00:00:00 → 00:00:05 หนูอยากลองแบบว่า...ไปเที่ยวเองค่ะ แบบว่าที่แบบว่าไปเองเลย
00:00:05 → 00:00:06 คือให้ไปค่ะ
00:00:06 → 00:00:07 อืม
00:00:07 → 00:00:12 แต่...จะไปแต่ละที่ จะถามว่าไปกับใคร ไปตรงไหน
00:00:12 → 00:00:13 เพราะว่าเขาไม่รู้อะไรเลย
00:00:13 → 00:00:16 [เสียงดนตรี]
00:00:16 → 00:00:19 คือเหมือนได้ไปลองแบบ…ทำงานด้วยตัวเอง
00:00:19 → 00:00:24 แบบว่าไม่ต้องมีใครมาบอกว่า ทำอย่างนั้นนะ ทำอย่างนี้นะ อันนี้ไม่ได้
00:00:24 → 00:00:26 เราก็อยากจะปล่อยให้เขาฝึก แต่ไม่
00:00:26 → 00:00:28 เราพูดปุ๊บ โฟร์ มาตากผ้าเร็ว
00:00:28 → 00:00:29 อืม
00:00:29 → 00:00:30 ย่าลุกเลย
00:00:30 → 00:00:33 [เสียงดนตรี]
00:00:33 → 00:00:37 เห็นงานในเฟซแบบ... อุ๊ย เขาให้รีวิวเสื้อผ้า ก็มีการโอนตังค์ให้
00:00:37 → 00:00:40 ถ้าจะไปอินฟลู เราต้องจ่ายเงินก่อนหรอ
00:00:40 → 00:00:42 ร้อยนึง เราก็ไม่ควรเสียไหม
00:00:42 → 00:00:45 ทุกวันนี้ จริง ๆ แล้วอยากได้อะไร
00:00:45 → 00:00:50 [เสียงดนตรี]
00:00:50 → 00:00:53 รายการดีต่อใจ พื้นที่ปลอดภัยสำหรับการพูดคุย
00:00:53 → 00:00:57 EP นี้ครับ เราจะมาคุยกัน เรื่องที่เกี่ยวข้องกับภายในบ้านจริง ๆ ครับ
00:00:57 → 00:01:00 เป็นปัญหาที่อยากให้ผู้ใหญ่หลาย ๆ คน เปิดใจรับฟัง
00:01:01 → 00:01:03 เกี่ยวกับมุมมองของเด็กหรือลูกหลานภายในบ้าน
00:01:03 → 00:01:06 นั่นก็คือ เขารู้สึกว่าเขาโตแล้ว
00:01:06 → 00:01:09 แต่ทำไมพ่อแม่หรือผู้ใหญ่ในบ้าน ก็ยังไม่ปล่อยเขาสักที
00:01:09 → 00:01:15 [เสียงดนตรี]
00:01:15 → 00:01:19 วันนี้เราก็เลยมีแขกรับเชิญนะครับ ซึ่งเพิ่งพูดคุยก่อนเข้ารายการ
00:01:19 → 00:01:21 ปรากฏเป็นเพื่อนลูกสาว
00:01:21 → 00:01:23 - อืมฮึ...บังเอิญมาก - บังเอิญมาก
00:01:23 → 00:01:26 คราวนี้นี่คือกลายเป็นเหมือนแบบ เฮ้ย กำลังนั่งฟังลูกบ่นแล้ว
00:01:26 → 00:01:28 ลองเล่า background ของครอบครัวนิดนึง
00:01:28 → 00:01:30 เป็นลูกคนเดียวหรือเปล่า หรืออะไรอย่างนี้
00:01:30 → 00:01:33 ที่บ้านหนูมีลูก 3 คนค่ะ
00:01:34 → 00:01:38 มีพี่ชายคนโต แต่ว่าห่างกันเยอะมาก ห่างกันตั้ง 9 ปี
00:01:38 → 00:01:40 แล้วก็มีฝาแฝดค่ะ
00:01:40 → 00:01:42 - แต่ว่าหนูเป็นแฝดน้อง - อ๋อ เป็นแฝดน้อง
00:01:42 → 00:01:44 ใช่ค่ะ เป็นแฝดคนเล็ก
00:01:44 → 00:01:47 - แฝดนี่…แฝดนี่เป็นผู้หญิงเหมือนกัน - เป็นผู้หญิงเหมือนกัน
00:01:47 → 00:01:52 ไหนลองเล่าซิว่าทำไมถึงรู้สึกว่า พ่อแม่ไม่ปล่อยเราสักทีนึง
00:01:52 → 00:01:55 ตั้งแต่เด็กค่ะ เขาก็ไปรับไปส่ง
00:01:55 → 00:01:57 ก็คือเข้าใจได้ว่าความเป็นห่วง
00:01:57 → 00:02:00 แต่เหมือนแบบว่า โตแล้ว ก็แบบไปรับไปส่ง
00:02:00 → 00:02:04 แต่บางเรื่องคือรู้สึกเหมือนมันก็เกินไป เวลาเราไปเที่ยวกับเพื่อน
00:02:04 → 00:02:07 คือเขาก็จำกัดเวลาเหมือนที่คุณพ่อบอกนี่ค่ะ
00:02:07 → 00:02:10 แต่ว่าคือบางทีเหมือนเราก็อึดอัดบ้าง
00:02:10 → 00:02:11 คือเหมือนให้เวลาแบบแป๊บเดียว
00:02:11 → 00:02:14 คือเรายังอยู่กับเพื่อนได้แบบไม่นานมาก
00:02:14 → 00:02:16 จำกัดเวลานี่ยังไงบ้างคะ
00:02:16 → 00:02:21 เลิกเรียนประมาณ 4 โมงใช่ไหมคะ แบบ 5 โมง 6 โมงก็โทรตามแล้วว่าแบบ...
00:02:21 → 00:02:25 อยู่ไหนแล้วซึ่งแบบบางทีเพิ่งเดิน แบบว่าเดินไม่ถึงไหน
00:02:26 → 00:02:28 อย่างจองคิวกินข้าว แต่ยังไม่ได้กินเลย
00:02:29 → 00:02:31 ต้องแบบรีบเร่งในการใช้ชีวิตด้วยค่ะ
00:02:31 → 00:02:34 แล้วเพื่อน ๆ เขาอยู่กันถึงกี่โมงล่ะคะ
00:02:34 → 00:02:38 บางทีเขาก็แบบว่า..ยันดึก 2 ทุ่มอย่างนี้ค่ะ
00:02:38 → 00:02:41 บางทีเราไปไหนคือเราก็... บางทีก็ไม่ได้อยากบอกใช่ไหมคะ
00:02:41 → 00:02:45 แต่ว่าเขาแบบว่าติด GPS กับมือถือเลย แล้วเขาก็แบบ...
00:02:45 → 00:02:46 Live 360 เลยไหม
00:02:46 → 00:02:49 ใช่ แล้วก็แบบโทร...ไปไหน โน่นนี่นั่น
00:02:49 → 00:02:50 ก็แบบ เกินจะบอก
00:02:50 → 00:02:52 ออกนอกเส้นทางปุ๊บ ก็คือโทรตามเลยว่าอยู่ตรงไหน
00:02:52 → 00:02:54 ใช่ โทรตามเลย ใช่
00:02:54 → 00:02:57 แล้วพอเป็นเด็กมหาวิทยาลัย มันมีกิจกรรมด้วยเนอะ
00:02:57 → 00:03:00 กิจกรรมมันต้องเสร็จ 2-3 ทุ่ม หรือบางทีแม้แต่ไปต่างจังหวัด
00:03:00 → 00:03:02 อย่างนี้เขาให้เราไปไหม
00:03:02 → 00:03:05 อย่างไปต่างจังหวัด เวลาไปเข้าค่ายอย่างนี้ค่ะตอนเด็ก ๆ น่ะ
00:03:05 → 00:03:09 คือหนูไม่เคยได้ไปเลย เขาเป็นห่วงมาก คือเห็นข่าวอย่างนี้เยอะแยะ
00:03:09 → 00:03:10 เขาก็บอก เดี๋ยวพาไปเที่ยวเอง
00:03:10 → 00:03:12 แล้วก็แบบ…ไม่ให้ไปทัศนศึกษา
00:03:12 → 00:03:13 อ๋อ ไม่ให้ไปเลย
00:03:13 → 00:03:15 ใช่ ถ้าสมมุติ ถ้าเข้าค่าย
00:03:15 → 00:03:18 ไปจองที่พักใกล้ ๆ แล้วก็แบบมาคอยถ่ายรูปด้วย
00:03:18 → 00:03:19 โอ้
00:03:19 → 00:03:22 - ที่หนูเล่าว่าหนูมีพี่สาวฝาแฝด - ใช่ค่ะ
00:03:22 → 00:03:23 เงื่อนไขเดียวกันไหม
00:03:23 → 00:03:25 เหมือนกันเลยไหม โดนแบบนี้เหมือนกันไหม
00:03:25 → 00:03:28 ไม่ค่อยค่ะ เพราะว่าพี่สาว คือเหมือนแบบว่าเขา...
00:03:28 → 00:03:31 ที่บ้านจะบอกว่าเขาดูแลตัวเองได้มากกว่า
00:03:31 → 00:03:33 แล้วเขาเป็นห่วงหนูมากกว่า คนเล็ก
00:03:33 → 00:03:38 เพราะเวลาเหมือนอยู่กับฝาแฝด คนนั้นเขาก็จะเหมือนมีความเป็นผู้นำมากกว่า
00:03:38 → 00:03:43 เวลาไปไหน เขาก็จะแบบพาไปตลอด คือหนูก็ไม่ได้แบบ...ดูเส้นทางอะไรเลย
00:03:43 → 00:03:46 แล้วพอเหมือนแบบว่าแยกกัน บางทีแบบอยู่คนเดียว
00:03:46 → 00:03:48 เขาจะคิดว่าแบบ…ไปเองไม่ได้หรอก
00:03:48 → 00:03:50 อย่างนั้นก็แบบ...ไม่รู้ทางแน่ ๆ
00:03:50 → 00:03:53 แต่ว่าบางทีแบบ... เออ ก็แบบ...อยากลองทำเองบ้าง
00:03:53 → 00:03:56 เราก็อยากจะลองท้าทายตัวเอง อยากลองทำด้วยตัวเองบ้างเนอะ
00:03:56 → 00:03:59 อย่างคุณอาสั่ง ไปซักผ้าซิ
00:03:59 → 00:04:03 แบบบางทีคุณย่าก็จะเดินไปแบบ… เปิดน้ำให้ ทำนี่ทำนั่นให้
00:04:03 → 00:04:07 อย่างทำกับข้าว เขาก็ทำให้ตลอดเวลา แบบ...ลงมาจะตักข้าวกิน
00:04:07 → 00:04:09 เขาก็เอาจานมาตักข้าวให้เรียบร้อย
00:04:09 → 00:04:11 แบบหนูไม่ต้องทำอะไรเองเลย
00:04:11 → 00:04:12 อืม
00:04:12 → 00:04:14 - บางทีก็แบบอยากลองทำเอง - จริง ๆ มันน่าจะเป็นชีวิตในฝันเลยนะ
00:04:14 → 00:04:16 - มีคนทำให้ตลอด - มีคนดูแล
00:04:16 → 00:04:21 ไม่ คือแบบเขาก็มาพูดทีหลังว่าแบบ เห็นไหมเนี่ย ยังทำอะไรเองไม่ได้เลย
00:04:21 → 00:04:25 - ซึ่งหนูก็แบบ...เอ้า ก็แบบทำให้เอง - ก็ไม่ยอมให้ทำใช่ไหมครับ
00:04:25 → 00:04:30 ค่ะ ได้เคยสื่อสารไหมคะว่า เอ๊ย เดี๋ยวตรงนี้ไม่ต้องทำนะ เดี๋ยวโฟร์จะทำเอง
00:04:30 → 00:04:34 ก็พูดบ้าง แต่บางทีเขาเห็นแล้วก็แบบ...อึดอัด แล้วเขาก็แบบ...ไปทำให้ตลอดเลยค่ะ
00:04:34 → 00:04:36 - คือทนไม่ไหวแล้ว - เขาทนไม่ไหวแล้ว
00:04:36 → 00:04:39 พอเห็นเรามะงุมมะงาหรา แกะถุงไอ้นี่ไม่เป็น
00:04:39 → 00:04:41 - สักพักเดี๋ยวก็จะเดินเข้ามาจัดการให้ - ใช่
00:04:41 → 00:04:43 [เสียงดนตรี]
00:04:43 → 00:04:48 มันเคยมีเหตุการณ์อะไรไหมที่ทำให้ คุณพ่อคุณแม่เขาเป็นห่วงเราเป็นพิเศษ
00:04:48 → 00:04:51 มีเหตุการณ์นึง ก็ไปเที่ยวกับเพื่อนนี่แหละค่ะ
00:04:51 → 00:04:53 หนูยืนซื้อชานมกับเพื่อนอยู่
00:04:53 → 00:04:57 แล้วแบบข้างหลังน่ะ คือเหมือนเขาก็แบบ... ทะเลาะกัน แล้วก็มีอาวุธด้วย
00:04:57 → 00:04:59 แบบ...มีมีดเลย
00:04:59 → 00:05:00 แล้วแบบ…หนูก็ยังไม่รู้ตัวใช่ไหม
00:05:00 → 00:05:02 เพื่อนก็สะกิด โฟร์ หันไปดู มันแปลก ๆ
00:05:03 → 00:05:06 แล้วก็แบบ...หันไปดู แล้วก็เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด
00:05:06 → 00:05:07 คือมันใกล้มากค่ะ
00:05:07 → 00:05:11 เขาก็เหมือนทะเลาะกันนิดนึง แล้วแบบ...ผู้ชายคนที่มีอาวุธค่ะ
00:05:11 → 00:05:12 เขาก็เดินออกไป
00:05:12 → 00:05:17 แล้วหนูก็เดินเข้าไปถามว่าแบบ... เป็นยังไงบ้างคะ แบบถามพี่ผู้หญิง
00:05:17 → 00:05:18 ที่บาดเจ็บ?
00:05:18 → 00:05:18 ใช่ค่ะ
00:05:18 → 00:05:21 - คือเขาโดนทำร้ายไปแล้วเหรอคะ - ยังค่ะ
00:05:21 → 00:05:22 อ๋อ ยัง
00:05:22 → 00:05:25 แล้วก็เลยพาพี่ผู้หญิงไปหายาม ใช่ค่ะ
00:05:26 → 00:05:29 แต่เหมือนเขาจะกลับมาอีกรอบ ก็เป็นห่วงค่ะ
00:05:29 → 00:05:31 อ๋อ คือผู้ชายกลับมาอีกรอบนึง
00:05:31 → 00:05:33 - อ้าว แล้วหนูอยู่ในเหตุการณ์ด้วย - ใช่ค่ะ
00:05:33 → 00:05:36 ก็คือแบบสมมุติถ้าเขาหันมา ก็คือโดนตัวแล้ว
00:05:36 → 00:05:37 อ๋อ
00:05:37 → 00:05:38 แล้วก็ไปเล่าให้ที่บ้านฟัง
00:05:38 → 00:05:43 เขาก็แบบ...เออ เป็นห่วง นี่เห็นไหม แค่นี้แบบ...ยังไม่รู้จักดูแลตัวเองเลย
00:05:43 → 00:05:48 อย่างช่วงที่แบบ...ตอนนี้ที่มันกำลังดัง ที่แบบ...มิจฉาชีพกำลังดังใช่ไหมคะ
00:05:48 → 00:05:49 คอลเซ็นเตอร์
00:05:49 → 00:05:51 หนูก็เคยโดนไปรอบนึง
00:05:51 → 00:05:51 อ๋อ
00:05:51 → 00:05:52 ใช่
00:05:52 → 00:05:55 ก็เหมือนแบบว่าเห็นงานในเฟซ แบบ อุ๊ย...เขาให้รีวิวเสื้อผ้า
00:05:55 → 00:05:57 ตอนแรกก็คือก็แบบ…รับใช่ไหมคะ
00:05:57 → 00:05:59 แต่เหมือน…มันไม่ใช่อย่างนั้นแล้ว
00:05:59 → 00:06:02 แบบ...เขาก็แบบ... มีโน่นนี่นั่นให้ทำ ๆ แล้วแบบ...
00:06:02 → 00:06:03 ก็มีการโอนตังค์ให้
00:06:03 → 00:06:06 คือหนูก็ไม่ได้หยุดคิดด้วยแหละ
00:06:06 → 00:06:09 โอนไปแล้วก็แบบ...เพิ่งมาคิดได้ทีหลัง ตอนโอนแล้ว
00:06:10 → 00:06:13 อุ๊ย แบบโดนหลอกหรือเปล่าอะไรประมาณนี้ ก็แบบ...โดนจริง ๆ
00:06:13 → 00:06:18 ตอนนั้นที่บ้านเขาก็แบบเป็นห่วงตอนนั้นเลย แบบ...ยึดโทรศัพท์ทุกอย่างอะไรอย่างนี้
00:06:18 → 00:06:22 แล้วหนูเป็นคนที่เหมือนแบบ ชอบคุยกับคนแปลกหน้าไปทั่วค่ะ
00:06:22 → 00:06:25 เป็นคนเฟรนลี่แบบ... ไปเจอที่ไหนก็คุยได้หมด
00:06:25 → 00:06:27 หรือแบบเขาชวนไปไหนก็ไปเลย
00:06:27 → 00:06:30 แต่ว่าพี่สาวหนู...ไม่ได้อย่างนั้นค่ะ เขาก็เลยแบบ...
00:06:30 → 00:06:35 ธรรมชาติเขาเป็นคนเข้ากับคนอื่น แล้วก็มองโลกในแง่บวก
00:06:35 → 00:06:36 มองคนในแง่บวกเนอะ
00:06:36 → 00:06:40 ทุกวันนี้ จริง ๆ แล้วอยากได้อะไร อยากได้ประมาณไหน
00:06:41 → 00:06:44 คือรู้สึกว่า…ไม่ต้องแบบว่าเคร่งเวลามาก
00:06:44 → 00:06:46 หรือเวลาจะไปไหนก็คือปล่อยเลย
00:06:46 → 00:06:47 ไม่ต้องแบบมา...
00:06:47 → 00:06:51 คือโทร โทรแบบ...แค่รอบเดียวพอ ไม่ใช่แบบ...แป๊บนึงโทร แป๊บนึงโทร
00:06:52 → 00:06:56 เดี๋ยวนะ แป๊บนึงโทรนี่คนเดียวเลยหรือเปล่า อาจจะเป็นพ่อทีนึง แม่ทีนึง ย่า...
00:06:56 → 00:06:57 ส่วนใหญ่ คุณอาค่ะ
00:06:57 → 00:07:00 แต่ว่าคุณพ่อคุณแม่ก็โทรบ้าง
00:07:00 → 00:07:01 อืมฮึ
00:07:01 → 00:07:03 [เสียงดนตรี]
00:07:03 → 00:07:06 เมื่อกี้เราฟังเรื่องราวของน้องโฟร์แล้วนะครับ
00:07:06 → 00:07:10 เรามาฟังมุมมองของคุณอาบ้าง ที่เป็นคนเลี้ยงน้องโฟร์มาตั้งแต่เด็ก
00:07:10 → 00:07:11 ค่ะ
00:07:11 → 00:07:14 อะไรที่ทำให้เรารู้สึกว่า เราต้องเป็นห่วงคนนี้มากกว่า
00:07:14 → 00:07:17 ทั้งที่จริง ๆ เขามีฝาแฝดนะ วัยเดียวกัน เพศเดียวกันด้วย
00:07:17 → 00:07:22 แต่กลับรู้สึกว่า เฮ้ย เราดูแลคนนี้ แบบใกล้ชิดมากกว่าอีกคนหรือเปล่า
00:07:22 → 00:07:22 อันนี้จริงหรือเปล่าครับ
00:07:23 → 00:07:23 จริงค่ะ
00:07:23 → 00:07:25 ทำไมครับ อะไรเป็นสาเหตุ
00:07:25 → 00:07:28 จริง เออ...ขอกล่าวถึงคนโน้นก่อนเนอะ
00:07:28 → 00:07:32 พอดีว่าคนนั้นน่ะ จากที่เราสัมผัสเขาตั้งแต่เล็กมา เขากล้า
00:07:33 → 00:07:33 อืม
00:07:33 → 00:07:38 กล้า แล้วก็ประมาณว่า ทำอะไรด้วยตัวเองได้สูง
00:07:38 → 00:07:39 อืม
00:07:39 → 00:07:41 แล้วเขาคิดก่อนที่จะทำ
00:07:42 → 00:07:44 หรืออย่างเช่น การเดินทาง
00:07:44 → 00:07:48 เขาสามารถหาข้อมูลก่อนไปได้
00:07:49 → 00:07:53 แล้วอันไหนที่เขามองว่าไม่ควร เขาก็ไม่ทำได้
00:07:53 → 00:07:54 อืม
00:07:54 → 00:07:56 ในลักษณะนี้ค่ะคนนั้น
00:07:56 → 00:07:59 - คือเหมือนแสดงให้เห็นว่าดูแลตัวเองได้ - ใช่ค่ะ ใช่ค่ะ
00:07:59 → 00:08:02 ส่วนคนนี้ อันไหนที่มันไม่ใช่
00:08:03 → 00:08:06 เราบอก เฮ้ย มันไม่ได้ลูก อันนี้มันไม่ได้แน่นอน
00:08:06 → 00:08:07 เขาไม่ฟังเรา
00:08:07 → 00:08:07 อืม
00:08:07 → 00:08:11 เขาจะไป เขาจะทำ แล้วมันก็เกิดข้อเสียหาย
00:08:11 → 00:08:12 อืม
00:08:12 → 00:08:12 ค่ะ
00:08:12 → 00:08:16 อย่างการเดินทาง เขาบอกให้เราไปรับตรงนี้ ตรงนี้
00:08:16 → 00:08:19 แต่พอถามตำแหน่ง เขาไม่รู้
00:08:19 → 00:08:25 อย่าง...โฟร์ ถ้าโฟร์ไปตรงนี้ โฟร์จะไปรถสายอะไรถ้าแม่อ้อปล่อยหนูไปเอง
00:08:25 → 00:08:27 อา...ไม่รู้
00:08:28 → 00:08:31 โฟร์ ถนนเส้นนี้ถนนอะไร...ไม่รู้
00:08:31 → 00:08:34 แล้วเขาไปกับเพื่อนตอนเย็น ซึ่งเราอยู่บ้านอยู่แล้ว
00:08:34 → 00:08:38 เพราะว่าวันนั้นเขาบอกเขาจะไปไหนต่อ เราก็ให้ ให้ไปแหละ
00:08:38 → 00:08:39 คือให้ไปค่ะ
00:08:39 → 00:08:40 อืม
00:08:40 → 00:08:45 แต่...จะไปแต่ละที่ จะถามว่าไปกับใคร ไปตรงไหน
00:08:45 → 00:08:47 เพราะว่าเขาไม่รู้อะไรเลย
00:08:47 → 00:08:49 เขาไม่รู้ตำแหน่งที่ไป
00:08:49 → 00:08:51 เขาไม่รู้สถานที่ที่จะไป
00:08:51 → 00:08:52 อืม
00:08:52 → 00:08:58 หรือคนที่เขารู้จัก เพิ่งรู้จักครั้งเดียว เขาก็จะไปแบบนี้ค่ะ
00:08:58 → 00:08:59 มันเลยทำให้เราห่วงมาก
00:08:59 → 00:09:03 มันก็เป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เรา โทรตามบ่อย ๆ ด้วยหรือเปล่าครับ
00:09:03 → 00:09:03 ใช่ค่ะ
00:09:03 → 00:09:06 ต่อให้ปล่อยเขาไปแล้ว บอก โอเค ไปได้ แต่เราก็โทรหาอยู่เป็นประจำ
00:09:06 → 00:09:11 เราก็ยังห่วงเพราะว่า เขามีหลายเคสมากที่โดนหลอกไป
00:09:11 → 00:09:15 ไม่ใช่โดนหลอกไปทำมิดีมิร้าย แต่เสียเงินเสียทอง
00:09:15 → 00:09:17 - ที่เป็นพวกคอลเซ็นเตอร์อะไรอย่างนี้ใช่ไหม - ใช่ ใช่ค่ะ
00:09:17 → 00:09:18 เมื่อกี้น้องโฟร์เล่าแล้วล่ะ
00:09:18 → 00:09:22 ซึ่งเราทักแล้วท้วงแล้ว เขาไม่ฟังไง
00:09:22 → 00:09:22 อ๋อ
00:09:22 → 00:09:23 เขาอยากลอง
00:09:23 → 00:09:24 อ๋อ
00:09:24 → 00:09:25 แม่อ้อว่ามันไม่ใช่นะ
00:09:25 → 00:09:27 โฟร์ว่ามันไม่ใช่ มันต้องได้คืน
00:09:27 → 00:09:32 เคสล่าสุดก็เพิ่งโดนไปอีก แต่น้อยหน่อย เพราะว่าเขาอยากลอง
00:09:32 → 00:09:33 อืม
00:09:33 → 00:09:36 ถ้าจะไปอินฟลู เราต้องจ่ายเงินก่อนหรอ
00:09:36 → 00:09:38 - มันดูไม่ make sense เนอะ - ใช่ไหมคะ
00:09:38 → 00:09:39 ก็ร้อยเดียวเองแม่อ้อ
00:09:39 → 00:09:41 ร้อยนึง เราก็ไม่ควรเสียไหม
00:09:41 → 00:09:44 เมื่อกี้น้องโฟร์เล่า มีอีกประเด็นหนึ่งคือเรื่องของงานบ้าน
00:09:44 → 00:09:44 ค่ะ
00:09:44 → 00:09:46 บอกให้เขาทำงานบ้านนี่ปุ๊บ
00:09:46 → 00:09:47 เขาจะลงไปทำนี่
00:09:47 → 00:09:49 ปรากฏว่ามีคนอื่นเข้าไปจัดแจงให้เสร็จสรรพ
00:09:50 → 00:09:51 - คุณย่า
00:09:51 → 00:09:52 เออ...ทำไม
00:09:52 → 00:09:55 คือประมาณว่าเราก็อยากจะปล่อยให้เขาฝึก
00:09:55 → 00:09:56 เออ
00:09:56 → 00:09:56 แต่ไม่
00:09:56 → 00:09:59 พอเราพูดปุ๊บ โฟร์ มาตากผ้าเร็ว
00:09:59 → 00:09:59 อืม
00:09:59 → 00:10:02 ย่าลุกเลย เป็นแบบนี้ไงคะ
00:10:02 → 00:10:05 ก็เลยทำให้น้องทำอะไรค่อนข้างไม่ค่อยจะเป็น
00:10:05 → 00:10:07 - ช้าไหม หงุดหงิดไหม - ช้า หงุดหงิด
00:10:07 → 00:10:10 พอเห็น บอกให้ทำ มันไม่ได้เรื่องสักที เข้าไปทำให้เลย
00:10:10 → 00:10:11 ใช่ เวลาที่เราบอกลูก
00:10:11 → 00:10:13 ทำอะไรก็แล้วแต่
00:10:13 → 00:10:16 หลาน ลูก หลาน ทำอะไรก็แล้วแต่ แล้วเขาไม่ลุกทันที
00:10:16 → 00:10:17 - เป็นไหมคะ - เป็น
00:10:17 → 00:10:19 - ใช่ไหมคะ อาจารย์เป็นใช่ไหมคะ
00:10:19 → 00:10:20 เรารู้สึกหงุดหงิด
00:10:20 → 00:10:22 ว่าทำไมไม่ลุกเลย
00:10:22 → 00:10:24 ภรรยาผมเป็นหนักกว่า
00:10:24 → 00:10:26 แต่ด้วยที่ว่าเราต้องให้เขาโต
00:10:26 → 00:10:27 อืม
00:10:27 → 00:10:28 คิดค่ะ คิด
00:10:28 → 00:10:33 แล้วก็อยากปล่อย อยากให้เขาไปเหมือนพี่เขา เหมือนพี่แฝดเขา
00:10:33 → 00:10:35 แต่ด้วยที่โดยรวมที่พูดมา
00:10:35 → 00:10:36 อืม
00:10:36 → 00:10:37 เราก็เลยห่วงเยอะ
00:10:37 → 00:10:41 - ฟังดูนี่ คุณอ้อก็อยากมั่นใจเนอะ - ใช่ค่ะ ใช่
00:10:41 → 00:10:46 อยากเห็นว่าเขามีทักษะอะไรบางอย่าง ที่เราจะได้วางใจได้
00:10:46 → 00:10:46 ใช่ค่ะ
00:10:46 → 00:10:47 - จริง ๆ เราอยากปล่อยแหละ - ใช่ค่ะ
00:10:47 → 00:10:50 แต่ว่าสิ่งที่เราเห็น อาจจะทำให้เราวางใจยาก
00:10:50 → 00:10:52 - ใช่ อันนั้นใช่เลย - ถูกไหมคะ
00:10:52 → 00:10:55 [เสียงดนตรี]
00:10:55 → 00:10:57 ก็คือเดี๋ยวจะให้โฟร์ลองทำแบบฝึกหัดเนอะ
00:10:57 → 00:11:00 เมื่อกี้ที่เราคุยกันว่า เราอยากได้โอกาสอะไรบางอย่าง
00:11:00 → 00:11:03 ก็มีคำถาม แล้วก็เดี๋ยวจะให้เขียนลงในโพสต์อิทดีไหม
00:11:04 → 00:11:04 เขียนลงโพสต์อิท
00:11:04 → 00:11:07 อันแรกเนอะ ก็คือให้ลองคิดนะคะว่า
00:11:07 → 00:11:12 สมมุติถ้าคุณพ่อ คุณแม่ คุณอา หรือว่าที่บ้าน ครอบครัวนี่
00:11:12 → 00:11:16 เขาไม่ได้มาห้ามหรือมาบังคับ ควบคุมเรานี่เนอะ
00:11:16 → 00:11:17 อะไรที่เราอยากทำ
00:11:17 → 00:11:18 อืม
00:11:18 → 00:11:20 อา...ด้วยตัวของเราเองนะ ไม่ได้เกี่ยวกับเขา
00:11:20 → 00:11:23 เราอยากทำอะไรบ้าง อาจจะเขียนสัก 3 ข้อก็ได้ค่ะ
00:11:23 → 00:11:28 บางคนอาจจะบอกว่า อ๋อ ฉันจะไปเรียนศิลป์ ไม่เอาวิทย์-คณิตแล้ว อะไรอย่างนี้
00:11:28 → 00:11:30 - ฉันอยากไปเที่ยว - หรืออยากไปเที่ยว
00:11:30 → 00:11:35 หรืออยากได้ไปใช้เวลากับเพื่อนมากขึ้น หลังเลิกเรียน อะไรแบบนี้เนอะ
00:11:35 → 00:11:37 น้องโฟร์เขียนเสร็จแล้ว 3 อย่างมีอะไรบ้างครับ
00:11:38 → 00:11:43 หนูอยากลองแบบว่า...ไปเที่ยวเองค่ะ แบบว่าที่แบบว่าไปเองเลย
00:11:43 → 00:11:46 ไปด้วยตัวเอง วางแผนเอง อะไรเอง ถูกไหมคะ
00:11:46 → 00:11:49 - หมายถึงว่าค้างคืนไหมหรือแค่ไปตอนกลางวัน - ค้างคืนค่ะ
00:11:49 → 00:11:53 - ค้างคืน เป็นทริปไปเอง ไปกับเพื่อนเหรอคะ - ไปกับเพื่อน
00:11:53 → 00:11:54 อา...โอเค
00:11:54 → 00:11:55 - สอง
00:11:55 → 00:11:58 แล้วก็แบบเหมือนได้ลองไปที่ไกล ๆ เอง
00:11:58 → 00:12:02 สมมุติถ้าอยู่มหาวิทยาลัยก็แบบว่า... แบบว่า...ไปอยู่เองค่ะ
00:12:02 → 00:12:04 - เหมือนอยู่หออะไรแบบนี้ใช่ไหมคะ - ใช่ค่ะ
00:12:04 → 00:12:06 อยากจะลองอยู่หอ
00:12:07 → 00:12:07 ใช่
00:12:07 → 00:12:08 โอเค ข้อที่ 3
00:12:08 → 00:12:12 ก็เหมือนได้ไปลองแบบทำงานด้วยตัวเองค่ะ
00:12:12 → 00:12:13 อืม
00:12:13 → 00:12:14 ใช่
00:12:14 → 00:12:16 เช่นแบบ…ทำงานพิเศษ หรืออะไรแบบนี้ใช่ไหมคะ
00:12:16 → 00:12:18 ทำด้วยตัวเองหมายความว่า
00:12:18 → 00:12:19 ลองทำด้วยตัวเองหมายความว่า
00:12:19 → 00:12:23 ไม่ต้องมีใครมาบอกว่า ทำอย่างนั้นนะ ทำอย่างนี้นะ อันนี้ไม่ได้
00:12:23 → 00:12:29 อา...ไปทำงาน เราเลือกงานเอง เดินทางไปเอง ทำด้วยตัวเองถูกไหมคะ
00:12:30 → 00:12:32 - อา...ดีมากเลยค่ะ - 3 อย่างแล้ว
00:12:32 → 00:12:35 อยากชวนโฟร์นิดนึงว่า ตอนที่เขียนออกมา
00:12:35 → 00:12:39 ความรู้สึกตอนนี้ข้างใน แล้วก็ตอนที่พูดออกมาแล้วเป็นยังไงบ้าง
00:12:39 → 00:12:42 คือเหมือนอยากลองเองจริง ๆ ค่ะ
00:12:42 → 00:12:44 ข้างในมันมีสั่น ๆ นิดนึงไหม
00:12:44 → 00:12:45 ก็มีค่ะ
00:12:45 → 00:12:48 เพราะว่ามันต้องเป็นแบบนี้นะ ธรรมชาติ
00:12:48 → 00:12:51 คือมันเป็นสิ่งที่ท้าทาย มันต้องมีกลัวด้วย
00:12:51 → 00:12:55 แต่มันก็มีความแบบมั่นใจบางอย่าง ที่เราอยากลองด้วยถูกไหมคะ
00:12:55 → 00:12:57 ความรู้สึกนี้สำคัญมากนะ
00:12:57 → 00:13:02 เดี๋ยวถัดไปนะคะ เราจะให้ลองดู 3 ข้อนี้เนอะ
00:13:02 → 00:13:04 แล้วเดี๋ยวเราใช้กระดาษสีฟ้านะคะ
00:13:04 → 00:13:05 ให้ถามตัวเองว่า
00:13:06 → 00:13:10 ทำไมการทำ 3 อย่างนั้นน่ะ มันถึงสำคัญกับโฟร์
00:13:11 → 00:13:12 อืม
00:13:12 → 00:13:17 มันสำคัญยังไง มันสะท้อนคุณค่าอะไรข้างในเรา มันมีความหมายยังไง
00:13:17 → 00:13:22 อยากทำให้ตัวเองประสบความสำเร็จ แล้วที่บ้านก็ภูมิใจค่ะ
00:13:22 → 00:13:22 นี่
00:13:22 → 00:13:27 เราอยากเติบโตขึ้นถูกไหมคะ สิ่งที่เราจะทำนี่มันไม่ง่ายเหมือนกันเนอะ
00:13:27 → 00:13:27 ใช่
00:13:27 → 00:13:28 แล้วก็ประสบความสำเร็จ
00:13:29 → 00:13:31 - แล้วก็ให้ที่บ้านภูมิใจด้วยนะ - ที่บ้านภูมิใจด้วย
00:13:31 → 00:13:32 มีอะไรอีก
00:13:32 → 00:13:36 ก็แบบอยากพิสูจน์ตัวเองให้ได้ว่า ตัวเองทำได้ ดูแลตัวเองได้
00:13:36 → 00:13:41 มีความแบบว่า...เป็นผู้นำ มีความประสบความสำเร็จได้ด้วยตัวเองค่ะ
00:13:41 → 00:13:43 เราพึ่งพาตัวเองได้ถูกไหมคะ
00:13:43 → 00:13:48 แล้วประสบความสำเร็จในมุมของโฟร์คือยังไงคะ เพราะว่าแต่ละคนจะไม่เหมือนกันเนอะ
00:13:48 → 00:13:50 เช่น ต้องมีเงินให้ถึงเท่าไหร่
00:13:50 → 00:13:55 หรือว่างานต้องได้เป็นประโยชน์ต่อสังคม หรือยังไงคะ คือแต่ละคนจะไม่เหมือนกันเนอะ
00:13:55 → 00:14:01 หนูอยากมีรายได้แบบเดือนละแสนนึง แบบว่าตั้งแต่ยังไม่จบอะไรอย่างนี้ค่ะ
00:14:01 → 00:14:06 มีอะไรที่จับต้องได้เป็นรูปธรรม ที่ทำในสัปดาห์นี้เลยได้ไหมคะ
00:14:06 → 00:14:07 - ทำอะไรได้บ้าง - ทำกับข้าวเอง
00:14:07 → 00:14:09 อา...ทำกับข้าวเอง
00:14:09 → 00:14:12 อาทิตย์นี้อาจจะอยากทำกับข้าวเอง ทำเป็นไหมคะ
00:14:12 → 00:14:13 เดี๋ยวจัดให้
00:14:13 → 00:14:15 [เสียงหัวเราะ]
00:14:15 → 00:14:16 - ไข่เจียวก่อนเลยหนู - จัดให้นะ
00:14:16 → 00:14:17 เดี๋ยวจัดให้
00:14:17 → 00:14:22 อยากได้ลอง อันนี้คือแค่ได้ลองนี่สำคัญมาก คือ Process กระบวนการเนอะ
00:14:22 → 00:14:24 คุณอายินดีสนับสนุนไหมคะ
00:14:24 → 00:14:28 ยินดีค่ะ เพราะทุกวันนี้พยายามจะสอนเขาทำกับข้าว
00:14:28 → 00:14:29 อา...อยากสอนอยู่แล้ว
00:14:29 → 00:14:32 ใช่ เพราะว่าอาชอบทำกับข้าวเหมือนกัน
00:14:32 → 00:14:35 ชอบประดิษฐ์โน่นประดิษฐ์นี่
00:14:35 → 00:14:37 ก็ โฟร์ มาช่วยแม่อ้อทำนี่หน่อย
00:14:37 → 00:14:38 อืม
00:14:38 → 00:14:39 เฉย
00:14:39 → 00:14:41 โฟร์ก็อยากเรียนเนอะ
00:14:41 → 00:14:42 เอ้า ก็ทีละนิดแบบนี้ไง
00:14:42 → 00:14:45 ทีนี้ตัวเองเป็นจิตแพทย์เด็กและวัยรุ่น เจอบ่อยก็คือ
00:14:45 → 00:14:49 Pacing คือเวลาของคนแต่ละ Gen นี่ มันไม่เท่ากันเนอะ
00:14:49 → 00:14:52 คือแล้ววัยรุ่นนี่ เขาจะต้องมีดีเลย์
00:14:52 → 00:14:55 ไม่ใช่ว่าหลานเราผิดปกตินะ เป็นเกือบทุกบ้าน
00:14:55 → 00:14:56 - ดีเลย์ ใช่ ๆ - คอนเฟิร์ม ลูกผมก็เป็น
00:14:56 → 00:14:57 คอนเฟิร์มว่าเป็นทุกบ้าน
00:14:58 → 00:15:01 เพราะฉะนั้นนี่ เวลาจะให้ทำอะไรนี่ อย่าบอกว่า เดี๋ยวนี้
00:15:01 → 00:15:04 อย่าแบบ...เฮ้ย ทำอันนี้ให้หน่อย มาเลย
00:15:04 → 00:15:06 มาเลยนี่ ไม่ได้
00:15:06 → 00:15:12 ก็อาจจะต้องตกลงเวลากันไว้ก่อนแต่เนิ่น ๆ เช่น วันนี้อาจะมาช่วยสอนตอน 5 โมงเย็น
00:15:12 → 00:15:13 หนูโอเคไหม
00:15:13 → 00:15:17 - อ๋อ ไม่ใช่มา ลุกปุ๊บ ทำกับข้าวกันไหม - ก็เรากำลังจะทำแล้วไง
00:15:17 → 00:15:21 ใช่ ปฏิบัติกับหลาน เหมือนเขาเป็นเพื่อนร่วมงานหรือเพื่อนเรา
00:15:21 → 00:15:24 ถ้าเป็นเพื่อนเราก็คงไม่โทรบอก เฮ้ย มาเดี๋ยวนี้เลย
00:15:24 → 00:15:27 เพื่อนก็บอก ไม่ได้ ฉันมีงาน ฉันมีอะไร ถูกไหมคะ
00:15:27 → 00:15:28 ต้องนัดกันก่อน
00:15:28 → 00:15:30 - อ๋อ ต้องบอกเวลากันนิดนึง - ใช่
00:15:30 → 00:15:33 แค่ทำอันนี้นะ ลดการทะเลาะกันไปได้มากมาย
00:15:33 → 00:15:34 โอ้
00:15:34 → 00:15:36 หนึ่งเรื่องแล้วนะ แล้วทำได้เลย
00:15:36 → 00:15:40 แต่ทีนี้จะทำได้นี่ มันจะต้องมีความท้าทาย
00:15:40 → 00:15:42 ความท้าทายสำหรับโฟร์คืออะไรคะที่จะทำอันนี้
00:15:43 → 00:15:44 วัตถุดิบค่ะ
00:15:44 → 00:15:45 เราต้องเตรียมตัว เราจะลืม
00:15:45 → 00:15:49 เราต้องคิดมานิดนึงด้วยเนอะว่าอยากทำอะไร แล้วสื่อสารกับคุณอาเนอะ
00:15:50 → 00:15:53 สิ่งที่ยากสำหรับคุณอ้อคืออะไรคะ ถ้าจะดูเขาทำ
00:15:53 → 00:15:54 ยากไหม
00:15:54 → 00:15:57 จะทนดูไหม ถ้าเขาทำแล้วเก้ ๆ กัง ๆ
00:15:57 → 00:16:00 ทำแล้วมันไม่ปลอดภัยนะ
00:16:00 → 00:16:04 มีดบาดหรือเปล่า จับไก่นี่ หั่นอย่างนี้เดี๋ยวบาดมือนะ
00:16:04 → 00:16:05 อันนี้เป็นกังวลไหมครับ
00:16:05 → 00:16:09 เป็นกังวลไหม นิดนึง แต่ไม่เยอะ
00:16:09 → 00:16:11 เพราะว่าเคยให้เขาลองแคะขนมครก
00:16:11 → 00:16:13 [เสียงหัวเราะ]
00:16:14 → 00:16:17 เขาก็แคะแบบกระทะจะคว่ำแบบนั้นน่ะ
00:16:17 → 00:16:20 ที่หมอถามนี่สำคัญมากเลยค่ะ
00:16:20 → 00:16:22 เพราะว่าคุณอ้อก็จะต้องอดทนเนอะ
00:16:22 → 00:16:27 ตอนนั้นต้องดูเขาทำแบบที่มัน อาจจะเสี่ยง ไม่ปลอดภัย ไม่สมบูรณ์
00:16:27 → 00:16:29 ไม่สวย ไม่อร่อยด้วยซ้ำนะ
00:16:29 → 00:16:31 แต่ว่าดูห่าง ๆ เพราะว่า
00:16:31 → 00:16:34 อาจจะไม่ได้สำคัญที่ผลลัพธ์ แต่สำคัญที่กระบวนการ
00:16:34 → 00:16:40 จุดประสงค์ของเรา เราอยากให้โฟร์นี่ทำกับข้าวด้วยความมั่นใจ
00:16:40 → 00:16:43 ด้วยความที่รู้สึกโอเค สบายใจ
00:16:43 → 00:16:48 จริง ๆ เราไม่ได้อยากทำทุกวิถีทาง เพื่อบังคับให้เขาปลอดภัยนะ
00:16:48 → 00:16:53 แต่เราอยากให้ตัวโฟร์เองนี่ รู้ว่าอะไรมันไม่ปลอดภัยด้วยตัวของเขาเอง
00:16:53 → 00:16:58 อันนี้แหละสำคัญ เพราะฉะนั้น เราต้องให้โอกาสเขาในการได้ลอง
00:16:58 → 00:17:01 แบบนั้นน่าจะสำคัญที่สุดเลยค่ะ
00:17:01 → 00:17:03 พอเรานี่ ตั้งแต่เล็กจนโตนี่
00:17:03 → 00:17:07 มันก็อาจจะมีเสียงนะ ครอบครัว ด้วยความหวังดีนะ เขาจะเตือนเราถูกไหมคะ
00:17:07 → 00:17:10 หรือบางทีเขาก็อาจจะตำหนิเราบ้าง
00:17:10 → 00:17:15 เออ...เราไม่ดูแลตัวเอง ยังไม่คิดวิเคราะห์ หรือไม่ปลอดภัย
00:17:15 → 00:17:17 มีหลายเสียงมากเลย
00:17:17 → 00:17:20 เสียงเหล่านี้ เมื่อเราโตขึ้นมา มันจะเข้ามาอยู่
00:17:20 → 00:17:22 เป็นเสียงที่อยู่ข้างในตัวเรา
00:17:22 → 00:17:25 หลาย ๆ ครั้งนี่ พอโฟร์เขาจะออกไปทำอะไรด้วยตัวเอง
00:17:25 → 00:17:26 บางทีเขากลัว
00:17:27 → 00:17:30 มันเหมือนมีเสียงบอกว่า อันตรายนะ นี่มันอันตรายนะ
00:17:30 → 00:17:33 คือเขาก็ใจนึงเขาก็อยากไปนะ
00:17:33 → 00:17:38 แต่อีกเสียงนึงที่ทุกคนคอยบอกเขาว่า เขานี่…ดูแลตัวเองไม่เป็น
00:17:38 → 00:17:41 เขาไม่ไหวเลยใช่ไหมคะ เขาต้องมีคนคอย...
00:17:41 → 00:17:44 นี่ ตัวนี้แหละที่มันทำให้หลาย ๆ ครั้ง ที่คุณอ้องงน่ะ
00:17:45 → 00:17:48 เอ้า ก็พอฉันให้โอกาส เธอก็ไม่ ทำไมไม่ทำ
00:17:48 → 00:17:51 เพราะข้างในเขามีความขัดแย้งภายใน
00:17:51 → 00:17:53 สุดท้ายอยากถามนิดนึงเนอะ
00:17:53 → 00:17:56 ไม่แน่ใจว่ามันมีเรื่อง ความรู้สึกน้อยใจบ้างไหม
00:17:56 → 00:17:59 ที่พอเปรียบเทียบกันใช่ไหม
00:17:59 → 00:18:02 แล้วโฟร์ก็จะรู้สึกว่าเราแบบ ไม่เท่ากันใช่ไหมคะ
00:18:02 → 00:18:03 ค่ะ
00:18:03 → 00:18:05 - มีตรงนี้ไหม - มีค่ะ
00:18:05 → 00:18:09 ก็เลยอยากพูดเรื่องนี้ด้วยว่า ธรรมชาติไม่เหมือนกัน
00:18:09 → 00:18:10 เช่น เด็กเหมือนต้นไม้ใช่ไหมคะ
00:18:11 → 00:18:12 คนหนึ่งอาจจะเป็นต้นส้มเนอะ
00:18:12 → 00:18:17 คือมี Productive มีผลลัพธ์ ที่มันจับต้องได้ใช่ไหมคะ
00:18:17 → 00:18:19 แต่อีกคนนึงเขาอาจจะเป็นดอกไม้ก็ได้
00:18:20 → 00:18:23 คือเขาอาจจะไม่ได้มีผลลัพธ์อะไรที่มันชัดเจน
00:18:23 → 00:18:27 แต่เขาอยู่กับปัจจุบัน แล้วเขาก็เชื่อมโยงกับผู้คน
00:18:27 → 00:18:27 ครับ
00:18:27 → 00:18:30 เขาแก้ปัญหา เขามองโลกในแง่บวก
00:18:30 → 00:18:32 แต่เขาก็เรียนรู้จากความผิดพลาดของเขา
00:18:33 → 00:18:36 อันนี้ก็ยอมรับธรรมชาติของเขาด้วย
00:18:36 → 00:18:39 มันอาจจะไม่เหมือนคนอื่น ๆ
00:18:39 → 00:18:42 ใช่ หลาย ๆ ครั้งเขาต้องเรียนรู้ จากความผิดพลาด
00:18:42 → 00:18:46 อาจจะต้องผิดหลายครั้ง ถึงจะแบบ...โอ้ จำได้แล้ว
00:18:46 → 00:18:48 เราก็จะได้ไม่ต้องเปรียบเทียบกับคนอื่นเนอะ
00:18:48 → 00:18:51 เราก็ชื่นชมในสิ่งที่เรามีเพราะว่ามันพิเศษ
00:18:52 → 00:18:58 ก็เหมือนว่าเข้าใจมากขึ้นค่ะ เหมือนแบบรู้วิธีการว่าเราต้องปรับตัวยังไง
00:18:58 → 00:19:02 แบบว่า...บอกตรงไหนให้เขาเข้าใจมากขึ้น
00:19:02 → 00:19:03 ใช่ค่ะ
00:19:03 → 00:19:10 ก็รู้สึกว่าทำให้เราก็ได้มุมอีกมุมหนึ่ง ที่จะได้คุยกับเขา
00:19:10 → 00:19:17 แต่โดยรวม ๆ ที่คุณหมอกับอาจารย์ได้แนะนำมา
00:19:17 → 00:19:19 ส่วนหนึ่งเราก็มีมุมนั้นอยู่
00:19:19 → 00:19:20 อืม
00:19:20 → 00:19:22 ส่วนหนึ่งก็ได้ทำมุมนั้นกับเขา
00:19:22 → 00:19:25 แต่อาจจะมีบ้างที่เราที่จี้เกินไป เพราะความห่วง
00:19:26 → 00:19:28 และอีกมุมหนึ่งก็คืออย่างที่คุณหมอบอก
00:19:28 → 00:19:35 เขาไม่ได้ทำอะไรให้เรากล้าไว้ใจเขา ปล่อยเขา อะไรประมาณนี้
00:19:35 → 00:19:39 อยากให้เขาทำให้เราเห็นว่า เรากล้าที่จะปล่อยเขาได้
00:19:39 → 00:19:45 ไปมองดูฟ้ากว้างไกล ที่ฝันอาจได้เป็นจริง
00:19:45 → 00:19:51 มีดาวมากมาย ที่ช่วยส่องแสงนำใจ
00:19:51 → 00:19:57 แม้อาจต้องหลงทาง แม้อาจต้องล้มบ้าง
00:19:57 → 00:19:59 แต่เธอจะเดินไม่เหงาเดียวดาย