00:00:08 → 00:00:14 การผายลมหรือปล่อยตด เป็นปรากฎการณ์ที่เกิดขึ้นในทุกๆ วัน

00:00:14 → 00:00:17 คนส่วนใหญ่ รวมถึงคุณด้วย

00:00:17 → 00:00:21 จะปล่อยก๊าซประมาณ 500-1500 มิลลิลิตร

00:00:21 → 00:00:25 และสามารถปล่อยตดได้ประมาณ 10 - 20 หน/วัน

00:00:25 → 00:00:27 แล้วก๊าซกลิ่นแรงนี่มาจากไหนกัน

00:00:27 → 00:00:33 ซึ่งในส่วนน้อยอาจมาจากก๊าซในลำไส้ ระหว่างที่คุณนอน หรือเวลาอื่นๆ

00:00:33 → 00:00:38 แต่ก๊าซส่วนใหญ่ถูกผลิตขึ้น โดยแบคทีเรียในลำไส้

00:00:38 → 00:00:41 ในขณะที่พวกมันย่อยอาหาร ในส่วนที่เราย่อยไม่ได้

00:00:41 → 00:00:44 ลำไส้ของพวกเรา เป็นบ้านของแบคทีเรียเป็นพันล้าน

00:00:44 → 00:00:47 ที่อาศัยอยู่ในความสัมพันธ์แบบพึ่งพากับเรา

00:00:47 → 00:00:50 เรามีที่คุ้มภัยไว้ให้พวกมันอยู่ และอาหารให้พวกมันกิน

00:00:50 → 00:00:54 เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยน พวกมันช่วยสกัดพลังงานจากอาหารของเรา

00:00:54 → 00:00:58 ผลิตวิตามินให้เรา เช่นวิตามินบี และเค เพื่อส่งเสริมระบบภูมิคุ้มกันของเรา

00:00:58 → 00:01:03 และมีบทบาทหน้าที่สำคัญ คือ เป็นปราการให้ระบบทางเดินอาหาร

00:01:03 → 00:01:07 การเคลื่อนไหว และการพัฒนา ของระบบอวัยวะต่างๆ

00:01:07 → 00:01:11 เป็นที่ชัดเจนว่า เราควรใส่ใจ ถึงสาระทุขสุกดิบของแบคทีเรียพวกนี้มากนั้น

00:01:11 → 00:01:15 แบคทีเรียในลำไส้ได้สารอาหารหลัก จากอาหารที่ไม่ถูกย่อย

00:01:15 → 00:01:20 เช่น คาร์โบไฮเดรต และโปรตีน ซึ่งเข้ามาในลำไส้ใหญ่

00:01:20 → 00:01:24 พวกมันหมักอาหารที่ไม่ถูกย่อยเหล่านี้ เพื่อผลิตสารประกอบมากมาย

00:01:24 → 00:01:29 เช่น กรดไขมันสายสั้น และแน่นอน ก๊าซ

00:01:29 → 00:01:32 ไฮโดรเจน และคาร์บอนไดออกไซด์ เป็นผลิตภัณฑ์ก๊าซที่พบมากที่สุด

00:01:32 → 00:01:35 จากการหมักของแบคทีเรีย และไม่มีกลิ่นใดๆ

00:01:35 → 00:01:40 บางคนผลิตมีเทน ด้วยเหตุที่ มีจุลชีพจำเพาะอยู่ในลำไส้ของพวกเขา

00:01:40 → 00:01:44 แต่มีเทนนั้นก็ไม่มีกลิ่นเช่นกัน

00:01:44 → 00:01:45 แล้วอย่างนี้ อะไรกันที่เหม็น

00:01:45 → 00:01:50 กลิ่นสุดแย่ตามปกติแล้วเกิดจาก สารประกอบซัลเฟอร์ระเหย

00:01:50 → 00:01:54 เช่น ไฮโดรเจนซัลไฟด์ และมีเทนเอทิออล์ หรือ เมทิล เมอร์แคปเทน

00:01:54 → 00:01:58 อย่างไรก็ดี ก๊าซเหล่านี้ มีอยู่น้อยกว่า 1% ของปริมาตร

00:01:58 → 00:02:02 และมักจะพบได้เมื่อมีการรับประทานกรดอะมิโน ที่มีซัลเฟอร์อยู่

00:02:02 → 00:02:07 ซึ่งอาจอธิบายกลิ่นแย่ๆ ของก๊าซ ได้ว่ามาจากการบริโภคโปรตีนเข้าไปมาก

00:02:07 → 00:02:11 ตดที่เพิ่มขึ้นจะพบได้ตามปกติ หลังการรับประทานอาหาร

00:02:11 → 00:02:14 ที่มีปริมาณคาร์โบไฮเดรตที่ย่อยไม่ได้ เป็นปริมาณมาก

00:02:14 → 00:02:21 เช่นถั่ว เลนทิล ผลิตภัณฑ์จากนม หอม กระเทียม ลีค ไชเท้า

00:02:21 → 00:02:29 มันฝรั่ง ข้าวโอ๊ต ข้าวสาลี กล่ำดอก บล๊อคโคลี ผักกาด และบรัสเซล สเปราท์

00:02:29 → 00:02:30 คนขาดเอนไซม์

00:02:30 → 00:02:35 ดังนั้นแบคทีเรียที่สามารถหมักคาร์โบไฮเดรตเชิงซ้อน จึงเข้ามาจัดการแทน

00:02:35 → 00:02:38 และนี่ก็เป็นเรื่องธรรมชาติ ที่นำไปสู่ก๊าซที่มากขึ้น

00:02:38 → 00:02:42 แต่ถ้าคุณรู้สึกไม่สบาย รู้สึกอืดๆ หรือบวมๆ

00:02:42 → 00:02:46 นี่อาจเป็นการบอกถึงการเคลื่อนที่ซึ่งไม่ปกติ ของก๊าซไปตามทางเดินอาหาร

00:02:46 → 00:02:49 มันสำคัญที่เราจะไม่เอาแต่โทษอาหารบางชนิด

00:02:49 → 00:02:51 ว่าเป็นตัวการของก๊าซและอาการท้องอืด และหลีกเลี่ยงพวกมัน

00:02:51 → 00:02:55 คุณคงไม่อยากทำให้แบคทีเรีย ที่ย่อยคาร์โบไฮเดรตเชิงซ้อนเหล่านี้อดอยาก

00:02:55 → 00:03:00 ไม่งั้นพวกมันจะเริ่มกินน้ำตาล ในชั้นเมือกเคลือบของลำไส้

00:03:00 → 00:03:03 ก๊าซส่วนบุคคลของคุณจะต่างกันไป ขึ้นอยู่กับว่าคุณกินอะไร

00:03:03 → 00:03:05 และชนิดแบคทีเรียในลำไส้ของคุณ

00:03:05 → 00:03:08 เช่น จากน้ำตาลเริ่มต้นเหมือนๆ กัน

00:03:08 → 00:03:12 แบคทีเรีย คลอสทริเดียมผลิต คาร์บอนไดออกไซด์ บิวไทเรต และออกซิเจน

00:03:12 → 00:03:18 ในขณะที่โพรพิโนแบคทีเรียสามารถผลิต คาร์บอนไดออกไซด์ โพรพิโนเอต และอะซิเตต

00:03:18 → 00:03:22 ในเวลาเดียวกัน เมทะโนเจน สามารถใช้ไฮโดรเจนและคาร์บอดไดออกได์

00:03:22 → 00:03:26 ที่ผลิตโดยแบคทีเรียอื่นๆ ในการสร้างมีเทน

00:03:26 → 00:03:31 ซึ่งสามารถลดปริมาณของก๊าซ โดยใช้ไฮโดรเจนกับคาร์บอนไดออกไซด์จนเรียบ

00:03:31 → 00:03:34 ดังนั้น มันมีเครือข่ายที่ซับซ้อน ระหว่างแบคทีเรียในลำไส้

00:03:34 → 00:03:38 ที่ทำให้พวกมันได้รับการเลี้ยงดูทุกวัน โดยกินที่เป็นอาหารที่เราย่อยไม่ได้

00:03:38 → 00:03:41 หรือใช้สิ่งที่แบคทีเรียอื่นๆ ผลิตออกมา

00:03:41 → 00:03:46 ความสัมพันธ์นี้เป็นตัวกำหนดหลัก ของปริมาณและชนิดของก๊าซที่ถูกผลิต

00:03:46 → 00:03:50 ดังนั้น การผลิตก๊าซจึงเป็นสัญญาณว่า แบคทีเรียนในลำไส้คุณกำลังทำงาน

00:03:50 → 00:03:55 แต่ในบางกรณี เราอาจมีอาการผิดปกติ เนื่องจากก๊าซในกระเพาะ

00:03:55 → 00:03:58 ตัวอย่างที่เห็นได้บ่อย คือการแพ้นม (lactose intolerance)

00:03:58 → 00:04:02 คนส่วนใหญ่มีเอนไซม์สำหรับการย่อยแล็คโตส

00:04:02 → 00:04:05 ซึ่งเป็นน้ำตาลที่มีอยู่ในนม และผลิตภัณฑ์ที่มาจากนม

00:04:05 → 00:04:10 แต่บางคนอาจไม่มีเอนไซม์นั้นเลย หรือเอนไซม์นั้นในปริมาณที่ไม่มาก

00:04:10 → 00:04:12 เช่น หลังจากเกิดการติดเชื้อในทางเดินอาหาร

00:04:12 → 00:04:16 ดังนั้น พวกเขาจึงไม่สามารถย่อยผลิตภัณฑ์ ที่มีแล็คโตส และอาจรู้สึกปวดท้อง

00:04:16 → 00:04:21 ร่วมกับการมีก๊าซเพิ่มขึ้น เพราะการหมักโดยแบคทีเรีย

00:04:21 → 00:04:23 แต่จำไว้ว่า ก๊าซส่วนใหญ่ที่ถูกผลิต

00:04:23 → 00:04:27 ในฐานะผลลัพธ์ทางธรรมชาติ ของการหมักโดยแบคทีเรียในลำไส้

00:04:27 → 00:04:30 และบ่งบอกถึงลำไส้ที่ทำงานได้เป็นอย่างดี

00:04:30 → 00:04:34 ปริมาณและชนิดนั้นแตกต่างออกไป ขึ้นอยู่กับการรับประทานอาหารและแบคทีเรีย

00:04:34 → 00:04:39 บริหารมารยาททางสังคมเมื่อคุณต้องผายลม และจงให้อภัยแบคทีเรียของคุณ

00:04:39 → 00:04:41 พวกมันแค่พยายามช่วยก็เท่านั้นเอง