00:00:00 → 00:00:03 This Is Thai PBS podcast View the
00:00:03 → 00:00:05 world vi The
00:00:05 → 00:00:08 Voice สวัสดีครับผมวีรพงษ์ทวีศักดิ์
00:00:08 → 00:00:12 ดิฉันสุธิพรปรีเปรมและนี่คือศัลยกรรมความ
00:00:12 → 00:00:16 สุขรายการที่ฟังแล้วทำให้คุณมีความสุขมาก
00:00:16 → 00:00:18 ขึ้นมีความทุกข์น้อย
00:00:18 → 00:00:22 ลงคุณผู้ฟังครับเราคงปฏิเสธไม่ได้ครับว่า
00:00:22 → 00:00:25 เราตอนนี้เราอยู่ในยุคของแบบยุคข้อมูลและ
00:00:26 → 00:00:28 ข่าวสารเต็มไปหมดนะพี่อ้อยใช่มั้ยฮะใช่
00:00:28 → 00:00:31 ค่ะในแต่ละวันเยเรารับข้อมูลรับข่าวสาร
00:00:31 → 00:00:34 เยอะมากนะฮะถึงแม้ว่าบางคนอาจจะบอกว่า
00:00:34 → 00:00:36 โอ้ยสมัยนี้ไม่ค่อยดูแล้วทีวีไม่ต้องแล้ว
00:00:37 → 00:00:40 นะมันทุกอย่างมันอยู่ในมือถือหมดใช่นะฮะ
00:00:40 → 00:00:43 เราอยู่กับนั่นตลอดเวลาแล้วมันทำให้เรา
00:00:43 → 00:00:46 มันจะมีอาชีพอาชีพนึงตอนนี้เป็นนักรีวิว
00:00:46 → 00:00:49 ครับพี่อ้อยอ๋อใช่มั้ยฮะเขาก็จะเป็นนัก
00:00:49 → 00:00:53 รีวิวมีหน้าที่รีวิวแล้วเราก็ดูพอมีคนพี่
00:00:53 → 00:00:56 อ้อยเคยเห็นคนที่เา้ารีวิวร้านอาหารพอดู
00:00:56 → 00:01:00 เสร็จปุ๊บเฮ้ยเราต้องไปร้านนี้ให้ได้เค
00:01:00 → 00:01:02 โอ้โหบ่อยค่ะสมัยก่อนอ่ะอย่างงี้ใช่มั้ย
00:01:02 → 00:01:05 โอ้โหเนี่ยใช่ผมเชื่อว่าคุณผู้ฟังก็จะ
00:01:05 → 00:01:08 ต้องเจอแบบนี้นะใช่เพราะฉะนั้นผมมีคำ
00:01:08 → 00:01:11 เตือนครับถ้าเราอยู่ในโลกยุคนี้แล้วเรา
00:01:11 → 00:01:13 อยู่ภายใต้อย่างเงี้ยสิ่งเหล่านี้มากๆ
00:01:13 → 00:01:16 เนี่ยนะสิ่งที่เราจะต้องระมัดระวังก็คือ
00:01:16 → 00:01:19 เราต้องระมัดระวังเกี่ยวกับเรื่องของภาพ
00:01:19 → 00:01:22 ลวงตาหน้าลวง
00:01:22 → 00:01:27 [เพลง]
00:01:27 → 00:01:34 ใจโอ้โหภาพลวงตาน่าลวงใจน่าลวงใจใช่มั้ย
00:01:34 → 00:01:38 ถ้าพูดถึงคำว่าอถ้าผมพูดถึงคอาชีพรีวิวเ
00:01:38 → 00:01:42 พี่อ้อยค่ะพอพี่อ้อยเคยแบบว่าดูรีวิวเค้า
00:01:42 → 00:01:45 รีวิวเรื่องเกี่ยวกับโรงแรมสถานที่พรร
00:01:45 → 00:01:49 สถานที่ท่องเที่ยวเสื้อผ้าออาหารอะไรอย่า
00:01:49 → 00:01:53 เงี้ยดูเสร็จปึ๊บค่ะโอ้โหเค้าเรียกว่าตาม
00:01:53 → 00:01:56 รอยตามรอยทันทีเลยใช่มั้ยใช่ค่ะอย่าง
00:01:56 → 00:02:00 เงี้ยแล้วมันเคยเกิดสถานการณ์อย่างงี้มั้
00:02:00 → 00:02:02 พี่อ้อยที่พี่อ้อยดูคุณผฟังต้องบอกก่อนนะ
00:02:02 → 00:02:05 พี่อ้อยถ้าเกิดว่าคุณผฟังฟังรายการมาบ่อย
00:02:05 → 00:02:07 ๆเนี่ยหรือฟังมาสักระยะนึงก็จะรู้ว่าพี่
00:02:07 → 00:02:10 อ้อยก็เป็นนักชิมนะชอโหเรื่องเรื่องกิน
00:02:10 → 00:02:13 นี่มาก่อนใช่มอย่างเงี้ยแล้วถ้าเกิดว่า
00:02:13 → 00:02:17 พี่อ้อยพอเรื่องกินปุ๊บเนี่ยเห็นคนรีวิว
00:02:17 → 00:02:19 ร้านอาหารปุ๊บเนี่ยพี่อ้อยเคยมีความรู้
00:02:19 → 00:02:22 สึกเฮ้ยต้องไปร้านนี้เลยมั้ยอันนั้นคือ
00:02:22 → 00:02:24 คือในอดีตอ่ะค่ะอในอดีตใช่มโอ้โหต้องเลย
00:02:24 → 00:02:28 ค่ะคือตั้งแต่สมัยที่เค้าเรียกข้อมูลข่าว
00:02:28 → 00:02:31 สารยังไม่เจริญถึงทุทุกวันเนี้ยคือสมัย
00:02:31 → 00:02:34 ก่อนอ่านหนังสือพิมพ์หรือนิตยสารอืแล้วพอ
00:02:34 → 00:02:37 เา้ามีพูดถึงร้านอย่างเงี้ยเค้าจะ
00:02:37 → 00:02:40 สัมภาษณ์และมีรูปเนาะแล้วก็มีนัโอ้โหแล้ว
00:02:40 → 00:02:43 แล้วมันไม่มี Google Map อืคือไปนะต้อง
00:02:44 → 00:02:48 ขับรถไปหาวน 3-4 รอบพี่วีเพื่อจะหาร้าน
00:02:48 → 00:02:50 นี้ชิมมให้ได้อให้ได้ใช่มั้ยใช่โอ้โหคุณ
00:02:51 → 00:02:54 ผู้ฟังครับเราเจอตัวแม่แล้ว
00:02:54 → 00:02:58 ครับใช่มั้ยค่ะค่ะและยิ่งถ้าเป็นยุคนี้
00:02:58 → 00:03:00 นี่มันหนักกว่าเดิมอ่ะพี่อ้อยเพราะว่าเออ
00:03:00 → 00:03:03 ใช่มั้ยหนังสือพิมพ์สมัยนี้มันง่ายแล้ว
00:03:03 → 00:03:06 มันเป็นเค้าทำเพื่อสิ่งนี้แล้วแถมว่ามี
00:03:06 → 00:03:08 Google Map แล้วยังมีปักบุตให้ด้วย
00:03:08 → 00:03:11 อย่างเงี้ยใช่ๆไปนี้เป๊ะแน่เป๊ะเลยอย่าง
00:03:11 → 00:03:15 เงี้ยใช่มั้ยครานี้คำถามก็คือว่าแล้วเคย
00:03:15 → 00:03:17 มีมั้ยครับพี่อ้อยที่พี่อ้อยดูรีวิวเสร็จ
00:03:17 → 00:03:21 ปึ๊บๆๆโหแล้วก็ไปเลยปรากฏว่าอ้าวทำไมไม่
00:03:21 → 00:03:25 เป็นเหมือนไม่ตรงปกเนี่ยไม่ตรงปกอ่ะเยอะ
00:03:25 → 00:03:29 เยอะใช่มั้ยเยอะค่ะออแต่ตอนเนี้ยพี่วีอ่า
00:03:29 → 00:03:33 มีมีเค้าเรียกว่าอะไรสินค้าเจ้าใหม่เออๆ
00:03:33 → 00:03:38 ที่เข้ามาในโซเชียลเออแล้วก็ยิงโฆษนาถี่
00:03:38 → 00:03:42 แบบเยอะถี่ยิบอือแล้วภาพทุกภาพสวยแล้ว
00:03:42 → 00:03:47 สินค้าน่าใช้มีตั้งแต่มีทุกสิ่งทุกอย่าง
00:03:47 → 00:03:51 เลยเสื้อผ้าของใช้ในบ้านเครื่องประดับ
00:03:51 → 00:03:56 ตุ๊กตงทุ๊กโอน่ารักมากแต่ปรากฏว่าตอนนี้
00:03:56 → 00:04:00 เนี่ยออือๆโดนคนไทยแอนตี้เออเออๆเพราะเา
00:04:00 → 00:04:05 รู้ว่าของจริงเอสินค้าที่จะได้รับมาเนี่ย
00:04:05 → 00:04:09 เออๆคือมันถูกมากจนกระทั่งแบบคือมันล่อใจ
00:04:09 → 00:04:13 มากเลยพี่หวีแต่คนที่เขาเคยลองแล้วอ่ะมัน
00:04:13 → 00:04:18 ได้สินค้าไม่ตรงปกอืแล้วก็คุณภาพเหมือน
00:04:18 → 00:04:22 ซื้อขยะอ๋ออย่างเงี้ยเห็นมั้เนี่ยก็คือ
00:04:22 → 00:04:24 ทั้งหลายทั้งหมดเนี่ยมันเป็นเป็นผลมาจาก
00:04:25 → 00:04:27 ชื่อตอนนี้เลยที่วันนี้ที่ผมพูดถึงก็คือ
00:04:27 → 00:04:30 ภาพลวงตาหน้าลวงใจเนี่ยมันเป็นเรื่องของ
00:04:30 → 00:04:34 ยุคนี้สมัยนี้เลยพี่อ้อยที่ถ้าเราไม่มี
00:04:34 → 00:04:36 สติแล้วเราไม่เข้าใจเบื้องหน้าเบื้องหลัง
00:04:36 → 00:04:41 ของจริงเนี่ยนะเราจะถูกภาพเนี่ยมันลวงตา
00:04:41 → 00:04:44 แล้วสิ่งที่เราเห็นเนี่ยมันลวงใจเราใช่ทำ
00:04:44 → 00:04:46 ให้เรากลายเป็นเหยื่อนะแล้วหลายครั้ง
00:04:47 → 00:04:49 เนี่ยบางทีก็ทำให้ชีวิตเราก็บิดเบี้ยวผิด
00:04:49 → 00:04:52 เพี้ยนไปหมดนะค่ะมันมีที่ผมนึกถึงตอนนี้
00:04:52 → 00:04:56 นะเพราะอะไรไม่มีอยู่ท่านนึงนะต้องต้องขอ
00:04:56 → 00:05:00 อนุญาตที่จะไม่เอ่ยนามเพราะในในในแวดวง
00:05:00 → 00:05:04 ของบันเทิงเนี่ยเมีชื่อเสี่ยงมากนะก็เลย
00:05:04 → 00:05:06 ไม่น่าจะพูดถึงชื่อเขาแต่ว่าเรื่องที่จะ
00:05:06 → 00:05:08 เล่านี่เป็นเรื่องดีนะครับแต่เราก็ขอ
00:05:08 → 00:05:11 อนุญาตเพราะไม่ได้ขออนุญาตเขก่อนเนี่ยอือ
00:05:11 → 00:05:15 เขาคเป็นคนที่มีชื่อเสียงในในแวดวงของ
00:05:15 → 00:05:18 บันเทิงนะค่ะแล้วมีอยู่วันนึงเนื่องจาก
00:05:18 → 00:05:21 ว่าผมเป็นเพื่อนเป็นเพื่อนกับเานะฮแล้ว
00:05:21 → 00:05:25 เค้าเค้าก็โพสต์ในโซเชียลมีเดียของเขาว่า
00:05:25 → 00:05:27 เขาจะต้องเดินทางไปจังหวัดจังหวัดหนึ่ง
00:05:27 → 00:05:32 ค่ะไปทำงานเสร็จปึ๊บเนี่ยเค้าก็จะต้อง
00:05:32 → 00:05:34 ระหว่างพอเสร็จงานปุ๊บหลังจากนั้นเคก็
00:05:34 → 00:05:37 ต้องไปหาอาหารกินนะอืเค้าก็จะไปหาอาหาร
00:05:37 → 00:05:40 กินปุ๊บปรากฏว่าเค้าก็ไปเจอร้านร้านนึง
00:05:40 → 00:05:44 ครับที่เป็นร้านดังในโซเชียลมีเดียอืนะ
00:05:44 → 00:05:46 แต่ว่าพอเค้าเจอร้านนี้ปุ๊บเบอกเคจะไม่
00:05:46 → 00:05:50 กินร้านนี้เลยอ้าวเหรอคะเพราะว่าที่เค้า
00:05:50 → 00:05:52 เห็นน่ะชื่อเสียงของร้านนี้ใน
00:05:52 → 00:05:55 โซเชียลมีเดียเนี่ยก็คือว่าตั้งแต่ชื่อ
00:05:55 → 00:05:59 ร้านละอืชื่อร้านเนี่ยเป็นชื่อของแม่ครัว
00:05:59 → 00:06:03 นะอือเป็นเจ้าของร้านค่ะแต่ว่าตามด้วย
00:06:03 → 00:06:08 วาจาไม่สุภาพด้วยกิริยาวาจาไม่สุภาพอนะ
00:06:08 → 00:06:11 เค้าก็คิดว่าร้านนี้เค้าไม่ไปอันที่ 1
00:06:11 → 00:06:13 อันที่ 2 ภาพลักษณ์ของร้านนี้ใน
00:06:13 → 00:06:16 โซเชียลมีเดียก็คือเจ้าของร้านซึ่งเป็น
00:06:16 → 00:06:20 แม่ครัวเนี่ยค่ะเวลาที่เค้าทำคลิปอ่ะอือ
00:06:20 → 00:06:24 เค้าก็จะเต็มไปด้วยคำหยาบคายออด่าตลอด
00:06:24 → 00:06:29 เวลาออเอะอะโวยวายตะโกนลั่นแล้วก็ด่าๆๆๆ
00:06:29 → 00:06:34 นะออด่าลูกค้าด่าคือแล้วก็กระทะกระเทอะก็
00:06:34 → 00:06:36 เสียงดังโคมคามอะไรอย่างเงี้ยร้านแบบนี้
00:06:37 → 00:06:41 ยังมีคนอยากไปหรออ่านี่ไงก็ปรากฏว่าไปถึง
00:06:41 → 00:06:44 อู้หูคนเต็มเลยแล้วทำไมถึงไปอ่ะคะคือไม่
00:06:44 → 00:06:47 ได้ไปคือมันมันผ่านไปอ๋อเค้าไม่ได้ตั้งใจ
00:06:47 → 00:06:50 จะไปร้านนี้อ๋ออืเค้าไปทำธุระแถวนั้นแล้ว
00:06:50 → 00:06:53 เก็ไปเจอร้านนี้ค่ะเจอร้านนี้เสร็จแล้ว
00:06:53 → 00:06:56 เ้าก็เลยบอกว่าเจะไม่ไปกินร้านนี้อือๆ
00:06:56 → 00:07:00 เพราะเค้าอืไม่ชอบนะแต่แต่ว่าในที่สุด
00:07:00 → 00:07:04 แล้วด้วยชะตาชีวิตเพราะว่าแถวนั้นมันไม่
00:07:04 → 00:07:08 มีร้านโชคชะตาพาไปอืก็เลยต้องกินร้านนี้
00:07:08 → 00:07:10 ค่ะแต่กินด้วยความประวัพั่นพรึงว่าเข้าไป
00:07:10 → 00:07:13 นี่จะโดนด่ามั้เนี่ยอะไรอย่างเงี้ยนะแต่
00:07:13 → 00:07:17 ว่าพอในที่สุดถึงคิวเข้าไปปุ๊บสิ่งที่เขา
00:07:17 → 00:07:21 เจอไม่ใช่เลยออกลายเป็นกลายเป็นแม่ครัว
00:07:21 → 00:07:24 ซึ่งเป็นเจ้าของร้านเนี่ยพอเห็นหน้าพี่
00:07:24 → 00:07:28 เค้าเนี่ยค่ะเค้าก็แบบตกใจแล้วแบบว่าพูจา
00:07:28 → 00:07:31 อ่อนหวานมากเลยอืออืก็บอกโหขอบคุณมากเลย
00:07:31 → 00:07:34 พี่ที่คือตัวแปรอันนึงก็อาจจะเป็นเพราะ
00:07:34 → 00:07:37 ว่าเขเป็นคนที่มีชื่อเสียงที่รู้จอ่าหรือ
00:07:37 → 00:07:40 เปล่าเขาก็คิดอย่างงั้นไงก็เลยแบบแต่พอ
00:07:40 → 00:07:44 ได้สัมผัสปุ๊บปรากฏว่าไม่เป็นอย่างที่คิด
00:07:44 → 00:07:47 เลยอืตั้งแต่ตอนแรกที่คิดว่าจะไม่ไปเพราะ
00:07:47 → 00:07:51 ชื่อร้านเพราะว่าสิ่งที่เราเห็นตะโกนด่า
00:07:51 → 00:07:54 อะไรอย่างเงี้ยเ้าเป็นคนที่วาจาอยาบคลาย
00:07:54 → 00:07:56 อะไรอย่าเงี้ยนะไม่อ่อนหวานอะไรเงี้ยค่ะ
00:07:56 → 00:08:00 ตรงกันข้ามทุกอย่างแล้วเาพบว่าสังเกตแล้ว
00:08:00 → 00:08:01 พบ
00:08:01 → 00:08:06 ว่าตัวตัวตนที่แท้จริงเป็นคนอ่อนหวานออื
00:08:06 → 00:08:10 และเป็นคนสุภาพมากแปลกมากเลยของจริงอ่ะออ
00:08:10 → 00:08:12 ทีแรกนึกว่าเป็นอ่อนหวานเพราะว่าอ่อนหวาน
00:08:13 → 00:08:15 เพราะว่าเขาเป็นคนมีชื่อเสียงแต่พอได้
00:08:15 → 00:08:18 สัผัสแป๊บนึงก็พบว่าแท้ที่จริงแล้วตัว
00:08:18 → 00:08:23 จริงอ่ะคืออ่อนหวานคือทำคอนเทนเหรอคะอ่า
00:08:23 → 00:08:27 ตัวที่ตั้งแต่ชื่อร้านกับภาพที่เห็นในใน
00:08:27 → 00:08:30 โซเชียลมีเดียว่าเป็นคนที่แบบ
00:08:30 → 00:08:33 เอ่อวาจาหยาบ
00:08:33 → 00:08:37 คายตะโกนด่านะอันนี้ไม่ใช่ของจริง
00:08:37 → 00:08:41 อเอออันนั้นเป็นแค่การตลาด
00:08:42 → 00:08:45 เออเป็นการตลาดไม่ใช่ของจริงเออสมัยนี้ก็
00:08:46 → 00:08:49 แปลกเออเห็นมั้ยพี่อ้อยเห็นมั้ยว่าทุก
00:08:49 → 00:08:51 อย่างมันไม่ตรงหมดเลยไอ้ที่เราเห็นว่าดีๆ
00:08:51 → 00:08:54 ที่พี่อ้อยพูดถึงเมื่อกี้เนี่ยซื้อมากลาย
00:08:54 → 00:09:00 เป็นไม่ดีอืแต่ร้านร้านนึงที่แม่ค้าตะโกน
00:09:00 → 00:09:03 หยาบคายด่าลูกค้าอะไรอย่างเงี้ยค่ะภาพที่
00:09:03 → 00:09:06 เห็นเป็นอย่างงั้นแต่ตัวจริงไม่ได้เป็น
00:09:06 → 00:09:10 อย่างงั้นออเก็เลยแบบวันนั้นเบอกเกิดการ
00:09:10 → 00:09:12 เรียนรู้เลยว่า
00:09:12 → 00:09:17 อ๋อในโลกยุคนี้เนี่ยมันมีคำว่าการตลาดอื
00:09:17 → 00:09:20 แล้วสร้างภาพรักแบบนั้นขึ้นมาเพื่อการ
00:09:21 → 00:09:25 ตลาดทำให้คนสนใจแล้วพี่ห้อยก็บอกว่าโอ้โห
00:09:26 → 00:09:29 ร้านนี้แล้วจะมีคนไปกินเหรออืก็มีคคนเป็น
00:09:29 → 00:09:33 เหยื่อยการตลาดไงค่ะก็เลยอยากไปดูอยากไป
00:09:33 → 00:09:37 ดูซะหน่อยวะอือลองไปดูนะอย่างเงี้ยแล้วก็
00:09:37 → 00:09:40 ไปออไปแล้วก็ในระหว่างที่เค้าทำเค้าก็ด่า
00:09:40 → 00:09:45 นะเออแต่มันเป็นการแสดงอ๋อเหรอคะเอออนึก
00:09:46 → 00:09:49 ว่ามันจะจบลงที่ว่าเออด่าหรือไม่ด่าไม่
00:09:49 → 00:09:51 สำคัญแต่อาหารมันเยี่ยมอะไรงี้เออแต่
00:09:51 → 00:09:54 อาหารเยี่ยมก็คือเยี่ยมเออแต่ไอการด่านี่
00:09:54 → 00:09:57 เป็นการแสดงแสดงว่านี่คือเป็นแบรนดิเหรอ
00:09:57 → 00:09:59 แบรนดิเอใช่เป็นการวางตำแหน่งเค้าแบบนั้น
00:10:00 → 00:10:04 ออแล้วพี่คนที่เค้าไปแล้วที่เค้าเจอเนี่ย
00:10:04 → 00:10:07 เบอกว่าตั้งแต่ไปถึงก็เจอคำทักทายที่
00:10:07 → 00:10:10 สุภาพแล้วบอกว่าโอโหขอบคุณมากเลยพี่พี่
00:10:10 → 00:10:12 ไม่รังเกียจหนูเหรอที่มีภาพรักษณ์แบบนั้น
00:10:12 → 00:10:15 ในโซเชียลมีเดียอืแล้วที่ให้เกียรติเนี่ย
00:10:15 → 00:10:18 แล้วเคก็เลยเริ่มเอะใจว่าออเป็นเพราะเรา
00:10:18 → 00:10:20 เป็นนักแสดงหรรือเปล่าหรือเราเป็นมีชื่อ
00:10:20 → 00:10:22 เสียงหรือเปล่าค่ะแต่พอหลังจากนั้นก็บอก
00:10:22 → 00:10:27 ว่าพอรู้ว่าไม่ใช่ปึ๊บเค้าก็บอกว่า
00:10:27 → 00:10:31 โอประทับใจไปมาเลยขอขอจับมือหน่อยได้มั้ย
00:10:31 → 00:10:35 กลายเป็นว่าแม่ค้าเนี่ยไม่พอโดนขอจับมือ
00:10:35 → 00:10:38 เนี่ยก็เลยบอกว่าโุไม่ได้ไม่ได้ไม่ได้นึก
00:10:38 → 00:10:41 ว่าจะปฏิเสษไม่ให้จับอือเพราะตอนเมือหนู
00:10:41 → 00:10:44 สกปรกอยู่อืหนูขอไปล้างมือก่อนอะไรอย่าง
00:10:44 → 00:10:48 เงี้ยอืมันยิ่งทำให้เขาได้พบว่าอ๋อที่แท้
00:10:48 → 00:10:51 จริงแล้วตัวตนที่แท้จริงเนี่ยน่ารักน่า
00:10:51 → 00:10:54 รักมากอืแล้วเป็นคนที่ให้เกียรติคนมากและ
00:10:54 → 00:10:58 พูดจาอ่อนหวานมากอออและกลับมาเนี่ยถึงมา
00:10:58 → 00:11:00 ประมวล
00:11:00 → 00:11:02 ข้อมูลเหล่านี้นะแล้วก็มาเขียนข้อความลง
00:11:02 → 00:11:06 ในโซเชียลมีเดียว่าเราอยู่ในโลกยุคที่ที่
00:11:06 → 00:11:11 พี่อ้อยบอกนะสินค้าในโซเชียลมีเดียภาพสวย
00:11:11 → 00:11:14 พอซื้อแล้วไม่ดีอย่างที่เห็นอืแต่ในขณะ
00:11:14 → 00:11:19 ซึ่งร้านอาหารอีกร้านนึงแม่ค้าปากจัดอื
00:11:19 → 00:11:24 พูดหยาบคายแต่พอตัวจริงเป็นตรงกันข้ามหมด
00:11:24 → 00:11:26 เลย
00:11:26 → 00:11:31 อืโลกยุคการตลาดโลกยุคการตลาดอือก็เลยบอก
00:11:31 → 00:11:34 ว่านี่ไงเป็นที่มาของบอกว่าเราต้องระมัด
00:11:34 → 00:11:37 ระวังภาพลวงตาน่าลวงใจอือเพราะอะไรเพราะ
00:11:37 → 00:11:40 ว่าที่ผมบอกว่าอาชีพใหม่เนี่ยพี่อ้อยคือ
00:11:40 → 00:11:46 นักรีวิวอ่ะออค่ะนักรีวิวเนี่ยค่ะถามว่า
00:11:46 → 00:11:49 เค้าไปกินร้านนึงแล้วเบอกว่าร้านนี้ดีอือ
00:11:49 → 00:11:52 อาหารดีอาหารอร่อยเชื่อได้มั้ยเชื่อได้
00:11:52 → 00:11:55 มั้ยอืไปโรงแรมโรงแรมนึงบอกโรงแรมนี้
00:11:55 → 00:11:59 บรรยากาศดีไอ้นู้นเคือดีหมดน่ะนักรีวิว
00:11:59 → 00:12:01 เนี่ยต้องดีหมดเพราะอะไรพี่อ้อยเค้าได้
00:12:01 → 00:12:05 ตังค์ออนี่เลยเมื่อตะกี้นี้พี่อ้อยถามว่า
00:12:05 → 00:12:08 เชื่อได้มั้ยเนี่ยคำตอบอยู่แค่นี้แหละอือ
00:12:08 → 00:12:12 เชื่อได้มั้ยอืเพื่อจะตอบว่าเชื่อได้มั้ย
00:12:12 → 00:12:15 เนี่ยถามตัวเองว่าถ้าเา้าเป็นนักรีวิวอือ
00:12:15 → 00:12:20 หมายความว่าเค้ามารีวิวให้เพราะว่าจริงใจ
00:12:20 → 00:12:24 หรือว่าเ้าได้ตังค์อืแล้วแน่นอนเลยนัก
00:12:24 → 00:12:28 รีวิวก็อยู่ได้เพราะว่าต้องมีคนจ้างอืถ้า
00:12:28 → 00:12:32 ไม่จ้างจะมาชมป่ะล่ะอืถ้าเกิดไม่จ้างเมา
00:12:32 → 00:12:37 ชมมคำถามแค่นี้เลยอ่าก็ไม่มาอ่าๆแล้วถ้า
00:12:37 → 00:12:40 เกิดเขาจ้างให้มาชมแล้วในระหว่างที่มา
00:12:40 → 00:12:44 กำลังกินเจอเรื่องที่ไม่ดีเาจะพูดมย
00:12:44 → 00:12:49 อืก็ไม่พูดไม่พูดก็แสดงว่าเชื่อได้มั้ย
00:12:49 → 00:12:55 ไม่ได้ไม่ได้โอ้โหแล้วมันทำให้เราเห็น
00:12:55 → 00:12:57 สมัยนี้นะพี่อ้อยมันเป็นเรื่องที่แปลกมาก
00:12:57 → 00:13:01 เลยก็คือมันมีอีกอันนึงนะภาพลวงตาหน้าลวง
00:13:01 → 00:13:03 ใจเนี่ยมันจะผมเห็นคลิปสั้นๆอยู่คลิปนึง
00:13:03 → 00:13:08 ค่ะเป็นคลิปโฆษณาเอ่อเ้าเรียกแอปถ่ายรูป
00:13:08 → 00:13:12 ในมือถืออาฮะค่ะเป็นถ่ายคลิปวีดีโออ่ะค่ะ
00:13:12 → 00:13:15 เป็นฟิลเตอร์ที่พี่อ้อยเคยเห็นมั้ยว่าเรา
00:13:15 → 00:13:18 เอากล้องเนี่ยถ้าเราเข้าไปในฟิลเตอร์นี้
00:13:18 → 00:13:22 แล้วเอากล้องเมันจะดีสวยงามงี้คะเออสวย
00:13:22 → 00:13:25 งามก็มีแต่มีหน้าเห็นหน้าเราเป็นลิงก็มี
00:13:25 → 00:13:28 อ๋อใช่ๆเคยเห็นป่ะใช่อย่างเงี้ยค่ะถ้า
00:13:28 → 00:13:30 เกิดแต่ว่าใครโผล่หน้ามาในแอปนี้หน้ากลาย
00:13:30 → 00:13:33 เป็นลิงหมดเลยค่ะๆก็ขำๆใช่มั้ยฮะแล้วก็มี
00:13:33 → 00:13:37 คนเ้าทดลองใช้อันเนี้ยพี่อ้อยค่ะเอาไปถือ
00:13:37 → 00:13:39 กล้องเนี่ยเห็นหน้าตัวเองเป็นลิงไม่เท่า
00:13:39 → 00:13:42 ไหร่แต่ว่าไปถือคลิปที่เห็นนเยอะมากเลยก็
00:13:42 → 00:13:47 คือไปถือตอนที่เรากำลังลงบันไดเลือนแล้ว
00:13:47 → 00:13:50 ก็เห็นชาวบ้านเป็นลิงไปหมดเี้ยเห็นคนที่
00:13:50 → 00:13:53 ตามมาก็หน้าเป็นลิงไปด้วยแต่เป็นใครก็ไม่
00:13:53 → 00:13:57 รู้ไงเออๆค่ะแล้วพอเหน้าเค้าเห็นในจอปุ๊บ
00:13:57 → 00:13:59 หน้าเ้าไปลิงปุ๊บเก็อายนอะไรอย่างเงี้นะ
00:13:59 → 00:14:04 อืก็คือแต่ทั้งหลายทั้งหมวดนี่พี่อ้อย
00:14:04 → 00:14:10 คือเป็นแอปพลิเคชันิตรที่ทำให้คนเหน้า
00:14:10 → 00:14:15 ตาดูไม่ดีอ่ะอือดูแย่กว่าที่เป็นจริง
00:14:15 → 00:14:19 อืหน้าหน้าเป็นลิงไม่ใช่หน้าสวยๆเออไม่
00:14:19 → 00:14:24 ใช่หน้าสวยๆเนี่ยเพียงแต่ว่าสิ่งนี้ถูกทำ
00:14:24 → 00:14:28 ขึ้นมาอเพื่อเอามาล้อเล่นกันขำๆอทำให้
00:14:28 → 00:14:33 สนุกทำให้สนุกเครียดอะไออเห็นป่ะอือกับ
00:14:33 → 00:14:40 อีกอันนึง
00:14:40 → 00:14:48 แอพพลิชิเอท
00:14:48 → 00:14:54 ให้ไม่ดีแต่แต่ได้ผลเค้าเรียกว่าอะไรนะ
00:14:54 → 00:14:59 ได้ผลดีขำๆเอ่อผลลลัพธ์ดีตลกอ่าขำตลกผน
00:14:59 → 00:15:04 คลายเออเออแต่ว่าถ้าทำทำดูดูดีดูสวยเลิศ
00:15:05 → 00:15:07 แต่ผลไม่ได้เรื่องเหมือนเรื่องนึงเลยนึก
00:15:07 → 00:15:10 ออกเออเหมือนเรื่องอะไเรื่องพี่อ้อยไปเจอ
00:15:10 → 00:15:14 เองเออๆคืออะไรฮะพี่อ้อยไปทานอาหารที่วัน
00:15:14 → 00:15:17 นั้นหิวมากเพราะเลยเวลาแล้วประมาณ 15:00
00:15:17 → 00:15:20 นแล้วยังไม่ได้ทานข้าวอก็เลยไปแวศูนย์
00:15:20 → 00:15:23 อาหารที่นึงที่ผทางผ่านอือเราก็พยายามจะ
00:15:23 → 00:15:26 กินอาหารที่ง่ายที่สุดเร็วที่สุดอือก็
00:15:26 → 00:15:30 เดินผ่านร้านนึงที่ค่ะอาหารตำสั่งแล้วเรา
00:15:30 → 00:15:34 ก็เอ๊ะอะไรเร็วสุดข้าวไข่เจียวเออๆแล้วก็
00:15:34 → 00:15:38 ชอบด้วยอหยภาพสวยมากเลยพี่วีอืออืเราก็
00:15:38 → 00:15:41 เลยบอกว่าเอาข้าวไข่ดเจียวจานนึงอือๆ
00:15:41 → 00:15:43 ระหว่างนั้นเขาก็ตอกไข่ทำอะไรอย่างเงี้ย
00:15:43 → 00:15:48 เราก็เห็นมันก็จะเป็นเตาไฟฟ้าอืแล้วก็
00:15:48 → 00:15:51 กระถาแบบแบนๆที่เป็นแบบเหมือนเทฟลอนเงี้
00:15:51 → 00:15:55 อ่าแต่ภาพในในในภาพที่ที่เขาโชว์อ่ะเออ
00:15:55 → 00:16:00 มันเป็นภาพไข่เจียวแบบฟูดูดีเนมากินโหทาน
00:16:00 → 00:16:04 กับน้ำปลาพริกต้องโอ้เยี่ยมแน่เลยเออแล้ว
00:16:04 → 00:16:08 เราก็เห็นไข่ที่อยู่บนในเตาของเขาแบนๆ
00:16:08 → 00:16:14 แห้งๆใส่น้ำมัน 3-4 หยดแล้วก็แล้วก็สซีดๆ
00:16:14 → 00:16:18 เออเราก็บอกนี่ของพี่เหรอเบอกว่าไม่ของคน
00:16:18 → 00:16:21 ที่มาสั่งก่อนหน้าเราก็นึกว่าเอ๊ะคนสั่ง
00:16:21 → 00:16:24 ก่อนหน้าต้องสั่งแบบเนี้ยเออเออแล้วเราก็
00:16:24 → 00:16:27 บอกว่าของพี่เอาแบบในรูป
00:16:27 → 00:16:32 นะเบอกบอกว่าในรูปหนูทำไม่เป็นเอออ้าวก็
00:16:32 → 00:16:37 ในรูปนี้มันก็ร้านคุณบอกว่าทำไม่ได้เออๆ
00:16:37 → 00:16:40 ไม่ไม่เป็นเราก็ไม่ได้ด้วยนะอืเออสุดท้าย
00:16:40 → 00:16:44 แล้วอ้าวเหรอเอาวะแบบในสั่งแล้วอ่ะก็ไม่
00:16:45 → 00:16:48 อยากเจอแล้วเราหิวมากเออๆก็เลยบอกของพี่
00:16:48 → 00:16:55 คือจานต่อไปเออๆๆได้ไข่เจียวซีดๆแบนๆแห้ง
00:16:55 → 00:16:59 ๆมาแล้วเราก็ตักพริกน้ำปลามาหน่อยอือเก็
00:16:59 → 00:17:02 คิดว่ามันคงอร่อยเออเขาคงเป็นสูตรของเขา
00:17:02 → 00:17:06 อะไรเงี้ยโอ้เป็นไข่เจียวที่ไม่อร่อยที่
00:17:06 → 00:17:10 สุดในชีวิตตั้งแต่เคยกินไข่เจียวมานี่
00:17:10 → 00:17:14 อายุจะ 70 แล้วเนี่ยพี่บีคิดดูว่ามันจะ
00:17:14 → 00:17:17 แย่ขนาดไหนแล้วขายอยู่ได้ในศูนย์การข่ะ
00:17:17 → 00:17:21 ไม่เข้าใจเลยแล้วก็เลยบอกคนขายว่าอ๋อรูป
00:17:21 → 00:17:26 นี้เพื่อการโฆษณาเท่านั้นใช่มั้ยคะเขาก็
00:17:26 → 00:17:29 กริบแล้วก็ไม่พูดกับเราเราก็ยกไข่เจียวมา
00:17:30 → 00:17:32 กินโอ้โหนี่คุณผู้ฟังเห็นมั้ยเจอแล้ว
00:17:32 → 00:17:36 เนี่ยเหยื่อเลยเหยื่อของภาพลวงตาน่าลวงใจ
00:17:36 → 00:17:40 ใช่เป็นเหยื่อค่ะใช่มแล้วเราทุกคนนี่อยู่
00:17:40 → 00:17:44 ในในโลกปัจจุบันนี้แบบนี้เลยนะค่ะแล้วมัน
00:17:44 → 00:17:47 ทำให้เราเกิดความท้าทายมากว่าถ้าเราไม่
00:17:47 → 00:17:50 เรียนรู้เนี่ยพี่อ้อยค่ะแล้วเราจะชีวิต
00:17:50 → 00:17:52 เราก็อย่างเงี้แหละเราก็จะอยู่กับอย่าง
00:17:52 → 00:17:53 เงี้ยถ้าเราไม่เรียนรู้เราก็ตกเป็นเหยื่อ
00:17:53 → 00:17:57 ไปเรื่อยๆอืทำให้ผมนึกถึงบรรยากาศของการ
00:17:57 → 00:17:59 ไปบรรยายครั้งนึงในโรงโรงเรียนนะพี่อ้อย
00:17:59 → 00:18:01 ค่ะผมไปบรรยายเรื่องนี้เลยเพื่อให้เด็ก
00:18:01 → 00:18:04 เนี่ยเพื่อให้นักเด็กเด็กๆนักเรียนเนี่ย
00:18:04 → 00:18:07 แบบรู้ว่าเราอยู่ในโลกยุคโซเชียลมีเดียใน
00:18:07 → 00:18:10 โลกยุคข้อมูลและข่าวสารอค่ะเราต้องระมัด
00:18:10 → 00:18:14 ระวังที่จะไม่เป็นเหยื่อของอภาพโฆษณาอือ
00:18:14 → 00:18:17 นะฮะแล้ววันนั้นเนี่ยพี่อ้อยชื่อมว่า
00:18:17 → 00:18:20 บรรยายเนี่ยนะครึ่งวันเลยหลังจากนั้น
00:18:20 → 00:18:24 เนี่ยผมก็ให้เด็กนักเรียนเนี่ยทำกิจกรรม
00:18:24 → 00:18:27 ด้วยกันเราแจกเป็นนิตยสารนะแล้วก็ให้เด็ก
00:18:27 → 00:18:30 เนี่ยบอกว่าให้ทุกคนเนี่ยสรุปการเรียนรู้
00:18:30 → 00:18:34 ของตัวเองเอค่ะว่าผมมาสอนเรื่องเกี่ยวกับ
00:18:34 → 00:18:36 การที่เราจะรู้เท่าทางสื่อโฆษณาว่าเขา
00:18:36 → 00:18:39 หลอกลวงยังไงอะไรอย่างงี้ใช่มั้ยอปึ๊บ
00:18:39 → 00:18:41 แล้วก็ให้ทุกคนเนี่ยสรุปการเรียนรู้แล้ว
00:18:42 → 00:18:44 ก็ทำโปสเตอร์เพื่อถ่ายทอดสิ่งที่เราได้
00:18:44 → 00:18:49 เรียนรู้ค่ะโดยใช้เคเรียกว่าศิลปะแบบปติ
00:18:49 → 00:18:53 ประต่อออให้ฉีกฉีกนิตยสาสตร์เนี่ยแล้วก็
00:18:53 → 00:18:56 มาทำเป็นโปสเตอร์ออเพื่อถ่ายทอดสิ่งที่
00:18:56 → 00:18:58 เราเรียนรู้แล้วก็เอาโปสเตอร์เนี่ยไปติด
00:18:58 → 00:19:02 ตามตโรงเรียนโอ้โหโซึ่งแบบว่าเป็นกิจกรรม
00:19:02 → 00:19:06 การเรียนรู้ที่เด็กๆสนุกมากชอบมากคือเรา
00:19:06 → 00:19:08 ใช้โปสเตอร์นี้เนี่ยเพื่อสรุปการเรียนรู้
00:19:09 → 00:19:11 ว่าเด็กได้เรียนรู้อะไรหรือไม่อือันที่ 1
00:19:11 → 00:19:14 อันที่ 2 เนี่ยโปสเตอร์นี้จะเป็นการขยาย
00:19:14 → 00:19:17 ผลสิ่งที่เได้เรียนรู้ให้กับนักเรียนทั้ง
00:19:17 → 00:19:21 โรงเรียนเลยอืซึ่งมันมันเป็นกระบวนการสุด
00:19:21 → 00:19:24 ยอดมากใช่มั้ยพี่้อยปรากฏว่ามีเด็กนัก
00:19:24 → 00:19:26 เรียนอยู่ผมแบ่งเด็กเป็นกลุ่มๆกลุ่มละ 10
00:19:26 → 00:19:31 คนนะพี่อ้อยค่ะเสร็จแล้วผมก็สังเกตการ
00:19:31 → 00:19:34 เนี่ยคือเป็นห้องประชุมใหญ่มากเด็กมีเยอะ
00:19:34 → 00:19:37 มากหลายร้อยคนอือกลุ่มละ 10 คน 10 คน 10
00:19:37 → 00:19:40 คนระหว่างที่เด็กกำลังทำโปสเตอร์เนี่ยผม
00:19:40 → 00:19:43 ก็จะเดินสำรวจค่ะผมพบว่ามีเด็กอยู่กลุ่ม
00:19:43 → 00:19:48 นึงครับก็คือเหมือนกับทำงานแบบทำแบบขอไป
00:19:48 → 00:19:51 ถี่อ่ะอืแบบไม่ได้ใส่ใจพูดง่ายๆเคคก็เอา
00:19:52 → 00:19:54 กระดาษโปสเตอร์แผ่นใหญ่ๆมาแผ่นนึงนะพี่
00:19:54 → 00:19:59 อ้อยแล้วเคก็ฉีดโฆษณามา 1 หน้าอืแล้วแปะ
00:19:59 → 00:20:03 เลยแค่นั้นเออทำแบบลวกๆเลยเป็นโฆษณาอาหาร
00:20:03 → 00:20:07 ชนิดนึงแปะเลยอืออือนะเสร็จแล้วผมก็นึกใน
00:20:07 → 00:20:11 ใจว่าโอ้โหยคือต้องต้องสารภาพกับคุณผู้
00:20:11 → 00:20:12 ฟังแล้วพี่อ้อยเลยว่าตอนนั้นเนี่ยนึก
00:20:13 → 00:20:16 ตำหนิกลุ่มนี้ในใจเลยว่าอืพวกคุณแบบว่า
00:20:16 → 00:20:19 ไม่ได้ใส่ใจกับงานเลยค่ะไม่ทุ่มเทเลยแล้ว
00:20:19 → 00:20:23 ก็แบบทำงานแบบขอเวทีลวกๆอ่ะอ่าๆแล้วพอฉีก
00:20:23 → 00:20:26 กระดาษโฆษณามาแผ่นนึงแล้วแปะปึ๊บเราตนี้
00:20:26 → 00:20:29 ก็คุยเล่นกันเลยอือๆคุยเล่นกันสนุกสนาน
00:20:29 → 00:20:31 เลยพอถึงเวลาผมก็บอกว่าเนื่องจากเด็ก
00:20:31 → 00:20:34 เนี่ยมีแบบหลายสบกลุ่มมากอือเวลาที่ออกมา
00:20:34 → 00:20:38 นำเสนอเนี่ยผมก็จะให้เลือกทีแรกจะขออาสา
00:20:38 → 00:20:42 ก็ไม่มีใครอาสาค่ะก็เลยบอกจับฉลากแล้วกัน
00:20:42 → 00:20:45 ออเขียนชื่อกลุ่มมาแล้วจับฉลากค่ะปรากฏ
00:20:45 → 00:20:48 ว่าจับฉลากได้กลุ่มไหนรพอ้อยกลุ่มนี้แหละ
00:20:48 → 00:20:51 กลุ่มนี้แหละโอเรานึใจโอ้โหพระเจ้าสั่งมา
00:20:51 → 00:20:55 เออคือเรานืใจว่าโหมันต้องเป็นกลุ่มที่
00:20:55 → 00:20:59 แย่มากๆอ่ะเออๆมันจะนำเสนอได้ยังไงใน
00:20:59 → 00:21:03 เมื่อเาทำแบบลวกๆแล้วไม่ได้ใส่ใจค่ะ
00:21:03 → 00:21:07 แล้วพอกลุ่มนี้ถูกจับฉลากได้นะพี่อ้อยอ
00:21:07 → 00:21:10 ค่ะเด็กเป็น 10 คนก็ไม่มีใครออกมาเลยอจน
00:21:10 → 00:21:14 กระทั่งต้องใช้คำนี้เลยนะมีอยู่คนนึงตัว
00:21:14 → 00:21:18 เล็กสุดเนี่ยโดนเพื่อนดันออกมา
00:21:18 → 00:21:22 เลยคือโดนเลือกออกมาเป็นเหยื่อเลยบอกเอ็ง
00:21:22 → 00:21:26 ออกไปนำเสนอเลยอไอ้คนเออกโดนเพื่อนโยนออก
00:21:26 → 00:21:29 มาเนี่ยตัวเล็กสุดเลยพี่อ้อยออือแล้วเคก็
00:21:29 → 00:21:32 ยืนอายอยู่พักนึงคือพอออกมาสถานการณ์แบบ
00:21:32 → 00:21:35 นั้นปุ๊บเนี่ยผมก็พอกว่าอเราไม่สามารถที่
00:21:35 → 00:21:40 จะแบบคือบอกพูดอะไรที่ทำให้เด็กดูไม่ดี
00:21:40 → 00:21:43 ไม่ได้ตำหนิในที่สาธารณะไม่ได้ออือก็ต้อง
00:21:43 → 00:21:46 หาวิธีที่จะแบบให้กำลังใจให้เค้าแบบนำ
00:21:46 → 00:21:51 เสนอให้ได้ค่ะก็ต้องว่าก็ไม่ได้ตำหนิก็
00:21:51 → 00:21:53 ไม่ได้ทั้งๆที่เราเห็นว่ากลุ่มนี้ไม่ตั้ง
00:21:53 → 00:21:56 ใจเอในใจเราแอบคิดละเออในใจแอบคิดะเด็กคน
00:21:56 → 00:21:58 นี้ก็เป็นเหยื่อเลยอโดนเพื่อนดันออกมา
00:21:58 → 00:22:01 เนี่ยอือๆปึ๊บเค้าก็เงียบอยู่พักนึงนะพี่
00:22:01 → 00:22:05 อ้อยค่ะเงียบป๊นึงเราก็บอกเ้าลุยเลยนำ
00:22:05 → 00:22:09 เสนอเลยอเขาก็ลูกคึนเลยพี่ห้อยอเขาก็
00:22:09 → 00:22:12 ตะโกนถามเพื่อนๆทุกคนว่าเพื่อนๆหิวยังบอก
00:22:12 → 00:22:16 เพื่อนบอกหิวแล้วอยากกินมั้ยอยากกินนะอื
00:22:16 → 00:22:19 เพื่อนบอกอยากกินนะไปรู้กอาหารแบบสวยมาก
00:22:19 → 00:22:22 เลยหน้าเดียวเลยเนี่ยคค่ะเพื่อนก็บอกอยาก
00:22:22 → 00:22:26 กินอือแต่เขาบอกเพื่อนๆว่าแต่ช้าก่อน
00:22:26 → 00:22:30 เพื่อนๆไม่ได้กินหรอกอือเราก็งงทำไมล่ะ
00:22:30 → 00:22:34 แล้วเก็เอานิ้วเชี้ไปที่ตัวอักษรเล็กข้าง
00:22:34 → 00:22:37 ล่างอ่ะอือๆที่อยู่ข้างล่างเนี่ยค่ะเขา
00:22:37 → 00:22:40 บอกว่าอันเนี้ยกินไม่ได้หรอกเพราะภาพนี้
00:22:40 → 00:22:43 เพื่อการโฆษณาเท่า
00:22:43 → 00:22:48 นโอหนี่ทำวิทยากรอึ้งได้นะเนี่ยใช่อุ้ยทำ
00:22:48 → 00:22:52 ให้เราแค่นี้เลยถึงแม้ว่าเรารู้ว่านี่คือ
00:22:52 → 00:22:55 เค้าเรียกอะไรนะทักษะในการเอาตัวรอดขั้น
00:22:55 → 00:22:59 สุดยอดอสุดยอดแต่ว่ามันเป็นเป็นการ
00:22:59 → 00:23:02 พิสูจน์ให้เราเห็นเลยว่าเด็กได้เรียนรู้
00:23:02 → 00:23:05 เรื่องที่สำคัญมากสุดยอดเรื่องหนึเลย
00:23:05 → 00:23:10 เออว่าเวลาที่ดูโฆษณาเนี้ยเออใช่ภาพนั้น
00:23:10 → 00:23:13 ถึงแม้ว่าเราอยากกินค่ะเราต้องรู้จัก
00:23:13 → 00:23:17 สังเกตตัวหนังสือเล็กๆ็มากๆที่เรามองด้วย
00:23:17 → 00:23:21 ตาแทบไม่เห็นค่ะเขาจะเขียนคำว่าภาพนี้
00:23:21 → 00:23:25 เพื่อการโฆษณาเท่านั้นเท่านั้นอือฮึโอ้โห
00:23:25 → 00:23:28 วันนั้นเนี่ยสำหรับผมนะพี่อ้อยกลายเป็น
00:23:28 → 00:23:31 การนเสนอสุดยอดที่ดีมากที่สุดยอดที่สุด
00:23:31 → 00:23:34 ค่ะค่ะงั้นจริงๆแล้วทั้งหมดทั้งหลายทั้ง
00:23:34 → 00:23:37 มวลเคุณผู้ฟังผมแค่อยากจะเตือนว่าอือเรา
00:23:37 → 00:23:41 ทุกคนเนี่ยเราอยู่ในโลกยุคข้อมูลและข่าว
00:23:41 → 00:23:44 สารที่มันท่วมท้นน่ะค่ะล้นทลักเลยเนี่ย
00:23:44 → 00:23:47 อือเราต้องระมัดระวังเรื่องเดียวอือ
00:23:47 → 00:23:50 เรื่องนี้เลยค่ะถ้าเราไม่เข้าใจว่าภาพที่
00:23:50 → 00:23:54 เห็นคือภาพลวงตาอแล้วหน้าที่เราเห็นนี้
00:23:54 → 00:23:57 คือหน้าที่ลวงใจเราอือๆถ้าเราไม่เอ๊ะไม่
00:23:57 → 00:24:01 ตั้งข้อสังเกตนะค่ะเราก็จะถูกขับเคลื่อน
00:24:01 → 00:24:04 ด้วยสิ่งที่ไม่ใช่ของจริงเค้าเรียกว่าเรา
00:24:04 → 00:24:10 จะอะไรนะเราจะมือลั่นแล้วเราก็จะรูดปืดู
00:24:10 → 00:24:15 รูดปืดใช่แล้วก็กลายเป็นเหยื่อเลยใช่มั้
00:24:15 → 00:24:17 แล้วเราก็จะกลายเป็นหนึ่งในคนที่จะต้อง
00:24:17 → 00:24:20 โดนบังคับให้กินไข่เจียวที่ไม่อร่อยที่
00:24:20 → 00:24:21 สุดใน
00:24:21 → 00:24:25 ชีวิตค่ะมาจากภาพนี้เพื่อการโฆษณาเท่า
00:24:25 → 00:24:26 นั้น
00:24:26 → 00:24:32 อืๆๆก็ถ้าเราหลวมตัวไปไหลไปตามกระแสโลก
00:24:32 → 00:24:36 ยุคนี้นี่นะเราก็จะมีความทุกข์และมนะก็
00:24:36 → 00:24:39 พี่อ้อยก็เรียนรู้นะพี่วีก็คืออย่างที่
00:24:39 → 00:24:42 บอกว่าเมื่อก่อนนี้ที่บอกว่าเห็นปุ๊บต้อง
00:24:42 → 00:24:46 ตามรอยอืตอนหลังนี้ไม่แล้วค่ะอ่าเออเรา
00:24:47 → 00:24:49 เราเรียนรู้แล้วว่ามันมีทั้งจริงและไม่
00:24:49 → 00:24:53 จริงแต่ว่าก็มีบางคนเอ่ออย่างญาติๆกัน
00:24:53 → 00:24:56 เนี่ยเคก็บอกว่าเเก็ยังชอบเรื่องเรื่อง
00:24:56 → 00:25:00 การไปเสาะหาของอร่อยอเขาก็บอกว่าแต่เขาก็
00:25:00 → 00:25:02 ไม่ดิ้นรนขนาดนั้นแต่ว่าเพียงแต่ว่าพอมี
00:25:02 → 00:25:07 รีวิวแล้วดูแล้วมันน่าสนใจมีอ่าเหตุผล
00:25:07 → 00:25:10 ซัพพอร์ตอะไรในระดับนึงอะไรอย่างเงี้ยมี
00:25:10 → 00:25:14 รีวิวคนมาอะไรอย่างเงี้ยค่ะเขาก็จะลองสัก
00:25:14 → 00:25:18 ทีนึงแต่ว่าไม่ต้องแบบโอโหไปใฝ่หาดิ้นรน
00:25:18 → 00:25:21 คือประมาณนึงที่ไปแล้วแล้วได้ตรงนั้นน่ะ
00:25:21 → 00:25:25 ก็ลองดูสักทีใช่ถ้าลองแล้วไม่ได้เรื่องก็
00:25:25 → 00:25:27 คือครั้งเดียวครั้งเดียวใช่เอก็ยังเจอนะ
00:25:27 → 00:25:30 คะคือเจอไม่ได้เรื่องเนี่ยเรายังต้องอยู่
00:25:30 → 00:25:32 ในโลกยุคนี้แหละเพียงแต่ว่าเราต้องมี
00:25:32 → 00:25:36 มาตรการในการกลั่นกรองอ่าที่ไม่โดนขับ
00:25:36 → 00:25:39 เคลื่อนอย่างฉับพันทันใดอเมีในการมี
00:25:40 → 00:25:42 กระบวนการในการกลั่นกรองซึ่งสมัยนี้ก็
00:25:42 → 00:25:44 โซเชียลมีเดียเราก็มีวิธีกลั่นกรองแหละ
00:25:44 → 00:25:48 ค่ะนะครับเพราะฉะนั้นภาพลวงตาน่าลวงใจใน
00:25:48 → 00:25:51 วันนี้นะครับสัตกรรมความสุขวันนี้เวลาหมด
00:25:51 → 00:25:53 ลงแล้วนะครับขอให้ทุกท่านมีชีวิตอย่างมี
00:25:53 → 00:25:56 ความสุขในโลกยุคโซเชียลมีเดียนะครับผมพี่
00:25:56 → 00:25:59 วีและพี่อ้อยก็ต้องต้องลาไปก่อนครับ
00:25:59 → 00:26:02 สวัสดีครับสวัสดี
00:26:02 → 00:26:05 ค่ะติดตามรายการทางเว็บไซต์และ
00:26:05 → 00:26:08 Application ของ Thai PBS podcast
00:26:08 → 00:26:11 spotify soundcloud Google podcast
00:26:11 → 00:26:14 Apple podcast และ YouTube Channel
00:26:14 → 00:26:18 Thai PBS podcast Thai PBS podcast
00:26:18 → 00:26:20 View the world via The
00:26:20 → 00:26:27 [เพลง]
00:26:27 → 00:26:31 Voice อ