00:00:00 → 00:00:04 อยู่ดีๆแม่ก็เดินไปกับเราแล้วถกกระโปรง
00:00:04 → 00:00:07 ขึ้นมาเพื่อจะฉี่ในที่
00:00:07 → 00:00:11 สาธารณะบางทีนั่งๆอยู่ด้วยกันแล้วเขาพูด
00:00:11 → 00:00:16 คำเดิมๆซ้ำไปซ้ำมาไม่หยุดพอเจออย่างนี้
00:00:16 → 00:00:20 บ่อยเข้าเราก็ทนไม่ไหวสุดท้ายก็ระเบิดออก
00:00:20 → 00:00:26 มาโรคนี้มันไม่มีแผลให้เห็นนะแต่เป็นโรค
00:00:26 → 00:00:31 ที่พร้อมจะทำให้คนดูแลสภาพจิตใจดิ่งลงเหว
00:00:31 → 00:00:34 จนกลายเป็นคนป่วยไปด้วย
00:00:34 → 00:00:38 กันอยากดูแลเค้าให้เต็มที่แต่บางทีก็มี
00:00:38 → 00:00:43 บ้างที่ไม่ไหวอือ่ะขอบคุณครับคำถามก็คือ
00:00:43 → 00:00:46 เขาหลังเรียกคนนี้ไปอ่านหมดอย่างนี้ด้วย
00:00:46 → 00:00:51 เนาะน้องขาครับเสียงน้องนี่ได้อารมณ์ใช่
00:00:51 → 00:00:54 ครับเมื่อกี้ผมก็ดูๆอยู่ไ้เราต้องสกัดดาว
00:00:54 → 00:00:56 รุ่งคนนี้หน่อยละ
00:00:56 → 00:01:01 อจเดี๋ยวนะทีมงานดูเอาไว้นะลูก
00:01:01 → 00:01:03 อาจารย์นี่ผมกำลังจะทำบรรยากาศให้ดื่มดำ
00:01:03 → 00:01:06 อยู่ไอ้เราก็เฮฮากันแล้วนะนะฮะมันเรื่อง
00:01:06 → 00:01:09 มันหนักนะคุณประสานเออคำถามอย่างงี้ครับ
00:01:09 → 00:01:11 คือพอมันเป็นแบบนี้แล้วแล้วเราก็อยากจะพา
00:01:11 → 00:01:14 เ้าออกไปข้างนอกแต่ด้วยความที่พอพาไปข้าง
00:01:14 → 00:01:16 นอกบางทีมันก็จะมีบางอย่างที่ทำให้เราได้
00:01:16 → 00:01:20 อายทำยังไงล่ะครับอาจารย์เอ่อคนดีเอ่อ
00:01:20 → 00:01:21 อันเนี้ย
00:01:21 → 00:01:24 เป็นเรื่องที่ทำให้คนไข้สมองเสื่อมถูกจับ
00:01:24 → 00:01:27 ไว้ในบ้านนะคะเพราะเขาคทำสิ่งที่เรารู้
00:01:27 → 00:01:30 สึกอับอายอ่า
00:01:30 → 00:01:33 มีลูกพาไปร้านอาหารแล้วเขาก็ต้องไปขอโทษ
00:01:33 → 00:01:36 เจ้าหน้าที่บอกว่าแม่ไม่สบายนะสกปรก
00:01:36 → 00:01:38 เดี๋ยวผมทำให้เพราะแม่ก็จะกินเลอะเถอะ
00:01:38 → 00:01:41 อะไรทั้งหลายแหล่อนะคะในต่างประเทศเนี่ย
00:01:41 → 00:01:46 เรามีสิ่งที่เราเรียกว่าสังคมที่เป็นมิตร
00:01:46 → 00:01:49 กับผู้มีภาวะสมองเสื่อมเขาก็บอกว่าในร้าน
00:01:50 → 00:01:53 อาหารบางร้านเขาบอกยินดีต้อนรับเขาก็จะ
00:01:53 → 00:01:56 รู้เลยพวกนี้จะเสียงดังบ้างอะไรบ้างเขาก็
00:01:56 → 00:01:59 จะให้มุมนู้นนะคะไปเลยแล้วก็บอกว่าข้าง
00:01:59 → 00:02:03 นอกขอเป็นของคนทั่วไปเนาะทั้งใครสมอง
00:02:03 → 00:02:05 เสริมขอตรงโนแล้วเราก็บอกกับลูกค้าเราบอก
00:02:05 → 00:02:07 ว่าตรงนั้นเ้าเป็นอย่างงั้นเเออาเสียงดัง
00:02:07 → 00:02:09 หน่อยนะแต่ว่าเราอยากให้เขอยู่ในสังคม
00:02:09 → 00:02:13 เดียวกับเราอาจารย์ฝันอยากเห็นของพวกนี้
00:02:13 → 00:02:17 ในประเทศเราอืนะคะแล้วก็สรรพสินค้าหรือ
00:02:17 → 00:02:19 ร้านอาหารไม่ต้องเราก็ไม่ต้องไปตอนที่เขา
00:02:19 → 00:02:23 คนเยอะอ่ะะขอตอนช่วง 10:30 นถึง 11:30 น
00:02:23 → 00:02:27 1145 นหรือว่าขอสัก 14 2 บ 3 นที่คน
00:02:27 → 00:02:30 อื่นเซาๆาแล้วเราไปถ้าหากว่ามีคนสนใจหรือ
00:02:30 → 00:02:33 คุณเป็นเจ้าของคาเฟ่หรืออะไรสักอย่างที่
00:02:33 → 00:02:35 คุณบอกว่าโอ๊ยยินดีสกปรกไม่เป็นไรอาจารย์
00:02:35 → 00:02:38 เดี๋ยวผมเอากระดาษนสือพิมพ์ปูไว้แล้วถึง
00:02:38 → 00:02:40 เวลเราก็เก็บกันไปจะได้ช่วยๆกันเขจะได้มี
00:02:40 → 00:02:45 ที่มานะคะที่แมวมันยังมีคาเฟ่อ่ะ
00:02:45 → 00:02:48 โอ้ทำไมมันจะไม่มีสมองเสื่อมคาเฟ่บ้างอ่ะ
00:02:48 → 00:02:53 อืใช่หนออาจารย์ว่าลูกลูกๆก็จะได้มาเม้า
00:02:53 → 00:02:56 มอยกันแล้วก็เอาแม่ไปไว้นะคะไปอยู่กันตรง
00:02:56 → 00:03:01 นั้นไปแล้วก็ใครอาสามอาจารย์ก็บอกอ่ะเอา
00:03:01 → 00:03:05 มาโอ๊ยอาจารย์วันนี้หนูว่างอหนูอยากจะจิต
00:03:05 → 00:03:09 อาสาก็มาอยู่คาเฟ่ของเราซัก 3 ชมงอะไร
00:03:09 → 00:03:11 อย่างเงี้ยอาจารย์อาจารย์อยากเห็นอย่าง
00:03:11 → 00:03:17 งี้นะคะคนดี 1 ไม่ต้องอายค่ะอายเมื่อคุณ
00:03:17 → 00:03:21 ทำความชั่วเท่านั้นไม่ต้องอายออาจารย์มี
00:03:21 → 00:03:24 พี่คนนึงที่จริงบอกได้อยู่ที่สวนโมกข์ที่
00:03:24 → 00:03:28 กรุงเทพฯเนี่ยอาจารย์พี่เอาพ่อมาด้วยถึง
00:03:28 → 00:03:30 เวลากำลังเวียนเทียนอยู่พ่อก็ไปถกกางเกง
00:03:30 → 00:03:32 ฉี่ตรงเเวียนเทียนอยู่นั่นแหละแล้ว
00:03:32 → 00:03:34 อาจารย์ก็ถามว่าแล้วพี่ทำไงพี่ก็อาย
00:03:34 → 00:03:37 อาจารย์แต่ว่าเสร็จแล้วก็จำได้อาจารย์ก็
00:03:37 → 00:03:39 เคยพูดเขาก็เคยบอกจำได้อาจารย์บอกไม่ต้อง
00:03:39 → 00:03:42 อายก็เลยคุยกับคนอื่นบอกว่าพ่อสมองไม่ดี
00:03:42 → 00:03:46 นะพอตอนเนี้ยพอใครๆเห็นกำลังเวียนเทียน
00:03:46 → 00:03:49 เห็นพ่อทำท่าถลกกางเกงมีถังวิ่งมาเลย
00:03:49 → 00:03:54 อ่าทุกคนไม่ต้องถือเป็นของลำบากอ้าพ่อหัน
00:03:54 → 00:03:56 มาทางนี้หน่อยแล้วกันอ้าฉี่ลงถังไปแล้วก็
00:03:56 → 00:04:00 มีคนพาถังไปนั่นคนก็จะเห็นเป็นเรื่องปกติ
00:04:00 → 00:04:02 เราทำวันนี้เป็นเรื่องปกติแต่เรื่องถาม
00:04:02 → 00:04:07 ซ้ำซากนี่นะคะน้องปีแตกหมดแหละอย่าให้เา
00:04:07 → 00:04:12 เป็นคนเริ่มต้นถามคุณเล่าให้ฟังอืคุณ
00:04:12 → 00:04:16 เตรียมเรื่องไว้ก่อน 10 เรื่องอ่าแม่ตอน
00:04:16 → 00:04:19 นี้นะพี่ใหญ่เขาอยู่ตรงนู้นไปพอหนูหมด
00:04:19 → 00:04:20 เรื่องที่ 1 เรื่องที่ 2 หนูต้องเตรียมไว
00:04:20 → 00:04:23 น้องถ้าไม่ได้เตรียมหนูเป็นบ้าไปอถ้าเรา
00:04:23 → 00:04:28 พูดเขาจะไม่ถามค่ะออเขาถามเราเพราะเขาไม่
00:04:28 → 00:04:31 รู้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นครับคุณนั่งนิ่งๆ
00:04:31 → 00:04:34 คุณนั่งรอหมอเครียดหน่อยๆเขาก็เครียดเอ
00:04:34 → 00:04:36 มันทำอะไรวะเนี่ยทำไมต้องมานั่งรออเขาถึง
00:04:36 → 00:04:39 ได้ถามเนาะอือนอกจากถามนะอีกเรื่องนึงที่
00:04:40 → 00:04:43 เขาทำเวลาเครียดมากๆคือขอรบเร้าไปฉี่ค่ะ
00:04:43 → 00:04:48 มีมั้ยไปฉี่อ้าพาเดินไปลมาของอาจารย์ก็
00:04:48 → 00:04:50 เป็นเทือกอยู่นั่นน่ะนะคะฉี่ไปแล้ว
00:04:50 → 00:04:52 อาจารย์ขารออาจารย์อยู่เนี่ย 8 รอบแล้ว
00:04:52 → 00:04:55 ค่ะแล้วไปถึงมีฉี่มั้ยหนูได้ฟังอยู่น่ะ
00:04:55 → 00:04:57 ไม่ได้ยินสักจ๊อกนึงอะไรอย่างเงี้ยนะคะ
00:04:57 → 00:05:01 ประมาณเนี้ยนั่นคือเกกวายน้องเาเครียด
00:05:01 → 00:05:04 เพราะฉะนั้นหนูก็ถ้ามีหนังวิทยุทิเตอร์
00:05:04 → 00:05:07 ที่เขาชอบมีเพลงที่เขาชอบคุณก็เอามา
00:05:07 → 00:05:10 เดี๋ยวนี้ไม่มี iPod มีอะไรทั้งหลายแหลก็
00:05:10 → 00:05:14 ว่ากันไปเนาะอ่าบไอ้ YouTube ก็มาเอามา
00:05:14 → 00:05:18 เลยโแม่มาแล้วยายคนนี้มาเนาะพุ่มพวงอ่า
00:05:18 → 00:05:21 หรือว่าคนนี้มาแม่ชอบดูตรงนี้ไปใส่บูทุต
00:05:21 → 00:05:26 ไปอือาจารย์ว่าเรามีอย่าให้เขาเริ่มต้น
00:05:26 → 00:05:29 เราต้องเป็นคนจัดการเไม่งั้นเราไม่งั้น
00:05:29 → 00:05:31 เราจะเป็นเราจะเป็นเหยื่อเราให้เ้าเป็น
00:05:31 → 00:05:34 เหยื่อซะก่อนอนะประมาณนั้นแสดงว่าเหมือน
00:05:34 → 00:05:36 เบี่ยงเบนความสนใจเหมือนกันนะอาจารย์ใช่
00:05:36 → 00:05:40 ค่ะเราใช้คำว่ารชค่ะร R เปลี่ยนเปลี่ยน
00:05:40 → 00:05:42 ทิศไปเลยค่ะเหมือนเคกำลังจะไปทางนี้แล้ว
00:05:42 → 00:05:45 ก็จูงเข้ามาทางนี้แต่เราไม่พูดว่าโนะคะ
00:05:45 → 00:05:49 กับคนไข้สมองเสื่อมหนูไม่มีการปฏิเสธหนู
00:05:49 → 00:05:52 ไม่มีบอกว่าเดี๋ยวก่อนอีกเดี๋ยวก่อนอย่า
00:05:52 → 00:05:54 เพิ่งเดี๋ยวนะคะอะไรอย่างเงี้ยไม่มีค่ะ
00:05:54 → 00:05:56 น้องคือไปทีเค้าเป็นเด็กไม่ได้อย่าอย่าง
00:05:57 → 00:05:58 เด็กไม่ไม่ต้องไปไปหลายรอบแล้วอย่างเงี้
00:05:58 → 00:06:00 ไม่ได้นะไม่ได้ค่ะก็คือเขาบอกว่าโอ๊ยจะไป
00:06:00 → 00:06:03 ตรงนี้โอเราเห็นฝนฟ้าคะนองนี้มันไปได้ยัง
00:06:03 → 00:06:06 ไงวะเนี่ยจะบอกโอ๊ยฝนตกคุณไปไม่ได้ไม่
00:06:06 → 00:06:09 ต้องเดี๋ยวเราไปกันโอเสื้อยังไม่ค่อยดี
00:06:09 → 00:06:11 เราไปเปลี่ยนเสื้อกันหน่อยพอเปลี่ยนเสื้อ
00:06:11 → 00:06:14 ก็กินอันนี้สักนิดนึงแล้วพอเขาลืมเราก็
00:06:14 → 00:06:16 จับไปทำอย่างอื่นซะจบข่าวแล้วหนูไม่ต้อง
00:06:16 → 00:06:19 ไปปากเสียตกลงยังอยากไปอีกมยลเนี่ย
00:06:19 → 00:06:23 อ้าเกิดจำขึ้นมาได้โสน
00:06:23 → 00:06:28 หน่าเนอาจารย์ลูกเนี่ยบอกอาจารย์บอก
00:06:28 → 00:06:30 อาจารย์แม่เป็นบ้าอะไรไม่รู้ตื่นขึ้นมา
00:06:30 → 00:06:32 21:00 นแล้วก็มาปลุกผมบอกว่าให้ไปรับ
00:06:32 → 00:06:34 เพื่อนที่สนามบินดอนเมืองเพื่อนเมาวัน
00:06:34 → 00:06:37 เนี้ยมาวันเนี้ยผมก็อธิบายเอธิบายกับเขา
00:06:37 → 00:06:40 ในที่สุดผมก็นึกได้ว่าอาจารย์บอกเออให้ทำ
00:06:40 → 00:06:42 ให้เค้าอิ่มท้องให้คของที่เขาชอบผมก็พา
00:06:42 → 00:06:45 เ้าไปกินอือพอไปกินเสร็จผมก็นั่นไปแล้วผม
00:06:45 → 00:06:48 บอกไม่ยังอยากจะไปรับอีกมั้ยเท่านั้นแหละ
00:06:48 → 00:06:51 อืกลับใหม่เลยเรื่องเรื่องเดิมกลับมาใหม่
00:06:51 → 00:06:54 อีกเลยนะคะเพราะฉะนั้นอย่าปากเสียคันติ
00:06:54 → 00:06:58 ไว้คันติไว้อย่าพูดนะคะอย่าพูดรคคือ
00:06:58 → 00:07:02 เปลี่ยนความสนใจไปค่ะอไม่ Never Say อื
00:07:02 → 00:07:05 อย่าพูดว่าไม่ได้ครับนะคะเพราะว่าหนูจะ
00:07:05 → 00:07:08 ก่อศึกอืนะแล้วไม่จบบุพการีที่เคารพคู่
00:07:09 → 00:07:11 มือการดูแลพ่อแม่ของคนเจนลูกถ้าชอบเนื้อ
00:07:11 → 00:07:13 หาแบบนี้ก็อย่าลืมกด Subscribe ไว้ด้วยนะ
00:07:13 → 00:07:16 ครับ