00:00:00 → 00:00:05 [เพลง]
00:00:05 → 00:00:09 สวัสดีครับผมวีระพงษ์ทวีศักดิ์และนี่คือ
00:00:09 → 00:00:11 ศัลยกรรมความสุข
00:00:12 → 00:00:39 [เพลง]
00:00:39 → 00:00:43 คุณผู้ฟังครับเพื่อนนะครับซึ่งสนิทกันนะ
00:00:43 → 00:00:46 แต่ว่าเขาก็เป็นผู้ฟังรายการของศัลยกรรม
00:00:46 → 00:00:50 ความสุขด้วยนะครับเขาก็มีคำถามถามผมครับ
00:00:50 → 00:00:54 บอกว่าโอ้โหเนี่ยเล่าเรื่องไปเอาเรื่องมา
00:00:54 → 00:00:56 จากไหนนะครับเขาก็ถามว่าไปเอาเรื่องมาจาก
00:00:56 → 00:00:58 ไหนคงถามด้วยความเป็นห่วงนะครับ
00:00:58 → 00:01:02 คำตอบที่ผมตอบแบบสั้นๆเลยนะครับก็คือ
00:01:02 → 00:01:05 ประสบการณ์ล้วนๆ
00:01:05 → 00:01:08 [เพลง]
00:01:09 → 00:01:11 ครับคุณจะสั่งคำตอบที่ผมตอบเพื่อนก็คือ
00:01:12 → 00:01:15 ว่าประสบการณ์ล้วนๆครับจริงๆแล้วต้องบอก
00:01:15 → 00:01:18 ว่าอย่างนี้ครับว่าเรื่องราวที่ผมนำมาพูด
00:01:18 → 00:01:23 คุยแบ่งปันในรายการศัลยกรรมความสุขเนี่ย
00:01:23 → 00:01:26 เป็นรายการที่มุ่งเน้นที่จะแบ่งปันแง่คิด
00:01:26 → 00:01:28 และมุมมองต่างๆ
00:01:28 → 00:01:30 ผ่านทางประสบการณ์ต่างๆหรือเรื่องราวต่าง
00:01:30 → 00:01:34 ๆที่ผมไปเจอะเจอมานี้นะครับก็หวังว่าจะ
00:01:34 → 00:01:36 เป็นเรื่องราวที่ให้แง่คิดมุมมองเพื่อให้
00:01:36 → 00:01:39 คุณผู้ฟังเนี่ยจะได้มีชีวิตที่มีความสุข
00:01:39 → 00:01:44 มากขึ้นแล้วก็มีความทุกข์น้อยลงนะครับโดย
00:01:44 → 00:01:48 เคล็ดลับก็คืออยู่ที่เราจะมีความสุขหรือ
00:01:48 → 00:01:52 มีความทุกข์ก็ขึ้นอยู่กับแง่คิดมุมมองของ
00:01:52 → 00:01:56 ตัวเราเองอันนั้นคือ Concept หรือว่าแนว
00:01:56 → 00:01:59 คิดหลักของรายการศัลยกรรมความสุขนะครับ
00:01:59 → 00:02:02 แต่ว่าการจัดรายการในแต่ละตอนเนี่ยก็มัก
00:02:02 → 00:02:05 จะมีเรื่องเล่าต่างๆเนี่ยแล้วพอเพื่อนถาม
00:02:05 → 00:02:07 ว่าไปเอาเรื่องเล่ามาจากไหนเนี่ย
00:02:07 → 00:02:10 คำตอบแบบสั้นๆก็คือประสบการณ์ล้วนๆเนี่ย
00:02:10 → 00:02:13 คือเป็นคำตอบแบบสั้นมากๆครับคุณผู้ฟังแต่
00:02:13 → 00:02:16 ในความเป็นจริงวันนั้นเนี่ยผมก็คุยกับ
00:02:16 → 00:02:17 เพื่อนแล้วก็บอกว่า
00:02:17 → 00:02:20 แต่เอาเข้าจริงๆเนี่ยประสบการณ์อย่าง
00:02:20 → 00:02:24 เดียวมึงก็ยังไม่พอนะครับเพราะว่าผม
00:02:24 → 00:02:27 อธิบายต่อครับว่าคำว่าประสบการณ์นี่ครับ
00:02:27 → 00:02:31 คุณผู้ฟังมันมาจากคำ 2 คำนะครับคือคำว่า
00:02:31 → 00:02:34 ประสบพบเจอนะกับการซึ่งหมายถึงเหตุการณ์
00:02:34 → 00:02:38 ต่างๆคำว่าประสบการณ์เนี่ยพอมันมีคำสองคำ
00:02:38 → 00:02:39 มาเจอกันนะครับ
00:02:39 → 00:02:43 สิ่งที่พบเจอเหตุการณ์ต่างๆเนี่ยแต่ใน
00:02:43 → 00:02:45 ความเป็นจริงผมบอกกับเพื่อนว่าเวลาที่เรา
00:02:45 → 00:02:49 เจออะไรมาเยอะเนี่ยสิ่งนั้นยังไม่นับว่า
00:02:49 → 00:02:51 เป็นประสบการณ์นะครับอันนี้สำหรับผมนะ
00:02:51 → 00:02:54 ครับในมุมมองของผมไม่ใช่แบบนักวิชาการนะ
00:02:54 → 00:02:55 ครับ
00:02:55 → 00:02:59 เพื่อนบอกว่าอ้าวถ้าอย่างนั้นสิ่งที่เรา
00:02:59 → 00:03:01 เจอยังไม่นับเป็นประสบการณ์แล้วทำยังไง
00:03:01 → 00:03:04 ถึงจะเรียกว่าเป็นประสบการณ์เออผมว่าเป็น
00:03:04 → 00:03:06 คำถามที่น่าสนใจมากนะครับผมก็เลยอธิบาย
00:03:06 → 00:03:10 ต่อไปบอกว่าใครบางคนเจออะไรมาบางอย่างเจอ
00:03:10 → 00:03:14 เหตุการณ์บางอย่างเจอคนเจอสารพัดเหตุ
00:03:14 → 00:03:15 การณ์มาเนี่ย
00:03:15 → 00:03:19 เจอเยอะยังไม่นับเป็นประสบการณ์แต่ว่าเจอ
00:03:19 → 00:03:22 แล้วจะนับว่าเป็นประสบการณ์เนี่ยก็ต่อ
00:03:22 → 00:03:22 เมื่อ
00:03:22 → 00:03:28 เราจะต้องเอาสิ่งที่เราเจอเนี่ยมาคิดทบ
00:03:28 → 00:03:30 ทวนมาพิจารณาครับ
00:03:30 → 00:03:33 ว่าสิ่งนั้นเนี่ยเวลาที่เราเจอสิ่งต่างๆ
00:03:33 → 00:03:37 เหล่านั้นเนี่ยเราเห็นแล้วเรารู้สึกยังไง
00:03:37 → 00:03:41 พอเรารู้สึกยังไงเสร็จแล้วเรามีความคิด
00:03:41 → 00:03:43 เห็นยังไงเกี่ยวกับเรื่องนั้น
00:03:43 → 00:03:47 หลังจากนั้นเนี่ยเราถึงจะประมวลว่าสิ่ง
00:03:47 → 00:03:49 ต่างๆเหล่านั้นเนี่ยมันสามารถเอามา
00:03:49 → 00:03:53 ประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันเราได้อย่างไร
00:03:53 → 00:03:58 คุณวางเชื่อไหมครับว่าสองสามคำถามสองสาม
00:03:58 → 00:04:01 คำตอบนี้แหละคือกุญแจสำคัญครับที่จะทำให้
00:04:01 → 00:04:05 ชีวิตเราในแต่ละวันเนี่ยเราจะค่อยๆพัฒนา
00:04:06 → 00:04:08 ขึ้นเรื่อยๆครับ
00:04:08 → 00:04:12 คือถ้าใครสักคนนึงเจออะไรมาเยอะครับคุณ
00:04:12 → 00:04:15 ผู้ฟังเจอแล้วก็ผ่านไปเจอแล้วก็ผ่านไป
00:04:15 → 00:04:18 เหมือนกับที่เขามีคำพูดแบบพูดเล่นๆนะครับ
00:04:18 → 00:04:22 คือเจ็บแล้วไม่จำคือเจออะไรมาแล้วอาจจะ
00:04:22 → 00:04:25 โดนใครทำอะไรบางอย่างเจอพฤติกรรมอะไรบาง
00:04:25 → 00:04:29 อย่างที่เราไม่ชอบเจอแล้วก็ก็ไม่ได้คิด
00:04:29 → 00:04:31 อะไรต่อครับแล้วก็ปล่อยให้มันผ่านไป
00:04:31 → 00:04:35 เดี๋ยวพอเราไม่จำเราไม่เกิดการเรียนรู้
00:04:35 → 00:04:39 คราวหน้าเราเจออีกเราก็ไม่มีวิธีในการ
00:04:39 → 00:04:42 บริหารจัดการหรือเผชิญหน้ากับมันได้ดีพอ
00:04:42 → 00:04:45 ชีวิตเราก็จะวนอยู่ตรงนี้ไม่ได้ไปไหนเลย
00:04:45 → 00:04:49 ก็เลยนับว่ายังไม่มีประสบการณ์นะครับ
00:04:49 → 00:04:52 แต่ถ้าสักครั้งหนึ่งเราเจออะไรบางอย่างนะ
00:04:52 → 00:04:53 คุณฟัง
00:04:53 → 00:04:58 เวลาที่ผมผมก็บอกเพื่อนว่าเวลาที่ผมไปไหน
00:04:58 → 00:05:00 มาไหนก็ตามเนี่ยผมเจออะไรบางอย่างเนี่ยผม
00:05:00 → 00:05:04 ก็จะถามตัวเองเสมอว่าเอออันนี้น่าสนใจนะ
00:05:04 → 00:05:08 สิ่งนี้มันมันน่าสนใจมันน่าสนใจตรงไหนเรา
00:05:08 → 00:05:10 เห็นอะไรแล้วเรารู้สึกยังไงมันทำให้เรา
00:05:10 → 00:05:11 รู้สึกยังไง
00:05:12 → 00:05:15 แล้วเรามีความคิดเห็นยังไงหลังจากนั้นเรา
00:05:15 → 00:05:17 ก็จะเอาสิ่งนี้ไปประมวลครับยกตัวอย่าง
00:05:17 → 00:05:20 เช่นมีอยู่วันนึงครับคุณฟังอันนี้เป็น
00:05:20 → 00:05:22 เรื่องจริงนะสมัยก่อนผมจัดรายการวิทยุ
00:05:22 → 00:05:25 เมื่อ 10 กว่าปีที่แล้วเนี่ยจากรายการ
00:05:25 → 00:05:28 วิทยุก็เป็นการจัดรายการวิทยุสดนะครับ
00:05:28 → 00:05:31 สมัยนี้ตอนนี้นี่คือเราทำ podcast เรา
00:05:31 → 00:05:34 บันทึกเสียงนะแต่สมัยก่อนจัดรายการวิทยุ
00:05:34 → 00:05:38 สดเนี่ยเราก็มีเรื่องราวไปเล่าแล้วรายการ
00:05:39 → 00:05:42 วิทยุที่ผมจัดสมัยก่อนเนี่ยมันเช้ามากเลย
00:05:42 → 00:05:47 นะครับก็คือประมาณสัก 6 โมงเช้าเลยเราก็
00:05:47 → 00:05:49 จะต้องขับรถออกจากบ้านแต่เช้าไปที่สถานี
00:05:49 → 00:05:52 นะฮะออกจากบ้านตั้งแต่ประมาณตี 5 เนี่ย
00:05:52 → 00:05:56 ก็จะขับรถผ่านไปเนี่ยมันจะมีอยู่สี่แยกไฟ
00:05:56 → 00:05:58 แดงนี่ครับคุณผู้ฟัง
00:05:58 → 00:06:02 ผมขับผ่านมาเนี่ยก็ผ่านตรงนั้นบ่อยก็เห็น
00:06:02 → 00:06:06 แถวสี่แยกไฟแดงนั้นเวลาที่มันมีไฟแดงไฟ
00:06:06 → 00:06:09 เขียวอะไรเงี้ยก็จะมีร้านค้าตอนเช้าๆเขา
00:06:09 → 00:06:13 ขายของกันอันนี้ขับผ่านบ่อยๆครับเห็นไม่
00:06:13 → 00:06:15 เยอะครับแต่ยังไม่นับเป็นประสบการณ์ครับ
00:06:15 → 00:06:19 แต่สิ่งที่ผมเห็นมีอยู่วันหนึ่งครับถูก
00:06:19 → 00:06:23 นับรวมว่าเป็นประสบการณ์ต่อเมื่อผมสังเกต
00:06:23 → 00:06:26 เห็นอะไรบางอย่างที่ตรงสี่แยกไฟแดงนั้น
00:06:26 → 00:06:29 แล้วมันทำให้ผมเกิดความรู้สึกอะไรบาง
00:06:29 → 00:06:32 อย่างครับหลังจากนั้นเอามาคิดต่อครับเอา
00:06:32 → 00:06:35 มาประมวลปั๊บวันนั้นเนี่ยได้รับ
00:06:35 → 00:06:37 ประสบการณ์จากไฟแดง
00:06:37 → 00:06:40 สี่แยกไฟแดงนั้นที่ผมผ่านมานับครั้งไม่
00:06:40 → 00:06:43 ถ้วนครับแต่ยังไม่นับเป็นประสบการณ์
00:06:43 → 00:06:47 สิ่งนั้นคือเราจะมีคุณผู้ฟังตรงสี่แยกไฟ
00:06:47 → 00:06:51 แดงนั้นเนี่ยมันจะมีมันเป็นถนนแล้วก็มัน
00:06:51 → 00:06:53 จะมีฟุตบาทนะครับ
00:06:53 → 00:06:57 แล้วด้านหลังเสาซึ่งเป็นไฟเขียวไฟแดง
00:06:57 → 00:06:57 เนี่ย
00:06:57 → 00:07:00 เป็นร้านขายข้าวมันไก่ร้านนึงครับ
00:07:00 → 00:07:04 วันนั้นผมไปตอนเช้าเลยเนี่ยแล้วเผอิญวัน
00:07:04 → 00:07:08 นั้นติดไฟแดงแล้วผมติดเป็นคันแรกพอดี
00:07:08 → 00:07:12 ผมก็ระหว่างรอไฟแดงอยู่ผมก็เห็นพ่อค้าที่
00:07:12 → 00:07:14 เขา
00:07:14 → 00:07:17 ขายข้าวมันไก่อยู่ตรงนั้นน่ะร้านเขาอยู่
00:07:17 → 00:07:18 ตรง
00:07:18 → 00:07:21 สี่แยกไฟแดงนั้นน่ะครับระหว่างที่เขา
00:07:21 → 00:07:24 กำลังเตรียมร้านอยู่นะครับเขาก็เอา
00:07:24 → 00:07:27 เก้าอี้ตัวนึงครับคุณผู้ฟังมาแล้วก็มา
00:07:27 → 00:07:29 ตั้ง
00:07:29 → 00:07:32 เก้าอี้ที่เขานั่งเนี่ยนะครับมาตั้งอยู่
00:07:32 → 00:07:35 ใกล้ๆกับเสาผมก็สงสัยว่าเขาจะทำอะไรเขา
00:07:35 → 00:07:37 ออกเก้าอี้มาตั้งเสร็จแล้วเขาก็ยืนเหมือน
00:07:37 → 00:07:40 เก้าอี้ครับหลังจากนั้นเขาก็มีผ้าผ้าขี้
00:07:40 → 00:07:42 ริ้วผืนนึงครับ
00:07:42 → 00:07:44 เช็ดเสา
00:07:44 → 00:07:48 เสาที่เป็นสี่แยกไฟแดงเนี่ยเชฟๆตั้งแต่
00:07:48 → 00:07:51 ข้างบนเลยนะครับเอาเก้าอี้มาเพื่อจะได้
00:07:51 → 00:07:55 ยืนให้สูงขึ้นเขาก็เช็ดๆๆเช็ดเสาสี่แยกไฟ
00:07:55 → 00:07:56 แดงครับ
00:07:56 → 00:08:00 เช็ดเสร็จปุ๊บแล้วก็พอด้านบนเสร็จเขาก็ลง
00:08:00 → 00:08:02 มาเช็ดด้านล่างอันนี้เขาก็ลงจากเก้าอี้ก็
00:08:02 → 00:08:06 มาเช็ดเช็ดด้านล่างวันนั้นเนี่ยผมช่วง
00:08:06 → 00:08:09 เวลาสั้นๆที่ผมติดตรงสี่แยกไฟแดงนั้น
00:08:09 → 00:08:09 เนี่ย
00:08:09 → 00:08:13 ผมได้เห็นพฤติกรรมของพ่อค้าคนนี้ครับคน
00:08:13 → 00:08:16 ขายเข้ามันไก่คนนี้ที่ร้านอยู่ตรงนั้น
00:08:16 → 00:08:21 มันทำให้ผมมีความรู้สึกว่าโหมันเกิดความ
00:08:21 → 00:08:24 รู้สึกประทับใจคนๆนี้มากๆเลยที่
00:08:24 → 00:08:30 คนที่ขายอาหารเขาก็ดูแลร้านเขาแต่ว่าพื้น
00:08:30 → 00:08:33 ที่นอกร้านเขาซึ่งเป็นพื้นที่สาธารณะ
00:08:33 → 00:08:37 เขาก็กวาดดูแลอย่างดียังไม่พอนะครับเสาร์
00:08:37 → 00:08:41 ซึ่งเป็นสี่แยกไฟแดงที่อยู่ตรงหน้าร้าน
00:08:41 → 00:08:44 เขาเนี่ยเขาก็เอาผ้าไปเช็ดและแทนผมสังเกต
00:08:44 → 00:08:49 เห็นเลยว่าอ๋อนี่เองนะนี่เป็นเหตุที่เรา
00:08:49 → 00:08:54 ไม่เคยสังเกตเลยว่าเสาไฟแดงตรงนั้นน่ะไฟ
00:08:54 → 00:08:57 เขียวไฟแดงตรงนั้นน่ะมันสะอาดมากแล้วมัน
00:08:57 → 00:09:01 มันวับเลยครับผม
00:09:01 → 00:09:05 จำได้เลยว่าผมก็เอาเรื่องนี้ที่เจอเนี่ย
00:09:05 → 00:09:10 เห็นแล้วก็รู้สึกแล้วก็เอามาคิดคิดประมูล
00:09:10 → 00:09:14 แล้วก็ทบทวนว่าประทับใจคนคนนี้มากเลยแล้ว
00:09:14 → 00:09:17 ก็เกิดความรู้สึกต่อยอดไปนะครับว่า
00:09:17 → 00:09:21 เอ๊ะจะเป็นยังไงนะถ้าเกิดว่าพวกเราทุกคน
00:09:21 → 00:09:25 ที่อยู่ในในบ้านในเมืองอยู่ในหมู่บ้าน
00:09:25 → 00:09:30 อยู่ในประเทศนี้ปกติเราก็จะดูแลบ้านเรา
00:09:30 → 00:09:34 ให้สะอาดใช่ไหมครับเราก็ดูแลบ้านให้สะอาด
00:09:34 → 00:09:37 สวยงามสนามหญ้าก็ตัดหญ้าให้เรียบร้อยนะ
00:09:37 → 00:09:40 ครับเอ่อหน้าต่างก็เช็ดให้สะอาดสะอ้าน
00:09:40 → 00:09:43 กวาดพื้นอะไรอย่างนี้เราก็ดูแลบ้านเราให้
00:09:43 → 00:09:47 สะอาดๆอยู่ก็เป็นเรื่องดีเป็นเรื่องปกติ
00:09:47 → 00:09:50 แต่พ่อค้าคนนี้เนี่ยผมเกิดความคิดว่าจะ
00:09:50 → 00:09:52 เป็นยังไงครับถ้า
00:09:52 → 00:09:57 เรานอกจากจะดูแลพื้นที่ของเราบ้างของเรา
00:09:57 → 00:10:00 ให้สะอาดสะอ้านเรียบร้อยสะอาดตาแล้วน่า
00:10:00 → 00:10:01 อยู่แล้วเนี่ย
00:10:01 → 00:10:05 จะเป็นยังไงครับถ้าเราเงยหน้าขึ้นแล้วมอง
00:10:05 → 00:10:07 ออกไปนอกบ้านหลังนิดนึง
00:10:07 → 00:10:12 ในพื้นที่สาธารณะฟุตบอลริมถนนเสาไฟ
00:10:12 → 00:10:16 ต้นไม้ที่ไม่ใช่ของเราที่ไม่ใช่เขตบ้าน
00:10:16 → 00:10:20 เราแต่เป็นในพื้นที่สาธารณะ
00:10:20 → 00:10:24 แล้วจะเป็นยังไงครับบ้านที่เราอยู่
00:10:24 → 00:10:27 จังหวัดอำเภอที่เราอยู่หมู่บ้านที่เรา
00:10:27 → 00:10:29 อยู่จังหวัดที่เราอยู่หรือประเทศที่เรา
00:10:30 → 00:10:34 อยู่เนี่ยถ้าเราเป็นแบบนี้เนี่ย
00:10:34 → 00:10:37 บ้านที่เราอยู่ประเทศที่เราอยู่เมืองที่
00:10:37 → 00:10:39 เราอยู่เนี่ยจะเป็นเมืองที่
00:10:39 → 00:10:42 น่าอยู่ขึ้นมากๆนะครับ
00:10:42 → 00:10:47 ซึ่งอันนี้แค่เรามองเลยออกมาจากพื้นที่
00:10:47 → 00:10:49 ของเรา
00:10:49 → 00:10:51 เราก็จะ
00:10:51 → 00:10:54 เห็นทันทีเลยว่ามันมีอะไรบางสิ่งบางอย่าง
00:10:54 → 00:10:56 เล็กๆน้อยๆที่เราสามารถทำได้
00:10:56 → 00:10:59 แต่จริงๆครับคุณผู้ฟังสายเอ็นที่ผมเล่า
00:10:59 → 00:11:02 เรื่องนี้ให้ฟังเนี่ยก็มาจากสิ่งนี้เลย
00:11:02 → 00:11:05 ครับมาจากคำถามคำถามนึงของเพื่อนว่าเวลา
00:11:05 → 00:11:08 ที่เราจัดรายการเนี่ยมีความรู้สึกมีความ
00:11:08 → 00:11:11 สุขมากขึ้นมีความทุกข์น้อยลงหรือว่าเรา
00:11:11 → 00:11:14 พัฒนาตัวเองเนี่ยเรื่องเหล่านั้นมาจากไหน
00:11:14 → 00:11:19 เรื่องเหล่านั้นมาจากคำถาม 2-3 คำถามที่
00:11:19 → 00:11:22 ผมถามตัวเองตลอดเวลานะครับว่า
00:11:22 → 00:11:26 เวลาที่เราไปไหนมาไหนเนี่ยเราพบเห็นอะไร
00:11:26 → 00:11:27 เราเจออะไร
00:11:27 → 00:11:31 สิ่งนั้นทำให้เรามีความรู้สึกอย่างไรครับ
00:11:31 → 00:11:33 แล้วสิ่งนั้นมันทำให้เราความรู้สึกนั้น
00:11:33 → 00:11:35 มันทำให้เราเกิดความคิดอะไรบางอย่างหรือ
00:11:35 → 00:11:36 ไม่
00:11:36 → 00:11:40 สองสามคำถามนี้ครับมันจะทำให้ชีวิตเรา
00:11:40 → 00:11:44 เนี่ยพัฒนาขึ้นตลอดเวลานะครับแล้วเรื่อง
00:11:44 → 00:11:46 ที่ผมเล่าเมื่อสักครู่นี้เนี่ยพ่อค้าขาย
00:11:46 → 00:11:51 เข้ามันไก่ที่ไปเช็ดเสาไฟจราจรที่อยู่
00:11:51 → 00:11:53 หน้าร้านตัวเอง
00:11:53 → 00:11:56 เราผ่านแยกนั้นไม่รู้กี่ครั้งครับสิ่งที่
00:11:56 → 00:11:58 เราเห็นนั้นยังไม่นับเป็นประสบการณ์ครับ
00:11:58 → 00:12:01 แต่สิ่งที่เราเห็นในวันวันหนึ่งเป็น
00:12:01 → 00:12:04 ประสบการณ์ก็ต่อเมื่อเราถามคำถาม 2-3 คำ
00:12:04 → 00:12:07 ถามนี้แหละแล้วมันทำให้เราได้แง่คิดมุม
00:12:07 → 00:12:10 มองบางอย่างที่เราจะประยุกต์เข้ามาปรับ
00:12:10 → 00:12:11 ปรุงในชีวิตของเรา
00:12:11 → 00:12:14 คุณฟังครับช่วงนี้เดี๋ยวเราพักสักครู่นะ
00:12:14 → 00:12:17 ครับแล้วลองดูซิว่าคำถาม 2-3 คำถามนี้
00:12:17 → 00:12:22 เนี่ยมันจะช่วยทำให้ชีวิตเราดีขึ้นได้อีก
00:12:22 → 00:12:25 ในแง่มุมไหนบ้างเดี๋ยวช่วงนี้เราพักสัก
00:12:25 → 00:12:27 ครู่ครับ
00:12:27 → 00:12:58 [เพลง]
00:15:11 → 00:15:14 [ปรบมือ]
00:15:14 → 00:15:36 [เพลง]
00:15:36 → 00:15:39 ครับคุณผู้ฟังศัลยกรรมความสุขตอนนี้ก็ว่า
00:15:39 → 00:15:42 ด้วยเรื่องของประสบการณ์ล้วนๆแต่เอาเข้า
00:15:42 → 00:15:46 จริงๆลำพังแค่ประสบการณ์ล้วนๆหรือว่าสิ่ง
00:15:46 → 00:15:48 ที่เราพบสิ่งที่เราเจอมาเนี่ยก็ยังไม่
00:15:48 → 00:15:51 สามารถที่จะเรียกได้ว่าเป็นประสบการณ์นะ
00:15:51 → 00:15:54 ครับอย่างที่ผมบอกแล้วว่าจากคำถามของ
00:15:54 → 00:15:57 เพื่อนนะครับว่าเวลาที่จัดรายการ podcast
00:15:57 → 00:16:00 ไปเล่าเรื่องเนี่ยเอาเรื่องจากไหนมานะ
00:16:00 → 00:16:02 ครับผมก็บอกว่าเคล็ดลับอยู่ตรงนี้ครับก็
00:16:03 → 00:16:03 คือ
00:16:03 → 00:16:07 เวลาที่เราไปเจอไปพบเห็นอะไรเนี่ยคำถาม
00:16:07 → 00:16:10 ที่ผมถามตัวเองเสมอเลยก็คือว่าสิ่งนั้นทำ
00:16:10 → 00:16:12 ให้เรารู้สึกยังไง
00:16:12 → 00:16:14 พอเรารู้สึกยังไงแล้วเนี่ย
00:16:14 → 00:16:18 ถามตัวเองต่อว่ามันทำให้เราเกิดความคิด
00:16:18 → 00:16:21 เห็นอะไรบ้างเกี่ยวกับเรื่องนั้นหลังจาก
00:16:21 → 00:16:23 นั้นเราเอามาสรุปแล้วเราก็มาประมวลครับ
00:16:23 → 00:16:26 แล้วมันจะทำให้เราเกิด
00:16:26 → 00:16:30 ข้อปฏิบัติที่เราจะทำอะไรบางสิ่งบางอย่าง
00:16:30 → 00:16:33 จากสิ่งที่เราเจอจากความสิ่งที่เรารู้สึก
00:16:33 → 00:16:35 แล้วก็จากสิ่งที่เราคิดนั้น
00:16:35 → 00:16:38 ถ้าทำแบบนี้นะครับคุณผู้ฟัง
00:16:38 → 00:16:41 เชื่อไหมครับว่าสิ่งที่เราเจอในชีวิตไม่
00:16:41 → 00:16:44 ว่าจะเป็นอะไรนะครับชอบหรือไม่ชอบเห็น
00:16:44 → 00:16:46 ด้วยไม่เห็นด้วยทั้งหมดเลยนะครับไม่ว่า
00:16:46 → 00:16:49 เราจะเจออะไรเนี่ยเราจะเอาสิ่งนั้นมา
00:16:49 → 00:16:54 กลั่นแล้วมากลายเป็นประสบการณ์ในชีวิตที่
00:16:54 → 00:16:57 จะทำให้ชีวิตเราเนี่ยดีขึ้นเรื่อยๆมีความ
00:16:57 → 00:16:59 สุขมากขึ้นเรื่อยๆแล้วก็มีความทุกข์น้อย
00:17:00 → 00:17:01 ลงเรื่อยๆ
00:17:01 → 00:17:04 ที่จริงคุณผู้ฟังครับ podcast ศัลยกรรม
00:17:04 → 00:17:07 ความสุขในแต่ละตอนนี้ก็มักจะมีเรื่องเล่า
00:17:07 → 00:17:09 ใช่ไหมครับแล้วก็จะมีแง่คิดมุมมองที่ทำ
00:17:09 → 00:17:11 ให้เรามี
00:17:11 → 00:17:14 ทัศนคติมีวิธีคิดในบางเรื่องที่ทำให้
00:17:14 → 00:17:17 ชีวิตเราดีขึ้นเรื่อยๆนะครับแต่ว่าตอนนี้
00:17:17 → 00:17:20 เนี่ยต้องบอกว่าเป็นตอนพิเศษนะครับเพราะ
00:17:20 → 00:17:23 ไม่ใช่ว่าสิ่งที่ผมเล่าเนี่ยไม่ใช่ว่า
00:17:23 → 00:17:26 เป็นเรื่องเกี่ยวกับเรื่องใดเรื่องหนึ่ง
00:17:26 → 00:17:31 แต่ผมกำลังแบ่งปันที่มาของเรื่องเล่า
00:17:31 → 00:17:32 เหล่านั้น
00:17:32 → 00:17:34 เพราะฉะนั้นหมายความว่าตอนนี้นะครับคุณ
00:17:34 → 00:17:39 ผู้ฟังคำถามสองสามคำถามนี้ถ้าคุณผู้ฟังจะ
00:17:39 → 00:17:43 จดจำเอาคำถามเหล่านี้ไปใช้ถามตัวเองใน
00:17:43 → 00:17:45 ชีวิตว่า
00:17:45 → 00:17:48 สิ่งที่เราเจอเนี่ยหรือคนที่เราเจอเนี่ย
00:17:48 → 00:17:51 พฤติกรรมที่เราเจอเนี่ยหรือเหตุการณ์ที่
00:17:51 → 00:17:52 เราเจอเนี่ย
00:17:52 → 00:17:54 เรารู้สึกยังไง
00:17:54 → 00:17:58 ถามตัวเองว่าเรารู้สึกยังไงแล้วเรามีความ
00:17:58 → 00:18:00 คิดเห็นยังไงเกี่ยวกับเรื่องนี้
00:18:00 → 00:18:05 คุณลองเชื่อไหมครับว่าแค่นี้ครับเราจะได้
00:18:05 → 00:18:10 แง่คิดและมุมมองแล้วก็หลักในการปฏิบัติใน
00:18:10 → 00:18:11 เรื่องใดเรื่องหนึ่งที่จะทำให้ชีวิตเราดี
00:18:12 → 00:18:13 ขึ้นเรื่อยๆตลอดเวลา
00:18:13 → 00:18:17 คุณลองสังเกตดูสิครับว่ายังช่วงแรกใช่ไหม
00:18:17 → 00:18:20 ครับที่ผมบอกว่าขับรถไปที่สี่แยกไฟแดงเรา
00:18:20 → 00:18:23 ก็เจอพ่อค้าคนหนึ่งขายอาหารอยู่ตรงนั้น
00:18:23 → 00:18:27 แต่เขาก็เช็ดเสาไฟจราจรด้วย
00:18:27 → 00:18:29 มันทำให้เรามีความรู้สึกว่า
00:18:29 → 00:18:35 โหจะดีแค่ไหนถ้าใครสักคนหนึ่งที่อยู่ใน
00:18:35 → 00:18:38 หมู่บ้านหมู่บ้านหนึ่งอยู่ในเมืองเมือง
00:18:38 → 00:18:42 หนึ่งอยู่ในประเทศประเทศหนึ่งทำอะไรบาง
00:18:42 → 00:18:47 สิ่งบางอย่างที่มีประโยชน์หรือว่าที่ดี
00:18:47 → 00:18:51 ไม่ใช่เฉพาะต่อขอบเขตหรือบ้านของตัวเอง
00:18:51 → 00:18:54 แต่ว่าทำแบบเดียวกับบ้านของตัวเองเนี่ย
00:18:54 → 00:18:58 แต่ว่าทำในที่สาธารณะ
00:18:58 → 00:19:01 แค่นั้นน่ะอันนี้จะเรียกว่าเป็นสำนึก
00:19:01 → 00:19:04 พลเมืองสำนึกรักบ้านเกิดหรืออะไรก็ได้นะ
00:19:04 → 00:19:07 ครับมันก็จะทำให้บ้านเราบ้านที่เราอยู่
00:19:07 → 00:19:09 เมืองที่เราอยู่ประเทศที่เราอยู่เนี่ย
00:19:09 → 00:19:14 ดีขึ้นเรื่อยๆแล้วคนที่อยู่ในหมู่บ้าน
00:19:14 → 00:19:18 นั้นก็จะมีความสุขขึ้นเรื่อยๆมันง่ายขนาด
00:19:18 → 00:19:22 นั้นเลยนะครับเพราะฉะนั้นในและในชีวิตของ
00:19:22 → 00:19:25 เราครับคุณผู้ฟังเราจะเจออะไรได้อีกคุณ
00:19:25 → 00:19:28 ต้องการเชื่อไหมครับว่า 2-3 คำถามนี้เป็น
00:19:28 → 00:19:30 คำถามมหัศจรรย์ครับ
00:19:30 → 00:19:33 ที่ทำให้เราเจออะไรก็ได้ครับโดยเฉพาะ
00:19:33 → 00:19:36 อย่างยิ่งในโลกออนไลน์ครับใน
00:19:36 → 00:19:40 โซเชียลมีเดียหรือว่าในชีวิตประจำวัน
00:19:40 → 00:19:44 เจออะไรก็ได้ถามคำถามนี้ตลอดเวลาเนี่ยเรา
00:19:44 → 00:19:46 ก็จะได้ง่ายคิดมุมมองเรื่อยๆยกตัวอย่าง
00:19:46 → 00:19:49 เช่นนะครับเมื่อ
00:19:49 → 00:19:53 ไม่นานมานี้ผมก็ดูในโลกออนไลน์นะครับแล้ว
00:19:53 → 00:19:55 ผมก็เห็น
00:19:55 → 00:19:58 เขาก็โพสต์บางโพสต์
00:19:58 → 00:20:02 เป็นโพสต์ของดาราดังคนหนึ่ง
00:20:02 → 00:20:06 ดาราที่มีชื่อเสียงคนหนึ่งเรียกว่าโอ้โห
00:20:06 → 00:20:10 ถ้าดาราคนนี้ปรากฏตัวเนี่ยนะจะมีแฟนคลับ
00:20:10 → 00:20:13 เต็มไปหมดนะเขาเปิดการแสดงเนี่ย
00:20:13 → 00:20:17 บัตรนี่คนแย่งกันซื้ออะไรเนี่ยนะทุกคนนี่
00:20:17 → 00:20:21 แบบว่าเป็นกระแสนะเข้าไปไหนมีแต่กระแสนะ
00:20:21 → 00:20:24 แต่ว่าอยู่ๆวันหนึ่งก็มีโพสต์หรือโพสต์
00:20:24 → 00:20:28 นึงบอกว่าเขาเป็นรูปหน้าเขานะเป็นโพสต์
00:20:28 → 00:20:31 รูปหน้าเขาแต่ก็ไม่รู้ว่าใครเป็นคนทำนะ
00:20:31 → 00:20:34 แล้วก็มีเขียนคำพูดของเขาให้สัมภาษณ์ใน
00:20:34 → 00:20:36 รายการรายการหนึ่งว่า
00:20:36 → 00:20:40 เขาเป็นคนที่เหมือนกับอยู่ท่ามกลางคนมาก
00:20:40 → 00:20:44 มายแต่ว่าจริงๆแล้วเขาเหงานะเออแล้วก็
00:20:44 → 00:20:47 เวลาที่เขาหยิบโทรศัพท์มาเหมือนกับว่าทุก
00:20:47 → 00:20:50 คนเห็นเขาแบบกรี๊ดเขาแบบอยากจะเป็น
00:20:50 → 00:20:52 แฟนคลับเขาอะไรอย่างนี้เขามีแฟนคลับเยอะ
00:20:52 → 00:20:55 แยะมากมายแต่ว่าเวลาที่เขาหยิบโทรศัพท์
00:20:55 → 00:20:59 ขึ้นมาเนี่ยเขาไม่รู้เขาจะโทรไปหาใครอัน
00:20:59 → 00:21:01 นี้คือสิ่งที่ผมเห็นในออนไลน์
00:21:01 → 00:21:06 แล้วพอผมเห็นปุ๊บผมก็ถามตัวเองว่าเราเห็น
00:21:06 → 00:21:09 ปรากฏการณ์นี้หรือเราเห็นโพสต์โพสต์นี้
00:21:09 → 00:21:13 แล้วเรารู้สึกยังไงเออ
00:21:13 → 00:21:17 ผมก็ถามตัวเองว่ารู้สึกยังไงผมก็ไม่แน่ใจ
00:21:17 → 00:21:19 นะพอคุณผู้ฟังอาจจะเห็นคุณผู้ฟังอาจจะ
00:21:19 → 00:21:22 เห็นคลิปนี้ก็ได้หรืออาจจะเห็นโพสต์โพสต์
00:21:22 → 00:21:25 นี้ก็ได้นะก็ลองถามตัวเองว่ารู้สึกยังไง
00:21:25 → 00:21:30 ถ้าถามผมนะผมรู้สึกยังไงผมก็บอกว่าเออมัน
00:21:30 → 00:21:34 เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้จริงแล้วที่สำคัญ
00:21:34 → 00:21:37 เนี่ยมันทำให้ผมประมวลแล้วก็ย้อนกลับไป
00:21:37 → 00:21:40 ว่าเหตุการณ์แบบนี้เนี่ยมันเกิดขึ้นซ้ำ
00:21:40 → 00:21:42 แล้วซ้ำเล่า
00:21:42 → 00:21:46 กับคนที่เป็นบุคคลสาธารณะ
00:21:46 → 00:21:50 กับคนที่เป็นดาราน่ะคนที่มีชื่อเสียงคน
00:21:50 → 00:21:52 ที่ดังๆ
00:21:52 → 00:21:56 มันเกิดเหตุการณ์แบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
00:21:56 → 00:22:00 บ่อยๆแล้วเราก็จะได้เห็นปรากฏการณ์ว่า
00:22:00 → 00:22:05 ดาราหรือว่าคนที่มีชื่อเสียงเนี่ยคนทั่ว
00:22:05 → 00:22:07 ไปมองเขาด้วยความชื่นชมว่าเขาประสบความ
00:22:07 → 00:22:08 สำเร็จ
00:22:08 → 00:22:13 แต่ว่าสิ่งที่หายไปก็คือความเป็นส่วนตัว
00:22:13 → 00:22:17 เขาไปไหนเขาก็จะเหมือนกับว่า
00:22:17 → 00:22:21 เขาอยากจะไปเที่ยวเป็นส่วนตัวเนี่ยแทบไม่
00:22:21 → 00:22:23 ได้เลยครับเมื่อไหร่ก็ตามที่เข้าไปที่ไหน
00:22:23 → 00:22:28 เนี่ยแล้วพอมีคนจำเขาได้ปั๊บหลังจากนั้น
00:22:28 → 00:22:31 ทุกคนก็จะแห่มาแล้วความเป็นส่วนตัวที่เขา
00:22:31 → 00:22:38 แบบอยากจะนั่งกินอะไรสบายๆดูนู่นดูนี่ไม่
00:22:38 → 00:22:42 ได้เลยนะครับชีวิตความเป็นส่วนตัวหายไป
00:22:42 → 00:22:45 เรียบร้อยแล้วมันเป็นสิ่งที่จะต้องมากับ
00:22:45 → 00:22:49 อะไรกับความเป็นคนมีชื่อเสียงหรือว่าความ
00:22:49 → 00:22:52 เป็นคนสาธารณะแล้วหลังจากนั้นเกิดอะไร
00:22:52 → 00:22:59 ขึ้นครับมันทำให้เขาจะขาดความเป็นคนที่
00:22:59 → 00:23:02 มนุษย์ปกติธรรมดา
00:23:02 → 00:23:06 ชีวิตมันก็จะหายไปแล้วดูเหมือนว่าท่าม
00:23:06 → 00:23:10 กลางคนมากมายแต่เขาก็จะเหงาๆนะแล้วเขาก็
00:23:10 → 00:23:14 จะอยู่ในอาการซึ่งเราก็จะเห็นข่าวเยอะแยะ
00:23:14 → 00:23:18 มากมายที่ดาราที่มีชื่อเสียงไม่ใช่ทุกคน
00:23:18 → 00:23:21 นะครับแต่ว่าจำนวนมากที่เราจะเห็นข่าวก็
00:23:21 → 00:23:25 จะมีปัญหาเรื่องเกี่ยวกับยาเสพติดบ้าง
00:23:25 → 00:23:29 อะไรอีกอ่ะเล่าบ้าง
00:23:29 → 00:23:34 แล้วก็จะส่งผลต่อสุขภาพร่างกายของเขาแล้ว
00:23:34 → 00:23:38 ก็สุขภาพจิตใจของเขาแล้วก็ทำให้เขาต้องมี
00:23:38 → 00:23:42 ชีวิตที่เหมือนประสบความสำเร็จแต่ในความ
00:23:42 → 00:23:46 เป็นจริงแล้วเขากำลังเหงาอยู่หรือว่าเรา
00:23:46 → 00:23:49 ก็เห็นดาราดังระดับโลกนะครับที่
00:23:49 → 00:23:51 เล่นหนังเรื่องไหนก็ดังนะครับค่าตัว
00:23:51 → 00:23:53 มหาศาลรวย
00:23:53 → 00:23:59 แล้วก็ในหนังก็เป็นคนที่มีความสุขเป็นคน
00:23:59 → 00:24:03 ตลกให้ความสุขคนอื่นแต่ในที่สุดก็ต้องจบ
00:24:03 → 00:24:07 ชีวิตลงเพราะว่าเป็นโรคซึมเศร้าแล้วก็ฆ่า
00:24:07 → 00:24:09 ตัวตายหรืออะไรอย่างนี้นะครับคุณก็เห็น
00:24:09 → 00:24:12 ไหมครับว่าอันนี้สืบเนื่องมาจากเรื่องที่
00:24:12 → 00:24:14 ผมบอกว่า
00:24:14 → 00:24:17 ชีวิตเราจะพัฒนาตัวเราเองได้
00:24:17 → 00:24:22 ตลอดเวลาจากอะไรจากคำถามสองสามคำถามนี้
00:24:22 → 00:24:26 แหละครับว่าสิ่งที่เราเจอเราเห็นอะไรมา
00:24:26 → 00:24:31 แล้วเรามีความรู้สึกยังไงกับสิ่งนั้นเรา
00:24:31 → 00:24:33 มีความคิดเห็นยังไง
00:24:33 → 00:24:36 หรือว่าแล้วเราจะปฏิบัติตัวยังไงกับ
00:24:36 → 00:24:38 เรื่องแบบนั้น
00:24:38 → 00:24:43 แค่สองสามคำถามนี้ครับจะทำให้สำหรับผมนะ
00:24:43 → 00:24:45 ครับประโยชน์มันไม่ใช่เพียงแค่ว่าเราจะมี
00:24:45 → 00:24:48 เรื่องเล่ามาแบ่งปันในรายการเท่านั้นไม่
00:24:48 → 00:24:49 ใช่
00:24:49 → 00:24:51 บางเรื่องที่เจอ
00:24:51 → 00:24:55 เราก็ได้รับการเรียนรู้แล้วมันก็ส่งผลต่อ
00:24:55 → 00:24:57 วิธีคิดของเรา
00:24:57 → 00:25:00 แล้วมันก็ส่งผลต่อวิถีปฏิบัติในชีวิตของ
00:25:00 → 00:25:03 เราโดยที่บางทีผมก็ไม่ได้เอาเรื่องเหล่า
00:25:03 → 00:25:06 นั้นมาเล่าด้วยนะครับเรื่องบางเรื่อง
00:25:06 → 00:25:09 เนี่ยครับว่าเราเจอมันแค่แว๊บเดียวครับ
00:25:09 → 00:25:13 อย่างเช่นผมสมัยก่อนผมเคยตอนที่ยังเรียน
00:25:13 → 00:25:16 อยู่ผมเคยนั่งรถเมล์ครับคุณผู้ฟัง
00:25:16 → 00:25:19 รถเมล์พอนั่งรถเมล์เสร็จก็มีกระเป๋ารถ
00:25:19 → 00:25:21 เมล์เป็นสุภาพสตรีนั่นเองเป็นกระเป๋ารถ
00:25:21 → 00:25:24 เมล์นะก็มีอาชีพเป็นกระเป๋ารถเมล์ระหว่าง
00:25:24 → 00:25:28 นั้นเนี่ยพอรถเมล์จอดอยู่ตรงสี่แยกไฟแดง
00:25:28 → 00:25:30 สี่แยกไฟแดงหนึ่งครับโดยที่เราไม่รู้ครับ
00:25:30 → 00:25:33 ว่าอ๋อบ้านของกระเป๋ารถเมล์คนนี้คน
00:25:33 → 00:25:36 พนักงานเก็บสตางค์รถเมล์คนเนี้ยบ้านที่
00:25:36 → 00:25:38 อยู่ตรงนั้นตรงสี่แยกไฟแดงนั้นพอรถจอด
00:25:39 → 00:25:43 ปุ๊บผมก็เห็นเขาหันไปแล้วผมก็ได้ยินบ้าน
00:25:43 → 00:25:45 เขาที่อยู่ตรงสี่แยกไฟแดงนั้นเนี่ยเป็น
00:25:45 → 00:25:48 บ้านติดริมถนนเลยนะฮะได้ยินเสียงลูกเขา
00:25:48 → 00:25:52 ว่าตะโกนมาอย่างดีใจมากเลยที่เห็นแม่ตัว
00:25:52 → 00:25:55 เองอ่ะแม่กำลังปฏิบัติหน้าที่เป็นพนักงาน
00:25:55 → 00:25:58 เก็บเงินอยู่ในอยู่ในรถเมล์นี้นะครับ
00:25:58 → 00:26:01 แล้วเขาก็ตะโกนเรียกกันมีความสุขมาก
00:26:01 → 00:26:04 ยิ้มแย้มแจ่มใสทักทายกันเนี่ยแว๊บนั้นผม
00:26:04 → 00:26:07 เห็นแล้วผมก็ประทับใจในความ
00:26:07 → 00:26:12 ในความสุขของแม่ลูกที่เขาเจอกันน่ะแล้ว
00:26:12 → 00:26:15 มันทำให้ผมเกิดความรู้สึกว่าเออนะเด็กคน
00:26:15 → 00:26:20 หนึ่งเนี่ยไม่ว่าแม่เขาจะมีอาชีพอะไรมี
00:26:20 → 00:26:24 รายได้ขนาดไหนทำงานแบบไหนลำบากขนาดไหนคือ
00:26:24 → 00:26:27 อาชีพอะไรก็ได้
00:26:27 → 00:26:31 อยู่ในสภาวะไหนก็ได้สถานะไหนก็ได้แต่พอ
00:26:31 → 00:26:34 เป็นแม่เนี่ยแล้วพอลูกได้เจอแม่เขาเนี่ย
00:26:34 → 00:26:38 นะโหยเขามีความสุขมากเลยแล้วแม่ได้เจอลูก
00:26:39 → 00:26:41 เขาก็มีความสุขมากเลยผมก็เลยมีความรู้สึก
00:26:41 → 00:26:46 ว่าอ๋อสถานะของความเป็นแม่เป็นลูกเป็นพ่อ
00:26:46 → 00:26:50 เป็นแม่เป็นลูกอะไรอย่างเงี้ยมันมีคุณค่า
00:26:51 → 00:26:53 มากกว่าสถานะอื่นในสังคมนะ
00:26:53 → 00:26:58 สถานะทางด้านของอาชีพทางด้านของรายได้ทาง
00:26:58 → 00:27:01 ด้านของความมีหน้ามีตาในสังคมอันนั้นไม่
00:27:01 → 00:27:04 ใช่ของจริงเลยของจริงทั้งหมดก็คือแม่กับ
00:27:04 → 00:27:08 ลูกแค่นั้นเนี่ยครับคุณผู้ฟังสิ่งที่ผม
00:27:08 → 00:27:13 เจอบนรถเมล์แว๊บเดียวบนรถเมล์เนี่ยก็
00:27:13 → 00:27:16 สามารถทำให้เราเข้าใจอะไรบางอย่างในชีวิต
00:27:16 → 00:27:19 ได้ทันทีถ้าเรามีคำถามคำถามนี้ครับคือ
00:27:19 → 00:27:24 เรารู้สึกยังไงเรามีความคิดเห็นยังไง
00:27:24 → 00:27:27 และเรื่องนั้นเนี่ยมันจะส่งผลต่อวิถี
00:27:27 → 00:27:31 ชีวิตของเราในอนาคตอย่างแน่นอนคุณผู้ฟัง
00:27:31 → 00:27:34 ครับรายการศัลยกรรมความสุขรายการที่จะ
00:27:34 → 00:27:38 มุ่งเน้นที่จะส่งมอบแง่คิดมุมมองต่างๆนะ
00:27:38 → 00:27:41 ครับเพื่อทำให้คุณผู้ฟังมีความสุขมากขึ้น
00:27:41 → 00:27:45 และก็มีความทุกข์น้อยลงวันนี้ผมวีระพงษ์
00:27:45 → 00:27:48 ทวีศักดิ์ต้องลาไปก่อนนะครับสวัสดีครับ
00:27:48 → 00:27:51 [เพลง]
00:27:51 → 00:27:59 รายการทางเว็บไซต์และแอปพลิเคชันของไทย
00:27:59 → 00:28:08 และ YouTube Channel Thai PBS ผ่อน
00:28:08 → 00:28:13 [เพลง]