00:00:00 → 00:00:03 This is Thai PBS Podcast. Ve the

00:00:03 → 00:00:06 world by the voice

00:00:06 → 00:00:08 >> ถ้าเกิดทั้งงานเป็นความสุขการพักผ่อนก็

00:00:08 → 00:00:11 เป็นความสุขส่วนใหญ่คนที่ทั้งงานสุขและ

00:00:11 → 00:00:13 พักผ่อนสุขไม่ค่อยมีปัญหาการกลับมาทำงาน

00:00:14 → 00:00:15 จะไม่ใช่ความทุกข์แต่ส่วนใหญ่ที่มักจะ

00:00:15 → 00:00:18 เป็นปัญหากันคือตัวงานมีภาวะความเครียดมี

00:00:18 → 00:00:20 ความไม่สนุกบางอย่างแล้วมันย้อนแย้งกัน

00:00:21 → 00:00:22 มากอ่ะแต่ว่าพอกลับมาทำงานสักพักนึง

00:00:22 → 00:00:24 มนุษย์เราจะเริ่มปรับตัวเข้ากับความจริง

00:00:24 → 00:00:27 ตรงหน้าอ่าไอ้ความที่เราเคยจดจำได้ว่าไป

00:00:27 → 00:00:29 เที่ยวสนุกๆเนี่ยมันจะเริ่มจางไปละแล้วพอ

00:00:29 → 00:00:31 ทำไปเรื่อยๆปั๊บสมองเราตัวเราก็จะค่อยๆ

00:00:31 → 00:00:34 ปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อมนั้นเองยิ่งเรา

00:00:34 → 00:00:36 ไปคิดโหยหากับการท่องเที่ยวที่เพิ่งจบไป

00:00:36 → 00:00:38 มากเท่าไหร่เรายิ่งทรมานกับตอนนี้มากขึ้น

00:00:38 → 00:00:39 เท่านั้นอึ

00:00:39 → 00:00:41 >> แต่ถ้าเกิดมันมีการงานมีสิ่งที่เราต้อง

00:00:41 → 00:00:43 ใส่ใจมากขึ้นเราอาจจะเลิกเลิกคิดถึงอดีต

00:00:43 → 00:00:48 ที่ผ่านมาและสนใจแค่ทำปัจจุบันให้ดี

00:00:48 → 00:00:51 >> ฟังทุกเรื่องสุขภาพอัปเดตทุกโรคภัยฟังราย

00:00:51 → 00:00:55 การโรงหมอกับดิฉันสุรีพรวงษ์สถิตพรค่ะ

00:00:55 → 00:00:58 >> This is Thai PBS Podcast

00:00:58 → 00:01:01 >> วันนี้นะคะคุณผู้ฟังเราจะมาพูดคุยกันนะคะ

00:01:01 → 00:01:04 หลังจากวันหยุดยาวแล้วเนี่ยนะคะพอหยุดยาว

00:01:04 → 00:01:07 ๆหลายๆวันมาแล้วเนี่ยต่อเนื่องกันไปเนี่ย

00:01:07 → 00:01:10 3-4 วันเนี่ยแล้วจะต้องกลับมาทำงานน่ะ

00:01:10 → 00:01:14 รู้สึกแบบเฮ้ยไม่อยากไปทำงานเลยอยากหยุด

00:01:14 → 00:01:18 ต่อมันหมดใจหมดไฟหมดอารมณ์หมดๆเอออารมณ์

00:01:18 → 00:01:21 ประมาณนี้เลยนะคะอาการแบบนี้คืออะไรเป็น

00:01:21 → 00:01:24 ยังไงคุยกับดร.สุวุฒิวงธาสวัสดิ์น

00:01:24 → 00:01:27 จิตวิทยาการปรึกษาค่ะสวัสดีค่ะคุณเออ

00:01:27 → 00:01:29 >> ครับสวัสดีครับคุณดีสวัสดีครับคุณผู้ฟัง

00:01:29 → 00:01:33 >> อาการของหลังหยุดยาวที่ไม่อยากมาทำงาน

00:01:33 → 00:01:34 >> โอ๊ย

00:01:34 → 00:01:37 >> ตอนนี้แค่เสาร์อาทิตย์ไม่พอแล้วนะถ้ารู้

00:01:37 → 00:01:40 สึกว่าสัปดาห์ไหนได้หยุด 3 วันไอ้วันสุด

00:01:40 → 00:01:42 ท้ายของการทำงานก่อนหยุดน่ะมันจะแบบเฮ้ย

00:01:42 → 00:01:44 พรุ่งนี้เราจะได้หยุดแล้วเอออีกนิดเดียว

00:01:45 → 00:01:47 อีกอึดใจเดียวอีกครึ่งวันอีกเเริ่มนับ

00:01:47 → 00:01:48 เป็นรายชั่วโมง

00:01:48 → 00:01:50 >> พอเสร็จตอนเย็นดีใจจังเลยได้หยุดแล้ว

00:01:50 → 00:01:53 เงี้ยเฮ้ยอาการมันหนักไปเปล่าไม่รู้เนาะ

00:01:53 → 00:01:55 >> ผมว่าไม่ใช่แค่ 3 วันนะบางทีมันมีเทศกาล

00:01:55 → 00:01:56 ช่วงแบบสงกรานต์

00:01:56 → 00:01:57 >> เออหยุด

00:01:57 → 00:01:59 >> ช่วงหยุดยาวบางครั้ง 4-5 วัน

00:01:59 → 00:02:00 >> ใช่ชอบมาก

00:02:00 → 00:02:01 >> หรืออาจจะเป็นปีใหม่

00:02:01 → 00:02:01 >> อือฮึ

00:02:02 → 00:02:03 >> เออแล้วยิ่งถ้าเกิดมีช่วงไหนที่แบบหยุด

00:02:03 → 00:02:05 ตั้งแต่วันอะไรนะศุกร์เสาร์อาทิตย์

00:02:05 → 00:02:07 >> แล้วพอข้ามไปสัปดาห์หน้าเนี่ยอาจจะเจอแบบ

00:02:07 → 00:02:09 ขั้นกลางแบบหยุด 3 วัน

00:02:09 → 00:02:09 >> เออ

00:02:09 → 00:02:12 >> แล้วก็แบบมีหัวท้ายนิดนึงแล้วลายหยุด

00:02:12 → 00:02:14 เพิ่มหยุดยาวไปเลย 7-8 วันอย่างเงี้ยฮะ

00:02:14 → 00:02:16 >> เออบางคนสามารถทำอย่างนั้นได้มันเป็น

00:02:16 → 00:02:19 อาการของแบบว่ารู้สึกแบบหมดไฟหมดใจหมดมัน

00:02:19 → 00:02:20 ไม่อยาก

00:02:20 → 00:02:22 >> มันเหมือนกับแล้วไม่ค่อยมีเรี่ยวแรงไม่

00:02:22 → 00:02:22 อยากกับบันธ

00:02:22 → 00:02:23 >> อยากหยุดต่อ

00:02:23 → 00:02:24 >> อือยากหยุดต่อจังเลย

00:02:24 → 00:02:29 >> อือันเนี้ยในเชิงทางวิชาการเลยนะมันคือ

00:02:29 → 00:02:32 อาการแบบไหนมันมีชื่อเฉพาะหรือแบบนิยาม

00:02:32 → 00:02:32 ของมันเลยมั้ยอ่ะ

00:02:32 → 00:02:35 >> อ่าชื่อมันถ้าเราเรียกกันแบบให้เข้าใจ

00:02:35 → 00:02:37 ง่ายๆก็คือ Post Holiday Blues เป็น

00:02:37 → 00:02:39 ความรู้สึกหดหู่ซึมเศร้าหลังจากหยุดยาว

00:02:39 → 00:02:42 Hiday ซึ่งแน่นอนครับเราผมคิดว่าหลายๆคน

00:02:42 → 00:02:46 มีประสบการณ์สัมผัสภาวะแบบนี้มาบ่อยครั้ง

00:02:46 → 00:02:47 >> อือ

00:02:47 → 00:02:49 >> บางทีบางทีหยุดสั้นหยุดยาวแล้วแต่มันมี

00:02:49 → 00:02:51 เหมือนกันนะที่คนบางคนทำงานวันศุกร์แล้ว

00:02:51 → 00:02:53 ก็ดีใจจังเลยเสร็จงานวันศุกร์และ

00:02:53 → 00:02:54 >> เออ

00:02:54 → 00:02:55 >> อ่าพักเสาร์อาทิตย์

00:02:55 → 00:02:58 >> พอวันอาทิตย์กลางคืนปั๊บจะเริ่มประสาทกิน

00:02:58 → 00:03:00 >> ไม่อยากไม่อยากเริ่มวันจันทร์เลย

00:03:00 → 00:03:02 >> เออฟังแล้วหดหูจริงๆด้วยอ่ะ

00:03:02 → 00:03:04 >> ใช่ครับแต่แน่นอนวันนี้เราคุยเรื่องหลัง

00:03:04 → 00:03:05 หยุดยาวแสดงว่ามันอาจจะไม่ใช่แค่เสาร์

00:03:05 → 00:03:07 อาทิตย์ที่มันเป็นการหยุดประจำอ

00:03:07 → 00:03:08 >> อหยุดไอ้เสาร์อาทิตย์หยุดประจำอ่ะมันก็

00:03:09 → 00:03:10 รู้สึกแบบนึงอยู่แล้วแต่พอมันได้หยุดมาก

00:03:10 → 00:03:11 กว่านั้นน่ะ

00:03:11 → 00:03:12 >> มากกว่านั้น

00:03:12 → 00:03:15 >> มันจะรู้สึกแบบโอ๊ยแฮปปี้แล้วยิ่งถ้าเกิด

00:03:15 → 00:03:17 >> ในวันหยุดยาวนั้นเนี่ยคุณผู้ฟังเป็นมั้ย

00:03:17 → 00:03:20 คะที่เราวางแผนที่จะไปเที่ยวไหนมันจะยิ่ง

00:03:20 → 00:03:23 รู้สึกแบบโอ้ตื่นเต้นจังฉันมีที่ที่ฉัน

00:03:23 → 00:03:24 อยากไป

00:03:24 → 00:03:26 >> ดีใจมีแรงมีพลังทำงานในสัปดาห์นั้นก่อนจะ

00:03:26 → 00:03:28 หยุดยาวพอหยุดยาวเสร็จปุ๊บเฮ้ยวันหยุด

00:03:28 → 00:03:29 ผ่านไปเร็วเวอร์

00:03:29 → 00:03:30 >> ถูกพลาดไปแล้ว

00:03:30 → 00:03:33 >> เออทุกคนมันถูกพลาดความสุขไปแล้ว

00:03:33 → 00:03:34 >> จริง

00:03:34 → 00:03:35 >> ใช่ครับ

00:03:35 → 00:03:36 >> เพราะั้นจริงๆแล้วเรื่องสาเหตุมันชัดเจน

00:03:36 → 00:03:39 ครับว่ามันเกิดขึ้นจากการที่ตัวเราได้ไป

00:03:39 → 00:03:42 สัมผัสประสบการณ์อีกชุดนึงประสบการณ์ช่วง

00:03:42 → 00:03:45 ทำงานคือชุดนึงประสบการณ์หลังจากที่เรา

00:03:45 → 00:03:47 ไม่ได้ทำงานเนี่ยแล้วไปเที่ยวเนี่ยมันคือ

00:03:47 → 00:03:48 ประสบการณ์อีกชุดนึง

00:03:48 → 00:03:49 >> ครับอ่า

00:03:49 → 00:03:52 >> เพราะงั้นรสชาติความรู้สึกความสัมผัสและ

00:03:52 → 00:03:54 แม้กระทั่งเอ่อเขาเรียกว่าความเป็นตัวของ

00:03:54 → 00:03:55 ตัวเอง

00:03:55 → 00:03:57 >> ไม่เหมือนกันเลยในการที่เราทำงานเนี่ย

00:03:57 → 00:04:00 ครับเราจะเจอกับงานที่อต้องบอกงี้เเรียก

00:04:00 → 00:04:02 ว่าความคอนทสหรือความแย้งกันเนี่ยหรือ

00:04:02 → 00:04:05 ความแตกต่างมันจะสูงมากถ้าเกิดสมมุติว่า

00:04:05 → 00:04:07 การทำงานเป็นความทุกข์ทรมานของเราถ้า

00:04:07 → 00:04:10 สมมุติการทำอาชีพที่เราทำอยู่เป็นความ

00:04:10 → 00:04:10 ทุกข์ทรมาน

00:04:10 → 00:04:11 >> อ

00:04:11 → 00:04:14 >> ต้องอดทนต้องเจอการบี้งานบีบงานต้องมีการ

00:04:14 → 00:04:17 พยายามอยู่ให้เป็นเล่นละครเพื่อให้แบบนาย

00:04:17 → 00:04:20 โอเคหรือว่าทีมโอเคมีการแบบต้องส่งงานลูก

00:04:20 → 00:04:22 ค้าที่ถูกบี้ถูกไล่เบี้ยมาให้

00:04:22 → 00:04:22 >> อ

00:04:22 → 00:04:25 >> มีแต่ความกดดันมีแต่ความทุกข์ความเครียด

00:04:25 → 00:04:28 >> อันเนี้ยจะยิ่งแตกต่างมากเมื่อเราไป

00:04:28 → 00:04:31 เที่ยววันหยุดเพราะงานเราไม่สามารถควบคุม

00:04:31 → 00:04:33 ได้และเราถูกกดทับจากงานแต่พอไปเที่ยว

00:04:33 → 00:04:36 ปั๊บเราเป็นตัวของตัวเองเรามีอำนาจในการ

00:04:36 → 00:04:39 กำหนดว่าฉันจะไปซ้ายไปขวาจะใช้เงินกับ

00:04:39 → 00:04:42 อะไรฉันจะไปอยู่ตรงไหนเป็นยังไงก็ได้แล้ว

00:04:42 → 00:04:44 เราไปในฐานะผู้ใช้บริการ

00:04:44 → 00:04:44 >> ค่ะ

00:04:44 → 00:04:47 >> ก็จะมีผู้ให้บริการเด็กเสิร์ฟบ้างเป็น

00:04:47 → 00:04:52 พนักงานโรงแรมเป็นคนให้บริการอ่าเทในขณะ

00:04:52 → 00:04:54 ที่เราอยู่ที่ทำงานเนี่ยเราอาจจะเซิคน

00:04:54 → 00:04:57 อื่นคนอื่นเป็นนายเราแต่ว่าการไปเที่ยว

00:04:57 → 00:04:59 การได้เป็นวันหยุดเราเป็นนายตัวเองแล้ว

00:04:59 → 00:05:02 เราได้เจอประสบการณ์ใหม่ๆที่ไม่จำเจบางที

00:05:02 → 00:05:04 การอยู่ที่ทำงานมันคือเจอสิ่งที่จำเจทำ

00:05:04 → 00:05:07 งานเดิมๆปัญหาเดิมๆแต่พอไปเที่ยวปั๊บเรา

00:05:07 → 00:05:09 รู้ว่าตรงไหนเป็นปัญหาเราไม่เข้าไปยุ่ง

00:05:09 → 00:05:10 >> ค่ะ

00:05:10 → 00:05:12 >> เราเลือกเฉพาะไปที่ที่ทำให้เราสบายใจมี

00:05:12 → 00:05:15 ความสุขล้วนๆเลยแล้วมันเป็นสิ่งที่ค่อน

00:05:15 → 00:05:17 ข้างแปลกใหม่มันถึงถูกเซตให้ทำในวันหยุด

00:05:17 → 00:05:20 เราแฮปปี้เป็นตัวเองสบายใจรู้สึกเบาจัง

00:05:21 → 00:05:23 เลยไม่ต้องเจอใครมานั่งไล่บี้ปัญหาที

00:05:23 → 00:05:26 เนี้ยมนุษย์นะครับโดยธรรมชาติอ่ะมันจะ

00:05:26 → 00:05:29 เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีการปรับตัวตามบริบท

00:05:29 → 00:05:31 และมนุษย์ไม่ใช่เป็นสิ่งมีชีวิตที่แบบจุ

00:05:31 → 00:05:34 ปุ๊บปั๊บปรับตัวได้เร็วมันจะมีช่วงทรช

00:05:34 → 00:05:36 หรือช่วงเปลี่ยนผ่านของการปรับตัว

00:05:36 → 00:05:36 >> ค่ะ

00:05:36 → 00:05:38 >> ลองนึกภาพเหมือนคนย้ายบ้านนะครับจากเดิม

00:05:38 → 00:05:40 เราเคยอยู่เขตนี้มาก่อนจู่ๆเราย้ายบ้านไป

00:05:40 → 00:05:41 อยู่อีกหลังนึง

00:05:41 → 00:05:42 >> ค่ะ

00:05:42 → 00:05:43 >> แรกๆมันจะมีความไม่ชินน่ะ

00:05:43 → 00:05:44 >> เออใช่

00:05:44 → 00:05:46 >> เฮ้ยเราไม่เคยแบบนั่งอยู่ตรงนี้แบบหรือ

00:05:46 → 00:05:48 อาศัยที่นี่ในชุมชนนี้เท่าไหร่อ

00:05:48 → 00:05:51 >> การทำงานเหมือนกันเราปรับตัวให้กับงาน

00:05:51 → 00:05:54 ประจำที่เราทำจู่ๆวันนึงมันถูกคัดปึ๊บ

00:05:54 → 00:05:55 เปลี่ยนไปเป็นการท่องเที่ยวที่เป็นชีวิต

00:05:56 → 00:05:58 อีกแบบนึงแต่ว่าการเปลี่ยนจากทุกข์ไปสุข

00:05:58 → 00:06:00 เนี่ยส่วนใหญ่ไม่ค่อยยากมันจะแฮปปี้

00:06:00 → 00:06:01 >> เออ

00:06:01 → 00:06:03 >> ปัญหาคือเปลี่ยนจากสุขกลับมาทุกข์นี่แหละ

00:06:03 → 00:06:04 เออ

00:06:04 → 00:06:05 >> กลับมาเจอเรื่องเดิม

00:06:05 → 00:06:06 >> ไอ้ตรงนี้ปัญหา

00:06:06 → 00:06:08 >> ไอ้ตรงเนี้ยคือสิ่งที่คนเลยไม่ค่อยไม่

00:06:08 → 00:06:10 ค่อยรู้สึกดีเวลากลับมาทำงานที่ผมย้ำ

00:06:11 → 00:06:12 เรื่องงานไม่มีความสุขตรงเนี้ยเป็นส่วน

00:06:12 → 00:06:15 สำคัญเพราะว่าสมมุติถ้าคนเขารู้สึกว่างาน

00:06:15 → 00:06:17 เป็นส่วนหนึ่งของความสุขของเขาอ่าและงาน

00:06:17 → 00:06:19 มันเป็นสิ่งที่แบบเป็นมิชหรือเป็นภารกิจ

00:06:20 → 00:06:22 ที่ทำให้ชีวิตเขาก้าวหน้าแล้วเขารักงาน

00:06:22 → 00:06:25 มากบางทีคนที่ไปเที่ยวนานๆอาจจะรู้สึกไม่

00:06:25 → 00:06:27 อยากเที่ยวต่อละเขาจะเริ่มคิดถึงงาน

00:06:27 → 00:06:29 >> บุย

00:06:29 → 00:06:32 >> มีนะมีคนที่รู้สึกว่าความสุขของเขาคือการ

00:06:32 → 00:06:34 ได้เห็นความก้าวหน้าในอาชีพการงานและการ

00:06:34 → 00:06:36 เห็นที่เงินที่มั่งมั่งคั่งขึ้นมั่นคง

00:06:36 → 00:06:39 ขึ้นนั่นแสดงว่าตัวการงานเป็นตัวแทนคุณ

00:06:39 → 00:06:40 ค่าของเขา

00:06:40 → 00:06:40 >> อื

00:06:40 → 00:06:43 >> แต่แน่นอนเมื่อเกิดจุดที่หยุดพักเค้าก็จะ

00:06:43 → 00:06:45 รู้ว่าเออเป็นมนุษย์มานานมันก็ต้องพัก

00:06:45 → 00:06:45 บ้างแหละ

00:06:46 → 00:06:46 >> อ่าฮะ

00:06:46 → 00:06:48 >> ถูกมั้ครับบางทีออฟฟิศอาจจะปิดหรืออะไรก็

00:06:48 → 00:06:49 แล้วค่ะ

00:06:49 → 00:06:52 >> หรืออาจจะรู้สึกว่าตัวเเองก็เป็นคนที่ไม่

00:06:52 → 00:06:54 ได้จัดเวลาพักให้ตัวเองเพราะฉะนั้นช่วง

00:06:54 → 00:06:56 ฮอลิเดย์ช่วงวันหยุดช่วงวันหยุดยาวเนี่ย

00:06:56 → 00:06:58 มันเป็นเหมือนกับอ่ะงั้นเราก็ทำตาม

00:06:58 → 00:07:00 ธรรมเนียมเหมือนหลักปฏิบัติที่คนทั่วไปเ

00:07:00 → 00:07:02 ทำกันคือหยุดยาวแล้วก็ไปพักบ้างใช้โอกาส

00:07:02 → 00:07:05 ตามวาระนี่แหละคนกลุ่มนี้เขาก็จะไปเที่ยว

00:07:05 → 00:07:07 ตามพักผ่อนตามสบายแต่เขาจะไม่ได้แบบรู้

00:07:07 → 00:07:10 สึกถึงขนาดซึมเศร้าหดหู่เวลากลับมาทำงาน

00:07:10 → 00:07:10 อือ

00:07:10 → 00:07:10 >> ฮึ

00:07:10 → 00:07:13 >> เพราะเขารู้ดีว่าตัวงานตัวอาชีพเขาเป็น

00:07:13 → 00:07:16 สิ่งที่มีคุณค่าและเป็นสิ่งที่เขามีใจให้

00:07:16 → 00:07:16 มันจริงๆ

00:07:16 → 00:07:17 >> อื

00:07:17 → 00:07:20 >> อ่าอย่างเช่นของผมเงี้ยนะครับผมเองก็จะมี

00:07:20 → 00:07:22 ช่วงที่รู้สึกว่าพอเริ่มเที่ยวนานจะเริ่ม

00:07:22 → 00:07:25 รู้สึกแบบไม่ได้เป็นประโยชน์โอห

00:07:25 → 00:07:26 >> มีเหมือนกันนะ

00:07:26 → 00:07:26 >> เหรอ

00:07:27 → 00:07:29 >> แต่แน่นอนผมไม่ได้มองว่าการเที่ยวไม่เป็น

00:07:29 → 00:07:30 ประโยชน์นะผมมองว่าการเที่ยวพักผ่อนเป็น

00:07:30 → 00:07:31 ประโยชน์

00:07:31 → 00:07:31 >> อือ

00:07:31 → 00:07:33 >> แต่พอจุดนึงที่มันเริ่มนานเกินไปอ่ะผมจะ

00:07:33 → 00:07:36 รู้สึกว่ามันเหมือนแบบเริ่มฟุ่มเฟือย

00:07:36 → 00:07:38 เริ่มใช้เงินเยอะไปเริ่มรู้สึกว่าแบบอ๋อ

00:07:38 → 00:07:39 >> เวลามันหายทิ้งไป

00:07:39 → 00:07:41 >> อมันมีค่าใช้จ่าย

00:07:41 → 00:07:43 >> มันมีค่าใช้จ่ายในขณะที่ตัวผมเนี่ยอาจจะ

00:07:43 → 00:07:45 มีความสนุกกับงานบางอย่างที่รู้สึกว่า

00:07:46 → 00:07:48 เฮ้ยการที่เราทำงานเนี่ยในฐานะฟรีแลนซ์

00:07:48 → 00:07:49 อย่างเงี้ยนะครับเราไม่ใช่มนุษย์เดือน

00:07:49 → 00:07:49 เนาะ

00:07:49 → 00:07:50 >> อือ

00:07:50 → 00:07:52 >> เพราะงั้นทุกครั้งที่เกิดการนัดหมายมันก็

00:07:52 → 00:07:54 จะมีรายรับที่เข้ามา

00:07:54 → 00:07:54 >> ค่ะ

00:07:54 → 00:07:56 >> อ่าแต่ถ้าเกิดเป็นมนุษย์เงินเดือนเนี่ยจะ

00:07:56 → 00:07:59 เจอปัญหาบ่อยคือเอ่อเหมือนกับจะกลับไปทำ

00:07:59 → 00:08:02 งานตอนไหนก็ได้เงินเท่าเดิมอ่ะเดี๋ยวก็

00:08:02 → 00:08:02 ได้เงินเท่าเดิมอ่ะ

00:08:02 → 00:08:03 >> เออฮ

00:08:03 → 00:08:05 >> อ่าแต่ของผมนี่คือทุกครั้งที่ขยับตัวได้

00:08:05 → 00:08:07 ทำงานได้เกิดการนัดหมายมันจะเกิดรายได้

00:08:07 → 00:08:09 เพราะฉะนั้นผมก็จะมีความรู้สึกดีใจทุก

00:08:10 → 00:08:11 ครั้งที่ได้เกิดการทำงาน

00:08:11 → 00:08:12 >> อื

00:08:12 → 00:08:13 >> อ่าแล้วมากกว่านั้นคืองานเราก็เป็นงานที่

00:08:13 → 00:08:16 เรารู้สึกมีคุณค่าเราชอบมันในการมานั่ง

00:08:16 → 00:08:18 แบบคิดวิเคราะห์ขบคิดเรื่องชีวิตคนให้คน

00:08:18 → 00:08:21 ได้แบบแตกฉ่ายเรื่องชีวิตตัวเองมากขึ้น

00:08:21 → 00:08:23 หรือถ้าเรามีโปรเจคที่รู้สึกว่าอยากจะแบบ

00:08:23 → 00:08:25 ทำอะไรบางอย่างที่มันเป็นโครงการที่สำคัญ

00:08:25 → 00:08:25 มากๆ

00:08:25 → 00:08:26 >> ค่ะ

00:08:26 → 00:08:28 >> แล้วเราเห็นความสนุกกับการเติบโตอันนั้น

00:08:28 → 00:08:28 >> อือฮึ

00:08:28 → 00:08:31 >> อ่ะบางทีเราอาจจะแบบไม่อยากใช้เวลากับการ

00:08:31 → 00:08:32 หยุดยาวนาน

00:08:32 → 00:08:32 >> ค่ะ

00:08:32 → 00:08:34 >> เพราะถ้ามันนานเกินไปไอ้โครงการที่เราจะ

00:08:34 → 00:08:36 สนุกสนานกับมันเนี่ยมันก็จะช้าลง

00:08:36 → 00:08:36 >> อื

00:08:36 → 00:08:38 >> อ่าเพราะงั้นตรงเนี้ยถ้าเกิดทั้งงานเป็น

00:08:38 → 00:08:41 ความสุขการพักผ่อนก็เป็นความสุขส่วนใหญ่

00:08:41 → 00:08:43 คนที่ทั้งงานสุขและพักผ่อนสุขไม่ค่อยมี

00:08:43 → 00:08:45 ปัญหาการกลับมาทำงานจะไม่ใช่ความทุกข์แต่

00:08:45 → 00:08:48 ส่วนใหญ่ที่มักจะเป็นปัญหากันคือตัวงานมี

00:08:48 → 00:08:50 ภาวะความเครียดมีความไม่สนุกบางอย่าง

00:08:50 → 00:08:51 >> ค่ะ

00:08:51 → 00:08:54 >> แล้วมันย้อนแย้งกันมากอ่ะภาพแห่งความสุข

00:08:54 → 00:08:57 กับภาพที่กลับมาเจอความทุกข์

00:08:57 → 00:08:57 >> เออ

00:08:57 → 00:09:00 >> เหมือนแบบฉันไม่อยากยอมรับความจริงเลยว่า

00:09:00 → 00:09:03 ฉันต้องมีชีวิตแบบนี้เหมือนเคยกินของ

00:09:03 → 00:09:05 อร่อยแล้วกลับมากินของไม่อร่อยมันก็แบบ

00:09:05 → 00:09:07 ไม่ได้ฉันเคยจดจำ

00:09:07 → 00:09:08 >> อ้าอ๋อ

00:09:08 → 00:09:09 >> บรรยากาศที่แบบ

00:09:09 → 00:09:12 >> อร่อยขนาดนี้ความสุขแบบนี้

00:09:12 → 00:09:14 >> อืเหมือนสมองเราจำจำเรื่องที่เป็นความสุข

00:09:14 → 00:09:17 อ่ะที่มันแฮปปี้ใช่เพราะฉะนั้น

00:09:17 → 00:09:19 มันปรับตัวมันยังปรับตัวไม่ได้เพราะ

00:09:19 → 00:09:22 ฉะนั้นมันเลยไม่ได้มีใครที่แบบหยุดยาว

00:09:22 → 00:09:24 เสร็จปั๊บกลับมาทำงานแล้วซึมเช่าตลอด

00:09:24 → 00:09:25 ชีวิต

00:09:25 → 00:09:27 >> เดี๋ยวมันก็จะมีวันหยุดให้หยุดอีก

00:09:27 → 00:09:29 >> เออเดี๋เดี๋ยวจะมีหยุดแต่ว่าพอกลับมาทำ

00:09:29 → 00:09:31 งานสักพักนึงมนุษย์เราจะเริ่มปรับตัวเข้า

00:09:31 → 00:09:34 กับความจริงความจริงตรงหน้าอ่าไอ้ความที่

00:09:34 → 00:09:36 เราเคยจดจำได้ว่าไปเที่ยวสนุกๆเนี่ยมันจะ

00:09:36 → 00:09:37 เริ่มจางไปละ

00:09:37 → 00:09:37 >> ค่ะ

00:09:37 → 00:09:39 >> แล้วมันก็จะเป็นข้อมูลชุดใหม่ที่อยู่ตรง

00:09:39 → 00:09:41 หน้าเราว่าเรามีงานต้องทำมีสิ่งที่ต้อง

00:09:41 → 00:09:42 ใส่ใจอยู่ตรงหน้า

00:09:42 → 00:09:43 >> อื

00:09:43 → 00:09:45 >> แล้วพอทำไปเรื่อยๆปั๊บสมองเราตัวเราก็จะ

00:09:45 → 00:09:48 ค่อยๆปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อมนั้นเอง

00:09:48 → 00:09:48 >> ค่ะ

00:09:48 → 00:09:50 >> ครับแล้วความรู้สึกแย่ก็จะค่อยๆเบาลงอ

00:09:50 → 00:09:52 >> อืแล้วก็รอวันหยุดใหม่

00:09:52 → 00:09:53 >> แล้วก็รอวันหยุดใหม่ใช่

00:09:53 → 00:09:54 >> ไม่คือในระหว่างทางเดี๋มันก็เจอเรื่องที่

00:09:55 → 00:09:57 แบบอ่าอาจจะทำให้รู้สึกดีขึ้น

00:09:57 → 00:10:00 >> หรือว่าบางทีก็อาจจะอ่ะเอาอีกแล้วเหรอ

00:10:00 → 00:10:00 >> ครับ

00:10:00 → 00:10:02 >> ความภาวะความกดดันความเครียดมันมาอีกแล้ว

00:10:02 → 00:10:04 หรอหรืออะไรอย่างงี้ใช่มั้คะคือมันเหมือน

00:10:04 → 00:10:06 ว่าเราก็ต้องปรับตัวกับทุกสิ่งเนาะเพราะ

00:10:06 → 00:10:08 ว่าก็เคยมีภาวะที่แบบว่า

00:10:09 → 00:10:12 >> ถ้าเป็นวันหยุดยาวแล้วไม่ได้ไปไหนก็จะรู้

00:10:12 → 00:10:15 สึกเฉาๆเพราะเราทำงานตลอด

00:10:15 → 00:10:15 >> อื

00:10:15 → 00:10:17 >> ทำงานตลอดเสาร์อาทิตย์ยังทำ

00:10:17 → 00:10:19 >> ใช่มั้ยมันก็เลยชินอยู่กับการทำงานหรือ

00:10:19 → 00:10:21 บางทีรู้สึกว่า

00:10:21 → 00:10:24 >> วันหยุดเสาร์อาทิตย์อ่ะเข้าไปนั่งทำงาน

00:10:24 → 00:10:26 ที่ทำงานน่ะแฮปปี้กว่าวันธรรมดา

00:10:26 → 00:10:27 >> สงบดีเงียบ

00:10:27 → 00:10:28 >> มันเงียบดี

00:10:28 → 00:10:28 >> อ

00:10:28 → 00:10:31 >> เราได้อยู่คนเดียวเราจะเปิดซีรีส์ไปด้วย

00:10:32 → 00:10:34 นั่งทำงานไปด้วยมันก็แฮปปี้มันไม่ต้องมา

00:10:34 → 00:10:37 นั่งแบบเออใครจะมองเราใครจะมาเดินผ่าน

00:10:37 → 00:10:40 โต๊ะแล้วแบบเหลือบตามองเราทำงานหรือไม่ทำ

00:10:40 → 00:10:43 งานกลับก่อนกลับช้ามาช้ามาหลังอะไรอย่าง

00:10:43 → 00:10:44 เงี้ยเออประมาณนั้น

00:10:44 → 00:10:46 >> ใช่ครับแสดงว่าในการทำงานบรรยากาศวัน

00:10:46 → 00:10:48 ธรรมดามันมีความท็อกสิคมีความเป็นมลพิษ

00:10:48 → 00:10:50 แต่ถ้าเกิดถ้าที่ทำงานมันค่อนข้างแบบ

00:10:50 → 00:10:52 healี้สนุกได้กลับไปเจอเพื่อน

00:10:52 → 00:10:53 >> อ่าฮะ

00:10:53 → 00:10:54 >> อ่ามันก็คงไม่ได้รู้สึกแย่เท่าไหร่

00:10:55 → 00:10:57 >> ใช่แล้วก็คงไม่ได้แบบมานั่งทำงานแบบช่วง

00:10:57 → 00:10:59 เงียบๆเสาร์อาทิตย์ทั้งที่จริงๆมันเป็น

00:10:59 → 00:11:01 วันหยุดแต่มันรู้สึกว่าแล้วอย่างี้เราจะ

00:11:01 → 00:11:04 ต้องทำยังไงได้บ้างอ่ะถ้าเกิดแบบเออเรา

00:11:04 → 00:11:06 ไม่ได้อยากอยู่ในภาวะแบบนี้ที่แบบหมดวัน

00:11:06 → 00:11:09 หยุดแล้วโอ๊ยฉันไม่อยากไม่ทำงานเลย

00:11:09 → 00:11:11 >> อืองอแง

00:11:11 → 00:11:14 >> เลยต้องบอกว่าสมมุติถ้าเราเป็นคนที่แบบมี

00:11:14 → 00:11:16 วิถีชีวิตที่งานอาจจะแบบมีความไม่สนุก

00:11:16 → 00:11:17 เท่าไหร่อย่างเงี้ยครับแล้วก็มีการท่อง

00:11:17 → 00:11:19 เที่ยวที่มันในความสุขของเรา

00:11:19 → 00:11:19 >> อื

00:11:19 → 00:11:22 >> อ่าสิ่งที่อาจจะแนะนำเบื้องต้นคือในช่วง

00:11:22 → 00:11:24 หยุดยาวอ่ะครับมันมันอาจจะมีช่วงที่เราไป

00:11:25 → 00:11:27 เที่ยวเล่นอะไรบางอย่างแต่ก่อนที่เราจะ

00:11:27 → 00:11:29 เริ่มกลับไปทำงานเนี่ยมันอาจจะมีวันสัก

00:11:29 → 00:11:32 วันนึงที่ให้เราแบบได้จูนตัวเองว่าพรุ่ง

00:11:32 → 00:11:34 นี้จะไปทำงานแล้วนะเราต้องเริ่มกลับมา

00:11:34 → 00:11:35 เตรียมตัวในการคิดเรื่องงาน

00:11:35 → 00:11:39 >> อ๋อคือแบบสมมุติถ้าหยุดสซัก 4 วัน 3 วัน

00:11:39 → 00:11:40 นั้นก็เที่ยวไป

00:11:40 → 00:11:41 >> อ่ะเที่ยว

00:11:41 → 00:11:42 >> อ่ะอีกวันนึงอ่ะอยู่กับตัวเองก่อน

00:11:42 → 00:11:43 >> อ่ะอยู่กับตัวเองก่อน

00:11:43 → 00:11:45 >> ปับจูนก่อนใช่มั้จูนอใช่ครับสิ่งนี้ก็จะ

00:11:45 → 00:11:47 พอช่วยได้เพราะไม่งั้นถ้าเกิดเที่ยว

00:11:47 → 00:11:51 แฮปปี้ 4 วันชั่ปึ๊บมารุ่งเช้าตื่นมาเจอ

00:11:51 → 00:11:55 นรกอย่างเงี้ยมันมันคอนทสมันภาพมันขัด

00:11:55 → 00:11:56 แย้งกันเกินไป

00:11:56 → 00:11:56 >> เออ

00:11:56 → 00:11:58 >> แต่ถ้าเกิดมีช่วงที่แบบเป็นบัฟเฟอร์เป็น

00:11:58 → 00:11:59 ช่วงที่แบบเปลี่ยนผ่าน

00:11:59 → 00:12:00 >> อือ

00:12:00 → 00:12:02 >> แบบ 3 วันอ่ะแล้ว 1 วันเราเตรียมตัวเรา

00:12:02 → 00:12:03 เตรียมคิดเรื่องงาน

00:12:03 → 00:12:06 >> สิ่งนี้อาจจะช่วยลดเค้าเรียกว่าลดความขัด

00:12:06 → 00:12:07 แย้ง

00:12:07 → 00:12:07 >> อื

00:12:07 → 00:12:10 >> ลดความเปลี่ยนผ่านที่มันโหดร้ายเกินไป

00:12:10 → 00:12:10 >> อือฮึ

00:12:10 → 00:12:12 >> ให้เป็นช่วงที่แบบค่อยๆเข้าร่องเข้ารอย

00:12:12 → 00:12:13 ได้ง่ายขึ้น

00:12:13 → 00:12:15 >> อืออันอันนี้คือยังเป็นภาวะที่ยังรู้สึก

00:12:15 → 00:12:18 ว่าเออกลับมาทำงานฉันก็ต้องปรับตัวแหละ

00:12:18 → 00:12:20 แต่มันเคยมีภาวะที่เป็นแบบว่าพอกลับไป

00:12:20 → 00:12:23 อยู่ในในอย่างเช่นสมมุติอยู่บ้านอยู่ต่าง

00:12:23 → 00:12:24 จังหวัดกลับบ้านไปเงี้ย

00:12:24 → 00:12:26 >> แล้วรู้สึกว่า

00:12:26 → 00:12:28 >> อยากกลับมาลาออก

00:12:28 → 00:12:31 >> อืครับซึ่งอันนี้กำลังสะท้อนว่าตัวอาชีพ

00:12:31 → 00:12:33 ตัวการงานที่เรากำลังทำอ่ะมันไม่ได้สร้าง

00:12:33 → 00:12:34 ความสุขให้เราจริงๆ

00:12:34 → 00:12:34 >> อื

00:12:34 → 00:12:36 >> อ่ะจริงๆเรื่องนี้ก็จะบอกเหมือนกันว่า

00:12:36 → 00:12:39 เหมือนที่ผมบอกครับว่าสมมุติถ้าตัวอาชีพ

00:12:39 → 00:12:40 เราแฮปปี้มีความสุข

00:12:41 → 00:12:41 >> อือฮึ

00:12:41 → 00:12:44 >> อ่าการท่องเที่ยวก็มีความสุขค่ะ

00:12:44 → 00:12:47 >> คนกลุ่มเนี้ยมักจะไม่ค่อยมีปัญหาอ่าเพราะ

00:12:47 → 00:12:49 มันเป็นความสุขคนละแบบแต่เป็นความสุขทั้ง

00:12:49 → 00:12:51 คู่ใช่

00:12:51 → 00:12:55 >> การที่เราเปลี่ยนจากนรกไปสวรรค์เช็คให้

00:12:55 → 00:12:56 มันเห็นภาพ

00:12:56 → 00:12:57 >> อือ

00:12:57 → 00:12:59 >> เออจากพื้นดินลงเหวอะไรเงี้ยจากฟ้าลงเหว

00:12:59 → 00:12:59 เงี้ยครับ

00:12:59 → 00:13:00 >> อ

00:13:00 → 00:13:02 >> แสดงว่าตัวการงานอาชีพที่เราทำอยู่มันมี

00:13:02 → 00:13:05 ความไม่น่าสนุกบางอย่างแน่ๆเราถึงรู้สึก

00:13:05 → 00:13:07 ว่ากลับมาแล้วมันไม่อยากกลับอ่ะ

00:13:07 → 00:13:09 >> เหมือนรู้อยู่แหละว่าอะไรรออยู่

00:13:09 → 00:13:12 >> อืครับทีนี้ประเด็นคือแต่ละคนมีทางเลือก

00:13:12 → 00:13:14 ในชีวิตไม่เหมือน

00:13:14 → 00:13:17 ถ้าสมมุติเราเป็นคนพอมีทางเลือกอ่ะเราอาจ

00:13:17 → 00:13:20 จะลองลองดูว่าเราจะมีอาชีพอื่นสายงานอื่น

00:13:20 → 00:13:22 หรือที่ทำงานอื่นไปนะ

00:13:22 → 00:13:22 >> อ

00:13:22 → 00:13:24 >> ที่เราได้เข้าไปอยู่ได้คลุกคลีแล้วรู้สึก

00:13:24 → 00:13:26 ว่าที่นี่มันแบบทำให้เรามีความสุขมากขึ้น

00:13:26 → 00:13:26 หน่อย

00:13:27 → 00:13:27 >> อือฮึ

00:13:27 → 00:13:30 >> อืแต่แน่นอนครับว่าในการที่เราเป็นลูก

00:13:30 → 00:13:32 จ้างเราเป็นพนักงานอย่างเงี้ยเราอาจจะไม่

00:13:32 → 00:13:34 ได้มีสิทธิ์เลือกอะไรมากมายเราก็อาจจะแค่

00:13:34 → 00:13:36 ได้แค่เลือกที่ทำงานที่มันน่าจะพอเป็นไป

00:13:36 → 00:13:39 ได้หรือใกล้เคียงที่สุดที่เราหวังว่าที่

00:13:39 → 00:13:41 เนี่ยจะเป็นที่ทำงานที่เรียกว่าให้

00:13:41 → 00:13:43 ประสบการณ์ที่ดีกับเราถ้าเราเลือกได้แล้ว

00:13:43 → 00:13:46 เจอที่นั่นอ่ะโอเคมันอาจจะทำให้เรารู้สึก

00:13:46 → 00:13:48 ว่าการไปเจอเพื่อนร่วมงานการไปเจอเจ้านาย

00:13:48 → 00:13:51 ที่เขาสอนเราเป็นมิตรกับเราอาจจะเป็นความ

00:13:51 → 00:13:53 สุขแบบนึงก็ได้เราอาจจะมีความเซ็งงานบ้าง

00:13:54 → 00:13:55 แต่จะไม่เซ็งคน

00:13:55 → 00:13:55 >> อ่า

00:13:55 → 00:13:57 >> อ่าแล้วสิ่งนี้มันก็จะทำให้ความแบบเเรียก

00:13:58 → 00:14:00 ว่าฟ้ากับเหวอ่ะมันลดลดใกล้กันเข้ามามาก

00:14:00 → 00:14:00 ขึ้น

00:14:00 → 00:14:01 >> อื

00:14:01 → 00:14:03 >> อ่าก็จะทรมานน้อยลงซึ่งอันนี้ต้องบอกว่า

00:14:03 → 00:14:05 ถ้าเรามีทางเลือกนะหรือถ้ามากกว่านั้นถ้า

00:14:05 → 00:14:08 เราเกิดแบบรู้ตัวแล้วว่าเฮ้ยเราค้นพบละ

00:14:08 → 00:14:11 จากการท่องเที่ยวจริงๆตัวเราเป็นคนรัก

00:14:11 → 00:14:14 อิสระตัวเรามีความรักเป็นตัวของตัวเองแต่

00:14:14 → 00:14:16 อาชีพที่เราทำอยู่มันไม่ได้ให้ความเป็น

00:14:16 → 00:14:18 ตัวเองเลยเราอาจจะเริ่มมานั่งคิดเรื่อง

00:14:18 → 00:14:21 เกี่ยวกับธุรกิจจริงๆก็ได้ครับว่าตัวเรา

00:14:21 → 00:14:23 จะทำอาชีพอะไรได้บ้างนะที่เราจะได้เป็น

00:14:23 → 00:14:25 นายตัวเองเราได้เป็นเจ้าของบางอย่างที่

00:14:25 → 00:14:27 เรามีสิทธิ์ในการตัดสินใจอ

00:14:27 → 00:14:29 >> เราได้ทำงานที่เราให้คุณค่าจริงๆโดยที่

00:14:29 → 00:14:31 ไม่ใช่ว่าคุณค่าที่คนอื่นยัดใส่เรานะแต่

00:14:31 → 00:14:34 เราเลือกงานที่เราให้คุณค่ากับมันจริงๆ

00:14:34 → 00:14:36 ถ้าเรามีต้นทุนเรามีความรู้แล้วแล้วเค้า

00:14:36 → 00:14:39 เรียกว่าตลาดเป็นไปได้จริงที่เราจะสามารถ

00:14:39 → 00:14:42 ขายสิ่งนี้หรือขายบริการสิ่งนี้ได้ผมก็

00:14:42 → 00:14:43 เชียร์ให้ทำ

00:14:43 → 00:14:43 >> อื

00:14:43 → 00:14:45 >> เออเพราะสุดท้ายมนุษย์ทุกคนน่ะครับมันมี

00:14:45 → 00:14:47 ความโหยหากันเป็นตัวของตัวเองอยู่แล้วโดย

00:14:47 → 00:14:48 ธรรมชาติ

00:14:48 → 00:14:48 >> ค่ะ

00:14:48 → 00:14:51 >> แต่เพียงแค่ว่าด้วยระบบสังคมที่เราเติบโต

00:14:51 → 00:14:55 มาครับมันจะพยายามบีบให้เราต้องปรับตัว

00:14:55 → 00:14:58 ให้ไม่เป็นตัวเองแต่อยู่ร่วมกับสังคมอยู่

00:14:58 → 00:15:01 ร่วมกับชุมชนได้เสมอแต่แน่นอนในใจเราจะ

00:15:01 → 00:15:03 เห็นความขัดแย้งในใจเสมอว่าเราไม่ได้อยาก

00:15:03 → 00:15:05 เป็นอย่างนั้นเสมอไปค่ะ

00:15:05 → 00:15:06 >> แต่มันต้องทำด้วยความจำเป็น

00:15:06 → 00:15:07 >> อื

00:15:07 → 00:15:09 >> อืนั่นคือสิ่งที่เป็นมาตลอดของชีวิตคนแม้

00:15:09 → 00:15:11 กระทั่งเราเข้าไปเรียนหนังสืออครับการ

00:15:11 → 00:15:13 เข้าไปเรียนอยู่ในชั้นเรียนชั้นนึงอ่ะคำ

00:15:13 → 00:15:16 ถามคือเรามีโอกาสได้เลือกเพื่อนหรือเปล่า

00:15:16 → 00:15:18 >> ก็เลือกได้นะจริงๆแล้วอ่ะ

00:15:18 → 00:15:20 >> แต่ในห้องนั้นจริงๆมันก็คือการจับฉลากที่

00:15:20 → 00:15:21 สูงมาให้ถูกมั้ยครับ

00:15:21 → 00:15:22 >> อ่าฮะนั่งใกล้

00:15:22 → 00:15:23 >> เราเราก็แค่ต้องเลือกเพื่อนเท่าที่อยู่ใน

00:15:23 → 00:15:25 ห้องนั้น

00:15:25 → 00:15:26 >> แต่เพื่อนที่เราสนิทที่สุดอาจจะอยู่ห้อง

00:15:26 → 00:15:27 อื่นก็ได้นะ

00:15:27 → 00:15:28 >> ใช่

00:15:28 → 00:15:30 >> เออบางทีถ้าเรารู้จักมากขึ้นเราอาจจะรู้

00:15:30 → 00:15:31 สึกสนิทกับเพื่อนกลุ่มอื่นมากกว่า

00:15:31 → 00:15:32 >> อื

00:15:32 → 00:15:34 >> เช่นเดียวกันครับในการทำงานบางครั้งเนี่ย

00:15:34 → 00:15:36 ไอ้การทำงานเนี้ยเรามาอยู่กับที่ทำงานที่

00:15:36 → 00:15:39 อาจจะเลือกเพื่อนได้ดีประมาณนึงเท่าที่

00:15:39 → 00:15:40 บริษัทนั้นจะให้เรา

00:15:40 → 00:15:42 >> เท่าที่องค์กรนั้นจะมีให้เรา

00:15:42 → 00:15:42 >> อ

00:15:42 → 00:15:45 >> แต่บางทีคนที่เราสบายใจที่สุดอาจจะไม่ได้

00:15:45 → 00:15:46 อยู่ในบริษัทหรือองค์กรเดียวกับเรา

00:15:46 → 00:15:47 >> ค่ะ

00:15:47 → 00:15:49 >> อ่าแต่ถ้าเราเป็นเจ้าของเราเป็นผู้ที่มี

00:15:49 → 00:15:52 สิทธิ์เลือกจริงๆเราอาจจะสามารถเลือกลูก

00:15:52 → 00:15:53 น้องได้เลือกเพื่อนร่วมงานเลือก

00:15:53 → 00:15:55 พาร์ทเนอร์ได้มากขึ้นไปอีก

00:15:55 → 00:15:55 >> อือ

00:15:55 → 00:15:57 >> หรือแม้กระทั่งเลือกจะไม่ต้องยุ่งกับใคร

00:15:57 → 00:16:00 ก็ได้เหมือนที่ผมเป็นก็คือเป็นฟรีแลนด์

00:16:00 → 00:16:02 ที่แบบไม่ได้มีเจ้านายไม่มีลูกน้องไม่มี

00:16:02 → 00:16:03 เพื่อนโรงงาน

00:16:03 → 00:16:06 >> ไม่ต้องมานั่งออฟฟิศที่แบบว่ามีเอ่อหลายๆ

00:16:06 → 00:16:07 แผนกอย่างงั้นนะเนาะ

00:16:07 → 00:16:09 >> ใช่ครับไม่ผมเลยไม่ได้มีความห่วงกังวล

00:16:09 → 00:16:12 เรื่องเกี่ยวเพื่อร่วมงานแล้วเวลาตัดสิน

00:16:12 → 00:16:15 ใจก็คือจะขึ้นกับเราว่าเราพร้อมเมื่อไหร่

00:16:15 → 00:16:17 พร้อมจะทำแค่ไหนสเกลหนักแค่ไหนแต่แน่นอน

00:16:17 → 00:16:20 อันนี้ก็จะแล้วแต่ประเภทของอาชีพอ

00:16:20 → 00:16:20 >> อื

00:16:20 → 00:16:22 >> อืเพราะละอาชีพมันมีความจำเป็นความหนัก

00:16:22 → 00:16:23 เบาไม่เท่ากัน

00:16:23 → 00:16:26 >> ออันนี้เพียงแค่ว่าการที่เราเห็นความไม่

00:16:26 → 00:16:27 ชอบบางอย่างหรือไม่มีความสุขบางอย่างใน

00:16:27 → 00:16:30 การงานเนี่ยมันอาจจะกำลังสะท้อนให้เรารู้

00:16:30 → 00:16:32 จักตัวเองมากขึ้นว่าสุดท้ายตัวเราลึกๆ

00:16:32 → 00:16:35 แล้วเป็นคนยังไงกันแน่ตัวเราเป็นคนที่จะ

00:16:35 → 00:16:37 มีความสุขเมื่ออยู่กับสิ่งใดกันแน่

00:16:37 → 00:16:37 >> อือฮึ

00:16:37 → 00:16:39 >> อ่าสิ่งเนี้ยก็จะสำคัญเพราะว่ามันจะเป็น

00:16:39 → 00:16:42 ลายแทงเป็นคำใบ้ไปสู่การเลือกวิถีชีวิต

00:16:42 → 00:16:42 ที่เราชอบ

00:16:42 → 00:16:45 >> อืเชื่อว่าคุณผู้ฟังที่ฟังอยู่ก็คงจะรู้

00:16:45 → 00:16:47 สึกได้แหละว่าอันไหนมันเป็นความสุขสำหรับ

00:16:47 → 00:16:50 ตัวเราถึงแม้ว่ามันต้องอยู่ภายใต้ของความ

00:16:50 → 00:16:52 รู้สึกว่าเออมันไม่ได้อยากกลับมาทำงาน

00:16:52 → 00:16:54 หรอกแต่มันต้องทำอ่ะแต่ก็จะหาวิธีที่ทำ

00:16:54 → 00:16:57 ให้ตัวเองมีความสุขได้เช่นแบบบางทีเราอาจ

00:16:57 → 00:17:00 จะรู้สึกว่าเออไม่ยุ่งกับใครก็เป็นความ

00:17:00 → 00:17:02 สุขอย่างนึงก็ทำงานของเราไป

00:17:02 → 00:17:04 >> แล้วก็พอถึงเวลาเลิกงานนั่นเป็นความสุข

00:17:04 → 00:17:05 ของเราละ

00:17:05 → 00:17:08 >> จะเดินไปห้างจะไปกินของอร่อย

00:17:08 → 00:17:10 >> หรือจะแบบกลับไปอยู่กับครอบครัวแล้วเป็น

00:17:10 → 00:17:12 ความสุขแบบนั้นมันอย่างน้อยมันยังมีความ

00:17:12 → 00:17:15 สุขอยู่ในณจุดนั้นอยู่มันไม่ได้แบบอยู่ใน

00:17:15 → 00:17:18 ความทุกข์กันตลอดแบบโอ้โห 24 ชมง

00:17:18 → 00:17:18 >> ใช่ครับ

00:17:18 → 00:17:19 >> ขนาดนั้นอะไรเนาะ

00:17:19 → 00:17:22 >> ใช่นี้ถ้าพูดถึงคนที่แบบอาจจะไม่ได้มีทาง

00:17:22 → 00:17:23 เลือกมากตะกี้เราพูดเรื่องคนมีทางเลือก

00:17:24 → 00:17:25 แล้ว

00:17:25 → 00:17:26 >> ทีนี้เป็นคนไม่มีทางเลือก

00:17:26 → 00:17:27 >> เออ

00:17:27 → 00:17:29 >> อ่าการกลับมาครับเหมือนที่ผมบอกมันจำเป็น

00:17:29 → 00:17:31 ต้องใช้เวลาในการปรับตัว

00:17:31 → 00:17:35 >> มันอาจจะยังรู้สึกแบบเหนื่อยเบลอสมอง

00:17:35 → 00:17:37 >> เป็นไปได้ให้เวลาครับก็ผมเชื่อว่าคนที่

00:17:37 → 00:17:40 กลับมาก็เป็นอย่างี้ทุก

00:17:40 → 00:17:41 สมองยังไม่กลับมาด้วย

00:17:41 → 00:17:43 >> ทุกคนทุกคนไม่ใช่แค่เราครับผมเชื่อว่า

00:17:43 → 00:17:45 เพื่อนร่วมงานเราแม้กระทั่งนายเราเนี่ย

00:17:45 → 00:17:47 บางทีกลับมาก็รู้สึกแบบเดียวกันทุกคนจะ

00:17:47 → 00:17:50 ยังเฉื่อยยังหนืดยังอะไรอย่างเงี้ยครับ

00:17:50 → 00:17:52 >> เหมือนๆว่าร่างอ่ะอยู่ตรงนี้แล้วแต่ติด

00:17:52 → 00:17:54 วิญญาณยังอยู่ที่ที่เที่ยวอยู่เลย

00:17:54 → 00:17:56 >> ใช่ครับเพราะงั้นอันเนี้ยคล้ายๆเเป็นนอก

00:17:56 → 00:17:58 จากว่าจะมีนายเราที่ไฟแรงนะ

00:17:58 → 00:17:59 >> โอ

00:17:59 → 00:18:00 >> เออถ้านายเราไฟแรงเนี่ยโอ้โหอันนี้เราจะ

00:18:00 → 00:18:01 เดือดร้อนและ

00:18:02 → 00:18:04 >> แต่แน่นอนการถูกกระตุ้นจะทำให้เราเอาใจมา

00:18:04 → 00:18:06 ใส่ใจงานที่ต้องทำมากขึ้น

00:18:06 → 00:18:06 >> อื

00:18:06 → 00:18:09 >> เพราะว่ายิ่งยิเราไปคิดโหยหากับการท่อง

00:18:09 → 00:18:10 เที่ยวที่เพิ่งจบไปมากเท่าไหร่เรายิ่ง

00:18:10 → 00:18:12 ทรมานกับตอนนี้มากขึ้นเท่านั้น

00:18:12 → 00:18:12 >> อ

00:18:12 → 00:18:14 >> แต่ถ้าเกิดมันมีการงานมีสิ่งที่เราต้อง

00:18:14 → 00:18:17 ใส่ใจมากขึ้นเราอาจจะเลิกเลิกคิดถึงอดีต

00:18:17 → 00:18:20 ที่ผ่านมาแล้วสนใจแค่ทำปัจจุบันให้ดี

00:18:20 → 00:18:22 >> บางคนอาจจะวางแผนแผนล่วงหน้าเที่ยวล่วง

00:18:22 → 00:18:23 หน้าไปเลย

00:18:23 → 00:18:24 >> ออรอบหน้าใช่มั้ยรอ

00:18:24 → 00:18:26 >> โคตรทรมาน

00:18:26 → 00:18:28 >> อันนั้นอาจจะเป็นความสุขในตอนที่รู้สึก

00:18:28 → 00:18:30 ว่ากลับมาแล้วเออมันเป็นความสุขของฉันที่

00:18:30 → 00:18:32 ว่าวางแผนไว้ล่วงหน้าแล้วก็ได้นะ

00:18:32 → 00:18:35 >> ก็เป็นไปได้แล้วก็พยายามพยายามพาตัวเอง

00:18:35 → 00:18:36 กลับมาให้เร็วครับเพราะว่ายิ่งยิ่งนาน

00:18:36 → 00:18:38 ยิ่งหนืดยิ่งเบื่อพยายามพยายามลองมองว่า

00:18:38 → 00:18:41 เราจะทำเราจะดึงตัวเองกลับมาอยู่กับงาน

00:18:41 → 00:18:44 ยังไงแล้วก็พอจะมีแง่มุมของงานตรงไหนมั้ย

00:18:44 → 00:18:46 นะที่ทำให้เรารู้สึกเห็นคุณค่าและสนุกที่

00:18:46 → 00:18:48 จะทำมัน

00:18:48 → 00:18:49 >> มันต้องมีบ้างเลยน้อง

00:18:49 → 00:18:51 >> ถ้ามีนะถ้ามีอันนี้ผมพูดกว้างๆเลยเพราะ

00:18:51 → 00:18:53 ว่าบางองค์กรไม่มี

00:18:53 → 00:18:54 >> ว้าย

00:18:54 → 00:18:56 >> ผมผมเคยเจออย่างงั้นจริงๆครับคือแบบคือ

00:18:56 → 00:18:59 คือลูกค้ามาเล่าเลยว่าแบบองค์กรเ้าหาจุด

00:18:59 → 00:19:01 ของความสุขไม่เจอเลยนายก็ท็อกสิค

00:19:01 → 00:19:04 >> งานก็แข่งขันกันทีมเพื่อนก็ไว้ใจไม่ได้

00:19:04 → 00:19:04 >> โอ้โห

00:19:04 → 00:19:06 >> แต่เายังจำเป็นต้องอยู่เพราะว่ายังไม่ได้

00:19:06 → 00:19:08 อาชีพยังไม่ได้งานใหม่เลยต้องอยู่รอไป

00:19:09 → 00:19:10 ก่อนมันมันมีอย่างนั้นอยู่จริงครับ

00:19:10 → 00:19:11 >> อุ้ยทรมานเนาะ

00:19:12 → 00:19:14 >> ทรมานเพราะงั้นเรื่องเนี้ยผมผมเลยต้องบอก

00:19:14 → 00:19:17 ว่าเมื่อมองไปในชีวิตคนกว้างๆอ่ะครับแต่

00:19:17 → 00:19:19 ละคนมีเงื่อนไขในชีวิตที่กำลังเจอไม่เท่า

00:19:19 → 00:19:20 กัน

00:19:20 → 00:19:20 >> อื

00:19:20 → 00:19:22 >> คนบางคนคือชีวิตแบบโอ้โหสุดขั้วแบบแร้น

00:19:22 → 00:19:26 แค้นสุดๆบางคนคือเป็นคนที่แบบโชคดีเรียก

00:19:26 → 00:19:29 ว่ามีโอกาสทั้งมีสภาพแวดล้อมที่ดีเออ

00:19:29 → 00:19:31 เพราะงั้นสเปกตรัมตั้งแต่ข่าวถึงดำเนี่ย

00:19:31 → 00:19:32 มันมีอยู่จริงไปหมดเลยครับ

00:19:32 → 00:19:33 >> อืมันไล่เฉดสีมาหมดเลย

00:19:33 → 00:19:36 >> ไลเฉดสีหมดเลยใช่เพราะงั้นเพราะงั้นถ้า

00:19:36 → 00:19:38 เรามีทางเลือกผมจะเชียร์ให้มีทางเลือก

00:19:38 → 00:19:40 ก่อนเชียร์ให้ลองเลือกสร้างทางเลือกตัว

00:19:40 → 00:19:40 เอง

00:19:40 → 00:19:41 >> ถ้าไม่มีทางเลือก

00:19:41 → 00:19:43 >> ถ้าไม่มีทางเลือกได้แค่อดทนครับอันนี้ผม

00:19:43 → 00:19:44 พูดได้แค่ว่าเห็นใจ

00:19:44 → 00:19:47 >> แต่ขณะเดียวกันในระหว่างที่เรายังไม่มี

00:19:47 → 00:19:48 ทางเลือก

00:19:48 → 00:19:50 >> ให้เรามองหาโอกาสไปพร้อมกัน

00:19:50 → 00:19:50 >> อื

00:19:50 → 00:19:53 >> อ่าโอกาสจะยังไม่มาแล้วก็มากกว่านั้นคือ

00:19:53 → 00:19:56 ถามว่าตัวเองมีความรู้เพียงพอหรือเรามี

00:19:56 → 00:19:58 ความรู้ดีพอจะเป็นอิสระได้แค่ไหน

00:19:58 → 00:19:59 >> อื

00:19:59 → 00:20:01 >> เพราะถ้าตัวเราอยู่ในจุดที่ยังไม่มีทาง

00:20:01 → 00:20:03 เลือกเช่นการศึกษาเราไม่สูงความรู้เราไม่

00:20:03 → 00:20:07 มากเราไม่มีศักยภาพที่จะแข่งขันกับคนอื่น

00:20:07 → 00:20:09 อ่าถ้าเรายังคงดองตัวเองไว้อย่างเงี้ย

00:20:09 → 00:20:10 ชีวิตเราจะติดอยู่แค่ที่แหละ

00:20:10 → 00:20:11 >> อื

00:20:11 → 00:20:12 >> ไปไหนไม่ได้

00:20:12 → 00:20:14 >> แต่ถ้าเรารู้สึกว่าเราไม่ชอบเลยกับการ

00:20:14 → 00:20:17 ต้องมานั่งติดแหงกอยู่กับภาวะแบบนี้อ่า

00:20:17 → 00:20:20 เราอาจจะต้องเริ่มหาทรัพยากรหาความรู้บาง

00:20:20 → 00:20:23 อย่างหาเส้นสายหาเครือข่ายหาโอกาสบาง

00:20:23 → 00:20:25 อย่างที่จะยกระดับและพัฒนาตัวเองให้เป็น

00:20:25 → 00:20:27 คนที่มีอำนาจต่อรองกับชีวิตมากขึ้น

00:20:27 → 00:20:31 >> อืเหมือนกับว่าเราเตรียมตัวเองให้พร้อมพอ

00:20:31 → 00:20:35 วันนึงโอกาสจังหวะมันมาปึ๊บเรามันพร้อม

00:20:35 → 00:20:37 แล้วอ่ะที่ใช้โอกาสนั้นเลย

00:20:37 → 00:20:37 >> เออ

00:20:37 → 00:20:39 >> อืเพราะบางทีโอกาสเข้ามาปึ๊บความรู้เรามี

00:20:39 → 00:20:41 ไม่พอมันก็ไม่ได้ไปอ่ะครับ

00:20:41 → 00:20:44 >> เออโอกาสมันแล้วมันไม่ได้มาบ่อยๆนะบางที

00:20:44 → 00:20:46 หรือโอกาสนั้นแบบมีการแข่งขันสูงอย่าง

00:20:46 → 00:20:47 เงี้ย

00:20:47 → 00:20:47 >> ใช่ครับ

00:20:47 → 00:20:49 >> จังหวะเราโอ้หไม่ได้ต้องรอ

00:20:49 → 00:20:50 >> ใช่เพราะฉะนั้นเรื่องนี้เป็นเรื่องที่

00:20:50 → 00:20:51 ต้องสะสม

00:20:51 → 00:20:51 >> อื

00:20:51 → 00:20:53 >> เลยไม่อยากให้เชียร์ไม่อยากเชียร์ให้ใคร

00:20:53 → 00:20:56 แบบดองตัวเองทิ้งไว้แบบไม่หาโอกาสพัฒนา

00:20:56 → 00:20:57 ตัวเองเพราะว่า

00:20:57 → 00:20:59 >> เหมือนที่ผมย้ำอ่ะมนุษย์ทุกคนวิ่งเข้าหา

00:20:59 → 00:21:01 ความสุขเสมอ

00:21:01 → 00:21:01 >> อื

00:21:01 → 00:21:03 >> แต่เพียงแค่ว่าบางคนก็เลิกวิ่งหาความสุข

00:21:03 → 00:21:05 แล้วเพราะว่าตัวเองรู้สึกสิ้นหวัง

00:21:05 → 00:21:08 แต่ผมรู้สึกว่ายิ่งอยู่ภาวะนั้นนานนะครับ

00:21:08 → 00:21:11 มันก็จะยิ่งทำให้เรากลายเป็นคนมีทัศนคติ

00:21:11 → 00:21:14 ทางรบกับชีวิตนานมากขึ้นเท่านั้นยิ่งยิ่ง

00:21:14 → 00:21:18 หมดศรัทธากับผู้คนยิ่งวางตัวเป็นอริกับคน

00:21:18 → 00:21:19 อื่นมากขึ้น

00:21:19 → 00:21:21 >> ยิ่งรู้สึกไม่เชื่อมั่นตัวเองหนักกว่า

00:21:21 → 00:21:24 เดิมเออเพราะงั้นเราจะไม่เราจะแบบไม่

00:21:24 → 00:21:25 เปลี่ยนแปลงตัวเอง

00:21:25 → 00:21:26 >> อือ

00:21:26 → 00:21:28 >> ก็ไม่ผิดแต่ผมรู้สึกว่าการไม่เปลี่ยนแปลง

00:21:28 → 00:21:30 ตัวเองแล้วดองตัวเองไว้ในความทุกข์มากๆ

00:21:30 → 00:21:32 อ่ะครับมันจะเปลี่ยนทัศนคติเปลี่ยนตัวตน

00:21:32 → 00:21:33 เราไปด้วย

00:21:33 → 00:21:33 >> อือื

00:21:33 → 00:21:36 >> แล้วมันจะเป็นผลเสียกับเราระยะยาวมากกว่า

00:21:36 → 00:21:38 >> มันจะยิ่งทำให้เรารู้สึกว่าเราไม่อยาก

00:21:38 → 00:21:39 กลับมาทำงาน

00:21:39 → 00:21:40 >> ใช่ครับแล้วก็เป็นคนเพิกเฉยกับชีวิตแบบ

00:21:41 → 00:21:44 ช่างทำไปวันๆใครจะเป็นไรก็ช่างเค้า

00:21:44 → 00:21:45 >> อื

00:21:45 → 00:21:47 >> เออฉันใครจะเดือดร้อนก็เรื่องของเค้าฉัน

00:21:47 → 00:21:49 ก็ทำเท่าที่ฉันอยากจะทำ

00:21:49 → 00:21:51 >> มันกลายเป็นคนแบบคล้ายๆเพิกเฉยกับชีวิต

00:21:51 → 00:21:52 อ่ะฮะแบบ

00:21:52 → 00:21:53 >> แล้วก็เพิกเฉยกับคนอื่นด้วย

00:21:53 → 00:21:55 >> มันทั้งที่จริงๆมันไม่ควรเป็นแบบนั้นเลย

00:21:55 → 00:21:58 เนาะแต่ว่ามันเป็นเพราะว่าแบบความท็อกสิค

00:21:58 → 00:22:01 แล้วก็สิ่งที่เราไปใช้ชีวิตในอีกรูปแบบ

00:22:01 → 00:22:03 หนึ่งที่มันแบบแฮปปี้กว่ามันมีความสุข

00:22:03 → 00:22:06 กว่าพอกลับมาเหมือนแบบโอ้โหคนตรงกันข้าม

00:22:06 → 00:22:07 อะไรเงี้ยแล้วแบบ

00:22:07 → 00:22:07 >> ใช่ครับ

00:22:07 → 00:22:09 >> เราไม่ไหวในการจะปรับตัวเนาะ

00:22:09 → 00:22:11 >> อได้แค่อดทนบางคนเป็นอย่างงั้นครับยิ่ง

00:22:11 → 00:22:14 ยิ่งทำงานสายราชการอันนี้ผมผมได้ยินมา

00:22:14 → 00:22:16 หลายชีวิตมากเหมือนกันหรือแม้กระทั่ง

00:22:16 → 00:22:19 พนักงานในองค์กรเช่นมหาวิทยาลัยเงี้ยครับ

00:22:19 → 00:22:21 คนบางคนมีลูกเล็กอะไรเงี้ยแล้วก็ต้องส่ง

00:22:21 → 00:22:24 ค่าเทอมลูกเขาก็อดทนทำไปเรื่อยๆจนกว่าจะ

00:22:24 → 00:22:24 เกษียณ

00:22:24 → 00:22:27 >> อ๋อเพราะว่าเขามีเค้าเรียกอะไรมีสิทธิ์ใน

00:22:27 → 00:22:31 การเบิกค่าเบ่าใช่หรือบางทีเขาก็รู้ว่า

00:22:31 → 00:22:33 ตัวเองไม่ได้เป็นคนเลี้ยงสูงเค้าก็ไม่รู้

00:22:33 → 00:22:35 ว่าจะไปประกอบอาชีพอะไรเพราะฉะนั้นงานที่

00:22:35 → 00:22:37 เขาทำอยู่คือสิ่งเดียวที่มั่นคงที่สุด

00:22:37 → 00:22:37 >> อือ

00:22:37 → 00:22:40 >> เค้าก็คงทำได้แค่อดทนระหว่างทางนี้แหละจน

00:22:40 → 00:22:43 จนกระทั่งจนกว่าจะหมดอายุราชการหรือว่า

00:22:43 → 00:22:45 หมดหมดไอ้วันที่เกษียณเงี้ยครับเอาจจะ

00:22:45 → 00:22:45 เตรียม

00:22:46 → 00:22:48 >> เตรียมแผนเก็บเงินบางคนมีอย่างี้นะคือ

00:22:48 → 00:22:51 ชีวิตยังออกไม่ได้เก็บเงินไว้ก่อนสะสมไว้

00:22:51 → 00:22:51 >> อ่า

00:22:51 → 00:22:53 >> แล้วเริ่มสร้างทางเลือกเริ่มสร้างทาง

00:22:53 → 00:22:55 เลือกในอาชีพหลังจากเกษียณ

00:22:55 → 00:22:57 >> อือันนี้ก็ดีนะอย่าน้อย

00:22:57 → 00:22:59 >> มีบางคนทำสวนเตรียมไว้เลยอย่างเงี้ยมีฮะ

00:22:59 → 00:23:00 >> มันคืออย่างน้อยมันมีเป้าหมายอ่ะ

00:23:00 → 00:23:01 >> มีเป้าหมาย

00:23:01 → 00:23:03 >> ออกมาแล้วไม่ได้เคว้งคว้างอ่ะคือไม่แคก

00:23:04 → 00:23:06 เคว้งคว้างในในระหว่างทำงานรอวันที่จะออก

00:23:07 → 00:23:08 มาเนี่ย

00:23:08 → 00:23:10 >> มันก็เหนื่อยแล้วพอออกมาปุ๊บยังไงอ่ะกับ

00:23:10 → 00:23:11 ชีวิตหนักกว่าอีกนะ

00:23:11 → 00:23:12 >> อือๆใช่ครับ

00:23:12 → 00:23:12 >> เออ

00:23:12 → 00:23:16 >> มีมีบางคนเหมือนกันที่เ้าออกกลางครรภแล้ว

00:23:16 → 00:23:17 ก็เปลี่ยนอาชีพแล้วปรากฏก็มีความสุขกับ

00:23:17 → 00:23:18 ชีวิตก็มี

00:23:18 → 00:23:19 >> อ่า

00:23:19 → 00:23:21 >> ใช่ครับแต่เขาต้องรู้จักตัวเองดีแล้วนะ

00:23:21 → 00:23:22 แล้วก็ที่สำคัญคือเขาต้องเห็นว่าสิ่งที่

00:23:22 → 00:23:25 เค้ากำลังทำอาชีพเนี่ยมันสามารถอยู่ด้วย

00:23:25 → 00:23:25 ตัวเองได้จริง

00:23:25 → 00:23:26 >> อื

00:23:26 → 00:23:29 >> หรือแม้กระทั่งวันๆนึงที่ใครรู้สึกว่า

00:23:29 → 00:23:32 >> เอ๊ะทำไมเค้าถึงยอมปลอมทิ้งตรงนี้เพื่อไป

00:23:32 → 00:23:34 อยู่ซึ่งมันอาจจะมองไม่เห็นอนาคต

00:23:34 → 00:23:35 >> อือๆ

00:23:35 → 00:23:38 >> อันนั้นก็เอาจจะคิดมาดีแล้วก็ได้นะเพราะ

00:23:38 → 00:23:40 ว่ามันอยู่ตรงนี้แล้วแล้วเยังรู้สึกว่า

00:23:40 → 00:23:43 การได้หยุดยาวมันดีกว่ามันมันมีเวลาให้

00:23:43 → 00:23:44 กับชีวิตตัวเองมากกว่า

00:23:44 → 00:23:47 >> อใช่ครับแล้วผมก็ชอบนะเวลาที่แบบมีมีเวลา

00:23:47 → 00:23:50 อยู่กับตัวเองไม่ต้องฟังใคร

00:23:50 → 00:23:52 >> เออไม่ต้องมานั่งแบบว่าอ

00:23:52 → 00:23:54 >> ข้างใครข้างหลังใครอะไรอย่างเงี้ยเนาะมา

00:23:54 → 00:23:56 นินทากันหรืออะไรอย่างเงี้ยมันทุกคน

00:23:56 → 00:23:57 ต้องการพักผ่อนไง

00:23:57 → 00:23:58 >> ใช่

00:23:58 → 00:24:00 >> แต่พักผ่อนต้องพักผ่อนจริงๆนะไม่ใช่งาน

00:24:00 → 00:24:01 ตามมานะ

00:24:01 → 00:24:03 >> เออครับส่วนใหญ่ส่วนใหญ่โดนงาน

00:24:03 → 00:24:05 >> งานหรือเงา

00:24:05 → 00:24:07 >> แต่ผมว่าส่วนใหญ่หยุดยาวจะไม่ค่อยโดนนะ

00:24:07 → 00:24:10 ถ้าไม่ใช่องค์กรที่เร่งมากๆเพราะว่าทุกคน

00:24:10 → 00:24:13 หยุดพร้อมกันเช่นปีใหม่เงี้ยครับปีใหม่จะ

00:24:13 → 00:24:14 เห็นแบบทุกที่หยุดพร้อมกัน

00:24:14 → 00:24:17 >> ต้องต้องเคลียร์แต่ก่อนจะก่อนจะกลับมาทำ

00:24:17 → 00:24:21 ปีใหม่สิมันจะมีอะไรมาบอกว่าอ้าต้องทำ

00:24:21 → 00:24:24 อะไรหรือเปล่าบอกล่วงหน้าหรือเปล่าแต่ทุก

00:24:24 → 00:24:27 วันนี้เชื่อว่าหลายคนเคารพในการที่จะ

00:24:27 → 00:24:31 >> มันเป็นวันหยุดของของทุกคนน่ะเนาะก็จะไม่

00:24:31 → 00:24:33 พยายามไปก้าวไก่ซึ่งกันและกันเชื่อว่า

00:24:33 → 00:24:35 เดี๋ยวเนี้ยให้สิทธิ์กันแบบนั้นมากไม่ได้

00:24:35 → 00:24:38 เหมือนเมื่อก่อนที่แบบว่าวันหยุดก็ตามๆ

00:24:38 → 00:24:39 แต่ผมว่าแล้วแต่ที่นะ

00:24:39 → 00:24:40 >> ยกเว้นบางอาชีพด้วยนะ

00:24:40 → 00:24:43 >> บางบางที่บางอาชีพคือแบบโอ้โหจี้วันหยุด

00:24:43 → 00:24:44 ก็ยังต้องเอาคอมไปทำเงี้ย

00:24:44 → 00:24:47 >> ใช่บางบางอาชีพเทำงานตั้งแบบเ้าแหละอยู่

00:24:47 → 00:24:49 ในอาชีพนั้น 24 ชมงอ่ะ

00:24:49 → 00:24:51 >> อันนี้เห็นใจ

00:24:51 → 00:24:52 >> ภาวะความเครียดมาเต็ม

00:24:52 → 00:24:53 >> ใช่ครับ

00:24:53 → 00:24:54 >> อืถ้าหยุดได้หยุดบ้างก็ดี

00:24:54 → 00:24:55 >> เอาใจชวยทุกคนนะ

00:24:55 → 00:24:56 >> สู้ค่ะ

00:24:56 → 00:24:59 >> สู้ๆครับ

00:24:59 → 00:25:02 >> อ่ะขอบคุณคุณเอิ้นนะคะสวัสดีค่ะหมดเวลา

00:25:02 → 00:25:04 แล้วค่ะคุณผู้ฟังพบกันใหม่ครั้งหน้ากับ

00:25:04 → 00:25:06 รายการโรงหมอทาง Thai PBS Podcast ค่ะ

00:25:06 → 00:25:08 วันนี้ลาไปก่อนสวัสดีค่ะ

00:25:08 → 00:25:11 >> This is Thai PBS Podcast

00:25:11 → 00:25:13 >> การเปิดพัดลมขณะนอนหลับจะส่งผลเสียกับ

00:25:13 → 00:25:15 ร่างกายของเราอย่างไรแล้วทำไมวิธีนี้จึง

00:25:16 → 00:25:18 ไม่ค่อยเหมาะกับคนที่เป็นโรคภูมิแพ้แพทย์

00:25:18 → 00:25:20 หญิงกิตยาศรีเลิศฟ้าแพทย์อยุรกรรมฝ่ายการ

00:25:20 → 00:25:24 แพทย์ AIA มาเล่าให้ฟังครับ

00:25:24 → 00:25:26 >> เมื่อพัดลมเป่าอากาศให้หมุนวนไปรอบๆห้อง

00:25:26 → 00:25:29 ใช่มยก็จะทำให้ฝุ่นแล้วก็ละอองเกสรเนี่ย

00:25:29 → 00:25:32 ฟุ้งกระจายเข้าสู่จมูกของคนในห้องได้ง่าย

00:25:32 → 00:25:35 ลมสามารถพัดเอาสารก่อภูมิแพ้เช่นฝุ่น

00:25:35 → 00:25:38 ละอองในห้องนะรังแคจากสัตว์เลี้ยงละออง

00:25:38 → 00:25:42 เกสรหรือเส้นใยผ้าเนี่ยเข้าสู่ระบบทาง

00:25:42 → 00:25:44 เดินหายใจโดยเฉพาะถ้าท่านผู้ฟังอ่ะเป็น

00:25:44 → 00:25:48 ภูมิแพ้หรือหอบหืดอยู่แล้วเนี่ยจะทำให้

00:25:48 → 00:25:51 เกิดหลอดลมตีบนะคะมีแน่นหน้าอกมีอาการหอบ

00:25:52 → 00:25:56 ขึ้นได้การนอนตากพัดลมเป็นเวลานานส่งผล

00:25:56 → 00:25:59 เสียต่อผิวนะคะโดยเฉพาะผู้ที่มีผิวแห้ง

00:25:59 → 00:26:02 หรือผิวบ่อบางอยู่แล้วเนี่ยลมจากพัดลมจะ

00:26:02 → 00:26:05 ดูดความชื้นออกจากผิวทำให้ผิวแห้งอาจจะมี

00:26:05 → 00:26:09 ผดผื่นผื่นคันป้องกันได้ก็ทาโลชั่นหรือ

00:26:09 → 00:26:12 moอยสจอไอไรเซอร์ก่อนนอนการที่พัดลมดูด

00:26:12 → 00:26:15 ความชื้นออกจากอากาศเนี่ยทำให้ห้องแห้งลง

00:26:15 → 00:26:18 ส่งผลให้เยื่อบุแห้งระคายเคืองเกิดอาการ

00:26:18 → 00:26:22 เจ็บคอได้นะเกิดอาการคัดจมูกลมจากพัดลม

00:26:22 → 00:26:24 เนี่ยจะดูดความชื้นออกจากอากาศทำให้อากาศ

00:26:25 → 00:26:28 ในห้องนี้แห้งก็ส่งผลให้เยื่อบุพรงจมูก

00:26:28 → 00:26:32 แห้งค่ายเคืองเกิดการอักเสบและบวมนะจน

00:26:32 → 00:26:35 ร่างกายต้องสร้างเมือกหรือน้ำมูกมาทดแทน

00:26:35 → 00:26:38 จึงเกิดอาการคัดจมูกตามมาหายใจลำบากอาจจะ

00:26:38 → 00:26:41 เกิดอาการจามน้ำมูกไหลตามมาได้เพราะว่า

00:26:41 → 00:26:43 การหลังเมืในสะโพงจมูกแล้วก็ไซนัสเนี่ยทำ

00:26:43 → 00:26:47 ให้เกิดเสมหะขึ้นในลำคอไงเสมหะตกไปข้างใน

00:26:47 → 00:26:51 ก็ทำให้ไอไงเสียงแหบหรือคัดจมูกตลอดวันก็

00:26:51 → 00:26:55 ได้นอกจากนี้การที่โพรงจมูกแห้งก็จะทำให้

00:26:55 → 00:26:58 ไซนัสเนี่ยระคายเคืองอย่างรุนแรงสิ่งต่อ

00:26:58 → 00:27:00 กลายเป็นปอดอักเสบหรือปอดบวมโดยเฉพาะใน

00:27:00 → 00:27:04 เด็กเล็กแล้วก็ผู้สูงอายุเด็กเล็กๆเนี่ย

00:27:04 → 00:27:06 ผู้สูงอายุเนี่ยภูมิต้านทานก็ต่ำอยู่ละ

00:27:06 → 00:27:09 สมมุตินะเด็กไปโรงเรียนไปdayแคร์อะไร

00:27:09 → 00:27:13 อย่างงี้อาจจะติดเชื้ออะไรบางอย่างเริ่ม

00:27:13 → 00:27:17 มีไข้นิดๆหรือผู้สูงอายุเวลาไม่สบายก็ไม่

00:27:17 → 00:27:18 มีไข้อีกต่างหาก

00:27:18 → 00:27:19 >> ค่ะ

00:27:19 → 00:27:22 >> แล้วก็ไปเป่าพัดลมทั้งคืนเนี่ย

00:27:22 → 00:27:22 >> อือฮึ

00:27:22 → 00:27:26 >> ก็เสี่ยงต่อการติดเชื้อนะเพราะว่าพัดลมก็

00:27:26 → 00:27:29 จะเอาเป่าเอาฝุ่นต่างๆที่มีเชื้อโรค

00:27:29 → 00:27:31 แบคทีเรียมาเนี่ยทำให้เกิดเป็นปอดบวมปอด

00:27:31 → 00:27:34 อักเสบได้เอ้าเปิดแอร์พร้อมพัดลมเสี่ยง

00:27:34 → 00:27:37 เป็นภูมิแพ้จริงหรือก็จะมีคนบอกว่าออใช่

00:27:37 → 00:27:40 เลยจริงๆโน่นนี่นู่นอาจารย์จากโรงเรียน

00:27:40 → 00:27:43 แพทย์เนี่ยซึ่งเป็นแพทย์ระบบทางเดินหายใจ

00:27:43 → 00:27:45 หน่วยโรคระบบทางเดินหายใจและภาวะวิกฤต

00:27:45 → 00:27:49 เนี่ยบอกว่าไม่จริงนะเปิดแอร์พร้อมพัดลม

00:27:49 → 00:27:53 เนี่ยไม่ได้ทำให้เป็นโรคภูมิแพ้ไม่จริง

00:27:53 → 00:27:54 >> ห

00:27:54 → 00:27:57 >> เมื่อกี้ที่เราพูดไปคือทำให้โรคภูมิแพ้

00:27:57 → 00:27:58 แพ้กรรมฤษ

00:27:58 → 00:28:01 >> แต่คนที่ไม่ได้เป็นภูมิแพ้

00:28:01 → 00:28:04 >> แล้วเปิดพัดลมทำให้คนๆนั้นเป็นโรคภูมิแพ้

00:28:04 → 00:28:07 มันไม่ใช่คนที่ไม่เป็นก็คือไม่ได้ทำให้

00:28:07 → 00:28:08 เป็น

00:28:08 → 00:28:09 >> ไม่ได้ทำให้เป็น

00:28:09 → 00:28:10 >> แต่ถ้าคนเป็นอยู่แล้ว

00:28:10 → 00:28:12 >> อ่าอย่างเราเนี่ยเป็นแพ้นู่นแพ้นี่อยู่

00:28:12 → 00:28:15 แล้วแล้วก็ไปเปิดพัดลมนอนเนี่ยหรือบวก

00:28:15 → 00:28:16 แอร์ด้วยเนี่ย

00:28:16 → 00:28:16 >> อ่า

00:28:16 → 00:28:20 >> จะทำให้อาการกำเริบ

00:28:20 → 00:28:21 [เพลง]

00:28:21 → 00:28:26 >> This is Thai PBS Podcast

00:28:26 → 00:28:29 >> ติดตามรายการของ Thai PBS Podcast ได้

00:28:29 → 00:28:31 ทางเว็บไซต์ www.thaipsodcast.com

00:28:31 → 00:28:33 thaippodcast.com

00:28:33 → 00:28:37 แอปพลิเคช Thai PBBS Podcast รวมถึงฟัง

00:28:37 → 00:28:41 ผ่านพcastช่องทางอื่นๆ Spotify YouTube

00:28:41 → 00:28:44 Apple Podcast และ Soundcloud เ้า

00:28:44 → 00:28:47 [เพลง]