00:00:02 → 00:00:04 ก่อนหน้านั้น เพื่อนก็จะบูลลีด้วยคำพูด

00:00:05 → 00:00:08 เรื่องมากจัง กินอะไรก็ยาก เป็นลูกคุณหนูหรือไง

00:00:10 → 00:00:14 เพื่อนแอบใส่ขนมเค้กที่เขากิน

00:00:14 → 00:00:17 บิเป็นชิ้นเล็ก ๆ แล้วคน ๆ ในโกโก้ปั่น

00:00:17 → 00:00:19 คุณหมอบอกว่า เราความดันตกเหลือ 20

00:00:19 → 00:00:22 ถึงขั้นอาจจะเสียชีวิตได้เลยนะคะ

00:00:22 → 00:00:24 จากการที่โดนแกล้งครั้งนี้

00:00:29 → 00:00:31 รู้ตัวว่าแพ้ครั้งแรกหรือคะ

00:00:31 → 00:00:34 ตอนแรกก็คิดว่าแพ้ปลาหมึก เพราะมีอาการแพ้ปลาหมึกอยู่แล้ว

00:00:34 → 00:00:38 เราเลี่ยงที่จะไม่กิน ไม่ยุ่ง ไม่สัมผัส

00:00:38 → 00:00:40 แต่ทำไมเราถึงมีอาการ

00:00:40 → 00:00:43 เราก็สงสัยว่าทำไมเราถึงแพ้บ่อยจัง

00:00:43 → 00:00:45 เดือนหนึ่ง 9-10 ครั้ง

00:00:45 → 00:00:50 [เสียงดนตรี]

00:00:50 → 00:00:52 จนวันหนึ่งไปคาเฟ่กับเพื่อน ๆ

00:00:52 → 00:00:55 แล้วทีนี้บนโต๊ะนั้น อาจจะทำความสะอาดไม่เรียบร้อย

00:00:55 → 00:01:00 มีเกล็ดขนมปัง เราเอามือไปเท้าบนโต๊ะ ประมาณ 5-7 นาที

00:01:00 → 00:01:03 ก็เริ่มมีอาการคัน เริ่มหายใจเองไม่ได้ แน่นหน้าอก

00:01:03 → 00:01:06 [เสียงดนตรี]

00:01:06 → 00:01:08 จะตาปิด ปากบวม

00:01:08 → 00:01:10 ก็เลยบอกเพื่อนว่าพาเราไปโรงพยาบาลหน่อย

00:01:10 → 00:01:13 เราหายใจเองไม่ได้ เราจะแย่แล้ว

00:01:13 → 00:01:15 คุยกันยังไม่ทันขาดคำ หนูก็นิ่งไปเลย

00:01:15 → 00:01:21 พอรู้ตัวอีกที ตื่นขึ้นมามีสายออกซิเจน มีสายน้ำเกลือ มีเครื่องช่วยหายใจ

00:01:21 → 00:01:23 อ้าว เราเป็นอะไรหรือ

00:01:23 → 00:01:25 คุณหมอก็เลยอยากให้เราไป Skin Prick Test

00:01:25 → 00:01:27 ว่าเราแพ้อะไรกันแน่

00:01:27 → 00:01:29 ผลออกมาคือ แพ้แป้งสาลี

00:01:29 → 00:01:30 เคสของคุณทราย

00:01:30 → 00:01:34 เรียกได้ว่าเป็นการแพ้แป้งสาลี ชนิดที่เริ่มเกิดในวัยผู้ใหญ่

00:01:34 → 00:01:36 ถามว่าทำไมถึงมาเกิดในรายนี้

00:01:36 → 00:01:38 เรายังไม่ทราบสาเหตุชัดเจน

00:01:38 → 00:01:42 แต่เชื่อว่าเราอาจจะมีการรับรู้ ผ่านทางระบบทางเดินอาหารหรือทางผิวหนัง

00:01:42 → 00:01:44 ซึ่งเป็นปฏิกิริยาแบบสุ่ม

00:01:44 → 00:01:48 มักเจอในคนที่มีพื้นฐาน เป็นโรคภูมิแพ้อยู่เดิม

00:01:48 → 00:01:52 ซึ่งก็ไปเกี่ยวเนื่องกับคุณทราย ซึ่งเคยแพ้ปลาหมึกมาอยู่เดิมแล้ว

00:01:52 → 00:01:55 แล้วเหตุการณ์ที่คุณทรายเอามือไปเท้าโต๊ะ

00:01:55 → 00:01:58 ที่มีเศษขนมปัง และมีอาการแพ้เกิดขึ้น

00:01:58 → 00:02:01 อันนี้ก็เป็นไปได้ เพราะว่า ผิวหนังถือเป็นอวัยวะขนาดใหญ่

00:02:01 → 00:02:03 ที่รับสิ่งแปลกปลอมจากภายนอก

00:02:03 → 00:02:04 โดยเฉพาะถ้าเป็นอาหาร

00:02:04 → 00:02:09 เรามักจะพบปรากฏการณ์แบบนี้ ในคนที่มีผิวหนังไม่ปกติอยู่เดิม

00:02:09 → 00:02:11 เช่น คนที่เป็นโรคผิวแห้ง หรือผิวหนังอักเสบ

00:02:11 → 00:02:13 เพราะฉะนั้น คนที่แพ้แป้งสาลี

00:02:13 → 00:02:16 ก็ควรระมัดระวังทั้งการกินและการสัมผัส

00:02:16 → 00:02:18 โดยเฉพาะในผิวหนังที่ไม่ปกติ หรือตามเยื่อเมือก

00:02:18 → 00:02:21 เช่น เยื่อบุช่องปาก ตา เป็นต้น

00:02:21 → 00:02:23 หลังจากรู้ว่าแพ้แป้งสาลี

00:02:23 → 00:02:27 ทรายก็ระวังตัวมากขึ้น แต่เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น

00:02:27 → 00:02:29 ก็มีงานทำบุญบ้านค่ะ

00:02:29 → 00:02:32 เราก็ประกาศแล้วว่า แพ้แป้งสาลีนะ

00:02:32 → 00:02:35 ทุกอย่างที่เป็นแป้งสาลี อย่าเอามาใกล้

00:02:36 → 00:02:37 ปลาหมึกด้วย

00:02:37 → 00:02:39 คือญาติเขาก็แกล้งเรา

00:02:39 → 00:02:43 เอาช้อนไปตักขนมเค้ก แล้วก็มาตักต้มจืดปลาหมึก

00:02:43 → 00:02:46 แล้วก็เอาช้อนนั้นวางไว้ในถ้วยแกงหมู

00:02:46 → 00:02:49 เราก็เอาช้อนนั้นตักแกงหมูมากิน

00:02:49 → 00:02:53 กินแกงหมูเข้าไปได้ประมาณ 5-7 นาที

00:02:53 → 00:02:56 [เสียงดนตรี]

00:02:56 → 00:03:01 ก็คือมีผื่นขึ้น แน่นหน้าอก หายใจไม่ออก ตาบวม ปากเจ่อ

00:03:01 → 00:03:04 แล้วก็บอกว่าพาเราไปโรงพยาบาลหน่อย

00:03:04 → 00:03:06 พอไปถึงโรงพยาบาล

00:03:07 → 00:03:09 คุณหมอบอกว่า เราความดันตก เหลือ 20

00:03:12 → 00:03:13 เหตุการณ์นี้อันตรายมากนะครับ

00:03:13 → 00:03:16 เพราะว่าผู้ป่วยนั้น อาจจะถึงแก่ชีวิตในเวลาอันสั้น

00:03:17 → 00:03:19 จะเห็นว่าความดันคนไข้ลงเหลือ 20

00:03:19 → 00:03:21 ซึ่งถ้าอีกไม่นาน ถ้าไม่ได้รับการรักษาที่เหมาะสม

00:03:21 → 00:03:24 คนไข้อาจจะมีภาวะหัวใจหยุดเต้นตามมาได้

00:03:25 → 00:03:27 การตัดเค้กก็เป็นตัวอย่างหนึ่งที่คุณควรระวัง

00:03:27 → 00:03:30 เพราะมันเป็นการปนเปื้อน ที่เราอาจจะคาดคิดไม่ถึง

00:03:30 → 00:03:32 คนไข้ที่แพ้แป้งสาลี

00:03:32 → 00:03:34 ควรจะหลีกเลี่ยงอาหารที่มีแป้งสาลี

00:03:34 → 00:03:38 เช่น ขนมปัง เค้ก หรือพวกผงชุบแป้งทอดทั้งหลาย

00:03:38 → 00:03:43 รวมถึงการปนเปื้อนที่เราอาจจะเจอได้ ในชีวิตประจำวัน แล้วเราอาจจะไม่ได้รับทราบ

00:03:43 → 00:03:45 ว่ามันมีปนเปื้อนอยู่จริง

00:03:45 → 00:03:48 อย่างเช่น การทอดอาหาร ในน้ำมันที่เคยทอดแป้งมาก่อน

00:03:48 → 00:03:51 การใช้ช้อนที่ตักเค้ก เบเกอรี หรือขนม

00:03:51 → 00:03:53 แล้วก็มาใช้ตักอาหารอีกชนิดหนึ่ง

00:03:53 → 00:03:55 หลังจากที่โดนญาติแกล้ง

00:03:55 → 00:04:01 เราก็มีเพื่อนสนิทอีกกลุ่มหนึ่ง ก็ไม่เชื่อว่าเราจะแพ้หนักขนาดนั้นเลยหรือ

00:04:01 → 00:04:04 ก่อนหน้านั้น เพื่อนก็จะบูลลีด้วยคำพูด

00:04:04 → 00:04:07 เรื่องมากจัง กินอะไรก็ยาก

00:04:08 → 00:04:11 เป็นลูกคุณหนูหรือไง เกิดมาแพ้นั่นแพ้นี่

00:04:11 → 00:04:13 เราก็ไปร้านกาแฟกัน

00:04:14 → 00:04:15 หนูก็สั่งโกโก้ปั่น

00:04:15 → 00:04:21 เราก็ไม่รู้ว่าโกโก้ปั่นของเรา เพื่อนแอบใส่ขนมเค้กที่เขากิน

00:04:21 → 00:04:24 บิเป็นชิ้นเล็ก ๆ แล้วคน ๆ ในโกโก้ปั่น

00:04:24 → 00:04:29 [เสียงดนตรี]

00:04:29 → 00:04:30 เราก็กิน

00:04:30 → 00:04:33 พอดูดขึ้นไปครั้งแรก ก็รู้สึกแปลก ๆ

00:04:33 → 00:04:36 ว่าทำไมโกโก้ปั่นมันมีเหมือนใยอะไรหรือ

00:04:36 → 00:04:38 พอดูดเข้าไปครั้งที่สอง

00:04:38 → 00:04:40 ไม่ใช่แล้ว เริ่มมีอาการ

00:04:41 → 00:04:42 ผื่นก็ขึ้น

00:04:42 → 00:04:46 พอสัก 5 นาทีให้หลัง ตาปิด ปากเจ่อ

00:04:46 → 00:04:48 เพื่อน พาฉันไปโรงพยาบาล

00:04:49 → 00:04:51 ผลจากการโดนกลั่นแกล้งหลาย ๆ ครั้ง

00:04:51 → 00:04:54 มันก็ทำให้หนูเพื่อนน้อยลง

00:04:54 → 00:04:55 เลิกคบเพื่อนเลยค่ะ

00:04:55 → 00:04:59 เพราะเราไม่รู้ว่าเพื่อนหรือญาติ เขาจะแกล้งเราอีกเมื่อไร

00:04:59 → 00:05:03 อยู่คนเดียวจนมันทำให้เรา จะเป็นโรคซึมเศร้าแล้วค่ะ

00:05:03 → 00:05:06 คือบางทีก็นอนร้องไห้คนเดียว

00:05:06 → 00:05:08 มันก็ทำให้เราต้องกินยานอนหลับเพื่อให้หลับ

00:05:08 → 00:05:12 เพื่อให้เราไม่คิดอะไรว่า เราเป็นโรคนี้ เราไม่มีใครคบ อะไรอย่างนี้

00:05:13 → 00:05:15 มันก็แย่ค่ะ ความรู้สึกมันก็แย่

00:05:15 → 00:05:19 [เสียงดนตรี]

00:05:19 → 00:05:23 ตอนนี้อาการของคุณทรายหลังจาก ได้รับการยืนยันการวินิจฉัยว่าแพ้แป้งสาลี

00:05:23 → 00:05:27 ก็หลีกเลี่ยงการกิน และพกปากกาฉีดยาฉุกเฉิน

00:05:27 → 00:05:31 อัตราการแพ้ จะเห็นว่าจากเดิมเป็นสิบครั้ง ก็อาจจะลดลง

00:05:31 → 00:05:33 เช่น เหลือเดือนละ 1-2 ครั้ง

00:05:33 → 00:05:37 โรคนี้ แนวโน้มอาจจะมีการดำเนินโรคนาน อาจจะไม่หายขาด

00:05:37 → 00:05:42 แต่เราก็ดูแลจัดการลดความเสี่ยง ในการแพ้ซ้ำได้ค่อนข้างมาก

00:05:42 → 00:05:44 โรคแพ้อาหารในผู้ใหญ่ เราเจอสูงขึ้นเรื่อย ๆ

00:05:45 → 00:05:49 ในวันนี้ เราไม่เป็น แต่ไม่แน่วันหนึ่ง มันอาจจะเกิดขึ้นกับตัวเราก็ได้

00:05:49 → 00:05:52 เราทุกคนไม่ควรจะกลั่นแกล้งหรือบูลลี

00:05:52 → 00:05:56 ไม่ว่าคน ๆ นั้น เขาจะเป็นโรคอะไร ภาวะใด หรือเกิดกับใครก็ตาม

00:05:56 → 00:06:00 แต่เราควรจะดูแลทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน ด้วยความเข้าใจ

00:06:00 → 00:06:05 [เสียงดนตรี]