00:00:00 → 00:00:03 This Is tha PBS podcast View the
00:00:03 → 00:00:05 world vi The
00:00:05 → 00:00:07 Voice คือตอนนี้สังคมบ้านเรานี่มัน
00:00:07 → 00:00:10 เปลี่ยนไปเยอะมากในช่วง 10 ปีที่ผ่านมาผล
00:00:10 → 00:00:13 การสำรวจล่าสุดผู้สูงอายุนะคะอยู่คนเดียว
00:00:13 → 00:00:17 18.4 per แล้วก็อยู่แบบเป็นครอบครัว
00:00:17 → 00:00:20 เดี่ยวอ้าไม่มีคนใบอื่นเนี่ย 47% นะคะ
00:00:20 → 00:00:22 แล้วก็อาจจะประมาณสัก 30 กว่าเปอร์เซน่ะ
00:00:22 → 00:00:24 ที่เป็นลักษณะอื่นๆอาจจะอยู่กับบุตรกับ
00:00:24 → 00:00:27 ล้านอยู่อะไรต่างๆนั้นการโดดเดี่ยวเนี่ย
00:00:27 → 00:00:31 มันมักจะพบในสังคมเมืองมากกว่าเพราะว่า
00:00:31 → 00:00:34 ลักษณะความเชื่อมโยงระหว่างเพื่อนบ้านมัน
00:00:34 → 00:00:36 มีน้อยการเชื่อมโยงทางสังคมมันมีน้อยใน
00:00:36 → 00:00:39 แง่ของกายภาพมันมีน้อยเพราะว่ามันมี
00:00:39 → 00:00:43 ลักษณะสังคมที่บ้านใครบ้านคนนั้น
00:00:43 → 00:00:47 อยู่ฟังทุกเรื่องสุขภาพอัปเดตทุกโรคไทย
00:00:47 → 00:00:51 ฟังรายการโรงหมอกับดิฉันสุรีพรวงสถิตพร
00:00:51 → 00:00:53 ค่ะ is to
00:00:53 → 00:00:56 pbsc เอาล่ะค่ะคุณผู้ฟังคะมาติดตามรับ
00:00:56 → 00:00:59 ฟังกันค่ะวันนี้เป็นเรื่องของคนสูงวัยกับ
00:01:00 → 00:01:03 ความโดดเดี่ยวนะคะเอออันนี้ก็อืมต้องมา
00:01:03 → 00:01:06 คุยกันล่ะค่ะทีนี้จะทำยังไงให้เรารู้สึก
00:01:06 → 00:01:08 แบบถ้าต้องโดดเดี่ยวจริงๆอ่ะแต่ความรู้
00:01:08 → 00:01:11 สึกก็สำคัญว่าเราจะทำยังไงได้บ้างอ่ะนะคะ
00:01:11 → 00:01:13 เดี๋ยวคุยกับผู้ช่วยศาสตราจารย์ดรเกสร
00:01:13 → 00:01:16 สำเภาทองอาจารย์ประจำคณะสาธารณสุขศาสตร์
00:01:16 → 00:01:18 ผู้เชี่ยวชาญด้านการส่งเสริมสุขภาพและ
00:01:19 → 00:01:21 ป้องกันโรคมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ค่ะ
00:01:21 → 00:01:24 สวัสดีค่ะพี่เกสรค่ะสวัสดีค่ะอมาแนวโดด
00:01:24 → 00:01:28 เดี่ยวเลยโฮมอโลนเลยทีเดียวโโฮอโนคือเข้า
00:01:28 → 00:01:31 ใจแหละว่าทุกวันนี้เนี้ยทุกคนต่างก็มี
00:01:31 → 00:01:35 ภาระหน้าที่เนาะเราไม่ค่อยได้อยู่รวมกัน
00:01:35 → 00:01:38 เท่าไหร่คันวัทำงานเนะคะก็ชีวิตก็อยู่นอก
00:01:38 → 00:01:41 บ้านกันเป็นส่วนใหญ่โอโหต้องเอาตัวเองให้
00:01:41 → 00:01:45 รอดด้วยต้องทำงานค่ะต้องทำงานจะมาแบบแต่
00:01:45 → 00:01:48 แต่แต่บางครอบครัวก็มีมีคนอยู่กับผู้สูง
00:01:48 → 00:01:52 วัยนะเออแต่แต่อาจจะไม่ได้คุยกันเยอะหรือ
00:01:52 → 00:01:54 เปล่าหรืออะไรเงี้ยคืออยู่มีคนอยู่ก็จริง
00:01:54 → 00:01:56 แต่รู้สึกโดดเดี่ยวก็เป็นไปได้เหมือนกัน
00:01:56 → 00:01:58 นะคค่ะนี่แหละค่ะเคถือบอกว่าผู้สูงอายุ
00:01:58 → 00:02:00 ผู้สูงวัยกับความดดเดียวเนี่ยบางทีเนี่ย
00:02:00 → 00:02:03 ไม่ได้หมายความว่าอยู่คนเดียวอมันจะมี 2
00:02:03 → 00:02:06 ลักษณะอ่ะค่ะคือมีคนอยู่ด้วยแต่ก็รู้สึก
00:02:06 → 00:02:10 โดดเดียวกับที่อยู่คนเดียวเลยจริงๆแล้วก็
00:02:10 → 00:02:12 ต้องโดดเดี่ยวแต่บางคนอยู่คนเดียวสามารถ
00:02:12 → 00:02:15 เชื่อมโยงกับคนข้างนอกได้ด้วยการใช้เ่อ
00:02:15 → 00:02:17 โซเชียลมีเดียทั้งหลายก็อาจจะไม่โดด
00:02:17 → 00:02:22 เดี่ยวก็ได้นะคะอืเอนี่มีเอ่อแต่อยู่คน
00:02:22 → 00:02:24 เดียวคนรอบข้างเนี่ยเหมือนกับเขาไม่ได้มี
00:02:24 → 00:02:27 ตัวตนก็โดดเดี่ยวอีกเหมือนกันอือันนี้จะ
00:02:27 → 00:02:30 เป็นเคสได้หรือเปล่าคะอันนี้จะได้ปรึกษา
00:02:30 → 00:02:32 ไปด้วยในตัวเลยะกันคืออันไม่ได้เป็นเคส
00:02:32 → 00:02:34 ตัวเองนะคะเป็นเคสของคุณแม่ของเพื่อน
00:02:34 → 00:02:38 เพื่อนสนิทนี่แหละค่ะที่เอ่อท่านอยู่คน
00:02:38 → 00:02:41 เดียวอือ่าลูกก็ทำงานอยู่กรุงเทพฯอะไร
00:02:41 → 00:02:43 อย่าเงี้ค้าขายวไปมีลูกมีหลานอะไรอย่าง
00:02:43 → 00:02:47 เงี้ยนานๆทีท่านจะขึ้นมาได้เจอะเจอทีนึง
00:02:47 → 00:02:49 แต่เวลาเจอเนี่ยก็ไม่ได้อยู่บ้านเดียวกัน
00:02:49 → 00:02:55 นะคะเพราะว่าไม่ไม่ไม่ถูกเคยเออแต่ว่าอ่ะ
00:02:55 → 00:02:59 โอเคก็ก็ได้เจอลูกเจอหลานก็แฮปปี้แต่พะ
00:02:59 → 00:03:02 เวลาเวลากลับไปปุ๊บเนี่ยอยู่บ้านคนเดียว
00:03:02 → 00:03:07 อืค่ะก็จะเหงาะก็จะเริ่มแบบว่าเอ่อลูกทอด
00:03:07 → 00:03:10 ทิ้งเริ่มแบบลงโซเชียลหรือไปเห็นอ่า
00:03:10 → 00:03:13 เพื่อนของลูกแบบดูแลพ่อแม่หรือแบบอะไร
00:03:13 → 00:03:18 เงี้ยก็จะเข้าไปอคอมเมนต์ว่าแบบเนี่ยลูก
00:03:18 → 00:03:21 ตัวเองอ่ะไม่ดูแลฉันอยู่คนเดียวอะไรอย่าง
00:03:21 → 00:03:24 เงี้ยกลายเป็นแบบนั้นไปค่ะพี่สอนค่ะอัน
00:03:24 → 00:03:26 นี้บางทีก็ต้องฟังเสียงเหมือนกันนะคะว่า
00:03:26 → 00:03:29 ท่านรู้สึกอย่างไรกับการที่เขียนไปถึง
00:03:29 → 00:03:31 เพื่อนเนี่ยบางก็จะเขียนไปตามอารมณ์
00:03:31 → 00:03:35 เหมือนกับว่าเอาคอนเทนพาไปก็มีอ่ะนะคะแต่
00:03:35 → 00:03:37 ว่าในความเป็นจริงถ้าได้พูดคุยกันนะคะก็
00:03:37 → 00:03:39 อาจจะเข้าใจท่านว่าท่านรู้สึกอย่างนั้น
00:03:39 → 00:03:42 จริงๆหรือเปล่าแต่ว่าด้วยภาวะที่มัน
00:03:42 → 00:03:45 จำเป็นแล้วบางคนเนี่ย 1 ผู้สูงอยู่คน
00:03:45 → 00:03:48 เดียวนะคะแล้วก็สามารถที่จะช่วยเหลือตัว
00:03:48 → 00:03:51 เองได้เลยทุกสิ่งอย่างมีเศรษฐกิจพึ่งพา
00:03:51 → 00:03:54 ตัวเองได้แล้วก็บอกคนวัยหนุ่มสาวสมัยนี้
00:03:54 → 00:03:57 ก็นิยมที่จะแบบไม่แต่งงานอยู่เป็นโสดแล้ว
00:03:57 → 00:04:00 ก็เก็บเงินเอาไว้ยามแกเฒ่าก็อยู่คนเดียว
00:04:00 → 00:04:03 นะคะอันเนี้ยกลุ่มคนเหล่าเนี้ยมอาจจะไม่
00:04:03 → 00:04:05 ค่อยน่าห่วงเพราะว่าเขาสามารถที่จะไป
00:04:05 → 00:04:08 เที่ยวได้ไปเจอเพื่อนเป็นกลุ่มอะไรได้แต่
00:04:08 → 00:04:11 ผู้สูงุที่อยู่คนเดียวด้วยสภาพความจำเป็น
00:04:11 → 00:04:14 ต้องอยู่คนเดียวแต่ว่าความรู้สึกของท่าน
00:04:14 → 00:04:17 เหล่านั้นอยากมีคนอยู่ด้วยเนี่ยอันนี้มัน
00:04:17 → 00:04:19 เป็นปัญหาทางด้านจิตใจถ้าเขาคสามารถที่จะ
00:04:19 → 00:04:22 ดูแลตัวเองได้เนี่ยมันก็ไม่มีปัญหามากนัก
00:04:22 → 00:04:25 แต่ว่าต้องให้เข้าใจถึงธรรมชาติของจิตใจ
00:04:25 → 00:04:28 ที่มนุษย์เราอ่ะต้องบอกว่าอยากอยู่ใน
00:04:28 → 00:04:31 สังคมแหละนะนะคะไม่ว่าจะเป็นคนที่
00:04:31 → 00:04:33 อินโทรเวิร์ตหรือเวิร์ตเดี๋ยวนี้เคพูดกัน
00:04:33 → 00:04:36 เยอะใช่มั้ยคะไวเราเป็นประเภทไหนเนี่ยถ้า
00:04:36 → 00:04:38 เรา extrovert แล้วไม่รู้จะ extrovert ไป
00:04:38 → 00:04:41 หาใครเนี่ยก็จะอึดอัดเนอะอเวร์แล้วอยู่
00:04:41 → 00:04:44 ท่ามกลางผู้คนก็รู้สึกอึดอัดอีกเหมือนกัน
00:04:44 → 00:04:46 ผู้สูงุก็เช่นเดียวกันนะค่ะก็ต้องเรียก
00:04:46 → 00:04:51 ว่าให้มีมีพอเหมาพอควรไปเจอสังคมบ้างเจอ
00:04:51 → 00:04:54 ลูกหลานบ้างแล้วมีเวลาของตัวเองบ้างถาม
00:04:54 → 00:04:57 ว่าน้องรีถ้าอยู่คนเดียวรู้สึกยังไงคะอื
00:04:57 → 00:05:00 บางทีเราชอบนะใช่ค่ะเพราะว่าใช่อยู่คน
00:05:00 → 00:05:03 เดียวตลอดเวลาก็คือด้วยความที่ทำงานแล้ว
00:05:03 → 00:05:05 ก็อยู่กับคนจำนวนเยอะๆบางทีการอยู่คน
00:05:05 → 00:05:08 เดียวคือเป็นสิ่งที่มีความสุขที่สุด
00:05:08 → 00:05:11 ชั่วโมงทองนะโอเราจะได้อยู่คนเดียวที่เรา
00:05:11 → 00:05:14 จะรู้สึกว่าหยุดคิดเรื่องกอะไรต่างๆบ้าง
00:05:14 → 00:05:17 นั่งรีแล็กอาจจะอยากอ่านหนังสือที่เราชอบ
00:05:17 → 00:05:20 บ้างดูทีวีรายการที่เราชอบบ้างเลยรีกได้
00:05:20 → 00:05:23 ว่าใช่นอน Sleep อินเลื้อยไปของเราบ้าง
00:05:23 → 00:05:25 อะไรเงี้ยเดี๋ยวนี้มันอาจจะเป็นเพราะว่า
00:05:25 → 00:05:28 อายุเยอะขึึ้นหรือเปล่าไม่แน่ใจที่จะรู้
00:05:28 → 00:05:32 สึกว่าเออการได้ไปอยู่อ่ะสมมุติไปเที่ยว
00:05:32 → 00:05:34 ท่ามกลางธรรมชาติหรืออะไรเงี้ยแค่อยู่เฉย
00:05:34 → 00:05:38 ๆหรืออะไรเงี้ยก็แฮปปี้แล้วแฮปปี้ไม่ต้อง
00:05:38 → 00:05:41 ไปกิจกรรมอะไรเหมือนเมื่อก่อนค่ะที่จะรู้
00:05:41 → 00:05:43 สึกว่าไปถึงแล้วเฮ้ยเดี๋ยวไปอันนู้น
00:05:43 → 00:05:45 เดี๋ยวไปอันนี้เดี๋ยวต้องไปเที่ยวตรงจุด
00:05:45 → 00:05:47 นั้นนะเดี๋ยวไปถ่ายรคือการได้อยู่เฉยๆ
00:05:47 → 00:05:50 แล้วก็แบบเอ้ยมันแฮปปี้ไปแล้วอ่ะแปี้นะ
00:05:50 → 00:05:52 เพราะว่าอะไรรู้มั้ยคะเพราะว่าชีวิตของ
00:05:52 → 00:05:54 เราอ่ะมันมีผู้คนหลักหลายมากมายที่เรา
00:05:54 → 00:05:57 ต้องไปปฏิสัมพันธ์เกี่ยวข้องในงานในชีวิต
00:05:57 → 00:05:59 ประจำวันในช่วงเวลาของการอยู่กับตัวเอง
00:05:59 → 00:06:02 มันคือการสร้างความสมดุลของเราแต่ผู้สูง
00:06:02 → 00:06:05 อายุนทั้งวันทั้งวันทั้งวันก็อยู่คนเดียว
00:06:05 → 00:06:07 งั้นเก็อยากสร้างความสมดุลด้วยกันที่ไป
00:06:07 → 00:06:10 เจอผู้คนบ้างหรือมีอะไรเข้ามาในถ้าท่าน
00:06:10 → 00:06:13 ออกไปไม่ได้ก็ควรจะต้องมีอะไรเข้ามานะ
00:06:13 → 00:06:16 เพื่อไม่ป้องกันความรู้สึกของความโดด
00:06:16 → 00:06:18 เดี่ยวอ่ะมนุษย์เราโดดเดี่ยวมันตลอดเวลา
00:06:18 → 00:06:20 ไม่ได้อ่ะค่ะอจริงค่ะเหมือนเหมือนคุณแม่
00:06:20 → 00:06:23 เลยอ่ะแต่คุณคุณแม่ตอนตอนนี้อายุมากๆแล้ว
00:06:23 → 00:06:25 เลยแต่ตอนนี้จะอยู่บ้านและไม่ได้ออกไป
00:06:25 → 00:06:28 ไหนบคอยู่ด้วยอยู่ๆด้วยค่ะแต่ก่อนหน้านี้
00:06:28 → 00:06:31 เนี่ยคือเอ่ออยู่กับลูกกับหลานเนาะไม่
00:06:31 → 00:06:33 ค่อยได้ออกไปไหนนะคะก็ทำมาค้าขายอะไร
00:06:33 → 00:06:35 อย่างเงี้ยก็จะไม่ค่อยได้เที่ยวหรอกเป็น
00:06:35 → 00:06:38 เป็นครอบครัวที่ไม่เที่ยวอะไรประมาณนี้ที
00:06:38 → 00:06:41 นี้พอถึงวันวันึงเนี่ยเขาก็จะเข้าสังคม
00:06:41 → 00:06:44 แล้วก็จะมีสังคมในกลุ่มเอ่อเ่อเขาไปเรียน
00:06:44 → 00:06:48 ร้องเพลงกับเพื่อนเออหรือไปออกกำลังกาย
00:06:48 → 00:06:50 ตอนเช้าหรืออะไรก็แล้วแต่ค่ะเขาก็จะได้
00:06:50 → 00:06:54 ออกไปเจอเจอไปเจอกลุ่มนะทุกอาทิตย์ถ้าถ้า
00:06:54 → 00:06:57 ลีกลับบ้านไปเมื่อก่อนนะคะก็จะต้องแบบพา
00:06:57 → 00:07:02 หม่าม้าไปหน่อยจะไปตรงนี้จะไปทำผมอ่าจะไป
00:07:03 → 00:07:05 ร้องเพลงกับเพื่อนบ้านนี้ตรงนี้อะไรอย่าง
00:07:05 → 00:07:07 เงี้ยเราก็จะต้องมีหน้าที่ในการขับรถพา
00:07:07 → 00:07:10 เขาไปก็เป็นความสุขของเามากๆเลยอ่ะจริง
00:07:10 → 00:07:12 จริงค่ะทีนี้ไอ้ความโดดเดี่ยวเนี่ยจะเกิด
00:07:12 → 00:07:15 ขึ้นโดยคือตอนนี้สังคมบ้านเราเนี่ยมัน
00:07:15 → 00:07:18 เปลี่ยนเนาะเปลี่ยนไปเยอะมากในช่วง 10 ปี
00:07:18 → 00:07:20 ที่ผ่านมาผลการสำรวจล่าสุดเขาบอกว่าผู้
00:07:20 → 00:07:25 สูงอายุนะคะอยู่คนเดียว 18.4 per โอ้ย
00:07:25 → 00:07:29 เยอะนะ 18.4 18. 4% นะอยู่คนเดียวนะ
00:07:29 → 00:07:32 แล้วก็ก็อยู่แบบเป็นครอบครัวเดี่ยวก็คือ
00:07:32 → 00:07:35 พ่อแม่ลูกอ่ะอ่าแล้วลูกอาจจะเป็นวัยทำงาน
00:07:35 → 00:07:38 ถ้าพ่อแม่คือผู้สูงอายุถูกมั้ยคะไม่มีอ่า
00:07:38 → 00:07:42 ไม่มีคนใวัยอื่นเนี่ย 47% นะคะอืสูงที่
00:07:42 → 00:07:45 เป็นครอบครัวเดี่ยวนะคะแล้วถ้าครอบครัว
00:07:45 → 00:07:47 เดียวนั้นเอ่อหัวหน้าครอบครัวคือพ่อแม่
00:07:47 → 00:07:50 สูงวัยแล้วอ่ะก็จะเหงาแล้วลูกสมมติมีลูก 2
00:07:51 → 00:07:53 คนออกทำงานนอกบ้านหมดเลยเขาก็อาจจะต้อง
00:07:53 → 00:07:55 อยู่บ้านแหละนะคะพ่อแม่ที่สูงอายุแล้วก็
00:07:56 → 00:07:58 อาจจะประมาณสัก 30 กว่าเปอร์เซ็นตน่ะที่
00:07:58 → 00:08:00 เป็นลักษณะอื่นๆอาจจะอยู่กับบุกับล้าน
00:08:00 → 00:08:03 อยู่อะไรต่างๆนั้นการโดดเดี่ยวเนี่ยมัน
00:08:03 → 00:08:06 มักจะพบในชุมอ่าสังคมเมืองค่ะมากกว่า
00:08:06 → 00:08:09 เพราะว่าลักษณะความเชื่อมโยงระหว่าง
00:08:09 → 00:08:12 เพื่อนบ้านมันมีน้อยการเชื่อมโยงทางสังคม
00:08:12 → 00:08:15 มันมีน้อยในแง่ของิิอในแง่ของกายภาพอ่ะ
00:08:15 → 00:08:18 มันมีน้อยเพราะว่ามันมีลักษณะสังคมที่
00:08:18 → 00:08:21 บ้านใครบ้านคนนั้นอยู่พอสมควรเพราะว่า
00:08:21 → 00:08:24 ย้ายถิ่นมากันใช่มั้ยคะตอนเนี้ยเกือบทุก
00:08:24 → 00:08:27 ประเทศเลยอ่ะกำลังส่งเสริมเรื่องของผู้
00:08:27 → 00:08:30 สูงอายุในถิ่นเดิมคือการที่ให้ผู้สูงอยู่
00:08:30 → 00:08:33 ในถิ่นเดิมหมายว่าเขาเกิดที่นี่โตที่นี่
00:08:33 → 00:08:36 ทำงานที่นี่ก็อยู่ที่นี่เถอะดีแล้วเพราะ
00:08:36 → 00:08:40 ว่ามันมีความเป็นพลเมืองอยู่มันมีความ
00:08:40 → 00:08:42 เชื่อมโยงเชิงวัฒนธรรมอยู่มันมีความเป็น
00:08:42 → 00:08:45 เพื่อนบ้านคุ้นเคยแล้วถึงแม้จะอยู่คน
00:08:45 → 00:08:47 เดียวก็ไม่เหมือนอยู่คนเดียวเพราะมันมี
00:08:47 → 00:08:51 สิ่งต่างๆรอบตัวที่คุ้นเคยนะคะอันเนี้ยก็
00:08:51 → 00:08:55 จะป้องกันความรู้สึกโดดเดียวอ้างว้างได้
00:08:55 → 00:08:57 งั้นผู้สูงอายุในถิ่นเดิมเนี่ยหลายๆ
00:08:57 → 00:09:00 ประเทศก็สนับสนุนแบบนี้ยามที่ร่างกายตัว
00:09:00 → 00:09:04 เองอาจจะเริ่มถดถอยพึ่งตัวาตัวเองได้น้อย
00:09:04 → 00:09:06 ก็พยายามให้อยู่บ้านตัวเองดีที่สุดแล้วก็
00:09:06 → 00:09:09 ปรับปรุงบ้านใช่มั้ยคะหาคนมาดูแลอาจจะ
00:09:09 → 00:09:11 เป็นอาสาสมัครอาจจะเป็นบุตรหลานที่อยู่
00:09:11 → 00:09:13 ห่างไกลมาเยี่ยมเย็นบ้างหรือหาคนดูแลเข้า
00:09:13 → 00:09:17 มาอันเนี้ยดีดีมากๆที่จะป้องกันความรู้
00:09:17 → 00:09:20 สึกโดดเดี่ยวอ้างหวางที่จะต้องย้ายไปอยู่
00:09:20 → 00:09:23 เมืองใหญ่กับลูกหลานแต่สุดท้ายก็โดด
00:09:23 → 00:09:25 เดี่ยวอยู่ดีเพราะลูกหลานไปทำงานทำงาน
00:09:25 → 00:09:27 เค้าก็เฝ้าบ้านบางคนอยู่คอนโดมิเนียมยิ่ง
00:09:27 → 00:09:32 โอพื้นใช่อ่า
00:09:32 → 00:09:34 ใช่้า
00:09:34 → 00:09:39 ในว่าที่ปู้สงผู้สูงอายุกับความโดดเดี่ยว
00:09:39 → 00:09:41 เนี่ยเน้นให้อยู่ที่ถิ่นเดิมของตัวเองดี
00:09:41 → 00:09:45 ที่สุดจะลดทอนปัญหานี้ได้แม้ว่าจะต้อง
00:09:45 → 00:09:48 อยู่คนเดียวก็ตามออันนี้เห็นด้วยค่ะเพราะ
00:09:48 → 00:09:52 ว่าคือเห็นหลายๆครอบครัวที่แบบว่าอยากให้
00:09:52 → 00:09:55 ที่บ้านเนี่ยมาอยู่ด้วยมาอยู่ในเป็นห่วง
00:09:55 → 00:09:58 เพราะอยู่บ้านอยู่คนเดียวใช่เพราะว่าได้
00:09:58 → 00:10:01 ดูเช้าเย็นก็จะได้ดูแลกันนะคะใช่หรือหรือ
00:10:01 → 00:10:04 ยังไงคืออย่างน้อยก็อ่ะเช้าไปทำงานกลับมา
00:10:04 → 00:10:06 เย็นก็ยังได้เจอกันอะไรอย่างเงี้ยมันมัน
00:10:07 → 00:10:08 ความเป็นห่วงมันจะน้อยกว่าที่เขาอยู่คน
00:10:08 → 00:10:10 เดียวที่ต่างจังหวัดใช่มั้ยแต่ปรากฏว่า
00:10:10 → 00:10:13 หลายๆครอบครัวค่ะคุณผู้ฟังพี่เกสรคะตรง
00:10:13 → 00:10:16 ที่ว่าใชกลายเป็นแบบพอเอาเค้าเข้ามาแล้ว
00:10:16 → 00:10:20 อ่ะเคักเหงากว่าเดิมอีกอ่ะไปไหนก็ไปไม่
00:10:20 → 00:10:23 ถูกลำบากนะคะไปไหนก็ลำบากต้องรอลูกหลาน
00:10:23 → 00:10:27 อีกแล้วเรู้สึกเป็นภาระใชอือึดอัดไปหมดจะ
00:10:27 → 00:10:29 ซื้ออาหารจะทำอาหารแล้วคอนโดก็ไม่ไม่ใช่
00:10:29 → 00:10:31 สมมุติว่าอยู่แบบว่าเป็นคอนโดหรืออยู่
00:10:31 → 00:10:34 เป็นบ้านการทำอาหารก็ไม่เหมือนบ้านเต่าง
00:10:34 → 00:10:37 จังหวัดนะเจะทำอะไรก็ได้นะไปตลาดร้านของ
00:10:37 → 00:10:39 ชำก็อยู่ใกล้ๆอะไรเงี้ยค่ะพอกรุงเทพฯแล้ว
00:10:40 → 00:10:43 ระบบสังคมมันเปลี่ยนใช่ไปไหนสต้องปรับตัว
00:10:43 → 00:10:46 เยอะมากโอ้โหก็เลยหลายคนก็ส่วนใหญ่ที่ได้
00:10:46 → 00:10:48 ยินก็คือจะไม่ค่อยอยากอยู่ขอกลับบ้านบ้า
00:10:48 → 00:10:50 ขอกลับบ้านฉันเถอะอะไเงี้ฉันจะโดดเดียว
00:10:50 → 00:10:52 อย่างั้นฉันอาจจะมีเพื่อนก็ได้เอออย่าง
00:10:53 → 00:10:55 น้อยเดินไปร้านของชันพี่เกสรบอกว่าเออฉัน
00:10:55 → 00:10:58 ก็จะไปได้เจอได้คุยกับคุ้นเคยกันอะไร
00:10:58 → 00:11:01 อย่างงั้นู้สึก็เกรงใจแล้วก็บางก็มีอีก
00:11:01 → 00:11:03 กลุ่มหนึ่งนะคะที่เอาผู้สูงอายุมาอยู่
00:11:03 → 00:11:07 ด้วยเพื่อให้รับผิดชอบบางเรื่องเช่นเฝ้า
00:11:07 → 00:11:12 บ้านเลี้ยงหลานเหมั้ยคะนะคะเขาก็บอกว่าก็
00:11:12 → 00:11:14 ดีกว่าเอาลูกหลานเอาลูกหลานเด็กเล็กไป
00:11:14 → 00:11:17 อยู่เนอร์สเซอรี่ 1 แพง 2 ไว้ใจไม่ได้ถ้า
00:11:17 → 00:11:20 ไม่ได้คุณภาพจริงๆก็จะลำบากอ่ะเอาพ่อแม่
00:11:20 → 00:11:23 สูงอายุมาช่วยเฝ้าบ้านมาเลี้ยงหลานก็มี
00:11:23 → 00:11:25 แล้วผู้สูงอายุก็รู้สึกว่าเป็นความรับผิด
00:11:25 → 00:11:29 ชอบเป็นอ่าอะไรนะคะเป็นสิ่งที่ฉันควรจะ
00:11:29 → 00:11:32 ต้องได้ช่วยเหลืออันนี้ถ้าหากว่าท่านปรับ
00:11:32 → 00:11:35 ตัวได้ก็ดีนะก็ Active ไปกับการเฝ้าบ้าน
00:11:35 → 00:11:37 หรือดูแลหลานนะเลี้ยงหลานอะไรอย่างเงี้ย
00:11:37 → 00:11:40 ค่ะแต่ถ้าปรับตัวไม่ได้ก็จะมีความทุกข์
00:11:40 → 00:11:42 อีกส่วนหนึ่งเหมือนกันอันนี้อาจจะไม่ได้
00:11:42 → 00:11:45 โดดเดี่ยวทางกายภาพนะมีเด็กมีอะไรแต่โดด
00:11:45 → 00:11:48 เดี่ยวทางด้านจิตใจรู้สึกว่าไม่มีคนที่จะ
00:11:48 → 00:11:51 เข้าถึงอ่าเข้าใจเค้านะฮะก็เป็นอีกแบบนึง
00:11:51 → 00:11:54 ใช่แต่ที่อยู่เดี่ยวๆเลยแล้วก็ชนบทห่าง
00:11:54 → 00:11:57 ไกลก็มีความยากลำบากอีกแบบหนึ่งอืก็มีนะ
00:11:57 → 00:12:01 คะอยู่เดี่ยวๆเลยชนบทห่างไกลอยู่บ้านปลาย
00:12:01 → 00:12:05 ทุ่งปลายนาค่ะนะคะคนเดียวดูแลตัวเองโออัน
00:12:05 → 00:12:08 นี้เห็นในทีวีบ่อยค่ะที่จะแบบว่าเ่ออยู่
00:12:08 → 00:12:12 บ้านแล้วก็เดินเหินไม่สะดวกไหนจะโรคภัย
00:12:12 → 00:12:16 ไข้เจ็บไหนจะความที่เป็นอายุมากแล้วนะกทำ
00:12:16 → 00:12:19 ข้าวโหหม้อข้าวหรือ
00:12:19 → 00:12:22 อะไรมันเป็นอะไรที่ก็น่าห่วงน่าเป็นห่วง
00:12:22 → 00:12:27 เลยแหละนะคะแล้วยำฝนตกหนักน้ำท่วมนะคะ
00:12:27 → 00:12:30 อะไรต่างๆเหล่านี้บอกว่าถ้ามองภาพผู้สูง
00:12:30 → 00:12:32 อายุที่อยู่คนเดียวในเมืองใหญ่กับผู้สูง
00:12:32 → 00:12:35 อายุที่อยู่คนเดียวในชนบทห่างไกลปัญหามัน
00:12:35 → 00:12:38 ก็ต่างกันคนเดียวเหมือนกันแหละแต่ว่าสภาพ
00:12:38 → 00:12:40 ปัญหามันต่างกันอืออยู่คนเดียวในเมือง
00:12:40 → 00:12:43 ใหญ่จะดีกว่าหรือเปล่าเอ่าก็ไม่แน่อีกนะ
00:12:43 → 00:12:46 คะไม่รู้เหมือนกันเนาะเออต้องขึ้นอยู่กับ
00:12:46 → 00:12:48 ผู้สูงอายุท่านนั้นนะว่าท่านรู้สึกยังไง
00:12:48 → 00:12:51 แล้วก็ครอบครัวผู้สูงอายุที่อยู่ในเมือง
00:12:51 → 00:12:53 ใหญ่เนี่ยบางทีความไม่ปลอดภัยมันก็เกิด
00:12:53 → 00:12:57 ขึ้นจากผู้คนที่รอบข้างค่ะนะคะผู้สูงอายุ
00:12:57 → 00:12:59 ที่อยู่คนเดียวชนบทห่างกลความไม่ปลอดภัย
00:12:59 → 00:13:01 อาจจะเกิดภัยพิบัติทางธรรมชาติหรือท่าน
00:13:02 → 00:13:05 เจ็บป่วยไม่รู้จะเรียกหาคนช่วยได้ยังไงก็
00:13:05 → 00:13:08 เป็นอีกแบบนึงอือนะคะแต่สุดท้ายแล้วอ่ะ
00:13:08 → 00:13:10 สิ่งที่มันเกิดขึ้นกับจิตใจของผู้สูงอายุ
00:13:10 → 00:13:13 ทั้ง 2 ส่วนก็คือมีความรู้สึกว่าอ้างว้าง
00:13:13 → 00:13:17 โดดเดี่ยวขาดการที่จะพึ่งพาใครไม่ได้นะคะ
00:13:17 → 00:13:20 อันนี้ก็คือโดดเดี่ยวจริงๆอแล้วถ้าเกิด
00:13:20 → 00:13:23 อย่างอย่างผู้สูงวัยบางท่านน่ะค่ะพี่เกสร
00:13:23 → 00:13:26 คะที่ท่านอาจจะไม่ได้มีลูกหลานอะไรอย่าง
00:13:26 → 00:13:29 เงี้ยเท่านอาจจะเกิดความเคยชินมั้ยคะหร
00:13:29 → 00:13:32 หรือว่าเออก็มันไม่มีแต่กับอีกแบบนึงคือ
00:13:33 → 00:13:37 มีลูกหลานเยอะแยะแต่ก็ไม่ได้มีใครมาดูอ
00:13:37 → 00:13:39 ความรู้สึกมันน่าจะต่างกันความรู้สึกต่าง
00:13:39 → 00:13:42 กันนะความรู้สึกที่ที่เท่าที่เคยมีงาน
00:13:42 → 00:13:46 วิจัยนะคะก็บอกว่าผู้สูงอายุที่อ่ะแบบแบบ
00:13:46 → 00:13:49 ที่ 1 คืออยู่คนเดียวคู่สมรสก็อาจจะเสีย
00:13:49 → 00:13:51 ไปแล้วนะอยู่คนเดียวลูกหลานก็อยู่ห่างไกล
00:13:51 → 00:13:54 ไม่ได้ไปเยี่ยมเยียนอะไรเงี้ยบางคนก็จะ
00:13:54 → 00:13:57 เข้าถึงสัจธรรมของชีวิตเ่อเกิดคนเดียวฉัน
00:13:57 → 00:13:59 ก็ไปคนเดียว
00:13:59 → 00:14:02 พูดแบบนี้ในงานวิจัยเชงคุณภาพนะคะที่เ
00:14:02 → 00:14:04 สัมภาษณ์มาอะไรมานะเกิดคนเดียวฉันก็ไปคน
00:14:04 → 00:14:06 เดียวฉันทำใจได้ดูแลตัวเองให้ดีที่สุดอ๋อ
00:14:06 → 00:14:08 คือทำใจได้แล้วเพราะว่ามันเป็นระยะเวลา
00:14:08 → 00:14:13 หลายปีบางคนก็ทุกข์โศกเศร้ามากนะคะแล้วก็
00:14:13 → 00:14:16 พยายามหาทางช่วยเหลือตัวเองในแง่มพยายาม
00:14:16 → 00:14:19 ที่จะติดต่อนู่นนี่นี่นั่นอะไรก็ก็พอได้
00:14:19 → 00:14:22 นะคะถ้ามันไม่ไกลจนเกินไปอะไรเงี้ยอีก
00:14:22 → 00:14:25 กลุ่มหนึ่งก็คือผู้สูงอายุที่อยู่ด้วยกัน
00:14:25 → 00:14:29 สามีภรรยาค่ะก็ก็คือสูงอายุทั้งคู่
00:14:29 → 00:14:31 นะคะมันจะมีลักษณะที่ว่าถ้าคนหนึ่งป่วย
00:14:32 → 00:14:35 อีกคนยังแข็งแรงเาพอช่วยกันได้หรือว่า
00:14:35 → 00:14:37 เป็นคู่ทุกข์คู่ยากกันมาก็จะช่วยเหลือดู
00:14:37 → 00:14:40 แลกันนะคะแต่อาจจะโดดเดี่ยวลูกหลานไม่ได้
00:14:40 → 00:14:44 มาก็ยังมีเพื่อนอยู่นะค่ะหรือถ้าป่วยทั้ง
00:14:44 → 00:14:49 คู่อ่อนแอทั้งคู่อันนี้ก็มองเห็นก็พึ่งพา
00:14:49 → 00:14:51 อาศัยเป็นเป็นมือเป็นไม้กันพอได้บ้างแต่
00:14:51 → 00:14:54 ว่าส่วนใหญ่แล้วมักจะไม่ได้นะคะถ้าป่วย
00:14:54 → 00:14:57 ทั้งคู่หรืออีกคนหนึงพิการอีกคนก็ป่วย
00:14:57 → 00:14:59 อย่างเงี้นะคะอันเนี้ยต้องพึ่งพาภาครัฐ
00:14:59 → 00:15:01 เลยหรือถ้าป่วยอยู่คนเดียวก็ต้องพึ่งพา
00:15:01 → 00:15:04 อยู่แล้วอ่ะนะคะยิ่งป่วยคู่นี่ก็ยิ่งเป็น
00:15:04 → 00:15:07 ความทุกข์นะคะเห็นอีกคนนึงป่วยเราก็ช่วย
00:15:07 → 00:15:09 ไม่ได้อนี้มันก็เป็นความทุกข์แล้วไหนจะ
00:15:09 → 00:15:13 เรื่องปากท้องคนเดียวก็กินขนาดนี้ 2 คนก็
00:15:13 → 00:15:16 ต้องมากขึ้นค่าใช้จ่ายก็เพิ่มขึ้นอือนะคะ
00:15:16 → 00:15:19 เบี้ยผู้สูงอายุก็อาจจะไม่พอนะคะมันน้อย
00:15:19 → 00:15:21 มากอ่ะนะคะอันนี้ก็ต้องพึ่งพาหน่วยงาน
00:15:21 → 00:15:25 ข้างนอกแต่ถ้าแบบว่าอยู่เป็นคู่แข็งแรง
00:15:25 → 00:15:28 ทั้งคู่อันนี้ดีมากค่ะมันคงไม่โดดเดี่ยว
00:15:28 → 00:15:31 มากจนเกินไปอ่ะนะคะก็ต้องพยายามดูแลตัว
00:15:31 → 00:15:34 เองให้ดีให้คงความแข็งแรงเอาไว้ให้นานที่
00:15:34 → 00:15:38 สุดนะคะมีๆมีหลายท่านค่ะที่ที่รู้จักกัน
00:15:38 → 00:15:42 น่ะนะคะแล้วก็บอกว่าคือในวันนึงที่เกษียณ
00:15:42 → 00:15:45 ไปแล้วเนี่ยก็ก็ 60 ครับล่ะเนาะอะไแวางแผ
00:15:45 → 00:15:48 วงแผนแล้วว่าเออจะดูแลตัวเองยังไงจะ
00:15:48 → 00:15:52 พยายามแบบไม่ไม่ป่วยไม่นอนเป็นผักเป็นปลา
00:15:52 → 00:15:55 อยู่อย่างงั้นแต่จะใช้ชีวิตแบบว่าอฉัน
00:15:55 → 00:15:57 อยากไปเที่ยวอ่ะคือคือทำงานมาตลอดใช่มั้ย
00:15:57 → 00:15:59 คะวันนึง
00:15:59 → 00:16:03 สงไวพอมีเงินฉันก็จะไปของฉันเรื่อยๆได้
00:16:03 → 00:16:06 เที่ยวของฉันเรื่อยๆแต่ก็จะพยายามดูแลตัว
00:16:06 → 00:16:08 เองอันนี้ก็คือเหมือนกับพยายามที่จะเอา
00:16:08 → 00:16:10 ตัวเองออกจากความโดดเดี่ยวที่ตัวเองจะ
00:16:10 → 00:16:12 ต้องเจอใช่มั้ยคะใช่จริงๆแล้วตอนนี้ต้อง
00:16:13 → 00:16:14 บอกว่าเรื่องของความโดดเดี่ยวของผู้สูง
00:16:14 → 00:16:16 อายุเนี่ยมันมีช่องทางให้ความช่วยเหลือ
00:16:16 → 00:16:21 หรือว่ามีมีแหล่งทรัพยากรมากมายนะคะยิ่ง
00:16:21 → 00:16:23 ถ้าผู้สูงอายุพอที่จะมีสมาร์ทโฟนอย่าง
00:16:23 → 00:16:26 เงี้ยมันก็มีโปรแกรมมีอะไรต่างๆนะคะแล้ว
00:16:26 → 00:16:29 ก็เ่อชุมชนเองก็เริ่มมีความตระหนักมาก
00:16:29 → 00:16:31 ขึ้นในการที่จะดูแลเรื่องของความโดด
00:16:31 → 00:16:34 เดี่ยวของผู้สูงอายุเพราะว่าเมื่อผู้สูง
00:16:34 → 00:16:36 อายุรู้สึกดดเดี่ยวนะภาวะซึมเศร้ามันจะ
00:16:36 → 00:16:39 ร่ำกลายง่ายมากเลยอ่ะค่ะแล้วพอมีภาวะซุม
00:16:39 → 00:16:43 เศร้าแล้วเนี่ยอาการโรคทางกายก็กำเริบนะ
00:16:43 → 00:16:46 คะแล้วอาจจะนำไปสู่ภาวะได้ว่าการคิดที่จะ
00:16:46 → 00:16:49 ทำร้ายตัวเองซึ่งเป็นเรื่องที่น่าเศร้านะ
00:16:49 → 00:16:51 คะสังคมก็ตหหนักมากขึ้นนะให้ความช่วย
00:16:51 → 00:16:54 เหลือดูแลเข้ามาเพียงแต่ว่าสังคมที่เข้า
00:16:54 → 00:16:57 มาเนี่ยผู้สูงอายุเองอาจจะเข้าไม่ถึงสิ่ง
00:16:57 → 00:17:00 นั้นอืก็เลยต้องมีกระบวนการหรือว่ามี
00:17:00 → 00:17:03 กิจกรรมที่เรียกว่าเข้าไปสำรวจชุมชนถ้า
00:17:03 → 00:17:06 เป็นชุมชนต่างจังหวัดเนี่ยในระดับเทศบาล
00:17:06 → 00:17:08 หรือระดับท้องถิ่นอะไรต่างๆเนี่ยเาจะมี
00:17:08 → 00:17:12 การสำรวจทำแิเลยค่ะสำรวจเลยว่าบ้านนี้ผู้
00:17:12 → 00:17:16 สูงอายุสุขภาพเป็นอย่างไรอยู่กันกี่คนนะ
00:17:16 → 00:17:20 คะเขาจะมีทำแิงเอาไว้เลยทำสำรวจไว้เลยผู้
00:17:20 → 00:17:22 สูงยุธที่อยู่คนเดียวมีปัญหาสุขภาพระดับ
00:17:22 → 00:17:25 ใดช่วยตัวเองได้มยถ้าช่วยตัวเองไม่ได้
00:17:25 → 00:17:28 เค้าประเมินด้วยอกิจกรรมทางกายที่จะดูแล
00:17:28 → 00:17:30 ตัวเองที่เรียกว่า adl เนี่ยนะคะถ้าคะแนน
00:17:31 → 00:17:33 มันต่ำก็คือทำความสะอาดบ้านไม่ได้แต่พอจะ
00:17:33 → 00:17:36 ทำอาหารกินได้บ้านช่องก็อาจจะสกปรกรกรุง
00:17:36 → 00:17:39 รังภาวะโดดเดี่ยวเนี่ยเสริมด้วยความสกปรก
00:17:39 → 00:17:42 โรครุงรังเนี่ยมันก็ยิ่งทำให้สุขภาพจิต
00:17:42 → 00:17:45 นี่ย่ำแย่นะคะเค้าก็จะมีทีมอาสาสมัครไป
00:17:45 → 00:17:48 ช่วยทำความสะอาดบ้านอือปรับปรุงสภาพบ้าน
00:17:48 → 00:17:51 ให้นะในกรณีที่บ้านอาจจะทรุดโทรมฝนตกก็
00:17:51 → 00:17:55 หลังคาก็รั่วนะน้ำท่วมหรือว่าลมพัดก็แบบ
00:17:55 → 00:17:58 กันแดกกันฝนอะไรไม่ได้ดีเก็จะมีทีมไปช่วย
00:17:58 → 00:18:02 ปปรุงที่อยู่อาศัยออันนี้ก็ก็ดีดีมากๆนะ
00:18:02 → 00:18:05 คะแล้วเก็จะทำแมปปิ้งว่าอสมมุติว่าอยู่
00:18:05 → 00:18:08 เป็นคู่มีความพิการมยหรือมีบุตรหลานมย
00:18:08 → 00:18:12 บุตรหลานอ่ามีมีภาวะที่เรียกว่ามาพึ่งพิง
00:18:12 → 00:18:14 ผู้สูงอายุหรือเปล่าหรือผู้สูงอายุเนี่ย
00:18:14 → 00:18:18 พึ่งพิงลูกหลานได้อันนี้เขาก็จะทำข้อมูล
00:18:18 → 00:18:21 ผ่านข้อมูลเอาไว้เพื่อวางแผนจัดทำโครงการ
00:18:21 → 00:18:24 เข้าไปดูแลค่ะป้องกันที่เรียกว่าภาวะโดด
00:18:24 → 00:18:27 เดี่ยวจนกลายเป็นอาการมากขึ้นน่ะค่ะอือัน
00:18:27 → 00:18:30 นี้ซึ่งซึ่งดีมากในปัจจุบันนี้เริ่มเริ่ม
00:18:30 → 00:18:33 มีแบบนี้มากขึ้นค่ะทั้งหน่วยงานที่เป็น
00:18:33 → 00:18:36 เชิงวิชาการหน่วยงานทั้งเชิงบริการสุขภาพ
00:18:36 → 00:18:38 แล้วก็หน่วยงานที่เรียกว่าเป็นสวัสดิการ
00:18:38 → 00:18:41 ทางสังคมอนะคะต้องช่วยกันอันนี้เป็นเพราะ
00:18:41 → 00:18:43 ว่าเราเข้าสู่สังคมผู้สูงวัยด้วยหรือ
00:18:43 → 00:18:47 เปล่าคะเลยเลยทำให้เตรียมรูปแบบเลยทำให้
00:18:47 → 00:18:50 ทำให้ต้องมีโครงการที่เข้าไปในเชิงรุแบบ
00:18:50 → 00:18:54 นี้จะทำแิกันขนาดนี้ทีนี้ถ้าผู้สูงอายุ
00:18:54 → 00:18:58 ที่อาจจะเศรษฐกิจไม่ดีนะคะอโครงการงนี้ก็
00:18:58 → 00:19:00 จะช่วยแต่ถ้าผู้สูงอายุที่มีเศรษฐกิจที่
00:19:00 → 00:19:03 ดีพอสมควรน่ะบางท่านก็ป้องกันความโดด
00:19:03 → 00:19:06 เดี่ยวอยู่คนเดียวโดยการย้ายไปอยู่ใน
00:19:06 → 00:19:09 เรียกว่าไปอยู่ในคอมมินิของผู้สูงอายุเลย
00:19:09 → 00:19:12 ไปอยู่บ้านพรรคผู้สูงอายุที่มีทั้งหมอมี
00:19:12 → 00:19:17 พยาบาลมีแหล่งสวัสดิการอ่าสันทนาการต่างๆ
00:19:17 → 00:19:19 เรียว่า 7 วันนี่มีเพื่อนบ้าน 7 วันนี่มี
00:19:19 → 00:19:21 กิจกรรมหมดอันนี้ก็เป็นอีกรูปแบบสำหรับคน
00:19:21 → 00:19:25 มีเงินนะคะโอจะไม่ได้มีเงินทุกคนแต่อัน
00:19:25 → 00:19:27 นั้นค่าใช้จ่ายสูงเหมือนกันนะอใช่คสูงมาก
00:19:27 → 00:19:31 ค่ะสูงมากหรืออีกประเภทหนึ่งคือลูกลูก
00:19:31 → 00:19:34 หลานคิดว่าอออยู่ด้วยกันก็เหงานะกลางวัน
00:19:34 → 00:19:37 เข้าไปกันหมดมีอีกรูปแบบหนึ่งค่ะป้องกัน
00:19:37 → 00:19:39 ความโดดเดี่ยวเเรียกว่า Day care ผู้สูง
00:19:39 → 00:19:42 อายุอ๋อไปเฉพาะกลางวันไปเช้าเย็นกลบไป
00:19:42 → 00:19:45 เช้าเย็นกลบเราเคยพาลูกเล็กๆไปเนอเซอรี่
00:19:45 → 00:19:49 แล้วก็พาพ่อแม่ไปอยู่ที่ศูนย์กลางวันวัน
00:19:49 → 00:19:51 ไหนไม่อยากไปก็ไม่ต้องไปวันไหนอยากไปก็ไป
00:19:51 → 00:19:54 ก็หาที่ที่มันใกล้พอที่จะไม่ต้องนั่งรถ
00:19:54 → 00:19:59 ไกลมากนะคะแล้วกิจกรรมเทำอะไรคะก็ก็จะมี
00:19:59 → 00:20:02 มันอาจจะมีบรรยายความรู้สนทนามีกิจกรรม
00:20:02 → 00:20:06 สันทนาการค่ะนะคะมีมีร้องรำทำเพลงบ้างให้
00:20:06 → 00:20:09 สดชื่นอันนี้ก็ช่วยได้ป้องกันความโดด
00:20:09 → 00:20:12 เดี่ยวที่ต้องอยู่คนเดียวคือมันมันมัน
00:20:12 → 00:20:14 เหมือนว่าความโดดเดี่ยวเนี่ยมันจะค่อยๆ
00:20:14 → 00:20:18 กัดกินใจค่อยๆไปเรื่อยๆเรื่อยๆยิ่งถ้า
00:20:18 → 00:20:21 เกิดใครที่แรู้สึกว่าเอ่อเคยอยู่กับสิ่ง
00:20:21 → 00:20:24 แวดล้อมเ่อลูกล้านอยู่แล้ววันนึงฉันต้อง
00:20:24 → 00:20:27 มาอยู่คนเดียวเนี่โหหคเดียวเนี่ยคือ 1
00:20:27 → 00:20:30 ผู้สูงจะไม่ได้พูดกับใครและการที่ไม่ได้
00:20:30 → 00:20:32 พูดไม่ได้สนทนาไม่ได้โต้ตอบกับใครเนี่ย
00:20:33 → 00:20:36 ชักนำให้เกิดภาวะสมองเสื่อมได้ง่ายอชักนำ
00:20:36 → 00:20:38 ให้เกิดอาการทางจิตเวทได้ง่ายมากเลยกับ
00:20:38 → 00:20:42 การอยู่คนเดียวอมันต้องพาตัวเองออกไปหรือ
00:20:42 → 00:20:45 นำเอาสิ่งข้างนอกเข้ามาในชีวิตถ้าอยู่คน
00:20:45 → 00:20:48 เดียวอ่อ 1 ละเลตัวเองมยคะพอเราไม่เจอผู้
00:20:48 → 00:20:51 คนก็ฉันก็ไม่อยากแต่งตัวความสะอาดก็อาจจะ
00:20:51 → 00:20:54 ไม่ดีอ่าใช่อาหารการกินก็โอกินอยู่คน
00:20:54 → 00:20:57 เดียวเออก็ทำเท่าที่เก็มีแค่เแหละมีอะไก็
00:20:57 → 00:21:00 กินไปอย่างงี้คมันจะบกพร่องในเรื่องของ
00:21:00 → 00:21:04 ภาวะโภชนาการอืนะคะอ่าละเลยการดูแลตัวเอง
00:21:04 → 00:21:07 นะคะแล้วก็จะไม่ทันโลคทาเหตุการณ์ข้างนอก
00:21:07 → 00:21:10 ค่ะนะคะแล้วพอหมกมุ่นกับบางสิ่งบางอย่าง
00:21:10 → 00:21:13 ก็จะทำให้จิตน่ะตกลงไปมากขึ้นยหมกมุ่น
00:21:13 → 00:21:15 อยู่กับว่าฉันทำไมฉันถึงต้องเป็นอย่างงี้
00:21:16 → 00:21:19 อะไรต่างๆคุ้นคิดอยู่คนเดียวอืนะคะต้องพา
00:21:19 → 00:21:21 ตัวเองออกไปเพราะฉะนั้นอันเนี้ยมันเป็น
00:21:21 → 00:21:24 สิ่งที่ถ้าอยู่คนเดียวโดยที่ไม่มีลูกหลาน
00:21:24 → 00:21:26 เลยเนี่ยเจ้าตัวต้องตระหนักรู้ถึงสิ่งนี้
00:21:26 → 00:21:29 แล้วพาตัวเองออกไปสู่สถานการณ์ที่ได้เจอ
00:21:29 → 00:21:33 ผู้คนนะฮะในสิ่งที่เราแฮปปี้ด้วยนะคะถ้า
00:21:33 → 00:21:35 ไปอยู่เจอผู้คนแต่ก็รู้สึกโดดเดี่ยวอยู่
00:21:35 → 00:21:39 ดีนะก็ก็อาจจะไม่ใช่คำตอบนะฮะไปในที่ที่
00:21:39 → 00:21:42 เราจะมีความสุขสามารถพูดคุยกันได้ซึ่ง
00:21:42 → 00:21:45 เชื่อว่าต่างจังหวัดนะทุกจังหวัดทุกตำบล
00:21:45 → 00:21:49 เนี่ยเขมีชมรมผู้สูงอายุอยู่แล้วก็ควรจะ
00:21:49 → 00:21:52 ป้องกันภาวะโดดเดี่ยวด้วยการเข้าในชมรม
00:21:52 → 00:21:54 แต่ถ้ามีปัญหาเรื่องสุขภาพกายเดินทางไม่
00:21:54 → 00:21:57 ได้อะไรเงี้ยไปไม่ได้ก็ขออาสาสมัครมา
00:21:57 → 00:22:00 เยี่ยมบ้านมาคุยสักอาทิตย์ละครั้ง 2
00:22:00 → 00:22:03 ครั้งก็ยังดีนะคะมาช่วยทำความสะอาดบ้านนะ
00:22:03 → 00:22:06 คะมาเป็นเพื่อนคุยถ้าเป็นต่างประเทศเาจะ
00:22:06 → 00:22:09 มีอาสาสมัครรับผู้สูงอายุที่อยู่คนเดียว
00:22:09 → 00:22:12 โดดเดี่ยว่ะไปกินข้าวนอกบ้านนะคะอ่าอัน
00:22:13 → 00:22:15 นี้ก็มีประสบการณ์ตอนนั้นก็ไปอยู่ต่าง
00:22:15 → 00:22:17 ประเทศมาช่วงเวลาสั้นๆแล้วก็ไปเป็น
00:22:17 → 00:22:21 โฮมสเตย์กับกับอาสาสมัครท่านเยค่ะเขาก็พา
00:22:21 → 00:22:23 เราไปด้วยเป็นสังเกตการกนที่เราทำวิจัย
00:22:23 → 00:22:26 เกี่ยวกับผู้สูงอายุเขาก็พาไปก็วันนี้ฉัน
00:22:26 → 00:22:30 จะต้องพาคนนี้ไปกินอาหารค่ะพาไปบทสนทนาก็
00:22:30 → 00:22:32 เป็นเรื่องง่ายๆอ่ะค่ะเรื่องคุยกันเรื่อง
00:22:32 → 00:22:35 ทั่วไปดินฟ้าอากาศแล้วก็อัปเดตกับ
00:22:35 → 00:22:38 สถานการณ์บ้านเมืองนิดนอยแล้วก็ทานอาหาร
00:22:38 → 00:22:41 ง่ายๆอค่ะแล้วก็พาส่งกลับบ้านอเขาจะมี
00:22:41 → 00:22:44 ตารางคิวเลยว่าวันนี้พาใครไปใครไปแล้ว
00:22:44 → 00:22:47 ท่านที่เป็นอาสาสมัครก็คือผู้สูงอายุที่
00:22:47 → 00:22:49 คิดว่าเนี่ยคือการป้องกันภาวะสมองเสื่อม
00:22:49 → 00:22:53 ของฉันยการไปช่วยคนอื่นอค่ะเอ้ยดีจังเลย
00:22:53 → 00:22:55 ค่ะอันนี้บ้านเราก็จะมีเรื่องธนาคารเวลา
00:22:55 → 00:22:58 มั้ยคะที่บอกว่าเราไปช่วยคนอื่นเราก็ลง
00:22:58 → 00:23:01 ธนาคารไว้สมุเวลาไว้วันหนึ่งที่ฉัน
00:23:01 → 00:23:03 ต้องการความช่วยเหลือฉันก็เบิกเอาเวลา
00:23:03 → 00:23:05 เนี่ยเป็นผู้คนมาช่วยฉันด้วยอือันนี้ก็
00:23:05 → 00:23:08 ช่วยป้องกันภาวะโดดเดี่ยวได้นะคะแต่ว่า
00:23:08 → 00:23:11 มันต้องอาศัยระบบแล้วก็การบริหารจัดการ
00:23:11 → 00:23:13 นั่นสิเดี๋ยวแต่เดี๋ยวนี้ก็เห็นผู้สูงวัย
00:23:13 → 00:23:16 หลายท่านนะคะไปอย่างอย่าในกรุงเทพฯค่ะ
00:23:16 → 00:23:18 เพราะว่าเราอยู่กรุงเทพฯเนาะก็จะเห็นว่า
00:23:18 → 00:23:22 บางท่านนี่ไปโดยรถโดยสารสธารณะอ่ะคือคือ
00:23:22 → 00:23:24 ขอให้ได้แบบว่าไปอ่ะไปค่ะไปยังที่ที่ตัว
00:23:24 → 00:23:28 เองอยากจะไปเอออ่าแต่ว่าการเดินเหินอาจจะ
00:23:28 → 00:23:31 ไม่สะดุวคือสิ่งที่อำนวยความสดวกในบ้าน
00:23:31 → 00:23:33 เราอาจจะยังไม่ได้แบบได้ 100% ขนาดนั้น
00:23:33 → 00:23:36 แต่ว่าอือแต่ก็มีมีคนพร้อมให้ความช่วย
00:23:36 → 00:23:39 เหลือหรืออาจจะมีเอ่อสิ่งบางอย่างที่
00:23:39 → 00:23:42 เอื้ออำนวยสำหรับผู้สูงอายุอทางเดินทาง
00:23:42 → 00:23:46 ลาดคือลิฟหรืออะไรเงี้ยทำให้ท่านได้ไปไหน
00:23:46 → 00:23:49 มาไหนได้ได้ง่ายขึ้นไม่ต้องรอลูกหลานก็มี
00:23:49 → 00:23:51 นะเดี๋ยเขคบอกว่าสิ่งแวดล้อมที่เป็นมิตร
00:23:51 → 00:23:53 ต่อความสูงวัยหรือสิ่งแวดล้อมที่เป็นมิตร
00:23:53 → 00:23:56 กับคนทุกวัยนะคะก็จะช่วยคนทุกวัยทั้งคน
00:23:56 → 00:24:00 พิการคนสูงอายุเด็กปลอดภัยนะอันนี้ก็
00:24:00 → 00:24:02 สำคัญเพนั้นถ้าถ้าผู้สูต้องอยู่กับตัวเอง
00:24:02 → 00:24:04 สุดท้ายแล้วเราก็ต้องอยู่กับตัวเองเนาะ
00:24:04 → 00:24:06 มันก็เป็นคำพูดที่ว่าสุดท้ายก็ต้องอยู่
00:24:06 → 00:24:09 กับตัวเองให้ได้นะคะทีนี้การจะอยู่ตัวเอง
00:24:09 → 00:24:11 ให้ได้เนี่ยคือก็ต้องเน้นทั้งด้านจิตใจ
00:24:11 → 00:24:15 ถ้าจิตใจไม่วาวุ่นจิตใจสงบเยิกเย็นมีที่
00:24:15 → 00:24:18 ยึดเหนี่ยวจิตใจร่างกายก็เราก็จะดูแลร่าง
00:24:18 → 00:24:21 กายของเราได้ในระดับที่ควรจะเป็นนะคะนอก
00:24:21 → 00:24:23 จากนี้แล้วก็บางทีเนี่ยการอยู่คนเดียวอ่ะ
00:24:23 → 00:24:26 ก็ใช้เวลาที่จะใคร่ครวญแล้วก็มองเห็นสิ่ง
00:24:26 → 00:24:29 ที่เราได้ทำอะไรมีอะไรดีบ้างก็ช่ำชื่นจิต
00:24:29 → 00:24:31 ใจนะคิดถึงสิ่งที่ดีๆซะอย่าไปคิดถึงสิ่ง
00:24:31 → 00:24:35 ไม่ดีนะคะนอกจากนี้แล้วก็เวลาเค้ามีเครือ
00:24:35 → 00:24:38 ข่ายอะไรก็กล้าหาญที่จะไปขอความช่วยเหลือ
00:24:38 → 00:24:40 หรือกล้าหาที่จะเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของ
00:24:40 → 00:24:43 เครือข่ายจากการพูดคุยผู้สูงหลายๆคนน่ะ
00:24:43 → 00:24:46 ไม่กล้าเข้าไปในชมรมไม่กล้าเข้าไปตรงนู้น
00:24:46 → 00:24:48 ตรงนี้เพราะว่าเค้ารู้สึกว่าเขาจะไม่ได้
00:24:48 → 00:24:50 รับการยอมรับอค่ะเราก็ต้องกล้าหาญที่จะ
00:24:50 → 00:24:53 เปิดตัวก่อนนะคะกล้าที่จะเข้าไปแล้วก็
00:24:53 → 00:24:56 ต้องรู้จักที่จะปล่อยวางบางทีตำแหน่งแห่ง
00:24:56 → 00:24:58 หนหน้าที่อันในอดีตเนี่ยมันก็ผ่านไปแล้ว
00:24:59 → 00:25:02 ปล่อยวางซะแล้วก็เปิดรับเพื่อนใหม่ๆนะคะ
00:25:02 → 00:25:04 อาการโดดเดี่ยวมันก็จะช่วยได้แล้วก็อยู่
00:25:04 → 00:25:07 กับความสงบสุขของจิตใจร่างกายก็ดูแลไปอื
00:25:07 → 00:25:10 มันความโดดเดี่ยวจริงๆเป็นความคิดของเรา
00:25:10 → 00:25:13 แม้เราจะอยู่ผู้คนแต่ถ้าเราไม่เปิดใจสิ่ง
00:25:13 → 00:25:15 ต่างๆเราก็รู้สึกโดดเดี่ยวค่ะแต่ถ้าเรา
00:25:15 → 00:25:17 โดดเดี่ยวทั้งร่างกายแล้วก็จิตใจอันนี้
00:25:17 → 00:25:19 มันก็ยิ่งหนักนะคะเพราะฉะนั้นเริ่มที่ใจ
00:25:19 → 00:25:22 แล้วกายเนี่ยเป็นสิ่งที่เราแสวงหาการช่วย
00:25:22 → 00:25:26 เหลือการดูแลได้แน่นอนค่ะค่ะก็อาจจะต้อง
00:25:26 → 00:25:28 เปิดตัวเองออกมาบ้างนะคะเดี๋ยวนี้มีอะไร
00:25:29 → 00:25:32 ให้เราได้ค้นหาแล้วก็น่าสนใจอีกเยอะแยะ
00:25:32 → 00:25:34 มากมายเลยไม่ได้จำเป็นจะต้องแบบฉันสูง
00:25:34 → 00:25:37 อายุแล้วฉันต้องอยู่คนเดียวในมุมนั้นไม่
00:25:37 → 00:25:39 ต้องไม่ได้ค่ะต้องพูดคุยค่ะที่สำคัญที่
00:25:39 → 00:25:42 สุดนะคะใช่ค่ะนะก็อันนี้จะเป็นส่วนที่
00:25:42 → 00:25:45 ช่วยให้เรารู้สึกว่าไม่ไม่โดดเดี่ยวได้นะ
00:25:45 → 00:25:48 คะยังมีอีกหลายคนพร้อมที่จะอยู่ข้างๆเรา
00:25:48 → 00:25:51 ใช่ค่ะใช่ค่ะขอบคุณพี่เกสรค่ะสัสดีขอบคุณ
00:25:51 → 00:25:54 ค่ะสวัสดีค่ะเอาล่ะค่ะคุณผู้ฟังหมดเวลา
00:25:54 → 00:25:56 แล้วค่ะวันนี้ก็ต้องลากันไปก่อนนะคะพบกัน
00:25:56 → 00:25:59 ใหม่ครั้งหน้ากับรายการโรงหมอไย PBS
00:25:59 → 00:26:01 podcast ค่ะวันนี้ลาไปก่อนสวัสดีค่ะ This
00:26:01 → 00:26:05 Is Thai PBS podcast อาหารไม่ปลอดภัย
00:26:05 → 00:26:06 สำหรับสัตว์เลี้ยงมีอยู่หลายชนิดบางอย่าง
00:26:06 → 00:26:09 ทำอันตรายถึงแก่ชีวิตได้ผู้ช่วย
00:26:09 → 00:26:11 ศาสตราจารย์นายสัตวแพทย์ดรธีริรุ่งเรือง
00:26:11 → 00:26:14 กิตไกลคณะสตวแพทยศาสตร์จุฬาลงกรณ์
00:26:14 → 00:26:17 มหาวิทยาลัยมาบอกให้รู้ครับในประเทศไทย
00:26:18 → 00:26:20 เนี่ยถ้าเกิดว่าเขามีการจัดอันดับรวบรวม
00:26:21 → 00:26:23 ข้อมูลแต่เผอิญว่าข้อมูลต่างๆเหล่าเใน
00:26:23 → 00:26:26 ประเทศไทยยังไม่มีแต่เท่าที่เจอได้บ่อยๆ
00:26:26 → 00:26:28 ในทางคลินิกเนี่ยมีอะไรบ้างเดี๋ยซึ่งการ
00:26:29 → 00:26:31 จัดอันดับสารพิษที่เจอในสัตว์เลี้ยงเนี่ย
00:26:31 → 00:26:34 ต่างประเทศทำกันที่อเมริกาที่ทางอังกฤษ
00:26:34 → 00:26:37 ต่างๆเมีการจัดอันดับเพราะว่าก็มีข้อมูล
00:26:37 → 00:26:39 เป็นแหล่งรวบรวมข้อมูลจากโรงพยาบาลกับ
00:26:39 → 00:26:42 คลินิกต่างๆนะแล้วก็เช็คว่าอ่ะโอเคนะใน 1
00:26:42 → 00:26:45 ปีเนี่ยปริมาณจำนวนของสัตว์เลี้ยงที่ได้
00:26:45 → 00:26:47 รับสารพิษในแต่ละประเภทมีอะไรอะไรบ้าง
00:26:47 → 00:26:49 แล้วก็ก็จะลิมาเป็นอันดับต้นๆว่ามีอะไร
00:26:49 → 00:26:51 ต่างๆเหล่านั้นซึ่งจริงๆกำลังลุ้นอยู่
00:26:51 → 00:26:52 เหมือนกันว่าประเทศไทยถ้าเราทำได้อย่าง
00:26:52 → 00:26:55 นั้นน่ะเราก็จะมีข้อมูลแล้วก็เป็นการที่
00:26:55 → 00:26:57 ช่วยเตือนเจ้าของแล้วก็ป้องกันได้ได้ได้
00:26:57 → 00:27:00 ดีทีดีเดียวเลยอันแรกเลยที่สามารถเจอได้
00:27:00 → 00:27:04 บ่อยที่สุดคือกลุ่มของยาสามัญประจำบ้าน
00:27:04 → 00:27:07 เพราะว่าลองนึกภาพว่าอยาแก้ปวดโอ้โหขมจะ
00:27:07 → 00:27:10 ตายสุนัขแมวคงไม่มากินเล่นยาลดไข้ยาแก้
00:27:10 → 00:27:13 แพ้ยาอะไรต่างๆเต็มไปหมดเลยแต่ประเด็นคือ
00:27:13 → 00:27:16 สัตว์เลี้ยงน่ะจะได้รับแบบอุบัติเหตุแบบ
00:27:16 → 00:27:19 ไม่ตั้งใจเช่นไปกัดไปแทะเห็นซองยาที่หล่น
00:27:19 → 00:27:22 มาแล้วก็กัดเล่นแทะเล่นแล้วก็เผลอกลืน
00:27:22 → 00:27:25 เข้าไปอ๋อยาหลายๆตัวมีผลอย่างเช่นอย่าง
00:27:25 → 00:27:28 ที่เคยหลายๆคนก็ทราบกันนะว่าอย่างพระ
00:27:28 → 00:27:31 พาราเซตามอลยารดไข้ในแมวนี่ก็ถือว่าเป็น
00:27:31 → 00:27:34 อันตรายมากๆในหมานี่ก็ไม่ใช่ดีเพราะว่าใน
00:27:34 → 00:27:37 แมวเนี่ยมันตัวเอนไซม์ที่สำหรับมาย่อยขับ
00:27:37 → 00:27:40 ออกยาตัวเมันต่ำมากจนแทบจะไม่มีเลยเพราะ
00:27:40 → 00:27:42 ฉะนั้นเวลากินเข้าไปก็สะสมแล้วก็เป็นพิษ
00:27:42 → 00:27:44 ต่อตับแล้วก็พิษต่อระบบเลือดต่างๆในร่าง
00:27:44 → 00:27:47 กายสุนัขหลายๆตัวที่เป็นนิสัยที่ชอบแทะ
00:27:47 → 00:27:50 ชอบงับ Golden Retriever laor รีเวอร์
00:27:50 → 00:27:54 เห็นอะไรจะชอบงับชอบาบไว้แล้วเจอซองยาเจอ
00:27:54 → 00:27:57 ยาอ้าวงับเล่นๆเจอวิตามินงับเล่นๆแล้ว
00:27:57 → 00:28:00 เผลอคลืนเขไปลักษณะแบบนี้ก็มีโอกาสที่จะ
00:28:00 → 00:28:03 ได้รับยาแล้วก็สารเคมีต่างๆที่อยู่ในรูป
00:28:03 → 00:28:05 ของยาที่ใช้ในชีวิตประจำวันยาสามัญประจำ
00:28:05 → 00:28:07 บ้านได้ค่อนข้างเยอะนอกจากนั้นเคุณสิพร
00:28:07 → 00:28:09 ครับเรื่องอาหารก็เป็นสิ่งที่เจอได้บ่อย
00:28:09 → 00:28:12 ในต่างประเทศครับอาจจะไม่ใช่สารเคมีแต่
00:28:12 → 00:28:17 ว่าเป็นสิ่งที่เหลือจากการกินที่ใช้ในการ
00:28:17 → 00:28:19 กินบางตัวเราเคยคุยกันไปแล้วว่าอาหารบาง
00:28:19 → 00:28:23 อย่างเช่นหัวหอมน้ำตาลเทียมไซลิทอลองุ่น
00:28:23 → 00:28:26 ลูกเกดลเนี้ยมันมีพิษต่อสัตว์เลี้ยงมีพิษ
00:28:26 → 00:28:28 ต่อสุนักต่อแมวดังนั้นเนี่ยเนี่ยอาหารก็
00:28:28 → 00:28:31 เป็นอีกส่วนนึงที่เจอได้บ่อยด้วยความที่
00:28:31 → 00:28:33 อาจเจ้าของอาจจะไม่รู้แล้วก็เอาให้กิน
00:28:33 → 00:28:35 หรือถ้าเป็นอย่างน้ำตาลเทียมไทอเนี่ย
00:28:35 → 00:28:38 สุนัขแมวอาจจะไปแทะเล่นเองไม่คงคงไม่ได้
00:28:38 → 00:28:40 แบบว่าเราป้อนอาหารให้เขาอะไรอย่างขาด
00:28:40 → 00:28:44 นั้นแต่ว่าบางทีอาหารที่เราปรุงให้เขามี
00:28:44 → 00:28:47 กระเทียมมีหอมๆมีองุ่นค่ะด้วยความที่แบบ
00:28:47 → 00:28:49 ว่าเอ้อมันน่ารักนะน่าจะกินได้อร่อยหอมๆ
00:28:49 → 00:28:51 จะได้รสรสชาติดีแต่จริงๆแล้วว่าหลายๆตัว
00:28:51 → 00:28:55 ก็เป็นอันตรายกับสุนัขกับแมวตัวช็อกโกแลต
00:28:55 → 00:28:58 เจอเนี่ยอาจจะเป็นเพราะว่าเจ้าของไม่รู้
00:28:58 → 00:29:01 ป้อนให้เขากินด้วยความที่เราอร่อยคิดว่าเ
00:29:01 → 00:29:02 อร่อยเจ้าของหลายคนอาจจะไม่ทราบแต่ว่า
00:29:03 → 00:29:04 ส่วนใหญ่เดี๋ยวนี้จะทราบกันหมดแล้วว่าว่า
00:29:04 → 00:29:06 เออตัวนี้เป็นอันที่อันตรายสำหรับสัตว์
00:29:06 → 00:29:09 เลี้ยงสำหรับสนรักแมว
00:29:09 → 00:29:14 นะ This Is Toy PBS
00:29:14 → 00:29:17 podcast ติดตามรายการทางเว็บไซต์และ
00:29:17 → 00:29:20 แอพลิเคชันของ Thai PBS podcast
00:29:20 → 00:29:23 spotify S Cloud Google podcast
00:29:23 → 00:29:26 Apple podcast และ YouTube Channel
00:29:26 → 00:29:28 Thai PBS podcast
00:29:28 → 00:29:31 tai PBS podcast View the world
00:29:31 → 00:29:33 via The Voice
00:29:33 → 00:29:38 [เพลง]