00:00:10 → 00:00:18 [เพลง]

00:00:18 → 00:00:19 คู่มือผู้ติดเชื้อไวรัสโควิชนทีนที่รักษาหายแล้วกลับบ้านอ่าต้องประสบปัญหาความกังวลใจความเครียดและอาจเกิดการตรีตราจากชุมชนและสังคมครอบครัวไม่แน่ใจในการรับตัวกลับบ้านชุมชนมีความวิตกกังวลและอาจปฏิเสธการให้ผู้ป่วยกลับบ้านเพราะเกรงว่าจะเป็นผู้มาแพร่เชื้อไวรัสเข้า

00:00:19 → 00:00:19 with

00:00:19 → 00:00:20 ในทีมเข้าสู่ชุมชนเพื่อให้ทุกฝ่ายในความรู้ความเข้าใจร่วมกันและได้รับชมสาระความรู้จากแพทย์ผู้เ****วชาญกันดีกว่าครับว่าทุกฝ่ายจะหาทางออกจากความวิตกกังวลใจเหล่านี้ร่วมกันได้อย่างไรบ้างครับส่วนใหญ่ของผู้ป่วยนะครับน่าจะรู้สึกโล่งใจหรือว่าภูมิใจที่สามารถผ่านช่วงเวลาวิกฤตของชีวิตมาได้นะครับบางคนอาจจะรู้สึกเหมือนได้ชีวิตใหม่เลยนะครับซึ่งทำให้มุมมองต่อเรื่องต่างๆของชีวิตเนี่ยเปลี่ยนไปนะครับทำให้รู้สึกว่าสิ่งไหนที่มีค่าในชีวิตอย่างชัดเจนนะครับสิ่งที่คุณสามารถทำได้เพื่อช่วยเหลือสังคมต่อไปก็คือการแชร์ประสบการณ์ส่วนตัวในทางบวกให้ผู้อื่นได้รับรู้นะครับเช่นการดูแลตัวเองขนาดรักษา

00:00:20 → 00:00:37 [เพลง]

00:00:37 → 00:00:48

00:00:48 → 00:01:52 [เพลง]

00:01:52 → 00:01:53 หมอในโรงพยาบาลหรือว่าการอยู่ในสถานที่กักกันแชร์เรื่องความร่วมมือกันระหว่างทีมแพทย์พยาบาลบุคลากรทางการแพทย์และตัวผู้ป่วยเองที่ทำให้สามารถผ่านพ้นความเจ็บป่วยมาได้นะครับหรืออาจจะแชร์เรื่องราวความประทับใจเล็กๆน้อยๆเช่นการให้ความหวังกันให้กำลังใจซึ่งกันและกันระหว่างผู้ป่วยด้วยกันเองหรือระหว่างผู้ป่วยกับทีมผู้รักษาหรือครอบครัวครับผู้ป่วยบางคนนะครับอาจจะรู้สึกผิดโดยเฉพาะอย่างยิ่งหากเป็นการเกิดเชื้อเป็นกลุ่มแล้วตัวเองเนี่ยถ่ายป่วยแต่ว่าเพื่อนที่ติดเชื้อร่วมกันยังไม่หายหรือว่าเสียชีวิตไปหรืออาจจะรู้สึกผิดที่อาจทำให้ผู้อื่นเดือดร้อนนะครับซึ่งความรู้สึกผิดนี้เป็นความรู้สึกที่สามารถเข้าใจได้และเป็นความปกติของมนุษย์เราแต่ข้อเท็จจริงก็คือโรคระบาดในครั้งนี้เนี่ยไม่ใช่ความผิดของใครนะครับไม่มีมนุษย์คนไหนที่มีเจตนาอยากเอาเชื้อมาแพร่คนอื่นสตูลร่วมกันของเราคือเชื้อโควิช

00:01:53 → 00:01:53

00:01:53 → 00:02:24 ไม่ใช่เพื่อนมนุษย์ด้วยกันเองอย่างไรก็ตามครับสิ่งที่จะช่วยลดความรู้สึกผิดได้คือการชั่ว

00:02:24 → 00:02:25 มีคนที่ยังลำบากอยู่การให้กำลังใจซึ่งกันและกันหรือการแบ่งปันประสบการณ์บางอย่างที่ได้เรียนรู้จักความเจ็บป่วยในทั้งนี้คุณอาจจะบริจาคช่วยสมทบทุนกับทางโรงพยาบาลหรือบริจาคช่วยสังคมช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ในทางใดทางหนึ่งหรือถ้าคุณหายดีแล้วคุณสามารถบริจาคเลือดได้ที่ศูนย์บริการโลหิตแห่งชาติสภากาชาดไทยเพื่อนำคุ้มกันในพลาสมาของคุณไปช่วยเหลือผู้ที่ยังเจ็บป่วยจาก

00:02:25 → 00:02:46 Chrome 19

00:02:46 → 00:02:47 ต่อไปครับสำหรับครอบครัวและชุมชนนะครับความรู้สึกแรกที่อาจเกิดขึ้นก็คงเป็นความรู้สึกดีใจที่จะได้คนที่รักกลับคืนมาสู่สังคมและทำประโยชน์ให้กับสังคมต่อไปแต่ความรู้สึกที่อาจเกิดขึ้นได้เพราะคือความวิตกกังวลครับความวิตกกังวลนี้ที่เกิดขึ้นเป็นเนื่องมาจากความกลัวเพราะว่าโรคโควิช

00:02:47 → 00:02:48

00:02:48 → 00:03:00 เป็นโรคที่ระบาดใหม่พวกเรายังรู้จักมันค่อนข้างน้อยความกังวลที่อาจเกิดขึ้นนี้อาจนำไปสู่ความกลัวและทำให้เกิดการตีตราขึ้นในสังคมครับซึ่งในส่วน

00:03:00 → 00:03:47 ขอโทษทีตานี้นั้นอาจส่งผลไม่เพียงแม้แต่คนที่ป่วยเท่านั้นเองแต่ว่าคนที่ยังไม่ป่วยนั้นก็ทำให้รู้สึกกลัวที่จะต้องเปิดเผยข้อมูลความเสี่ยงของตนเองหรือว่ากลัวที่จะต้องเข้าไปปแพทย์ที่โรงพยาบาลเพราะฉะนั้นแล้วอาจจะทำให้เขาเข้าถึงการรักษาช้าลงด้วยครับสำหรับผู้ป่วยที่แพทย์อนุญาตให้กลับจากโรงพยาบาลและกลับไปใช้ชีวิตอยู่ในชุมชนแล้วนะครับแค่ได้ประเมินแล้วว่าผู้ป่วยมีอาการคงที่และมีโอกาสในการแพร่เชื้อให้กับคนอื่นๆอยู่ในระดับที่น้อยมากจนเกือบถึงไม่มีเลยในส่วนนี้นั้นทางโรงพยาบาลยังมีการติดตามอาการของผู้ป่วยและติดตามพฤติกรรมทางสุขภาพของผู้ป่วยอย่างต่อเนื่องเพราะฉะนั้นคนในชุมชนและครอบครัวสามารถวางใจได้และลดความกังวลในส่วนที่กังวลว่าผู้ป่วยอาจจะแพร่เชื้อต่อไปให้กับคนอื่นๆได้อีกครับอย่างไรก็ตามนะครับการที่ผู้ป่วยได้กลับไปใช้ชีวิตอยู่ในชุมชนแล้วทั้งตัวผู้ป่วยเองครอบครัวและ

00:03:47 → 00:04:00 [เพลง]

00:04:00 → 00:04:15 อ.

00:04:15 → 00:04:36 [เพลง]

00:04:36 → 00:04:37 ชุมชนก็ยังจำเป็นที่จะต้องปฏิบัติตัวตามมาตรฐานของทางกระทรวงสาธารณสุขกำหนดในการดูแลสุขภาพและป้องกันโรคของตัวเองอย่างต่อเนื่องยกตัวอย่างเช่นการใส่หน้ากากอนามัยเป็นประจำการล้างมือการป้องกันเอามือมาแตะหน้าหรือว่าการเว้นระยะห่างระหว่างบุคคลเป็นระยะหนึ่งถึงสองเมตรครับในส่วนอื่นๆที่ทุกคนช่วยกันได้ที่จะลดการปีตราของผู้ป่วยเหล่านี้หนึ่งก็คือเราควรร่วมกันเผยแพร่ข้อมูลที่ถูกต้องเกี่ยวข้องกับตัวโรคสร้างความตระหนักแต่ไม่ตลกครับอย่างที่

00:04:37 → 00:04:46

00:04:46 → 00:04:47 การเลือกใช้คำพูดเป็นสิ่งสำคัญครับเราควรใช้คำพูดที่ลดความรุนแรงลดการแตกแยกเช่นเรียกว่าโรคโควิช

00:04:47 → 00:04:47

00:04:47 → 00:04:56 แทนที่จะเรียกว่าไวรัสมรณะหรือไวรัสจีนเป็นต้นครับอย่างที่สามพวกเราทุกคนสามารถให้กำลังใจและให้ความเมตตาแก่ผู้ที่

00:04:56 → 00:05:05 [เพลง]

00:05:41 → 00:05:42 นี้รักษาหายแล้วและกลับมาอยู่ที่บ้านได้เพราะว่าโอกาสและความเมตตาเหล่านี้นั้นเป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้พวกเขากลับมาใช้ชีวิตและสร้างประโยชน์ให้กับสังคมเราต่อไปและสิ่งที่สำคัญก็คือในอนาคตข้างหน้าพวกเราหรือคนที่เรารักนั้นก็อาจจะต้องการโอกาสและความเมตตาเหล่านี้เหมือนกับพวกเขาเช่นกันครับในทางกลับกันระหว่าจะต้องคิดว่าเข้าวันนึงคนคนนั้นเป็นเราเราจะต้องการให้คนอื่นมองเรายังไงบ้างซึ่งหมอเชื่อว่าทุกคนต้องการที่จะได้รับโอกาสนี้ในการกลับเข้าไปใช้ชีวิตในสังคมอย่างปกติเหมือนเดิมครับหากท่านใดมีความเครียดที่เกิดจากประเด็นเรื่องเชื้อโควิช

00:05:42 → 00:05:42

00:05:42 → 00:06:16 ไม่ว่าท่านจะเป็นตัวผู้ป่วยเองเป็นครอบครัวของผู้ป่วยหรือเป็นคนในชุมชนที่ผู้ป่วยอาศัยอยู่ท่านสามารถเข้ามาขอรับบริการคำปรึกษาจากฝ่ายกิตวิทยาศาสตร์โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์สภากาชาดไทยได้หรือท่านสามารถติดต่อได้ตามหลายด้านล่างและขอให้คิดไว้เสมอว่า

00:06:16 → 00:06:17 มีความกลัวทำให้เราระวังแต่ความหวังทำให้เราก้าวต่อไปได้ขอให้ทุกคนเป็นกำลังใจให้ซึ่งกันและกันซึ่งจะทำให้เราสามารถผ่านวิกฤตนี้ไปด้วยกันได้ครับสิ่งสำคัญที่ทำให้เกิดการตั้งแย่และตีตารังเกียจจากชุมชนต่อผู้ติดเชื้อไวรัสเข้า

00:06:17 → 00:06:17 with

00:06:17 → 00:06:42 ในทีมก็คือความกลัวและการขายข้อมูลความรู้ความเข้าใจอย่างถูกต้องว่าหากผู้ป่วยได้รับการรักษาหายแล้วนั่นคือไม่มีเชื้อเหลือในร่างกายมีโอกาสแพร่เชื้อได้น้อยมากและมีวิธีการปฏิบัติตนในการระมัดระวังตนด้วยการปฏิบัติตามมาตรการแยกตัวที่เข้าดิสเพนซิ่งที่จะช่วยป้องกันการแพร่เชื้อระหว่างกันได้หากทุกฝ่ายรับรู้ข้อมูลที่ถูกต้องร่วมกันทำความเข้าใจร่วมกันลดความเข้าใจผิดก็สามารถอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขได้ด้วยความปรารถนาดีจากโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์สภากาชาดไทยปี

00:06:42 → 00:06:50 [เพลง]