24 อ่ะเป็นคนเลือกเขาเองแล้วเรื่องเนี่ยพิ่ง
00:17:24 → 00:17:27 มาเหมือนเพิ่งมารู้สึกเคลียร์ตอนประมาณ
00:17:27 → 00:17:30 วันที่ 15 เหมือเขสิ่งที่มันเกิดขึ้นคือ
00:17:30 → 00:17:33 เรานั่งปั้นอยู่เขาก็ตะคอกตะคอกตะคอกแล้ว
00:17:33 → 00:17:37 เราอ่ะก็มันเหมือนเหมือนวิญญาณหลุดอ่ะ
00:17:37 → 00:17:40 ครับเหมือนเราอ่ะเห็นตัวเองโดนตะคอกอยู่
00:17:40 → 00:17:43 แล้วอาจารย์เขาก็คุยตะคอกตะคอกตะคอกแล้ว
00:17:43 → 00:17:46 เราก็เลยสงสัยว่าเฮ้ยมันโมเมนนี้มันคือ
00:17:46 → 00:17:47 อะไรอะไรเงี้ยแล้วสิ่งที่เกิดขึ้นคือ
00:17:47 → 00:17:50 อาจารย์หันมาคุยกับเราที่เป็นคนที่ยืน
00:17:50 → 00:17:53 อยู่ไม่ได้คคนที่นั่งปั้นครับอืแล้วเขบอก
00:17:53 → 00:17:55 พอแล้วพอแล้วไปนั่งคุยกันแล้วหลังจากนั้น
00:17:55 → 00:17:57 น่ะเขาก็เปลี่ยนวิธีสอนครับไม่เข้าใจขอ
00:17:57 → 00:17:59 ใหม่ผมผมงงนะ
00:17:59 → 00:18:02 ยังไงนะคืออาจารย์เเหมือนยูรู้สึกว่ายู
00:18:02 → 00:18:06 แยกร่างออกมาแล้วเห็นตัวเองโดนอาจารย์ตะ
00:18:06 → 00:18:08 คอกอยู่ใช่ครับอ่ะแล้วยังไงนะหมายถึงว่า
00:18:08 → 00:18:11 แล้วอาจารย์น่ะเคุยเะข้อคนนี้อยู่ใช่มั้
00:18:11 → 00:18:13 ครับแต่พอตอนที่เขาบอกว่าลุกแล้วไปนั่ง
00:18:13 → 00:18:15 คุยกันเาหันมาคุยกับผม
00:18:15 → 00:18:20 ออแล้วหลังจากนั้นน่ะเขาก็เปลี่ยนวิธีส
00:18:20 → 00:18:23 ครับเขาก็เลิกวารเลิกเลิกด่าเลิกปาของ
00:18:23 → 00:18:27 เพราะผมเหมือนแกไม่ได้อธิบายเพราะแกแบบ
00:18:27 → 00:18:29 เวลาแกพูดแกจะพูดเป็น
00:18:29 → 00:18:32 เป็นเค้าเรียกว่าอะไรเป็นกวีเป็นคำที่มัน
00:18:32 → 00:18:35 เป็นเอออุปมาอุปมัยอะไรเงี้ยแต่ผมว่ามัน
00:18:35 → 00:18:37 เป็นเรื่องของการการแบบเหมือนแกบอกว่า
00:18:38 → 00:18:40 ต้องเทน้ำทิ้งก่อนถึงจะเติมน้ำใหม่ได้
00:18:40 → 00:18:44 อะไรเงี้ยเอแล้วไอ้เรื่องเมันคือมันทำให้
00:18:44 → 00:18:46 เราเคลียร์ว่าอ๋อที่เขาวารอ่ะเพราะว่าเขา
00:18:46 → 00:18:50 ต้องมันเป็นการฆ่าอีก้ของเราแล้วพอเขารู้
00:18:50 → 00:18:54 ว่าเราเหมือนเพราะโมเมนตอนที่ผมโดนเขาด่า
00:18:54 → 00:18:57 หลังๆครับมันมันมีความรู้สึกว่ามือฉันเธอ
00:18:57 → 00:19:00 เอาไปเลยแบบว่าเธอจะสั่งอะไรมือฉันอาจจะ
00:19:00 → 00:19:03 จะตามคนนั้นอะไรเงี้ยอเพราะเราอยากรู้ว่า
00:19:03 → 00:19:05 ถ้าเรา Follow ไปมันจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง
00:19:05 → 00:19:08 อะไรเงี้ยแล้วมันเลยย้อนกลับมาที่วันที่ 3
00:19:08 → 00:19:12 ว่าอ๋อเราต้องเป็นคนที่ถูกสอนได้ก่อนเค
00:19:12 → 00:19:15 ถึงจะสอนเราได้อะไรเงี้ยครับมันก็เลยเป็น
00:19:15 → 00:19:18 เป็นโมเมนที่ที่ผมรู้ว่ามันประหลาดสำหรับ
00:19:18 → 00:19:19 ผมที่เกิดขึ้นกับผมตอนตอนไปเรียนนอะไร
00:19:19 → 00:19:24 เงี้ยอือแล้วมันก็กลับมาวิธีการปั้นรูป
00:19:24 → 00:19:26 แบบงานของเรามันก็เปลี่ยนไปมันเหมือนมัน
00:19:26 → 00:19:30 เป็นการไต่ขั้นบันไดของเพราะเราจริงๆตั้ง
00:19:30 → 00:19:33 แต่เริ่มปั้นน่ะมันก็ค่อยๆมันเห็นขั้น
00:19:33 → 00:19:35 บันไดแต่ละขั้นที่เราจะก้าวขึ้นไปอะไร
00:19:36 → 00:19:38 เงี้ยมันก็เลย Enjoy กับการทำงานมากๆ
00:19:38 → 00:19:41 โฟกัสมันก็เลยอยู่ที่เรื่องพวกเนี้ยแต่
00:19:41 → 00:19:45 ว่ามันก็ต้องแบ่งแบ่งหัวไปฝั่งที่เฮ้ยเรา
00:19:45 → 00:19:48 ต้องกินข้าวเราต้องมีเงินที่จะต้อง manage
00:19:48 → 00:19:51 ให้ศัตรูมันรันได้อยู่ได้อะไรเงี้ยทีเนี้
00:19:51 → 00:19:53 เราก็พยายามทำให้เรื่องของอันเนี้ยมันมา
00:19:54 → 00:19:58 รวมกันมันมาแบบมันไม่ต้องแยกกันมากสมมุติ
00:19:58 → 00:20:01 อย่างอย่างงานที่ศัตรูผมอ่ะเป็นงานสั่งทำ
00:20:01 → 00:20:06 ทีเนี่ยเราก็จะเหมือนเสนอตัวเลือกที่ดี
00:20:06 → 00:20:09 ให้กับลูกค้าใช่มครับโดยที่เป็นตัวเลือก
00:20:09 → 00:20:12 นั้นน่ะเราอยากทำด้วยเราอยากทดลองด้วยเรา
00:20:12 → 00:20:16 อยากฝึกฝนด้วยมันก็เลยไปด้วยกันได้แบบแบบ
00:20:16 → 00:20:21 ไม่ไม่ไม่ฝืนเท่าไหร่อะไรเงี้อือือยู่กับ
00:20:21 → 00:20:25 คุณครู 1 เดือนใช่ครับมาเดือน 15 วันแรก
00:20:25 → 00:20:30 โดนวาร์คเพื่อเทน้ำทิ้งในตัวใช่ครับ 15
00:20:30 → 00:20:32 วันหลังคุณครูเปลี่ยนไปเลยมั้ยเปลี่ยนไป
00:20:32 → 00:20:36 เลยครับเขาก็พูดรู้เรื่องขึ้นใช่ครับใช
00:20:36 → 00:20:39 แล้วตอนจบเราได้เรียนรู้อะไรจากจากการที่
00:20:39 → 00:20:43 คุณเท่าที่สกัดว่าทำไมครูเ้าทำมาถึงจุด
00:20:43 → 00:20:46 นี้ละแล้วมันมันเป็นจริงๆมั้ยอย่างที่เรา
00:20:46 → 00:20:48 บอกว่าเราตัดมือให้เค้าเลยอย่างเงี้ยส่วน
00:20:48 → 00:20:52 ตัวส่วนตัวผมอ่ะพอไปอยู่กับแก่ะเราเห็นแป
00:20:52 → 00:20:57 ระหว่างเรากับเค้าอ่ะออใหญ่มากๆซึ่งเช่นๆ
00:20:57 → 00:20:59 เช่นสมมุติตัวงานอ่ะครับอืผมึว่าผมปั้น
00:20:59 → 00:21:02 อีก 10 ปีคงยังไม่ได้แบบเอะไรเงี้ยอาฮะ
00:21:02 → 00:21:06 แล้วเพราะจริงๆตอนจบเนี่ยเหมือนแกบอกว่า
00:21:07 → 00:21:09 เหมือนเวลาเราไปเรียนน่ะมันคล้ายๆกวดวิชา
00:21:09 → 00:21:12 ครับเขาสรุปเร็วๆมาให้ก้อนนึงแล้วโจทย์ก็
00:21:12 → 00:21:16 คือเอาไปฝึกแล้ว 3 ปีเนี่ยค่อยมาสอบอือ
00:21:16 → 00:21:19 ค่อยมาดูว่าเธอไปฝึกเป็นยังไงบ้างพร้อมจะ
00:21:19 → 00:21:22 รับชุดความรู้อีกระดับนึงหรือยังอะไร
00:21:22 → 00:21:25 เงี้ยเพราะเหมือนถ้าผมที่อยู่กับแก่ะผม
00:21:25 → 00:21:27 รู้สึกว่าแกอยากให้ทั้งหมดเลยแต่ว่ามัน
00:21:27 → 00:21:30 ยังให้ไม่ได้มันมันยังไม่พร้อมสกิลมันยัง
00:21:30 → 00:21:33 ไม่พออะไรอย่าเงี้ยครับมันก็ต้องค่อยๆ
00:21:33 → 00:21:36 เป็นทีระดับทีเนี่ยพอมันจบอ่ะเรารู้สึก
00:21:36 → 00:21:39 ว่ามันยังไม่จบอืมันเหมือนแค่เป็นเพิ่ง
00:21:39 → 00:21:42 เริ่มใช่ครับเป็นสจแรกว่าเออเราเหมือนเรา
00:21:42 → 00:21:45 เริ่มคุยกันรู้เรื่องละแล้วเราต้องกลับมา
00:21:45 → 00:21:47 ทำการบ้านกลับมาฝึกของเราเพื่อที่จะแบบ
00:21:47 → 00:21:50 เป็นผู้ที่ถูกสอนได้ในสเต็ปถัดไปอะไร
00:21:50 → 00:21:53 เงี้ยซึ่งแพลนจะกลับไปมยมีแพลนว่าจะกลับ
00:21:53 → 00:21:57 ไปแล้วอาจารย์เรับก็จริงๆเขาน่าจะรออยู่
00:21:57 → 00:22:00 ครับครับแล้วเดือนนี้ท่านท่านเก็บเงินกับ
00:22:00 → 00:22:02 เรามั้ยหรือว่าจริงๆไม่ได้เก็บเลยครับใช่
00:22:02 → 00:22:05 มยใช่ครับจริงๆเหมือนที่ผมเรียนกับ
00:22:05 → 00:22:09 อาจารย์ทุกคนอ่ะอันนึงเลยมันเป็นเหมือน
00:22:09 → 00:22:11 ที่ผมเไม่ได้บอกผมแต่ผมรู้สึกก็คือเหมือน
00:22:11 → 00:22:14 ความรู้อมันไม่ได้ไม่ได้เอาไว้ขายอ่ะมัน
00:22:14 → 00:22:17 เอาไว้แชร์ทีเนี้ยแต่ว่าเราไม่สามารถแชร์
00:22:17 → 00:22:19 ให้ทุกคนได้ทีนี้มันก็อาจจะต้องเลือกคน
00:22:19 → 00:22:21 ที่จริงจังขึ้นมาหน่อยอะไรเงี้ยมันก็เลย
00:22:21 → 00:22:25 เป็นเหตุผลที่ทำไมพวกช่างปั้นแบบพวก
00:22:25 → 00:22:28 มาสเตอร์พวกเนี้ยเคถึงเลือกลูกศิษย์รับ
00:22:28 → 00:22:32 ลูกศิษสียยากผมเข้าใจดีเลยผมพูดมาทั้งหมด
00:22:32 → 00:22:36 เนี่ยผมก็ผมก็โชคดีว่าผมได้อยู่กับครู
00:22:37 → 00:22:39 ครับแบบเดียวกันเลยฮะครับแต่ครูผมไม่ได้
00:22:39 → 00:22:44 วารแต่ครูผมไม่พูดครับท่านดีดถุงมืออย่าง
00:22:44 → 00:22:48 เดียวดีดอย่างเดียวครับคือคือเวลาเราส่อง
00:22:48 → 00:22:51 กล้องเคสยากๆเนี่ยนะคือจะมีเวลานิดเดียว
00:22:51 → 00:22:53 ต้องไปถึงก้อนมะเร็งหรือก้อนอะไรที่เราจะ
00:22:53 → 00:22:56 ตัดให้ได้เพราะว่าปอดมันมีหลายดูครับครู
00:22:56 → 00:22:59 ผมก็จะให้เราไปทำการบ้านมาแล้วแล้วก็อ่ะ
00:22:59 → 00:23:01 ถึงเวลาลงกล้องขึ้นก็จะครูก็จะกอดอกยืน
00:23:01 → 00:23:04 อยู่ข้างหลังแกก็จะดูนาฬิกาเหมือนกับได้
00:23:04 → 00:23:08 ประมาณ 3 นาทีถ้าไม่ใกล้ 3 นาทีปุ๊บแจะ
00:23:08 → 00:23:11 ไม่พูดอะไรแกจะดีดถุงมือปึกึครับพอ 3
00:23:11 → 00:23:15 นาทีปุ๊บไฟบ 3 นาทีแล้วหมอวินัยผมก็จะยืด
00:23:15 → 00:23:19 ให้ครับอารมณ์เดียวกันออครับๆผมเห็นภาพ
00:23:19 → 00:23:21 เลยนะที่เราบอกว่าการที่โดนดุหรืออะไร
00:23:21 → 00:23:23 เงี้ยจริงๆคุณครูเไม่ได้แกล้งดูหรอกใช่
00:23:23 → 00:23:28 ครับเเนะเอ้ยคุณโชคดีมากนะใช่ผมเจอแต่
00:23:28 → 00:23:31 อาจารย์ดีๆเนอะใช่ครับถือว่าโชคดีแล้วผม
00:23:31 → 00:23:34 เชื่อว่ามันก็ต้องมีวันนึงที่เราอ่ะถึง
00:23:34 → 00:23:36 จุดนึงที่เราจะต้องส่งต่อให้กับลูกศิษย์
00:23:37 → 00:23:39 ครับก็ไม่รู้ว่าลูกศิษย์คนนั้นจะเป็นใคร
00:23:39 → 00:23:42 จะเป็นลูกศิษย์ที่เกิดจากพแสนี้หรือพแส
00:23:42 → 00:23:45 อื่นๆของคุณง้วนนะครับก็ติดตามตอนต่อไป
00:23:45 → 00:23:48 เอาจริงๆนะผมเตรียมคำถามมาเยอะมากเลยแต่
00:23:48 → 00:23:51 ว่าผมว่าผมผมสนุกกับกับชีวิตคุณง้วนมาก
00:23:51 → 00:23:56 กว่านะแต่วทีนี้สำหรับคนทั่วไปเนี่ยนะเอา
00:23:56 → 00:23:58 อย่างงี้ผมเนี่ยคุณ้วนอุตสาหปั้นเเรียก
00:23:58 → 00:24:01 ปั้นใช่มั้ยภาษาไทยปั้นมาให้ผมนะผมดูไม่
00:24:01 → 00:24:04 เป็นเลยครับแล้วก็ก็เหมือนกับต้นกระบอง
00:24:04 → 00:24:08 เพชรถ้าใครเคยดูพแคสก่อนหน้านี้ก็มีนะฮะ
00:24:08 → 00:24:11 เรื่องกระบองเพชรนั่นก็เป็นอีกท่านนึงที่
00:24:11 → 00:24:15 เป็นถือว่าศิลปะชั้นนำของเมืองไทยก็ดูไม่
00:24:15 → 00:24:19 เป็นเลยฮดูยังไงว่ามันสวยอ่ะฮะเดูกันยัง
00:24:19 → 00:24:22 ไงอ้าเคร่าวๆก็ได้รู้ว่าเป็นคำถามที่แบบ
00:24:22 → 00:24:25 จริงๆอ่ะส่วนตัวผมอสมมุติเราแบ่งคุณภาพ
00:24:25 → 00:24:29 งานตามระดับในเบื้องต้นน่ะสมมุติว่าจของ
00:24:29 → 00:24:31 ผมแบ่งคุณภาพช่างปั้นระดับช่างปั้นเ่ะมัน
00:24:31 → 00:24:34 ก็จะมีเป็น beginner ที่เป็นเหมือนปั้น
00:24:34 → 00:24:37 เล่นๆสนุกๆกับที่เป็น intermediate เป็น
00:24:37 → 00:24:41 ช่างปั้นที่เหมือนจริงจังขึ้นมาหน่อยอื
00:24:41 → 00:24:43 แล้วก็เป็นเป็นมาสเตอรเป็นแบบอาจารย์ผม
00:24:43 → 00:24:46 อะไเงี้ยซึ่งไอ้ตัววัตถุประสงค์ในแต่ละ
00:24:46 → 00:24:49 เฟสก็จะต่างกันอืระดับคุณภาพงานก็จะต่าง
00:24:49 → 00:24:51 กันอย่างสมมุติเป็น beginner สำหรับผมอ่ะ
00:24:51 → 00:24:54 ผมก็จะไม่ได้ไปสนใจว่างานเจะดีไม่ดีเราจะ
00:24:54 → 00:24:58 ไปโฟกัสที่ว่าเ Enjoy กับการทำมยอะไรอื
00:24:58 → 00:25:01 เหมือนเมีโมเมนดีๆกับการอยู่กับดินมั้ย
00:25:01 → 00:25:05 อะไรเงี้ยในส่วนของงานทีเนี่ยพองานมันออก
00:25:05 → 00:25:07 มามันก็มันเหมือนเป็นของที่ระลึกสำหรับ
00:25:07 → 00:25:10 เขาที่เขามีโมเมนที่ดีกับมันอะไรเงี้ยเรา
00:25:10 → 00:25:12 ก็จะไม่ไปตัดสินเรื่องเรื่องฟังก์ชัน
00:25:12 → 00:25:15 เรื่องดีเทลต่างๆี้ครับแต่ในในระดับ
00:25:16 → 00:25:17 intermediate เนี่ยที่สมมุติเราบอกว่า
00:25:17 → 00:25:21 เราเป็นช่างปั้นที่ทำงานให้คนใช้พื้นฐาน
00:25:21 → 00:25:24 สำหรับผมก็คือเรื่องฟังก์ชันอืซึ่ง
00:25:24 → 00:25:27 ฟังก์ชันมันมันกวางมามันอยู่สมมุติอย่าง
00:25:27 → 00:25:30 ถ้วยใบนึงอ่ะมันไม่ได้หมายความว่าถ้วยบาง
00:25:30 → 00:25:34 แล้วจะดีอืทีเยมันฟังก์ชันมันคือบางแล้ว
00:25:34 → 00:25:37 ใช้กับอะไรแล้วดีไอืทีเนี้ยถ้วยหนาถ้วย
00:25:37 → 00:25:41 บางถ้วยที่ความหนาในใบไม่เท่ากันมันผล
00:25:41 → 00:25:43 ลัพธ์ในการใช้มันเป็นยังไงอันนี้เรามองใน
00:25:43 → 00:25:47 สโคปของของ poy ที่เป็นเครื่องใช้นะครับ
00:25:47 → 00:25:49 แล้วในระดับที่สูงขึ้นไปในระดับอนเตอร์
00:25:50 → 00:25:54 mediate คือใช้ดีในเชิงกายภาพแต่ถ้าเป็น
00:25:54 → 00:25:56 สูงขึ้นไปในระดับพวกงานมาสเตอรครับเหมือน
00:25:56 → 00:25:59 ผมเชื่อว่ามันเป็นมันเป็นเลเวลงานศิลปะ
00:25:59 → 00:26:01 ซึ่งศิลปะในความหมายของผมอ่ะมันต้องมี
00:26:01 → 00:26:05 ประโยชน์มันต้องช่วยยกระดับจิตใจของผู้
00:26:05 → 00:26:08 ใช้ได้อืซึ่งอันเนี้ยมันก็เป็นอีกระดับ
00:26:08 → 00:26:12 นึงซึ่งยากมากไกมากซึ่งมัน define ยากมัน
00:26:12 → 00:26:17 จำกัดความยากมากจริงๆสำหรับผมคิดว่ามัน
00:26:17 → 00:26:23 จำกัดความได้แล้วก็ถ้าสมมุติสมมุติพี่หมอ
00:26:23 → 00:26:26 ใช้ไปสักพักนึงอ่ะพอเราเป็นผู้ใช้ที่
00:26:26 → 00:26:31 ชำนาญระดับนึงมันมันจะมันจะชัดขึ้นใช่มัน
00:26:31 → 00:26:34 จะรู้ว่าถ้วยเนี่ยใช้ดีนะแต่ว่ายังไม่
00:26:34 → 00:26:37 ว้าวมันยังไม่มีคาแรคเตอร์ไม่มี Message
00:26:37 → 00:26:40 พิเศษจากช่างปั้นมาส่งส่งไปถึงเราอะไร
00:26:40 → 00:26:42 เงี้ยอือแต่ทีเนี่ยมันเหมือนมันไม่ใช่
00:26:42 → 00:26:46 ถ้วยต้องถึงอย่างเดียวคนใช้ก็ต้องเข้าใจ
00:26:46 → 00:26:48 เหมือนระดับการเข้าถึงเซนพวกเยมันต้องไป
00:26:49 → 00:26:51 ด้วยกันด้วยงั้นตอนนี้เราทำอะไรอยู่ที่
00:26:51 → 00:26:54 ศัตรูสตูก็คือสตูดิโอของเราใช่ครับผมรู้
00:26:54 → 00:26:57 ว่าอยู่ที่เยาวราชใช่ครับอยู่ใกล้ๆกับของ
00:26:57 → 00:26:59 คุณคุณตี
00:26:59 → 00:27:02 ใช่ทำอะไรอ่ะที่ศัตรูนี้คือทำตอนเนี้ยคือ
00:27:02 → 00:27:06 เราทำเครื่องใช้ให้คนใช้ครับออฮะตอนแรก
00:27:06 → 00:27:10 อ่ะเราเราเริ่มจากเซรามิคไทยอสมผมทำเอ้อ
00:27:10 → 00:27:13 เราอยากทำเซรามิคไทยดีๆแล้วพอเราไปศึกษา
00:27:13 → 00:27:16 ลึกๆจริงๆอ่ะเหมือนรากมันก็ค่อนข้างจะ
00:27:16 → 00:27:19 เบลอครับแล้วจริงๆอ่ะในมุมของด้านการใช้
00:27:19 → 00:27:23 งานอครับมัน Universal ่ะคนไทยก็กินช้า
00:27:23 → 00:27:28 ญี่ปุ่นกินกาแฟกินอาหารแบบตะวันตกที่เการ
00:27:28 → 00:27:31 ใช้งานมันค่อนข้างจะใกล้เคียงกันทั่วโลก
00:27:31 → 00:27:33 เราไม่ต้องไม่จำเป็นจะต้องมาแบ่งประเทศ
00:27:33 → 00:27:35 แบ่งอะไรอย่าเงี้ยครับทีเนี้เราก็เลยเจาะ
00:27:35 → 00:27:38 เป็นเรื่องการใช้งานอย่างช่วงที่ผมบอกว่า
00:27:38 → 00:27:40 เหมือนเราให้เวลาในการ explore ตัวเองใน
00:27:41 → 00:27:43 ช่วงเยครับเราก็เลยทดลองนู่นนี่นั่นเต็ม
00:27:44 → 00:27:47 ไปหมดแล้วอย่างเช่นอย่างเมื่อปีที่แล้วทำ
00:27:47 → 00:27:51 โปรเจคเกี่ยวกับอุปกรณ์กาแฟถ้วยกาแฟที่มี
00:27:51 → 00:27:55 ผลกับรสชาติอะไรเงี้ยครับอหรือว่าอันนี้
00:27:55 → 00:27:59 ในในกรณีรูปทรงก็มีครับสมมุติคนละทรงรส
00:27:59 → 00:28:01 ชาติกาแฟต่างออกไปอะไรเงี้ยหรือว่าเคลือบ
00:28:01 → 00:28:06 คนละชนิดร่ที่มีผลกับรสชาติก็ก็มีอืหรือ
00:28:06 → 00:28:10 ว่าเรื่องวิธีการปั้นที่ให้งานได้ Feeling
00:28:10 → 00:28:13 แต่ละแบบอะไรเงี้ยจะมีหน้าร้านเล็กๆขาย
00:28:13 → 00:28:16 ที่ศัตรูด้วยแล้วก็จะมีงานส่วนนึงที่เป็น
00:28:16 → 00:28:18 งานเหมือนเป็นงาน Custom Made ของพวก
00:28:18 → 00:28:22 ร้านอาหารคาเฟ่อะไรเงี้ยอๆก็จะแล้วก็เป็น
00:28:22 → 00:28:26 งานสอนด้วยมั้ยมีงานจัดยังไม่มีอวนก็คือ
00:28:26 → 00:28:29 ทำ Custom ใครอยากอยากได้ก็ทำให้ใช่ครับ
00:28:29 → 00:28:32 แล้วก็ทำแบบขายหมู่ใช่ครับแบบว่าเราก็
00:28:32 → 00:28:35 เหมือนทดลองอะไรที่เราอยากทำแล้วก็วางขาย
00:28:35 → 00:28:38 ในเชียวที่ร้านอะไรเงี้อืโอเคผมมีคำถาม
00:28:38 → 00:28:41 นึงอยากถามอย่างอย่าล่าสุดเราคงรู้เรื่อง
00:28:41 → 00:28:45 ชามตาไก่มั้ยเค้าเรียกอะไรนะชมตะกครับ
00:28:45 → 00:28:48 โอเคเราในฐานะขอใช้คำว่านักนักปั้นของ
00:28:48 → 00:28:51 เมืองไทยอย่างเงี้ยครับครับอ่ะแล้วเราเรา
00:28:51 → 00:28:54 จะอยู่รอดยังไงคนรุ่นใหม่จะอยู่รอดยังไง
00:28:54 → 00:28:59 ถ้าถ้าของเราเนี่ยขอโทษนะมันถูกกอปมันถูก
00:28:59 → 00:29:02 ตีแบรนด์ใกล้เคียงกันแล้วเราจะไปต่อยังไง
00:29:02 → 00:29:05 มุมมองเราคืออะไรฮะผมรู้สึกว่าจริงๆมัน
00:29:05 → 00:29:09 ต้องแบ่งตลาดออกเป็นตลาดใหญ่ๆครับออย่าง
00:29:09 → 00:29:12 สมมุติส่วนตัวผมที่ศัตรูอ่ะที่เราพยายาม
00:29:12 → 00:29:17 ทำมากๆเลยอ่ะคือการแบ่งประเภทงานระหว่าง
00:29:17 → 00:29:21 งานอุตสาหกรรมกับงานทำมือออกจากกันอือฮะ
00:29:21 → 00:29:24 ทีเนี่ยเราไม่ได้บอกว่างานอุตสาหกรรมหรือ
00:29:24 → 00:29:26 งานทำมืออ่ะดีกว่าแย่กว่าแต่ว่ามันต่าง
00:29:26 → 00:29:29 กันเฉยๆครับอย่างยกตัวอย่างเช่นสมมุติถ้า
00:29:29 → 00:29:31 ผมมีลูกค้าเข้ามาเป็นบาริต้าเราก็จะถาม
00:29:32 → 00:29:35 ว่าแบบเอ้ยเธอเป็นแบบแนวไหนสมมติอย่างเขา
00:29:35 → 00:29:37 บอกว่าเขาเป็นัต Art ซีเรียสเรื่องโค้ง
00:29:37 → 00:29:41 ของถ้วยกาแฟมากๆที่จะมีผลกับายของเขาอะไร
00:29:41 → 00:29:42 เงี้ยเราก็จะเชียร์แบบว่าอย่างงั้น
00:29:42 → 00:29:45 ฟังก์ชันที่เหมาะของเธอคือถ้วยอุตสาหกรรม
00:29:45 → 00:29:47 ซึ่งไม่ได้ไม่ได้หมายความว่างานทำมือจะทำ
00:29:47 → 00:29:49 แบบถ้วยอุตสาหกรรมไม่ได้นะแต่ว่ามันไม่มี
00:29:50 → 00:29:53 ประเด็นที่จะต้องไปทำอืทีเนี่ยยถ้าคนใช้
00:29:53 → 00:29:55 รู้ฟังก์ชันที่ชัดของตัวเองอ่ะครับเขาก็
00:29:55 → 00:29:58 จะเลือกได้สมมติอย่างงทำมือสสำหรับผมอ่ะ
00:29:58 → 00:30:02 ควรจะต้องมีความรู้สึกในงานมันอาจจะจริงๆ
00:30:02 → 00:30:04 เราทำให้มันเท่ากันได้ครับแต่มันแต่สิ่ง
00:30:04 → 00:30:06 ที่เราต้องสนใจมากกว่าคือเรื่องเรื่อง
00:30:06 → 00:30:09 เรื่อง touching เรื่องเซน์ของงานทำมือ
00:30:09 → 00:30:12 อะไรอย่างเงี้ยถ้าเราทำตรงนั้นชัดอ่ะคน
00:30:12 → 00:30:15 ที่เขาซื้ออ่ะเขาจะเลือกได้ชัดขึ้นว่าอ๋อ
00:30:15 → 00:30:18 ฉันจะเลือกถ้วยอุตสาหกรรมซึ่งเราก็ยินดี
00:30:18 → 00:30:20 ให้เขาคไปซื้อถ้วยอุตสาหกรรมแล้วแต่ถ้าคน
00:30:20 → 00:30:23 ที่อยากด้วยทำได้ถ้วยทำมือเราก็บอกว่ามัน
00:30:23 → 00:30:25 ควรจะมีความรู้สึกนี้ให้เค้าลองรู้สึกกับ
00:30:25 → 00:30:28 มันดูถ้าเค้ารู้สึกเนี่ยมันก็จะได้เข้าใจ
00:30:28 → 00:30:31 งานฝั่งนี้มากขึ้นอะไรเงี้ยเพราะจริงๆใน
00:30:31 → 00:30:34 เชิงราคาเนี่ยไม่ต่างกันครับเหมือนราคา
00:30:34 → 00:30:36 ที่เราเซ็ตที่ศัตรูกับงานอุตสาหกรรมอ่ะ
00:30:36 → 00:30:39 มันก็ไม่ได้ต่างกันมากเพราะว่าจริงๆใน
00:30:39 → 00:30:41 เรื่องของราคาเนี่ยเราไม่ได้ตั้งราคาสูง
00:30:41 → 00:30:45 มากให้คนเข้าถึงไม่ได้อะไรเงี้ยอือืเราเส
00:30:45 → 00:30:48 on ที่ให้เราได้ทำงานได้ให้เราได้ฝึกได้
00:30:48 → 00:30:51 อะไรเงี้ยแล้วเราอยู่ได้ถ้าจะแนะนำหรือจะ
00:30:52 → 00:30:55 แบ่งมุมมองกับวัยรุ่นหรือเพื่อนรุ่นเดียว
00:30:55 → 00:30:59 กันที่กำลังกำลังใช้คำว่าเริ่มเครียดนิด
00:30:59 → 00:31:02 นึงก็แล้วกันว่าเออเฮ้ยเศรษฐกิจคนไทยเด็ก
00:31:02 → 00:31:06 ไทยจะไปต่อยังไงในเมื่อเราถูกบุกด้วยของ
00:31:06 → 00:31:09 ที่ทะลักเข้ามาในราคาถูกอย่างส่วนตัวผม
00:31:09 → 00:31:12 อ่ะผมไม่ค่อยไม่ค่อยเค้าเรียกว่าอะไรนะ
00:31:12 → 00:31:17 ไม่ค่อยได้สนไม่ค่อยไม่ค่อยอินกับการให้
00:31:17 → 00:31:19 คุณค่าเรื่องการแข่งขันเรื่องราคาเท่า
00:31:19 → 00:31:21 ไหร่สมมุติอย่างชามตาไก่ครับสำหรับผมนะ
00:31:21 → 00:31:25 ครับถ้าสิ่งถ้าถ้างานจีนมันจะดีมากๆแล้ว
00:31:25 → 00:31:28 ก็ถูกมากๆเราไม่ควรไปแข่งกับเขาครับแต่
00:31:28 → 00:31:30 สิ่งที่เราควรทำคือเราควรทำงานอีกกลุ่ม
00:31:31 → 00:31:33 นึงสมมุติถ้าเราปั้นมือเนี่ยเราควรทำ
00:31:33 → 00:31:36 ประเด็นของงนปั้นมือมันควรทำงานที่มีความ
00:31:36 → 00:31:39 รู้สึกซึ่งในในตลาดเนี่ยเขาให้เป็นงาน
00:31:39 → 00:31:42 คุณภาพสูงอืทีเนี้เราควรไปเล่นงานคุณภาพ
00:31:42 → 00:31:45 สูงครับอืจำนวนอาจจะน้อยลงแต่ว่ามูลค่า
00:31:45 → 00:31:48 มันมากขึ้นแล้วจริงๆในงานเซรามิคอ่ะมัน
00:31:49 → 00:31:51 ตัวดินตัวแรกที่ใช้อ่ะมันเป็นทรัพย
00:31:51 → 00:31:55 ทรัพยากรที่หมดไปคีเมันควรจะหวงมันมันไม่
00:31:55 → 00:31:59 ควรจะแบบมาปล้มปัมปัมราคาสูงๆแข่งกันอะไร
00:31:59 → 00:32:02 เงี้อืแล้วทรัพยทรัพยากรก็หมดอะไรเงี้ย
00:32:02 → 00:32:05 มันเหมือนเราเบิรนอด้วยเรทที่สูงกว่าแล้ว
00:32:05 → 00:32:11 ก็ได้ได้มูลค่าน้อยกว่าคือก็ไม่ต้องกลัว
00:32:11 → 00:32:14 แต่มาเล่นงานฝีมือใช่ครับใช่ครับอัพราคา
00:32:14 → 00:32:16 สิ่งที่ต้องอย่าไปขายถูกเพราะว่ามันหายาก
00:32:16 → 00:32:19 อยู่แล้วทรัพยากรมันจำกัดอยู่แล้วสิ่ง
00:32:20 → 00:32:22 ครับสิ่งที่ต้องโฟกัสคือคุณภาพผมว่าเรา
00:32:22 → 00:32:26 เล่นอคุณภาพที่สูงขึ้นแล้วจริงๆอ่ะถ้า
00:32:26 → 00:32:31 ส่วนตัวผมเนี่มุมของงานทำมือในเทรนไทย
00:32:31 → 00:32:34 เทรนโลกเลยนะครับมันค่อยๆดาวลงหมายถึงว่า
00:32:34 → 00:32:38 มันมันหาคนทำงานดีๆได้น้อยลงเรื่อยๆแล้ว
00:32:38 → 00:32:42 ถ้าเราเป็นคนที่ทำงานได้ดีมันก็จะถูกใช่
00:32:42 → 00:32:45 ครับมันก็จะถูกมองเห็นได้มากขึ้นอะไเงี้ย
00:32:45 → 00:32:48 ใชครับทีนี้การปั้นเนี่ยครับในเชิงทางการ
00:32:48 → 00:32:50 แพทย์เนี่ยจริงๆมันมีประโยชน์อยู่แล้ว
00:32:50 → 00:32:53 ครับประโยชน์ค่อนข้างเยอะครับเพราะว่าการ
00:32:53 → 00:32:56 ปั้นเนี่ยมันมันใช้เอาไว้บำบัดครับคนที่
00:32:56 → 00:32:59 มีภาวะวิตกกังวลครับเครียดซึมเศร้าเพราะ
00:32:59 → 00:33:01 การปั้นเนี่ยมันต้องใช้สมาธิที่สูงมาก
00:33:01 → 00:33:04 ครับ 2 คือมันต้องใช้การเชื่อมโยงสมาธิ
00:33:05 → 00:33:08 กับมือกับนิ้วกับแรงนะฮะและ 3 คือมันต้อง
00:33:08 → 00:33:11 อยู่กับมันเป็นเวลานานๆใช่ครับใช่มั้ย
00:33:11 → 00:33:13 ครับครับแบ่งปันประสบการณ์ด้านนี้หน่อย
00:33:13 → 00:33:18 หรืออยากจะเชิญชวนให้โดยเฉพาะในสังคมครับ
00:33:18 → 00:33:22 ถ้าเขาจะหันมาฝึกปั้นเนี่ยเควรจะเริ่มยัง
00:33:22 → 00:33:24 ไงแล้วหรือผู้สูงอายุก็ได้ครับเราแนะนำเ
00:33:24 → 00:33:29 ยังไงจริงๆส่วนตัวผมอ่ะผมมองว่าการปั้น
00:33:29 → 00:33:30 มันเป็นแค่เครื่องมือนึงอ่ะครับมันเป็น
00:33:30 → 00:33:34 True ตัวนึงแล้วสมมุติเราอยากได้ความ
00:33:34 → 00:33:37 ผ่อนคลายอยากได้อะไรจากการทำอะไรบางอย่าง
00:33:37 → 00:33:40 เนี่ยครับมันส่วนตัวผมผมโฟกัสที่ตัวเรา
00:33:40 → 00:33:44 มากกว่าอย่างเช่นจริงๆอ่ะที่เจอเยอะๆใน
00:33:44 → 00:33:48 มุมเพื่อนอ่ะคนน่ะเหมือนเหมือนมุมแรกที่
00:33:48 → 00:33:52 มาเจอเทมเขาจะนึกถึงเขาจะค่อนข้างโรนิมัน
00:33:52 → 00:33:54 ว่ามันแบบเป็นงานที่ดีที่อยู่กับตัวเอง
00:33:54 → 00:33:58 อะไรเงี้ยแต่แต่พอ
00:33:58 → 00:34:03 มาทำจริงๆอ่ะงานไิมันค่อนข้างจะเรียกร้อง
00:34:03 → 00:34:07 กำลังกายกำลังใจเยอะซึ่งมันอาจจะสนุกแค่
00:34:07 → 00:34:11 ครั้ง 2 ครั้งแรกครับแล้วความใจร้ายของ
00:34:11 → 00:34:15 มันก็คืออย่างสมมุติถ้าเราเพนเราวาดรูป
00:34:15 → 00:34:18 เราเห็นเลยครับแต่ถ้าซิคเนี่ยเราต้องรอ
00:34:18 → 00:34:22 อีก 2 วค 10-15 วันกว่าเราจะเห็นแล้วส่วน
00:34:22 → 00:34:24 ใหญ่อ่ะมันจะไม่ใช่สิ่งที่เราเห็นตอนเรา
00:34:24 → 00:34:27 ทำอ่ะอย่างยกตัวอย่างเช่นการเขียนสีน้
00:34:27 → 00:34:31 น้ำเงินเวลาเขียนน่ะมันจะออกมาเป็นสีเทาอ
00:34:31 → 00:34:33 แล้วมันจะเป็นสีน้ำเงินหลังเผาทีเนี่ยผม
00:34:33 → 00:34:36 ว่าระหว่าง ess นั้นน่ะมันมีมันมันเป็น
00:34:36 → 00:34:39 ก้อนความคาดหวังก้อนใหญ่ๆอ่ะอืแล้วส่วน
00:34:39 → 00:34:42 ใหญ่จะเลลเวลาเห็นเพราะเพราะเราไม่ได้เทน
00:34:42 → 00:34:44 ออกมามันก็จะไม่ตรงกว่าที่เราคิดอะไร
00:34:44 → 00:34:49 เงี้ยครับเออๆมันก็เลยทำให้มีคนทำงานปั้น
00:34:49 → 00:34:51 จริงๆจังๆอ่ะน้อยเพราะว่ามันทอนกำลังใจ
00:34:51 → 00:34:55 เยอะอือทีเนี่ยในมุมของเรื่องการการบำบัด
00:34:55 → 00:34:58 การผ่อนคลายสำหรับผมนะครับผมว่าเหมือนเรา
00:34:59 → 00:35:02 หาเพราะจริงๆที่ผมเคยลองแบบเพื่อนมานั่ง
00:35:02 → 00:35:04 ปั้นเล่นอ่ะมันงานปั้นน่ะไม่ได้เหมาะ
00:35:04 → 00:35:07 สำหรับทุกคนอมันเหมือนแต่ละคนน่ะมัน
00:35:07 → 00:35:11 ต้องการูคนละแบบเออทีเนี้ยผมว่าเราแค่ที่
00:35:11 → 00:35:13 ผมรู้สึกว่ามันน่าจะให้ความสำคัญคือ
00:35:13 → 00:35:17 เรื่องความรู้สึกขณะทำโมเมนนั้นๆอะไเงี้ย
00:35:17 → 00:35:19 ครับว่าอย่างส่วนตัวผมผม Enjoy กับการ
00:35:19 → 00:35:23 ปั้นการชงชาแล้วก็มีทำกับข้าวบ้างอะไร
00:35:24 → 00:35:26 เงี้ยซึ่งโมเมนที่เรา Enjoy ได้อ่ะผมว่า
00:35:26 → 00:35:29 มันเหมือนกันเลยครับอืมันมันอยู่ที่ว่า
00:35:29 → 00:35:32 เราอ่ะเห็นมั้ยอะไรเงี้ยครับซึ่งจริงๆเรา
00:35:32 → 00:35:34 อาจจะต้องเลือก True สักตัวนึงที่เราถนัด
00:35:34 → 00:35:36 กับมันมากที่สุดหรือว่าอยู่กับมันได้ให้
00:35:36 → 00:35:40 เวลากับมันได้มากขึ้นแล้วก็ค่อยๆจริงๆผม
00:35:40 → 00:35:42 ว่าเรื่องการให้เวลากับมันน่ะเป็นมีความ
00:35:42 → 00:35:46 สำคัญมากๆอย่างสมมุติถ้าถ้าถ้าเราชอบเล่น
00:35:46 → 00:35:48 ดนตรีเราก็ให้เวลากับมันหน่อยทีเนี่ย
00:35:48 → 00:35:51 เรื่องระดับการฝึกฝนเรื่องระดับการเข้า
00:35:52 → 00:35:54 ถึงอ่ะพอเราให้เวลามันมากมันก็จะค่อยๆมาก
00:35:54 → 00:35:56 ขึ้นเรื่อยๆลึกซึ้งขึ้นเรื่อยๆละเอียด
00:35:56 → 00:36:00 อ่อนขึ้นเรื่อยๆเราก็จะสามารถเสพความผ่อน
00:36:00 → 00:36:03 คลายกับมันได้มากขึ้นเรื่อยๆเงี้ยครับผม
00:36:03 → 00:36:08 ก็เลยว่ามันมันควรจะเค้าเรียกพยายาม
00:36:08 → 00:36:11 พยายามคิดให้น้อยลงแล้วก็รู้สึกกับอะไร
00:36:11 → 00:36:13 สักอย่างนึงอ่ะมากขึ้นอออันนี้อันนี้มัน
00:36:13 → 00:36:17 มันจะผมว่าถ้าเราสมมุติถ้าเราไม่มีอคติ
00:36:17 → 00:36:19 กับกับการทำอะไรสักอย่างนึงครับแล้วก็ลอง
00:36:19 → 00:36:24 ดูชอบมยรู้สึกยังไงมันมันจะเริ่มจากรู้
00:36:24 → 00:36:26 สึกยังไงก่อนแล้วก็เราค่อยมาตัดสินว่าเรา
00:36:26 → 00:36:29 ชอบหรือไม่ชอบจะลองต่อมั้ยจะเลิกอะไร
00:36:29 → 00:36:32 เงี้ยหรือจะไปหาอันใหม่ทีเนี่ยถ้าเราเรา
00:36:32 → 00:36:35 รู้สึกกับมันชัดขึ้นน่ะมันจะเคลียร์ขึ้น
00:36:35 → 00:36:37 แล้วเราก็จะตอบพวกเนี้ยได้มากขึ้นแล้วก็
00:36:37 → 00:36:41 จะอย่างอย่างตัวผมมีบางอย่างที่เราที่เรา
00:36:41 → 00:36:43 รู้สึกว่าเราไม่ได้ไม่ได้ Enjoy กับมา
00:36:43 → 00:36:45 ขนาดนั้นทีนี้เราก็ตัดทิ้งแล้วก็ไปลอง
00:36:45 → 00:36:49 อย่างอื่นทีเนี่ยเราจะมีโอกาสเจอ True
00:36:49 → 00:36:51 ที่เหมาะกับเราแล้วทำให้เราเติบโตไปกับ
00:36:51 → 00:36:55 มันได้ได้มากกว่าซึ่งของผมผมเจอเรื่องงา
00:36:55 → 00:36:58 ปั้นเลยก็เป็นอันที่เราใช้ใช้ในการจริงๆ
00:36:58 → 00:37:01 ประเด็นนึงที่เราเลือกการเป็นช่างปั้นนะ
00:37:01 → 00:37:04 ครับตอนแรกเลยนะครับอันนึงของผมผมรู้สึก
00:37:04 → 00:37:07 ว่ามันเป็นงานที่ทำให้ผมโตเป็นมนุษย์ได้
00:37:07 → 00:37:10 เร็วกว่างานอื่นโตเป็นมนุษย์ขยายความผม
00:37:11 → 00:37:14 รู้สึกว่ามันอย่างตอนผมทำวิศวกรนะครับมัน
00:37:14 → 00:37:17 สนุกนะครับเราไม่ใช่ไม่ไม่ชอบมันแต่ว่า
00:37:17 → 00:37:19 เหมือนเรารู้สึกว่าถ้าเราทำไปอีก 10 ปี 20
00:37:19 → 00:37:24 ปีอ่ะสิ่งที่เราเก่งขึ้นก็คือเราหากำไร
00:37:24 → 00:37:27 ให้บริษัทเก่งขึ้นเราได้เงินมากขึ้นขึ้น
00:37:27 → 00:37:31 อะไแต่เราเราไม่ได้เป็นมนุษย์มากขึ้นนะ
00:37:31 → 00:37:33 ครับสำว่าตัวผมกลายเป็นมนุษย์มากขึ้นคือ
00:37:33 → 00:37:35 การที่เราคิดถึงคนอื่นมากขึ้นคิดถึงตัว
00:37:35 → 00:37:39 เองน้อยลงมีผมไม่รู้จะใช้คำว่าอะไรหก็คือ
00:37:39 → 00:37:42 เป็นมนุษย์ที่เติมเต็มให้กับตัวเองมั้ย
00:37:42 → 00:37:45 ใช่ครับเป็นคนที่ดีขึ้นอะไรเงี้ยอ่าๆผมผม
00:37:45 → 00:37:48 ผมเข้าใจอยู่นะอยู่อาจจะพยายามคือเท่าที่
00:37:48 → 00:37:52 ผมจับความได้คือคณกำลังจะสรุปทั้งหมด
00:37:52 → 00:37:54 เนี่ยกำลังจะบอกว่ายอมรับแหละว่าการปั้น
00:37:54 → 00:37:58 เนี่ยมันช่วยครับในการผ่อนคลายในการบำบัด
00:37:58 → 00:38:02 แต่ดูจากภายนอกจริงๆแล้วมันออกแรงเยอะ
00:38:02 → 00:38:05 ครับแล้วก็ 2 มันคมิ 3 มันต้องรอผลอีก
00:38:05 → 00:38:09 ตั้ง 2 อาทิตย์ครับซึ่งหลายๆคนเนี่ยอาจจะ
00:38:09 → 00:38:12 ไม่เหมาะแต่คุณมนก็ยังแนะนำว่า mindset
00:38:12 → 00:38:16 ในการหาว่าตัวเองเนี่ยจะบำบัดตัวเองอย่าง
00:38:16 → 00:38:21 ไรก็คือ True คืออาวุธที่คุณจะใช้ให้ลอง
00:38:21 → 00:38:26 ทิ้งอความรู้สึกเอ่อทิ้งทิ้งความคิดก่อน
00:38:26 → 00:38:29 ต้องบอกให้คิดให้น้อยแล้วลองให้เวลากับ
00:38:29 → 00:38:33 ความรู้สึกกับสิ่งนั้นๆถ้าใช่มันจะเปิด
00:38:33 → 00:38:35 ประตูให้คุณเดินหน้าต่อและอยู่กับมันได้
00:38:35 → 00:38:38 ตลอดชีวิตครับอย่างน้อยแต่ไม่ใช่ก็
00:38:38 → 00:38:41 เปลี่ยนแล้วหาอาวุธใหม่แล้วเดินหน้าต่อใน
00:38:41 → 00:38:44 ที่สุดมันจะทำให้เราเติมเต็มใช่มั้ยฮะ
00:38:44 → 00:38:47 เป็นคนที่สมบูรณ์มากที่สุดครับใช่มั้ย
00:38:47 → 00:38:51 ครับซึ่งคนงวนก็โชคดีนะในอายุแค่นี้เนี่ย
00:38:51 → 00:38:57 มาถึงถ้าในพีระมิดของจิตวิทยาเนี่ยเค้า
00:38:57 → 00:39:01 มันมีคำนึงนะเอ่อ anyway ผมคิดคำนั้นไม่
00:39:01 → 00:39:04 ออกอยู่แต่ว่ามันอยู่ใน hary คือการเป็น
00:39:04 → 00:39:09 การการรู้ตตัวตนและเห็นคุณค่าในตัวตนครับ
00:39:09 → 00:39:13 และมีความเข้าใจมีความเติมเต็มให้กับตัว
00:39:13 → 00:39:16 เองมากที่สุดะครับพอเติมเต็มให้กับตัวเอง
00:39:16 → 00:39:19 ตอนนี้มันจะเติมเต็มให้กับคนรอบข้างมันจะ
00:39:19 → 00:39:23 แผ่พลังพลังดีๆอ่ะครับดีมากเลยนะครับแล้ว
00:39:23 → 00:39:27 โหดีครับผมขอหยุดหยุด appreciate คำพูด
00:39:27 → 00:39:31 นี้ผมถือว่าเป็นคำพูดที่ดีแล้วก็เพราะ
00:39:31 → 00:39:33 หลายๆครั้งในชีวิตเราอาจจะอยู่ในโค้งที่
00:39:33 → 00:39:36 เราต้องดิ้นรนนะบางทีเราเก็บความรู้สึก
00:39:36 → 00:39:39 ครับเราไม่ได้ให้เวลากับสิ่งที่เรารู้สึก
00:39:39 → 00:39:41 แค่ครับอย่างที่บอกก็ต้องโกยเงินเก็บเงิน
00:39:42 → 00:39:45 เพราะเราอาจจะมี 1 2 3 4 ครับอ้าแล้ว
00:39:45 → 00:39:49 ถามนอกรอบคุณงนมามาเป็นอย่างนี้ได้ไงที่
00:39:49 → 00:39:52 บ้านรวยเหรอไม่มีหนี้สินเหรอถ้าคนฟังเอ้า
00:39:52 → 00:39:54 ก็คุณ้วนรวยหรือเปล่าก็ไม่ไม่ได้ลำบาก
00:39:54 → 00:39:58 หรือเปล่าเลยแบบได้ต่อยอดไปถึงจุดนี้ก็
00:39:58 → 00:40:00 ไม่ได้ลำบากครับแต่ว่าก็ไม่ได้รวยเพราะ
00:40:00 → 00:40:02 จริงๆเหมือนอย่างสมมุติเงินที่ผมใช้การ
00:40:02 → 00:40:05 ตั้งศัตรูทุกอย่างมันมาจากการทำงานของเรา
00:40:05 → 00:40:08 เราไม่ได้แบบเหมือนเพราะจริงๆอ่ะโจทย์นึง
00:40:08 → 00:40:12 ที่ผมสนใจอ่ะตอนเราจะตั้งศัตรูอ่ะมันคือ
00:40:12 → 00:40:14 เราสงสัยว่าทำไมบ้านเรามันถึงไม่มีช่าง
00:40:14 → 00:40:17 ปั้นเยอะๆเพราะว่ามันมีคนเรียนจบมาทุกปี
00:40:17 → 00:40:20 ปีละหลายร้อยคนอะไรเงี้ยมันหายไปไหนหมด
00:40:20 → 00:40:22 เออมันหายไปไหนไม่รู้เหมือนไงครับแล้วจบ
00:40:22 → 00:40:25 จากไหนกันะอย่างส่วนใหญ่มันมหาลัยบ้านเรา
00:40:26 → 00:40:28 มันก็จะเป็นมหาลัยดังๆเครับที่มีรุ่นนึง
00:40:28 → 00:40:30 ปีนึงผมว่าน่าจะมีสัก 200-300 คนอะไร
00:40:30 → 00:40:33 เงี้ยอ้าแล้วเไปไหนกันหมายถึงงานเวลาจบ
00:40:33 → 00:40:35 ช่างปั้นนี้เค้าเไปทำอะไรกันนะส่วนใหญ่ก็
00:40:35 → 00:40:39 จะก็จะไปเปิดโรงเรียนสอนไม่งั้นก็เปลี่ยน
00:40:39 → 00:40:42 งานเป็นอาชีพอื่นอะไรเงี้ยอืซึ่งเค้าเต่อ
00:40:42 → 00:40:45 ยอดยากใช่มั้ยคุณ้วนกำลังจะบอกว่ามันไม่
00:40:45 → 00:40:49 มีมันไม่มีที่ให้กับเค้าในการที่จะสร้าง
00:40:49 → 00:40:51 เป็นรายได้ที่แบยั่งยืนใช่มั้ยแล้วคำถาม
00:40:51 → 00:40:54 นึงตอนผมตั้งศัตรูอ่ะคำถามใหญ่ๆเลยคือจะ
00:40:54 → 00:40:58 อยู่รอดได้ยังไงอ่ะจะอยู่รอดได้มยทีเยเรา
00:40:58 → 00:41:00 ก็เลยอย่างงั้นเราลองเซตโมเดลที่เราไม่
00:41:00 → 00:41:03 ใช้ตัวช่วยอะไรเลยครับเหมือนเราไม่ได้มี
00:41:03 → 00:41:07 เพื่อนที่มีตังค์ให้ยืมเราต้องมีอะไรบ้าง
00:41:07 → 00:41:10 ในการเป็นช่างปั้นที่แบบมาตัวเปล่าๆแล้ว
00:41:10 → 00:41:13 จะทำอะไรบ้างน้องที่จบใหม่อ่ะเขาถึงจะ
00:41:14 → 00:41:16 สามารถรันศัตรูตัวเองได้ทีเยเราก็เลย
00:41:16 → 00:41:18 เหมือนใช้ตัวเองเป็นตัวทดลองไปด้วยขณะทำ
00:41:19 → 00:41:21 ศัตรูอะไรเงี้ยสมมุติอย่างตอนผมก่อนละออก
00:41:21 → 00:41:23 ผมก็แพนว่าผมต้องทำงานกี่เดือนต้องมีเงิน
00:41:23 → 00:41:25 เก็บเท่าไหร่ซื้อเตาราคาเท่าไหร่ซื้อ
00:41:25 → 00:41:27 เครื่องปั้ราคาเท่าไหร่อะไรเงี้ยเสร็จ
00:41:27 → 00:41:30 แล้วเราก็ลองทำแผนดูว่าแบบเราควรจะมีเงิน
00:41:30 → 00:41:32 สำรองเท่าไหร่ที่จะรันศัตรูได้ 1 ปีอะไร
00:41:32 → 00:41:34 เงี้ยครับแล้วเราก็ทดลองทำแล้วพอทดลองทำ
00:41:35 → 00:41:37 จริงๆมันก็อย่างสมมุติตอนผมตั้งศัตรู
00:41:37 → 00:41:40 เสร็จแล้ววันแรกที่เสร็จละศัตรูเสร็จละ
00:41:40 → 00:41:43 เราเหลือเงินในบัญชี 3,000 บาทครับแล้ว
00:41:43 → 00:41:46 หลังจากนั้นน่ะมันก็ซึ่งเราไม่มีเงินจ่าย
00:41:46 → 00:41:48 ตอนนั้นคือเหมือนมันมัน Over budget เรา
00:41:48 → 00:41:50 ก็ไม่มีเงินจ่ายค่าเช่าเดือนหน้านะครับ
00:41:50 → 00:41:53 แต่เราก็ทนลองดูว่าเออเราต้องทำอะไรบ้าง
00:41:54 → 00:41:57 แล้วมันก็เหมือนผมไม่รู้ว่าโชคดีหรือ
00:41:57 → 00:41:59 เปล่ามันก็อยู่ได้มาถึงทุกวันนี้อะไร
00:41:59 → 00:42:02 เงี้ยโดยที่เราไม่ได้ไม่ได้ใช้ไม่ได้กด
00:42:03 → 00:42:06 สูตรอะไรเลยทีเนี่ยสมมุติถ้ามีน้องจบมา
00:42:06 → 00:42:10 ใหม่เรามีคล้ายๆเป็นแพ็คเกจให้อเหมือนถ้า
00:42:10 → 00:42:12 มาคุยกับเราเรามีแพ็คเกจให้เลยว่าเธอต้อง
00:42:12 → 00:42:15 ทำอะไรบ้างสมมุติจะ invest กันอุปกรณ์ทำ
00:42:15 → 00:42:17 ศัตรูเพราะฉะนั้นน่ะเธอต้องมีเงินเก็บ
00:42:17 → 00:42:20 เดือนละเท่าไหร่ 2 ปีครบแล้วเนี่ยเธอ
00:42:20 → 00:42:24 เริ่มเปิดศัตรูได้อืแล้วหลักในการทำงาน
00:42:24 → 00:42:28 รับงานการตั้งราคามันควรจะเป็นยังไงอะไ
00:42:28 → 00:42:33 เงี้ยที่จะอยู่รอดได้แล้วจากที่เคยลองทำ
00:42:33 → 00:42:37 ก็เหมือนมีคนออกไปเปิดศัตรูแล้วก็ก็อยู่
00:42:37 → 00:42:40 รอดได้อะไรมีเยอะมฮะศัตรูพวกนี้ไม่ค่อย
00:42:40 → 00:42:43 เยอะครับเพราะจริงๆพองานพวกเยมันตัวหน้า
00:42:43 → 00:42:46 งานมันน่ะมันอย่างที่ผมบอกมัน require
00:42:46 → 00:42:51 กำลังกายกำลังใจมากๆอือมันก็เลยถ้าเป็นคน
00:42:51 → 00:42:53 ที่ไม่ได้ชอบปั้นจริงๆอ่ะเขาก็จะเหนื่อย
00:42:53 → 00:42:57 กับมันแบบทำไมฉันต้องมานั่งปั้นวันละ 6
00:42:57 → 00:42:58 ชั่วโมง 8 ชั่วโมงด้วยอะไรเงี้ยแต่ถ้า
00:42:58 → 00:43:01 เป็นคนที่ชอบปั้นเขาก็จะแบบโอ้สนุกจังเลย
00:43:01 → 00:43:04 ได้ปั้นอะไรเงี้ยมันก็จะคนละแบบกันที
00:43:04 → 00:43:06 เนี่ยยเราก็เลยเรื่องเรื่องนั้นเป็น
00:43:06 → 00:43:08 เรื่องส่วนตัวแต่เรามีเหมือนคล้ายๆเป็น
00:43:08 → 00:43:12 โมเดลทดลองที่เราทำแล้วมันมันเวิร์คเราก็
00:43:12 → 00:43:15 เลยเราก็เลยเหมือนกล้าพูดได้ว่ามันไม่ได้
00:43:15 → 00:43:19 มีพวกเรื่องพวกนั้นที่เป็นแบบบ้ารวยหรือ
00:43:19 → 00:43:24 เปล่าตัวเชื่อหรือเปล่าอะไรอืครับจริงๆผม
00:43:24 → 00:43:26 คุยกับน้องหลายๆคนว่าเราการันตีได้ว่าถ้า
00:43:26 → 00:43:29 เธอทำจริงๆอ่ะมันรอดชัวร์แต่มันอาจจะไม่
00:43:29 → 00:43:32 รวยแบหถึงมีน้องมาปรึกษาด้วยเหรออ๋อเรา
00:43:32 → 00:43:34 เราเป็นที่ปรึกษาให้ด้วยเหรอก็เหมือนจริง
00:43:34 → 00:43:36 ๆก็มีคนมาคุยบ้างอะไรเงี้ยว่าแบบอยากทำ
00:43:36 → 00:43:39 ศัตรูทำยังไงอะไรเงี้ยเพราะจริงๆมันก็
00:43:39 → 00:43:41 เหมือนศัตรูเราเปิดมาประมาณ 7 ปีแล้วะมัน
00:43:41 → 00:43:44 ก็ค่อนข้างจะรอดละอะไรเงี้ยเขาก็เลยสงสัย
00:43:44 → 00:43:48 ว่าเฮ้ยเธอพี่รับงานมาจากไหนหางานยังไง
00:43:48 → 00:43:50 อะไรเงี้ยซึ่งจริงๆของเราอ่ะมันออร์แกนิ
00:43:50 → 00:43:53 มากเลยครับมันแบบอๆเราไม่เราไม่ได้ไปหา
00:43:53 → 00:43:55 Connection ว่าฉันจะต้องรู้จักคนนี้ไป
00:43:56 → 00:43:58 เอางานมาจากตรงนี้เอางานเข้าไปเสนออะไร
00:43:58 → 00:44:01 เงี้ยมันเหมือนโฟกัสของผมคือผมอยากทำงาน
00:44:01 → 00:44:05 ให้ดีเราต้องจะทำงานให้ดีแล้วพอคนเห็น
00:44:05 → 00:44:08 เค้าก็เข้ามาคุยแล้วเราก็เหมือนเหมือนคิด
00:44:08 → 00:44:10 ถึงเค้าด้วยว่าแบบเออสมมุติเป็นอย่างร้าน
00:44:11 → 00:44:13 กาแฟอย่าเงี้ยเราก็คิดถึงว่าถ้วยกาแฟที่
00:44:13 → 00:44:16 ดีมันควรจะเป็นยังไงแล้วเราก็มาตีโจทย์
00:44:16 → 00:44:19 จากความเป็นเค้าจากสิ่งที่เราสนใจจากสิ่ง
00:44:19 → 00:44:21 ที่เราอยากทดลองอะไรเงี้ยมันก็เหมือน
00:44:21 → 00:44:23 explore ไปด้วยกันอะไรเงี้ยอย่างที่ผม
00:44:23 → 00:44:27 บอกว่าพอเป็นระดับคนทำที่สูงขึ้นน่ะระดับ
00:44:27 → 00:44:30 คนเสพก็ต้องสูงขึ้นด้วยเหมือน process
00:44:30 → 00:44:33 เนี่ยมันคือกระบวนการแบบที่ช่วยสร้างความ
00:44:33 → 00:44:37 เข้าใจให้คนใช้ให้ให้คนใช้โตไปกับเราด้วย
00:44:37 → 00:44:40 เพราะเราก็ไม่ได้เก่งเราก็ค่อยๆฝึกค่อยๆ
00:44:40 → 00:44:42 โตอะไรเงี้ยซึ่งจริงๆผมว่าในเมืองไทยเป็น
00:44:43 → 00:44:47 โอกาสที่ดีที่คนอาจจะยังไม่ค่อยมีความ
00:44:47 → 00:44:51 เข้าใจเรื่องไิทำมือมากๆอืคนอาจจะมองว่า
00:44:51 → 00:44:53 มันไม่ดีคนไทยมันไม่เข้าใจก็เลยไม่ซื้อ
00:44:53 → 00:44:57 แต่ส่วนตัวผมมองว่าดีเราโตไปด้วยกันออือื
00:44:57 → 00:44:59 เหมือนเราก็ไม่รู้เก็ไม่รู้อย่างงั้นเรา
00:44:59 → 00:45:02 มาทดลองกันมาแลกเปลี่ยนกันมาแบบค่อยๆ
00:45:02 → 00:45:05 สร้างความเข้าใจไปด้วยกันอะไรเี้อันนี้
00:45:05 → 00:45:08 เป็นเป็นอันนึงที่เราที่เราทำที่ศัตรูอื
00:45:08 → 00:45:10 มันไม่ใช่แค่งานศิลปะนะผมว่าเป็นงาน
00:45:11 → 00:45:14 ปรัชญาด้วยนะเท่าที่ดูนะดีนะผมว่ามันสนุก
00:45:14 → 00:45:17 ตรงที่พอมันเป็นงานซิคอ่ะที่เรียกว่าพ
00:45:17 → 00:45:21 ครับมันเป็นงานที่เรานึกถึงคนอื่นอืถ้า
00:45:21 → 00:45:23 อย่างงานอาร์ทตัวอื่นน่ะเราจะนึกถึงแต่
00:45:23 → 00:45:25 ว่าเรารู้สึกยังไงผู้ทำรู้สึกยังไงใช่
00:45:25 → 00:45:28 ครับแล้วก็ Express ออกมาแต่พอเป็นงานใช้
00:45:28 → 00:45:31 งานอ่ะเราจะต้องนึกถึงว่าเค้าเอาไปใช้
00:45:31 → 00:45:35 แล้วมันจะยังไงนะมันจะใช้ดีมั้ยสมมุติเรา
00:45:35 → 00:45:37 ใช้ดีแล้วเอ้ยถ้าเป็นผู้หญิงจับมือเล็ก
00:45:37 → 00:45:41 กว่าเนี้ยเขาจะรู้สึกถ่างมือมยเราต้องลด
00:45:41 → 00:45:43 ไซส์ลงมามั้ยอะไรเงี้ยมันก็เหมือนเป็น
00:45:43 → 00:45:47 โจทย์ต่อยอดทำให้เราทำงานอื่นๆลงดีเทลไป
00:45:47 → 00:45:49 ได้อีกอะไรเงี้สมมุติจากถ้วยที่เราคิดว่า
00:45:49 → 00:45:52 มือเราใหญ่เราจับใช้ดีแล้วพอมานั่งนึกถึง
00:45:52 → 00:45:55 คนที่ใช้เป็นผู้หญิงเพราะฉะนั้นเราออก
00:45:55 → 00:45:57 รุ่นเล็กมาด้วยดีกว่าให้คน่ะที่เป็นผู้
00:45:57 → 00:46:00 หญิงอาจจะจับได้ถนัดขึ้นทีเนี่ยยพอเราฝึก
00:46:00 → 00:46:02 คิดแบบเนี้ยมากๆอ่ะมันก็เลยมันก็เลย
00:46:02 → 00:46:05 เหมือนย้อนกลับมาที่ตัวเราเหมือนมา
00:46:05 → 00:46:07 เปลี่ยนตัวเราในการมองเรื่องอื่นๆที่ไม่
00:46:07 → 00:46:10 ใช่แค่งานเซรามิคด้วยอุปสรรคมีอุปสรรคมย
00:46:10 → 00:46:14 ทำงานตนี้คือคนเนื่องจากมันเป็นงานที่ 1
00:46:14 → 00:46:17 ผมไม่รู้ว่าคนเขาให้ค่าแค่ไหนครับก็คือคน
00:46:17 → 00:46:20 เขาเห็นคุณค่าแค่ไหนครับเราจะทำยังไงให้
00:46:20 → 00:46:23 คนเห็นคุณค่าอันที่ 1 อันที่ 2 คือแล้ว
00:46:23 → 00:46:27 อุปสรรคที่เราทำ 7 ปีคือกว่ากว่าจะจบกว่า
00:46:27 → 00:46:29 จะได้เรียนนี่ก็อุปสรรคแล้วนะจบเสร็จก็
00:46:29 → 00:46:33 ต้องมาพิสูจน์ตัวเองอีกสร้างค่านิยมให้คน
00:46:33 → 00:46:36 เห็นค่าอีกครับมีอะไรบ้างอุปสรรคผมไม่
00:46:36 → 00:46:38 ค่อยมองว่ามันเป็นอุปสรรคครับเหมือนมอง
00:46:38 → 00:46:42 แค่เป็นข้อจำกัดที่ถ้าเราทำมันก็จะคลายไป
00:46:42 → 00:46:44 อะไอย่างสมมุติอย่างสสำหรับผมตอนเนี้ย
00:46:44 → 00:46:48 ปัญหาที่เจอคือเราไม่สามารถเทรนคือจริงๆ
00:46:48 → 00:46:53 เหมือนผมเราใช้ Standard ที่เป็นสากลในใน
00:46:53 → 00:46:56 การวัดระดับงานป้าเสมมุติถ้าไปในี่สมมุติ
00:46:56 → 00:46:59 ถ้าไปในญี่ปุ่นไปในเกาหลีไปในจีนที่เป็น
00:46:59 → 00:47:02 ประเทศที่มี Quality สูงๆอ่ะเราสามารถไป
00:47:02 → 00:47:05 เทียบเท่าเขาได้อะไรเงี้ยอืทีเพอกลับมา
00:47:05 → 00:47:09 ที่บ้านเราแล้วเราตั้งว่า Quality นี้นะ
00:47:09 → 00:47:13 คนที่จะอยากจะทำอ่ะมันมีน้อยครับเหมือน
00:47:13 → 00:47:16 เราไม่สามารถเทรนช่างปั้นรุ่นใหม่ขึ้นมา
00:47:16 → 00:47:19 มาเติมให้มากขึ้นได้มันอาจจะเป็นผมไม่รู้
00:47:19 → 00:47:21 ว่าเป็นเพราะอะไรตอนนี้แล้วก็เป็นอันที่
00:47:21 → 00:47:24 เราพยายามหาอยู่เราอยากให้มันมีคนปั้น
00:47:24 → 00:47:28 เยอะๆเพราะจริงๆอ่ะผมเชื่อเรื่องเรื่อง
00:47:28 → 00:47:31 community อือเหมือนสมมุติผมเทสสูตร
00:47:31 → 00:47:33 เคือบป่ะครับสูตรเครือบมันเป็น
00:47:33 → 00:47:35 วิทยาศาสตร์มากๆใช่มั้ยครับมันไม่ใช่
00:47:35 → 00:47:38 เหมือนสมัยก่อนที่เราไม่ค่อยรู้เรื่อง
00:47:38 → 00:47:40 วิทยาศาสตร์แล้วเราก็ห่วงเป็นสูตรลับ
00:47:40 → 00:47:44 ประจำตระกูลอะไรอย่างเงี้ยอืจริงๆมันเป็น
00:47:44 → 00:47:48 เคมีมันเป็นมันเป็นเรื่องวิทยาศาสตร์มัน
00:47:48 → 00:47:51 สามารถแชร์กันได้แล้วมันก็แค่ทดลองครับ
00:47:51 → 00:47:53 จริงๆอ่ะสมมุติถ้าผมเป็นช่างปั้นคนเดียว
00:47:53 → 00:47:56 ทดลอง 1 สูตรถ้าผมอยากได้ 100 สูตรเนี่ย
00:47:56 → 00:47:58 ผมต้องทดลอง 100 ครั้งแต่ถ้าสมมุติผมมี
00:47:58 → 00:48:01 แก๊งช่างปั้นอีก 10 คนแล้วก็แบ่งกันไปผม
00:48:01 → 00:48:05 ผมมีสูตร 1 เพราะประเด็นเนี่ยผมเจอในตอน
00:48:05 → 00:48:07 แรกเลยที่เราจะทำสูตรเคือบอ่ะเราก็ไป
00:48:08 → 00:48:10 เสิร์ชในอินเทอร์เน็ตเราก็ไปเจอเว็บของ
00:48:10 → 00:48:13 ต่างประเทศแล้วก็โพสต์แรกบอกว่าฉันพลำ
00:48:13 → 00:48:16 เคลือบ a นะมีส่วนผสมอะไรบ้างเผายังไงโค
00:48:16 → 00:48:20 ที่ 2 ฉันเอาของเธอไปทดลองอีก 5 สูตร
00:48:20 → 00:48:23 เปลี่ยนร่ตัว a เนี่ยเป็นตัวไหนบ้างอะไร
00:48:23 → 00:48:27 เงี้ยอือแล้วคที่ 3 ก็เอาไปทดลองต่อ 4
00:48:27 → 00:48:30 โพสต์เนี่ยมีมา 20 สูตเหครับแล้วที่เนี่ย
00:48:30 → 00:48:33 ผมสนใจบอกว่าแทนที่ผมจะต้องไปเทส 1 2 3
00:48:33 → 00:48:36 4 5 ไล่ลงมาผมไปอ่านโพที่ 3 เลยเพราะผม
00:48:36 → 00:48:39 สนใจโพสที่ 3 ผมก็ทดลองต่อได้เลยทีเนี้ย
00:48:39 → 00:48:42 ความรู้มันก็จะแชร์กันได้เร็วขึ้นสมบูรณ์
00:48:42 → 00:48:43 ขึ้นอะไรเงี้ยครับเราเลยอยากให้มันมี
00:48:43 → 00:48:46 community เนี่ยในไทยแล้วมีมั้ยมันมี
00:48:46 → 00:48:48 สมาคมคนปั้นมีอะไรอย่างงี้มีมั้ยตอนนี้
00:48:48 → 00:48:52 ยังตอนนี้ยังครับอืก็ถือว่าเป็นอันนี้
00:48:52 → 00:48:54 เป็นข้อจำกัดใช่ความตั้งใจที่เราอยากทำ
00:48:54 → 00:48:58 แต่ว่ามันยังไม่ยังไม่เกิดอืมอ้าแล้วเ
00:48:58 → 00:49:00 เชิญไปสอนในมหาลัยอะไรอย่างงี้มีมั้ยไม่
00:49:01 → 00:49:03 ไม่ค่อยมีอยังไม่มีใช่เพราะว่าเราเคยทำ
00:49:03 → 00:49:06 ที่ศัตรูอ่ะเราเคยทำแบบแจกสูตรเลยอ่ะ
00:49:06 → 00:49:08 สมมุติสูตรที่เราทำเนี่ยถ้าเธออยากได้อ่ะ
00:49:08 → 00:49:12 มาเลยเอาไปเลยอือเราขอแค่ว่าเอาไปเทสต่อ
00:49:12 → 00:49:14 อือแล้วจะเทสอะไรก็ได้นะครับสมมุติแบบเอา
00:49:14 → 00:49:17 ส่วนนี้ไปอยากเทสสีน้ำเงินแล้วขอแค่ว่า
00:49:17 → 00:49:21 แบบเอ้ยลองมาแชร์ให้เราฟังหน่อยว่าเไปเทส
00:49:21 → 00:49:23 อะไรแล้วมันเป็นยังไงต่อให้เราเป็นอันที่
00:49:23 → 00:49:27 เราไม่ได้สนใจแต่เราอยากอยากรู้อยากสร้าง
00:49:27 → 00:49:29 สร้างกระบวนการการเรียนรู้อีกแบบนึงที่
00:49:29 → 00:49:34 ไม่ใช่แบบว่าสูตรเฉพาะอืแล้วทีเนี้ยมันก็
00:49:34 → 00:49:38 มีคนเอาไปแต่ว่าใช้เลยไม่ทดลองอ๋อซึ่ง
00:49:38 → 00:49:40 จริงๆอ่ะสูตรเราไม่ได้ห่วงครับแต่เรารู้
00:49:40 → 00:49:43 สึกว่ามันไม่ไม่ก่อให้เกิดการทดลองไม่
00:49:43 → 00:49:45 เกิดให้เกิดการเรียนรู้อะไรเงี้ยเราก็เลย
00:49:45 → 00:49:49 ตั้งว่าถ้าเธอจะเอาสูตรเราสูตรนึงอ่ะเรา
00:49:49 → 00:49:53 อ่ะมันจะมีวิธีการเทสแบบแต aal 36 สูแบบ
00:49:53 → 00:49:56 ว่าแล้วเราสอนให้ด้วยแล้วเธอไปทดลองแล้ว
00:49:56 → 00:49:58 เดี๋ยวฉันน่ะจะเลือก 1 สูตรจากในนั้นน่ะ
00:49:58 → 00:50:02 มาแลกกันอืซึ่งเราเหมือนกลายๆว่าบังคับ
00:50:02 → 00:50:04 ให้เขาอ่ะทดลองด้วยตัวเองอ่ะอือพอเราบอก
00:50:04 → 00:50:08 แบบนี้ปุ๊บไม่มีใครมาไม่มีใครมาขอสูตเลยเ
00:50:08 → 00:50:10 ก็จะมาขอซื้ออย่างเดียวเราก็จะแบบเออเรา
00:50:10 → 00:50:13 ไม่ไม่ได้อยากขายอะไจะโตยังไงครับถ้าถ้า
00:50:13 → 00:50:17 เราความเป็นครูผสมกับศิลปินครับมีความ
00:50:17 → 00:50:20 เป็นศิลปะการธุรกิจเรามันจะโตยังไงจริงๆ
00:50:20 → 00:50:24 อย่างตอนเนี้ยผมตัวสตูดิโอผมว่ามันเลี้ยง
00:50:24 → 00:50:27 ตัวเองได้อืแล้วมันตอนนี้เนี่ยเหมือนถ้า
00:50:27 → 00:50:30 เราคิดว่าเราจะรอดมั้ยเนี่ยคนเดียวมันรอด
00:50:30 → 00:50:34 อยู่แล้วอือแต่เหมือนผมมองอยากให้มันโต
00:50:34 → 00:50:38 กว่านั้นอยากให้ให้ให้คนใช้เมิได้มากขึ้น
00:50:38 → 00:50:40 เข้าใจมันมากขึ้นอะไรเงี้ยอันนี้ก็เลย
00:50:40 → 00:50:42 เป็นแผนที่เรากำลังคิดอยู่ว่าเราจะทำอะไร
00:50:42 → 00:50:47 กับมันบ้างอาจจะแบบมีทีมช่างปั้นที่ใหญ่
00:50:47 → 00:50:51 ขึ้นรองรับการทำงานที่มากขึ้นมีระบบที่
00:50:51 → 00:50:54 เหมือนให้คนเข้าถึงงานมิคแต่ละระดับได้
00:50:54 → 00:50:58 แต่ละระดับได้เลยครับอืมอืซึ่งอันนี้เป็น
00:50:58 → 00:51:00 เป็นโปรเจคที่เรากำลังจะทำในอนาคตที่ยที่
00:51:00 → 00:51:02 เยวราชหรือว่าที่ยังยังไม่ได้ยังไม่ได้
00:51:02 → 00:51:06 คิดนยังอืง้วนเอามาให้ผมเผมดูไม่เป็นเลย
00:51:07 → 00:51:09 ใช่ครับอย่างไวเนี่ยที่ผมสอนดูหน่อยได้
00:51:09 → 00:51:14 มั้ยฮะว่าทำไมคือไม่รู้จะเริ่มยังไงแล้ว
00:51:14 → 00:51:16 ก็ดูอะไรฮะจริงๆอ่ะอย่างที่ผมบอกว่ามันมี
00:51:16 → 00:51:19 งานหลายระดับใช่มั้ยที่เมกี้เหมือนจากต้น
00:51:19 → 00:51:22 คำถามเราก็ลากไปยาวเลยไม่เป็นไรครับมัน
00:51:22 → 00:51:25 คือสมมุติมันต้องมีโจทย์ก่อนว่าเราอ่ะใช้
00:51:25 → 00:51:28 ภาชนะเนี่ยสำหรับอะไรอย่างตัวเนี้ยเป็น
00:51:28 → 00:51:32 ถ้วยมัฉะเป็นถ้วยชาเขียวอืญี่ปุ่นทีเนี้ย
00:51:32 → 00:51:36 กรอบการใช้งานของถ้วยมัจฉะญี่ปุ่นน่ะมัน
00:51:36 → 00:51:40 ก็จะมีสโคปในวิธีอือย่างเช่นถ้าเป็น
00:51:40 → 00:51:43 ฟังก์ชันพื้นฐานเชิงกายภาพอ่ะก็จะมี
00:51:43 → 00:51:47 เรื่องการจับอือเรื่องโค้งในการตีอือฮึ
00:51:47 → 00:51:50 ซึ่งอันเนี้ยเป็นเรื่องพื้นฐานสมมุติใน
00:51:50 → 00:51:53 งานระดับช่างปั้นระดับกลางเครับเขาก็จะทำ
00:51:53 → 00:51:55 งานแบบระดับพื้นฐานเนี่ยแหละแต่ถ้าเป็น
00:51:55 → 00:51:57 ช่างปั้นแบบมาส
00:51:57 → 00:52:01 มันจะเหมือนเซ้นการใช้งานอ่ะยังอยู่บวก
00:52:01 → 00:52:04 ความรู้สึกพิเศษแต่ว่าเหมือนรูปแบบอาจจะ
00:52:04 → 00:52:07 เปลี่ยนไปอย่างเช่นสมมุติอย่างอันดูง่ายๆ
00:52:07 → 00:52:10 คือเวลาเราจับในพิธีชามันจะมี่าจับอยู่
00:52:10 → 00:52:15 แล้วจับแล้วมันเข้ามือไพอดีไอย่างอย่าง
00:52:15 → 00:52:17 ตัวอย่างตเอย่างถ้วยเนี่ยมันก็จะมีความ
00:52:17 → 00:52:20 กว้างที่เหมาะสมกับการวางบนมือเหลอาฮะที
00:52:21 → 00:52:23 นี้มันก็จะมีท่าจับใชครับซึ่งจริงๆมันจะ
00:52:23 → 00:52:26 มีดีเทลเยอะย่อแบบพวกญี่ปุ่นในแต่ละสำนัก
00:52:26 → 00:52:30 เ้าก็จะมีหมุนถ้วยฝั่งนี้เพราะว่ากินนั่ง
00:52:30 → 00:52:33 ท่าไหนมุมไหนอะไรอย่าเงี้ยมันก็จะมีบาง
00:52:33 → 00:52:35 ถ้วยบางประเภทเขาก็จะมีพอจับแบบนี้ปุ๊บ
00:52:35 → 00:52:38 มุมที่กินก็จะอยู่ตรงข้างหน้าเราอแล้วตรง
00:52:38 → 00:52:42 นี้จะจับสบายแล้วส่วนที่หันออกก็จะเป็น
00:52:42 → 00:52:46 หน้าถ้วยมีมีรูปภาพมีมารกมีอะไรบางอย่าง
00:52:46 → 00:52:51 ที่ที่ส่งต่อให้กับคนดูได้อะไอออย่างไบค
00:52:51 → 00:52:53 เนี่ยจริงๆมันเรียกเป็นถ้วยอีโดเป็นถ้วย
00:52:53 → 00:52:57 เกเกาหลีอ่ะออแล้วที่ผมจริงๆผมอ่านลิส์คำ
00:52:57 → 00:52:59 ถามอพี่หมอแล้วก็นึกถึงถ้วยใบนี้ก็เลย
00:52:59 → 00:53:02 หยิบใบนี้มาเพราะใบนี้มันรั่ว
00:53:02 → 00:53:06 อืใช่ผมจะถามอยู่มันรั่วนี่มันแปลว่าอะไร
00:53:06 → 00:53:08 ฮะหมายถึงมันก็จริงๆอ่ะถ้าเกิดเอาไปใช้
00:53:08 → 00:53:12 บ่อยๆอ่ะมันจะไม่รั่วออเหมือนเราอย่างอัน
00:53:12 → 00:53:15 เนี่ยถ้าเราใช้ชาชงข้นๆหน่อยมันก็จะเติม
00:53:15 → 00:53:18 ผิวลงไปเรื่อยๆแล้วถ้วยเยมันก็จะไม่รั่ว
00:53:18 → 00:53:21 ทีเนี่ยมันเหมือนจริงๆอ่ะถ้าสมมุติเป็นผม
00:53:21 → 00:53:23 เมื่อ 10 ปีที่แล้วเราอาจจะมองว่าถ้วย
00:53:23 → 00:53:25 เนี่ยถ้วยไม่ดีถ้วยมันรั่วมันแบบใช้งาน
00:53:25 → 00:53:29 ไม่ได้ใช่แต่ในจุดนึงอ่ะถ้าเราเหมือน
00:53:29 → 00:53:31 อย่างที่ผมบอกถอดความคิดออกแล้วก็เหมือน
00:53:31 → 00:53:34 หาข้อดีของมันว่าแบบเฮ้ยแล้วมันใช้เหมัน
00:53:34 → 00:53:37 ตั้งคำถามกมันอตอนแรกตอนแรกของผมแบบสมมติ
00:53:37 → 00:53:41 เอ้ยมันมีวิธีใช้แบบถ้วยรัด้วยว่าเราชงชา
00:53:41 → 00:53:43 ข้นๆแล้วถ้วยมันจะหายรั่วอะไเงี้ยทีเนี่ย
00:53:43 → 00:53:46 เหมือนมันเปิดเปิดมุมมองเราแทนที่เราจะ
00:53:46 → 00:53:49 ตัดสินมันเร็วๆอ่ะสิ่งคำถามสมมติสมมติว่า
00:53:49 → 00:53:52 เราเห็นเราก็แบบโโทษไม่ดีแต่ช่วงหลังๆอ่ะ
00:53:52 → 00:53:57 ผมจะเป็นแบบเฮ้ยมันไม่ดีจริงมนะหรือว่า
00:53:57 → 00:54:00 มันดีด้วยวิธีอื่นยังไงอะไรเงี้ยมันจะมี
00:54:00 → 00:54:05 คำถามพวกเนี้ยแล้วเราก็เปิดใจลองใช้ทดลอง
00:54:05 → 00:54:08 ซึ่งจริงๆอ่ะมันก็จะมีทั้งทั้งอันที่ช่าง
00:54:08 → 00:54:12 ปั้นซ่อนเอาไว้หรือว่าเป็นอันที่เราเรา
00:54:12 → 00:54:15 รู้สึกกับมันเองเป็นมุมมองที่เราค้นพบของ
00:54:15 → 00:54:17 มันกับมันเองอะไรเงี้ยอือๆมันก็จะมี
00:54:17 → 00:54:20 เรื่องพวกนั้นด้วยใบนี้มันก็เลยเป็นใบที่
00:54:20 → 00:54:24 ผมบอกมันน่าสนุกดีก็เลยเอามาฝากอืขอบคุณ
00:54:24 → 00:54:26 มากขอบคุณมากพอมันเป็นเรื่องฟังก์ชันเรา
00:54:26 → 00:54:29 เช็คได้ละเราก็จะแบบอ๋อตีสบายทีเนี่ยตี
00:54:29 → 00:54:32 สบายก็มีหลายแบบทีเนี่ยสมมุติถ้าเป็นถ้วย
00:54:32 → 00:54:35 ที่มันช่างบ้านฝีมือดีๆหน่อยอ่ะเราจะไม่
00:54:35 → 00:54:39 ได้ดูว่าโค้งมันดีมแต่เราจะดูสมมุติโค้ง
00:54:39 → 00:54:42 มันเป็นสามเหลี่ยมเลยแต่ถ้าเป็นถ้วยดีๆ
00:54:42 → 00:54:44 อ่ะต่อให้มันเป็นทรงแปลกๆอ่ะมันก็จะยังมี
00:54:44 → 00:54:47 ความรู้สึกตีสบายอยู่แต่ตีสบายมันก็ต้อง
00:54:47 → 00:54:48 แบบเหมือนเราเป็นผู้ใช้เราก็ต้องค้นหา
00:54:48 → 00:54:51 ด้วยครับตีท่าไหนดีนะตีแบบไหนมันถึงจะ
00:54:51 → 00:54:54 สบายคนทำเตั้งใจทำแบบนั้นหรือเปล่าอะไร
00:54:54 → 00:54:57 เงี้ยมันก็จะเกิดกระกระบวนการการเรียนรู้
00:54:57 → 00:55:01 เกิดความสนุกในการใช้ถ้วยพวกนั้นน่ะมันก็
00:55:01 → 00:55:04 เลยเป็นถ้วยที่ผมไม่รู้ว่ามันมันผมเรียก
00:55:04 → 00:55:08 ว่ามันเหมือนเราเรามีมุมมองที่กว้างขึ้น
00:55:08 → 00:55:12 ในการเจอเรื่องอะไรที่มันเข้ามาสมมติเรา
00:55:12 → 00:55:14 ครั้งหน้าเราเจอถ้วยแปลกๆอ่ะเราจะไม่มา
00:55:15 → 00:55:18 นั่งสนใจว่ามันจะดีไม่ดีเราจะมาสนใจว่า
00:55:18 → 00:55:20 เราจะเล่นมันยังไงดีนะอะไรจะทดลองมันยัง
00:55:20 → 00:55:23 ไงดีอะไรเงี้ยแล้วพอถึงเวลาทดลองไปต่อสุด
00:55:23 → 00:55:25 ท้ายต่อให้สุดท้ายมันเป็นถ้วยที่ไม่ดีอ่ะ
00:55:25 → 00:55:28 ผมว่าเราได้ความ Enjoy ขนาดนั้นไปแล้วมัน
00:55:28 → 00:55:32 ก็ทำให้เราใช้ถ้วยได้สนุกขึ้นลึกซึ้งขึ้น
00:55:32 → 00:55:35 แล้วพอเราใช้บ่อยๆความละเอียดอ่อนหรือว่า
00:55:35 → 00:55:38 ความรู้สึกที่เรามีต่อสิ่งต่างๆมันก็จะ
00:55:38 → 00:55:40 ละเอียดขึ้นเราก็จะให้คุณค่าเรื่องพวกเ
00:55:40 → 00:55:44 มากขึ้นแล้วมันส่งผลกระทบต่อมุมมองชีวิต
00:55:44 → 00:55:47 เรามั้ยเราเปลี่ยนไปมั้ยรู้สึกเปลี่ยนไป
00:55:47 → 00:55:50 เยอะเลยครับยังไงเอาง่ายๆตัวอย่างตอนผมทำ
00:55:50 → 00:55:53 ศตรูครั้งแรกๆเตาแรกนะครับเราเป็นวิศวกร
00:55:53 → 00:55:56 สิ่งที่เราทำคือสมมุติเราอยากได้ถ้วยกาแฟ
00:55:56 → 00:55:59 เราสเก็ตเลยครับสเก็ตถ้วย 200 แบบเรียง
00:55:59 → 00:56:02 เต็มเลยครับเป็นกระดาษแล้วสิ่งที่ทำคือ
00:56:02 → 00:56:04 เราเอาดินมา 200 ก้อนนั่งปั้นตามแบบแล้ว
00:56:05 → 00:56:09 พอออกมาเราก็ไม่ชอบเราก็แบบทำไมมันไม่สวย
00:56:09 → 00:56:11 เลยนะอะไรเงี้ยเราไม่ถูกใจอะไรเงี้ยแล้ว
00:56:11 → 00:56:13 มันก็ไม่เหมือนแบบด้วยอะไรเงี้ยเราก็เลย
00:56:13 → 00:56:16 เปลี่ยนวิธีเราก็เลยเอาดินมาตั้ง 1 ก้อน
00:56:17 → 00:56:20 แล้วเราคิดว่าเราจะปั้นถ้วยกาแฟแล้วก็
00:56:20 → 00:56:24 ปั้นไปครับปั้นไปปั้นไปเราก็เผาเผาเสร็จ
00:56:24 → 00:56:27 แล้วเราค่อยมาดูไปที่ชอบแล้วก็อ๋อฉันชอบ
00:56:27 → 00:56:30 ใบนี้จังเลยแล้วเราก็หาวิธีเหมือน uct
00:56:30 → 00:56:32 มันซึ่งเหมือนวิธีแรกอ่ะเราเหมือนเราใช้
00:56:32 → 00:56:35 ความคิดอ่ะแต่เหมือนวิธีที่ 2 อ่ะเราใช้
00:56:35 → 00:56:39 ความรู้สึกในในการค้นหาตัวตัวแบบที่เรา
00:56:39 → 00:56:43 อยากได้อะไรเงี้ยทีเนี้ยส่วนใหญ่สำหรับผม
00:56:43 → 00:56:46 อครับมันคือวิธีหลังที่เราทำแล้วมันมัน
00:56:46 → 00:56:50 ถูกใจมันมันตรงใจมากกว่าแล้วนงานไมิอ่ะ
00:56:50 → 00:56:53 อันนึงเลยอ่ะคือตอนแรกอ่ะเหมือนผมไม่แน่
00:56:53 → 00:56:56 ใจว่าเราทำผมทำเซมิก่อนหรือว่าเป็นวิธี
00:56:56 → 00:56:59 การใช้ชีวิตก่อนแต่ผมจะรู้สึกว่ามันจะมี
00:56:59 → 00:57:01 เรื่องที่เราคอนโรลได้กับคอนโรลไม่ได้
00:57:01 → 00:57:04 แล้วพอเราทำเมิไปเรื่อยๆอ่ะเราจะรู้สึก
00:57:04 → 00:57:06 ว่าไอันที่เราคิดว่าเราคอนโทรลได้เนี่ย
00:57:07 → 00:57:10 มันมันก็ไม่ได้คอนโทรลได้ทีเนี้ยมัน
00:57:10 → 00:57:14 เหมือนความความคาดหวังอ่ะมันก็จะลดลง
00:57:14 → 00:57:18 เรื่อยๆแต่ว่าไอ้ตอนที่ไอคอนโทรลได้เนี่ย
00:57:18 → 00:57:22 เราก็เหมือนสิ่งที่เราทำได้คือเราแค่เต็ม
00:57:22 → 00:57:25 ที่กับมันน่ะตให้มันเป็นเป็นเส้นแบเล็กๆ
00:57:25 → 00:57:28 แล้วเราก็ก็พอเราเต็มที่เรื่อยๆมันก็จะ
00:57:28 → 00:57:30 ค่อยๆเค้าเรียกว่าอะไรนะความค่อยหวังก็จะ
00:57:30 → 00:57:33 ค่อยๆน้อยลงเหมือนผลลัพธ์อ่ะมันจะไม่ไม่
00:57:33 → 00:57:35 ค่อยสำคัญล่ะสำหรับผมอ่ะสมมุติผมปั้นงาน
00:57:35 → 00:57:38 ออกมามันจะออกมาเตาเป็นยังไงอ่ะตอเนี่ยผม
00:57:38 → 00:57:40 เชื่อว่ามันเกิดจากกระบวนการว่าผมอ่ะเต็ม
00:57:40 → 00:57:44 ที่กับมันหรือว่า Control ไม่ใช่ Control
00:57:44 → 00:57:47 เหมือนเหมือนทำมันได้ดีแค่ไหนแล้วผลถ้า
00:57:47 → 00:57:50 ถ้า ess ดีผลลัพธ์ก็จะดีผมเชื่อแบบนี้เรา
00:57:50 → 00:57:53 ก็เลยแล้วง่ายแอีกข้อนึงเลยคือมันแก้ไม่
00:57:53 → 00:57:55 ค่อยได้เผาออกมาเสร็จแล้วเนี่ยจบแล้วอ่ะ
00:57:55 → 00:57:58 ทำอะไรไม่ค่อยได้มันก็จะแบบสิ่งที่อันนี้
00:57:58 → 00:58:01 ในเฟสช่วง 5 ปีแรกนะครับสิ่งที่เราทำได้
00:58:01 → 00:58:04 คือเหมือนสมมุติผมอึดอัดมากแบบทำไมเผา
00:58:04 → 00:58:07 แล้วมันร้าวหมดเลยนะแล้วมันก็สีไม่ถูกใจ
00:58:07 → 00:58:09 เลยอะไรเงี้ยแต่มันไม่มีังแกเลยครับแล้ว
00:58:09 → 00:58:11 เราก็จมกับมันอยู่เป็นอาทิตย์อะไรเงี้ย
00:58:11 → 00:58:14 ช่วงแรกๆแล้วเราก็แบบเออสิ่งที่เราทำได้
00:58:14 → 00:58:17 ก็คือทำใหม่ทีเนี้ยเวลาปีหลังๆเวลางาน
00:58:17 → 00:58:20 เสียออกมาก็เอองานเสียทำใหม่ก็แค่นั้น
00:58:20 → 00:58:23 ครับแต่ความสนุกช่วงหลังๆตอนเนี้ยก็คือ
00:58:23 → 00:58:26 แล้วไอ้ที่มันเสียอ่ะมันเสียจริงๆมมหรือ
00:58:27 → 00:58:30 ว่าเราอ่ะมีมุมมองที่มันแคบเกินไปเราเลย
00:58:30 → 00:58:33 เห็นว่ามันเสียอืเพราะจริงๆอ่ะที่ศัตรูผม
00:58:33 → 00:58:37 อ่ะมันจะมีงานงานที่แตกร้าวแล้วกองอยู่
00:58:37 → 00:58:39 แล้วเรารู้สึกว่าเราไม่ให้่ามาเลยแล้วมัน
00:58:39 → 00:58:44 ก็มีมีเพื่อนมีลูกค้ามายังมีครั้งนึงมีมี
00:58:44 → 00:58:47 อียมาแล้วเแบบอโอนี่คือจานที่เขาหาจานที่
00:58:47 → 00:58:49 แตกๆนี่แหละเขาจะไปประดับเป็น
00:58:49 → 00:58:51 installation อะไรเงี้ยเราก็เลยแบบเฮ้ย
00:58:52 → 00:58:54 มันมีคนเห็นค่ามันอีกแบบนึงด้วยอะไรเงี้ย
00:58:54 → 00:58:57 ทีเนี้ยตอนเนี้ของผมมันสนุกที่ว่าไอ้ของ
00:58:57 → 00:58:59 ที่เราออกจากเตาแล้วเราคิดว่าไม่ดีแบบนึง
00:58:59 → 00:59:02 อ่ะครับมันมันทำอะไรกับมันได้บ้างอย่าง
00:59:02 → 00:59:05 ตอนนั้นที่เล่นกันกับกับพี่ตีครับก็คือ
00:59:05 → 00:59:08 เอาไสเหมมาทุบแล้วก็เออมันเป็นที่วาง
00:59:08 → 00:59:10 ตะเกียวแต่มันไม่ใช่อันที่แตกทุกอันจะ
00:59:10 → 00:59:13 เป็นที่วางตะเกียบที่ดีได้อือมันจะมีโค้ง
00:59:13 → 00:59:16 ในการรับตะเกียบให้มันนิ่งนิ่งอะไรเงี้ย
00:59:16 → 00:59:18 ทีเนี้ยเราก็สนุกที่ว่าเฮ้ยแล้วชิ้ไหนนะ
00:59:18 → 00:59:23 มันถึงจะรับดีแล้วมันมันเป็นรอยแตกที่
00:59:23 → 00:59:25 เฉพาะอะไรเงี้ยเหมือนเรารู้สึกว่าเนี่ย
00:59:25 → 00:59:27 มันไม่ใช่งานเรามันมันเป็นแบบมันเป็นความ
00:59:27 → 00:59:30 พิเศษอะไรเงี้ยความมันก็เลยมีมันก็เลย
00:59:30 → 00:59:33 สนุกกับเรื่องพวกนั้นมากขึ้นอะไรเรื่อง
00:59:33 → 00:59:36 ที่ว่ามันผิดพลาดมันล้มเหลวมันก็เลยมันก็
00:59:36 → 00:59:39 เลยไม่ค่อยเป็นสาระสำคัญเท่าไหร่ในในตอน
00:59:39 → 00:59:43 นี้นะอืมผมแทบจะไม่ได้พูดเลย podcast นี้
00:59:43 → 00:59:47 เหตุผลเพราะว่าผมผมอึ้งแล้วก็ผมผมได้
00:59:47 → 00:59:50 เรียนรู้อะไรกับคุณโงนเยอะนะครับผมคิดว่า
00:59:50 → 00:59:53 ถ้าจะให้เราสกัดเนี่ยสกัดได้หลายอย่างนะ
00:59:53 → 00:59:56 แต่ว่าจาก podcast เนี่ยอันดับหนเลยก็คือ
00:59:56 → 00:59:58 อย่างที่ผมพูดไปมันพยายามจะบอกว่าหาให้
00:59:58 → 01:00:01 เจอว่าอะไรเป็นอาวุธที่ทำให้เราปลดทุกข์
01:00:01 → 01:00:04 ปลดความเครียดทำให้เรารู้สึกสบายอันดับ 2
01:00:04 → 01:00:07 อยู่กับมันทำไปเรื่อยๆถึงจุดนึงเราจะรู้
01:00:07 → 01:00:11 ว่ามันพาเราไปได้ไกลหัวข้อที่ 3 คืองนนี้
01:00:11 → 01:00:14 กับไม่ได้มองคือเป็น Positive Approach
01:00:14 → 01:00:17 มากนะไม่ค่อยมองว่าเป็นอุปสรรคแต่มองว่า
01:00:17 → 01:00:20 เป็นข้อจำกัดนะครับอันนี้อันนี้ผมผมชอบนะ
01:00:20 → 01:00:23 เพราะว่าเท่าที่คุยมาเนี่ยงนไม่ได้มีความ
01:00:23 → 01:00:26 รู้สึกลบกับสถานการณ์บ้านเมืองไม่ที่รู้
01:00:26 → 01:00:30 สึกแบบทำไมเ้าไม่เห็นค่าทำไมคนแบบชอบมอง
01:00:30 → 01:00:34 ข้ามทำไมแต่กลับมองว่ามันเป็นแค่ข้อจำกั
01:00:34 → 01:00:37 ครับแล้วคุณง้นบอกว่าเค้าไม่รู้เราก็ไม่
01:00:37 → 01:00:41 รู้แล้วพร้อมเรียนไปด้วยกันนี่เป็นผมผม
01:00:41 → 01:00:43 ว่าคุณง้นมีบุคลิกอะไรค่อนข้างพร้อมแล้ว
01:00:43 → 01:00:45 ล่ะอันนี้เราเรียก Positive Approach
01:00:45 → 01:00:48 ที่จะพัฒนาบ้านเมืองอันที่ 4 ที่ผมสกัด
01:00:48 → 01:00:50 จากคุณงนก็คือว่าเนี่ยที่เพิ่งพูดไปว่า
01:00:50 → 01:00:52 บางอย่างที่เรามองว่ามันมันเป็นเรื่องไม่
01:00:53 → 01:00:56 ดีเนี่ยจริงๆแล้วมันมันมีคุณค่าหลบอยู่
01:00:56 → 01:00:59 เราแค่ต้องหามันให้เจอแล้วก็สุดท้ายที่ผม
01:00:59 → 01:01:03 สกัดมาก็คือการทำงานเป็นทีมอันเนี้ยผมมอง
01:01:03 → 01:01:07 ว่าง้นพยายามจะรณรงค์ให้ทำงานเป็นทีม
01:01:07 → 01:01:10 brainstorm ให้ให้แบ่งกันไปคิดให้มากที่
01:01:10 → 01:01:13 สุดครับเพราะว่ามันจะได้ส่งต่อได้อืสรุป
01:01:14 → 01:01:18 podcast นี้นี่เราควรจะใช้หัวข้ออะไรดี
01:01:18 → 01:01:22 ผมมีหัวข้อในใจนะครับแล้วรอฟังแต่ที่แน่ๆ
01:01:22 → 01:01:26 ครับผมคิดว่าคนที่ฟังจนถึงจบก็ขอบคุณนะนะ
01:01:26 → 01:01:28 ครับคนที่ฟังถึงจบผมคิดว่าสิ่งที่เขาได้
01:01:28 → 01:01:31 ยิ่งเป็นวัยรุ่นนะผมคิดว่าคุณจะกล้าออก
01:01:31 → 01:01:35 กรอบออกนอกกรอบมากขึ้นคุณจะกล้าเปิดโลก
01:01:35 → 01:01:38 ให้กับตนเองดูอย่างพี่ง้วนเป็นตัวอย่าง
01:01:38 → 01:01:41 ที่อดทนกว่าจะได้ไปเรียนแล้วกลับมาก็ไม่
01:01:41 → 01:01:45 ใช่ว่ามาต่อยอดเลยนะก็มาติดลบไม่ใช่นับ 1
01:01:45 → 01:01:48 ด้วยนะติดลบด้วยแล้วค่อยๆสร้างขึ้นมาผม
01:01:48 → 01:01:51 เชื่อว่าเราได้มุมมองของพี่ม้วนเนี่ยหรือ
01:01:51 → 01:01:55 เพื่อนก็ได้ครับหรือรุ่นน้องก็ได้ครับว่า
01:01:55 → 01:01:58 การที่เราจะเริ่มอะไรมันไม่ได้มีเวลาที่
01:01:58 → 01:02:00 จำกัดเราเริ่มไปได้ถ้าเราอยู่กับมันได้
01:02:00 → 01:02:04 เรื่อยๆสำหรับผมหมอวินัยกับแขกรับเชิญบน
01:02:04 → 01:02:07 เวทีหมอชนคุยในภาษาชาวบ้านกับปัญหาสังคม
01:02:07 → 01:02:10 มุมมองสังคมนะฮะที่จะช่วยผลักดันบ้าน
01:02:10 → 01:02:13 เมืองวันละนิดวันละหน่อยเพราะการพัฒนาของ
01:02:13 → 01:02:15 บ้านเมืองไม่ได้เป็นหน้าที่ของหน่วยงานใด
01:02:15 → 01:02:18 หน่วยงานหนึ่งมันเป็นหน้าที่ของเราทุกคน
01:02:18 → 01:02:21 นะครับวันนี้ผมเชื่อว่าเราทุกคนน่าจะได้
01:02:21 → 01:02:25 อะไรกลับไปอย่างน้อยผมอ่ะได้แน่ๆนะครับผม
01:02:25 → 01:02:27 ยังหยุดคิดอะไรบางอย่างไม่ได้อยู่นะครับ
01:02:27 → 01:02:31 เ้าแขกรับเชิญคนต่อไปจะเป็นใครรอติดตาม
01:02:31 → 01:02:36 สำหรับผมหมอวินัยกับเวทีหมอชุด