00:00:00 → 00:00:02 แล้วตอน 30 ตอนนี้เป็นยังไง 30 เปลี่ยน
00:00:02 → 00:00:06 มั้ยคือเราเกเกี่ยวประสบการณ์ 20-30 ละ
00:00:06 → 00:00:08 ตอนนี้ 30 เป็นต้นไปส่วนตัวผมอ่ะผมว่าพอ
00:00:08 → 00:00:12 30 อ่ะเราเจอสิ่งที่เราสนใจเหมือนเรา
00:00:12 → 00:00:16 สโคปลงมาับอแล้วเราก็แบบตอนเยสำหรับผมอ่ะ
00:00:16 → 00:00:19 คือ 30 ถึงตอนแล้วตอนผมเริ่มทำเซิอ่ะผม
00:00:19 → 00:00:24 ให้เวลาตัวเองว่าเราจะ explore แบบแบบสุด
00:00:24 → 00:00:26 เหวี่ยงไปเลยทำอะไรก็ได้เกี่ยวกับไมิเรา
00:00:26 → 00:00:29 จะไม่สนใจว่าการเป็นศิลปินช่างปั้นนู่น
00:00:29 → 00:00:31 นี่นั่นต้องมีสไตล์เฉพาะทำแต่แนวนี้เท่า
00:00:32 → 00:00:34 นั้นอะไเงี้ยครับเราให้เวลากับการฝึกการ
00:00:34 → 00:00:37 ทดลองแพนไว้ประมาณ 15 ปีถ 20 ปีเพราะเรา
00:00:37 → 00:00:39 อยากรู้ว่ามันมันจะไปสุดที่ตรงไหนอะไร
00:00:39 → 00:00:43 เงี้ยอันนี้ก็เป็นอันที่ที่ตอนนี้กำลัง
00:00:43 → 00:00:46 อยู่ใน Journey นั้นอะไรเงี้ยอืมันเกิด
00:00:46 → 00:00:50 มันมันเหมือนมันมีคำถามสมมุติมันฝึกมา
00:00:50 → 00:00:52 ช่วงนึงใช่มครับเราอ่ะเริ่มเห็นราย
00:00:52 → 00:00:57 ละเอียดของของการเติบโตในการทำงานพวกนี้
00:00:57 → 00:01:01 ขั้นการเรียนรู้ที่มันจะมีความละเอียด
00:01:01 → 00:01:04 อ่อนมากขึ้นอะไรเงี้ยอืมันเหมือนเป็น
00:01:04 → 00:01:06 ประเด็นนึงที่เราไปเรียนต่อที่เกาหลี
00:01:06 → 00:01:08 เมื่อปีที่แล้วเพราะเรารู้สึกว่ามันไม่พอ
00:01:08 → 00:01:11 ที่มีอยู่มันยังเหมือนเราฝึกขั้นพื้นฐาน
00:01:11 → 00:01:14 มาจนมันตันอ่ะครับอแล้วเรารู้สึกว่ามัน
00:01:14 → 00:01:17 มันต้องการการแนะนำต้องการบทเรียนใหม่ที
00:01:17 → 00:01:20 นี้เราก็เลยไปขออาจารย์ที่เกาหลีบอกว่าขอ
00:01:20 → 00:01:23 ฉันเรียนกับเธอได้มยเอยู่ในมหาลัยหรือว่า
00:01:23 → 00:01:27 เป็นเาเป็นศิลปินเขาเป็นช่างปั้นอยู่ใน
00:01:27 → 00:01:30 อยู่ในภูเขาครับเออไปฝึกกับแกแกก็คือ
00:01:30 → 00:01:34 เหมือนในหนังจีนเลยครับแบบไปเป็นอยู่ในภู
00:01:34 → 00:01:37 เขาแล้วก็ต้องไปตักน้ำต้องไปอะไรอย่า
00:01:37 → 00:01:40 เงี้ยครับแล้วไปรู้จักเ้าได้ยังไงอมัน
00:01:40 → 00:01:42 เป็นความผมไม่เรียกไม่รู้ว่าเป็นความ
00:01:42 → 00:01:44 บังเอิญหรรือเปล่าก็คือเราไปบ้านของ
00:01:44 → 00:01:46 อาจารย์ชาคนนึงที่แกมาเกษียณในไทยอ่ะครับ
00:01:47 → 00:01:50 แล้วก็ไปกับกับพี่ตีอ่ะแล้วก็เเขาก็มี
00:01:50 → 00:01:54 ถ้วยชาของเปินแห่งชาติของคนเก่งๆทั้ง
00:01:54 → 00:01:57 ญี่ปุ่นเกาหลีเยอะมากอือแล้วเราก็ไปจับ
00:01:57 → 00:02:01 คืนนั้นเราคุยกัน 16 14-16 ชวมเนี่ยครับ
00:02:01 → 00:02:04 ดูถ้วยแกอย่างเดียวแล้วแกก็มาที่บ้าอะไร
00:02:04 → 00:02:07 เงี้ยครับเสร็จแล้วมันมีถ้วยอยู่ 3 ใบวัน
00:02:07 → 00:02:10 นั้นน่ะผมจำได้ดูไปประมาณ 3 200-300 ใบ
00:02:10 → 00:02:13 อ่ะครับแล้วมันมีอยู่ 3 ใบที่เรารู้สึก
00:02:13 → 00:02:17 ตอนเรานั่งจับอ่ะมันมีคำถามแวบขึ้นมาว่า
00:02:17 → 00:02:19 ไอ้คนนี้มันใช้ชีวิตยังไงนะเราไม่ได้สนใจ
00:02:19 → 00:02:22 ตัวถ้วยเลยนะครับมันเหมือนเหมือนความรู้
00:02:22 → 00:02:25 สึกของเราที่มีต่อถ้วยเขอ่ะคือเหมือนเขา
00:02:25 → 00:02:29 เป็นคนที่ humble มากๆเหมือนแบบไม่ได้อวด
00:02:29 → 00:02:34 ตัวแต่ว่างานมันมันประณีตจนมันโชว์ตัวเอง
00:02:34 → 00:02:36 ออกมาอะไรอย่าเงี้ยแล้วเราก็เลือกแบบผม
00:02:37 → 00:02:40 เลือกผมก็เลือกใบที่ผมชอบ 3 ใบแล้วปรากฏ
00:02:40 → 00:02:42 ว่าเป็นใบจากช่างปัคนเดียวกันหมดเลยจาก
00:02:42 → 00:02:45 200-300 ใบอะไรเงี้ยเราก็เลยสงสัยแบคน
00:02:45 → 00:02:48 นี้มันใช้ชีวิตยังไงนะอะไรเงี้ยอืตอนแรก
00:02:48 → 00:02:52 ก็เลยอยากไปดูว่าเค้าอ่ะใช้ชีวิตยังไง
00:02:52 → 00:02:54 เพราะว่าจริงๆการขอเป็นลูกศิษย์อ่ะมัน
00:02:54 → 00:02:56 ค่อนข้างจะยากอะไรเงี้ยแล้วพวกกับช่าง
00:02:56 → 00:02:59 ปั้นที่เขาซีเรียสมากๆเนี่ยมันมันแทบจะ
00:02:59 → 00:03:02 เป็นไปไม่ได้ได้อะไรเงี้ยเราก็เลยลองให้
00:03:02 → 00:03:05 เพื่อนที่เกาหลีติดต่อให้อือๆแล้วก็คุย
00:03:05 → 00:03:10 กันแกก็ไม่รับแกก็เหมือนปฏิเสธอย่างสุ
00:03:10 → 00:03:14 สุภาพว่ามาได้แต่ฉันไม่มีที่พักให้อือเรา
00:03:14 → 00:03:16 ก็ไปลองหาที่พักดูในเมืองนั้นมันไม่มีที่
00:03:16 → 00:03:20 ผักมันเป็นเมืองแบบอยู่กันดารหน่อยอือไม่
00:03:20 → 00:03:24 ค่อยมีอะไรอะไรเงี้เราก็ยังคาใจอยู่แล้ว
00:03:24 → 00:03:27 ก็เหมือนผ่านไปอีกสักประมาณปีนึงเราก็ขอ
00:03:27 → 00:03:29 เ้าใหม่ครับอืแต่ตอนแรกที่ขอเนี่ยขอใน
00:03:29 → 00:03:33 เชิงขอไปเป็น Shadow แบบเธอไม่ต้องให้ฉัน
00:03:33 → 00:03:36 ทำอะไรก็ได้ฉันขอเป็นแบบเป็นเงาไปดูว่า
00:03:36 → 00:03:39 เธอใช้ชีวิตยังไงอะไรเงี้ยแล้วพอปีที่ 2
00:03:39 → 00:03:41 ขอไปอีกทีนึงเขาก็แบบไม่ได้มาขอแบบนี้ไม่
00:03:41 → 00:03:46 ได้ถ้าจะมาก็ต้องมาเรียนเราก็เลยจริงๆเขา
00:03:46 → 00:03:49 ก็ปฏิเสธอีกรอบนึงครับเป็นแบบแบบฉันไม่
00:03:49 → 00:03:52 พูดภาษาเกาหลีนะเอ้ยฉันไม่พูดภาษาอังกฤษ
00:03:52 → 00:03:56 นะแล้วเธอต้องไปจ้างร่ามมาซึ่งร่ามถ้า
00:03:56 → 00:03:59 จ้างอยู่กับแกก็คือน่าจะราคาสูงมากๆอะไร
00:03:59 → 00:04:02 เงี้ยเราอไม่มีเงินไปจ้างขนาดนั้นเราก็
00:04:02 → 00:04:05 เลยเหมือนปะเก่งไปบอกเอย่างั้นเดี๋ยวฉัน
00:04:05 → 00:04:07 ไปเรียนภาษาเกาหลีเองก็เรียนอีกปีนึงครับ
00:04:07 → 00:04:10 อืแล้วเราก็เมลไปหาแกเป็นภาษาเกาหลีแล้ว
00:04:10 → 00:04:13 แกก็จะเหมือนลงมาตอบอีเมลสัปดาห์ละครั้ง
00:04:13 → 00:04:16 ก็คุยกันอยู่ประมาณอีกปีนึงช่วงเยพีเรียด
00:04:16 → 00:04:20 ที่ขอเนี่ยคือช่วงก่อนโควิดช่วงต้นแล้วจน
00:04:20 → 00:04:24 เมื่อปีที่แล้วเพิ่งได้ไปรเดี๋ยวนะประมาณ
00:04:24 → 00:04:28 4 ปีครับคือเริ่มจากการที่เราติดต่อ
00:04:28 → 00:04:31 อาจารย์ที่อยู่บนภูเขาอารมณ์นั้นนะเป็น
00:04:31 → 00:04:34 อาจารย์ที่แบบไม่พูดภาษาอังกฤษใช่ต้องลง
00:04:34 → 00:04:38 มาตอบอีเมลลงจากเขามาอาทิตย์ละครั้งใช่ขอ
00:04:38 → 00:04:42 แกโดนปฏิเสธไป 2 รอบรอบที่ 3 แกบอกต้องมี
00:04:42 → 00:04:45 ล่ามเหมือนแกจะรับละแต่เราไม่มีเงินเราไป
00:04:45 → 00:04:48 เรียนอีก 1 ปีใช่แล้วสุดท้ายอีเมลหาแกใน
00:04:48 → 00:04:52 ภาษาเกาหลีโอ้สุดยอดแล้วเรับมั้ยเรับมั้ย
00:04:52 → 00:04:55 ก็ยังไม่รับครับโอ้ก็คุยอีเมลกันแบบเขาก็
00:04:55 → 00:04:58 เหมือนแบ่งรับแบ่งสู้แล้วก็เพราะเยังไม่
00:04:58 → 00:05:01 เคยเห็นงานเราเลยแล้วเขาก็ซึ่งจริงๆ
00:05:01 → 00:05:04 อาจารย์พวกเเขาไม่ค่อยสนใจตัวตัวงานที่
00:05:04 → 00:05:07 เราทำอ่ะอืเขาน่าจะดูเรื่องความตั้งใจ
00:05:07 → 00:05:09 เรื่องอะไรเงี้ครับแล้วเขาก็ยังไม่เชื่อ
00:05:09 → 00:05:13 ว่าเราจะเรียนจากเขาได้เพราะว่าส่วนนึง
00:05:13 → 00:05:17 อ่ะเขาเป็นคนใจร้อนมากๆอืเค้าอย่างตอนผม
00:05:17 → 00:05:20 ไปอ่ะเอายุประมาณ 80 แล้วทั้งชีวิตเ้าอ่ะ
00:05:20 → 00:05:23 เขาเคยรับคน 1 คนอือเป็นช่างปั้นญี่ปุ่น
00:05:23 → 00:05:26 แล้วก็อยู่ได้ประมาณ 5 วันแล้วก็หนีไป
00:05:26 → 00:05:28 เพราะทนอารมณ์เค้าไม่ได้ใช่ครับเพราะเค
00:05:28 → 00:05:30 อารมณ์รุนแรงแบบว่าเหมือนเหมือนเป็นคน
00:05:31 → 00:05:34 เกาหลียุคโบราณแบบปลาข้าวของตะคอกอะไร
00:05:34 → 00:05:37 เงี้ยแล้วเราก็แบบเหมือนที่แกรับเมลสุด
00:05:37 → 00:05:40 ท้ายเนี่ยคือแกถามว่าฉันน่ะเป็นช่างปั้น
00:05:40 → 00:05:43 พื้นบ้านเบอร์ 1 ของเกาหลีนะเธออ่ะถ้าำเน
00:05:43 → 00:05:45 กับฉันน่ะเป็นนักลูกศิษย์ฉันน่ะต้องเป็น
00:05:45 → 00:05:49 เบอร์ 1 ของไทยเออซึ่งเราก็แบบเหมือนเรา
00:05:49 → 00:05:51 ไม่ค่อยอินเรื่องพวกนี้อยู่แล้วอเราก็เลย
00:05:51 → 00:05:54 ตอบกลับไปว่าแบบฉันอยากฉันไม่สนตัวเลขว่า
00:05:54 → 00:05:56 จะเป็นเบอร์ที่เท่าไหร่แต่ฉันน่ะสนใจว่า
00:05:56 → 00:05:58 ฉันอยากเป็นนักเรียนที่ดีเป็นลูกศิษย์ที่
00:05:58 → 00:06:02 ดีเออซึ่งในความหมายของเราอคือเราควรจะ
00:06:02 → 00:06:04 เก่งกว่าอาจารย์เพราะฉะนั้นโกของฉันที่
00:06:04 → 00:06:06 ฉันอยากเรียนจากเธอเนี่ยคือฉันอยากเก่ง
00:06:06 → 00:06:10 กว่าเธอออย่างน้อยอย่างน้อยแย่สุดควรจะ
00:06:10 → 00:06:12 เท่าเธอหรือว่าเก่งกว่าเธอบอกงงนี้ไปแกก็
00:06:12 → 00:06:14 เลยพิมพ์ใช่ครับแกก็เลยพิมพ์มาแบบมาเมื่อ
00:06:14 → 00:06:19 ไหร่ก็เลยได้ไปครับแล้วดุมดุมากเลยครับ
00:06:19 → 00:06:23 เหมือนเหมือนในหนังที่อย่างในหนังเรื่อง
00:06:23 → 00:06:26 วสบที่มีตีกองจนมือเลือดไหลแล้วอาจารย์ก็
00:06:26 → 00:06:29 ตะคอกตะคอกแบบนั้นเลยอ่ะแล้วช่วงนั้นผมไป
00:06:29 → 00:06:32 เนี่ยมันจะมีหนังเรื่องฮังเกอร์กำลังดัง
00:06:32 → 00:06:34 อือที่เป็นแบบว่ากูบอกว่ายาเลื่อยอะไร
00:06:34 → 00:06:39 เงี้ยอมันก็มีฟินแแบบแบบเค้าจริงๆที่
00:06:39 → 00:06:41 เรียนภาษาเกาหลีมาแทบไม่ได้ใช้เลยอ่ะ
00:06:41 → 00:06:45 เพราะเคตะคอกอย่างเดียวแล้วก็ปลาของแล้ว
00:06:45 → 00:06:48 ก็ปลาใส่เราหรือว่าปลาปลาปลาแบบเฉี่ยวๆ
00:06:48 → 00:06:51 อ่ะเราก็ต้องนั่งปั้นอยู่ต้องหลบหลบซ้าย
00:06:51 → 00:06:56 หลบขวาซึ่งที่ที่น่าสนใจอ่ะคือเหมือนตอน
00:06:56 → 00:06:58 ผมไปเรียนกับแกอ่ะในขณะที่แกทำอะไรพวก
00:06:58 → 00:07:03 เนี้ยมันเราไม่รู้สึกไม่รู้สึกว่าแกเ
00:07:03 → 00:07:05 เรียกว่าอะไรครับมีเจตนาไม่ดีอย่างจริงๆ
00:07:05 → 00:07:08 อ่ะตัวผมอ่ะผมเรียนวิศวะมาเราจบวิศวะมาใน
00:07:08 → 00:07:11 ไทยมันก็จะมีระบบวารปมีระบบ seniority
00:07:11 → 00:07:12 อะไรอย่าเงี้ยครับซึ่งเราอ่ะไม่ค่อยบาย
00:07:12 → 00:07:15 ไอเดียพวกนี้อะไรเงี้ยผมก็เลยไม่ได้ไม่
00:07:15 → 00:07:17 ได้เข้าวาร์คไม่ได้เข้าอะไรพวกเนี้ยแล้ว
00:07:17 → 00:07:22 เข้ามาเจอแบบโดนวารจริงๆเพราะว่าตอนไป
00:07:22 → 00:07:25 วาร์คแบบกับไปอยู่กับเ้าอ่ะครับเนั่งแบบ
00:07:25 → 00:07:28 เยครับวันละ 12 ชมเไม่ไปไหนเลยนะครับเ
00:07:28 → 00:07:32 นั่งเฝ้าเราเราขยับนิ้วผิดเขาก็ปาของ
00:07:32 → 00:07:36 ตะคอกแล้วแล้วเหมือนคอมเมนต์เาไม่ละเอียด
00:07:36 → 00:07:39 มากอะไรเงี้ยอย่างเช่นเราปั้นถ้วยใบเนี่ย
00:07:39 → 00:07:43 ปั้นมืออยู่ข้างในนะครับแกรู้ว่านิ้วไหน
00:07:43 → 00:07:46 ของเราออกแรงมากเกินไปน้อยเกินไปอืแกแบบ
00:07:46 → 00:07:49 นิ้วนางมันออกแรงมากเกินไปแล้วแกก็ปาของ
00:07:49 → 00:07:53 มาเราก็ต้องหลบไปเลยไงก็แล้วเคยโดนมั้ย
00:07:53 → 00:07:56 เคยโดนมไม่ไม่เคยโดนตัวปลานี่คือปลาอะไริ
00:07:56 → 00:08:00 อะไรอยู่ในมือก็ปลาอๆๆแล้วก็แบบขำๆหรือ
00:08:00 → 00:08:03 แบบปาแบบโมโหเลยปาแบบโมโหเลยอ่ะซึ่งผมผม
00:08:03 → 00:08:05 รู้สึกว่าเา้าอไม่ได้เจตนาทำร้ายเราแต่
00:08:05 → 00:08:08 ว่าเหมือนเค้าเคเอารมณ์รุนแรงแล้วเแบบ
00:08:09 → 00:08:13 โมโหทำไมทำไม่ได้ซะทีอะไรเงี้ยเออๆๆแล้ว
00:08:13 → 00:08:16 จริงๆอ่ะมันมีเรื่องที่เรารู้สกว่ามันน่า
00:08:16 → 00:08:18 ประหลาดคือเาผมไปอยู่กับแกประมาณเดือนนึง
00:08:18 → 00:08:21 อ่ะเพราะแกบอกว่าแกจะหยุดงานตัวเองอ่ะ
00:08:21 → 00:08:24 แล้วมาสอนเราเต็มๆอ่ะให้แค่เดือนเดียว
00:08:24 → 00:08:26 โอ้โหซึ่งเราอ่ะรู้สึกว่าเรื่องเยมันเป็น
00:08:26 → 00:08:29 เรื่องที่ทำให้เรารู้สึกว่าแกทุ่มมากทุ่ม
00:08:29 → 00:08:33 เทกับเราแล้วเราก็อย่างผมผมผมนึกไม่ออก
00:08:33 → 00:08:36 ว่าเราจะทำอะไรแบบเให้ใครได้อะไรเงี้ยเรา
00:08:36 → 00:08:39 ก็เลยรู้สึกว่าทุกครั้งที่แกว่ามันไม่ได้
00:08:39 → 00:08:43 ไม่ได้รุนแรงสำหรับเราในในความรู้สึกอ่ะ
00:08:43 → 00:08:46 แต่มันก็มีคำถามว่าแล้วทำไมไม่พูดดีๆนะใน
00:08:47 → 00:08:50 ขณะที่โดนว่านั้นเครับอย่างอย่างคืนที่ 2
00:08:50 → 00:08:54 คืนที่ 3 ผมนอนนอนในห้องห้องพระบ้านแก
00:08:54 → 00:08:57 อะไรเงี้ยก็มันนั่งนึกเรามาที่นี่ทำไมนะ
00:08:57 → 00:09:00 อะไรเงี้ยแล้วทำไมเถึงพูดจากับเราไม่ดี
00:09:00 → 00:09:02 เลยอะไรเงี้ยเหมือนแบบทำไมต้องตะคอกกัน
00:09:02 → 00:09:04 ด้วยอะไรเงี้ยซึ่งมันพูดดีๆก็ได้เราก็
00:09:04 → 00:09:08 เข้าใจอะไรเงี้ยแต่พอถึงช่วงนั้นน่ะมันมี
00:09:08 → 00:09:12 คำตอบให้เราว่าไม่รู้เาว่าอะไรก็ทำไปก่อน
00:09:12 → 00:09:14 เพราะว่าเราอ่ะเป็นคนเลือกเขาเองแล้ว
00:09:14 → 00:09:17 เรื่องเนี่ยเพิ่งมาเหมือนเพิ่งมารู้สึก
00:09:17 → 00:09:21 เคลียร์ตอนประมาณวันที่ 15 มันเขาสิ่งที่
00:09:21 → 00:09:23 มันเกิดขึ้นคือเรานั่งปั้นอยู่เขาก็ตะคอก
00:09:23 → 00:09:27 ตะคอกตะคอกแล้วเราอ่ะก็มันเหมือนเหมือน
00:09:27 → 00:09:30 วิญญาณหลุดอ่ะเหมันเราอ่ะเห็นตัวเองโดน
00:09:30 → 00:09:33 ตะคอกอยู่แล้วอาจารย์เขาก็คุตะคอกตะคอก
00:09:33 → 00:09:36 ตะคอกแล้วเราก็เลยสงสัยว่าเฮ้ยนี่มัน
00:09:36 → 00:09:38 โมเมนต์นี้มันคืออะไรอะไรเงี้ยแล้วสิ่ง
00:09:38 → 00:09:41 ที่เกิดขึ้นคืออาจารย์หันมาคุยกับเราที่
00:09:41 → 00:09:43 เป็นคนที่ยืนอยู่ไม่ได้คนที่นั่งปั้นครับ
00:09:43 → 00:09:45 อืแล้วเบอกพอแล้วพอแล้วไปนั่งคุยกันแล้ว
00:09:45 → 00:09:48 หลังจากนั้นน่ะเขาก็เปลี่ยนวิธีสอนครับ
00:09:48 → 00:09:51 ไม่เข้าใจขอใหม่ผมผมงงนะยังไงนะคือ
00:09:51 → 00:09:54 อาจารย์เเหมือนยูรู้สึกว่ายูแยกร่างออกมา
00:09:55 → 00:09:58 แล้วเห็นตัวเองโดนอาจารย์นคอกอยู่อแล้ว
00:09:58 → 00:10:01 ยังไงนะหมายถึงแล้วอาจารย์น่ะเคุยเรข้อคน
00:10:01 → 00:10:04 นี้อยู่ใช่มครับแต่พอตอนที่เขาบอกว่าลูก
00:10:04 → 00:10:08 แล้วไปนั่งคุยกันเหันมาคุยกับผมออแล้ว
00:10:08 → 00:10:11 หลังจากนั้นน่ะเขาก็เปลี่ยนวิธีสอนครับ
00:10:11 → 00:10:16 เขาก็เลิกวารเลิกเลิกด่าเลิกปาของเพราะผม
00:10:16 → 00:10:19 เหมือนแกไม่ได้อธิบายเพราะแกแบบเวลาแกพูด
00:10:19 → 00:10:22 แกจะพูดเป็นเป็นเา้าเรียกว่าอะไรเป็นกวี
00:10:22 → 00:10:26 เป็นคำที่มันเป็นเอออุปมาอุปมัยอะไรเงี้ย
00:10:26 → 00:10:28 แต่ผมว่ามันเป็นเรื่องของการการแบบเหมือน
00:10:28 → 00:10:31 แกบอกว่าต้องต้องเทน้ำทิ้งก่อนถึงจะเติม
00:10:31 → 00:10:34 น้ำใหม่ได้อะไรเงี้เอแล้วไอ้เรื่องเมัน
00:10:34 → 00:10:36 คือมันทำให้เราเคลียร์ว่าอ๋อที่เาวาร์อ่ะ
00:10:37 → 00:10:40 เพราะว่าเขาต้องมันเป็นการฆ่าอีก้ของเรา
00:10:40 → 00:10:43 แล้วพอเขารู้ว่าเราเหมือนเพราะโมเมนตอน
00:10:43 → 00:10:47 ที่ผมโดนเขาด่าหลังๆครับมันมันมีความรู้
00:10:47 → 00:10:49 สึกว่ามือฉันเธอเอาไปเลยแบบว่าเธอจะสั่ง
00:10:49 → 00:10:53 อะไรมือฉันอาจจะจะตามคมานั้นอะไรเงี้ย
00:10:53 → 00:10:55 เพราะเราอยากรู้ว่าถ้าเรา Follow ไปมันจะ
00:10:55 → 00:10:58 เกิดอะไรขึ้นบ้างรเงี้ยแล้วมันเลยย้อน
00:10:58 → 00:11:01 กลับมาที่วันที่ 3 ว่าอ๋อเราต้องเป็นคน
00:11:01 → 00:11:04 ที่ถูกสอนได้ก่อนเค้าถึงจะสอนเราได้อะไร
00:11:04 → 00:11:08 เงี้ยมันก็เลยเป็นเป็นโมเมนที่ที่ผมรู้
00:11:08 → 00:11:10 ว่ามันประหลาดสำหรับผมที่เกิดขึ้นกับผม
00:11:10 → 00:11:13 ตอนตอนไปเรียนนอะไรเงี้ยอืแล้วมันก็กลับ
00:11:13 → 00:11:16 มาวิธีการป้านรูปแบบงานของเรามันก็
00:11:16 → 00:11:19 เปลี่ยนไปมันเหมือนมันเป็นการไต่ขั้น
00:11:19 → 00:11:22 บันไดของสเพราะเราจริงๆตั้งแต่เริ่มปั้น
00:11:22 → 00:11:25 น่ะมันก็ค่อยๆมันเห็นขั้นบันไดแต่ละขั้น
00:11:25 → 00:11:27 ที่เราจะก้าวขึ้นไปอะไรอย่าเงี้ยมันก็เลย
00:11:27 → 00:11:30 Enjoy กับการทำงานงมาโฟกัสมันก็เลยอยู่
00:11:30 → 00:11:34 ที่เรื่องพวกเนี้ยแต่ว่ามันก็ต้องแบ่ง
00:11:34 → 00:11:38 แบ่งหัวไปฝั่งที่เฮ้ยเราต้องกินข้าวเรา
00:11:38 → 00:11:40 ต้องมีเงินที่จะต้อง manage ให้ศัตรูมัน
00:11:40 → 00:11:43 รันได้อยู่ได้อะไรเงี้ยทีเนี้ยเราก็
00:11:43 → 00:11:46 พยายามทำให้เรื่อง 2 อันเนี้ยมันมารวมกัน
00:11:46 → 00:11:50 มันมาแบบมันไม่ต้องแยกกันมากสมมุติอย่าง
00:11:50 → 00:11:53 อย่างงานที่ศัตรูผมอ่ะเป็นงานสั่งทำที
00:11:53 → 00:11:57 เนี้ยเราก็จะเหมือนเสนอตัวเลือกที่ดีให้
00:11:58 → 00:12:00 กับลูกค้าใช่มครับโดยที่เป็นตัวเรื่อง
00:12:00 → 00:12:03 นั้นน่ะเราอยากทำด้วยเราอยากทดลองด้วยเรา
00:12:03 → 00:12:07 อยากฝึกฝนด้วยมันก็เลยไปด้วยกันได้แบบแบบ
00:12:07 → 00:12:12 ไม่ไม่ไม่ฝืนเท่าไหร่อะไรเงี้ยอือือยู่
00:12:13 → 00:12:16 กับคุณครู 1 เดือนใช่ครับประมาเดือน 15
00:12:16 → 00:12:20 วันแรกโดนวาร์คเพื่อเทน้ำทิ้งในตัวใช่
00:12:20 → 00:12:23 ครับ 15 วันหลังคุณครูเปลี่ยนไปเลยมั้ย
00:12:23 → 00:12:26 เปลี่ยนไปเลยอ่ะเขาก็พูดรู้เรื่องขึ้นใช่
00:12:26 → 00:12:30 ครับแล้วตอนจบเราได้เรียนรู้รู้อะไจากจาก
00:12:30 → 00:12:34 การที่คุณเท่าที่สกัดว่าทำไมครูเค้าทำมา
00:12:34 → 00:12:37 ถึงจุดนี้ะแล้วมันมันเป็นจริงๆมั้ยอย่าง
00:12:38 → 00:12:39 ที่เราบอกว่าเราตัดมือให้เค้าเลยอย่าง
00:12:39 → 00:12:41 เงี้ยส่วนตัวส่วนตัวผมอ่ะพอไปอยู่กับแก่ะ
00:12:41 → 00:12:45 เราเห็น Gap ระหว่างเรากับเค้าอ่ะอใหญ่
00:12:45 → 00:12:49 มากๆซึ่งเช่นเๆเช่นสมมุติตัวงานอ่ะครับ
00:12:49 → 00:12:52 อือผมึว่าผมปั้นอีก 10 ปีคงยังไม่ได้แบบ
00:12:52 → 00:12:55 เขาอะไรเงี้ยออฮะแล้วเพราะจริงๆตอนจบ
00:12:55 → 00:12:59 เนี่ยเหมือนแกบอกว่าเหมือนเวลาเราไปเรียน
00:12:59 → 00:13:02 น่ะมันคล้ายๆกวดวิชาครับเสรุปเร็วๆมาให้
00:13:02 → 00:13:05 ก้อนนึงอแล้วโจทย์ก็คือเอาไปฝึกแล้ว 3 ปี
00:13:05 → 00:13:09 เนี่ยค่อยมาสอบอือค่อยมาดูว่าเธอไปฝึก
00:13:09 → 00:13:12 เป็นยังไงบ้างพร้อมจะรับชุดความรู้อีก
00:13:12 → 00:13:14 ระดับนึงหรือยังอะไรเงี้ยเพราะเหมือนถ้า
00:13:14 → 00:13:17 ผมที่อยู่กับแก่ะผมรู้สึกว่าแกอยากให้
00:13:17 → 00:13:20 ทั้งหมดเลยแต่ว่ามันยังให้ไม่ได้มันมัน
00:13:20 → 00:13:23 ยังไม่พร้อมสกิลมันยังไม่พออะไรอย่าเงี้ย
00:13:23 → 00:13:26 ครับมันก็ต้องค่อยๆเป็นทีระดับทีเนี่ยพอ
00:13:26 → 00:13:28 มันจบอ่ะเรารู้สึกว่ามันยังไม่จบอืมัน
00:13:28 → 00:13:32 เหมือนแค่เป็นเพิ่งเริ่มใช่ครับเป็นสจแรก
00:13:32 → 00:13:34 ว่าเออเราเหมือนเราเริ่มคุยกันรู้เรื่อง
00:13:34 → 00:13:37 ละแล้วแล้วต้องกลับมาทำการบ้านกลับมาฝึก
00:13:37 → 00:13:40 ของเราเพื่อที่จะแบบเป็นผู้ที่ถูกสอนได้
00:13:40 → 00:13:43 ในสเต็ปถัดไปอะไรเงี้ยซึ่งมีแพลนจะกลับไป
00:13:43 → 00:13:45 มั้ยมีแพลนว่าจะกลับไปอยู่แล้วอาจารย์เ
00:13:45 → 00:13:49 รับก็จริงๆเขาน่าจะรออยู่ครับครับแล้ว 1
00:13:49 → 00:13:52 เดือนนี้ท่านท่านเก็บเงินกับเรามั้ยหรือ
00:13:52 → 00:13:54 ว่าจริงๆไม่ได้เก็บเลยครับใช่มั้ยใช่ครับ
00:13:54 → 00:13:57 จริงๆเหมือนที่ผมเรียนกับอาจารย์ทุกคนอ่ะ
00:13:57 → 00:14:01 ครับอันนึงเลยมันเป็นเป็นเหมือนที่ผมเไม่
00:14:01 → 00:14:03 ได้บอกผมแต่ผมรู้สึกก็คือเหมือนความรู้อ
00:14:03 → 00:14:06 มันไม่ได้ไม่ได้เอาไว้ขายอ่ะมันเอาไว้
00:14:06 → 00:14:09 แชร์ทีเนี้ยแต่ว่าเราไม่สามารถแชร์ให้ทุก
00:14:09 → 00:14:11 คนได้ทีนี้มันก็อาจจะต้องเลือกคนที่จริง
00:14:11 → 00:14:13 จังขึ้นมาหน่อยอะไรเงี้ยมันก็เลยเป็นเหตุ
00:14:13 → 00:14:17 ผลที่ทำไมพวกช่างปั้นแบบพวกมาสเตอร์พวก
00:14:17 → 00:14:20 เนี้ยเคถึงเลือกลูกศิษย์รับลูกศิษย์ยากผม
00:14:20 → 00:14:25 เข้าใจดีเลยผมพูดมาทั้งหมดเนี่ยผมก็ผมก็
00:14:25 → 00:14:29 โชคดีว่าผมได้อยู่กับครูครับแบบเเยกันเลย
00:14:29 → 00:14:33 ฮะครับแต่ครูผมไม่ได้วาร์แต่ครูผมไม่พูด
00:14:33 → 00:14:37 ครับท่านดีดถุงมืออย่างเดียวดีดอย่าง
00:14:37 → 00:14:40 เดียวครับคือคือเวลาเราส่องกล้องเคสยากๆ
00:14:40 → 00:14:43 เนี่ยนะคือจะมีเวลานิดเดียวต้องไปถึงก้อน
00:14:43 → 00:14:45 มะเร็งหรือก้อนอะไรที่เราจะตัดให้ได้
00:14:45 → 00:14:48 เพราะว่าปอดมันมีหลายดูครับครูผมก็จะให้
00:14:48 → 00:14:51 เราไปทำการบ้านมาแล้วก็อ่ะถึงเวลาลงกล้อง
00:14:51 → 00:14:53 ขึ้นก็จะครูก็จะกอดอกยืนอยู่ข้างหลังแกก็
00:14:53 → 00:14:57 จะดูนาฬิกาเหมือนกับได้ประมาณ 3 นาทีถ้า
00:14:57 → 00:15:00 ไม่ใกล้ 3 นาทีปุ๊บแจะไม่พูดเลยแกจะดีด
00:15:00 → 00:15:04 ถุงมือปึกึครับพอ 3 นาทีปุ๊บไปา 3 นาที
00:15:04 → 00:15:07 แล้วหมอวินัยผมก็จะยืดให้ครับอารมณ์เดียว
00:15:08 → 00:15:11 กันออครับๆผมเห็นภาพเลยนะที่เราบอกว่าการ
00:15:11 → 00:15:13 ที่โดนดุหรืออะไรเงี้ยจริงๆคุณครูเไม่ได้
00:15:13 → 00:15:17 แกล้งดุหรอกใช่ครับออนะเอ้ยคุณโชคดีมากนะ
00:15:17 → 00:15:21 ใช่ครับผมเจอแต่อาจารย์ดีๆดีเนอะใช่ครับ
00:15:21 → 00:15:24 ถือว่าโชคดีแล้วผมเชื่อบ้ามันก็ต้องมีวัน
00:15:24 → 00:15:27 นึงที่เราอ่ะถึงจุดนึงที่เราจะต้องส่งต่อ
00:15:27 → 00:15:29 ให้กับลูกศิษย์ครับก็ไม่รู้ว่าลูกศิษย์คน
00:15:29 → 00:15:32 นั้นจะเป็นใครจะเป็นลูกศิษย์ที่เกิดจาก
00:15:32 → 00:15:35 พแสนี้หรือพแสอื่นๆของคุณง้วนนะครับก็ติด
00:15:35 → 00:15:39 ตามต่อนๆไปเอาจริงๆนะผมเตรียมคำถามมาเยอะ
00:15:39 → 00:15:42 มากเลยแต่ว่าผมว่าผมผมสนุกกับกับชีวิตคุณ
00:15:42 → 00:15:57 งวนมากกว่านะแต่
00:15:57 → 00:16:01 anyway อ