00:00:00 → 00:00:02 ปลาหมอหมอรู้จักคำนี้ไหมผมไม่รู้จักตอน
00:00:03 → 00:00:06 นั้นเขาบอกเนี่ยการถ่ายภาพช่วงที่เราสภาพ
00:00:06 → 00:00:10 จิตใจแย่ๆหรือผ่านกำลังผ่านมรสุมชีวิต
00:00:10 → 00:00:12 เนี่ยการถ่ายภาพเนี่ย
00:00:12 → 00:00:15 มันช่วยบรรเทาความตึงเครียดได้มากอัน
00:00:15 → 00:00:18 หนึ่งที่มีในเมืองนอกเยอะก็คือผู้สูงอายุ
00:00:18 → 00:00:24 เวลาเกษียณหรือว่าเวลาที่เขารู้สึกมีภาวะ
00:00:24 → 00:00:27 อารมณ์แบบปัวหรือใช้คำว่าอารมณ์ซึมเศร้า
00:00:27 → 00:00:30 หรือความเครียดความโดดเดี่ยว
00:00:30 → 00:00:34 เขาจะมีการเอากล้องมาใช้ในการบำบัดหรือ
00:00:34 → 00:00:37 เราเรียกว่าถ่ายภาพบำบัดใช่ไหมครับแล้ว
00:00:37 → 00:00:40 แต่คนจะเรียกยังไงก็คือสรุปก็คือรณรงค์
00:00:40 → 00:00:43 ให้เขาออกไปเก็บภาพไปถ่ายรูปเพื่อที่จะ
00:00:43 → 00:00:44 บำบัดจิตใจ
00:00:44 → 00:00:46 [เพลง]
00:00:46 → 00:00:50 การที่เราใช้มันเพื่อการบำบัดเนี่ยผมผม
00:00:51 → 00:00:54 รู้สึกว่ามันจะเปิดมุมมองใหม่ๆเปิดเรื่อง
00:00:54 → 00:00:58 ราวใหม่ๆอย่างช่างภาพคนนึงต่างประเทศนะ
00:00:58 → 00:01:01 ครับช่างภาพชาวอังกฤษคุณแม็กซ์ดูแต่ก่อน
00:01:01 → 00:01:02 เนี่ยก็เป็น
00:01:02 → 00:01:07 ผู้ป่วยโรคซึมเศร้าในภาวะรุนแรงก็คิดอยาก
00:01:07 → 00:01:11 จะฆ่าตัวตายวันหนึ่งวันหนึ่งพอถึงจุดๆนึง
00:01:11 → 00:01:13 ที่เขาอยากที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองขึ้นมา
00:01:13 → 00:01:16 บ้างหรืออยากจะหาอะไรทำเขาก็จะค้นพบเขาก็
00:01:16 → 00:01:21 จะหาสิ่งต่างๆอยู่รอบตัวเขาขึ้นมาทดลองลง
00:01:21 → 00:01:23 มือทำดูเพื่อที่จะให้เขาหลุดพ้นจากภาวะ
00:01:23 → 00:01:26 ซึมเศร้าของตัวเขาเองตามคำแนะนำของแพทย์
00:01:26 → 00:01:32 ก็ไปมีโอกาสได้จับกล้องขึ้นมาถ่ายภาพก็ใน
00:01:32 → 00:01:36 ศัพท์ของช่างภาพก็คือเขาเป็นช่างภาพมาโคร
00:01:36 → 00:01:41 ก็จะเน้นถ่ายวัตถุสิ่งของหรือว่าสัตว์
00:01:41 → 00:01:44 หรืออะไรก็แล้วแต่ที่มีขนาดเล็กเล็กมากๆ
00:01:44 → 00:01:47 แล้วเขาก็รู้สึกว่าตรงจุดนี้เนี่ยมันทำ
00:01:47 → 00:01:50 ให้เขาได้ค้นพบความสงบในจิตใจ
00:01:51 → 00:01:55 ในมุมมองที่มันแตกต่างจากมุมมองทั่วไปเขา
00:01:55 → 00:01:58 ได้รู้สึกว่ามันเป็นส่วนหนึ่งที่มันทำให้
00:01:58 → 00:02:01 เขามีสมาธิเมื่อเขาหยิบกล้องขึ้นมาเดิน
00:02:01 → 00:02:05 ออกไปถ่ายในสิ่งที่เขาต้องการถ่ายทอดใน
00:02:05 → 00:02:07 สิ่งที่เขาต้องการออกไป
00:02:07 → 00:02:11 เขาได้เห็นว่ามันไม่ได้สำคัญแค่ผลลัพธ์
00:02:11 → 00:02:14 ที่ได้แต่ว่าตั้งแต่กระบวนการตั้งแต่
00:02:14 → 00:02:18 เริ่มต้นจนถึงสิ้นสุดกระบวนการถ่ายภาพของ
00:02:18 → 00:02:22 เขาเองมันช่วยให้เขาค้นพบความมีคุณค่าของ
00:02:22 → 00:02:28 ตัวเขาเองผ่านการกระทำซึ่งผมก็คิดว่าไม่
00:02:28 → 00:02:33 ว่าจะเป็นการวาดภาพในเรื่องของศิลปะบำบัด
00:02:33 → 00:02:36 การเล่นดนตรีหรือว่าในเรื่องของการถ่าย
00:02:36 → 00:02:39 ภาพสิ่งเหล่านี้เนี่ยมาเป็นแค่กระบวนการ
00:02:39 → 00:02:43 หนึ่งในการที่ที่จะสร้างสรรค์
00:02:43 → 00:02:45 มุมมองใหม่ๆ
00:02:45 → 00:02:48 ทัศนคติใหม่ๆแล้วก็
00:02:48 → 00:02:52 อะไรที่มันช่วยให้เรา
00:02:52 → 00:02:55 โฟกัสกับมันแล้วก็เยียวยาจิตใจปัจจุบัน
00:02:55 → 00:02:57 นี้เนี่ยคุณ Macbook เนี่ยเป็นช่างภาพ
00:02:57 → 00:03:01 อิสระครับมีผลงานมากมายทั้งในเรื่องทั้ง
00:03:01 → 00:03:02 ทั้งวิทยาศาสตร์ระดับโลกอย่าง National
00:03:03 → 00:03:06 graphic หรือว่าอย่างของ BBC มันก็เกิด
00:03:06 → 00:03:11 จากความชอบการค้นพบในใน
00:03:11 → 00:03:15 การทำงานการมีสมาธิกับมันแล้วก็
00:03:15 → 00:03:19 ทำให้อาการซึมเศร้าที่เขาเป็นก็ปัจจุบัน
00:03:19 → 00:03:24 นี้ก็ค่อนข้างที่จะดีขึ้นเยอะมากๆนะครับ
00:03:24 → 00:03:29 คือเหตุผลที่อยากจะให้เราทุกคนลองเปิดมุม
00:03:29 → 00:03:32 มองนี้ดูครับเนื่องจากปัจจุบันเราก็เข้า
00:03:32 → 00:03:35 สู่สังคมผู้สูงอายุมากขึ้นเรื่อยๆแล้วก็
00:03:35 → 00:03:38 หลายคนเนี่ยส่วนใหญ่
00:03:38 → 00:03:42 ส่วนใหญ่อาจจะไม่ถูกสักทีเท่าที่ผมสังเกต
00:03:42 → 00:03:45 ตกกลางวันเขาก็จะว่างไม่มีอะไรทำก็จะชอบ
00:03:45 → 00:03:48 ไปอยู่ห้างตากอากาศแอร์เย็นๆเดินช็อปปิ้ง
00:03:48 → 00:03:51 แต่หนึ่งใน Option ที่ผมคิดว่าเราอาจจะ
00:03:51 → 00:03:54 เอามาใช้ได้แล้วก็มันช่วยบำบัดเราไปในตัว
00:03:54 → 00:03:58 คือการถ่ายภาพนะครับการถ่ายภาพเนี่ยจริงๆ
00:03:58 → 00:04:02 แล้วเนี่ยเอามาใช้ในการบำบัดคนไข้ที่มี
00:04:02 → 00:04:04 โรคซึมเศร้า
00:04:04 → 00:04:08 จะซึมเศร้าด้วยโรคทางจิตเองหรือซึมเศร้า
00:04:08 → 00:04:12 จากโรคทางกายไม่ว่าจะเป็นคนไข้มะเร็งคน
00:04:12 → 00:04:14 ไข้ที่ป่วยเรื้อรังโรคอักเสบเรื้อรังนะ
00:04:14 → 00:04:18 ครับนอกจากการรักษาด้วยยาแล้วเนี่ยการใช้
00:04:18 → 00:04:21 ศิลปะก็คือ 1 ในนั้นก็คือการถ่ายภาพเนี่ย
00:04:21 → 00:04:25 ช่วยได้ผมอยากให้เราลองลองเปิดโอกาสดู
00:04:25 → 00:04:29 สำหรับใครที่อยู่ในวงจรและคิดว่าอยากหา
00:04:29 → 00:04:32 ทางออกที่จะเพิ่มความสุขเพิ่มสติเพิ่ม
00:04:32 → 00:04:37 สมาธินะฮะลองหันมาใช้การถ่ายภาพบำบัดดูที
00:04:37 → 00:04:41 นี้คุณฟิล์มครับสำหรับผู้สูงอายุง่ายๆถ้า
00:04:41 → 00:04:42 อยากเริ่มเนี่ย
00:04:42 → 00:04:46 ต้องซื้ออะไรไหมต้องมีต้องหรูๆสำหรับผมผม
00:04:46 → 00:04:48 คิดว่านะครับอุปกรณ์ถ่ายภาพที่ติดตัวเรา
00:04:48 → 00:04:50 เนี่ยย้ำอีกครั้งก็คือโทรศัพท์มือถือ
00:04:50 → 00:04:54 เนี่ยมันมันใช้ได้เพียงพออยู่แล้วสำคัญ
00:04:54 → 00:04:57 ที่การเริ่มต้นครับบางท่านเนี่ยอาจจะรู้
00:04:57 → 00:05:00 สึกว่าฉันถ่ายภาพไม่สวยฉันก็ไม่อยากขาย
00:05:00 → 00:05:03 แล้วรู้สึกอายขายแล้วรู้สึกว่ามันไม่เป็น
00:05:03 → 00:05:07 ไปอย่างที่คิดขายแล้วรู้สึกว่าพอเราแชร์
00:05:07 → 00:05:09 ลงไปในสื่อโซเชียลแล้วเราไม่ได้รับการยอม
00:05:09 → 00:05:16 รับ
00:05:16 → 00:05:22 [เพลง]
00:06:10 → 00:06:12 จริงๆมันมืดไปวันหลังลองแบบนี้ดูสักหน่อย
00:06:12 → 00:06:15 ถ้าตรงนี้มันเบี้ยวไปตรงนี้มันไม่สวยหรือ
00:06:15 → 00:06:17 ว่าถ้าเราขยับอีกนิดนึงมันก็จะได้มุมมอง
00:06:17 → 00:06:19 ที่แตกต่างเพิ่มขึ้นอะไรแบบนี้เนี่ย
00:06:19 → 00:06:20 เดี๋ยวมันจะค่อยๆเรียนรู้ด้วยตัวมันเอง
00:06:20 → 00:06:23 สำคัญที่พอเราได้เริ่มลงมือทำเสร็จปุ๊บ
00:06:23 → 00:06:24 เนี่ย
00:06:24 → 00:06:26 มันก็จะ
00:06:26 → 00:06:31 ทำทำได้เองครับถ้าเราถ้าเราไม่ได้เริ่ม
00:06:31 → 00:06:32 มันก็ไม่ทำสักที
00:06:32 → 00:06:35 พูดแล้วย้ำอีกทีผู้สูงอายุหลายท่านไม่
00:06:35 → 00:06:38 กล้าถ่ายเพราะว่าคิดว่าถ่ายออกไปก็ไม่สวย
00:06:38 → 00:06:42 ไม่มีคนดูอายเขาถ้าไม่มีใครดูดูเองครับ
00:06:42 → 00:06:44 ถ้าไม่มีใครมองมองเองนะครับมันเป็นเพราะ
00:06:44 → 00:06:46 ว่าอย่างที่บอกพอย้อนพอย้อนกลับไปถึง
00:06:46 → 00:06:49 เรื่องถึงตอนต้นที่เราได้คุยกันเนี่ยการ
00:06:49 → 00:06:51 ถ่ายภาพมันคือการบันทึกช่วงเวลาดีๆของเรา
00:06:51 → 00:06:52 เอาไว้
00:06:52 → 00:06:54 หรือบางทีมันอาจจะบันทึกช่วงเวลาแย่ๆก็
00:06:54 → 00:06:56 ได้แต่ว่ามันก็ยังมีความหมายในตัวของมัน
00:06:56 → 00:06:59 เองฉะนั้นเนี่ยมันไม่สำคัญครับลงมือทำได้
00:06:59 → 00:07:02 เลยตั้งใจฟังใหม่นะครับคุณฟิล์มกำลังย้ำ
00:07:02 → 00:07:07 ว่าการถ่ายภาพไม่ใช่คือการประกวดภาพการ
00:07:07 → 00:07:11 ถ่ายภาพคือการบันทึกความทรงจำผู้สูงอายุ
00:07:11 → 00:07:15 มาตรฐานอะไรอ่ะเค้าจะมองไม่มีอะไรให้ถ่าย
00:07:15 → 00:07:18 มันจึงจะตอบเขาว่าไงดอกไม้ที่เอามาปลูก
00:07:18 → 00:07:21 เมื่ออาทิตย์ที่แล้วอ่ะครับตอนเนี้ยมัน
00:07:21 → 00:07:24 ออกดอกแล้วมันสวยนะถ้าเป็นไปได้ก็ถ่าย
00:07:24 → 00:07:26 เก็บเอาไว้สักหน่อยแล้วเดี๋ยวเรามาดูกัน
00:07:27 → 00:07:31 ว่าเดือนหน้าเนี่ยมันจะเติบโตไปแบบไหน
00:07:31 → 00:07:34 สิ่งต่างๆรอบตัวครับไม่ว่าจะเป็นบ้านที่
00:07:34 → 00:07:37 เรารักจะเป็นงานอดิเรกที่เราชอบทำอย่าง
00:07:37 → 00:07:40 อื่นหรือว่าแม้แต่ว่าวันนี้เนี่ยเราได้ไป
00:07:40 → 00:07:43 เดินเล่นแล้วเจอท้องฟ้าสวยๆเราก็สามารถ
00:07:43 → 00:07:45 ที่จะถ่ายภาพเก็บบันทึกเอาไว้ได้แชร์
00:07:45 → 00:07:48 โมเมนต์ดีๆของเราได้ครับผมแต่ว่าให้มัน
00:07:48 → 00:07:50 เป็นบันทึกของความทรงจำอย่า
00:07:50 → 00:07:54 โฟกัสกับมันมากเกินไปจนเห็นว่าจน
00:07:54 → 00:08:00 มันทำลายตัวตนของเราเช่นสมมุติว่ามีหลายๆ
00:08:00 → 00:08:02 ท่านครับที่
00:08:02 → 00:08:05 ที่สูญเสียความเป็นตัวตนไปกับค่านิยมใน
00:08:05 → 00:08:06 สังคม
00:08:06 → 00:08:08 ฉะนั้นเนี่ยเวลาถ้าเกิดว่าสมมุติว่าเราจะ
00:08:09 → 00:08:15 ใช้การถ่ายภาพเพื่อบำบัดตัวเองเพื่อเป็น
00:08:15 → 00:08:19 งานอดิเรกในยามว่างเหลืออะไรก็แล้วแต่
00:08:19 → 00:08:22 ให้เราทำด้วยความชอบถ้าเราไม่ได้ทำด้วย
00:08:22 → 00:08:24 ความชอบแล้วเราทำด้วยกระแสสังคมเราทำด้วย
00:08:24 → 00:08:28 การบ้ายอดไลค์หรือว่าอะไรแบบนี้มันก็มัน
00:08:28 → 00:08:31 มันก็ยากที่จะที่จะสนุกกับมันได้พอถึงจุด
00:08:31 → 00:08:33 ๆนึงมันไม่สนุกแต่ถ้าเกิดว่ามันเป็นสิ่ง
00:08:33 → 00:08:35 ที่คุณอยากลองทำมันเป็นสิ่งที่คุณต้องการ
00:08:35 → 00:08:39 ก็ลองดูครับค่อยๆค่อยๆเริ่มจากสิ่งใกล้ๆ
00:08:39 → 00:08:41 ตัวไม่ว่าจะเป็นภาพของลูกหลานเราในวันนี้
00:08:42 → 00:08:44 ที่เข้ามาเยี่ยมในกรณีของผู้สูงอายุนะฮะ
00:08:44 → 00:08:49 หรือว่าภาพดีๆที่เป็นภาพถ่ายคู่กันของของ
00:08:49 → 00:08:52 เรากับคนที่เรารักหรือว่า
00:08:52 → 00:08:56 สัตว์เลี้ยงมันก็เริ่มต้นได้ในๆๆหลายๆแง่
00:08:56 → 00:08:59 มุมครับอย่าไปกลัวถ้าถ้าจะบอกว่าฉันหายไป
00:08:59 → 00:09:02 ก็ถ่ายไม่สวยมันไม่ซีเรียสครับคือฟังคุณ
00:09:03 → 00:09:05 ฟิล์มเนี่ยผมคิดเลยว่าเออมันเกิดพ่อแม่
00:09:05 → 00:09:07 หรือว่าบางคนเนี่ย
00:09:07 → 00:09:10 เราซื้อมือถือที่มีกล้องพอดีๆให้
00:09:10 → 00:09:13 แล้วก็ให้เขาถ่ายเก็บไว้เรื่อยๆเป็นมือ
00:09:13 → 00:09:15 ถือของเขาแล้วก็เก็บความทรงจำเข้าไป
00:09:15 → 00:09:19 เรื่อยๆเรื่อยๆเรื่อยๆถ้าเขาถ่ายไม่ถ่าย
00:09:19 → 00:09:22 ฟุ่มเฟือยเหมือนพวกเราเนี่ยก็คงใช้ได้นาน
00:09:22 → 00:09:26 เลยนะว่าไหมใช่ไหมดีครับผมว่าเป็นเป็น
00:09:26 → 00:09:29 ไอเดียที่ดีและอยากให้เราลองนะครับมีมือ
00:09:29 → 00:09:32 ถือสักเครื่องเก็บไว้เพื่อถ่ายรูปแล้วเรา
00:09:32 → 00:09:35 ก็ผ่านไปเดือนนึง 2 เดือน 3 เดือนแล้วมา
00:09:35 → 00:09:38 นั่งไล่ดูอย่างที่คุณฟิล์มบอกครับเริ่ม
00:09:38 → 00:09:41 ต้นด้วยสิ่งใกล้ตัวลองดูครับแล้วถึงจะรู้
00:09:42 → 00:09:44 ว่าความทรงจำเนี่ยเมื่อเราย้อนกลับมาดู
00:09:44 → 00:09:47 เนี่ยมันมีผลยังไงต่อเรานะครับมันช่วย
00:09:47 → 00:09:50 บำบัดในตัวได้คือหลังๆมาเนี่ยผมรู้สึกว่า
00:09:50 → 00:09:54 ผมชอบถ่ายภาพให้มันเป็นโมเมนต์ที่มีความ
00:09:54 → 00:09:55 สุข
00:09:55 → 00:09:59 ก่อนหน้านี้เนี่ยคุณยายของผมต้องร้อนต้อง
00:09:59 → 00:10:01 เล่าๆย้อนไปประมาณ 2 ปีที่แล้วครับส่วน
00:10:01 → 00:10:03 ใหญ่ของผมมีเหตุให้ต้องเดินทางไปจาก
00:10:03 → 00:10:06 จังหวัดคุณยายผมเนี่ยเริ่มมีอาการ
00:10:06 → 00:10:11 อัลไซเมอร์แล้วก็แกก็มีหลายโรคที่เป็นโรค
00:10:11 → 00:10:12 ของคนชรา
00:10:12 → 00:10:16 หลังๆมาก็มีปัญหาเรื่องข้อเข่าเสื่อมทำ
00:10:16 → 00:10:18 ให้ทำให้เดินเหินไม่สะดวก
00:10:18 → 00:10:20 [เพลง]
00:10:20 → 00:10:23 ตอนนั้นเนี่ยแกต้องเดินทางไปปัตตานี
00:10:23 → 00:10:25 จังหวะที่ว่า
00:10:25 → 00:10:28 พอมันมีเวลาว่างตรงกันผมก็เลยนัดมาถ่าย
00:10:28 → 00:10:32 ภาพที่บ้านที่ที่บ้านของผม
00:10:32 → 00:10:37 จะได้เก็บเอาไว้เป็นที่ระลึกตอนนั้นก็มา
00:10:37 → 00:10:39 เริ่มต้นจากการถ่ายภาพญาติผู้ใหญ่ของเรา
00:10:39 → 00:10:40 เองนี่แหละครับ
00:10:40 → 00:10:45 พอผมถ่ายรูปมานั้นเสร็จแล้วเนี่ยก็
00:10:45 → 00:10:48 ในเมื่อเราคิดจะเริ่มต้นเป็นช่างภาพอาชีพ
00:10:48 → 00:10:50 แล้วผมก็คิดว่าเราถ่ายภาพผู้ใหญ่ของเรา
00:10:50 → 00:10:52 เก็บเอาไว้ก่อนน่าจะดีที่สุด
00:10:52 → 00:10:56 ผมก็แต่งภาพแล้วก็
00:10:56 → 00:11:00 โพสต์แชร์ลงไปเป็นโมเมนต์ดีๆในความทรงจำ
00:11:00 → 00:11:04 แล้วก็มีคนสนใจมากมาย
00:11:04 → 00:11:06 ตอนนี้เนี่ยมันไม่สามารถย้อนเวลากลับไป
00:11:06 → 00:11:08 ได้แล้วผมก็รู้สึกว่าผมดีใจนะที่ผมได้
00:11:08 → 00:11:13 ถ่ายภาพของแกเอาไว้ตรงจุดนั้นแล้วก็
00:11:13 → 00:11:15 หลังจากที่
00:11:15 → 00:11:18 โพสต์เรื่องนี้ลงไปใน Facebook แล้วก็มี
00:11:18 → 00:11:21 หลายๆคนให้ความสนใจแล้วก็มีโอกาสได้ถ่าย
00:11:21 → 00:11:24 ภาพครอบครัวของหลายๆท่านเอาไว้ในช่วงก่อน
00:11:24 → 00:11:26 โควิดที่ผ่านมา
00:11:26 → 00:11:34 พอเวลาผ่านไปครับ
00:11:34 → 00:11:37 หลายๆคนที่ผมเคยถ่ายเนี่ยปัจจุบันเนี่ย
00:11:37 → 00:11:39 เขาไม่ได้อยู่แล้ว
00:11:39 → 00:11:45 การบันทึกภาพที่ดีที่มีคุณภาพมากพอมันก็
00:11:45 → 00:11:50 จะเก็บช่วงเวลาที่สวยงามเอาไว้ได้
00:11:50 → 00:11:53 ถึงแม้ว่ามันจะไม่ถึงถึงแม้ว่าบางคนไม่
00:11:53 → 00:11:56 ได้มีทุนทรัพย์ที่จะถ่ายภาพกับช่างภาพใน
00:11:56 → 00:11:59 สตูดิโอแต่การถ่ายภาพดีๆเก็บเอาไว้การ
00:11:59 → 00:12:02 ถ่ายภาพกันได้เริ่มลงมือหยิบกล้องขึ้นมา
00:12:02 → 00:12:05 ถ่ายมันก็จะเก็บความทรงจำที่ดีเอาไว้ได้
00:12:05 → 00:12:09 มันมีคุณค่าในตัวผมเองครับแล้วก็
00:12:09 → 00:12:14 หลายๆภาพที่ผมได้ถ่ายพอผ่านเวลาไปเนี่ย
00:12:14 → 00:12:20 มันก็ได้เอาไปใช้ในแบบที่ที่ควรจะได้เอา
00:12:20 → 00:12:20 ไปใช้
00:12:20 → 00:12:23 หลายๆภาพก็เป็นภาพสุดท้ายในชีวิตเหมือน
00:12:23 → 00:12:24 กันครับ
00:12:24 → 00:12:28 ผมก็มีเคสที่ทำให้ผมเริ่มหันมามองเรื่อง
00:12:28 → 00:12:31 พวกนี้มากขึ้นก็คือคนไข้มะเร็งปอดนะครับ
00:12:31 → 00:12:33 ที่ผมส่องกล้องตัดชิ้นเนื้อให้
00:12:33 → 00:12:36 พอผู้ป่วยท่านนี้เนี่ยรู้ว่าตัวเองเป็น
00:12:36 → 00:12:37 มะเร็ง
00:12:37 → 00:12:40 ก็เข้าสู่กระบวนการรักษา
00:12:40 → 00:12:43 แต่วันที่เขาเริ่มรักษาเขาเริ่มเก็บได้
00:12:43 → 00:12:44 ที่
00:12:44 → 00:12:48 เขาเริ่มถ่ายภาพของตัวเองทุกๆครั้งที่มี
00:12:48 → 00:12:52 การเปลี่ยนแปลงก็คือเก็บๆๆผมก็ถามเขานะ
00:12:52 → 00:12:57 ว่าเก็บไว้ทำไมทำไมต้องถ่ายคือยังมี
00:12:57 → 00:12:59 อารมณ์ถ่ายด้วยเหรอวันนั้นแหละเป็นวันที่
00:12:59 → 00:13:02 ผมเพิ่งให้ความใส่ใจกับการถ่ายรูปบำบัด
00:13:02 → 00:13:06 หมอหมอรู้จักคำนี้ไหมผมไม่รู้จักตอนนั้น
00:13:06 → 00:13:10 เพราะวันนี้การถ่ายภาพช่วงที่เราสภาพจิต
00:13:10 → 00:13:14 ใจแย่ๆหรือผ่านกำลังผ่านมรสุมชีวิตการ
00:13:14 → 00:13:15 ถ่ายภาพเนี่ย
00:13:15 → 00:13:19 มันช่วยบรรเทาความตึงเครียดได้มากแล้วก็
00:13:19 → 00:13:23 วันที่ผมรู้สึกแย่ผมจะกลับไปดูภาพวันแรก
00:13:23 → 00:13:27 ซึ่งมันเป็นวันที่ผมแย่ที่สุดแล้วเพิ่ง
00:13:27 → 00:13:30 วินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งแต่พอผมได้เคมี
00:13:30 → 00:13:34 บำบัดผ่านไปผมแย่ช่วงเคมีแต่กลับไปดูตอน
00:13:34 → 00:13:38 นั้นเราแย่กว่านี้อีกพอเข้าเคมีรอบ 2 เขา
00:13:38 → 00:13:40 ก็จะกลับไปดูเคมีรอบนึงตอนนั้นรอบหนึ่ง
00:13:40 → 00:13:43 เนี่ยเขาแย่กว่านี้อีกรอบสองยังดูดีคือ
00:13:43 → 00:13:48 เขาก็บอกผมว่าหมอเวลาคนเราปวดเนี่ยมันจำ
00:13:48 → 00:13:51 อะไรไม่ได้แล้วมันไม่อยากจำ
00:13:51 → 00:13:54 สิ่งที่เราได้เอาภาพนั้นน่ะลงไปในกระดาษ
00:13:54 → 00:14:16 หรือในรูปเนี่ย
00:14:16 → 00:14:22 [เพลง]
00:14:26 → 00:14:30 ผมไม่ชอบเพราะว่ารู้สึกว่าไปเที่ยวอยากจะ
00:14:30 → 00:14:33 relax นะแต่ครับเข้าใจฮะการถ่ายภาพคือ
00:14:33 → 00:14:35 การเก็บโมเม้นอันหนึ่ง
00:14:35 → 00:14:39 ที่ผมว่ามันใช้ได้ดีมากหลังๆมาผมเริ่ม
00:14:39 → 00:14:43 พยายามอยากจะอยากจะหาวิธีอาจจะไม่ถูกใจ
00:14:43 → 00:14:45 ใครหลายๆคนที่เป็นช่างภาพนะครับ
00:14:45 → 00:14:48 ผมเริ่มพยายามอยากจะหาวิธีการทำงานให้มัน
00:14:48 → 00:14:52 ให้มันง่ายขึ้นให้มันลด cost ค่าใช้จ่าย
00:14:52 → 00:14:54 เพื่อให้มันเข้าถึงกับคนที่มีรายได้น้อย
00:14:54 → 00:14:58 หรือคนทั่วๆไปมากขึ้นในการถ่ายภาพสตูดิโอ
00:14:58 → 00:15:01 ดีๆเก็บเอาไว้เพราะพอได้มีโอกาสถ่ายภาพ
00:15:01 → 00:15:04 ของผู้หลักผู้ใหญ่ที่อยู่ต่างจังหวัดหรือ
00:15:04 → 00:15:07 ว่าลดลงป้าๆที่มีรายได้น้อยเนี่ยเก็บเอา
00:15:07 → 00:15:10 ไว้แล้วเนี่ยแล้ว
00:15:10 → 00:15:12 [เพลง]
00:15:12 → 00:15:15 มันก็มีคุณค่าเมื่อเวลาผ่านไป
00:15:15 → 00:15:18 ยังคุณลุงท่านนึงอยู่อำเภอโคกสำโรงที่
00:15:18 → 00:15:20 จังหวัดลพบุรีผมมีโอกาสได้ไปถ่ายเขาเก็บ
00:15:20 → 00:15:23 เอาได้ๆๆไปถ่ายภาพครอบครัวให้ท่านเก็บเอา
00:15:23 → 00:15:23 ไว้
00:15:23 → 00:15:28 อ่าก็ทราบครับว่าเขาก็ไม่ได้มีสตงสตางค์
00:15:28 → 00:15:31 อะไรมากมายการจะจ่ายค่าใช้จ่ายมันก็ค่อน
00:15:31 → 00:15:34 ข้างเยอะผมก็พยายามหาวิธีที่เราจะสามารถ
00:15:34 → 00:15:38 ที่จะลดคอร์สตรงนี้ไปได้แล้วก็เรียกว่ายก
00:15:38 → 00:15:41 สตูดิโอไปถ่ายกันที่บ้านพอเวลาผ่านไป
00:15:41 → 00:15:43 เสร็จปุ๊บเนี่ยภาพถ่ายพวกนี้มันมีคุณค่า
00:15:43 → 00:15:47 รูปหลายๆรูปที่เขาไม่เคยมีในชีวิตเก็บเอา
00:15:47 → 00:15:49 ไว้ให้ลูกหลานดู
00:15:49 → 00:15:54 มันก็มันก็มีคุณค่าของตัวมันเองอย่างหลาย
00:15:54 → 00:15:57 ๆภาพก็เป็นภาพสุดท้ายที่ไว้ในงานศพแล้วก็
00:15:57 → 00:15:59 ยังเป็นความทรงจำดีๆที่มันเอาไว้ระลึกถึง
00:15:59 → 00:16:01 กันตรงส่วนนี้เนี่ย
00:16:01 → 00:16:06 มันทำให้ประทับใจมันทำให้รู้สึกอิ่มใจมัน
00:16:06 → 00:16:08 ทำให้รู้สึกว่ามันตอบ passion ในตัวเอง
00:16:08 → 00:16:11 ได้ว่างานของเรามันมีคุณค่าให้กับเขา
00:16:11 → 00:16:15 ฉะนั้นหลังๆมาผมก็พยายามที่จะลดคอร์สค่า
00:16:15 → 00:16:19 ใช้จ่ายให้มันให้มันเหมาะสมทั้งกับตัวผม
00:16:19 → 00:16:21 เองทั้งกับลูกค้า
00:16:21 → 00:16:23 เพราะว่าอยากจะให้มันมีคุณค่าของตัวของ
00:16:23 → 00:16:25 มันเองสืบต่อไป
00:16:25 → 00:16:31 [เพลง]