00:00:00 → 00:00:03 This Is Thai PBS podcast View the
00:00:03 → 00:00:05 world vi The
00:00:05 → 00:00:08 Voice สวัสดีครับผมวีรพงษ์ทวีศักดิ์
00:00:08 → 00:00:12 ดิฉันสุธิราพรปรีเปรมและนี่คือศัลยกรรม
00:00:12 → 00:00:15 ความสุขรายการที่ฟังแล้วทำให้คุณมีความ
00:00:15 → 00:00:18 สุขมากขึ้นมีความทุกข์น้อย
00:00:18 → 00:00:22 ลงพี่อ้อยครับที่บ้านพี่อ้อยมีตุ่มมั้ยมี
00:00:22 → 00:00:24 ค่ะตุ่มเอาไว้ลองน้ำฝนอะไรอย่างงี้ใช่
00:00:24 → 00:00:27 มั้ยฮะหรือว่าเอาไว้ใส่อะไรครับใส่น้ำใช่
00:00:27 → 00:00:32 ค่ะน้ำฝนใจรองน้ำฝนค่ะโอเป็นแบบคนสโบราณ
00:00:32 → 00:00:35 คนโบราณแผมกำลังจะพูดแต่ไม่กล้าพูดพตาม
00:00:35 → 00:00:38 อายุตามอายุใช่มั้ยแล้วพี่อ้อยเคยกวนน้ำ
00:00:38 → 00:00:41 ในตุ่มมั้ยอืเคยค่ะเคยใช่มเวลาที่เรามี
00:00:41 → 00:00:43 น้ำอยู่ในตุ่มเราลองน้ำไว้แล้วเราไปกวน
00:00:43 → 00:00:46 เนี่ยมันจะเป็นยังไงครับค่ะมันก็ขุ่นคุน
00:00:46 → 00:00:48 ขึ้นมาข้างบนเลยอ๋อที่มันตะกอนมันก็คุนใช
00:00:48 → 00:00:52 ตะกอนค่ะอันนั้นคืออดีตแต่วันนี้ผมจะมา
00:00:52 → 00:00:57 ชวนพี่อ้อยกวนน้ำให้
00:00:57 → 00:00:58 ใส
00:00:58 → 00:01:01 อ่าอ่าเป็นยังไงพี่อ้อยเคยมั้ยคิดว่าจะ
00:01:01 → 00:01:04 ได้มั้ยอ่ะกวนน้ำแต่ว่ากวนแต่ไม่ขุ่นถ้า
00:01:05 → 00:01:09 ให้นึกเร็วๆก็ต้องบอกว่ามันก็มีวิธีการทำ
00:01:09 → 00:01:13 น้ำขุ่นให้ใสถ้าสมมุติเป็นสมัยโบราณเนาะ
00:01:13 → 00:01:18 สมกับวัยนะคะก็คือต้องใช้สารส้มลงไปกวนอ
00:01:19 → 00:01:23 เพื่อให้เพื่อให้สิ่งสกปรกที่แขวนลอยอยู่
00:01:23 → 00:01:26 ในน้ำตกตะกอนลงอ่านี่โอ้โหมีวิทยาศาสตร์
00:01:26 → 00:01:28 มาด้วยใช่มั้ยค่ะเพราะว่าน้ำเนี่ยโดย
00:01:28 → 00:01:31 ธรรมชาตินะพี่ห้อยแมก็ได้อย่างน้ำที่เรา
00:01:31 → 00:01:36 เอ่อจะไว้ในตุ่มหรือว่าน้ำในหม้อในใน
00:01:36 → 00:01:39 เหยือกอะไรก็ตามทีนี่นะมันถึงเวลามันจะมี
00:01:39 → 00:01:43 ตะกอนนะมีค่ะเหมือนเหมือนแทงน้ำที่เรา
00:01:43 → 00:01:47 เปิดน้ำประปาไว้อืๆก็พอนานๆไปมันก็จะมี
00:01:47 → 00:01:51 ตะกอนที่อยู่ก้นใช่ค่ะถึงแม้กระทั่งผมมี
00:01:51 → 00:01:54 ผมเคยไปซื้อคล้ายๆเป็นเป็นจะเรียกว่าอะไร
00:01:54 → 00:01:58 เลยเป็นเป็นไหนะฮะอืของของญี่ปุ่นน่ะ
00:01:58 → 00:02:01 สไตล์แบบญี่ปุ่นน่ะนะฮะไหที่มันใหญ่ๆ
00:02:01 → 00:02:03 หน่อยนะแล้ว
00:02:03 → 00:02:07 ก็มันเป็นคล้ายๆเหมือนเป็นทำมาจากปูนหรือ
00:02:07 → 00:02:10 อะไรแล้วมันก็เคลือบกระเบื้องอ่าผมก็แล้ว
00:02:10 → 00:02:13 มันจะมีก๊อกใช่มั้ยฮะผมก็จะไปเอาน้ำที่
00:02:13 → 00:02:15 ทุกวันนี้เวลาที่เราจะดื่มน้ำเนี่ยเราก็
00:02:15 → 00:02:18 จะมีเครื่องกรองน้ำก่อนนะฮะผมก็กรองขั้น
00:02:18 → 00:02:20 ที่ 1 ก่อนนะกรองน้ำเสร็จแล้วเอาน้ำที่
00:02:20 → 00:02:24 กรองเนี่ยไปต้มอีกเพื่อความปลอดภัยอือหือ
00:02:24 → 00:02:30 แล้วเอาน้ำที่ต้มเนี่ยใส่เข้าไปพักในไห
00:02:30 → 00:02:32 ญี่ปุ่นอันนี้ญี่ปุ่นนี้นะแล้วก็เพื่อ
00:02:32 → 00:02:35 อะไรคะพี่วีก็ถึงเวลาเราดื่มเราก็จะดื่ม
00:02:35 → 00:02:37 น้ำจากไข่นี้ไงเป็นน้ำดื่มเป็นที่เก็บน้ำ
00:02:37 → 00:02:41 ดื่มของผมอ้อเหรอคะออก็คือเพื่อความเพื่อ
00:02:41 → 00:02:46 สุขภาพเลยแหละออค่ะกรองก่อนนะอืเครืองกอง
00:02:46 → 00:02:49 เนี่ยแล้วเอามาต้มอีกตมอืแล้วมาเก็บแล้ว
00:02:49 → 00:02:52 มาเก็บถึงเวลาเราก็จะมาเเปิดดื่มก็มันจะ
00:02:52 → 00:02:55 มีก๊อกอยู่ข้างล่างอ๋อค่ะพี่อ้อลองนึกดู
00:02:56 → 00:02:59 นะขนาดเรากรองแล้วอืแล้วเราก็ต้มแล้วแล้ว
00:02:59 → 00:03:03 อือๆก็ใส่ในไหในในไหเนี่ยจะเรียกว่าเป็น
00:03:03 → 00:03:06 คล้ายๆจะเรียกว่าไหแล้วกันนะนั่นสิเรานึก
00:03:06 → 00:03:11 ภาพไหแบบประมาณความจุก็ประมาณซัก
00:03:11 → 00:03:17 เอ่อน่าจะประมาณซัก 5 567 ลิตรประมาณนี้
00:03:17 → 00:03:20 ค่ะก็ใหญ่พอสมควรนะฮค่ะเนี่ยที่ผมบอกว่า
00:03:20 → 00:03:22 เล่ากระบวนการขั้นตอนกว่าจะเอาน้ำไปใส่ใน
00:03:22 → 00:03:26 ไายเนี่ยไหเนี่ยใช้ไปสักระยะนึงผมก็จะพบ
00:03:26 → 00:03:30 ว่ามันมีตะกอนอืก็ยังสงสัยว่ามันจากไหนอ
00:03:30 → 00:03:33 ก็ไม่รู้อ่ะก็มีตะกอนเนี่ยอนี้พอมีตะกรฝา
00:03:33 → 00:03:36 มิชิดแล้วทุกอย่างเลยขกรองมาแล้วต้มอะไร
00:03:36 → 00:03:39 สุอย่างนะก็ยังมีตะกรเนี่ยค่ะแต่พอเรา
00:03:39 → 00:03:43 เห็นพอเราเห็นมีิตกรปุ๊บเนี่ยนะวิธีก็คือ
00:03:43 → 00:03:46 เราก็ต้องเอาไปล้างนันาทีก็ไปล้างทีค่ะ
00:03:46 → 00:03:48 แต่พอสังเกตว่าเวลาที่ไปล้างเนี่ยเราก็
00:03:49 → 00:03:54 เอาไอ้พวกที่เราตัวขัดตัวขัดเนี่ยเข้าไป
00:03:54 → 00:03:57 ขาดขดๆแล้วโอ้โหพอเรากวนไปมันมีเมือกมี
00:03:57 → 00:04:00 อะไรอีกใช่มั้ยคะออใช่อะไรอย่างเงี้ยเอ
00:04:00 → 00:04:05 ความสกปรกมันขุ่นคักเลยนะฮะค่ะเราก็ล้าง
00:04:05 → 00:04:07 แล้วก็เทจนสะอาดปึ๊บแล้วก็เอามาใส่น้ำ
00:04:07 → 00:04:09 ใหม่แล้วสักระยะนึงก็เลยบอกค่ะเกิดเหมือน
00:04:09 → 00:04:12 เดิมอีกเหมือนเดิมอีกแต่ว่าระยะนึงค่ะ
00:04:12 → 00:04:15 แล้วะทำให้นึกถึงอีกอันนึงซึ่งผมเจอตอน
00:04:15 → 00:04:18 เด็กๆที่บ้านก็จะเป็นแบบคล้ายๆเหมือนกับ
00:04:18 → 00:04:21 เป็นแทงค์น้ำที่เวลาอาบน้ำในห้องน้ำอ่ะ
00:04:21 → 00:04:25 อือก็เปิดลงไปอาบสักระยะนึงปึ๊บมันก็จะมี
00:04:25 → 00:04:29 ตะกอนมีตะไข้เต็มไปหมดเลยค่ะวิธีที่ผมใช้
00:04:29 → 00:04:32 คืออะไรนะพอมันเจอเยอะๆเนี่ยผมก็จะมันแต่
00:04:32 → 00:04:34 มันใหญ่มากตอนที่ผมเป็นเด็กนี่ผมลงไปได้
00:04:34 → 00:04:36 ทั้งตัวเลยนะเออเด็กก็ชอบเล่นน้ำลแงอัน
00:04:37 → 00:04:40 ใหญ่ๆแม่ก็จะบอกว่าเ้าล้างเราจะชอบมากเลย
00:04:40 → 00:04:44 เราจะลงไปทั้งตัวเลยค่ะขาดๆดๆๆๆเสร็จปึ๊บ
00:04:44 → 00:04:48 พอมันขุ่นมากๆเนี่ยพี่อ้อยอือก่อนที่จะเท
00:04:48 → 00:04:53 ทิ้งไปเลยนะค่ะผมชอบกวนมันออกวนกวนๆจน
00:04:53 → 00:04:55 กระทั่งมันหมุนวนๆๆแล้วผมก็นั่งดูมาสัก
00:04:55 → 00:05:00 พักนึงค่ะเราจะพบว่าไอ้การกวนแบบเนี้ยค่ะ
00:05:00 → 00:05:04 พอมันวนๆๆน่ะมันจะแยกป่ะคะตะกอนมันจะลงไป
00:05:04 → 00:05:06 ตกอยู่ข้างล่างข้างล่างแล้วน้ำข้างบนน่ะ
00:05:06 → 00:05:10 จะใสจะใสอืเออค่ะอันนี้โดยไม่ต้องใช้ที่
00:05:10 → 00:05:13 พี่อ้อยบอกว่า 3 เครื่องมือเลยไม่ต้องใช้
00:05:13 → 00:05:16 เครื่องมือเลยกวนกวนๆพอมันหมุนวนหมุวน
00:05:16 → 00:05:21 ปึ๊บอือแต่เราต้องใจเย็นๆรออือฮึสักแป๊บ
00:05:21 → 00:05:25 นึงพอว่าหมุนน้ำมันหมุนช้าลงช้าลงช้าลง
00:05:25 → 00:05:28 ตะกอนมันจะค่อยๆลงไปรวมตัวอยู่ข้างล่าง
00:05:28 → 00:05:32 ค่ะผมก็จะเอาใส่ยาอ่ะดูดตะกอนออกมาอืแล้ว
00:05:32 → 00:05:37 เฉพาะตะกอนออกมาทำแบบนี้เพื่ออะไรครับถ้า
00:05:37 → 00:05:40 ตอนที่มันขุ่นไปหมดนี่นะค่ะแล้วเราก็
00:05:40 → 00:05:42 ต้องการให้มันใส่เร็วๆจะได้เติมน้ำใหม่
00:05:42 → 00:05:45 เข้าไปนะเราก็ต้องเทพวกนั้นทิ้งหมดก็เสีย
00:05:45 → 00:05:48 น้ำส่วนดีไปด้วยเสียน้ำเสียดายน้ำส่วนดี
00:05:48 → 00:05:51 ค่ะค่ะก็เลยใช้วิธีเนี้ยพอมันไปรวมอยู่
00:05:51 → 00:05:54 ข้างล่างเราก็เอาใส่ยางดูดค่อยๆดูดออกมาอ
00:05:54 → 00:06:00 อือเราเก็บน้ำส่วนดีได้เยอะมากอืก็เลยนึก
00:06:00 → 00:06:03 ถึงตอนเนี้ยว่าไอ้ขั้นตอนในการกวนน้ำให้
00:06:03 → 00:06:07 ใสมีหลายวิธีค่ะค่ะของพี่อ้อยนี่คือใช้
00:06:07 → 00:06:13 สารส้มเลยเออสมวัยก็ก็เป็นวิธีนึงใช่มั้ย
00:06:13 → 00:06:16 แล้วมันเร็วมากเร็วมากแต่ของผมเนี่ยอีก
00:06:16 → 00:06:20 อันนึงคือไม่ใช้สารสารส้มอืแต่ที่เล่ามา
00:06:20 → 00:06:22 ซะยืดยาวเนี่ยเพื่ออยากพอทำกระบวนการ
00:06:22 → 00:06:24 เหล่านี้เสร็จแล้วมันเกิดคำถามครับพี่
00:06:24 → 00:06:29 อ้อยอ๋อค่ะว่าน้ำที่มันขุ่นน่ะอืทำให้มัน
00:06:30 → 00:06:34 ใสเนี่ยมันมีตั้งหลายวิธีอืคือการกวนน้ำ
00:06:34 → 00:06:38 เราก็คิดว่ากวนแล้วมันขุ่นค่ะแต่ว่าการ
00:06:38 → 00:06:40 กวนน้ำให้ใสมีตอนนี้ที่ครบ 2 วิธีแล้ว
00:06:40 → 00:06:44 เนี่ยออ้อค่ะใช่มั้ยฮะใช้สารส้มกับใช้
00:06:44 → 00:06:49 เวลาแล้วก็รอคอยแล้วก็ดูดตะกอนออกค่ะแต่
00:06:49 → 00:06:52 ไม่สำคัญเท่ากับคำถามต่อมาครับพี่อ้อยอื
00:06:53 → 00:06:56 ว่าน้ำที่มันขุ่นมัวกลัวแล้วขุ่นมัวเนี่ย
00:06:56 → 00:07:00 อทำให้ใายมีวิธีแต่คำถามคือคือแล้วอารมณ์
00:07:00 → 00:07:04 อ่ะพี่หอยอือารมณ์เวลาที่อารมณ์เราขุ่น
00:07:04 → 00:07:05 มัว
00:07:05 → 00:07:09 อือถ้ามีคนมากลวนนี่ขุ่นหนักกว่าเดิมมยก็
00:07:09 → 00:07:15 อยู่ที่ว่าวิธีกวนนี่ไงเวลาที่เราคนกำลัง
00:07:15 → 00:07:17 ขุ่นมัวนะพี่อ้อยสมมุติคนกำลังโกรธนะพูด
00:07:17 → 00:07:20 ง่ายๆพี่อ้อยเคยเจอสถานการณ์มั้ยว่าคน
00:07:20 → 00:07:23 กำลังโกรธนะค่ะแล้วมีคนมาพูดอะไรบางอย่าง
00:07:23 → 00:07:27 นะค่ะโอ้โหไฟลุกท่วมกว่าเดิมอีกค่ะใช่ป่ะ
00:07:27 → 00:07:31 ค่ะอันนี้คือการกลัวอารมณ์ให้ขุ่นหนัก
00:07:31 → 00:07:35 ขึ้นไปอีกหนักใช่คำถามคือถ้าเรามีวิธีใน
00:07:35 → 00:07:40 การกวนน้ำให้ใสอืแล้วพี่อ้อยมีวิธีในการ
00:07:40 → 00:07:44 กวนอารมณ์ให้ใสมั้ยมีค่ะเออจริงใชป่ะจริง
00:07:44 → 00:07:49 ค่ะมีสันส้มเหรอฮะมีสันส้มค่ะเฮ้ยมันคือ
00:07:49 → 00:07:51 อะไร่ะพี่อ้อย
00:07:51 → 00:07:56 เอ่อคือวิธีการกวนน้ำให้ขุ่นเนี่ยฮะใครก็
00:07:56 → 00:08:00 ทำได้ออทำได้หมดเพราะว่ามันจะใช้อารมณ์นะ
00:08:00 → 00:08:04 คะโต้ตอบกลับไปอแต่ว่าวิธีกวนน้ำให้ใส่
00:08:04 → 00:08:07 หรือกวนอารมณ์ให้ใส่ขึ้นเนี่ยอืออันเนี้ย
00:08:07 → 00:08:11 เป็นเรื่องที่ต้องฝึกต้องเรียนรู้อ้าอ่า
00:08:11 → 00:08:16 ค่ะก็เอ่อลองจะลองเล่าเรื่องนึงอ่าให้ฟัง
00:08:16 → 00:08:22 นะคะว่าแล้วเดี๋ยวเอ่อฝากพี่วีถอดเอ่อถอด
00:08:22 → 00:08:24 รหัสถอดรหัสให้นิดนึงสกัดเอาสันส้มออกมา
00:08:25 → 00:08:27 จากเรื่องเล่านี้อ่าสสันส้มนี้คืออะไรดี
00:08:27 → 00:08:31 มั้ยคะค่ะก็เป็นเรื่องราวของเ่าครอบครัว
00:08:31 → 00:08:35 นึงค่ะก็เป็นหนูน้อยผู้ชาย 10 ขวบค่ะอื
00:08:35 → 00:08:39 เอ่อไปงานเดินวิ่งของโรงเรียนฮะนะคะหลัง
00:08:39 → 00:08:40 ที่
00:08:40 → 00:08:44 เอ่อวิ่งเสร็จเนี่ยก็จะมีการจับรางวัลค่ะ
00:08:44 → 00:08:47 อือ่าวิ่งก็เหนื่อยเหนื่อยแล้วอ่ะแล้วก็
00:08:47 → 00:08:51 ร้อนด้วยนะคะต้องมารออยู่ท่ามกลางความ
00:08:51 → 00:08:56 ร้อนนะคะเพื่อตากแดดรออืจับรางวัลจับ
00:08:56 → 00:08:59 รางวัลอีกอ่าปรากฏว่าครอบครัวนี้ไปกันกัน
00:08:59 → 00:09:03 หลายคนก็สุดท้ายก็เหลือคุณแม่กับลูกชาย
00:09:03 → 00:09:07 ลูกชายยืนยันว่าอยากจะรอเพื่อจับรางวัล
00:09:07 → 00:09:11 เพราะว่ามันมีสลากของน้องสาวที่กลับไปะออ
00:09:11 → 00:09:15 นะคะไปไปใส่ไว้อืไปใส่ไว้ก็รอนานมากเลย
00:09:16 → 00:09:18 ระหว่างนั้นเนี่ยคุณแม่ก็รู้สึกเริ่ม
00:09:18 → 00:09:21 หงุดหงิดละอืขุ่นละขุ่นเอขุ่นเริ่มขุ่นละ
00:09:21 → 00:09:25 บอกว่าโหร้อนก็ร้อนแล้วสุดท้ายก็คือแบต
00:09:25 → 00:09:29 มือถือหมดอือ่าเหมือนกับเอ่อคือคือคนสนี้
00:09:29 → 00:09:31 ก็จะติดมือถือนิดนึงนะมันมันเหมือนแบบ
00:09:31 → 00:09:35 เวลานั้นน่ะมันไม่รู้จะทำอะไรนะคะก็ต้อง
00:09:35 → 00:09:40 ต้องยืนด้วยอือนะคะเอ่อสิ่งที่คุณแม่เห็น
00:09:40 → 00:09:45 คือลูกชายใจจดใจจ่อมากในการรอฮะคุณแม่ก็
00:09:45 → 00:09:49 เลยแอบอือตั้งคำถามกับตัวเองค่ะออๆคุณแม่
00:09:49 → 00:09:51 คิดว่า
00:09:51 → 00:09:55 เอ๊ะควรบังคับลูกกลับเลยมั้ยอืมันไม่ไว
00:09:55 → 00:09:59 แล้วอ่ะอือๆนะคะแล้วก็เลยบอกว่าก็เลยถาม
00:09:59 → 00:10:03 ตัวเองว่าตกลงเราอยากกลับเนี่ยเพราะไม่
00:10:03 → 00:10:07 เชื่อว่าลูกจะได้รางวัลใช่มยอือ่าแล้วก็
00:10:07 → 00:10:11 ตอบเองค่ะบอกว่าที่ลูกรอเนี่ยเพราะเขา
00:10:11 → 00:10:16 เชื่อว่าเขาจะได้ไงอืเออเพราะฉะนั้นเฮ้ย
00:10:16 → 00:10:20 ไม่ไปขัดลูกดีกว่านะอือๆๆๆอ่าก็เลยยอมอด
00:10:20 → 00:10:24 ทนรอไปคราวนี้จับมาก็ไม่ได้จับก็ไม่ได้
00:10:24 → 00:10:29 ถึงรางวัลสุดท้ายเออจับขึ้นมาปึ้งไม่ใช่
00:10:29 → 00:10:33 ชื่อลูกอ๋อโอยเา้าก็ประกาศชื่อใช่มั้ยคะ
00:10:33 → 00:10:37 ฮะๆไม่ใช่แต่ปรากฏว่าคนที่ได้ชื่อจับขึ้น
00:10:38 → 00:10:43 มาเนี่ยไม่อยู่ละอ๋อก็เลยฟาวไปฟาไปเออ
00:10:43 → 00:10:47 ชื่อที่ 2 ไม่อยู่อีกเออพอชื่อที่ 3 เท่า
00:10:47 → 00:10:52 นั้นน่ะเออเป็นชื่อลูกสาวค่ะโอ้โหเออแบบ
00:10:52 → 00:10:55 โอเราลุ้นไปกับเาด้วยเลยพอประกาศชื่อเป็น
00:10:55 → 00:11:00 เด็กหญิงขึ้นมานะคะหูยพี่ชายอ่ะที่รออยู่
00:11:00 → 00:11:04 วิ่งถือสลากขึ้นไปหาครูบอกว่าน้องสาวผม
00:11:04 → 00:11:07 ครับน้องสาวผมครับโอ้โหดีใจแม่นี่แทบ
00:11:07 → 00:11:11 กระโดดเลยนะคะแล้วพี่วีรู้มั้ยคะได้
00:11:11 → 00:11:13 รางวัลอะไรรางวัลคืออะไรฮะได้รางวัลที่
00:11:13 → 00:11:19 ใหญ่ที่สุดในงานคือทีวี 55 นิ้วโโอ้โหแบบ
00:11:19 → 00:11:23 ว่าคุณแม่อ้าปากควาค้างเลยเออๆวิ่งไปก่อน
00:11:23 → 00:11:26 ลูกด้วยความแบบดีใจมากๆแล้วลูกก็พูดว่า
00:11:26 → 00:11:30 หม่ามี้ดีใจมั้ยอ่ะบอกแล้วไงต้องอดทนรอ
00:11:30 → 00:11:34 ถึงจะได้เออโอ้โหตอนนี้คุณแม่บอกว่ายอมใจ
00:11:34 → 00:11:40 อืเพราะว่าคือยอมใจว่าอะไรว่าเอ่อลูกอ่ะ
00:11:40 → 00:11:45 มีใจที่เปิดกว้างมองโลกในแง่ดีมากเลยแต่
00:11:45 → 00:11:48 ตัวเองอ่ะความเชื่อเดิมของคุณแม่ว่าคนเรา
00:11:48 → 00:11:53 จะได้อะไรต้องทำงานแล้วก็พากเพียรอุตสาหะ
00:11:53 → 00:11:57 ถึงจะได้อแต่ลูกเชื่อว่าฉันสมควรที่จะได้
00:11:57 → 00:12:03 รับอืและลูกก็อดทนรอและก็ได้รับพี่วีว่า
00:12:03 → 00:12:07 รหัสมันคืออะไรคะโอ้โหพี่อ้อยรู้มั้ยว่า
00:12:07 → 00:12:09 พอฟังถึงตอนนี้เนี่ยผมมีความรู้สึกว่า
00:12:09 → 00:12:13 รหัสเนี่ยนะคือสารส้มสารส้มอันนี้คือสาร
00:12:13 → 00:12:17 ส้มเนี่ยใช่ค่ะคือรหัสเดียวกันกับที่ที่
00:12:17 → 00:12:20 ผมใช้ตอนผมเป็นเด็กเลยอืคือผมไม่ได้ใช้
00:12:20 → 00:12:25 สารส้มเป็นก้อนๆค่ะผมกวนน้ำแล้วผมเสียดาย
00:12:25 → 00:12:30 น้ำค่ะผมก็เลยกวนแล้วรอแล้วรอค่ะคือการอด
00:12:30 → 00:12:35 ทนแล้วก็รอคอยค่ะผมคิดว่าเคล็ดลับมันอยู่
00:12:35 → 00:12:38 ตรงนี้เลยนะแล้วอันเนี้ยกลายเป็นว่าเด็ก
00:12:38 → 00:12:42 อ่ะเป็นคนความอดทนรอคอยของของลูกอ่ะของ
00:12:42 → 00:12:45 ลูกชายเนี่ยก็คือคือสารส้มอ่ะใช่ที่ช่วย
00:12:45 → 00:12:48 แล้วก็พอมันตกตะกอนปุ๊บเนี่ยในที่สุดก็
00:12:48 → 00:12:52 ได้รางวัลใช่อือแต่ก่อนที่ต่อนก่อนที่จะ
00:12:52 → 00:12:57 มาถึงความอดทนรอคอยได้เนี่ยฮะคุณแม่มีคำ
00:12:57 → 00:13:02 ถามตัวเองเใช่ๆไม่งั้นบังคับลูกกลับละใช่
00:13:02 → 00:13:03 อันนี้เป็นอีกประเด็นนึงที่ผมมีความรู้
00:13:03 → 00:13:07 สึกว่านอกเหนือจากลูกนะค่ะที่เค้า
00:13:07 → 00:13:12 มีการรอคอยมีความอดทนรอคอยเนี่ยค่ะคุณแม่
00:13:12 → 00:13:17 เนี่ยคือเค้ามีการสังเกตค่ะสังเกตอารมณ์
00:13:17 → 00:13:21 ความรู้สึกของตัวเองใช่แล้วก็เาไม่ไหลไป
00:13:21 → 00:13:24 ตามอารมณ์ความรู้สึกของตัวเองค่ะไม่เอไม่
00:13:24 → 00:13:27 ไหลไปตามเหตุปัจจัยของตัวเองที่ที่เผชิญ
00:13:27 → 00:13:32 ตรงหน้าซึ่งถามว่ามันอมันมันจริงจังมั้ย
00:13:32 → 00:13:35 มันซีเรียสมั้ยก็ซีเรียสนะเพราะว่าคนสมัย
00:13:35 → 00:13:38 นี้ถ้าเกิดว่าโทรศัพท์แบตมือถือหมดเนี่ย
00:13:38 → 00:13:41 อือมันจะทำให้พาไปสู่ความยุ่งยากต่างๆใน
00:13:41 → 00:13:43 ชีวิตอีกเยอะนะครับไม่ใช่แค่ว่าถ้ามีแบต
00:13:43 → 00:13:46 มือถือระหว่างนั้นรอก็เล่นเกมไปนู่นอัน
00:13:46 → 00:13:50 อันนั้นก็พอทำเนาเป็นตัวช่วยค่ะแต่สำคัญ
00:13:50 → 00:13:53 กว่าเรื่องเหล่านั้นก็คือติดต่อใครก็ไม่
00:13:53 → 00:13:57 ได้ใช่โทรศัพท์รถจะมารับรับตรงไหนสมมุติ
00:13:57 → 00:14:00 นะหรือว่าก็กังวลไปอีกโอ้โหอันนี้เป็น
00:14:00 → 00:14:02 เรื่องที่นั่นกว่านั้นอีกเยอะแล้วก็คค่ะ
00:14:02 → 00:14:08 แต่คุณแม่เค้าสังเกตแล้วเรู้จักที่จะ
00:14:08 → 00:14:09 สำรวจก่อน
00:14:09 → 00:14:14 อืแล้วก็ถามคำถามตัวเองว่าค่ะอันนี้คือ
00:14:14 → 00:14:16 อันนี้คืออะไรอันนี้คืออะไรวิเคราะห์แยก
00:14:16 → 00:14:21 แยะใช่ในที่สุดแล้วก็ประมวลผลเสร็จปึ๊บ
00:14:21 → 00:14:25 เลือกอืโอ้โหอันนี้ก็ดีมากเลยค่ะนะฮะใน
00:14:25 → 00:14:29 ส่วนของคุณแม่ค่ะซึ่งเพราะฉะนั้นการตั้ง
00:14:29 → 00:14:32 คำถามกับตัวเองเนี่ยมันก็เลยทำให้ตัวเอง
00:14:32 → 00:14:35 เนี่ยได้ฉุกคิดอือแล้วก็ไม่ทำอะไรบาง
00:14:35 → 00:14:41 อย่างอที่ที่มันอ่าจะปิดกั้นอ่าใช่นะคะ
00:14:41 → 00:14:45 หรือว่าทำให้ตัวเองตอบสนองอารมณ์ที่ขุ่น
00:14:45 → 00:14:48 มัวนั้นให้หนักขึ้นไปอีกให้หนักขึ้นไปอีก
00:14:48 → 00:14:52 อืค่ะคือถ้าบังคับลูกกลับบ้านก็คือลูกก็
00:14:52 → 00:14:56 คงต้องกลับแหละแต่ว่าลูกก็จะขุ่นมัวในใจ
00:14:56 → 00:14:59 ต่อไปอีกว่าเอ้ยเหวังว่าเจะได้อะไรอย่าง
00:15:00 → 00:15:02 เงี้ยค่ะเพราะฉะนั้นถ้าสมมุติว่าเมารู้ที
00:15:02 → 00:15:05 หลังว่าเอ้ยเบอร์ 1 กลับไปแล้วเบอร์ 2
00:15:05 → 00:15:08 กลับไปแล้วเบอร์ 3 ชื่อลูกสาวแต่กลับไป
00:15:08 → 00:15:12 แล้วโอ้โหมันจะเป็นยังไงค่ะโอ้โหอันนั้น
00:15:12 → 00:15:14 จะหนักเลยใช่มั้ยหนักเลยค่ะเพราะฉะนั้น
00:15:14 → 00:15:17 เนี่ยกรณีนี้นะครับคุณผู้ฟังสาเหตุที่ทำ
00:15:17 → 00:15:21 ให้สถานการณ์ที่มันขุ่นมัวเนี่ยมันถูกกวน
00:15:21 → 00:15:24 ให้ใสด้วยด้วยความที่มีสติยังคิดแล้วก็
00:15:24 → 00:15:27 ถามคำถามถามคำถามในส่วนของคุณแม่นะค่ะใน
00:15:27 → 00:15:33 ส่วนของคุณลูกลูกเนี่ยก็คือเคมีความหวัง
00:15:33 → 00:15:37 ใช่และเขาก็อดทนรอคอยใช่ถึงแม้ว่าจะร้อน
00:15:37 → 00:15:40 ใช่นะแต่กรณีนี้เนี่ยน่าสนใจอีกอันนึง
00:15:40 → 00:15:43 ครับพี่อ้อยค่ะระหว่างที่ผมฟังไปด้วยนี่
00:15:43 → 00:15:48 ผมก็แอบเป็นห่วงนิดนึงนะอืสมมุตินะพี่อ้ย
00:15:48 → 00:15:51 ค่ะสมมุติว่าในที่สุดเราไม่ได้รางวัลนะ
00:15:51 → 00:15:55 ค่ะออจะเกิดอะไรขึ้นต่อเอออ่าค่ะมันจะทำ
00:15:55 → 00:15:57 ให้สถานการณ์ขุ่นมัวที่ขุ่นมัวขุ่นมัว
00:15:57 → 00:16:00 หนักขึ้มาอกหรือเปล่าเปล่าค่ะซึ่ง
00:16:00 → 00:16:05 ออต้องบอกว่ากรณีนี้เนี่ยต้องบอกว่าโชคดี
00:16:05 → 00:16:09 อืแต่สมมุติสมมติอ่ะผมก็ลองท้าทายดูนะค่ะ
00:16:09 → 00:16:14 สมมุติว่าเกิดไม่เป็นเช่นนั้นค่ะรอแล้วก็
00:16:14 → 00:16:18 ร้อนแล้วก็แบดหมดแล้วลูกก็รอด้วยความหวัง
00:16:18 → 00:16:23 แล้วก็อดทนรอแล้วก็ร้อนในที่สุดไม่ได้ไม่
00:16:23 → 00:16:27 ได้ไม่ได้นี่จะเป็นยังไงฮะจริงๆเมื่อ
00:16:27 → 00:16:31 เมื่อเราได้ได้ทำอ่าดีที่สุดแล้วอ่ะอืนะ
00:16:31 → 00:16:36 คะเราได้เอ่อมีการทัดทานตัวเองอือให้ไม่
00:16:36 → 00:16:41 ทำตามอารมณ์อืแล้วก็ให้โอกาสลูกในการที่
00:16:41 → 00:16:45 สานต่อความฝันความหวังของเคอแต่เมื่อถึง
00:16:45 → 00:16:49 จุดสุดท้ายละอือถ้ามันไม่ได้จริงๆจุดนั้น
00:16:49 → 00:16:54 น่ะต้องถามคำถามอื่นอ้านะคะเพิ่มเติม
00:16:54 → 00:16:58 เพื่อให้เพื่อให้ตอบโจทย์ให้ตัวเองยอมรับ
00:16:58 → 00:17:01 ใช่ค่ะซึ่งผมมีความเชื่อมั่นเลยว่าเมื่อ
00:17:01 → 00:17:03 ตะกี้นี้แอบเป็นห่วงนะแต่ผมมีความเชื่อ
00:17:03 → 00:17:06 มั่นอย่างนึงครับพี่อ้อยว่าค่ะคุณแม่ที่
00:17:06 → 00:17:13 ในสภาวะแรกอือฮึเค้าสามารถเผชิญกับความ
00:17:13 → 00:17:16 ด่านของความขุ่นมัวด่านที่ 1 อืด้วยการ
00:17:16 → 00:17:20 ตั้งคำถามกับตัวเองค่ะผมก็มีความเชื่อ
00:17:20 → 00:17:23 มั่นว่าคุณแม่ที่มีคุณลักษณะแบบนี้เนี่ย
00:17:23 → 00:17:28 ค่ะเวลาที่ในที่สุดแล้วพอรอแล้วเนี่ยแล้ว
00:17:28 → 00:17:33 ลูกอ่ะก็ต้องมาเจอกับความขุ่นมัวของค่ะอด
00:17:33 → 00:17:35 ทนร้อด้วยความหวังแล้วในที่สุดไม่ได้อัน
00:17:35 → 00:17:37 นี้ก็ขุ่นมัวแน่นอนผมมีความเชื่อมั่นเลย
00:17:37 → 00:17:40 ว่าค่ะคุณแม่ที่มีคุณลักษณะแบบนี้เนี่ย
00:17:40 → 00:17:45 อือเค้าจะมีทักษะในการตั้งคำถามกับลูกใช่
00:17:45 → 00:17:49 เพื่อทำให้ลูกเนี่ยจะลดความคุณมัวลงไปขุ
00:17:49 → 00:17:52 ัวใช่ค่ะหรือทำให้สถานการณ์ที่มันดูไม่
00:17:52 → 00:17:56 น่าจะดีเนี่ยมันจะดีขึ้นดีขึ้นใช่และทำ
00:17:56 → 00:17:57 ให้ผมนึกถึงประสบการณ์ของตัวเองเลยครับ
00:17:57 → 00:18:01 พี่อ้อยค่ะเพิ่งผ่านมา 2 วันนี้นี่เองเลย
00:18:01 → 00:18:05 อืผมไปบรรยายในโรงเรียนฮะในโรงเรียนมัธยม
00:18:05 → 00:18:08 แล้วเป็นการบรรยายที่ต้องบอกว่าหนักหน่วง
00:18:08 → 00:18:12 มากอืผมบรรยาย 3 วันเต็มในแต่ละวันเนี่ย
00:18:12 → 00:18:15 ก็จะมีน้องๆนักเรียนมาเรียนมาเข้ารับการ
00:18:15 → 00:18:21 อรมจากผมเนี่ยวันละประมาณ 500 ฮะอืวันสุด
00:18:21 → 00:18:25 ท้ายนี่หนักสุดเลยครับ 600 แล้วเป็นเด็ก
00:18:25 → 00:18:27 เป็นเด็กเล็กค่อนข้างเล็กก็คือมัธยม 1
00:18:27 → 00:18:32 กับ 2 ก็ยังถือว่าเป็นเด็กพอสมควรเหตุ
00:18:32 → 00:18:34 การณ์ที่ผมเจอก็
00:18:34 → 00:18:38 คือระหว่างที่กำลังพักเบรคเนี่ยครับพี่
00:18:38 → 00:18:42 อ้อยก็มีผมกำลังนั่งพักเบรคอยู่ก็มีเด็ก
00:18:42 → 00:18:45 นักเรียนคนนึงเดินมาหาผมแล้วก็ยื่นกระดาษ
00:18:45 → 00:18:50 ไมให้ผมอือแล้วบอกผมว่าอาจารย์หนูมาขอ
00:18:50 → 00:18:55 ไลเซ็นอือขอไลเซ็นได้มั้ยผมก็เออขอไลเซ็น
00:18:55 → 00:18:58 ไปทำไมลอเนี่ยผมก็เซ็นให้นะก็เซ็นให้เค้า
00:18:58 → 00:19:02 พอมีคนแรกมาครับคนที่ 2 เตามมาอืก็เซ็น
00:19:02 → 00:19:06 อีกผมก็อ้าเซ็นคนที่ 3 4 ตามมาผมเซ็นไป
00:19:06 → 00:19:09 เรื่อยๆเนี่ยพอสักแพบนึงผมเงยหน้ามาหูมา
00:19:09 → 00:19:13 เข้าแถวยาวไปจนถึงท้ายห้องเป็นกิโลเลยโ
00:19:13 → 00:19:15 เอายไงล่ะทีนี้ก็ต้องเซ็นไม่ต้องสอนแล้ว
00:19:15 → 00:19:19 เออก็มันเป็นช่วงเวลาพักเบรกแล้วก็เซ็นไป
00:19:19 → 00:19:21 เรื่อยๆแล้วมีแล้วมีซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆนะ
00:19:21 → 00:19:24 ครับพี่อ้อยอืค่ะบางคนให้เซ็นอะไรรู้มั้ย
00:19:24 → 00:19:28 ครับให้เราเซ็นชื่อในเคสโทรศัพท์มือถืออื
00:19:28 → 00:19:31 แล้วก็มีให้เซ็นในบัตรประจำตัวของนัก
00:19:31 → 00:19:34 เรียนเองค่ะโอ้ผมเริ่มมีความรู้สึกว่า
00:19:34 → 00:19:37 อุ๊ยเดี๋ยวนะน้องๆเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า
00:19:37 → 00:19:40 อเราไม่ได้เป็นศิลปินไม่ได้เป็นเซเลบไม่
00:19:40 → 00:19:43 ได้เป็นคนดังกันแต่ในความรู้สึกเน่าจะใช่
00:19:43 → 00:19:46 นะอาจจะนะแต่เราก็แบบเอ๊ะแล้วผมก็ถามตัว
00:19:46 → 00:19:50 เองว่าตอนนี้เนี่ยในใจผมอ่ะเริ่มมีความ
00:19:50 → 00:19:52 รู้สึกไม่ได้ขุ่นมัวนะแต่เริ่มสับสนนิด
00:19:52 → 00:19:57 หน่อยว่าค่ะเด็กเนี่ยเขาคให้คุณค่ากับ
00:19:57 → 00:20:00 สิ่งเหล่านี้อืกับลายเซ็นเนี่ยอืแล้วเรา
00:20:01 → 00:20:05 จะทำยังไงอืเราแต่เราก็ต้องเซ็นนะค่ะเซ็น
00:20:05 → 00:20:07 ไปแล้วเสร็จแล้วในระหว่างที่เซ็นนี้ก็มี
00:20:07 → 00:20:10 บางคนนะพี่อ้อยนอกจากจะให้เซ็นชื่อแล้ว
00:20:10 → 00:20:14 เนี่ยมาขอเซลฟี่ด้วยอผมก็เกิดคำถามหนัก
00:20:14 → 00:20:18 ขึ้นไปอีกค่ะว่าลายเซ็นกับการที่เซลฟี่
00:20:18 → 00:20:20 กับเราเนี่ยมันมันเป็นสิ่งที่มีคุณค่า
00:20:20 → 00:20:24 มั้ยออืจริงๆแล้วตอนนี้เริ่มเป็นห่วงเด็ก
00:20:24 → 00:20:28 ว่าเด็กเขาจะเข้าใจระหว่างคำว่าคุณค่าแท้
00:20:28 → 00:20:31 กับคุณค่าเทียมมั้ยอืแล้วในในสังคม
00:20:31 → 00:20:34 ปัจจุบันเนี้ยเค้าต้องเจอแบบนี้เยอะอเขาค
00:20:34 → 00:20:38 จะแยกแยะออกมั้ยระหว่างอะไรที่มีคุณค่า
00:20:38 → 00:20:41 แท้กับคุณค่าเทียมอค่ะผมคิดว่ามันไม่ถึง
00:20:41 → 00:20:44 กับเป็นเรื่องของความขุ่นมัวในอารมณ์นะ
00:20:44 → 00:20:47 ค่ะแต่มันเป็นเรื่องของความไม่ชัดเจนใน
00:20:47 → 00:20:51 ชีวิตปัจจุบันเนี้ยอืแล้วมันมันจะพาไปสู่
00:20:51 → 00:20:55 ความคุณมัวได้เลยแหละใช่ใช่มั้ยผมก็เลย
00:20:55 → 00:20:58 เกิดคำถามคเว่าทำยังไงดีอือคือเ้ามาก็ก็
00:20:58 → 00:21:01 ต้องเซ็นน่ะค่ะเซ็นๆไปแต่แล้วพอหลังจาก
00:21:01 → 00:21:06 เซ็นจนจบปึ๊บเวลาเบรคพักหมดค่ะต้องอบรม
00:21:06 → 00:21:10 ต่ออืผมก็เริ่มการอบรมด้วยกันตั้งคำถาม
00:21:10 → 00:21:15 เลยครับพี่อ้อยอืค่ะผมถามบอกว่าน้องๆครับ
00:21:15 → 00:21:19 เมื่อตะกี้เมาขอลายเซ็นเนี่ยผมขอถามหน่อย
00:21:19 → 00:21:22 ผม่ะไม่ใช่เป็นศิลปินนะคุณจะเอลายเซ็นผม
00:21:22 → 00:21:25 ไม่ทำอะไรค่ะมีเด็กคนนึงเตอบมาน่ารักมาก
00:21:25 → 00:21:27 เค้าบอกว่าอะไรู้มั้ยครับพี่อ้อยเบอกว่า
00:21:27 → 00:21:30 หนูจะไป
00:21:30 → 00:21:35 บูชาผมบอกน่ารักเดี๋ยวๆๆมันไปบูชาได้เหรอ
00:21:35 → 00:21:37 ผมก็เลยตั้งคำถามกับเด็กว่าน้องๆครับ
00:21:37 → 00:21:40 เมื่อตะกี้นี้เนี่ยผมตั้งคำถามมี 3 อย่าง
00:21:40 → 00:21:45 ให้เลือกอย่างที่ 1 ก็คือลายเซ็นผมค่ะ
00:21:45 → 00:21:49 อย่างที่ 2 ก็คือรูปที่เรามาเซลฟี่คู่กัน
00:21:49 → 00:21:53 อือค่ะกับข้อ 3 ก็คือแง่คิดมุมมองที่ผม
00:21:53 → 00:21:57 แบ่งปันตลอดทั้งวันเนี่ยยค่ะผมถามน้องๆ
00:21:57 → 00:22:01 ว่าน้องๆคิดว่าใน 3 สิ่งนี้ลายเซ็นรูป
00:22:01 → 00:22:05 เซลฟี่กับแง่คิดมุมมองที่ผมแบ่งปัน 3
00:22:05 → 00:22:10 อย่างนี้อะไรคือสิ่งที่มีคุณค่าที่สุดอือ
00:22:10 → 00:22:13 ฮึผมตั้งคำถามกับเด็กเลยค่ะแล้วเด็กเาก็
00:22:13 → 00:22:16 ตอบบอกว่าข้อ
00:22:16 → 00:22:19 3 ก็คือแง่คิดมุมมองที่อาจารย์แบ่งปันมี
00:22:19 → 00:22:24 คุณค่าที่สุดผมบอกดีมากค่ะทำให้เรากลับมา
00:22:24 → 00:22:28 ชื่นใจนะค่ะแต่ที่ที่ผมนึกถึงสิ่งนี้
00:22:28 → 00:22:31 เพราะอะไรผมมีความรู้สึกว่าในสภาวะที่เรา
00:22:31 → 00:22:35 ไม่ชัดเจนเพราะเพราะหมอกหนาความขุ่นมัว
00:22:35 → 00:22:38 อะไรต่างๆเรานอือค่ะคำถามที่เราตั้งเนี่ย
00:22:38 → 00:22:41 มันจะทำให้เรากลับมามองเห็นทุกอย่างแบบมี
00:22:41 → 00:22:44 วิสัยทัศน์ชัดเจนค่ะมองเห็นชัดเจนเหมือน
00:22:44 → 00:22:46 กับน้ำที่มันขุ่นมัวก็กลายเป็นน้ำที่มัน
00:22:46 → 00:22:50 ตกตะกอนแล้วก็ใสให้เขาให้เขารู้จักแยกแยะ
00:22:50 → 00:22:55 อืนะฮะอันนี้คำถามที่พี่วีถามเด็กเนี่ยอื
00:22:55 → 00:22:58 มันจะไม่เกิดขึ้นเลยถ้าพี่วีไม่สังเกตใช่
00:22:58 → 00:23:02 าวนี้เพราะว่าพี่วีสังเกตพี่วีก็เลยทัน
00:23:02 → 00:23:06 เกมแล้วก็แก้เกมโดยการที่ว่าเอ๊ทำยังไงนะ
00:23:06 → 00:23:08 เด็กๆจะไม่เบี่ยงเบนว่าตกลงคุณค่าที่แท้
00:23:08 → 00:23:11 จริงมันคืออะไรใช่แล้วก็ใช้วิธีตั้งคำถาม
00:23:11 → 00:23:16 นี่แหละฮะซึ่งถ้าพี่วีไม่ตั้งคำถามเด็กๆ
00:23:16 → 00:23:19 บางเพราะตั้งเท่าไหร่รวมแล้วประมาณ 1,600
00:23:19 → 00:23:23 คนน่ะฮะมันต้องมีแหละที่คนที่เข้าใจผิด
00:23:23 → 00:23:26 หรือว่าเบี่ยงเบนไปว่าโอ๊ยฉันได้ลายเซ็น
00:23:26 → 00:23:30 อ่าอ่าของอาจารย์อะไรอย่างเงี้ยซึ่งึนี่
00:23:31 → 00:23:35 คือคุณค่าที่ฉันได้รับมันคือการที่เอาคุณ
00:23:35 → 00:23:38 ค่าไปฝากไว้กับวัตถุใช่แต่จริงๆแล้วไม่
00:23:38 → 00:23:41 ใช่เลยมันคือการเรียนรู้แนวคิดที่เอาไป
00:23:41 → 00:23:44 ใช้ในชีวิตอ่าอ่าแล้วพี่วีก็พาเขากลับมา
00:23:44 → 00:23:47 ตรงนี้ได้ใช่ครับสุดยอดเพราะฉะนั้นเนี่ย
00:23:47 → 00:23:49 คุณผู้ฟังครับตอนนี้เป็นตอนที่เรื่องของ
00:23:49 → 00:23:53 การกวนน้ำให้ใสเนี่ยใมันมีอยู่จริงนะอื
00:23:53 → 00:23:56 เนาะแล้วเราไม่ต้องใช้สารส้มค่ะแล้วเราก็
00:23:56 → 00:23:59 กวนน้ำคือกวนถ้าใครที่มีความรู้สึกว่า
00:23:59 → 00:24:03 อารมณ์ขุดมัวเราก็สามารถกวนให้มันใสได้
00:24:03 → 00:24:06 หรือใครที่รู้สึกว่าเรามีชีวิตดำเนินไปบน
00:24:06 → 00:24:10 ในชีวิตนี้มันมันมีหมอกมีฝ้ามันไม่กระจก
00:24:10 → 00:24:13 มันมีฝ้าน่ะมันไม่ชัดเจนน่ะเหมือนเราอยู่
00:24:13 → 00:24:16 ดำน้ำอยู่ในน้ำที่มันขุ่นไปหมดมองไม่เห็น
00:24:16 → 00:24:19 ทางเนี่ยอ่าค่ะกวนให้ใสเนี่ยจริงๆแล้วสาร
00:24:19 → 00:24:22 ส้มที่กวนให้อารมณ์หรือชีวิตสดใสสเนี่ยก็
00:24:22 → 00:24:26 คือการที่เรารู้จักรอคอยนะแล้วก็ตั้งคำ
00:24:26 → 00:24:30 ถามค่ะถ้าเราตั้งคำถามที่ดีเนี่ยชีวิตเรา
00:24:30 → 00:24:34 จะตกตะกอนจะสดใสมากเลยค่ะหนทางก็จะสดใสไป
00:24:34 → 00:24:37 ด้วยค่ะนะครับคุณผู้ฟังครับรายการ
00:24:37 → 00:24:40 ศัลยกรรมความสุขรายการที่จะแบ่งปันแง่คิด
00:24:40 → 00:24:43 มุมมองนะครับทำให้ชีวิตเรามีความสุขมาก
00:24:43 → 00:24:46 ขึ้นมีความทุกข์น้อยลงนะครับพี่อ้อยและผม
00:24:46 → 00:24:51 ก็ต้องลาไปก่อนนะครับสวัสดีครับสวัสดี
00:24:51 → 00:24:54 ค่ะติดตามรายการทางเว็บไซต์และ
00:24:54 → 00:24:58 แอปพลิเคชันของไย PBS podcast สิ Sound
00:24:58 → 00:25:01 Cloud Google podcast Apple podcast
00:25:01 → 00:25:04 และ YouTube Channel Thai PBS podcast
00:25:04 → 00:25:07 tha PBS podcast View the world
00:25:08 → 00:25:10 via The
00:25:10 → 00:25:18 [เพลง]
00:25:18 → 00:25:21 Voice