00:00:00 → 00:00:05 [เพลง]
00:00:05 → 00:00:09 สวัสดีครับผมวีระพงษ์ทวีศักดิ์และนี่คือ
00:00:09 → 00:00:11 ศัลยกรรมความสุข
00:00:12 → 00:00:39 [เพลง]
00:00:39 → 00:00:43 คุณผู้ฟังครับหนึ่งในเวทีของการพูดคุย
00:00:43 → 00:00:47 เสวนาที่ผมเคยไปร่วมนะครับเป็นเวทีเสวนา
00:00:47 → 00:00:50 ที่มุ่งที่จะพัฒนาคนหรือว่าส่งเสริม
00:00:50 → 00:00:53 คนให้รู้จักกระบวนการกระบวนการหนึ่งคือ
00:00:53 → 00:00:56 กระบวนการในการพูดคุยอย่างเปิดใจ
00:00:56 → 00:00:59 แล้วก็จะได้นำกระบวนการนี้มาใช้ในการ
00:00:59 → 00:01:00 พัฒนาคน
00:01:00 → 00:01:05 เพราะฉะนั้นเวลาที่เขาทำการเสวนาหรือมี
00:01:05 → 00:01:08 การพูดคุยแบ่งปันนี้เขาจะเน้นแล้วก็ย้ำ
00:01:08 → 00:01:12 เสมอว่าขอให้พื้นที่ที่เราคุยกันอยู่
00:01:12 → 00:01:17 เนี่ยเป็นพื้นที่ปลอดภัย
00:01:17 → 00:01:21 ใช่เลยครับคุณผู้ฟังคำนี้คือคำที่เขาจะ
00:01:21 → 00:01:25 เน้นตลอดเวลาว่าขอให้ทุกคนสบายใจได้นะ
00:01:25 → 00:01:28 ครับเวลาที่เราจะพูดคุยจะแบ่งปันอะไรจะ
00:01:28 → 00:01:31 ฟังอะไรอย่างนี้เขาจะมีกระบวนการในการสอน
00:01:31 → 00:01:33 เพื่อที่จะบอกว่า
00:01:33 → 00:01:37 วิธีในการทำให้พื้นที่ที่เราอยู่ตรงนี้
00:01:37 → 00:01:42 เป็นพื้นที่ปลอดภัยเนี่ยควรจะทำยังไงเวลา
00:01:42 → 00:01:45 พูดคุยควรจะพูดคุยยังไงควรจะเสนอแนะยังไง
00:01:45 → 00:01:47 ควรจะฟังยังไง
00:01:47 → 00:01:50 ทั้งหลายทั้งหมดนี้เพื่อจะนำกระบวนการนี้
00:01:50 → 00:01:53 ไปใช้ในการพัฒนาคนนะครับ
00:01:53 → 00:01:55 เพราะว่าคำว่าพื้นที่ปลอดภัยเนี่ยมันเป็น
00:01:55 → 00:01:59 เอาเข้าจริงๆเนี่ยมันเป็นพื้นที่ที่ใครๆ
00:01:59 → 00:02:02 ก็ต้องการนะครับแต่ว่าวันนี้เนี่ยที่ผม
00:02:02 → 00:02:04 กลับมาพูดถึงคำว่าพื้นที่ปลอดภัยอีกครั้ง
00:02:04 → 00:02:08 หนึ่งเนี่ยเพราะว่าจู่ๆครับผมก็เกิดการ
00:02:08 → 00:02:11 สังเกตอะไรบางอย่างแล้วเกิดการเรียนรู้
00:02:11 → 00:02:15 และมันก็เกิดความสงสัยว่าเอ๊ะที่ที่ทุกคน
00:02:15 → 00:02:18 อยากได้ก็คือคำว่าพื้นที่ปลอดภัยเนี่ยใน
00:02:18 → 00:02:21 ความเป็นจริงแล้วพื้นที่ปลอดภัยเนี่ยมัน
00:02:21 → 00:02:25 มีอยู่จริงไหมถ้าไปถามนักวิชาการเนี่ยผม
00:02:25 → 00:02:28 ก็เชื่อว่าเขาก็น่าจะตอบว่าพื้นที่ปลอด
00:02:28 → 00:02:31 ภัยน่าจะมีอยู่จริงนะครับเพียงแต่ว่ามัน
00:02:31 → 00:02:34 จะมีอยู่ได้ยังไงวิธีการทำยังไงถึงจะให้
00:02:34 → 00:02:37 เป็นพื้นที่ปลอดภัยอะไรอย่างเงี้ยมันก็
00:02:37 → 00:02:41 อันนี้ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งแต่ทำไมจู่ๆผม
00:02:41 → 00:02:44 เกิดคำถามว่าพื้นที่ปลอดภัยมีอยู่จริงไหม
00:02:45 → 00:02:48 และถ้ามีอยู่จริงมันอยู่ที่ไหนที่เป็น
00:02:48 → 00:02:51 อย่างนั้นเพราะว่าถ้าถามคนทั่วไปครับพื้น
00:02:51 → 00:02:55 ที่ไหนคือพื้นที่ปลอดภัยเนี่ยเคยมีคำตอบ
00:02:55 → 00:02:57 คนบางคนก็ตอบว่า
00:02:57 → 00:02:59 เขารู้สึกว่าอยู่ที่บ้านเป็นที่ปลอดภัย
00:03:00 → 00:03:03 คือมันที่บ้านเป็นที่ที่เรารู้สึก
00:03:03 → 00:03:04 สบาย
00:03:04 → 00:03:08 ปลอดโปร่งสบายสุดแล้วนะบ้านเราเราอยู่ที่
00:03:08 → 00:03:10 บ้านเราอยากทำอะไรเราก็ทำเราอยากพูดอะไร
00:03:10 → 00:03:13 ก็พูดเป็นที่มันเป็นพื้นที่ปลอดภัยครับ
00:03:13 → 00:03:15 เราไม่ต้องเราระแวดระวังเราไม่ต้องระมัด
00:03:15 → 00:03:18 ระวังอะไรมากคือพื้นที่ปลอดภัย
00:03:18 → 00:03:22 มันก็เลยเกิดคำถามเพราะว่าผมไปพบเด็กคน
00:03:22 → 00:03:23 หนึ่งครับ
00:03:23 → 00:03:27 เป็นเด็กที่เวลาที่เขามาฟังบรรยายแล้วเขา
00:03:27 → 00:03:29 มาขอคำแนะนำส่วนตัวเนี่ย
00:03:29 → 00:03:32 เขาบอกผมว่าทุกครั้งเวลาที่เขาอยู่ที่
00:03:33 → 00:03:36 บ้านเนี่ยเขารู้สึกเหมือนเขาไม่ได้อยู่ใน
00:03:36 → 00:03:39 พื้นที่ปลอดภัย
00:03:39 → 00:03:43 ทำไมมันถึงเป็นอย่างนั้นได้ในขณะที่คน
00:03:43 → 00:03:48 ทั่วไปเนี่ยถ้าอยู่ที่บ้านเนี่ยเขารู้สึก
00:03:48 → 00:03:52 ว่าเขาปลอดภัยแต่ว่าพอเราได้ยินว่ามีใคร
00:03:52 → 00:03:55 บางคนที่มีความรู้สึกว่าการอยู่ที่บ้าน
00:03:55 → 00:03:59 ของตัวเองการอยู่ในครอบครัวตัวเองมันไม่
00:03:59 → 00:04:02 ใช่พื้นที่ปลอดภัยเนี่ยแสดงว่าปลอดภัย
00:04:02 → 00:04:04 หรือไม่ปลอดภัยนี่มันก็ไม่ได้ขึ้นอยู่กับ
00:04:04 → 00:04:07 ว่าอยู่ที่ไหนเราสิมันขึ้นอยู่กับอยู่กับ
00:04:07 → 00:04:11 ใครหรือเปล่าก็เลยพูดคุยสอบถามต่อไปก็ได้
00:04:11 → 00:04:14 ความว่าที่เขารู้สึกว่าที่เขาอยู่ที่บ้าน
00:04:14 → 00:04:16 แล้วไม่ได้มารู้สึกว่ามันเป็นพื้นที่ปลอด
00:04:16 → 00:04:18 ภัยเนี่ยเป็นเพราะว่าเวลาที่เขาอยู่ที่
00:04:18 → 00:04:19 บ้านเนี่ย
00:04:19 → 00:04:22 เขารู้สึกว่าเขาถูกคุกคาม
00:04:22 → 00:04:26 ถูกจำกัดเสรีภาพในทางความคิดคือมีกฎ
00:04:26 → 00:04:30 ระเบียบมีคนมากำหนดกฎเกณฑ์ว่าเขาจะต้องทำ
00:04:30 → 00:04:34 อะไรไม่ทำอะไรเมื่อไหร่ก็คือพูดง่ายๆคือ
00:04:34 → 00:04:36 พ่อแม่นั่นแหละอยู่บ้านก็ไม่มีใครนอกไป
00:04:36 → 00:04:40 กว่านี้นะฮะเป็นคนที่คอยกำหนดกะเกณฑ์ว่า
00:04:40 → 00:04:43 เขาจะต้องทำอะไรหรือไม่ทำอะไร
00:04:43 → 00:04:45 ก็เลยกลายเป็นว่าทุกครั้งที่อยู่ที่บ้าน
00:04:45 → 00:04:47 เขารู้สึกว่าเขาไม่ปลอดภัย
00:04:47 → 00:04:49 มันทำให้ผมเกิดความคิดว่าแท้ที่จริงแล้ว
00:04:49 → 00:04:51 พื้นที่ปลอดภัย
00:04:51 → 00:04:57 มันไม่ได้อยู่ที่ว่าอยู่ที่ไหนนะแต่ว่า
00:04:57 → 00:05:00 มันขึ้นอยู่กับว่าอยู่กับใคร
00:05:00 → 00:05:03 อยู่กับใครนี่ก็ไม่ได้หมายถึงตัวคนด้วยนะ
00:05:03 → 00:05:06 ว่าเป็นคนนั้นคนนี้นายเอบีซีดีนะไม่
00:05:06 → 00:05:07 เกี่ยวนะ
00:05:07 → 00:05:10 หรืออยู่กับเพื่อนสนิทขึ้นมามันก็ไม่ได้
00:05:10 → 00:05:12 เกี่ยวไว้อยู่กับใครด้วยนะ
00:05:12 → 00:05:16 มันขึ้นอยู่กับว่าคนๆนั้นเนี่ยเขามี
00:05:16 → 00:05:22 ท่าทีกับเรายังไงเราจะรู้สึกว่าอยู่แล้ว
00:05:22 → 00:05:25 อยู่ในพื้นที่ปลอดภัยถ้าเราอยู่กับใครสัก
00:05:25 → 00:05:31 คนหนึ่งที่รับฟังความคิดเห็นเราคือเรา
00:05:31 → 00:05:35 สามารถพูดได้ตรงๆว่าเรารู้สึกยังไงเราคิด
00:05:35 → 00:05:38 ยังไงแล้วเขาก็รับฟัง
00:05:38 → 00:05:40 จะเข้าใจหรือไม่เข้าใจก็แล้วแต่นะครับ
00:05:40 → 00:05:43 เข้าใจก็ดีไม่เข้าใจก็ไม่เป็นไรเขาก็รับ
00:05:43 → 00:05:45 ฟังอันนั้นเราก็จะรู้สึกว่าปลอดภัยหรือ
00:05:45 → 00:05:48 เปล่าที่นึกถึงเรื่องนี้เพราะว่ามันมี
00:05:48 → 00:05:52 ประสบการณ์ครั้งหนึ่งที่ผมกำลังร่วมอยู่
00:05:52 → 00:05:56 ในการสัมมนาเนี่ยแล้วก็ทุกคนก็กำลังพูด
00:05:56 → 00:06:01 คุยแบ่งปันประสบการณ์ต่างๆที่เราได้เจอ
00:06:01 → 00:06:03 กันเนี่ยผมก็สังเกตเห็นว่าอันนี้เป็นการ
00:06:03 → 00:06:06 สัมมนากลุ่มกลุ่มไม่ใหญ่นะครับกลุ่มย่อย
00:06:06 → 00:06:11 ก็ประมาณสัก 10 กว่าคนนะครับผมก็สังเกต
00:06:11 → 00:06:15 เห็นว่ามีคนคนหนึ่งที่อยู่ในกลุ่มสัมมนา
00:06:15 → 00:06:18 นั้นเนี่ยก็ไม่ถึงกับเป็นพฤติกรรมแปลกๆนะ
00:06:18 → 00:06:23 ครับแต่ว่าเขาก็ไม่ค่อยได้พูดเสนอความคิด
00:06:23 → 00:06:27 อะไรมากก็ไม่ค่อยได้แบ่งปันอะไรมากแล้วก็
00:06:27 → 00:06:31 ไม่ค่อยได้จะไปเสนอแนะความคิดอะไรกับการ
00:06:31 → 00:06:33 แบ่งปันของคนอื่นมากนักพูดง่ายๆว่าเขาก็
00:06:33 → 00:06:37 อยู่ตรงนั้นแต่ว่าอยู่แบบไม่ค่อยมีส่วน
00:06:37 → 00:06:42 ร่วมเท่าไหร่อาจจะมีพูดคุยแบ่งปันเล่า
00:06:42 → 00:06:45 เรื่องของตัวเองนิดๆหน่อยๆแต่ก็เล่าแบบ
00:06:45 → 00:06:49 ไม่ค่อยชัดเจนเหมือนกับเหล้าแบบไม่ทั้ง
00:06:49 → 00:06:51 หมดเหล้าแบบกั๊กๆอะไรอย่างนี้นะเหมือนกับ
00:06:51 → 00:06:54 มันยังไม่ค่อยเต็มที่นะครับมีส่วนร่วมกับ
00:06:54 → 00:06:57 คนอื่นก็ไม่เท่าไหร่จะแบ่งปันก็ไม่เท่า
00:06:57 → 00:07:01 ไหร่ก็เหมือนกับไม่เต็มที่ก็สังเกตเห็น
00:07:01 → 00:07:03 แต่ว่าก็เราไม่ได้คิดอะไรมากมายก็เขาอาจ
00:07:03 → 00:07:06 จะยังไม่ได้คุ้นเคยอะไรเท่าไหร่อะไร
00:07:06 → 00:07:09 ก็เหตุการณ์นี้เขาผ่านไปเป็นสัมมนาแบบ
00:07:09 → 00:07:12 ทั้งวันนะครับเช้าถึงเย็น
00:07:12 → 00:07:14 ทั้งเช้าก็ผ่านไป
00:07:14 → 00:07:17 เพราะถึงตอนเที่ยงกลางวันมีเวลาทานข้าว
00:07:17 → 00:07:19 กันมีเวลากินข้าวกันเนี่ย
00:07:19 → 00:07:23 ทุกคนก็จับคู่คุยกันก็กินข้าวกันก็คุยกัน
00:07:23 → 00:07:26 คนนี้ก็นั่งกินอยู่คนเดียวก็ไม่ค่อยได้
00:07:26 → 00:07:27 คุยกับใครนะฮะ
00:07:27 → 00:07:30 ก็แสดงว่าอาจจะยังไม่ค่อยคุ้นเคยหรือเป็น
00:07:30 → 00:07:32 บุคลิกแบบนั้นอะไร
00:07:32 → 00:07:34 ผ่านไปจนกระทั่งช่วงบ่ายเข้าสู่กิจกรรม
00:07:34 → 00:07:36 ช่วงที่ 2 ครับ
00:07:36 → 00:07:40 พอเข้าสู่กิจกรรมช่วงที่ 2 เนี่ยตอนท้ายๆ
00:07:40 → 00:07:42 เกือบจะจบกิจกรรมแล้วครับ
00:07:42 → 00:07:44 เขาก็
00:07:44 → 00:07:50 แบ่งปันอะไรบางอย่างในแบบที่ค่อนข้างลึก
00:07:50 → 00:07:52 เกี่ยวกับตัวเองครับ
00:07:52 → 00:07:55 สิ่งที่ตอนเช้าเขาเล่าอะไรบางอย่างให้ใคร
00:07:55 → 00:07:58 ฟังหรือเขาพูดถึงเรื่องราวของตัวเองนิด
00:07:58 → 00:08:01 หน่อยว่าชีวิตเขาเป็นยังไงเขาต้องไปทำ
00:08:01 → 00:08:03 อะไรเขาติดขัดตรงไหนหรือมีปัญหาอะไรมี
00:08:03 → 00:08:05 อุปสรรคอะไรอะไรอย่างนี้นะครับเพราะอะไร
00:08:05 → 00:08:08 เพราะใครเนี่ยเขาก็จะเล่าประมาณนึงแต่
00:08:08 → 00:08:14 แต่ว่าเหมือนยังงงๆยังเปิดไม่หมดนะฮะยัง
00:08:14 → 00:08:15 เปิดไม่หมด
00:08:15 → 00:08:19 พอช่วงกำลังจะเลิกบ่ายแก่ๆเย็นแล้วกำลัง
00:08:19 → 00:08:21 จะเลิกแล้วเนี่ย
00:08:21 → 00:08:23 เขาก็เล่า
00:08:23 → 00:08:27 คราวนี้เล่าแบบเฉลยทั้งหมดครับ
00:08:27 → 00:08:32 มันทำให้ทุกคนอยู่ในอาการเหมือนกับว่าจะ
00:08:32 → 00:08:36 ตกประมาณจะตกใจหรือเปล่านะที่รู้ความจริง
00:08:36 → 00:08:39 อะไรบางอย่างเกี่ยวกับคนคนนี้
00:08:39 → 00:08:42 แบบรู้ความจริงมากขึ้นตอนเช้าเวลาที่เขา
00:08:42 → 00:08:45 เล่าแบบไม่หมดเนี่ย
00:08:45 → 00:08:49 ทุกคนอยู่ในอาการอึ้ง
00:08:49 → 00:08:55 ๆนิดหน่อยว่าอ๋อประมาณว่าเมื่อเช้านี้ที่
00:08:55 → 00:08:57 ฟังเนี่ยมันยังไม่เคลียร์ก็คือยังไม่
00:08:57 → 00:09:01 เคลียร์แต่เก็บไว้ในใจแล้วไม่ถาม
00:09:01 → 00:09:05 มันเหมือนกับจะเคลียร์แต่ไม่เคลียร์แต่
00:09:05 → 00:09:06 ไม่ถามไม่ถาม
00:09:06 → 00:09:10 พอเข้ามาเฉลยปุ๊บทุกคนนี่มีสีหน้าแบบอ๋อ
00:09:10 → 00:09:13 เลยว่าอ๋อไอ้ที่เราไม่เคลียร์ตอนเช้า
00:09:13 → 00:09:14 เนี่ย
00:09:14 → 00:09:16 มันคือสิ่งนี้นี่เอง
00:09:16 → 00:09:18 เพราะ
00:09:18 → 00:09:22 เขายังไม่ได้เล่าถึงที่สุดว่าในความเป็น
00:09:22 → 00:09:23 จริงแล้ว
00:09:23 → 00:09:27 สิ่งที่เขาเจอคือเรื่องอะไรใครเป็นคนทำ
00:09:27 → 00:09:29 ให้เป็นอย่างนั้นแล้วก็แท้ที่จริงแล้วเขา
00:09:29 → 00:09:31 เป็นคนแบบไหน
00:09:31 → 00:09:32 เขามี
00:09:32 → 00:09:36 รสนิยมแบบไหนเขามีความคิดเห็นเกี่ยวกับ
00:09:36 → 00:09:37 เรื่องโน้นเรื่องนี้แบบไหน
00:09:37 → 00:09:41 ตอนท้ายนี้เขาเปิดหมดเลยครับ
00:09:41 → 00:09:45 เปิดหมดเลยทำให้ทุกคนอึ้งเสร็จปุ๊บก็เข้า
00:09:45 → 00:09:49 ใจอ๋อรู้แล้วที่มาที่ไปเป็นอย่างนี้
00:09:49 → 00:09:53 แต่คุณผู้ฟังครับมันทำให้ผม
00:09:53 → 00:09:57 พอทุกอย่างเฉลยในตอนเย็นเนี่ยด้วยสีหน้า
00:09:57 → 00:10:01 ของทุกคนที่เหมือนกับอ๋อเมื่อเช้านี้
00:10:01 → 00:10:04 สงสัยแต่ไม่กล้าถามเนี่ยแสดงว่าเกิดคำถาม
00:10:04 → 00:10:09 เลยว่าแสดงว่าพื้นที่นี้ที่เรากำลังฝึก
00:10:09 → 00:10:11 เรื่องของพื้นที่ปลอดภัยเนี่ยเมื่อตอน
00:10:11 → 00:10:14 เช้าก็ไม่ใช่พื้นที่ปลอดภัย
00:10:14 → 00:10:18 เพราะทุกคนเวลาที่ฟังเรื่องราวของเขาแบบ
00:10:18 → 00:10:22 กักๆเนี่ยทุกคนสงสัยหมด
00:10:22 → 00:10:25 แต่ไม่มีใครกล้าถามเลย
00:10:25 → 00:10:28 นั่นแสดงว่าอะไรครับผมเกิดคำถามเอาตัวเอง
00:10:28 → 00:10:31 ว่าแสดงว่าอันนี้คือพื้นที่ปลอดภัยหรือ
00:10:31 → 00:10:34 ไม่ถ้าเป็นท่าทีแบบนี้เนี่ยก็น่าจะยังไม่
00:10:34 → 00:10:38 ใช่พื้นที่ปลอดภัยนะเพราะทุกคนสงสัยแต่
00:10:38 → 00:10:43 ไม่กล้าถามอันนี้อันที่ 1 นะอันที่ 2 แต่
00:10:43 → 00:10:46 ว่าในตอนเย็นกลายเป็นพื้นที่ปลอดภัยเพราะ
00:10:46 → 00:10:50 อะไรเพราะไม่ใช่คนอื่นเลยครับ
00:10:50 → 00:10:54 พื้นที่นี้กลายเป็นพื้นที่ปลอดภัยสำหรับ
00:10:54 → 00:10:58 เขาเพราะตัวเขาเองเลยครับไม่ใช่เพราะใคร
00:10:58 → 00:11:01 เพราะเมื่อเขารู้สึกว่า
00:11:01 → 00:11:06 เขาไว้ใจเขาวางใจคนที่นี่ได้แล้วเขา
00:11:06 → 00:11:10 สามารถพูดทุกอย่างได้อย่างเปิดเผยและตาม
00:11:10 → 00:11:13 ความเป็นจริงโดยที่ไม่ต้องมีอะไรต้อง
00:11:13 → 00:11:17 กังวลอีกเขาก็เลยตัดสินใจพูดคุณผู้ฟัง
00:11:17 → 00:11:20 ครับในวันนั้นนี่มันทำให้ผมสรุปความได้
00:11:20 → 00:11:22 ว่าแท้ที่จริงแล้ว
00:11:22 → 00:11:25 พื้นที่ที่เราบอกว่าเป็นพื้นที่ปลอดภัย
00:11:25 → 00:11:31 มันผมยังคงเกิดคำถามนะว่ามันไม่มีอยู่
00:11:31 → 00:11:31 จริง
00:11:31 → 00:11:34 เพราะอะไรเพราะว่ามันไม่ได้อยู่ที่พื้น
00:11:34 → 00:11:39 ที่แต่มันขึ้นอยู่กับใจเรานี่แหละเราอยู่
00:11:39 → 00:11:41 ที่ไหนเนี่ยเราจะปลอดภัยหรือไม่ก็อยู่ที่
00:11:41 → 00:11:47 ใจเรานี่แหละถ้าใจเรารู้สึกปลอดภัยเราวาง
00:11:47 → 00:11:50 ใจกับคนๆนั้นที่นั่นก็คือพื้นที่ปลอดภัย
00:11:50 → 00:11:54 เพราะคนคนนี้ที่ผมเล่าให้ฟังเนี่ยเขาเป็น
00:11:54 → 00:11:57 คนกำหนดด้วยตัวเขาเองว่าพื้นที่นี้ปลอด
00:11:57 → 00:12:00 ภัยหรือยังยังไม่ปลอดภัยเขาก็ไม่เปิด
00:12:00 → 00:12:03 แล้วในก็คือเขาอยู่ในพื้นที่เดิมกลุ่มคน
00:12:03 → 00:12:07 เดิมแต่พอใจเขาบอกว่าปลอดภัยแล้วเขาจึง
00:12:07 → 00:12:11 เปิดนั่นแสดงว่าพื้นที่ปลอดภัยเนี่ยมันจะ
00:12:11 → 00:12:15 อยู่ที่ไหนสำหรับผมณตอนนี้นะผมสรุปว่ามัน
00:12:15 → 00:12:18 ก็อยู่ในใจของเรานี่แหละก็อยู่ในใจเรานี่
00:12:18 → 00:12:21 แหละแล้วถ้ามันไม่ใช่เรามีวิธีที่ทำให้
00:12:21 → 00:12:23 มันเป็นพื้นที่ปลอดภัยหรือไม่
00:12:23 → 00:12:27 เดี๋ยวช่วงหน้าเรามาลองค้นหาวิธีดูครับ
00:12:27 → 00:12:31 แต่ตอนนี้เราพักสักครู่ครับ
00:12:31 → 00:14:30 [เพลง]
00:14:30 → 00:14:31 [ปรบมือ]
00:14:31 → 00:14:48 [เพลง]
00:14:48 → 00:15:21
00:15:21 → 00:15:45 [เพลง]
00:15:45 → 00:15:48 คุณผู้ฟังครับศัลยกรรมความสุขกับผม
00:15:48 → 00:15:50 วีรพงษ์ทวีศักดิ์วันนี้ผมก็จะกำลังชวนคุย
00:15:50 → 00:15:53 เรื่องเกี่ยวกับพื้นที่ปลอดภัยนะครับพื้น
00:15:53 → 00:15:56 ที่ปลอดภัยก็เป็นพื้นที่ที่หลายคน
00:15:56 → 00:15:58 ฝันหาอยากได้แล้วก็อยากมีนะครับอยากอยู่
00:15:58 → 00:16:01 ในที่พื้นที่ปลอดภัยเพียงแต่ว่าในความ
00:16:01 → 00:16:03 เป็นจริงผมเริ่มเกิดความรู้สึกว่า
00:16:03 → 00:16:05 ไอ้คำว่าเพื่อนที่ปลอดภัยหรือไม่ปลอดภัย
00:16:05 → 00:16:06 เนี่ย
00:16:06 → 00:16:09 มันคือที่ไหนมันคือยังไงเนี่ยมันเริ่มมี
00:16:09 → 00:16:12 ความซับซ้อนมากขึ้นเรื่อยๆแล้วสาเหตุที่
00:16:12 → 00:16:16 ผมอยากจะพูดคุยแบ่งปันประเด็นนี้ก็เป็น
00:16:16 → 00:16:17 เพราะว่า
00:16:17 → 00:16:22 ในโลกยุคนี้เนี่ยมันมีความรู้สึกว่ามันหา
00:16:22 → 00:16:24 ได้น้อยลงแล้วก็
00:16:24 → 00:16:28 มันทำให้ชีวิตเราเนี่ยเวลาที่เราอยู่ใน
00:16:28 → 00:16:30 พื้นที่ที่เรารู้สึกเหมือนเราไม่ปลอดภัย
00:16:30 → 00:16:32 เนี่ยแน่นอนครับ
00:16:32 → 00:16:34 เราจะอยู่ด้วยความหวาดระแวง
00:16:34 → 00:16:37 แล้วก็เด็กในยุคนี้หรือคนในยุคนี้เนี่ย
00:16:37 → 00:16:40 ที่มีอาการเป็นแบบนี้เนี่ยก็เป็นเพราะว่า
00:16:40 → 00:16:44 พื้นที่ปลอดภัยมันเหลือน้อยลงเรื่อยๆ
00:16:44 → 00:16:46 มันนึกถึงย้อนไปสมัยก่อนนะครับคุณผู้ฟัง
00:16:46 → 00:16:50 เวลาที่ผมเคยจัดอบรมให้กับผู้ปกครองเนี่ย
00:16:50 → 00:16:52 ครับให้กับพ่อแม่ผู้ปกครอง
00:16:52 → 00:16:54 แล้วก็
00:16:54 → 00:16:57 เคยถามก็บอกว่าถ้าเลือกได้นะครับระหว่าง
00:16:57 → 00:17:01 ตอนเย็นพอโรงเรียนเลิกนะครับลูกก็กลับ
00:17:01 → 00:17:04 บ้านถ้าเลือกได้ให้พ่อแม่เลือกเลือกข้อ
00:17:04 → 00:17:09 ไหนครับก็คือลูกกลับมาถึงบ้านปุ๊บวาง
00:17:09 → 00:17:12 กระเป๋าแล้วก็วิ่งออกไปนอกบ้านเลยครับออก
00:17:12 → 00:17:16 ไปเล่นนอกบ้านเลยไปเล่นกับเพื่อนไปไหนๆๆ
00:17:16 → 00:17:18 เลยนอกบ้านเลย
00:17:18 → 00:17:20 อันนี้ก็คือวางกระเป๋าปุ๊บวิ่งออกไปจาก
00:17:21 → 00:17:24 บ้านเลยออกไปไหนๆเลยนะฮะกับข้อที่ 2
00:17:24 → 00:17:29 ลูกกลับมาจากโรงเรียนวางกระเป๋าปุ๊บลูก
00:17:29 → 00:17:32 อยู่กับบ้านไม่ไปไหน
00:17:32 → 00:17:36 ระหว่างข้อ 1 ลูกออกจากบ้านไปเลยกับข้อ 2
00:17:36 → 00:17:39 ให้ลูกอยู่ในบ้าน
00:17:39 → 00:17:42 สมัยก่อนนะครับคุณครู
00:17:42 → 00:17:44 พ่อแม่เกือบทั้งหมด
00:17:44 → 00:17:46 เลือกให้ลูกอยู่กับบ้านครับ
00:17:46 → 00:17:48 เพราะบอกว่า
00:17:48 → 00:17:51 อยู่บ้านเนี่ยปลอดภัยที่สุดแล้วครับออกไป
00:17:51 → 00:17:53 ข้างนอกนี่แหละไม่ปลอดภัยครับ
00:17:53 → 00:17:57 อันนั้นคือสมัยก่อนครับแต่สมัยนี้ครับคุณ
00:17:57 → 00:18:00 ผู้ฟังพอในโลกยุค Social Media มันเข้า
00:18:00 → 00:18:03 มาครอบงำในสังคมปัจจุบันทุกคนเนี่ยมี
00:18:03 → 00:18:06 ชีวิตอยู่ในโลกยุค Social Media ทุก
00:18:06 → 00:18:10 อย่างก็กลับตาลปัตรไปหมดมันทำให้ชีวิตเรา
00:18:10 → 00:18:13 ซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆแล้วก็อยู่ยากขึ้น
00:18:13 → 00:18:14 เรื่อยๆ
00:18:14 → 00:18:17 เราไม่สามารถที่จะฟันธงไปได้เลยนะครับว่า
00:18:17 → 00:18:20 ถ้าลูกเราใครมีลูกนะลูกกลับมาจากโรงเรียน
00:18:20 → 00:18:22 แล้วก็อยู่บ้านไม่ไปไหนเลยอยู่แต่ในห้อง
00:18:22 → 00:18:25 เลยเนี่ยคือปลอดภัยบอกไม่ได้แล้วนะครับ
00:18:25 → 00:18:29 เพราะอะไรครับถึงแม้ว่าเด็กคนหนึ่งจะอยู่
00:18:29 → 00:18:33 ที่บ้านไม่ได้ออกไปไหนแต่ในมือเขาเนี่ยมี
00:18:33 → 00:18:35 โทรศัพท์มือถืออยู่ครับ
00:18:35 → 00:18:40 อันนั้นก็คือมีข่าวไม่เว้นแต่ละวันนะครับ
00:18:40 → 00:18:44 ว่าชีวิตหลายคนต้องเดือดร้อนเสียหายก็
00:18:44 → 00:18:47 เพราะว่านี่แหละสิ่งที่มากับโทรศัพท์มือ
00:18:47 → 00:18:51 ถือนี่แหละนะครับไม่ว่าจะเป็นการหลอกลวง
00:18:51 → 00:18:54 ทางอินเทอร์เน็ตหรือว่าการหลอกลวงกันผ่าน
00:18:54 → 00:18:55 โซเชียลมีเดีย
00:18:55 → 00:19:01 หรือการหลอกลวงให้กด Link กด Link กด Link
00:19:01 → 00:19:04 แปลกๆครั้งเดียวเงินหมดบัญชีอะไรอย่างนี้
00:19:04 → 00:19:09 เป็นต้นหรือการพูดคุยกับคนแปลกหน้าอยู่ใน
00:19:09 → 00:19:11 บ้านตัวเองนะครับแต่เด็กสมัยนี้สามารถที่
00:19:11 → 00:19:15 จะพูดคุยกับคนแปลกหน้าที่อยู่ที่ไหนก็ไม่
00:19:15 → 00:19:18 รู้ผ่านทางโซเชียลมีเดีย
00:19:18 → 00:19:21 ตัวอยู่บ้านแท้ๆเลยครับไม่ได้ไปไหนเลย
00:19:21 → 00:19:26 ครับแต่สิ่งที่ทำให้ชีวิตตกอยู่ในสภาวะ
00:19:26 → 00:19:30 เสี่ยงกับสามารถเล็ดลอดเข้ามาผ่านทาง
00:19:30 → 00:19:34 โทรศัพท์มือถือผ่านทางสมาร์ทโฟนแล้วก็ใน
00:19:34 → 00:19:37 หนังสือก็โดนคนที่ไม่รู้อยู่ที่ไหนก็ไม่
00:19:37 → 00:19:41 รู้หลอกลวงแล้วก็ทำให้ชีวิตเสียหายได้
00:19:41 → 00:19:44 เป็นคดีไม่รู้กี่คดีนะครับคุณฟังเห็นไหม
00:19:44 → 00:19:48 ครับว่าคำว่าพื้นที่ปลอดภัยในสมัยนี้มัน
00:19:48 → 00:19:49 ซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆ
00:19:49 → 00:19:53 บางคนบอกว่าเวลาที่ลูกไปโรงเรียนใช่ไหม
00:19:53 → 00:19:54 ครับสมัยก่อน
00:19:54 → 00:19:58 พอลูกไปถึงโรงเรียนปั๊บสมัยยุคผมยังมีนะ
00:19:58 → 00:20:00 ครับไปถึงโรงเรียนปุ๊บ
00:20:00 → 00:20:03 พ่อแม่ส่งที่โรงเรียนพอพ่อแม่เขาอยากจะ
00:20:03 → 00:20:05 ลูกหนีเรียนเลยค่ะ
00:20:05 → 00:20:07 กระโดดจากรั้วโรงเรียนแล้วหนีไปเลยเที่ยว
00:20:07 → 00:20:12 ไปเที่ยวไหนๆๆเลยตกเย็นก็หิ้วกระเป๋านัก
00:20:12 → 00:20:15 เรียนกลับบ้านพ่อแม่ไม่รู้เรื่องเลยครับ
00:20:15 → 00:20:19 อันนี้ก็คืออะไรครับตัวไปโรงเรียนแต่ถึง
00:20:19 → 00:20:22 เวลาหนีออกจากโรงเรียนก็เลยทำให้ชีวิต
00:20:22 → 00:20:25 เนี่ยตกอยู่ในสภาวะเสี่ยง
00:20:25 → 00:20:28 ไม่อยู่ในพื้นที่ปลอดภัยก็คือโรงเรียน
00:20:28 → 00:20:32 แต่คำถามครับในสมัยนี้มี
00:20:32 → 00:20:36 ข่าวคราวมีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่เด็กๆ
00:20:36 → 00:20:39 ไปโรงเรียนแต่ว่าไม่ได้หนีไปไหนด้วยนะ
00:20:39 → 00:20:43 ครับแต่กลายเป็นว่าเป็นข่าวเป็นคดีความ
00:20:43 → 00:20:47 เป็นเรื่องราวใหญ่โตที่ทำให้เด็กต้องบาง
00:20:47 → 00:20:50 ครั้งถึงกับขั้นเสียชีวิตหรือว่าโดน
00:20:50 → 00:20:53 เพื่อนทำร้ายทั้งหมดเกิดขึ้นในโรงเรียน
00:20:53 → 00:20:55 ครับไม่ต้องไปไหนครับ
00:20:55 → 00:20:58 เพราะฉะนั้นคุณผู้ฟังครับคำว่าพื้นที่
00:20:58 → 00:21:00 ปลอดภัยในสมัยนี้เนี่ย
00:21:00 → 00:21:05 มันซับซ้อนและมันก็อยู่ยากขึ้นเรื่อยๆ
00:21:05 → 00:21:09 แต่คุณผู้ฟังครับที่ผมเอาเรื่องนี้มาเล่า
00:21:09 → 00:21:12 มาพูดคุยให้ฟังมาสนทนากันเนี่ยไม่ใช่
00:21:12 → 00:21:14 ต้องการให้เกิดความตื่นตระหนกแล้วก็หวาด
00:21:14 → 00:21:17 กลัวนะครับผมแค่ต้องการที่จะ
00:21:17 → 00:21:21 ย้ำให้เราเห็นว่าโลกสมัยนี้มันเป็นอย่าง
00:21:21 → 00:21:24 นี้แล้วแล้วมันจะมีประโยชน์อะไรครับคุณ
00:21:24 → 00:21:27 ผู้ฟังประโยชน์ของมันผมชื่อว่าข้อแรกนะ
00:21:27 → 00:21:30 ครับก็คือมันทำให้เราตระหนักถึงความเป็น
00:21:30 → 00:21:35 จริงว่าโลกยุคนี้เป็นอย่างนี้
00:21:35 → 00:21:39 อย่าเผลอเลยอย่าอย่าเผลอๆไปกับ
00:21:39 → 00:21:44 ทัศนคติหรือมุมมองแบบเก่าๆว่าที่นั่นคือ
00:21:44 → 00:21:47 ที่ปลอดภัยที่นี่คือที่ปลอดภัยเราจะต้อง
00:21:47 → 00:21:49 รู้ว่าในความเป็นจริงแล้ว
00:21:49 → 00:21:53 ความปลอดภัยมันจะเกิดขึ้นอย่างจริงๆต่อ
00:21:53 → 00:21:56 เมื่อถ้าในกรณีของเด็กนักเรียนนะครับคุณ
00:21:56 → 00:21:59 ผู้ฟังชีวิตเขาจะอยู่ในที่ปลอดภัยเสมอ
00:21:59 → 00:22:00 ครับ
00:22:00 → 00:22:02 ถ้าเขา
00:22:02 → 00:22:09 มีความเชื่อใจมีความวางใจแล้วก็สามารถที่
00:22:09 → 00:22:11 จะพูดคุย
00:22:11 → 00:22:17 สอบถามหรือบอกทุกเรื่องกับพ่อแม่ผู้ปก
00:22:17 → 00:22:18 ครองเขา
00:22:18 → 00:22:22 นี่แหละผมเชื่อว่าอันนี้แหละจะคือสิ่งที่
00:22:22 → 00:22:24 ทำให้เด็กคนหนึ่งเนี่ยมีชีวิตอยู่ในเซฟ
00:22:24 → 00:22:27 โซนหรือว่าในพื้นที่ปลอดภัย
00:22:27 → 00:22:31 ได้ดีที่สุดแล้วคือเด็กคนหนึ่งเนี่ยถ้า
00:22:31 → 00:22:35 เกิดเขาสามารถที่จะวางใจนะครับแล้วก็
00:22:35 → 00:22:39 สามารถที่จะพูดคุยปรึกษาหารือกับพ่อแม่
00:22:39 → 00:22:42 ได้ทุกเรื่อง
00:22:42 → 00:22:44 ผมเชื่อว่าเด็กคนนั้นเนี่ยเด็กสมัยนั้น
00:22:44 → 00:22:48 เด็กสมัยนี้เนี่ยเด็กคนๆนั้นเนี่ยก็คือคน
00:22:48 → 00:22:51 ที่มีชีวิตอยู่ในความ
00:22:51 → 00:22:55 ปลอดภัยหรือในพื้นที่ปลอดภัย
00:22:55 → 00:22:58 คือถ้าเด็กคนหนึ่ง
00:22:58 → 00:23:04 ไม่สามารถพูดหรือปรึกษาหารือกับคนที่ใกล้
00:23:04 → 00:23:06 ตัวที่สุดก็คือพ่อแม่ได้นะ
00:23:06 → 00:23:09 อันนั้นชีวิตเขาไม่ได้อยู่ในความปลอดภัย
00:23:09 → 00:23:11 แล้วครับ
00:23:11 → 00:23:14 เขาจะต้องปิดบังทุกเรื่องกับพ่อแม่นี้
00:23:14 → 00:23:16 ชีวิตเขาไม่ปลอดภัยแล้ว
00:23:16 → 00:23:19 เพราะฉะนั้นความปลอดภัยของเด็กในยุคนี้นะ
00:23:19 → 00:23:20 ครับก็คือ
00:23:20 → 00:23:25 จะต้องมีใครสักคนหนึ่งที่เขาสามารถพูดได้
00:23:25 → 00:23:27 อย่างตรงไปตรงมาที่เขาสามารถเปิดใจได้
00:23:27 → 00:23:29 แล้วก็พูดทุกเรื่อง
00:23:29 → 00:23:33 ที่ไม่ใช่เป็นเพื่อนที่อยู่ในรุ่นเราคราว
00:23:33 → 00:23:35 เดียวกันด้วยนะครับจริงๆแล้วเพื่อนก็อาจ
00:23:35 → 00:23:40 จะอาจจะดีก็ได้นะครับเพียงแต่ว่ามันก็จะ
00:23:40 → 00:23:43 มีความสุ่มเสี่ยงนิดหน่อยนะครับความที่
00:23:43 → 00:23:45 เป็นเพื่อนแล้วก็อยู่ในวัยเดียวกัน
00:23:45 → 00:23:49 ประสบการณ์ที่น้อยกว่าก็อาจจะไม่แน่ใจนะ
00:23:49 → 00:23:52 ครับแต่อาจจะต้องบอกว่าอาจจะเพื่อนที่ดี
00:23:52 → 00:23:55 ที่คอยชักจูงไปในทางที่ดีหรือให้คำแนะนำ
00:23:55 → 00:23:59 ที่ดีมีไหมก็มีนะครับเพียงแต่ว่าคนที่
00:23:59 → 00:24:01 อยู่ในวัยเดียวกันประสบการณ์อาจจะไม่มาก
00:24:01 → 00:24:04 พอก็เป็นไปได้เพราะฉะนั้น
00:24:04 → 00:24:07 ผมอยากจะเน้นย้ำตัวนี้มากกว่าครับว่าใน
00:24:07 → 00:24:10 ฐานะที่ผมได้มีโอกาสไปพบเจอกับ
00:24:10 → 00:24:13 เด็กเยาวชนจำนวนมากนะครับ
00:24:13 → 00:24:16 พบเลยว่าเด็กสักคนหนึ่งถ้าเกิดว่าเขา
00:24:16 → 00:24:21 สามารถที่จะพูดคุยได้ทุกเรื่องกับพ่อแม่
00:24:21 → 00:24:23 ผู้ปกครองนะครับไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่หรือ
00:24:23 → 00:24:26 บางทีอาจจะอยู่กับปู่ย่าตายายลุงป้าน้าอา
00:24:26 → 00:24:29 ก็ตามทีนะครับหรือแม้กระทั่งเป็นคุณครู
00:24:29 → 00:24:30 ครับ
00:24:30 → 00:24:32 ถ้าเขามีใครสักคนนึงเนี่ยในชีวิตที่
00:24:33 → 00:24:36 สามารถพูดได้ทุกเรื่องปรึกษาได้ทุกเรื่อง
00:24:36 → 00:24:41 อย่างตรงไปตรงมาแล้วก็มั่นใจได้ว่าเขาวาง
00:24:41 → 00:24:43 ใจได้ว่าเวลาที่เขาพูดสิ่งนี้ไปแล้วเนี่ย
00:24:43 → 00:24:49 เขาจะไม่ถูกตำหนิจะไม่ถูกด่าว่าเขาจะไม่
00:24:49 → 00:24:52 ถูกเตือนเขาจะไม่ถูกห้าม
00:24:52 → 00:24:56 แต่ว่ามีคนที่อยู่ใกล้เขาที่เขาพูดได้
00:24:56 → 00:25:00 แล้วก็รับฟังเขาแล้วก็เข้าใจเขา
00:25:00 → 00:25:02 แค่นี้เลยนะครับยังไม่ต้องแนะนำก็ได้นะ
00:25:03 → 00:25:06 ครับไม่ต้องรู้ว่าแนะนำยังไงก็ได้แค่มีคน
00:25:06 → 00:25:09 ที่พร้อมที่จะฟังเขาได้ทุกเรื่องแล้วก็
00:25:09 → 00:25:13 ไม่ตำหนิไม่ด่าว่าไม่บ่นถ้ามีเด็กสักคน
00:25:13 → 00:25:16 นึงอยู่ในสภาวะนี้นะครับแล้วก็มีใครคน
00:25:16 → 00:25:18 นั้นในชีวิตเนี่ยอันนั้นเกือบจะเป็น
00:25:18 → 00:25:21 เครื่องที่การันตีนะหรือว่ายืนยันได้ว่า
00:25:21 → 00:25:25 เด็กคนนี้เนี่ยมีชีวิตอยู่ในพื้นที่ปลอด
00:25:25 → 00:25:26 ภัย
00:25:26 → 00:25:29 เพราะฉะนั้นคือระหว่างครับคำว่าพื้นที่
00:25:29 → 00:25:31 ปลอดภัยใครๆก็ชอบใครๆก็ต้องการนะครับ
00:25:31 → 00:25:35 เพียงแต่ว่าในยุคนี้สมัยนี้
00:25:35 → 00:25:38 มันซับซ้อนขึ้นครับแล้วมันไม่เหมือนเดิม
00:25:38 → 00:25:42 ครับเราก็ต้องรู้ทันแล้วเราก็ต้องรู้ว่า
00:25:42 → 00:25:45 ถ้าใครสักคนหนึ่งอยากจะได้พื้นที่แบบนี้
00:25:45 → 00:25:49 เราจะสามารถสร้างมันขึ้นมาได้ยังไงถ้าเรา
00:25:49 → 00:25:51 รู้แบบนี้นะครับชีวิตเราก็จะทุกข์ยากครับ
00:25:51 → 00:25:54 แล้วก็จะมีความสุขมากขึ้นจะมีความทุกข์
00:25:54 → 00:25:57 น้อยลงตามแนวความคิดของรายการศัลยกรรม
00:25:57 → 00:26:00 ความสุขนะครับต้องขอบพระคุณคุณผู้ฟังทุก
00:26:00 → 00:26:03 ท่านสำหรับการรับชมรับฟังแล้วก็ติดตามรับ
00:26:03 → 00:26:06 ฟังรายการเสมอนะครับขอบพระคุณสำหรับทุก
00:26:06 → 00:26:09 ข้อคิดเห็นทุกคอมเม้นที่ส่งเข้ามาทางทุก
00:26:09 → 00:26:12 ช่องทางนะครับวันนี้ผมวีระพงษ์ทวีศักดิ์
00:26:12 → 00:26:17 ต้องขอลาไปก่อนครับสวัสดีครับ
00:26:17 → 00:26:20 ตามรายการทางเว็บไซต์และแอปพลิเคชั่นของ
00:26:20 → 00:26:25 ไทยพีแดช็อต
00:26:25 → 00:26:34 และ YouTube
00:26:34 → 00:26:39 [เพลง]