00:00:00 → 00:00:03 This Is Thai PBS podcast View the
00:00:03 → 00:00:04 world vi The
00:00:05 → 00:00:08 Voice สวัสดีครับผมวีรพงษ์ทวีศักดิ์
00:00:08 → 00:00:12 ดิฉันสุธิพรปรีเปรมและนี่คือศัลยกรรมความ
00:00:12 → 00:00:16 สุขรายการที่ฟังแล้วทำให้คุณมีความสุขมาก
00:00:16 → 00:00:21 ขึ้นมีความทุกข์น้อยลงพี่วีคะครับผมตอน
00:00:21 → 00:00:24 นี้พี่อ้อยเห็นคนเขาฟินกันหนักมากเลยเออๆ
00:00:24 → 00:00:30 กับมาสคอตัวนึงอ้าอพี่วีรู้จักมยถ้าเกิด
00:00:30 → 00:00:32 ผมจำไม่ผิดนะปกติผมก็ไม่ได้ตามอะไรพวกนี้
00:00:32 → 00:00:35 มากแต่ว่าน่าจะดังมากจนกระทั่งขนาดผมยัง
00:00:35 → 00:00:37 รู้จักชื่ออ่ะชื่ออะไรน้องเนยน้องเนยเลย
00:00:38 → 00:00:41 โหพี่วีท่านสมัยอ่ะตอนแรกนึกว่าพี่วีจะ
00:00:41 → 00:00:45 บอกว่าไม่รู้จักไม่รู้จักิดเออพี่อ้อยนะ
00:00:45 → 00:00:51 ตอนแรกนะพี่อ้อยเอ๊ะสงสัยว่าเขาแบบมันจะ
00:00:51 → 00:00:55 อะไรกันขนาดนั้นเออเออแต่ถ้าพี่อ้อยจะ
00:00:55 → 00:00:59 สรุปว่าจริงๆแล้วอ่ะออน้องหมีเนยเนี่ยอือ
00:00:59 → 00:01:03 ๆคนดูอ่ะอืเค้าดูแล้วมัน
00:01:03 → 00:01:06 [เพลง]
00:01:06 → 00:01:12 อินโอเออใช่เค้าอาการนั้นเลยนะค่ะเออๆแต่
00:01:12 → 00:01:15 เคดังจริงๆนะพี่อ้อยเค้าดังจริงๆเจะบอก
00:01:15 → 00:01:18 ว่าคนชอบเค้าเนี่ยพี่อ้อยบอกน้อยไปนะเอ
00:01:19 → 00:01:23 เออคนหลงรักเค้าเลยอืแต่เค้าดูแล้วดูแล้ว
00:01:23 → 00:01:26 อินเลยแล้วอาการเป็นอย่างงั้นแต่คือเรา
00:01:26 → 00:01:29 อย่างผมเี่รู้จักค่ะแต่บอกเลยไม่อินไงไม่
00:01:29 → 00:01:30 อิน
00:01:30 → 00:01:33 ก็ไม่ได้อะไรขนาดนั้นแต่ก็เออก็เออพพี่
00:01:33 → 00:01:36 อ้อยสงสัยนะตอนแรกอ่ะพี่อ้อยเจอใครก็จะ
00:01:36 → 00:01:39 ถามเออถามว่ารู้จักหมีเนยมั้ยรู้จักหมี
00:01:39 → 00:01:43 เนยมั้ยเพราะพี่อ้อยอยากหาคำตอบพี่ๆว่า
00:01:43 → 00:01:46 อะไรมันจะอินขนาดนั้นแล้วไม่ใช่อิ่นแค่
00:01:46 → 00:01:50 แบบคนแวดวงหรือว่าคนไทยหรืออะไรนู่นไป
00:01:50 → 00:01:54 เมืองโน่งเมืองนอกบินกันมาแบบแล้วซื้อของ
00:01:54 → 00:02:00 ขวัญมาให้น้องเนยเนี่ยโองงมากเลยค่ะโหว่า
00:02:00 → 00:02:02 ไอ้การที่ดูอะไรบางอย่างแล้วมันอินนี่มัน
00:02:02 → 00:02:07 มีอิทธิพลมากขนาดนี้เลยนะเอองงเลยอ่ะเออๆ
00:02:07 → 00:02:09 ๆเออเราน่าจะมาวิเคราะห์ไอ้ประเด็นนี้นะ
00:02:09 → 00:02:11 พี่อ้อยนะว่าไดูแล้วมันอินนี่มันใช่ใช่
00:02:11 → 00:02:14 มันยังไงเนี่ยอะไรอย่าเงี้ยมีมีน้องคนนึง
00:02:14 → 00:02:17 ที่พี่อ้อยเพิ่งไปเดินทางพร้อมเมาแล้วก็
00:02:17 → 00:02:20 พี่อ้อยก็ถามเขาเจอใครถามหมดรู้จักหมีเนย
00:02:20 → 00:02:25 มั้ยหึไม่รู้จักเออเออแล้วบอกว่าคือคือ
00:02:25 → 00:02:28 อะไรหรอพี่อ้อยก็เล่าให้เขาฟังอือๆแล้วก็
00:02:28 → 00:02:30 เขาก็เลยลองเสิร์ช Google
00:02:30 → 00:02:34 อือตั้งแต่เมื่อสัปดาห์ที่แล้วที่เจอกับ
00:02:34 → 00:02:38 น้องคนเนี้ยจนวันเนี้ยส่งคลิปหมีเหนยมา
00:02:38 → 00:02:43 ให้น้องเน่ารักมากน้องเน่ารักมากอ้าไปซะ
00:02:43 → 00:02:47 แล้วค่ะโดนซะแล้วนี่คือโดนซะแล้วอานุภาพ
00:02:47 → 00:02:51 ของการที่ดูอะไรบางอย่างแล้วอินใช่โหมัน
00:02:51 → 00:02:54 ขับเคลื่อนชีวิตเราได้ขนาดนี้เลยนะใช่
00:02:54 → 00:02:58 สงสัยมากว่าอานุภาพนั้นคืออะไรแต่ว่าพี่
00:02:58 → 00:03:01 อ้อยก็ลองค้นหาขข้อมูลดูนะแต่ที่น่าสนใจ
00:03:01 → 00:03:05 คืออะไรรู้มั้ยคะพี่วีฮะประเด็นคือเค้า
00:03:05 → 00:03:10 สื่อสารว่าหมีตัวเนี้ยเป็นลูกหมีอือ่า
00:03:10 → 00:03:12 เรียนป 3 หรืออายุ 3 ขวบไม่แน่ใจนะจำไม่
00:03:12 → 00:03:16 ได้ล่ะ่าแล้วก็คือเป็นเด็กน้อยประถมอะไร
00:03:16 → 00:03:19 อย่างเงี้ยอ่าแล้วก็เอ่อเป็นเด็กเรียบ
00:03:19 → 00:03:21 ร้อยมารยาทดีตั้งใจเรียนอะไรอย่างเงี้ย
00:03:21 → 00:03:26 คือมีสตอรี่ออ๋อเออแต่ว่าคนก็รู้ว่ามัน
00:03:26 → 00:03:28 ไม่จริงนายหมีมันเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็น
00:03:28 → 00:03:31 เด็กน้อยอายุเออเนี่ย 3 ขบหรือป 3 มัน
00:03:31 → 00:03:34 เป็นไปไม่ได้อยู่แล้วเออจริงๆก็ต้องเป็น
00:03:34 → 00:03:37 คนร่างใหญ่พอสมควรเนาะเออต้องเป็นผู้ใหญ่
00:03:37 → 00:03:42 เออแต่คนก็อินและเชื่อเข้าไปในในสิ่งที่
00:03:42 → 00:03:47 สตอรี่ที่เขาเล่าเออๆโอ้โอ้ทำให้ผมเห็น
00:03:47 → 00:03:50 อะไรบางอย่างแล้วพี่อ้อยว่าไอ้การที่เรา
00:03:50 → 00:03:56 ดูแล้วมันอินเนี่ยค่ะมันจะว่าดีก็ดีแต่
00:03:56 → 00:03:59 ว่าน่ากลัวก็น่ากลัวนะอืใช่แล้วมันแล้ว
00:03:59 → 00:04:03 มันส่งผลน่ะเออค่ะใช่ๆแล้วก็เลยเกิดคำถาม
00:04:03 → 00:04:07 ต่อมาว่าแล้วมันมีอะไรมั้ยพี่อ้อยที่มัน
00:04:07 → 00:04:10 สภาวะของการดูแล้วมันอินที่มันที่มันส่ง
00:04:10 → 00:04:13 ผลเสียต่อชีวิตมนุษย์น่ะค่ะที่เราไม่รู้
00:04:13 → 00:04:17 ตัวด้วยเออมีๆๆมีแน่นอนเออๆคือคือก่อนที่
00:04:17 → 00:04:21 จะไปเรื่องผลเสียนะเออคือพี่อ้อยไปหาข้อ
00:04:21 → 00:04:25 มูลมาแหละเจ้าน้องหมีเนยเนี่ยว่าทำไมนะคน
00:04:25 → 00:04:28 ถึงอินแล้วเป็นอินแบบดีมากเลยอ่ะเออรัก
00:04:28 → 00:04:31 น้องให้ของขวัญน้องนู่นนี่อะไรอย่างเงี้ย
00:04:31 → 00:04:36 เค้าบอกว่ามีจิตแพทย์มาฮะวิเคราะห์ออเบอก
00:04:36 → 00:04:38 ว่าคือคนสมัยนี้มันมันเร่งรีบมันเครียด
00:04:38 → 00:04:42 มันแข่งขันมันอะไรอย่างเงี้ยใช่มั้ยคะแต่
00:04:42 → 00:04:45 ว่าทุกครั้งที่มาดูน้องเนยเนี่ยมันผ่อน
00:04:45 → 00:04:49 คลายสบายใจอมีความสุขทุกครั้งที่ได้ดู
00:04:49 → 00:04:53 คอนเทนก็น่ารักยิ้มตามรู้แหละว่ามันสร้าง
00:04:53 → 00:04:56 ขึ้นแต่ว่ามันทำให้รู้สึกว่ามันสบายใจ
00:04:56 → 00:05:00 แล้วแบบดูแบบตรงไปตรงมาไม่ซับซ้อนอืไม่
00:05:00 → 00:05:03 ด้วยนะคือแบบว่าเป็นเรื่องของความน่ารัก
00:05:03 → 00:05:07 ขี้ขุเต้นท่านู้นท่านี้อะไรหรืออะไรก็ตาม
00:05:07 → 00:05:10 เนี่ยคือเขาได้ความสบายใจแน่กับการที่มา
00:05:10 → 00:05:16 ดูน้องเนยอเออแล้วคนก็เลยอินฟินตรงนี้แต่
00:05:16 → 00:05:19 ถ้าตอบคำถามพี่วีเรื่องว่ามันส่งผลเสียม
00:05:19 → 00:05:24 เออก็จะมีน้องอีกคนนึงเออเป็นผู้หญิงนะ
00:05:24 → 00:05:29 แต่เป็นนักกีฬาเออๆเขาชอบลิเวอร์พูลพี่วี
00:05:29 → 00:05:33 ชอบทีมไหนเออผมดูทุกทีมเลยดูทุกทีมไม่ได้
00:05:33 → 00:05:35 เชียทีมไหนเป็นพิเศษเลยส่วนพี่อ้อยไม่ดู
00:05:35 → 00:05:36 ทุก
00:05:36 → 00:05:40 ทีมคือเราเราไม่ได้เอ่อฟินกลับไปอินกับ
00:05:40 → 00:05:43 เรื่องเรื่องบอลเนาะแต่ว่าคนน่ะเยอะมากใน
00:05:43 → 00:05:46 โลกใบนี้ที่แบบเว่าเชียร์ข้างนู้นเชียร์
00:05:46 → 00:05:48 ข้างนี้ใช่มั้ยแล้ว
00:05:48 → 00:05:53 พอคนที่อยู่อีกอีกสีนึงอ่ะอีกค่ายนึงอ่ะ
00:05:53 → 00:05:56 อีกทีมนึงก็ก็รู้สึกว่าเฮ้ยคุยกันไม่ค่อย
00:05:56 → 00:05:59 รู้เรื่องหรืออะไรก็ตามเนี่ยอือๆเออพี่
00:05:59 → 00:06:02 อ้อยได้คุยกับน้องผู้หญิงคนเยเขาบอกว่า
00:06:02 → 00:06:06 เขาอ่ะโอ้โหแบบว่าอินมากกับลิเวอร์พูลอือ
00:06:06 → 00:06:10 ๆอะไรที่มันเป็นลิเวอร์พูลเนี่ยเขาจะแบบ
00:06:10 → 00:06:15 มันมันเข้าเส้นอืมันเข้าเส้นเขาต้องตามเ
00:06:15 → 00:06:19 ต้องรู้จักนักเตะที่เขาชอบทุกแมตช์เมื่อ
00:06:19 → 00:06:24 ไหร่เวลาไหนกับแข่งกับใครยอมอดนอนอเออแต่
00:06:24 → 00:06:26 เขาก็ไม่เสียงานนะคนนี้อ่าอันนี้ยังไม่
00:06:26 → 00:06:30 ยังไม่เป็นข้อเสียนะคือเขาไม่เสียงานเา
00:06:30 → 00:06:35 เอ่อเชียร์คุยกับคนสะสมของที่ที่เป็น
00:06:35 → 00:06:38 โลโก้อือันนี้เริ่มเริ่มเสียตังค์ละเออๆ
00:06:38 → 00:06:43 เออเริ่มเสียตังค์ละคราวนี้เวลาเคชนะทีม
00:06:43 → 00:06:48 นี้ชนะอือดีใจมากมากอุ๊ยมีความสุขมันแบบ
00:06:48 → 00:06:51 อะไรอย่างเงี้ยแต่เวลาแพ้เพี่หวีไม่น่า
00:06:51 → 00:06:54 เชื่อเลยเคบอกว่าเค้าไม่ก็ไม่รู้ตัวนะแต่
00:06:54 → 00:06:58 เขารู้สึกแบบมันเศร้ามันหมดแรงมันอะไร
00:06:58 → 00:07:00 อย่างเงี้ยแล้วได้ยินคนอื่นที่เป็นทีม
00:07:00 → 00:07:05 อื่นวิจารณ์ทีมเ้าอ่ะหูยมันแบบมันแทงใจ
00:07:05 → 00:07:08 เออบอกว่าทำไมถึงขนาดนั้นเขาก็งงตัวเอง
00:07:08 → 00:07:11 เค้าเคยเถียงกับเพื่อนนะเอที่เชียร์อีก
00:07:11 → 00:07:15 ทีมอ่ะเถียงกันจนแบบว่ารู้สึกอื่นๆรู้สึก
00:07:15 → 00:07:17 ไม่ดีแล้วแบบไม่ไม่เอาละไม่เถียงละอะไร
00:07:18 → 00:07:21 อย่างเงี้ยก็เรื่องกระทบความสัมพันธ์ละอื
00:07:21 → 00:07:24 นะคะแล้วคราวนี้เ้าบอกว่าพอมันเป็นอย่าง
00:07:25 → 00:07:28 เงี้ยมาสักระยะนึงนานเป็นหลายปีเลยอือๆ
00:07:28 → 00:07:32 เออเก็ก็เริ่มแบบเออเคเคก็มาเริ่มทบทวนเ
00:07:32 → 00:07:36 บอกเออทำไมเราอ่ะไม่ชอบนักเตะทีมอื่นเลย
00:07:37 → 00:07:39 อืทั้งๆที่เขาคก็เตะดีเค้าก็ฟอร์มดีเค้า
00:07:40 → 00:07:42 ก็อะไรอย่างเงี้ยแต่มันเหมือนแบบไปหลงรัก
00:07:42 → 00:07:47 ทีมลิเวอร์พูล่ะอืเออแล้วเขาก็แบบต้องไป
00:07:47 → 00:07:49 สืบเปล้าวัดนู่นนี่อะไรอย่างเงี้ยเอาของ
00:07:49 → 00:07:53 มาสะสมสุดท้ายวันนึงค่ะพี่วีอือเธอมาคิด
00:07:53 → 00:07:57 ว่าจากความทุกข์นะจากความทุกข์ที่ทีมตัว
00:07:57 → 00:08:03 เองแพ้ออือแพ้หลายแมตชก็บอกว่าเฮ้ยเรารัก
00:08:03 → 00:08:07 สตีเฟนเจอดเรารักลุสซัวเรสอือๆเรารัก
00:08:07 → 00:08:11 อลอนโซ่อือเฮ้ยแต่ว่าเราเป็นใครอ่ะอือ
00:08:11 → 00:08:15 เค้าเหล่านั้นน่ะเรารักเค้านะแต่เค้า
00:08:15 → 00:08:17 เหล่านั้นน่ะไม่รู้จักเราเลยอ่ะ
00:08:17 → 00:08:21 หืแล้วเราอ่ะไปทุ่มเทความรักอ่ะเค้าไม่
00:08:21 → 00:08:25 เคยรู้เลยแล้วเก็ไม่ได้แบบอะไรเพียงแต่
00:08:25 → 00:08:28 ว่าเค้าใช้ชีวิตของเาเอ่อทำอาชีพเขาให้ดี
00:08:28 → 00:08:33 ที่สุดเออๆๆสุดท้ายน้องคนนี้ทำไงะทำไง่ะ
00:08:33 → 00:08:38 เฮ้ยต่อไปนี้ฉันจะไม่ไปรู้สึกอะไรขนาด
00:08:38 → 00:08:43 นั้นแล้วฉันจะไม่เลิกสะสมไอ้ของต่างๆแล้ว
00:08:43 → 00:08:47 อือแล้วก็เพราะว่าจะบอกว่ามันถ้ามันทำให้
00:08:47 → 00:08:51 เราทุกข์อ่ะอือขนาดได้ขนาดเยเออมันมันก็
00:08:51 → 00:08:54 คือเหมือนกับส่งผลกระทบทางจิตใจเราเนาะอื
00:08:54 → 00:08:57 ๆเออพี่อ้อยก็ถามเขคว่าแล้วทำไงเลอเบอก
00:08:57 → 00:09:01 หนูหักดิบอือือหนูหยุดตัวเองเลยหนูไม่ดู
00:09:01 → 00:09:05 สักแมตชเลยแล้วหนูก็เลิกสะสมออืออ่าใคร
00:09:05 → 00:09:09 คุยกันหนูก็เดินออกไปอืๆอ่าอย่างเงี้ยค่ะ
00:09:09 → 00:09:13 โหคุณผู้ฟังครับผมเห็นผมเห็นปรากฏการณ์
00:09:13 → 00:09:15 อะไรหลายอย่างจากเรื่องนี้นะพี่ค่ะเรื่อง
00:09:15 → 00:09:18 เกี่ยวกับการดูแล้วมันอินคือถ้ามันเป็นผล
00:09:18 → 00:09:22 ดีทำให้เรามีความสุขสบายใจเราก็โอเคนะก็
00:09:22 → 00:09:26 ดำเนินต่อไปนะใช่ๆใช่แต่ว่าพอมันบางกรณี
00:09:26 → 00:09:29 เนี่ยโมเดลเดียวกันเลยรูปแบบเดียวกันเห
00:09:29 → 00:09:33 การเกันแต่ว่ามันส่งผลกระทบต่ออะไรหลาย
00:09:33 → 00:09:36 อย่างอย่างที่พี่อ้อยบอกเนี่ยใช่ปึ๊บจุด
00:09:36 → 00:09:38 เปลี่ยนมาผมมีความรู้สึกก็อยู่ตรงนี้เลย
00:09:38 → 00:09:42 ค่ะคือพอเราดูแล้วอินเรากระโดดเข้าไปแล้ว
00:09:42 → 00:09:46 ออกไปจากตัวเองอ่ะแล้วไปจมอยู่ในนั้นไป
00:09:46 → 00:09:48 อยู่จมอยู่กับตรงนั้นเลยเนี่ยค่ะเข้าไป
00:09:48 → 00:09:50 อยู่ตรงนั้นเลยค่ะนั่นหมายความว่าเราออก
00:09:50 → 00:09:54 จากตัวเราเองไปไแล้วจุดที่ผมเห็นก็คือพอ
00:09:55 → 00:09:58 มาถึงจุดนึงเนี่ยโชคดีของน้องคนนี้ที่พี่
00:09:58 → 00:10:00 อ้อยเล่าให้ฟังเนี่ยค่ะเคเกิดเอะใจจนิด
00:10:00 → 00:10:04 นึงอืเอ๊ะมันใช่เหรอชีวิตเราแบบนี้เราจะ
00:10:04 → 00:10:08 เอามอ่ะพอเไม่เอาปุ๊บเนี่ยเขาถอนตัวออกมา
00:10:08 → 00:10:12 จากนั้นค่ะไม่อินแล้วตอนนี้เอาละอ่าแล้ว
00:10:12 → 00:10:15 เขากลับเข้ามาอินอยู่กับข้างในตัวเองค่ะ
00:10:15 → 00:10:19 แล้วก็ก็ง่ายๆก็คือก็เริ่มกลับมาคิดมีสติ
00:10:19 → 00:10:22 นะแล้วก็เริ่มคิดด้วยหลักเหตุผลแล้วพอ
00:10:22 → 00:10:25 เข้าใจปุ๊บใชใช่ก็เอาจากตรงนั้นนะถอนตัว
00:10:25 → 00:10:29 จากตรงนั้นน่ะใช่แล้วมาอินอยู่กับตัวเอง
00:10:29 → 00:10:32 ที่เป็นของจริงเนี่ยใช่มันทำให้เค้าพ้น
00:10:32 → 00:10:35 จากสภาวะนั้นเลยนะค่ะแล้วมันทำให้ผมนึก
00:10:35 → 00:10:38 ถึงอันนี้ให้พี่อ้อยมันมีอยู่วันนึงนะพี่
00:10:38 → 00:10:42 อ้อยค่ะผมไปดูเค้าเรียกว่าอะไรเป็นการ
00:10:42 → 00:10:47 แสดงโขนนะฮะอืเป็นขนแนวใหม่อันนี้ต้องขอ
00:10:47 → 00:10:50 อนุญาตบอกชื่อเลยเเป็นศิลปินขนที่มีชื่อ
00:10:50 → 00:10:52 เสียงระดับนึงในประเทศไทยแต่ต่างประเทศ
00:10:53 → 00:10:56 นี่ดังมากเป็นคนไทยนะเชื่ออ่าอาจารย์
00:10:56 → 00:11:00 พิเชษฐกลั่นชื่นอือฮึคือเค้าเเรียนโขนแต่
00:11:00 → 00:11:03 ว่าเขาก็ส่วนใหญ่เขาไปแสดงต่างประเทศอื
00:11:03 → 00:11:05 แล้วก็ในเมืองไทยก็เป็นที่รู้จักประมาณ
00:11:05 → 00:11:08 เ้าเป็นศิลปินศิลปาธรด้วยแต่เขในเมืองไทย
00:11:08 → 00:11:11 เคก็ไม่ได้แสดงบ่อยเพราะว่าการแสดงเ้า
00:11:11 → 00:11:14 เนี่ยเขาจะเป็นนักแสดงโขนก็จริงแต่ว่าเขา
00:11:14 → 00:11:17 มักจะถ่ายทอดแนวคิดมุมมองอะไรบางอย่างที่
00:11:17 → 00:11:23 อแปลกแตกต่างไปจากขนแบบแบบดั้งเดิมอ๋อค่ะ
00:11:23 → 00:11:25 เพะฉะนั้นบางคนก็อาจจะไม่ไม่ค่อยชอบหรือ
00:11:25 → 00:11:28 ไม่ค่อยถนัดอะไรก็แล้วแต่นะออแต่มีวันนึง
00:11:28 → 00:11:31 ไม่ใช่รามเกียนอ่าไม่ใช่คือเค้ามีอยู่วัน
00:11:31 → 00:11:34 นึงเค้าเเปิดการแสดงโขนที่สตูดิโอของเขา
00:11:34 → 00:11:38 ่ะค่ะอยู่นู่นน่ะไกลเหมือนกันแถวๆอะไรนะ
00:11:38 → 00:11:41 เป็นแบบเจริญนครอะไแบบไกลๆเลยแล้วรถติด
00:11:41 → 00:11:44 ด้วยอ่าฮึผมก็ไปดูนะฮะไปดูเสร็จปึ๊บความ
00:11:45 → 00:11:48 ที่มันไกลแล้วรถติดเนี่ยผมไปสายอืวันนั้น
00:11:48 → 00:11:50 ผมจำได้ว่าเป็นการแสดงโขนตอนที่เค้าเรียก
00:11:50 → 00:11:53 ว่าพญา
00:11:53 → 00:11:56 ฉันทัสอยากรู้ราเหรียญไปลองเสิร์ชหาดูนะ
00:11:56 → 00:12:00 พยาสันทัดตอนนั้นเนี่ยก็คือคือการแสดงนี้
00:12:00 → 00:12:04 ก็เป็นเคเเล่นเป็นพญา
00:12:04 → 00:12:06 ฉันทัสที่พระยา
00:12:06 → 00:12:10 ฉันทัสต้นไม้แล้วก็มีงูยักษ์มาอะไรประมาณ
00:12:10 → 00:12:12 เงี้ยนะเรื่องราวจริงๆเป็นยังไงผมก็จำไม่
00:12:12 → 00:12:16 ค่อยได้แต่ว่าวันนั้นเนี่ยพอเราไปสายนะ
00:12:16 → 00:12:19 พี่อ้อยผมไปสายร่วมครึ่งชั่วโมงอ่ะอืการ
00:12:19 → 00:12:22 แสดงเเริ่มไปแล้วไงค่ะแล้วผมจอดรถผมรีบ
00:12:22 → 00:12:25 ตาีตาเหลือเข้ามาในสตูดิโอแบบแล้วผมก็พูด
00:12:25 → 00:12:30 กับน้องที่รับบัตรข้างหน้าบโหขออภัยด้วย
00:12:30 → 00:12:31 นะมาสายอะไรอย่างเงี้ยแล้วเราก็แสดงความ
00:12:31 → 00:12:35 แบบรู้สึกมาสายอ่ะมันมันพลาดการแสดงไป
00:12:35 → 00:12:38 ตั้งครึ่งชั่วโมงอ่ะอน้องที่รับบัตรหน้า
00:12:39 → 00:12:42 ง่ายเบอกว่าพี่พี่ไม่ต้องกังวลพี่ไม่ได้
00:12:42 → 00:12:46 พลาดอะไรเลยหึออเรามาสายตั้งครึ่งชั่วโมง
00:12:46 → 00:12:48 อือแล้วทำไมบอกว่าเราไม่ได้พลาดอะไรเลย
00:12:48 → 00:12:53 ค่ะแสดงว่าเขาเริ่มช้ารึหรือยังไงเออหรือ
00:12:53 → 00:12:55 ไอ้ครึ่งชั่วโมงผ่านไปเนี่ยมันไม่ได้มี
00:12:55 → 00:12:58 คุณค่าขนาดนั้นเลยเหรออถึงก็เราไม่ได้
00:12:58 → 00:13:01 พลาดอะไรเลยเหรอเงี้ยอแต่เราก็เลยสงสัย
00:13:01 → 00:13:05 เฉยๆแต่เราก็เข้าไปนะคนดูเนี่ยสตูดิโอ
00:13:05 → 00:13:08 เค้าไม่ได้ใหญ่มากเค้าบรรจุคนได้ประมาณ
00:13:08 → 00:13:12 ซักประมาณซัก 30 40 ไม่เกินนี้อือฮึผม
00:13:13 → 00:13:15 เข้าไปทหลังผมก็นั่งดูแถวหลังเลยพี่อ้อย
00:13:15 → 00:13:20 ค่ะแล้วผมก็นั่งดูโชว์อือดูซักแป๊บนึงภาพ
00:13:20 → 00:13:23 ที่ผมเห็นก็คือเขาคแสดงเป็นพญาฉันทัดอ
00:13:23 → 00:13:26 นั่งอยู่ใต้ต้นไม้แล้วมีงูใหญ่กำลัง
00:13:26 → 00:13:30 เลื้อยมาพันกายเาค่ะแต่ว่าว่าภาพที่เห็น
00:13:30 → 00:13:35 คือทุกอย่างมันสโลว์โมชั่นแบบ 1 สวนรมาก
00:13:35 → 00:13:41 เลยอ่ะคือช้ามากคือสมมุติว่าพี่อ้อลองนึก
00:13:41 → 00:13:44 ถึงภาพว่ามีคนคนึงนะนั่งอยู่ใต้ต้นไม้นะ
00:13:44 → 00:13:47 ค่ะแล้วมีงูยักษ์มาเลื้อยมาหาเค้าเนี่ย
00:13:47 → 00:13:52 ค่ะแล้วมาพันรอบกายเ้าเนี่ยค่ะมันก็ภาพ
00:13:52 → 00:13:55 ที่เห็นปกติประมาณเนะแต่สิ่งที่เขาแสดง
00:13:55 → 00:14:00 โดยใช้ทักษะโขนก็คือผมเห็นภาพเแบบมือเค้า
00:14:00 → 00:14:03 เนี่ยจับอยู่ที่งูยักษ์ซึ่งเป็นแบบเป็น
00:14:03 → 00:14:07 โมเดลงูใหญ่ๆเนี่ยแล้วเขาก็ค่อยๆเคลื่อน
00:14:07 → 00:14:11 มือที่จับงูยักษ์เนี่ยอือผ่านหน้าเข้าไป
00:14:11 → 00:14:16 อย่างช้าแบบช้ามากๆแบบอคือเรียกว่าสมมุติ
00:14:16 → 00:14:19 ว่างืองูเ้าใช้สมมุติว่าเใช้มือขวาจับงู
00:14:19 → 00:14:23 นะอแล้วงูเนี่ยกำลังเลื้อยมาด้านซ้าย
00:14:23 → 00:14:27 เนี่ยค่ะระยะเวลาจากที่งูมือที่เขาจับงู
00:14:27 → 00:14:31 อยู่แล้วเลื้อยมาฝั่งซ้ายค่ะมือซ้ายนะแค่
00:14:31 → 00:14:34 เยนะค่ะเนี่ยผมเคลื่อนให้พี่อ้อยดูตอนนี้
00:14:34 → 00:14:37 นะคุณผู้ฟังค่ะใช้เวลาเท่าไหร่เนี่ยเงี้ย
00:14:37 → 00:14:40 เสี้ยววิเสี้ยววินาทีใช่มั้ยแต่ภาพที่
00:14:40 → 00:14:43 เห็นที่เา้าแสดงวันนั้นเนี่ยแค่เนี้ยเป็น
00:14:43 → 00:14:47 เป็นหลายนาทีเป็นหลายนาทีอืรวมๆ 10 นาที
00:14:47 → 00:14:52 อ่ะหืผมก็ดูเฮ้ยเกิดอะไรขึ้นวะทำไมมันช้า
00:14:52 → 00:14:56 ขนาดนี้นะอือๆๆแล้วเดูด้วยความสงสัยค่ะ
00:14:56 → 00:14:58 คือโชว์เค้าทั้งโชว์เนี่ยเป็นการเคลื่อน
00:14:58 → 00:15:03 ไหวแคแค่เนั่งอยู่งูมาพันรอบตัวเแล้วงู
00:15:03 → 00:15:07 เลื้อยไปเอแค่นี้ออทั้งสิ้นเนี่ยกินเวลา
00:15:07 → 00:15:12 เป็นชั่วโมงออฮะแล้วเราก็นั่งดูอยู่แป๊บ
00:15:12 → 00:15:16 นึงเราเนี่ยมาด้วยอาการรีบว่าค่ะเรามาช้า
00:15:16 → 00:15:21 แล้วเราพลาดแต่ภาพที่เห็นเนี่ยมันช้ามาก
00:15:21 → 00:15:24 ปุ๊บเนี่ยพี่อ้อยค่ะเราก็เริ่มมาอยู่ที่
00:15:24 → 00:15:28 ลมหายใจเราอปึ๊บหัวใจเราที่เต้นเร็วแล้ว
00:15:28 → 00:15:32 แรงตว่าเรามาช้าเนี่ยมันค่อยๆช้าลงช้าลง
00:15:32 → 00:15:36 ช้าลงอ่าจนเรานิ่งเลยแล้วเราก็อยู่กับตัว
00:15:36 → 00:15:40 เองออแล้วเราก็ดูสิ่งนั้นไปเรื่อยๆออแล้ว
00:15:40 → 00:15:43 เราก็สัมผัสถึงว่าเอ้ยตอนนี้เรานิ่งลง
00:15:43 → 00:15:46 แล้วอืไอ้อาการรีบเมื่อกี้แล้วก็แบบแบบ
00:15:46 → 00:15:49 เฮ้ยมาช้าเราพลาดแล้วอะไรเงี้ยหายไปหมด
00:15:49 → 00:15:51 เลยค่อหายอกลายเป็นความนิ่ง
00:15:51 → 00:15:55 แล้วแล้วเราก็อยู่กับตัวเองเลยอย่างเงี้ย
00:15:55 → 00:15:59 ปึ๊บอพอแสดงจบมาพี่อ้ด้วยความสงสัยว่า
00:15:59 → 00:16:02 เฮ้ยมันโชว์อะไรวะเนี่ยค่ะแต่เรายังรู้
00:16:02 → 00:16:05 สึกถึงความแตกต่างระหว่างเราตอนที่เรามา
00:16:05 → 00:16:10 อืแล้วเราเรารีบเราหัวใจเต้นเร็วเรารู้
00:16:10 → 00:16:12 สึกเสี่ยงตายที่พลาดอะไรอย่างเงี้ยแล้ว
00:16:12 → 00:16:16 เรารู้สึกถึงความนิ่งแล้วก็ตรงกันข้ามกับ
00:16:16 → 00:16:21 ตอนที่เรามาเลยอ่าอารมณ์ยังคทนนี่แบบงงๆ
00:16:21 → 00:16:24 ยังอยู่ในอาการงงแต่ว่าที่เด่นชัดมากเลย
00:16:24 → 00:16:29 คือความแตกต่างของตัวเราเองปึ๊บพอจบปุ๊บ
00:16:29 → 00:16:32 เขาแสดงจบเก็เดินออกมาโค้งอแล้วเก็บอกว่า
00:16:32 → 00:16:36 เอ่อการแสดงจบแล้วนะอือแต่ถ้าเกิดใครอยาก
00:16:36 → 00:16:40 จะอยู่เสวนากับเา้าต่อเนี่ยเยินดีออผม
00:16:40 → 00:16:44 พุ่งออกไปเลยอืออกไปคุยกับเค้าเลยค่ะบอก
00:16:44 → 00:16:48 คุณพิเชษมันเกิดอะไรขึ้นน่ะแล้วผมก็เล่า
00:16:48 → 00:16:51 ให้เขาคฟังแบบเนี้ยเมื่อกี้ผมมาช้าค่ะแต่
00:16:51 → 00:16:55 ว่าน้องอ่ะเบอกว่าผมไม่ได้พลาดอะไรค่ะพอ
00:16:55 → 00:16:58 ผมเข้ามาผมก็เลยรู้ว่าอ๋อที่เราไม่พลาด
00:16:58 → 00:16:59 อะไรเพราะว่า
00:16:59 → 00:17:01 มันไม่มีอะไรมากหรอกแต่ว่ามันดำเนินไป
00:17:01 → 00:17:05 อย่างช้ามากค่ะค่ะจนกระทั่งเรามันไม่พ
00:17:05 → 00:17:07 พลาดอะไรเข้าใจแล้วค่ะแต่เรารู้สึก
00:17:08 → 00:17:11 ว่ามันเกิดอะไรขึ้นแล้วในที่สุดเราเรารู้
00:17:11 → 00:17:13 สึกตรงกันข้ามกว่าตอนที่เรามาเรานิ่งมาก
00:17:13 → 00:17:18 อะไรเงี้เขบอกว่าคุณรู้มยว่าสิ่งที่คุณ
00:17:18 → 00:17:21 รู้สึกน่ะอันนี้คือความตั้งใจของผม
00:17:21 → 00:17:26 อืเขาบอกว่าผมออยากทำโชว์นี้เพื่อบอกคน
00:17:26 → 00:17:31 ว่าคนทุกวันนี้เพี่อ้อยค่ะมาดูโชว์หรือ
00:17:31 → 00:17:37 ว่าดูหนังดูละครดูทีวีไปดูโชว์ของน้องหมี
00:17:37 → 00:17:41 เนยเนี่ยอแล้วอ่ะทุกคนเนี่ยดูแล้วก็ชื่น
00:17:41 → 00:17:44 ชอบแล้วก็กระโดดเข้าไปอยู่ตรงนั้นดูแล้ว
00:17:44 → 00:17:49 มันอินน่ะอือฮึเข้าไปอินกับสิ่งนั้นน่ะอ
00:17:49 → 00:17:52 แต่ไอ้การดูแล้วมันเออดูแล้วมันอินเนี่ย
00:17:52 → 00:17:55 ก็คือว่าคุณเข้าไปอินสิ่งนั้นเนี่ยหมาย
00:17:55 → 00:17:58 ความว่าคุณเอาออกไปจากตัวเองนะอ๋อ
00:17:59 → 00:18:01 แล้วก็บอกว่านี่คือผลที่เกิดขึ้นกับคนใน
00:18:01 → 00:18:06 สังคมปัจจุบันก็คือเราโดนสื่อทุกอย่างรอบ
00:18:06 → 00:18:09 ตัวเนี่ยลากเราไปอินกับสิ่ง
00:18:09 → 00:18:14 นั้นแล้วมันทำให้เราอ่ะเอาออกไปจากตัว
00:18:14 → 00:18:17 เองแล้วสิ่งนั้นเนี่ยกไอ้อาการของการไป
00:18:17 → 00:18:20 อินกับข้างนอกตัวแล้วเอาออกไปจากตัวเอง
00:18:20 → 00:18:24 เนี่ยมันส่งผลเสียอย่างมากต่อชีวิตเราเลย
00:18:24 → 00:18:27 อือหือโดยที่เราไม่รู้ตัวอย่างที่น้องคน
00:18:27 → 00:18:30 นั้นน่ะอือเฮ้ยทำไมเราถึงเป็นอย่างงี้วะ
00:18:30 → 00:18:32 ทำไมเราถึงหงุดหงิดทำไมเราถึงเสียใจทำไม
00:18:32 → 00:18:35 เราถึงเศร้าถึงซึมเศร้าทำไมเราถึงอ
00:18:36 → 00:18:38 อันเนี้ยมันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจากนี้แต่
00:18:38 → 00:18:41 เราไม่รู้ตัวค่ะแต่น้องคนนั้น
00:18:41 → 00:18:46 น่ะโชคดีที่เอ๊ะใช่ใช่ๆแล้วมันทำให้เา้า
00:18:46 → 00:18:50 หลุดออกไปจากตรงนั้นอือแล้วพอพี่อ้อยเล่า
00:18:50 → 00:18:54 ผมนึกถึงเลยเออแต่เราเนี่ยเรู้เรื่องนี้
00:18:54 → 00:18:57 จากการไปดูโชว์ที่เค้าตั้งใจจะสอนเราแต่
00:18:57 → 00:18:59 ว่ามันต้องบอกว่ามัน
00:18:59 → 00:19:02 แนวความคิดเ้ามันลึกล้ำมากพี่อ้อยออค่ะ
00:19:02 → 00:19:05 สุดยอดแต่เค้าสรุปคือเหมือนกับที่พี่อ้อย
00:19:05 → 00:19:09 นำเสนอวันนี้เลยค่ะคนในยุคนี้เนี่ยเราแวด
00:19:09 → 00:19:14 ล้อมไปด้วยสื่อเทคโนโลยีอือเอ่อทันสมัยอ
00:19:14 → 00:19:17 เอ่อเต็มไปหมดเลยเนี่ยอือทั้งหมดนั้น
00:19:17 → 00:19:19 เนี่ยทำกับเราเรื่อง
00:19:20 → 00:19:24 เดียวให้เราดึงเราไปอินกับเขาอินกับเขาอื
00:19:24 → 00:19:29 แล้วเขอได้รับผลดีจากสิ่งนั้นอืใช่ๆใช่
00:19:29 → 00:19:32 เออแต่เราออกจากออกจากตัวเราเองแล้วไปอิน
00:19:32 → 00:19:34 กับสิ่งนั้นนะมันเกิดผลเสียกับตัวเราแต่
00:19:34 → 00:19:37 เราไม่รู้ออือนะอันนี้พูดถึงในมิติของ
00:19:37 → 00:19:41 ด้านที่ไม่ดีนะแต่ยังด้านของหมี่น้องเนิน
00:19:41 → 00:19:44 เนี่ยเออคนดูแล้วก็สบายใจอะไโอเคก็ก็ได้
00:19:44 → 00:19:47 ประโยชน์ทั้ง 2 ฝ่ายอ่าประมาณนึงใช่ค่ะ
00:19:47 → 00:19:51 ค่ะแต่ว่าโอ้โหดูดิตอนที่ดูแล้วมันอินเ
00:19:51 → 00:19:53 เนี่ยมันทำให้เราเห็นแล้วแบบเข้าใจเลยนะ
00:19:53 → 00:19:54 พี่อ้อย
00:19:54 → 00:19:59 อืแล้วก็ผมไม่แน่ใจว่าพี่อ้อยเคยเห็นอีก
00:19:59 → 00:20:02 อย่างที่พอพี่อ้อยพูดถึงนะผมเคยเห็นว่า
00:20:02 → 00:20:06 บางทีไอ้อาการดูแล้วมันอินเนี่ยพี่อ้อย
00:20:06 → 00:20:10 เคยเห็นคนที่ดูละครเราอินป่ะอุ๊ยเอ่อพี่
00:20:10 → 00:20:15 นี่แหละค่ะสวมมีนางนางเอกค่ะน้ำตาเอเออตก
00:20:16 → 00:20:20 อะไรอย่างเงี้ยแบบว่าด้วยแต่ก็มีมีตมีเคส
00:20:20 → 00:20:23 ตลกๆนะเออๆๆเคสตลกคืออะไรฮยังมีเวลาเล่า
00:20:23 → 00:20:25 ใช่มคได้ๆตอนนี้เนี่ยยังเหลือเวลาอีก 4-5
00:20:25 → 00:20:28 นาทีฮโอเหรอคะก็ก็เป็นน้องแม่บ้านที่บ้าน
00:20:28 → 00:20:32 ค่ะออก็พวกที่บ้านอ่ะจะชอบดูรายการแข่งทำ
00:20:32 → 00:20:36 อาหารเออๆเออแล้วเวลาแบบแข่งกันเนี่ยมัน
00:20:36 → 00:20:39 จะต้องถูกเค้าเรียกว่าอะไรนะเอ่อบีบ
00:20:39 → 00:20:42 เรื่องเวลาอะไรเงี้ยบีบเรื่องเวลาแบบให้
00:20:42 → 00:20:44 เวลาเท่านี้ให้เวลาเท่านี้อะไรอย่างเงี้ย
00:20:44 → 00:20:47 แล้วพอเวลาเหลือน้อยๆอ่ะอือเอ่อพิธีกรเขา
00:20:47 → 00:20:51 จะชอบมาถามเป็นยังไงคะตอนนี้ทำมั่นใจแค่
00:20:51 → 00:20:54 ไหนอะไรน้องแม่บ้านบอกโฮ้ยมาถามอยู่ได้
00:20:54 → 00:20:58 เค้ายิ่งรีบอยู่เดี๋ยวทำไม่เสร็จจัดเออ
00:20:58 → 00:21:01 คือคืออินนี่คืออินแบบนึงอะไรอย่างเงี้ย
00:21:01 → 00:21:04 เออแต่ว่าอันนั้นก็เป็นสิ่งที่รายการเขา
00:21:04 → 00:21:07 สร้างขึ้นมาให้ให้คนดูมันนะเออประมาณนั้น
00:21:07 → 00:21:12 ค่ะก็ขำน้องเออเออคราวนี้ก็คืออันนี้ไง
00:21:12 → 00:21:16 เห็นป่ะนี่คือสื่อหน้าที่เก็คือทำยังไงก็
00:21:16 → 00:21:18 ได้เอันนั้นเนี่ยเสร้างขึ้นมาไม่ใช่โดย
00:21:18 → 00:21:21 บังเอิญโดยตรงใจแล้วเเดีไซน์เออกแบบมาให้
00:21:21 → 00:21:25 ผมใชเพื่ออะไรเพื่อให้คนดูอ่ะดูแล้วมัน
00:21:25 → 00:21:28 อินใช่แล้วกรณีนี้ไม่ใช่อินธรรมดาอินจัด
00:21:28 → 00:21:33 เลยถึงขั้นแบบโวยโกรธโมโหเลยอะไรอย่าง
00:21:33 → 00:21:36 เงี้ยใช่มั้ยโใช่แล้วเราก็จะเห็นว่ามีคน
00:21:36 → 00:21:39 จำนวนมากพี่อ้อยเห็นมั้ยดูละครน่ะแล้วอิน
00:21:39 → 00:21:43 จัดน่ะออือแล้วก็ส่งผลต่อชีวิตจริงก็คือ
00:21:43 → 00:21:46 เกลียดตัวร้ายมากเลยไงออใช่แล้วเวลาที่
00:21:46 → 00:21:50 ตัวร้ายไปซื้อของที่ตลาดนี่จะโดนน้ำ
00:21:50 → 00:21:54 ทุเรียนแต่มันจริงค่ะแปลกเลยอ่ะเพราะว่า
00:21:54 → 00:21:57 ได้ยินดาราที่ให้สัมภาษณ์อ่ะเขาจะบอกว่า
00:21:57 → 00:22:00 เออเครู้สึกประสบความสำเร็จอที่ทำให้คน
00:22:00 → 00:22:03 น่ะเกลียดเได้เออเออเพราะนั่นเป็นหน้าที่
00:22:03 → 00:22:06 เค้าไงใช่ๆเออแล้วเทำสำเร็แต่เราอ่ะดัน
00:22:06 → 00:22:09 เค้าเรียกว่าอะไรไปอินเกินอันนั้นเขาทำ
00:22:09 → 00:22:13 หน้าที่ของเขาดีแล้วแต่เราอ่ะดันไปอิน
00:22:13 → 00:22:17 เกินสิ่งที่ควรจะเป็นอ่าใช่แล้วก็ส่งผล
00:22:17 → 00:22:20 เสียต่อตัวเองต่อตัวเองต่อวิถีชีวิตของ
00:22:20 → 00:22:23 จริงที่ไม่ได้อยู่ในสื่อะอย่าเงี้ใช่
00:22:23 → 00:22:25 เพราะฉะนั้นก็คุณผู้ฟังครับลองเราลองมา
00:22:25 → 00:22:28 นึกดูว่าในชีวิตเราเนี่ยเราเราโดนขับ
00:22:28 → 00:22:32 เคลื่อนด้วยอาการดูแล้วมันอินมั้ยอืเออ
00:22:32 → 00:22:34 แล้วผมผมชอบมากเลยนะที่พี่ออยเล่าให้ฟัง
00:22:34 → 00:22:37 ปุ๊บเนี่ยมันเนื่องจากว่ามันเป็นกรณี
00:22:37 → 00:22:40 ศึกษาที่ทำให้เราเห็นชัดเจนเลยว่าดูแล้ว
00:22:40 → 00:22:43 มันอินเนี่ยมันเกิดจากอะไรมันเป็นยังไง
00:22:44 → 00:22:47 แล้วผลมันเป็นยังไงอือแล้วที่ชอบที่สุด
00:22:47 → 00:22:49 เลยก็คือว่ามัน
00:22:49 → 00:22:53 มีกระบวนการหรือว่าวิธีในการที่ทำให้เรา
00:22:53 → 00:22:56 หลุดออกจากสิ่งนั้นด้วยค่ะเออมันแบบว่า
00:22:56 → 00:23:00 ไม่ใช่แต่นำเสนอแต่ปัญญหานะออย่างน้องคน
00:23:00 → 00:23:03 นั้นเนี่ยให้เห็นชีวิตเค้าหรือสิ่งที่พี่
00:23:03 → 00:23:08 อ้อยเอามาเล่าเนี่ทำให้เห็นทั้งครบอ่ะค่ะ
00:23:08 → 00:23:12 ภาพภาพเต็มทั้งครบนะฮะว่าค่ะอินแล้วส่งผล
00:23:12 → 00:23:16 ยังไงออแล้วจุดพลิกอยู่ตรงไหนจุดพลิก
00:23:16 → 00:23:19 เมื่อกี้อยู่ตรงที่ว่านึกขึ้นไปได้นะอ
00:23:19 → 00:23:23 เอ๊ะเออเอ๊ะเฮ้ยเอ๊ะเอ๊ะนั่นคือมีสติกลับ
00:23:23 → 00:23:26 มานะพี่ีค่ะเอเอแล้วก็กลับมารอดด้วยเหตุ
00:23:26 → 00:23:30 ผลว่าเออเนเรารักเค้าขนาดนี้นะแต่อาเจริง
00:23:30 → 00:23:34 ๆเค้าไม่รู้จักเราเลยว่ะใช่ไอ้นี่มัน
00:23:34 → 00:23:38 เปลี่ยนจากความอินนะเป็นจุกๆไงไม่รู้นะ
00:23:38 → 00:23:41 ใช่ค่ะเออๆแล้วเค้าเก่งมากอ่ะที่เค้าหัก
00:23:41 → 00:23:46 ดิบเลยอ่ะออใช่ป่ะค่ะแล้วก็รอดมาได้นะ
00:23:46 → 00:23:49 ครับรอดมาได้ค่ะโอ้โหคุณผู้ฟังครับค่ะเรา
00:23:49 → 00:23:52 จะได้ประโยชน์จาก podcast ตอนนี้สัญกรรม
00:23:52 → 00:23:56 ความสุขตอนนี้นะว่าลองสำรวจตัวเองว่าเรา
00:23:56 → 00:24:00 อินกับอะไรบ้างอืที่แบบอินจัดๆเลยนะแล้ว
00:24:00 → 00:24:04 มันส่งผลต่อพฤติกรรมต่ออารมณ์ความรู้สึก
00:24:04 → 00:24:07 เราอแล้วในในเชิงลบเนี่ยยังไงบ้างแล้วเรา
00:24:07 → 00:24:11 จะรอดกับมาได้ยังไงสติเลยครับค่ะอ่าแล้ว
00:24:11 → 00:24:13 ก็ลองดูนะครับค่ะวันนี้รายการศัลยกรรม
00:24:13 → 00:24:17 ความสุขผมพี่วีนะครับแล้วก็พี่อ้อยก็ต้อง
00:24:17 → 00:24:22 ลาไปก่อนนะครับสวัสดีครับสวัสดี
00:24:22 → 00:24:25 ค่ะติดตามรายการทางเว็บไซต์และ
00:24:25 → 00:24:28 แอปพลิเคชันของไย PBS podcast spotify
00:24:28 → 00:24:31 soundcloud Google podcast Apple
00:24:31 → 00:24:34 podcast และ YouTube Channel Thai PBS
00:24:34 → 00:24:38 podcast Thai PBS podcast View the
00:24:38 → 00:24:40 world via The Voice
00:24:40 → 00:24:46 [เพลง]