00:00:00 → 00:00:03 This Is Thai PBS podcast View the
00:00:03 → 00:00:04 world vi The
00:00:05 → 00:00:08 Voice สวัสดีครับผมวีรพงษ์ทวีศักดิ์
00:00:08 → 00:00:12 ดิฉันสุธิราพรปรีเปรมและนี่คือศัลกรรม
00:00:12 → 00:00:15 ความสุขรายการที่ฟังแล้วทำให้คุณมีความ
00:00:15 → 00:00:18 สุขมากขึ้นมีความทุกข์น้อย
00:00:18 → 00:00:24 ลงพี่อ้อยครับเมื่อไม่นานมาเผมไปไปธุระ
00:00:24 → 00:00:26 ที่นึงแล้วผมก็เห็นเจ้าหน้าที่ 2-3 คนเขา
00:00:26 → 00:00:29 กำลังทำงานปฏิบัติหน้าที่อยู่อืเสร็จแล้ว
00:00:29 → 00:00:32 จากการที่ผมเห็นเค้ากำลังทำหน้าที่เนี่ย
00:00:32 → 00:00:34 ค่ะภาพที่ผมเห็นนี่ผมมีความรู้สึกเป็น
00:00:34 → 00:00:37 ห่วงเขามากเลยอืแล้วผมก็คิดว่าดีไม่ดีนะ
00:00:38 → 00:00:41 พี่อ้อยอาจจะอาจจะมีวิธีช่วยเค้าก็ได้นะ
00:00:41 → 00:00:45 อ๋อเหรอคะภาพี่อ้อยเนี่ยคะเออใช่ๆเพราะ
00:00:45 → 00:00:47 ว่าภาพที่ผมเห็นนี่ผมมีความรู้สึกว่า
00:00:47 → 00:00:53 โอ้โหอีลุงตุงนังนะไหว
00:00:53 → 00:00:54 เหรอ
00:00:54 → 00:01:00 โอ้คืออะไรเอ่ยภาพนั้นคือภาพที่เห็นเนี่ย
00:01:00 → 00:01:03 ถ้าผมบอกว่าคือภาพอะไรนะพี่อ้อยจะอ๋อทัน
00:01:03 → 00:01:06 ทีเลยแล้วคุณผู้ฟังก็จะอ๋อเลยนะฮอย่าลืม
00:01:06 → 00:01:07 นะอ๋อพร้อมๆกันเลย
00:01:07 → 00:01:11 นะคือคนที่ทำงานกับอะไรบางอย่างที่มัน
00:01:11 → 00:01:13 อีลุงตุงนังนะแล้วเรารู้สึกโอโหยไหวป่ะ
00:01:13 → 00:01:17 เนี่ยไหวเหรอเนี่ยอก็คือเค้าเป็น
00:01:17 → 00:01:25 เอ่อพนักงานของการไฟฟ้าครับโอที่เภาพออก
00:01:25 → 00:01:27 เค้ากำลังทำอะไรพี่อ้อยลองเดาซิเค้าก็
00:01:27 → 00:01:31 ต้องซ่อมไฟเออซ่อมไฟอืแล้วเวลาที่เปีน
00:01:31 → 00:01:35 ขึ้นไปบนเสาไฟอ่ะค่ะภาพที่ผมเห็นก็คือ
00:01:35 → 00:01:41 โอ้โหเสาไฟนี่มันแบบพันไปด้วยสายไฟแบบ
00:01:41 → 00:01:45 เป็นพันๆหรือเปล่าเป็นหลายร้อยงเต็มไปหมด
00:01:45 → 00:01:48 เลยแบบอีลุงตุงนังมากเลยอ่ะแล้วแบบไหว
00:01:48 → 00:01:49 เหรอเนี่ยพี่อย่าง
00:01:49 → 00:01:53 เงี้ยเรื่องไฟฟ้าเนี่ยเรารู้สึกว่ามัน
00:01:53 → 00:01:56 เป็นอันตรายด้วยเออแล้วพอยิ่งอีรุงตุงนัง
00:01:56 → 00:02:02 เยอะไปหมดเนี่ยซึ่งแบบจะบอกว่าเป็นภาพที่
00:02:02 → 00:02:07 เห็นเห็นบ่อยมากในในเมืองใหญ่ที่ประเทศ
00:02:07 → 00:02:09 เราใช่มั้ยที่ประเทศเราด้วยแหละเออใช่
00:02:09 → 00:02:12 ประเทเราไม่ใช่เมืองใหญ่อย่างเดียวนะใช่
00:02:12 → 00:02:15 ประเทศเราแล้วในประเทศไทยนี่แหละแล้วเรา
00:02:15 → 00:02:18 ก็จะเห็นหลายคนเนี่ยนะเอาไปโพสต์ใน
00:02:18 → 00:02:21 โซเชียลมีเดียบ่อยๆเลยนะประมาณแบบโอ้โห
00:02:21 → 00:02:26 ฝรั่งเห็นนี่คงงงอ่ะใช่เพราะว่าเห็นภาพ
00:02:26 → 00:02:30 เอ่อเสาไฟของฝรั่งอ่ะเคเรียงเป็นบียบแล้ว
00:02:30 → 00:02:33 ก็มีเส้นไม่รู้ว่ากี่เส้นก็ตามนั้นไอ้ที่
00:02:34 → 00:02:37 นุงนังุงนังเนี่ยอือไม่เคยเห็นเออเราไม่
00:02:37 → 00:02:40 เคยเห็นนะค่ะนี่แหละแล้วพี่อ้อยเคยเห็น
00:02:40 → 00:02:43 อย่างงี้แล้วพี่อ้อยรู้สึกยังไงหรือเคเคย
00:02:43 → 00:02:45 เจอประสบการณ์อะไรอย่างงี้มั้ยคือเราเรา
00:02:45 → 00:02:47 เป็นห่วงเขาเหมือนพี่วีพูดเมื่อกี้นี้เลย
00:02:47 → 00:02:53 เออแล้วเราก็ทึ่งเออๆเราคิดว่าช่างการไฟ
00:02:54 → 00:02:57 ฟ้าของประเทศไทยอ่ะน่าจะเก่งที่สุดในโลก
00:02:57 → 00:03:00 โอ้โหขนาดนั้นเลยนะใช่เพราะว่าเขารู้ได้
00:03:01 → 00:03:03 ไงว่าเส้นไหนเป็นเส้นไหนที่เขาต้องซ่อม
00:03:03 → 00:03:06 อ้าเออแล้วแล้วความที่มันผันกันน่ะอย่าง
00:03:06 → 00:03:09 ที่บอกอ่ะมันจะอันตรายมั้ยเวลาอ่าเราไป
00:03:09 → 00:03:12 ซ่อมเส้นที่ต้องซ่อมแล้วมันไปอะไรกันหรือ
00:03:13 → 00:03:15 อะไรเงี้ยอ่าใช่ๆโอ้โหนี่แหละมันเป็นที่
00:03:15 → 00:03:18 มาของความอิรุงตุงนังนะครับพี่อ้อยแล้วก็
00:03:19 → 00:03:21 ที่สำคัญอีกอันนึงก็คือไอ้สายที่มัน
00:03:21 → 00:03:24 อิรุงตุงนังเนี่ยพี่อ้อยมันไม่ใช่เป็นสาย
00:03:24 → 00:03:27 ไฟอย่างเดียวนะอ๋อมันมีสายสื่อสารสายอะไร
00:03:27 → 00:03:30 ต่ออะไรใช่มั้ยฮะอ๋อใชสมัยก่อนมันมีสาย
00:03:30 → 00:03:32 โทรศัพท์ซึ่งเดี๋ยวนี้ยังมีอยู่ือเปล่า
00:03:32 → 00:03:36 ไม่รู้แล้วก็มีสายพวกเอ่ออินเทอร์เน็ตอื
00:03:36 → 00:03:40 เอ่อเค้าเรียกอะไรนะสายเครือข่ายย้าแก้วอ
00:03:40 → 00:03:44 อะไรอหนักเข้าไปอีกโอเยอะแยะไปหมดเลย
00:03:44 → 00:03:47 เงี้ยแล้วเวลาที่แบบว่ามีคนแจ้งว่าไฟฟ้า
00:03:47 → 00:03:51 ดับหรือหม้อแปลงระเบิดอะไรเงี้ยนะค่ะแล้ว
00:03:51 → 00:03:53 พี่อ้อยห่วงเค้าเหมือนกันใช่มั้ยว่าไหว
00:03:53 → 00:03:56 เหรอหวค่ะปรากฏว่าพอพอเราเป็นห่วงเค้า
00:03:56 → 00:04:01 เนี่ยพี่อ้อยผมก็มานั่งสังเกตแล้วก็พบว่า
00:04:01 → 00:04:05 ผมเคยเคยเจอมีเพื่อนคนนึงที่สนิทกันนะพี่
00:04:05 → 00:04:08 อ้อยค่ะแล้วก็เค้าเป็นคนที่เชี่ยวชาญ
00:04:08 → 00:04:13 เรื่องไฟฟ้าอืแล้วเค้าก็บอกว่าเวลาที่ผม
00:04:13 → 00:04:16 มีเครื่องใช้ไฟฟ้าเสียหรก็ตามเนี่ยใช้
00:04:16 → 00:04:19 บริการนะคะอช่วยดูให้หน่อยอย่างเงี้ย
00:04:19 → 00:04:22 เชื่อมั้ยว่าเคดูปุ๊บเดี๋ยวเค้ารู้เลยว่า
00:04:22 → 00:04:26 เสียตรงไหนออเอเรายังไม่รู้เลยว่ามันเสีย
00:04:26 → 00:04:28 ตรงไหนอะไรเสียไม่รู้เลยจัดปุ๊บรู้ปั๊บ
00:04:28 → 00:04:31 อะไรประมาณนี้ดูปุ๊บเค้าเขี่ยๆ 2 ทีเค้า
00:04:31 → 00:04:34 รู้เลยว่าตรงไหนเสียอืเพราะว่าเค้ามี
00:04:34 → 00:04:36 เครื่องมือครับพี่อ้อยค่ะเค้ามีเครื่อง
00:04:36 → 00:04:41 มือในการเช็คยกตัวอย่างเช่นแบบว่าว่าสาย
00:04:41 → 00:04:45 ไฟสมมุติว่าสายไฟมันขาดเนี่ยเราจะรู้ได้
00:04:45 → 00:04:49 ไงว่าสายไหนขาดเนี่ยออหรือสายไหนหัวมัน
00:04:49 → 00:04:52 อยู่ตรงนี้ปลายมันอยู่ตรงไหนอะไรเงี้ยอ๋อ
00:04:52 → 00:04:55 เคยเห็นละเ้ามีเครื่องมือเช็คฮะที่เป็น
00:04:55 → 00:04:57 คล้ายๆไขควงแล้วจิ้มๆป่ะคะประมาณคล้ายๆ
00:04:58 → 00:05:00 อย่างงั้นมันจะเป็นแท่งๆนะ
00:05:00 → 00:05:05 เออแหลมๆแล้วมันก็ผ่านผ่านไอตัวหน้าจอ
00:05:05 → 00:05:08 เล็กๆนะที่ใหญ่กว่ามือถือหน่อยเป็นกล่องๆ
00:05:08 → 00:05:10 แล้วมันก็มีเข็มกระดิกกระดิกระดินะค่ะมัน
00:05:10 → 00:05:14 จะตรวจตรวจสัญญาณไฟว่าอมันวิ่งจากนี้แล้ว
00:05:14 → 00:05:19 มันไปตรงนี้ถ้ามันไม่ถ้ามันมีขาดระหว่าง
00:05:19 → 00:05:21 ข้างในเนี่ยเข็มมันจะไม่กระดิกอะไรอย่าง
00:05:21 → 00:05:24 เงี้เป็นต้นค่ะว่าถ้าเราจิ้มตรงนี้แล้ว
00:05:24 → 00:05:27 จิ้มปายตรงนี้มันไม่กระดิกแล้วจิ้มตรงนี้
00:05:27 → 00:05:33 ออแสดงว่าสายที่ลุงตุงนังเนี่ยเรู้ว่าต้น
00:05:33 → 00:05:35 กับปลายเนี่ยมันคือสายเดียวกันทั้งๆที่
00:05:35 → 00:05:40 ตรงกลางมันมั่วกันหมดเลยอ๋อเจะเมีตัวเช็ค
00:05:40 → 00:05:43 อันนี้อืนี่แหละเครื่องมือต้องมีเครื่อง
00:05:43 → 00:05:46 มือใช่ต้องมีเครื่องมือแล้วก็แน่นอนเต้อง
00:05:46 → 00:05:50 มีประสบการณ์แล้วก็มีทักษะอ๋อในการที่จะ
00:05:50 → 00:05:54 ไม่ไปจิ้มสมมุติว่าไปจิ้มๆมั่วเลยพี่อ้อย
00:05:54 → 00:05:58 ถ้าเราขึ้นไปเราก็เรียบร้อยปื้มระเบิด
00:05:58 → 00:06:02 ช็อตอะไรอย่างเงี้ยลุกลามไปไหม้ตรงอื่น
00:06:02 → 00:06:04 อีกเพราะเราไม่รู้เราไม่มีความรู้เรื่อง
00:06:04 → 00:06:08 สายไหนบวกสายไหนลบไม่ได้เลยไม่ได้เลยมัน
00:06:08 → 00:06:10 ต้องมีมีเครื่องนอกจากจะมีเครื่องมือแล้ว
00:06:10 → 00:06:14 นะพี่อ้อยออือแล้วมันก็มีเต้องมี
00:06:14 → 00:06:18 ประสบการณ์มีทักษะมีความรู้อือฮึเนี่ยแต่
00:06:18 → 00:06:21 ว่าพอเล่ามาถึงตรงนี้เนี่ยพี่อ้อยค่ะ
00:06:21 → 00:06:24 วัตถุประสงค์จริงของเราเนี่ยเราไม่ใช่
00:06:24 → 00:06:27 เป็นเอ่อเค้าเรียกอะไรนะเกี่ยวกับช่างไฟ
00:06:27 → 00:06:29 เกี่ยวกับเรื่องช่างไฟเกี่ยวกับเทคนิคไม่
00:06:29 → 00:06:31 เกี่ยวเลยอือค่ะที่ไหวเหรอเนี่ยเราเป็น
00:06:31 → 00:06:34 ห่วงเใช่ๆแต่พอเรามานั่งดูปุ๊บ
00:06:34 → 00:06:38 อ๋อพี่ไม่ต้องห่วงเคพี่ห่วงตัวเอง
00:06:38 → 00:06:43 เถอะเพราะอะไรค่ะเพราะไอ้สิ่งที่ลุงตรุง
00:06:43 → 00:06:46 นังที่อยู่ตรงหน้าเขาเนี่ยค่ะเค้ามี
00:06:46 → 00:06:51 เครื่องมืออ่าเคมีทักษะเมีประสบการณ์เมี
00:06:51 → 00:06:54 ความรู้ออมันทำให้ผมเกิดเกิดความรู้ว่า
00:06:55 → 00:06:58 เอ่อไม่ต้องห่วงเค้าห่วงตัวเองเถอะอค
00:06:58 → 00:07:02 เพราะไอ้ที่ลุงตรุงนังของเขาคือสายไฟค่ะ
00:07:02 → 00:07:05 แลนั่นคืออาชีพเขาด้วยนั่นคืออาชีพเขาแต่
00:07:05 → 00:07:08 พวกเราเนี่ยครับคุณผู้ฟังผมเนี่ยอย่างพี่
00:07:08 → 00:07:11 อ้อยเงี้ยหรือคุณผู้ฟังเนี่ยค่ะเราจะไม่
00:07:11 → 00:07:14 ไปเจอกับสายพันธุ์สายไฟที่พันกันลุงตุง
00:07:14 → 00:07:17 นังแน่นอนเพราะเราไม่ใช่ช่างใช่มั้ยค่ะ
00:07:17 → 00:07:20 แต่ว่าคนในสังคมปัจจุบันเนี่ยพี่อ้อยค่ะ
00:07:21 → 00:07:24 เจออะไรเราจะมีโอกาสเจออะไรบางอย่างที่
00:07:24 → 00:07:26 มันอีลุงตุงนังแล้วเราจับต้นทนปลายไม่ถูก
00:07:27 → 00:07:30 มั้ยอิพี่อ้อยนี่ตัวตัวตัวแม่ตัวแม่เลย
00:07:30 → 00:07:35 ใช่ป่ะนี่ไงคือจากความอิรุงตุงนังของสาย
00:07:35 → 00:07:39 ไฟเนี่ยพี่ห้อยมันทำให้ผมเป็นห่วงคนออ
00:07:39 → 00:07:42 อย่างพวกเรานี่แหละว่าค่ะเวลาที่เราเจอ
00:07:42 → 00:07:45 ปัญหาที่แบบอรุงตุงนังอ่ะอืแล้วเราใช้คำ
00:07:45 → 00:07:50 ว่าจับต้นชนปลายไม่ถูกอค่ะมันก็เลยทำให้
00:07:50 → 00:07:51 เรา
00:07:51 → 00:07:55 เนี่ยไม่สามารถหลุดมาจากความอีลุงตุงนัง
00:07:55 → 00:08:00 นั้นได้อืแล้วสถานการณ์ก็แย่ลงใช่ตอนนี้
00:08:00 → 00:08:03 เราต้องลืมเรื่องสายไฟไปแล้วนะค่ะแล้ว
00:08:03 → 00:08:05 กลับมาสู่ความอุรุตุงนังมากกว่าสายไฟ
00:08:05 → 00:08:09 ชีวิตเออเออค่ะมันมีมันมีตัวแม่นี่คือ
00:08:09 → 00:08:12 อะไรบ้างอ่ะพี่
00:08:12 → 00:08:16 อ้อยก็ถ้าพูดถึงสมัยก่อนที่เคยเล่าให้ฟัง
00:08:16 → 00:08:20 อ่ะฮะค่ะชีวิตอ้อยพี่อ้อยก่อนที่จะมาถึง
00:08:20 → 00:08:24 ปัจจุบันเนี่ยเออมันอีรุงตุงนังแบบสุดๆอื
00:08:24 → 00:08:28 เพราะว่าถ้าสมมุติว่าคนเคยมีปัญหาแบบเช่น
00:08:28 → 00:08:32 มีปัญหาบางคนเรื่องครอบครัวอ่าอ่าบางคนมี
00:08:32 → 00:08:35 หนี้อหรือบางคนอาจจะมี 2 อย่างอือแต่พี่
00:08:36 → 00:08:39 อ้อยนี่อีรุงตุงนังเพราะมีปัญหาทุกอย่าง
00:08:39 → 00:08:43 ทุกอย่างโอหทุกอย่างคือหนี้ครอบครัว
00:08:43 → 00:08:48 สุขภาพการงานลูกอะไรอีกอ่ะถ้าถ้าถ้าพูด
00:08:48 → 00:08:52 ขึ้นมาอีกก็ก็ก็ด้วยแหละเออประมาณนั้นโห
00:08:52 → 00:08:54 นี่ยิ่งกว่าเสาไฟอีกนะแล้วมันพร้อมกันพี่
00:08:54 → 00:08:58 วีมันพร้อมกันเพราะฉะนั้นเนี่ยพอใช้คำว่า
00:08:58 → 00:09:01 อีลุงตรงนั้นพี่อ้อยก็เลยนึกถึงว่าเอ้ย
00:09:01 → 00:09:04 ฉันนี่แหละตัวแม่ตัวแม่เลยใช่มั้ยใช่อยย
00:09:04 → 00:09:06 ถ้างั้นคุณผู้ฟังครับเราโชคดีแล้วล่ะเรา
00:09:06 → 00:09:09 เจอตัวแม่เนี่ยเพราะผมจะถามคำถามต่อนะพี่
00:09:09 → 00:09:14 อ้อยค่ะว่าช่างไฟที่สายไฟพันธอีรุงตุงนัง
00:09:14 → 00:09:18 เนี่ยเรอดมาได้ด้วยเครื่องมืออค่ะด้วย
00:09:18 → 00:09:22 ทักษะด้วยความรู้ด้วยประสบการณ์ค่ะแล้ว
00:09:22 → 00:09:26 ของพี่อ้อยเนี่ยพี่อ้อยรอดมาได้ค่ะด้วย
00:09:26 → 00:09:29 ด้วยอะไรบ้างด้วยทักษะอะไรด้วยเครื่องมือ
00:09:29 → 00:09:31 อะไร
00:09:31 → 00:09:35 เออเริ่มแรกเราก็จะงุนโงงกับชีวิตเราเออ
00:09:35 → 00:09:37 ต้องเป็นอย่างงั้นเลยเจอขนาดนั้นเพราะว่า
00:09:37 → 00:09:41 มืดมนเนาะอือๆว่าไม่รู้จะหาทางออกยังไงฮะ
00:09:41 → 00:09:45 แต่พอสิ่งนึงก็คือคือตอนแรกเราก็จะมอง
00:09:45 → 00:09:49 สามีทำอย่างงี้ให้เราทำไมเกิดปัญหาลูก
00:09:49 → 00:09:54 ทำไมสร้างปัญหาทำไมที่ทำงานไม่เห็นสิ่ง
00:09:54 → 00:09:58 ที่เราทำดีพยายามตั้งใจอะไรอย่างเงี้ยเรา
00:09:58 → 00:10:02 มองออกไปหมดเลยเออออพี่อ้อยก็เลยคือเรา
00:10:02 → 00:10:05 มองอย่างงั้นแล้วเราก็ไม่ได้คำตอบฮะๆเรา
00:10:05 → 00:10:08 ก็เลยกลับมาอยู่กับตัวเองก่อน
00:10:08 → 00:10:11 เออแล้วเราก็มาคิดว่า
00:10:11 → 00:10:14 เอ๊ะเราจะทำอะไรให้มันเปลี่ยนแปลงจาก
00:10:14 → 00:10:19 อีลุงตุงนังรอบด้าน 10 ทิศเงี้ยได้
00:10:19 → 00:10:24 อืนั่งอยู่กับตัวเองนิ่งๆเนี่ยพค่อยมาตก
00:10:24 → 00:10:29 ผลึกทีหลังว่าอมันคือการตั้งสติอือ่าโดย
00:10:29 → 00:10:33 ไม่ไม่รู้ตัวตอนนั้นเออตั้งสติตั้งสติว่า
00:10:33 → 00:10:38 เอ๊ปัญหามันมีเรื่องอะไรบ้างแล้วเราจะจัด
00:10:38 → 00:10:41 การกับมันยังไงบ้างอืๆมันไม่สามารถหรอก
00:10:41 → 00:10:45 ที่จะแก้ปัญหาทีเดียวทุกทุเรื่องอ่าเพราะ
00:10:45 → 00:10:49 ฉะนั้นแปลว่ามันต้องทำทีละเรื่องอ่าแล้ว
00:10:49 → 00:10:53 ทำทีละเรื่องเนี่ยเรื่องอะไรใหญ่สุดสำคัญ
00:10:53 → 00:10:58 สุดต้องทำก่อนไม่งั้นเดี๋ยวต้องโดนพิฆาต
00:10:58 → 00:11:02 แน่อะไรอย่างเงี้ยอือก็ค่อยๆมาเรียบเรียง
00:11:02 → 00:11:07 ด้วยตัวเองเอออ่าแล้วค่อยๆแก้ทีละ 1
00:11:07 → 00:11:12 ประเด็นอือคือเรื่องหนี้รุมเล้าเนี่ยอือ
00:11:12 → 00:11:16 ก็คือยังไงเสียเนี่ยก็มีบุคคลที่ 3 นะก็
00:11:16 → 00:11:19 คือเจ้าหนี้เนาะเอามาท้วงแล้วตลอดเวลาถ้า
00:11:19 → 00:11:22 เราไม่คิดว่าเราจะจัดการอย่างไรอือมันก็
00:11:23 → 00:11:25 จะรุมเร้าทำให้เราไม่มีสมองไปคิดอย่าง
00:11:25 → 00:11:29 อื่นอ่าไม่มีแรงไปทำงานอืเราก็เลยจัดการ
00:11:29 → 00:11:32 อันนี้ก่อนว่าเราจะคุยกับเจ้าหนี้ว่า
00:11:32 → 00:11:35 อย่างไรอย่างี้ค่ะส่วนลูกเนี่ยที่มีปัญหา
00:11:35 → 00:11:39 เขาหนีเรียนเขาดื้อเอะไรทุกอย่างเนี่ย
00:11:39 → 00:11:42 อันเนี้ยเราต้องทำควบคู่ไปอือ่าแต่เรื่อง
00:11:42 → 00:11:46 อื่นเนี่ยเราก็ชะลอไว้ก่อนอย่างเงี้ยค่ะ
00:11:46 → 00:11:49 เป็นต้นโอหอย่างงี้ตอนนี้เนี่ยคุณผู้ฟัง
00:11:49 → 00:11:53 ได้ได้เทคนิคหลายอย่างมากเลยนะค่ะช่างไฟ
00:11:53 → 00:11:57 เามีเครื่องมือค่ะในการตรวจค่ะตรวจวัด
00:11:57 → 00:12:00 ตรวจจับว่ามันประเด็นอยู่ตรงไหนเนี่ยไอ้
00:12:00 → 00:12:03 เครื่องมือของพี่อ้อยอันเนี้ยก็คือคือการ
00:12:03 → 00:12:06 มีสติใช่มั้ยนิ่งๆอยู่กับตัวเองงสิตั้ง
00:12:06 → 00:12:09 สติแล้วก็อยู่กับตัวเองใช่แล้วเราค่อยๆ
00:12:09 → 00:12:12 ประมวลแล้วก็ค่อยๆถอดออกมาว่าตอนนี้มันมี
00:12:12 → 00:12:16 อะไรบ้างค่อยๆดูอค่ะแล้วก็เมื่อกี้นี้ผม
00:12:16 → 00:12:19 ได้ยินคำนึงดีมากเลยก็คือพอเรามีสติปุ๊บ
00:12:19 → 00:12:22 เรามานั่งีสเลยว่าตอนนี้มีมีอะไรบ้างมา
00:12:22 → 00:12:27 ว่ามานะอืค่ะคือผมมีเคยสังเกตอันนึงนะพี่
00:12:27 → 00:12:30 อ้อยค่ะคนเราเวลาที่เรา
00:12:30 → 00:12:33 มีมีอะไรหลายอย่างมันประดังประเดเข้ามา
00:12:33 → 00:12:35 ไอ้ลุงตุงนังเนี่ยค่ะมันจะวิ่งอยู่ในหัว
00:12:35 → 00:12:39 แล้วมันก็จะวนๆๆๆวนๆเลยนะใช่ใช่วิธีนึง
00:12:39 → 00:12:42 ที่ทำให้มันไม่วิ่งวนในหัวนะพี่อ้อยอือ
00:12:42 → 00:12:45 ที่ผมเคยสังเกตนะที่มันได้ผลก็คือเขียน
00:12:45 → 00:12:47 มันลงกระดาษ
00:12:47 → 00:12:50 อ๋อเพราะถ้าเราให้มันวิ่งอยู่ในหัวมันก็
00:12:50 → 00:12:52 จะวิ่งวนกันอยู่มั่วไปหมดอีรุงตุงนังอยู่
00:12:53 → 00:12:55 นี่แหละค่ะแต่ถ้าเกิดเราเขียนเป็นบน
00:12:55 → 00:13:00 กระดาษนะพี่อ้อยเราจะเห็นเป็นเรื่องๆอออ
00:13:00 → 00:13:02 นะเออใช่แต่ว่ามันเป็นเรื่องเดียวกับพี่
00:13:02 → 00:13:05 อ้อยเลยเพียงแต่ว่ามันมีรูปธรรมอันนึงก็
00:13:05 → 00:13:09 คือนั่งเขียนเลยว่ามันมีอะไรบ้างไอ้ที่
00:13:09 → 00:13:13 จริงจริงๆพี่วีใช้วิธีเขียนเนี่ยตอนหลัง
00:13:13 → 00:13:16 พี่อ้อยใช้นะคะแต่ตอนนู้นน่ะยังไม่ใช้ไม่
00:13:16 → 00:13:19 รู้ออแต่ว่าถ้าเขียนปุ๊บมันทำให้มันชัด
00:13:19 → 00:13:21 ขึ้นใช่มั้พี่อ้อยใช่ค่ะเพราะถ้าเราไม่
00:13:21 → 00:13:23 เขียนมันจะวิ่งอยู่ในหัวเนี่ยวนไปวนมา
00:13:23 → 00:13:26 เดี๋ยวมาเดี๋ยวแล้วมันไม่หายด้วยนะไม่หาย
00:13:26 → 00:13:28 ใช่ใช่ค่ะพอเขียนปุ๊บมันอยู่ตรงนั้นเลยนะ
00:13:28 → 00:13:31 มันอยู่ตรงกระดาษเลยค่ะใช่แล้วพอมันอยู่
00:13:31 → 00:13:34 ในกระดาษปุ๊บนะอเทคนิคต่อไปครับคุณผู้ฟัง
00:13:34 → 00:13:38 ที่พี่อ้อยใช้ก็คือค่ะจัดลำดับเรียงความ
00:13:38 → 00:13:43 สำคัญค่ะอันไหนสำคัญสุดอันไหนต้องมาก่อน
00:13:43 → 00:13:46 อันไหนต้องมาหลังอันไหนเรื่องใหญ่อันไหน
00:13:46 → 00:13:48 เรื่องเล็กอันไหนรอได้อันไหนรอไม่ได้ค่ะ
00:13:48 → 00:13:54 จัดลำดับอือพอเราเขียนปุ๊บจัดลำดับอือจัด
00:13:54 → 00:13:57 ลำดับที่พี่อ้อยต่อมาก็คือจัดลำดับเสร็จ
00:13:57 → 00:14:01 ปึ๊บแต่ละเรื่องพอเรียนลำดับได้เรื่องไหน
00:14:01 → 00:14:06 ลงมือทำอะไรได้ค่ะทำเลยใช่ลงมือทำทีละ
00:14:06 → 00:14:08 แล้วก็ที่พี่อ้อยพูดคำนี้สำคัญครับคุณผู้
00:14:08 → 00:14:13 ฟังจัดลำดับแล้วทำทีละเรื่องใช่ค่อยๆทำ
00:14:13 → 00:14:18 จากเรื่องที่ใหญ่สุดสำคัญสุดเร่งด่วนสุด
00:14:18 → 00:14:22 อย่างเงี้ยอือแล้วก็ทำทีละเรื่อง
00:14:22 → 00:14:26 คือพี่อ้อยจับได้ว่าคนเราเนี่ยที่เวลา
00:14:26 → 00:14:31 เผชิญสภาวะอีรุงตุงนังเนี่ยอืมันมันที่
00:14:31 → 00:14:35 วิ่งวนอยู่ในหัวแล้วมันเหมือนพันกันน่ะอื
00:14:35 → 00:14:37 แล้วมันก็กลายเป็นแบบก้อนใหญ่ขึ้นหนัก
00:14:37 → 00:14:40 ขึ้นหนักขึ้นแน่นขึแล้วก็อยู่เงี้ยแล้วก็
00:14:40 → 00:14:42 หนักขึ้นวนๆๆยิ่งผูกยิ่งแน่นยิ่งอะไร
00:14:43 → 00:14:46 อย่างเงี้ยถ้าเราไม่รู้ทันแล้วเราไม่คลี่
00:14:46 → 00:14:51 มันออกมาทีละ 1 อ่ะมันจะโอ้โหมันแก้ไม่
00:14:51 → 00:14:55 ได้เลยเพราะมันเหมือนประดังประเดอ่าค่ะ
00:14:55 → 00:14:57 เนี่ยเพราะฉะนั้นคุณฟังเห็นมั้ยครับว่าทำ
00:14:57 → 00:15:01 ไปทำมาเนี่ยเราจะค่อค่อๆได้ได้วิธีเผชิญ
00:15:01 → 00:15:07 หน้ากับเสาไฟแห่งชีวิตอุ๊ยชอบคำนี้มัน
00:15:07 → 00:15:09 เป็นเสาไฟชีวิตเราที่เรามองเสาไฟแล้วบอก
00:15:09 → 00:15:13 โหยลุงตุงนางสุดแล้วประเทศเราเนี่ยนะแต่
00:15:13 → 00:15:17 ว่าปรากฏว่าเสาไฟแห่งชีวิตเราเองอีลุงตุง
00:15:17 → 00:15:20 นังกว่านั้นใช่แล้วเราก็เรียนรู้จากช่าง
00:15:20 → 00:15:23 ไฟนี่แหละแล้วเราก็ขมวดมานะแล้วพี่อ้อยก็
00:15:23 → 00:15:28 แบ่งปันว่านี่เลยมีสตินิ่งค่ะสรุปมาเขียน
00:15:28 → 00:15:35 มาแล้วก็จัดลำดับแล้วก็ลงมือทำทีละเรื่อง
00:15:35 → 00:15:38 ถ้าไม่งั้นเนี่ยยังขยุขยุยแล้วเหมือนทำ
00:15:38 → 00:15:40 ให้ผมนึกถึงอะไรรู้มั้ยพี่อ้อยสมัยตอนที่
00:15:40 → 00:15:43 ผมเป็นเด็กๆนะคค่ะคุณแม่ผมเนี่ยเขาเป็นคน
00:15:43 → 00:15:49 ที่ชอบถักนิ้งตลอดเวลาอืคือเค้าไปไหนเนี่
00:15:49 → 00:15:52 เาจะมีตะกร้ามีถุงแล้วก็มีไหมพรมแล้วก็มี
00:15:52 → 00:15:55 ไม้ถักนิติของเขาเนี่ยโอยต้องมีผลงานเยอะ
00:15:55 → 00:15:58 แน่เลยโหคือผมไม่เคยซื้อเสื้อเสื้อเสื้อ
00:15:58 → 00:16:01 ถักใหผมเสื้อกั๊กเสื้อหนาวไม่เคยซื้อแม่
00:16:01 → 00:16:04 ถักให้ตลอดเวลาเงี้ยอเขาก็จะถักอย่าง
00:16:04 → 00:16:07 เงี้ยแล้วเวลาที่ไหมมันพันกันน่ะพี่อ้อย
00:16:07 → 00:16:11 ค่ะตอนเด็กๆผมก็ไม่เข้าใจนะว่าทำไมทุก
00:16:11 → 00:16:14 ครั้งที่ไหมมันพันกันเนี่ยต้องขอความช่วย
00:16:14 → 00:16:18 เหลือพี่วต้องมาให้ผมเนี่ยเป็นคนแก้เออ๋อ
00:16:18 → 00:16:21 คือผมเพิ่งมาสังเกตแล้วก็เอ้ยทำไมอ่ะ
00:16:21 → 00:16:24 เพิ่งมารู้ในตอนโตโเนี่ยว่าค่ะแม่เคคง
00:16:24 → 00:16:27 สังเกตแล้วคงรู้แล้วว่าเมีลูก 8 คนผมเป็น
00:16:27 → 00:16:31 คนที่ 7 นะค่ะเคงรู้ว่าไอ้คนเมันใจร้อน
00:16:32 → 00:16:35 มันขี้โมโหอืตอนเด็กๆนี่ผมเป็นคนขี้โมโห
00:16:35 → 00:16:38 ใจร้อนมากเลยนะพี่ออืแม่ยื่นไอที่มาผมจะ
00:16:38 → 00:16:41 ดึงๆยยิ่งดึงยิ่งแน่นน่ะยิ่งหนักเออเออ
00:16:42 → 00:16:47 แม่บอกว่าต้องค่อยๆแล้วค่อยๆดึงทีละนิด
00:16:47 → 00:16:51 อ๋อแล้วเอาเส้นนี้ไปลอดเส้นนี้แล้วก็เอา
00:16:51 → 00:16:55 เส้นนี้ไปลอดเส้นนี้ออเนี่ยค่อยๆค่อยๆ
00:16:55 → 00:16:58 เนี่ยอืแล้วโดยที่ไม่รู้ตัวนะเหมือนโดน
00:16:58 → 00:17:02 แม่สะกดจิตนะอือเวลาที่เราเจออุปสรรคอะไร
00:17:02 → 00:17:06 เนี่ยเราจะนึกถึงการแก้ไหมพรหมอืคือต้อง
00:17:06 → 00:17:13 นิ่งๆใจเย็นๆแล้วค่อยๆทำอทีละปมอ่ะพี่
00:17:13 → 00:17:18 อ้อยค่ะแต่ถ้าเกิดเราใจร้อนเราอุ้ยดึงเโห
00:17:18 → 00:17:20 แน่นกว่าเดิมอีกแล้วอย่างที่พี่อ้อยบอก
00:17:20 → 00:17:23 อ่ะมันไม่ใช่ปมเดียวไงใช่มั้ยใช่มันกลาย
00:17:23 → 00:17:26 เป็นปมใหญ่ยิ่งใหญ่ยิ่งยิ่งดึงยิ่งแน่น
00:17:26 → 00:17:29 ยิ่งแก้ยากยิ่งยากอืเพราะฉะนั้นเนี่ยคุณ
00:17:29 → 00:17:31 ผู้ฟังครับลองนึกดูนะ
00:17:31 → 00:17:35 ว่าในชีวิตเราในยุคปัจจุบันเนี่ยอความ
00:17:35 → 00:17:37 อีรุงตุงนังของเสาไฟแห่งชีวิตเราเนี่ยมัน
00:17:37 → 00:17:41 อือมันมีอะไรบ้างอือพอมันอิรุงตุงนังปึ๊บ
00:17:41 → 00:17:43 เราไม่รู้อะไรเป็นอะไรเนี่ยอือยิ่งมั่วไป
00:17:43 → 00:17:47 หมดเลยยิ่งหนักกว่าเดิมอีกนะฮะอือก็ใช้
00:17:47 → 00:17:50 วิธีของพี่อ้อยนี่เลยนะฮะอือช่างไฟมี
00:17:51 → 00:17:55 เครื่องมือตรวจวัดค่ะเรามีสติค่ะตรวจวัด
00:17:55 → 00:17:59 แล้วก็สำรวจแล้วก็ค่อยๆแก้ไปทีละเปราะค่ะ
00:17:59 → 00:18:02 ชีวิตก็จะเบาขึ้นใช่มั้ยพี่อ้อยใช่พี่
00:18:02 → 00:18:05 อ้อยอยากเรียเพียงอีกอีกขั้นนึงว่าเราพูด
00:18:05 → 00:18:08 ถึงว่าก่อนอื่นเนี่ยเวลาเราชีวิต
00:18:08 → 00:18:12 อีรุงตุงนังเนี่ยอก็คือเครื่องมือคือสติ
00:18:12 → 00:18:16 อืต่อมาก็คือวิธีการอ่าวิธีการก็คือการ
00:18:16 → 00:18:20 ใช้สติมาค่อยๆทำค่อยๆแก้ฮะที่บอกว่าจัด
00:18:20 → 00:18:24 เรียงลำดับความสำคัญนู่นนี่แต่ว่าเราเอง
00:18:24 → 00:18:27 เนี่ยก็ควรจะต้องฝึกสติของตัวเองด้วยอ
00:18:27 → 00:18:30 อย่างที่พี่ววัทุกวันเออแต่ว่าทุกคนก็
00:18:30 → 00:18:33 แล้วแต่ว่าจริตของคุณคืออะไรที่จะทำให้
00:18:33 → 00:18:37 คุณมีสติแล้วนิ่งนะคะแล้วก็หลังจากที่เรา
00:18:37 → 00:18:40 ฝึกฝนสติดีขึ้นเนี่ยก็คือเราก็จะมี
00:18:40 → 00:18:44 ประสบการณ์การที่นำมาใช้ในชีวิตประจำวัน
00:18:44 → 00:18:46 อือันเนี้ยพี่อ้อยเน้นย้ำเพราะว่าอย่าง
00:18:46 → 00:18:51 งี้มีคนที่เรียนรู้ในการฝึกสติเช่นบางคน
00:18:51 → 00:18:54 เขาจริตเขาชอบนั่งสมาธิอืเขาก็จะมีห้อง
00:18:54 → 00:18:58 เรียนสมาธิออไปเรียนทำโอ๊ยนั่งเวลาในใน
00:18:58 → 00:19:01 ชั่วโมงเรียนน่ะทำได้เออๆแต่พอออกมาชีวิต
00:19:01 → 00:19:05 ประจำวันทำไม่ได้คือ Apply ไม่ได้พี่อ้อย
00:19:05 → 00:19:08 เลยเน้นย้ำว่าเรียนรู้แล้วคือมีเครื่อง
00:19:08 → 00:19:11 มือแล้วมีเครื่องมือแล้วมีวิเอ่อวิธีการ
00:19:11 → 00:19:15 แล้วคุณต้องฝึกฝนและเอามา Apply ใช้กับ
00:19:15 → 00:19:19 ประสบการณ์ในชีวิตประจำวันให้ได้ด้วยเออๆ
00:19:19 → 00:19:22 แล้วก็สุดท้ายเนี่ยพอเราทำมันบ่อยๆบ่อยๆ
00:19:22 → 00:19:26 เราก็จะเกิดทักษะเป็นความเชี่ยวชาญอเกิด
00:19:26 → 00:19:29 ขึ้นคราวนี้พอเรารับมือเนี่ยเนี่ยเอ่อ
00:19:29 → 00:19:32 ปัญหามันก็จะวาไรตี้ไปแล้วแต่เรื่องแล้ว
00:19:32 → 00:19:36 แต่ราวแต่เราก็จะมีหลักอันเนี้ยในการที่
00:19:36 → 00:19:40 จะอ้อเริ่มรู้ทันเริ่มมองเห็นเริ่มเอ่อ
00:19:40 → 00:19:43 รู้วิธีจะแก้ไขอย่างไรหรือในอนาคตเกิด
00:19:43 → 00:19:46 เก่งชั้นเลิศขึ้นมาก็อาจจะเริ่มรู้ตัว
00:19:46 → 00:19:49 แล้วว่าอ้าอันนี้ปัญหาจะเข้ามาก็จะป้อง
00:19:49 → 00:19:52 กันไว้ก่อนอย่างเงี้ยค่ะโอ้โหจากที่คุย
00:19:52 → 00:19:55 นี่คือตกผลึกได้แบบนี้โหอันนี้อันนี้เทพ
00:19:55 → 00:19:58 มากเลยนะพี่อแล้วมันทำให้ผมนึกไปถึงอะไร
00:19:58 → 00:20:02 พี่อ้อยค่ะทั้งหลายทั้งมวลเนี่ยสำคัญที่
00:20:02 → 00:20:04 สุดก็
00:20:04 → 00:20:08 คือความนิ่งแล้วก็มีสติอืเพราะว่าเวลาที่
00:20:08 → 00:20:11 เราเจออะไรที่มันประดังประเดอุลุงตรุงนัง
00:20:11 → 00:20:13 นะพี่อ้อยค่ะถ้าเราไม่นิ่งไม่มีสตินะไม่
00:20:13 → 00:20:16 ได้เลยค่ะมันหนักกว่าเดิมใช่เพราะฉะนั้น
00:20:16 → 00:20:18 จุดเริ่มต้นคือการนิ่งและมีสติเนี่ยทำให้
00:20:18 → 00:20:21 ผมนึกถึงเวลาที่ผมไปไปบรรยายตามที่ต่างๆ
00:20:21 → 00:20:25 เนี่ยพี่อ้อยค่ะผมจะบอกครูนะช่วงที่ผ่าน
00:20:25 → 00:20:26 พูดถึงครูบ่อยเพราะช่วงที่ผ่านมานี่
00:20:27 → 00:20:30 บรรยายตามโรงเรียนเยอะมากนะครูแบบจำนวน
00:20:30 → 00:20:35 มากเลยนะฮค่ะก็เลยบอกว่าผมบอกผู้ฟังบอก
00:20:35 → 00:20:37 ว่าสิ่งที่ผมจะแบ่งปันวันเนี้ยมีประโยชน์
00:20:37 → 00:20:41 นะอค่ะแต่ว่าจริงๆแล้วเค้าก็ต้องลงทุน
00:20:41 → 00:20:45 ด้วยเพื่อจะได้ของมีประโยชน์ออเค้าต้องลง
00:20:45 → 00:20:47 ทุนด้วยอะไรรู้มั้ยพี่อ้อยคือเค้าต้องมี
00:20:47 → 00:20:51 สติตั้งฟังในการอยู่กับผมทั้งวันอ๋ออย่าง
00:20:51 → 00:20:54 มีสติที่ต้องพูดย้ำแบบนี้เพราะอะไรเพราะ
00:20:54 → 00:20:58 ว่าคนที่มาฟังผมบรรยายเนี่ยส่วนใหญ่ก็คือ
00:20:58 → 00:21:01 องค์กรเป็นคนจัดอืคือผมไม่ได้เปิดบรรยาย
00:21:01 → 00:21:04 แล้วใครอยากมาฟังก็มาสมัครรับฟังเสีย
00:21:04 → 00:21:06 ตังค์ไม่ใช่นะเค้าอาจไม่ได้สมัครใจมาฟัง
00:21:06 → 00:21:11 พูดง่ายๆโดนบังคับทั้งนั้นก็คือองค์กรจัด
00:21:11 → 00:21:13 แล้วทุกคนต้องมาฟังบังคับในวันที่ไม่อยาก
00:21:13 → 00:21:17 มาฟังค่ะเพราะงั้นจุดเริ่มต้นผมก็จะต้อง
00:21:17 → 00:21:21 ทำให้เค้าต้องตระหนักก่อนว่าอเอาล่ะยังไง
00:21:21 → 00:21:23 ก็ตามวันนี้เราต้องเจอกันแหละแต่มี
00:21:23 → 00:21:26 ประโยชน์แน่นะแล้วก็ผมก็จะมีตัวอย่างใน
00:21:26 → 00:21:28 การทำกิจกรรมอะไรบางอย่างที่ทำให้เคต้อง
00:21:28 → 00:21:31 คิดว่าเฮ้ยวันนี้น่าจะมีประโยชน์แน่ๆเลย
00:21:31 → 00:21:34 อะไรอย่างงี้นะอือแล้วเขาคก็จะแบบนั่น
00:21:34 → 00:21:36 ปึ๊บเริ่มมีใจแล้วเนี่ยแต่ผมก็จะขอเค้า
00:21:36 → 00:21:40 ว่าคุณต้องมีสติอืแล้วผมบอกเค้าว่าเวลา
00:21:40 → 00:21:42 ที่ฟังบรรยายเนี่ยหรือคุณผู้ฟังนึกถึงไม่
00:21:42 → 00:21:44 ต้องนึกถึงการฟังบรรยายนะนึกถึงการใช้
00:21:44 → 00:21:48 ชีวิตก็ได้ค่ะเราจะต้องมีสติประมาณ 200%
00:21:48 → 00:21:52 นะอื 100 ไม่พอไม่พอครับโอผมบอกผู้ฟัง
00:21:52 → 00:21:56 เค้าบอกทำไมต้อง 200% ผมบอกว่าผมจะ
00:21:56 → 00:21:59 พิสูจน์ด้วยการลงมือทำครับอ่าฮึบอกว่าอ่ะ
00:21:59 → 00:22:02 ลองพิสูจน์ดูว่าทำไมต้อง 200% นะอค่ะแล้ว
00:22:02 → 00:22:05 ผมก็บอกว่าอ้าทุกคนนะฮะตอนนี้ผมอยากให้
00:22:05 → 00:22:09 พี่อ้อยทำสิ่งนี้ไปด้วยเลยนะอ๋อรอค่ะค่ะอ
00:22:09 → 00:22:11 เตรียมพร้อมนะครับคุณผู้ฟังฟังตอนนี้ก็ทำ
00:22:11 → 00:22:15 ด้วยนะค่ะผมก็บอกทุกคนบอกว่าอ้าทุกคน
00:22:16 → 00:22:18 เดี๋ยวผมจะบอกให้ทำอะไรบางสิ่งบางอย่าง
00:22:18 → 00:22:22 แล้วก็ทำตามนั้นนะดูซิว่ายากหรือง่ายอ่ะ
00:22:22 → 00:22:26 ค่ะผมบอกว่าอ่ะทุกคนตบมือ 1 ครั้งอย่าง
00:22:26 → 00:22:28 นี้เป็นต้นทำไมพี่อ้อยตบเบาจังเลยเลยนะ
00:22:28 → 00:22:31 ต้องดังหน่อยนะอ้าเอาใหม่ครับคุณผู้ฟัง
00:22:31 → 00:22:35 ทุกคนตบมือ 1 ครั้งแน่อย่างเงี้ยง่ายมั้ย
00:22:35 → 00:22:39 เนี่ยง่ายง่ายจะตายยากตรงไหนใช่ป่ะค่ะเอา
00:22:39 → 00:22:42 ใหม่ครับคราวนี้ผมบอกว่าถ้าผมไม่พูดคำว่า
00:22:42 → 00:22:46 ตบมือนะอืก็ไม่ต้องตบมืออืมันยากมั้ย
00:22:46 → 00:22:48 เนี่ยไม่ยากไม่เห็นจะยากตรงไหนเลยทุกคน
00:22:48 → 00:22:53 ที่มาฟังอบรมนะพี่อ้อยเจะทำหน้างงว่ามัน
00:22:53 → 00:22:56 ยากตรงไหนอืออย่างเงี้ยค่ะอ่ะคุณผู้ฟัง
00:22:56 → 00:22:59 ระหว่างที่ฟังนี้ลองไปด้วยนะพี่อ้อยตัว
00:22:59 → 00:23:01 ค่ะถ้าผมไม่พูดคำว่าตบมือก็ไม่ต้องตบมือ
00:23:01 → 00:23:06 นะโอเคอ่ะโอเคตบมือ 1 ครั้งตบมือ 2 ครั้ง
00:23:06 → 00:23:07 1 ครั้ง
00:23:07 → 00:23:12 อุ๊ยเกือบอคุณผู้ฟังไม่เห็นภาพถ้าคุณผู้
00:23:13 → 00:23:15 ฟังเห็นภาพคุณผู้ฟังจะเห็นภาพพี่อ้อย
00:23:15 → 00:23:19 กำลังจะเบรคทันแล้วแล้วเบรคทันเห็นป่ะค่ะ
00:23:19 → 00:23:23 เตรียมตบอ่ะแต่แต่เบรคทันแต่ว่าพี่อ้อย
00:23:23 → 00:23:25 รู้มั้ยว่าเวลาที่ผมทำกิจกรรมนี้กับคนฟัง
00:23:25 → 00:23:29 เป็นร้อยพี่นะอือตบอย่างอย่างเกินครึ่ง
00:23:29 → 00:23:34 อือพอบอกว่าตบมือ 1 ครั้งก็ตบมือค่ะไม่
00:23:34 → 00:23:36 พูดคำว่าตบมือก็ไม่ต้องตบใช่มั้ยค่ะก็ไม่
00:23:36 → 00:23:40 ตบไงผมบอกตบมือ 1 ครั้ง 1 ครั้งพอผมพูด
00:23:40 → 00:23:43 กันว่า 1 ครั้งตทุกคนก็ตบ 1
00:23:43 → 00:23:47 ครั้งถามว่าเราถามเ้าว่ายากมั้ยเนี่ยเบอก
00:23:47 → 00:23:51 ไม่ยากแล้วผมบอกผิดปุ๊บพอตบปุ๊บเพิ่งนึก
00:23:51 → 00:23:54 ออกว่าเฮ้ยนี่เราพลาดแล้วนะเนี่ยออผมบอก
00:23:54 → 00:23:57 รู้มั้ยเพราะอะไรออเป็นเพราะว่าเราใช้
00:23:57 → 00:23:59 ความเคยชิน
00:23:59 → 00:24:01 อืเราไม่ได้ใช้สติ
00:24:02 → 00:24:05 อืค่ะเมื่อไหร่ก็ามก็ตามที่เราอยู่ในโหมด
00:24:06 → 00:24:10 ออโต้อ่ะพี่อ้อยออเราใช้ความเคยชินอือค่ะ
00:24:10 → 00:24:14 ตอนนั้นเราไม่ได้ใชสติแล้วออแล้วพอผมบอก
00:24:14 → 00:24:17 ว่าถ้าผมไม่บอกว่าตบมือก็ไม่ต้องตบมือ
00:24:17 → 00:24:19 เนี่ยเค้าถามว่ายากตรงไหนเนี่ยแต่พอเค้า
00:24:19 → 00:24:22 พลาดปุ๊บเราบอกเราก็จะสรุปบอกว่าทุกคน
00:24:22 → 00:24:25 เห็นมั้ยครับว่าเรื่องที่ง่ายแบบง่ายสุดๆ
00:24:25 → 00:24:29 น่ะง่ายโคตรๆเลยอ่ะแต่ในเวลาที่เราไม่มี
00:24:29 → 00:24:31 สติเรื่องที่ง่ายกลายเป็นเรื่องยากทันที
00:24:31 → 00:24:35 นะอืเพราะฉะนั้นเนี่ยสติและการมีความนิ่ง
00:24:36 → 00:24:38 อยู่กับตัวเองเนี่ยจึงเป็นเรื่องสำคัญที่
00:24:39 → 00:24:42 200% ที่ว่าต้อง 200% แล้วผมก็ลองอย่าง
00:24:42 → 00:24:44 งี้นะพี่อ้อยพอผมทำอย่างงี้ปึ๊บอ่ะทำมี
00:24:44 → 00:24:47 ครั้งนึงปึ๊บรอบที่ 3 คิดว่าพี่คิดว่ามี
00:24:47 → 00:24:50 มั้ยก็ยังมีหลุดนะถ้าคนเยอะค่ะมีมีแต่
00:24:50 → 00:24:53 น้อยมากค่ะอันนี้ถือว่าเป็นพัฒนาการหรือ
00:24:53 → 00:24:56 เปล่าเป็นสำหรับผมไม่ใช่อ๋อเหรอคะเพราะ
00:24:56 → 00:24:59 อะไรรู้มั้ยเพราะเมื่อตกี้นี่ไงพี่อ้อย
00:24:59 → 00:25:01 เพิ่งเล่าให้ฟังเรื่องที่คนไปอบรมเรื่อง
00:25:01 → 00:25:04 สมาธิค่ะในชั้นเรียนทำได้แต่นอกชั้นเรียน
00:25:04 → 00:25:08 ทำไม่ได้เออๆผมก็เลยบอกเบอกว่าคนที่รอบ
00:25:08 → 00:25:13 ที่ 3 ไม่ตบมือแล้วเนี่ยถือว่าโอเคมั้ยก็
00:25:13 → 00:25:17 โอเคแต่ไม่ได้ดีมากนะพ่อรู้ป่ะอเพราะถ้า
00:25:17 → 00:25:21 เรามีสติในสภาวะที่เอื้อต่อการมี
00:25:21 → 00:25:25 สติอันนี้เป็นถ้ามีสติในสภาวะที่เอื้ออ่า
00:25:25 → 00:25:29 ต่อการมีสติอันนี้ก็ประมาณนึงดีมากอ๋อแต่
00:25:29 → 00:25:33 ถ้าเกิดคุณยังคงมีสติในสภาวะที่ไม่เอื้อ
00:25:33 → 00:25:36 ต่อการมีสติอันนี้อันนี้เยี่ยมยอดอโอ้สุด
00:25:36 → 00:25:40 ยอดใช่ป่ะใช่ค่ะก็ตอนเรียนสติสมาธิในห้อง
00:25:40 → 00:25:43 ทำได้ออกไปข้างนอกมันไม่เอื้อแล้วไงออค่ะ
00:25:43 → 00:25:46 อย่างเงี้ยอือฮึแสดงว่าทำได้ในชั้นดีมั้ย
00:25:46 → 00:25:51 ก็ดีอือฮึแต่ไม่เท่าไหร่เงี้ยอืโคำว่าไม่
00:25:51 → 00:25:55 เท่าไหร่นี่มันมันดูมันโดเออมันโดนแต่ว่า
00:25:55 → 00:25:58 มันจริงไงอืใช่ป่ะเพราะฉะนั้นเนี่ย
00:25:58 → 00:26:02 เราต้องมีสติในสภาวะที่ไม่เอื้อต่อการมี
00:26:02 → 00:26:05 สติอันนี้ถือว่าพัฒนานะครับเห็นมั้ยครับ
00:26:06 → 00:26:09 จากเสาไฟที่อรุงตุงนังนะครับคุณผู้ฟังวัน
00:26:09 → 00:26:12 นี้ผมแล้วก็พี่อ้อยเนี่ยก็ชวนคุณผู้ฟังมา
00:26:12 → 00:26:16 นึกถึงเสาไฟแห่งชีวิตอืที่สิ่งที่ลุงตุง
00:26:16 → 00:26:19 นางไม่ใช่สายไฟแต่เป็นอุปสรรคและปัญหา
00:26:19 → 00:26:22 ต่างๆที่มันประดังประเดเข้ามานะอือเราก็
00:26:22 → 00:26:26 จะสามารถเอาชนะความอิรุงตุงนังของอุปสรรค
00:26:26 → 00:26:30 ในชีวิตได้ค่ะด้วยมีสติแล้วก็ด้วยสเต็ป
00:26:30 → 00:26:33 ขั้นตอนต่างๆที่พี่อ้อยได้สรุปไปแล้วนะ
00:26:33 → 00:26:37 ครับค่ะหวังว่าคงจะช่วยทำให้เรามีความสุข
00:26:37 → 00:26:40 มากขึ้นมีความทุกข์น้อยลงค่ะตามคอนเซปราย
00:26:40 → 00:26:43 การศัลยกรรมความสุขนะครับวันนี้ผมพี่วี
00:26:43 → 00:26:45 ครับและก็พี่อ้อยต้องลาไปก่อนครับสวัสดี
00:26:46 → 00:26:48 ครับสวัสดี
00:26:48 → 00:26:51 ค่ะติดตามรายการทางเว็บไซต์และ
00:26:51 → 00:26:55 แอปพลิเคชันของไย PB podcast spotify
00:26:55 → 00:26:57 Sou Cloud Google podcast Apple
00:26:57 → 00:26:58 podcast
00:26:58 → 00:27:02 และ YouTube Channel Thai PBS podcast
00:27:02 → 00:27:05 Thai PBS podcast View the world
00:27:05 → 00:27:06 via The Voice
00:27:06 → 00:27:12 [เพลง]