00:00:00 → 00:00:02 คือตอนนั้นเนี่ยตอนที่เห็นเขาเนี่ยสิ่ง
00:00:02 → 00:00:04 แรกที่คิดคือจะบอกว่ามันมันเปลี่ยนคือมัน
00:00:04 → 00:00:06 เปลี่ยนไปหมดอ่ะคือเขาเป็นคนดูแลตัวเอง
00:00:06 → 00:00:09 เขาเป็นคนเนี้ยบแต่ว่าวันนั้นน่ะในห้อง
00:00:09 → 00:00:11 ที่เห็นเขาผ่านกระจกตอนที่ยังไม่ได้ย้าย
00:00:11 → 00:00:13 ตัวออกมาแต่ว่าพยาบาลให้ไปหาก่อนใช่มั้ย
00:00:13 → 00:00:16 คะแล้วเราเห็นเขาอ่ะคือภาพมันมันไม่ใช่
00:00:16 → 00:00:19 หมอซีที่เรารู้ที่เราอยู่ด้วยมาครึ่ง
00:00:19 → 00:00:21 ชีวิตอะไรอย่างเงี้ยค่ะคือมันเปลี่ยนไป
00:00:21 → 00:00:24 เขาโทรมเาแบบแล้วเขาก็พูดไม่ได้ใช่มั้ยคะ
00:00:24 → 00:00:28 เพยายามจะพยายามจะดึงสายอเพราะว่าซอนนี้
00:00:28 → 00:00:31 ใส่สายที่จมูกใช่มั้ยคะจะดึงสายพยายาม
00:00:31 → 00:00:33 แล้วโดนรัดแขน 2 ข้างออเหรอฮะเพราะว่าคง
00:00:33 → 00:00:36 จะพยายามดึงหลายรอบมากๆอะไรอย่างเงี้ยค่ะ
00:00:36 → 00:00:38 เออแล้วก็ 2 ข้างก็คือมีผ้ามัดทั้ง 2
00:00:38 → 00:00:41 ข้างอือเหมือนตอนนั้นพยายามจะเรียกให้ให้
00:00:41 → 00:00:44 ให้เรียกชื่อหญิงอืเขาก็เรียกไม่ได้อ่า
00:00:44 → 00:00:48 พยายามบอกเขาว่าพูดแบบให้ลองพูดดูซิอะไร
00:00:48 → 00:00:49 อย่างเงี้ยตอนนั้นก็พูดไม่ได้อ่ะแขนเขาก็
00:00:49 → 00:00:52 เกรด 0 ขาก็คือเกรด 0 คือต้องบอกว่าตอน
00:00:53 → 00:00:56 ช่วง 10 วันที่ไม่ได้เจอกันนะคะมันเป็น
00:00:56 → 00:01:00 ช่วง 10 วันที่ตอนแรกเนี่ยแย่เลยเพราะว่า
00:01:00 → 00:01:02 1 ไม่ได้ไปเจอ 2 คือเราก็อยู่แต่ในห้อง
00:01:02 → 00:01:05 นึกออกใช่มั้ยคะไปไหนไม่ได้อะไรเงี้ยก็ก็
00:01:05 → 00:01:06 ประสาทกินเหมือนกันอะไรอย่างเงี้ยค่ะจิต
00:01:06 → 00:01:09 ตกแต่ว่าก็ตั้งสติกับตัวเองว่าเฮ้ยแบบเรา
00:01:09 → 00:01:11 อยู่อย่างนี้ไม่ได้แล้วนะไหนจะลูก 3 คน
00:01:11 → 00:01:13 อีกอะไรอย่างเงี้ยค่ะลูกๆก็น่ารักมาก
00:01:13 → 00:01:15 เพราะลูกๆคือคือกลายเป็นเปิดประตูมาแล้ว
00:01:15 → 00:01:18 ก็บอกห้ามร้องไห้นะปะป๊าไม่ได้เป็นอะไร
00:01:18 → 00:01:20 สักหน่อยอะไรอย่างเงี้ยค่ะตอนนั้นก็เริ่ม
00:01:20 → 00:01:23 มีสติขึ้นมาเยังเด็กนะเคยังให้กำลังใจใช่
00:01:23 → 00:01:26 ๆก็คิด 2 อย่างอย่างแรกคือจะฟื้นฟูเขายัง
00:01:26 → 00:01:30 ไงครับอย่างที่ 2 ก็คือเราจะแก้ปัญญหา
00:01:30 → 00:01:33 ธุรกิจเรายังไงเพราะว่าคุณหมอคือคือเสา
00:01:33 → 00:01:35 หลักใช่มั้ยคะตอนนั้นน่ะก็เลยตัดสินใจก็
00:01:35 → 00:01:38 มีอาจารย์ที่ชื่ออาจารย์ศิษ์กับอาจารย์
00:01:38 → 00:01:41 ฉัตรชัยเป็นอาจารย์ที่ดูแลตั้งแต่วินาที
00:01:41 → 00:01:44 แรกที่เขาเป็นที่โทรหาอ่ะค่ะเขาก็บอกว่า
00:01:44 → 00:01:46 ไม่เป็นไรเดี๋ยวเราจะช่วยกันวางแผนว่าจะ
00:01:46 → 00:01:49 ฟื้นฟูคุณหมอยังไงเราก็เป็นช่วงเวลาที่
00:01:49 → 00:01:52 หญิงเสิร์ชข้อมูลคำว่า Stroke จริงๆณเวลา
00:01:52 → 00:01:55 นั้นเพราะเราไม่รู้จักมันครับแล้วก็ทำให้
00:01:55 → 00:01:58 รู้ว่าอ๋อโอเคโลกนี้มันเป็นแบบนี้เพราะ
00:01:58 → 00:02:00 ว่าคำนึงที่มันอยู่ในหัวคือคำว่าสมองตาย
00:02:00 → 00:02:04 ออเพตอนที่คุณหมออัปเดตให้หญิงนะค่ะว่า
00:02:04 → 00:02:09 คุณหมอซีเนี่ยสมองเสียหายเยอะนะอืสมองอ
00:02:09 → 00:02:11 สมองเขาใช้คำนี้ค่ะว่าสมองตายเนี่ยกิน
00:02:11 → 00:02:14 พื้นที่เยอะอืพอคำนี้เข้ามาในหัวปึ้งน่ะณ
00:02:14 → 00:02:18 ตอนนั้นคือมันเราแบบรับคำนี้ไม่ได้อะไร
00:02:18 → 00:02:20 อย่าเงี้ยแต่ว่าเราก็รู้สึกว่าเราไม่ได้
00:02:20 → 00:02:22 รู้จักมันเลยด้วยซ้ำก็เลยไปเสิร์ชข้อมูล
00:02:22 → 00:02:26 แล้วก็เจอว่าโอเคอะไรคืออะไรคำว่าสมองตาย
00:02:26 → 00:02:29 จริงๆมันก็คือตายแหละแต่ว่าสมองมันมีความ
00:02:29 → 00:02:33 อัจฉริยังนั้นเนี่ยมันจะสร้างเส้นใหม่
00:02:33 → 00:02:35 ขึ้นมาทดแทนอตอนนี้หัวตอนนั้นก็เลยเรา
00:02:35 → 00:02:39 เรียกว่า ne plasticity ครับอฮะก็คือเลย
00:02:40 → 00:02:43 แล้วเเอาใจโอเคแปลว่าไม่เป็นไรตอนนั้นใน
00:02:43 → 00:02:45 หัวก็เลยเอาใหม่ก็เลยคิดกับตัวเองว่าเ
00:02:46 → 00:02:50 กลับมาได้แฮะแต่แค่มันใช้เวลา
00:02:50 → 00:02:54 อเคลื่อนไหวเองไม่ได้พูดไม่ได้คุณหมอซี
00:02:54 → 00:02:57 เริ่มแบบนั่นมั้ยใจเสียมหรือว่าเริ่มรู้
00:02:57 → 00:03:02 สึกว่าเฮ้ยชีวิตเราจะเคยรุ่งๆกำลังประสบ
00:03:02 → 00:03:04 ความสำเร็จอยู่นี่เกิดอะไรขึ้นก็ถ้าเกิด
00:03:04 → 00:03:07 ว่าอยู่คนเดียวอ่ะครับก็คงจะเป็นอย่าง
00:03:07 → 00:03:12 นั้นแต่ว่าเอ่อคุณหญิงก็มาเยี่ยมอืมแล้ว
00:03:12 → 00:03:19 ก็เอ่อเขาคก็คอยเอ่อมีแผนฟื้นฟูให้อือืๆๆ
00:03:19 → 00:03:21 ใช่ครับอ๋อคุณหญิงคุณหญิงทำยังไงครับทำ
00:03:21 → 00:03:24 ให้คุณหมอซีไม่พูดง่ายๆไม่ไม่ไม่ฟุ้งซ่าน
00:03:24 → 00:03:27 อย่างงั้นใช่มั้ยเอ่าคืออย่างที่บอกอ่ะ
00:03:27 → 00:03:30 ค่ะว่า 10 วันที่ใช้เววลาในการศึกษาข้อ
00:03:30 → 00:03:32 มูลน่ะค่ะแล้วหญิงก็เห็นเคสของคนที่กลับ
00:03:32 → 00:03:36 มาใช้ชีวิตได้ปกติครับบวกทั้งมีอาจารย์
00:03:36 → 00:03:40 ที่คอยให้คำแนะนำตลอดแล้วก็เลยมั่นใจแล้ว
00:03:40 → 00:03:43 ตัวเองก็อันนี้คิดจริงๆนะคะคิดว่ายังไง
00:03:43 → 00:03:47 เขาจะกลับมา 100% อืๆใช่เพราะว่าผมอ่ะ
00:03:47 → 00:03:52 เอ่อทุกทุกครั้งอ่ะที่แบบว่ามีคำถามขึ้น
00:03:52 → 00:03:57 ในใจผมอ่ะว่าเฮ้ยจะกลับมาเอ่อดูคนไข้ได้
00:03:57 → 00:04:02 มั้ยเอ่อจะกลับมาทำอะไรที่แบบเคยทำได้ไห
00:04:02 → 00:04:07 เขาก็ยืนยันว่าเฮ้ย 100% เดี๋ยวก็กลับมา
00:04:07 → 00:04:12 อคือเขาพูดคำคำพูดเนี้ยทุกวันทุกวันน่ะอื
00:04:12 → 00:04:17 อครับเขาอ่ะมีแผนใกให้ผมว่าทำอะไรบ้างใน
00:04:18 → 00:04:23 แต่ละวันออ่าทุกวันไปฟื้นฟูไปเอ่อกระตุ้น
00:04:23 → 00:04:30 สมองเอ่อไปกายภาพเออเอ่อทำทุกวันทุกวัน
00:04:30 → 00:04:35 ทุกวันผมไม่มีเวลาว่างจะคิดอะไรเลยอืคือ
00:04:35 → 00:04:39 ไม่มีเวลาให้เราฟุ้งซ่านใช่ๆครับพอเราจะ
00:04:39 → 00:04:42 ฟุ้งซ่านปุ๊บคุณหญิงก็ชวนเราไปชวนเราไป
00:04:42 → 00:04:45 ชวนเราก็ช่วยช่วยกระตุ้นเราใช่ๆๆแล้วตอน
00:04:45 → 00:04:47 นั้นอยู่ในกระบวนการฟื้นฟูเนี่ยผมเข้าใจ
00:04:47 → 00:04:51 ว่าแน่นอนว่ามันไม่ง่ายใช่มั้ยครับมือขวา
00:04:51 → 00:04:55 ข้างขวาซึ่งเราเคยถนัดหยิบจับอะไรก็ได้ผม
00:04:55 → 00:04:57 ผมเคยเห็นเขาฟื้นฟูคนผู้ป่วยโรคสโตรกก็
00:04:57 → 00:05:00 แน่นอนต้องเริ่มจากการหยิบใช่มั้ยฮะหยิบ
00:05:00 → 00:05:02 หยิบจับอะไรบางอย่างซึ่งมันจะทำไม่ได้
00:05:02 → 00:05:06 นั่นตอนนั้นผมทำอยู่ไม่ได้ประมาณ 3-4
00:05:06 → 00:05:10 เดือนน่ะออเหรอ 3-4 เดือนนี่คือแขนนี่ 0
00:05:10 → 00:05:15 เปอร์เซ็นเลยนะ 0 พาวมตพาว 0 เลยนะอือื 0
00:05:15 → 00:05:17 นี่ก็คือว่าเราไม่สามารถสั่งการให้มันยก
00:05:17 → 00:05:21 ใชขยับใชใช่อย่างงี้เลยห้อยลงไปเลยคือไง
00:05:22 → 00:05:24 ขยับนิ้วได้มั้ยไม่ได้เลยไม่ได้เลยไม่ได้
00:05:24 → 00:05:27 เลยคือพูดง่ายๆว่าเราสั่งแล้วมันไม่ไม่
00:05:27 → 00:05:31 ขยับกระเยืนใช่ใช่ 3-4 เดือนอ่ะอืครับอื
00:05:31 → 00:05:35 โอ้โหในระหว่างนั้นก็แบบว่าผมว่าใครใคร
00:05:35 → 00:05:37 เห็นแบบนี้ก็ต้องมีอารมณ์แบบใจแป้วเหมือน
00:05:37 → 00:05:39 กันใช่ๆผมอ่ะ
00:05:39 → 00:05:45 ก็นั่งคิดทุกวันครับเอ่อผ่านคลินิกของเรา
00:05:45 → 00:05:50 นะปอยู่บฝั่งตรงข้ามบ้านผมเออแล้วก็เอ่อ
00:05:50 → 00:05:56 ทีมแพทย์อ่ะเค้าก็ทำงานให้เอ่อผมก็รู้สึก
00:05:56 → 00:06:02 ว่าเราช่วยอะไรที่คลินิกไม่ได้เลยอืออๆฮะ
00:06:02 → 00:06:06 อืคือหมายถึงตอนนั้นนั่งรถผ่านใช่คลินิก
00:06:06 → 00:06:08 ตลอดในระหว่างที่เราเดินทางไปฟื้นฟูก็จะ
00:06:08 → 00:06:12 รู้สึกอย่างงั้นว่าเออใช่อืครับซึ่งพอรู้
00:06:12 → 00:06:14 ความรู้สึกอย่างนี้เกิดขึ้นคุณหญิงก็จะ
00:06:14 → 00:06:17 เข้ามาช่วยจัดการให้อย่างงี้ใช่มั้ยคือ
00:06:17 → 00:06:20 ด้วยโปรแกรมที่วางเอาไว้อ่ะค่ะก็คือ
00:06:20 → 00:06:22 อาจารย์ที่เขาคุยกับหญิงเนี่ยเขาพูดว่า
00:06:22 → 00:06:25 มันมีช่วงเวลาของโลกที่มันสำคัญมากเเรียก
00:06:25 → 00:06:28 ด้นพรดอืก็คือเป็นช่วงประมาณ 3-6 เดือน
00:06:28 → 00:06:33 แรกครับสมองจะกลับมาขึ้นแบบพุ่งเลยค่ะอ
00:06:33 → 00:06:36 นั้นไม่ว่าจะคิดอะไรฝึกอะไรทำอะไรสมองจะ
00:06:36 → 00:06:39 จะกราฟจะกลับมาในช่วงเวลานั้นมากสุดดัง
00:06:39 → 00:06:42 นั้นเนี่ยโปรแกรมก็คือเช้าถึงมืดเช้าถึง
00:06:42 → 00:06:46 มืดเช้าถึงมืดทุกวัน 3 3 เดือนติดไม่มี
00:06:46 → 00:06:51 วันพักเลยค่ะก็คือออกจากบ้าน 600-700 น 8
00:06:51 → 00:06:54 นกลับบ้านถึงบ้าน 20:00 นโอหเหนื่อยก็คือ
00:06:54 → 00:06:56 ต้องหลับแล้วต้องหลับแล้วล่ะค่ะไม่มีเวลา
00:06:56 → 00:06:59 ต้องคิดแล้วล่ะอืๆคือไปฟื้นฟูแบบนี้ตลอด 6
00:06:59 → 00:07:02 เดือนใช่ค่ะคุณหมอซียังจำได้มั้ยว่าเริ่ม
00:07:02 → 00:07:06 จากที่มันขยับเขยื้อนทำอะไรไม่ได้เออทำทำ
00:07:06 → 00:07:09 อะไรค่อยๆสเต็ปมันยังไงทำอะไรบ้างผมนั่ง
00:07:09 → 00:07:13 รถเข็นน่ะประมาณ 1 ช 1 เดือน 1 เดือนอ่า
00:07:13 → 00:07:18 แล้วก็เดือนที่ 2 ผมก็เริ่มใช้ไม้เท้า 3
00:07:18 → 00:07:22 ขา 3 ขาอือ่าเดือนที่ 2 แล้วเดือนที่ 3
00:07:22 → 00:07:27 ผมก็เริ่มใช้ไม้เท้าขาเดียวออเหรอฮะแล้ว
00:07:27 → 00:07:31 ก็เดือนที่ 4 ก็เริ่มปล่อยปล่อยไมเท้าอื
00:07:31 → 00:07:37 อืครับอืในเวลา 4 เดือนอื 4 นะดี 4 เดือน
00:07:37 → 00:07:42 ผมเริ่มเอ่อฟื้นฟูขาครับอเดือนแรกๆนี่
00:07:42 → 00:07:44 เริ่มต้นจากอะไรก่อนครับตอนช่วงฟื้นฟูอ
00:07:44 → 00:07:47 คือตอนช่วงแรกๆเลยหญิงว่าส่วนนึงอ่ะค่ะ
00:07:48 → 00:07:51 มันเกิดจากตัวเขาเองด้วยคือพอคนเรามันมัน
00:07:51 → 00:07:54 เคยทำได้ใช่มั้ยคะอย่างเช่นขึ้นบันได
00:07:54 → 00:07:56 อย่างเงี้ยค่ะตอนครั้งแรกเลยกลับมาเนี่ย
00:07:56 → 00:07:59 เาต้องใช้วิวแชร์แล้วก็มีคนแบบ 4 5 คน
00:07:59 → 00:08:02 อุ้มคุณหมอขึ้นบันไดซึ่งเขาคงเห็นตัวเอง
00:08:02 → 00:08:05 แบบนี้เาก็คงแบบไม่โอเคอะไรอย่างเงี้ยเขา
00:08:05 → 00:08:07 ก็เลยใช้วิธีการไม่ขึ้นไม่นั่งวิวแชร์
00:08:07 → 00:08:10 แล้วก็เดินลงบันไดด้วยกันให้หญิงคอยจับขา
00:08:10 → 00:08:13 ข้างที่อ่อนแรงอ่ะค่ะลงทีละขั้นทำอย่าง
00:08:13 → 00:08:16 เงี้ยค่ะขึ้นลงโดยที่ไม่ใช้วิวแชร์อืที่
00:08:16 → 00:08:20 บ้านมีลิฟตด้วยนะอแต่ก็ไม่ใช้ใชแต่แต่ว่า
00:08:20 → 00:08:23 เอาให้มามใช่แล้วก็กลายเป็นว่าคือทุก
00:08:23 → 00:08:26 อย่างอย่างว่ามันเกิดจากตัวเขาที่ที่มี
00:08:26 → 00:08:29 อาจจะมีเป้ากับตัวเองว่าเราจะจะพัฒนาตัว
00:08:29 → 00:08:31 เองยังไงด้วยแล้วก็ช่วงแรกที่เรื่องของ
00:08:31 → 00:08:34 การฟื้นฟูเนี่ยมันมันไม่ได้ทำแค่อย่าง
00:08:34 → 00:08:37 เดียวครับเราเริ่มไล่ตั้งแต่เรื่องฟื้นฟู
00:08:37 → 00:08:40 ด้วยสเตมเซลล์เราไล่ตั้งแต่เป็นสเตมเซลล์
00:08:40 → 00:08:42 พุ่งเป้าเราไล่ตั้งแต่เรื่องกระตุ้นไฟฟ้า
00:08:42 → 00:08:45 ที่สมองคือทุกอย่างทำเร็วหมดเป็น tms
00:08:45 → 00:08:47 เป็นการกระตุ้นเป็นเหมือนทางลัดอ่ะค่ะแทน
00:08:47 → 00:08:50 ที่เราจะคิดเองใช่มั้ยคะคิดว่าแขนเราจะ
00:08:50 → 00:08:53 ขยับแต่การใช้กระตุ้นไฟฟ้ามันทำให้วงจร
00:08:53 → 00:08:56 มันรัดเร็วขึ้นถึงได้กันได้เร็วขึ้นอะไร
00:08:56 → 00:09:00 แบบเยค่ะมีการทำ pms มีกายภาพภายนอกร่าง
00:09:00 → 00:09:04 กายฝึกแขนฝึกขาฝึกพูตมันมันคือ 3 ส่วนอ่ะ
00:09:04 → 00:09:07 ค่ะธาราบำบัดอืแล้วก็มีธาราบำบัดโอที่ทำ
00:09:07 → 00:09:10 ทุกอย่างเลยทำทุกอย่างค่ะะฝังเข็มอฝัง
00:09:10 → 00:09:13 เข็มครับครับแล้วตอนนั้นคุณหมอบอกกับตัว
00:09:13 → 00:09:16 เองว่ายังไงครับตอนนั้นเราตั้งเป้าไว้ว่า
00:09:16 → 00:09:20 ยังไงว่าฉันจะต้องฝึกไม่ได้ต้องถเกิดพูด
00:09:20 → 00:09:25 จริงๆเลยอผมไม่มีเป้าเลยเพราะว่าเอ่อที่
00:09:25 → 00:09:27 ทำอ่ะเพราะว่าแฟน
00:09:27 → 00:09:35 ผมชนทำใช่ผมเอ่อนั่งมองมือข้างขวาอือแล้ว
00:09:35 → 00:09:39 มันขยับไม่ได้อ่ะ 3 เดือนนะครับออผมก็
00:09:39 → 00:09:43 เคว้ง
00:09:43 → 00:09:49 เลยแล้วคุณหญิงล่ะทำไมคุณหมอบอกว่าแบบไม่
00:09:49 → 00:09:52 มีเป้าเลยเคว้งด้วยแต่ทำไมคุณหญิงยังรู้
00:09:52 → 00:09:55 สึกว่ายังยังเพียรทำเพื่อที่จะทำให้รู้
00:09:55 → 00:09:58 สึกได้ว่าเค้าอะไรเจะฟื้นฟูได้อ่ะคือในใน
00:09:58 → 00:10:00 ตารางในแต่ละวันันอ่ะค่ะหญิงจะมีตารางเซล
00:10:00 → 00:10:03 ใช่มั้ยคะที่เขียนว่า 8 น - 99:00 นทำ
00:10:03 → 00:10:05 อะไร 10:00 นถ 10:00 นทำอะไรเที่ยนพัก
00:10:05 → 00:10:07 13:00 น 1400 นทำอะไรคือทุกวันหญิงมี
00:10:07 → 00:10:10 หน้าที่นั่งเซ็ตโปรแกรมครับ 1 เดือนอ่ะ
00:10:10 → 00:10:12 ตรงนั้นต้องปรับตรงนี้ต้องปรับอ่ะตอนนี้
00:10:12 → 00:10:14 เราอยากฝึกขาให้แข็งแรงคือมันเหมือนเป็น
00:10:14 → 00:10:17 การบ้านในแต่ละวันอ่ะค่ะแล้วก็สิ่งนึงที่
00:10:17 → 00:10:21 เรารู้สึกได้คือเราควรต้องมีความเชื่อมาก
00:10:21 → 00:10:26 กว่าเขาอืมเออน้อยกว่าเขาไม่ได้เพราะว่าเ
00:10:26 → 00:10:28 สรับจากเราไปเนี่ยน้อยลงไปอีกคือพวนี้เรา
00:10:28 → 00:10:30 ต้องมีพลังบวด
00:10:30 → 00:10:32 ใช่ใช่มมันก็เลยมันก็เลยแบบมันก็เลยทุก
00:10:33 → 00:10:35 อย่างมันก็เลยอยู่ด้วยความความรู้สึกแบบ
00:10:35 → 00:10:39 เนี้ยจริงๆว่าเราต้องคิดทุกอย่างว่ามันจะ
00:10:39 → 00:10:41 กลับมาแล้วไม่ได้คิดแค่ว่าเหมือนหลอกตัว
00:10:41 → 00:10:44 เองด้วยนะคะแต่คิดจริงๆแล้วก็คิดอย่าง
00:10:44 → 00:10:46 งั้นแล้วก็บอกเขาแล้วก็บอกไม่ว่าเขาจะรู้
00:10:46 → 00:10:50 สึกมันจะมีวันที่เขาร้องไห้วันดูผล MRI
00:10:50 → 00:10:53 มาแล้วเห็นตัวเองละว่าแบบอือรู้แล้วทำไม
00:10:53 → 00:10:56 แขนมันไม่มาแล้วเก็ขึ้นรถมาแล้วเก็พูดว่า
00:10:56 → 00:10:58 ืซีว่ามันคงไม่กลับมา 100% หรอกหญิงก็หัน
00:10:58 → 00:11:01 กลับไปสวนเลยว่าแบบรู้ได้ไงครับรู้ได้ไง
00:11:01 → 00:11:03 ว่ามันจะไม่ 100% อะไรอย่างเงี้ยเออออ๋อ
00:11:03 → 00:11:07 คุณหมอเคยร้องไห้ด้วยเคยเอออืันนั้นคือ
00:11:07 → 00:11:09 วันไหนคือหมายถึงว่าปีวันที่วันที่ดูผล
00:11:09 → 00:11:12 MRI ตัวเองค่ะคือคืออาจารย์เขถามหญิงว่า
00:11:12 → 00:11:14 ซีเคยเห็นผล MRI ตัวเองหรือยังหญิงก็บอก
00:11:14 → 00:11:16 ว่ายังเบอกเอ้าไม่เคยเห็นอีกหรออะไรอย่าง
00:11:16 → 00:11:19 เงี้ยเบอกเราต้องดูนะเราจะได้รู้ว่าอะไร
00:11:19 → 00:11:22 มันเป็นอะไรก็เปิดเลยวันนั้นแล้วก็เปิด
00:11:22 → 00:11:26 เสร็จเขาก็เหวอเลยแล้วก็ขึ้นรถมาก็ร้อง
00:11:26 → 00:11:29 ไห้ครับใช่เป็นครั้งแรกที่เห็นซึ่งหมอซี
00:11:29 → 00:11:32 ในฐานะที่เป็นหมอก็เลยรู้เลยรู้อยู่แล้ว
00:11:32 → 00:11:34 มันเห็นอะไรในใน MRI ที่ว่าเห็นพื้นเนื้อ
00:11:34 → 00:11:39 สมองใช่มั้ยฮะใชเหนือสมองมันมอตอ area
00:11:39 → 00:11:45 คือควบคุมแขนขาแล้วก็การพูดอ่ะครับอืเต็ม
00:11:45 → 00:11:49 ๆเลยแล้วก็ 10 ซมอืซึ่งพื้นที่ถือว่าใหญ่
00:11:49 → 00:11:52 ใหญ่ใหญ่มากซึ่งในซึ่งในความเป็นหมอเนี่ย
00:11:52 → 00:11:54 เรามีความรู้อยู่แล้วเราก็รู้สึกว่ามัน
00:11:54 → 00:11:58 มันยากใช่แต่ดีที่หญิงไม่ได้เป็นหมออิอาจ
00:11:59 → 00:12:00 จะไม่ได้ได้แบบรู้ลึกซึ้งเท่าเอะไรอย่า
00:12:01 → 00:12:04 เงี้บงคะอืก็เลยก็เลยบอกเวันนั้นรู้ได้ไง
00:12:04 → 00:12:07 ว่าจะไม่หายใช่มั้ยใช่บอกรู้ได้ไงแบบมั่น
00:12:07 → 00:12:09 ใจได้ยังไงว่ามันจะไม่หายอะไรอย่างเงี้ย
00:12:09 → 00:12:12 หิงก็บอกเาไปว่ายังไงก็หายอแล้วตอนที่พูด
00:12:12 → 00:12:14 เนี่ยก็จ้องหน้าเขาด้วยนะแล้วหญิงก็บอก
00:12:14 → 00:12:18 เขาว่าเชื่อหญิงสิเออเชื่อสิว่าหญิงจะทำ
00:12:18 → 00:12:21 ให้กลับมาแบบ 100% ให้ได้อะไรอย่างเงี้ยอ
00:12:21 → 00:12:24 โอเหรอโอโหนี่แบบเป็นพลังบวกสุดๆเลยเนาะ
00:12:24 → 00:12:29 ใช่คือถ้าเกิดไม่มีุคุณหญิง่ะฮะผมก็ไม่
00:12:29 → 00:12:32 ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเป็นยังไงอืม
00:12:32 → 00:12:35 ครับถ้าหากว่าใครชอบรายการนี้ก็สามารถที่
00:12:35 → 00:12:38 จะกดไลก์กดแชร์หรือว่าส่งคอมเมนต์ไปได้นะ
00:12:38 → 00:12:40 ครับว่าอยากจะให้เราไปคุยกับใครบ้างนะ
00:12:40 → 00:12:42 ครับแล้วก็อย่าลืมกดติดตามไว้ด้วยนะครับ
00:12:42 → 00:12:47 เพื่อที่จะเป็นกำลังใจให้กับทีมงานครับ