00:00:00 → 00:00:02 จริงๆเนี่ยแบ่งเป็น 3 เรื่องแพทย์เป็น

00:00:02 → 00:00:04 ห่วง

00:00:04 → 00:00:07 ผู้ป่วยไม่รู้สึกอะไรเลยคือไม่เป็นห่วง

00:00:07 → 00:00:09 เลยอันที่ 2 คือ

00:00:09 → 00:00:13 แพทย์ไม่รู้สึกห่วงแต่ผู้ป่วยห่วงมากกลัว

00:00:13 → 00:00:16 จะเป็นนู่นกลัวจะเป็นหนี้ผมพูดไปหมดแล้ว

00:00:16 → 00:00:21 นะเราไปนั่งฟังดูบทก่อนๆนี้กลัวเป็นโรค

00:00:21 → 00:00:24 เลื้อยแดงกลัวเป็นนะมีความคิดอยู่ในสมอง

00:00:24 → 00:00:27 อยู่ตลอดเวลากลัวเป็นนู่นแล้วก็กลุ่มที่ 3

00:00:27 → 00:00:30 คือแพทย์เองก็ไม่เป็นห่วงผู้ป่วยแทบจะไม่

00:00:30 → 00:00:35 รู้ด้วยซ้ำแต่ยากเป็นห่วง

00:00:35 → 00:00:38 สวัสดีครับเจอกันใหม่วันอาทิตย์กับ

00:00:38 → 00:00:41 mindset health care Series ที่ทำให้

00:00:41 → 00:00:46 เราช่วยให้เราหายป่วยได้มากขึ้นนอกจากการ

00:00:46 → 00:00:48 วินิจฉัยและได้ยาที่ถูกต้องแล้วคือการ

00:00:48 → 00:00:51 ปรับไมเสร็จของเราอาทิตย์นี้ก็ต่อจาก

00:00:51 → 00:00:53 อาทิตย์ที่แล้วนะฮะเรามาดูกันว่า

00:00:53 → 00:00:56 อยากหายป่วยจริงๆแล้วเราป่วยจริงหรือ

00:00:56 → 00:00:59 เปล่าหรือญาติเราเป็นห่วงนะอาทิตย์ที่

00:00:59 → 00:01:01 แล้วผมมาเล่าให้ฟังแล้วผมเกริ่นไปบ้างละ

00:01:01 → 00:01:02 ว่า

00:01:02 → 00:01:05 ในชีวิตจริงหมอจะเจอคนไข้ประมาณ 3 แบบก็

00:01:05 → 00:01:09 คือแพทย์เป็นห่วงแต่ผู้ป่วยรู้สึกเฉยๆเลย

00:01:09 → 00:01:12 ไม่เห็นมีอะไรเลยอันที่ 2 คือแพทย์ไม่รู้

00:01:12 → 00:01:14 สึกอะไรเลยแต่ผู้ป่วยรู้สึกมากกลัวเป็น

00:01:14 → 00:01:16 นู่นกลัวเป็นนี่

00:01:16 → 00:01:20 กลุ่มที่ 3 คือกลุ่มที่ทั้งแพทย์เองก็รู้

00:01:20 → 00:01:22 สึกไม่เห็นมีอะไรนี่ตรวจร่างกายแล้วซัก

00:01:22 → 00:01:25 ประวัติแล้วไม่เจออะไรผู้ป่วยก็บอกก็ไม่

00:01:25 → 00:01:28 เห็นมีอะไรเลยหมอก็แค่จาม 2-3 ครั้งแต่

00:01:28 → 00:01:32 ลูกนี่แหละหลานนี่แหละที่เป็นห่วงกลัวมาก

00:01:32 → 00:01:35 จะเป็นนู่นเป็นนี่แล้วพามาวันนี้เรามาคุย

00:01:35 → 00:01:39 กันเรื่องเมื่อญาติเป็นห่วงหรือคนดูแล

00:01:39 → 00:01:41 เป็นห่วงถ้าทำยังไง

00:01:41 → 00:01:44 ก็เจตนาเหมือนกันนะครับอยากให้เราเข้าใจ

00:01:44 → 00:01:49 มันเสร็จว่าเออมีแนวคิดอย่างนี้มีความรู้

00:01:49 → 00:01:52 สึกอย่างนี้เพราะว่าถ้าสติมาปัญญาเกิดเรา

00:01:52 → 00:01:54 ก็อาจจะหายป่วยได้นะครับไม่แปลกหรอกครับ

00:01:54 → 00:01:58 บางทีเราเรารักพ่อแม่เราเรารักคนในบ้าน

00:01:58 → 00:02:03 เรานะฮะพอเราอ่านเราเสพอะไรอย่างนี้พอเรา

00:02:03 → 00:02:05 กลับไปดูญาติเราก็มีอาการอย่างนี้เรารีบ

00:02:05 → 00:02:08 ขอตรวจก่อนเพื่อความสบายใจอันนี้เป็นอะไร

00:02:08 → 00:02:12 ที่โอเคครับผมว่ามัน proactive ดีนะไม่

00:02:12 → 00:02:14 ต้องรอให้ป่วยหนักนี่เห็นด้วยเลยครับเห็น

00:02:14 → 00:02:19 ด้วยแต่แต่เมื่อไหร่ที่มันเป็นมากมันจะ

00:02:19 → 00:02:22 เริ่มไม่ Healthy แล้วมันจะเริ่มเป็นเป็น

00:02:22 → 00:02:25 อะไรที่มีความทุกข์ละเป็นมากในที่นี้หมาย

00:02:25 → 00:02:26 ถึงว่า

00:02:26 → 00:02:32 ลูกหลานเป็นห่วงหรือกังวลมากว่าพ่อแม่

00:02:32 → 00:02:36 หรือญาติจะมีโรคอันตรายหรืออะไรครับดัง

00:02:36 → 00:02:41 นั้นทุกอย่างจะต้องรีบหาตั้งแต่เนิ่นๆมา

00:02:41 → 00:02:45 ดูตัวอย่างอย่างที่บอกนะว่าลองลองเปิด

00:02:45 → 00:02:48 ความคิดเปิดมุมมองดู

00:02:48 → 00:02:51 เจตนาของผมคือทำยังไงให้เรา

00:02:51 → 00:02:55 มีสติทำยังไงให้เราอดทุกข์หรือหายป่วยได้

00:02:55 → 00:02:58 นะครับถ้าคิดว่านี่คือหนึ่งในสาเหตุที่ทำ

00:02:58 → 00:02:59 ให้เราทุกข์

00:02:59 → 00:03:03 ลองฟังดู

00:03:03 → 00:03:07 มีคุณลุงท่านหนึ่งเกษียณละเดิมทีอยู่การ

00:03:07 → 00:03:11 ไฟฟ้าคุณลูกเนี่ยเป็นอาจารย์น่ารักมากอัน

00:03:11 → 00:03:17 นี้ต้องชื่นชมเลยเขาดูแลพ่อแม่ดีมากคือคำ

00:03:17 → 00:03:20 ว่ากตัญญูเนี่ยผมว่าอาจจะน้อยไปนะครับ

00:03:20 → 00:03:25 เพราะทุ่มเทมากในการดูแลพ่อแม่ไม่ใช่แค่

00:03:25 → 00:03:28 ใส่เงินอย่างเดียวเขาใส่ใจด้วยใส่กายด้วย

00:03:28 → 00:03:31 นะ

00:03:31 → 00:03:36 ทีนี้คุณพ่อท่านนี้มาปรึกษาเรื่องนะครับ

00:03:36 → 00:03:40 ก็สุดท้ายก็รักษาจนแทบจะดีแต่สถานการณ์

00:03:40 → 00:03:45 คือว่าลูกเนี่ยจะไวจะไวต่ออาการพ่อมาก

00:03:45 → 00:03:46 เช่น

00:03:46 → 00:03:50 เนี่ยหมอวันนี้พามาเพราะว่าเมื่อวานเนี่ย

00:03:50 → 00:03:57 คุณพ่อจาม 3 ทีติดต่อกัน

00:03:57 → 00:03:59 นั่งอยู่ห้องข้างๆ

00:03:59 → 00:04:03 ได้ยินพ่อจำลุกขึ้นมาดูพรุ่งนี้ไปหาหมอ

00:04:03 → 00:04:08 พ่อก็มองหน้าลูกพ่อแค่จามเฉยๆไม่ได้พ่อ

00:04:08 → 00:04:11 เดี๋ยวไปให้หมอเขาตรวจก่อนมีอะไรหรือ

00:04:11 → 00:04:16 เปล่ากลับมากำเริบอีกหรือเปล่าผมว่ามุม

00:04:16 → 00:04:19 มองของลูกนะก็คือตรวจตั้งแต่เนิ่นๆเลย

00:04:19 → 00:04:23 อย่ารอให้กำเริบแล้วเดี๋ยวรักษานานนะก็พา

00:04:23 → 00:04:24 มา

00:04:24 → 00:04:28 จะเห็นว่าพอมาเจอแพทย์ก็สักประวัติถ้า

00:04:28 → 00:04:31 เกิดอะไรขึ้นก่อนหน้านี้ตอนเย็นเป็นยังไง

00:04:31 → 00:04:35 ทำอะไรอยู่อยู่ดีๆจากก็อาจจะตรงไปตรงมา

00:04:35 → 00:04:38 อาจจะนั่งดูทีวีอาจจะช่วงนี้หน้าฝนอาจจะ

00:04:38 → 00:04:43 มีคัดจมูกนิดหน่อยตามมา 3 ทีไม่รู้มีฝุ่น

00:04:43 → 00:04:45 มีอะไรหรือเปล่าแต่หลังจากนั้นก็โอเค

00:04:45 → 00:04:48 แพทย์ก็ซักประวัติตรวจร่างกายแล้วโอเคไม่

00:04:48 → 00:04:51 มีอะไรปลอดโรคจมูกก็ดียุบบวมไม่ได้บวมน่า

00:04:51 → 00:04:53 เกลียด

00:04:53 → 00:04:58 แต่ลูกเป็นห่วงแล้วทำไมมาโรงพยาบาลเหรอ

00:04:58 → 00:04:59 [เพลง]

00:04:59 → 00:05:02 คือลูกเขาโกรธกลัวว่าเดี๋ยวพ่อจะกลับมา

00:05:02 → 00:05:05 กำเริบใหม่ก็เลยพามางั้นสถานการณ์นี้เป็น

00:05:05 → 00:05:09 ยังไงให้ก็รู้สึกไม่น่าจะมีอะไรลูกก็รู้

00:05:09 → 00:05:12 สึกคนไข้ก็รู้สึกไม่มีอะไรแต่ลูกชายกัน

00:05:12 → 00:05:16 หมดนะสถานการณ์เช่นนี้ไม่มีอะไรครับก็

00:05:16 → 00:05:21 โอเคแต่ถ้าผ่านไป 3 วันแต่สมมุติสมมุติ

00:05:21 → 00:05:25 ผ่านไป 3 วันเราก็กังวลอยู่ตลอดเวลานั่ง

00:05:25 → 00:05:28 มองพ่อแม่อยู่ตลอดเวลาเขาจะมีอาการอย่าง

00:05:28 → 00:05:30 อื่นหรือเปล่ากังวลหรือเปล่าเราก็จะเป็น

00:05:30 → 00:05:31 นู่นหรือเปล่า

00:05:31 → 00:05:35 อันนี้จะทำให้เราลำบากอันนี้จะทำให้เรา

00:05:35 → 00:05:39 ไม่สบายคือเราต้องยอมรับว่าบางทีโรค

00:05:39 → 00:05:40 เรื้อรังอ่ะมันก็

00:05:40 → 00:05:44 วัน 3 วันดีสี่วันร้ายได้โดยเฉพาะพวกโรค

00:05:44 → 00:05:46 ภูมิแพ้ตามประกาศอะไรเงี้ยถึงแม้เรารักษา

00:05:46 → 00:05:49 แล้วตามหลักในการรักษาโรคภูมิแพ้หรือโรค

00:05:49 → 00:05:53 เรื้อรังเนี่ยแพทย์เขาจะช่วยใช้ยาให้มัน

00:05:53 → 00:05:56 ประคองได้ดีที่สุดอาจจะไม่ใช่ 3 วันดีสี่

00:05:56 → 00:05:59 วันร้ายอาจจะเป็น 6 วันดี 1 วันอะไรนะ

00:05:59 → 00:06:34 หรือ

00:06:34 → 00:06:49 [เพลง]

00:07:59 → 00:08:03 เราจะได้ทำมาหากินแบบแบบจิตใจอิสระหน่อย

00:08:03 → 00:08:05 ไม่งั้นวันๆเราเป็นห่วงพ่อแม่อยู่ตลอด

00:08:05 → 00:08:08 เวลาเนี่ยมันก็ทำให้เราเดินหน้าลำบากผม

00:08:08 → 00:08:10 เข้าใจนะมันเป็นงาน

00:08:10 → 00:08:15 งานหนักนะดูแลคนคนนึงเนี่ยนะก็แต่ก็ขอ

00:08:15 → 00:08:19 ชื่นชมนะครับว่าเราทุ่มเทให้กับพ่อแม่แต่

00:08:19 → 00:08:20 เรา

00:08:20 → 00:08:24 ต้องแยกให้ออกว่าเส้นที่มันแบ่งระหว่าง

00:08:24 → 00:08:28 ความมากเกินหรือความพอดีคืออะไรนี่ผมเอง

00:08:28 → 00:08:30 ก็ตอบไม่ได้หรอกครับแต่ว่าจากประสบการณ์

00:08:30 → 00:08:33 ที่เราเห็นเราก็อยากจะบอกประมาณนี้เอาไป

00:08:33 → 00:08:35 ใช้ได้กับหมอทุกคนเอาไปใช้ได้กับทุก

00:08:35 → 00:08:38 สถานการณ์นะครับวันนี้หวังว่าคงเห็น

00:08:39 → 00:08:42 ประโยชน์กับ topic นี้นะฮะแล้วเดี๋ยว

00:08:42 → 00:08:45 อาทิตย์หน้าเจอกันใหม่สวัสดีครับ

00:08:45 → 00:08:53 [เพลง]