00:00:13 → 00:00:17 คุณรู้ไหมว่า ทุกครั้งที่นักดนตรีหยิบเครื่องดนตรีขึ้นมา

00:00:17 → 00:00:20 มันมีดอกไม้ไฟปะทุขึ้นไปทั่วสมองของพวกเขา

00:00:20 → 00:00:22 ภายนอก พวกเขาอาจดูสงบและมีสมาธิ

00:00:22 → 00:00:26 อ่านดนตรี และทำการเคลื่อนไหวสำคัญต่างๆ ที่แม่นยำ และผ่านการฝึกฝนมาแล้ว

00:00:26 → 00:00:29 แต่ภายในสมองของพวกเขา งานเลี้ยงกำลังเกิดขึ้น

00:00:30 → 00:00:31 เรารู้ได้อย่างไรน่ะหรือ

00:00:31 → 00:00:33 ในสองสามทศวรรษที่ผ่านมา

00:00:33 → 00:00:35 นักประสาทวิทยาได้ทำการค้นพบที่ยิ่งใหญ่

00:00:35 → 00:00:40 เพื่อเข้าใจการทำงานของสมอง โดยติดตามวัดผลแบบเวลาจริง

00:00:40 → 00:00:43 ด้วยอุปกรณ์ เช่น FMRi และ PET สแกนเนอร์

00:00:43 → 00:00:45 เมื่อเราติดคนเข้ากับเครื่องพวกนั้น

00:00:45 → 00:00:48 งานอย่างการอ่าน หรือการทำโจทย์เลข

00:00:48 → 00:00:53 ล้วนมีความเกี่ยวโยงกับบริเวณของสมอง ที่เราจะเข้าไปสำรวจกิจกรรมได้

00:00:53 → 00:00:56 แต่เมื่อนักวิจัยได้ให้ผู้เข้าร่วมลองฟังเพลง

00:00:56 → 00:00:58 พวกเขาเห็นพลุพุ่งขึ้นมา

00:00:58 → 00:01:01 หลายบริเวณในสมอง ถูกจุดให้สว่างในทันที

00:01:01 → 00:01:02 ที่พวกเขาทำการวิเคราะห์เสียง

00:01:02 → 00:01:05 และแยกมันออกเพื่อเข้าใจส่วนประกอบต่างๆ เช่น ทำนองและจังหวะ

00:01:05 → 00:01:10 และจากนั้นนำมันทั้งหมดกลับมาด้วยกัน เป็นประสบการณ์ทางดนตรีที่รวมกันเป็นหนึ่ง

00:01:10 → 00:01:13 และสมองของพวกเราทำงานทั้งหมดนี้ ในเวลาเสี้ยววินาที

00:01:13 → 00:01:17 ระหว่างที่เราได้ยินดนตรีครั้งแรก กับเมื่อเท้าของเราเริ่มเคาะไปตามจังหวะ

00:01:17 → 00:01:19 แต่เมื่อนักวิทยาศาสตร์ เปลี่ยนจากการสำรวจสมอง

00:01:19 → 00:01:22 ของผู้ฟังเพลงเป็นสมองของนักดนตรี

00:01:22 → 00:01:25 พลุเล็กๆ บ้านๆ ก็กลายเป็นพลุงานฉลองสุดอลังการ

00:01:25 → 00:01:29 มันกลายเป็นว่า ระหว่างที่การฟังดนตรีทำให้สมอง

00:01:29 → 00:01:31 เริ่มทำกิจกรรมบางอย่างที่ค่อนข้างน่าสนใจ

00:01:31 → 00:01:35 การเล่นดนตรีนั้นเทียบเท่าได้กับ การออกกำลังกายทั้งตัวสำหรับสมอง

00:01:35 → 00:01:38 นักประสาทวิทยา เห็นสมองหลายบริเวณสว่างขึ้น

00:01:38 → 00:01:41 ทำการจัดการข้อมูลต่าง ๆ พร้อม ๆ กัน

00:01:41 → 00:01:45 ด้วยความปราณีต เชื่อมโยงเกี่ยวข้องกัน และด้วยลำดับอันรวดเร็วเหลือเชื่อ

00:01:46 → 00:01:49 แต่องค์ประกอบไหนกันของการเล่นดนตรี ที่จุดประกายสมองได้ขนาดนี้

00:01:49 → 00:01:51 แม้งานวิจัยจะยังค่อนข้างใหม่

00:01:51 → 00:01:54 แต่นักประสาทวิทยา ก็มีความคิดที่ฟังเข้าท่าทีเดียว

00:01:54 → 00:01:55 การเล่นเครื่องดนตรี

00:01:55 → 00:01:59 ทำให้ส่วนต่าง ๆ ของสมองทำงานพร้อมกัน

00:01:59 → 00:02:03 โดยเฉพาะสมองชั้นนอกเกี่ยวกับ การมองเห็น การฟัง และการเคลื่อนไหว

00:02:03 → 00:02:07 และเช่นเดียวกับการออกกำลังกายอื่นๆ วินัยในการฝึกฝนการเล่นดนตรี

00:02:07 → 00:02:11 ทำให้การทำงานของสมองนั้นแข็งแรง และสามารถทำให้เรา

00:02:11 → 00:02:13 ใช้ความแข็งแกร่งนั้นกับกิจกรรมอื่นได้

00:02:13 → 00:02:17 ความแตกต่างที่ชัดเจนที่สุดระหว่าง การฟังและการเล่นดนตรี

00:02:17 → 00:02:19 คือ อย่างที่สองนั้น ต้องการ การเคลื่อนไหวที่ละเอียดอ่อน

00:02:19 → 00:02:22 ซี่งถูกควบคุมในสมองทั้งสองข้าง

00:02:22 → 00:02:26 มันยังรวมเอาหลักทางภาษาศาสตร์ และคณิตศาสตร์

00:02:26 → 00:02:28 ซึ่งพัฒนามากกว่า ในสมองซีกซ้าย

00:02:28 → 00:02:31 เข้าไว้กับเรื่องราวใหม่ ๆ และความคิดสร้างสรรค์ ที่สมองซีกขวาทำหน้าที่ได้อย่างดีเยี่ยม

00:02:31 → 00:02:34 ด้วยเหตุผลดังกล่าว เราจึงพบว่า การเล่นดนตรี

00:02:34 → 00:02:38 จะช่วยเพิ่มปริมาณและกิจกรรมของส่วน คอร์ปัส คัลลอซัม ของสมอง (corpus callosum)

00:02:38 → 00:02:41 ซึ่งเป็นสะพานระหว่างสมองสองข้าง

00:02:41 → 00:02:46 ที่ช่วยให้ข้อความเดินทางข้ามฝั่งสมองได้เร็วขึ้น และผ่านเส้นทางที่หลากหลายกว่า

00:02:46 → 00:02:48 จึงอาจทำให้นักดนตรีสามารถแก้ปัญหา

00:02:48 → 00:02:52 ได้อย่างมีประสิทธิภาพและสร้างสรรค์กว่า ทั้งในเชิงวิชาการและสังคม

00:02:52 → 00:02:56 เพราะการสร้างเสียงดนตรียังคงเกี่ยวข้อง กับทักษะและความเข้าใจ

00:02:56 → 00:02:58 สารและข้อความทางอารมณ์ของมัน

00:02:58 → 00:03:02 นักดนตรีมักจะอยู่ในระดับที่สูงกว่าคนทั่วไป เมื่อมาทำงานด้านบริหาร

00:03:02 → 00:03:04 ที่ต้องมีการประสานงานส่วนต่าง ๆ เข้าด้วยกัน

00:03:04 → 00:03:07 ทั้งการวางแผน การวางกลยุธธุรกิจ และความใส่ใจในรายละเอียด

00:03:07 → 00:03:13 ที่ต้องการการวิเคราะห์อย่างฉับพลัน ทั้งด้านกระบวนการคิดและอารมณ์

00:03:13 → 00:03:16 ความสามารถนี้ยังมีผลกระทบ ต่อการทำงานของระบบความจำ

00:03:17 → 00:03:20 และแน่นอน นักดนตรีจะมีความสามารถ ด้านการจำที่ดี

00:03:20 → 00:03:25 การสร้าง จัดเก็บ และเรียกใช้ ความจำ จะเร็วกว่า และมีประสิทธิภาพกว่า

00:03:25 → 00:03:29 จากการศึกษา พบว่า นักดนตรีใช้สมองที่เชื่อมโยงกันอย่างมากของพวกเขา

00:03:29 → 00:03:31 ในการห้อยฉลากไว้กับแต่ละความทรงจำ

00:03:31 → 00:03:34 เช่น ฉลากแนวคิด ฉลากอารมณ์

00:03:34 → 00:03:36 ฉลากเสียง และฉลากข้อความ

00:03:36 → 00:03:38 อย่างกับอุปกรณ์ค้นหาชั้นดีทางอินเตอร์เน็ต

00:03:39 → 00:03:42 แล้วเราจะรู้ได้อย่างไร ว่าประโยชน์เหล่านี้ ต้องเกิดจากดนตรีเท่านั้น

00:03:42 → 00:03:45 และกีฬา หรือการวาดภาพ ไม่สามารถเสมอเหมือน

00:03:45 → 00:03:47 Or could it be หรือว่าคนที่เลือกเล่นดนตรีนั้น

00:03:47 → 00:03:49 จะฉลาดกว่าคนอื่นเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว

00:03:49 → 00:03:52 นักประสาทวิทยาได้ทำการสำรวจประเด็นนี้ แต่จนถึงตอนนี้ พวกเขาพบว่า

00:03:52 → 00:03:55 ลักษณะทั้งด้านศาสตร์และศิลป์

00:03:55 → 00:03:57 ของการเรียนรู้เล่นเครื่องดนตรีนั้น

00:03:57 → 00:04:01 ยังคงต่างไปจากกิจกรรมชนิดอื่น ๆ ที่ได้ทำการศึกษา รวมไปถึงศิลปะแขนงอื่น ๆ ด้วย

00:04:01 → 00:04:04 และการศึกษาแบบสุ่มของผู้เข้าร่วม

00:04:04 → 00:04:05 ที่มีระดับความจำและการจัดการทางประสาท

00:04:05 → 00:04:09 ในระดับเดียวกันในตอนแรก

00:04:09 → 00:04:12 พบว่า ผู้ที่ได้เรียนดนตรี ในระยะหนึ่ง

00:04:12 → 00:04:16 มีการพัฒนาของสมองบริเวณต่าง ๆ มากขึ้น เมื่อเปรียบเทียบกับคนอื่น ๆ

00:04:16 → 00:04:19 งานวิจัยทีเพิ่งทำขึ้นชิ้นนี้ เกี่ยวกับประโยชน์ทางสมองจากการเล่นดนตรี

00:04:19 → 00:04:22 ทำให้เราเข้าใจระบบการทำงานของสมอง ได้ดีขึ้น

00:04:22 → 00:04:25 ช่วยเปิดเผยจังหวะของอวัยวะภายใน รวมถึงความสัมพันธ์ที่ซับซ้อน

00:04:25 → 00:04:28 ที่ร่วมสร้างสรรค์ วงออเคสตราอลังการในสมองของเรา