00:00:00 → 00:00:02 หนูเคยป่วยเป็นโรคคลั่งผอมค่ะ

00:00:02 → 00:00:06 หรือศัพท์ทางการแพทย์ก็คือ Anorexia nervosa

00:00:06 → 00:00:09 เคยหนักสุดที่ 50 กิโลกรัมค่ะ

00:00:09 → 00:00:12 พอออกกำลังกายก็ไปอยู่ที่น้ำหนักเบาที่สุด

00:00:12 → 00:00:14 36-37 กิโลกรัมได้ค่ะ

00:00:15 → 00:00:17 ตอนนั้นรู้สึกว่ามีพลังมาก

00:00:17 → 00:00:23 [เสียงดนตรี]

00:00:23 → 00:00:26 โรคคลั่งผอม หลายคนอาจจะรู้จัก

00:00:26 → 00:00:27 ก็คือโรค Anorexia

00:00:27 → 00:00:30 เป็นโรค ๆ หนึ่งที่ทำให้ผู้ที่เป็น

00:00:31 → 00:00:34 เกิดความหลงผิดเกี่ยวกับ รูปร่างร่างกายของตนเอง

00:00:34 → 00:00:36 คิดว่าตัวเองอ้วนอยู่ตลอดเวลา

00:00:36 → 00:00:39 สาเหตุมีได้หลายสาเหตุมากเลยนะครับ

00:00:39 → 00:00:41 อันดับแรกเลย ก็คือเรื่องของปัจจัยทางชีวภาพ

00:00:42 → 00:00:44 เช่น อาจจะเกิดจากยีน หรือพันธุกรรม

00:00:45 → 00:00:48 ก็จะมีแม่หรือพ่อ เคยเป็นโรคเดียวกันตอนเป็นวัยรุ่น

00:00:48 → 00:00:52 อันที่สองคือการเปลี่ยนแปลงของสมอง ในระดับของสารสื่อประสาท

00:00:52 → 00:00:54 หรือในระดับของโมเลกุล

00:00:54 → 00:00:55 ปัจจัยด้านสังคม

00:00:55 → 00:00:58 หลาย ๆ คนก็อาจจะพูดว่า เอ๊ะ เป็นเพราะค่านิยมในสังคมหรือเปล่า

00:00:58 → 00:01:00 ที่เป็นสังคมนิยมความผอม

00:01:00 → 00:01:05 ก็เห็นตามอินเทอร์เน็ต มีคนที่เขาออกกำลัง

00:01:05 → 00:01:08 แล้วหน้าท้องเขาดูดี หุ่นเขาดูดีค่ะ

00:01:08 → 00:01:11 ก็เลยคิดว่าอยากเป็นแบบนั้นบ้าง

00:01:11 → 00:01:18 ออกกำลังวันละประมาณ 3 ครั้งค่ะ ครั้งละ 1-2 ชั่วโมงขึ้นไป

00:01:18 → 00:01:20 แล้วก็กินน้อยมาก ๆ

00:01:20 → 00:01:24 พยายามเลี่ยงพวกคาร์โบไฮเดรต ไขมัน อะไรพวกนี้ค่ะ

00:01:24 → 00:01:30 [เสียงดนตรี]

00:01:30 → 00:01:33 อาการของโรคคลั่งผอม ถ้าดูจากภายนอก

00:01:33 → 00:01:36 ก็คือจะบอกได้ชัดเจนว่า คน ๆ นั้น ผอมเกินไป

00:01:36 → 00:01:39 หรือน้ำหนักลดลงมากอย่างรวดเร็ว

00:01:39 → 00:01:42 สองเดือนก่อนก็ยังดูสมส่วน ยังดูโอเคอยู่

00:01:42 → 00:01:45 ไม่เจอกันสองเดือน มาดูอีกที อ้าว ตายแล้ว เธอผอมแห้งจังเลย

00:01:45 → 00:01:50 อันนี้คือสิ่งแรกที่คนรอบข้าง เริ่มสังเกตเห็นว่าเขามีความผิดปกติ

00:01:50 → 00:01:54 บางคนอาจจะมีภาวะขาดอาหาร ถ้ามากเกินไปนะครับ

00:01:54 → 00:01:56 จะเป็นภาวะขาดอาหารได้

00:01:56 → 00:02:00 ในผู้หญิงบางคนก็จะมีภาวะประจำเดือนขาด ประจำเดือนไม่มา

00:02:00 → 00:02:01 ด้านความคิด

00:02:01 → 00:02:05 คนที่เป็นโรคนี้ เขามักจะพูดซ้ำ ๆ เรื่อย ๆ

00:02:05 → 00:02:07 ว่าตัวเองกลัวอ้วน ตัวเองอ้วนมากไปแล้ว

00:02:07 → 00:02:09 ในบางคน พอหลังจากกินอาหารไปแล้ว

00:02:09 → 00:02:12 ก็จะมีการล้วงคอให้อาเจียน

00:02:12 → 00:02:13 หลายครั้งเราก็จะพบว่า

00:02:13 → 00:02:18 พวกผู้ป่วยออกกำลังกายแบบหักโหม เพื่อให้ตัวเองผอมมากกว่านี้

00:02:19 → 00:02:21 ตอนที่รู้ตัวว่าเริ่มเป็นโรคนี้

00:02:21 → 00:02:25 ก็จากที่หลาย ๆ คนทักว่าเราผอมเกินไปค่ะ

00:02:25 → 00:02:27 แล้วก็เหมือนที่บ้านก็บ่นว่า

00:02:27 → 00:02:32 ทำไมกินยากขึ้น แล้วก็ชอบหนีไปออกกำลังอย่างนี้

00:02:32 → 00:02:35 กับเพื่อน เราจะเงียบกว่าเดิม

00:02:35 → 00:02:36 แล้วก็ขี้หงุดหงิด

00:02:36 → 00:02:40 เวลาเพื่อนไปกินข้าวกลางวันกัน ก็จะไม่ไปด้วย

00:02:40 → 00:02:42 แล้วก็รู้สึกว่ามันเครียด

00:02:42 → 00:02:48 [เสียงดนตรี]

00:02:48 → 00:02:51 อันดับแรกเลย เราต้องคำนึงถึงความปลอดภัยก่อน

00:02:51 → 00:02:55 ว่าผู้ป่วยมีความปลอดภัย ทางด้านร่างกายหรือยัง

00:02:55 → 00:02:59 เราจำเป็นที่จะต้องทำงานร่วมกับ อายุรแพทย์หรือกุมารแพทย์

00:03:00 → 00:03:02 หรือนักโภชนาการ หรือทุกฝ่าย

00:03:02 → 00:03:03 เพื่อยืนยันว่า

00:03:04 → 00:03:08 คนไข้ของเราไม่ได้กำลังตกอยู่ในภาวะอันตราย

00:03:08 → 00:03:09 ที่จะเป็นอันตรายถึงชีวิต

00:03:09 → 00:03:13 อันดับสองถัดจากนั้นมา เมื่อเด็กปลอดภัยแล้ว

00:03:13 → 00:03:15 เราก็ต้องมาวิเคราะห์

00:03:15 → 00:03:18 ว่าปัญหาอะไรที่เป็นต้นเหตุนะครับ

00:03:18 → 00:03:19 ของภาวะคลั่งผอม

00:03:20 → 00:03:22 เช่น ถ้าเกิดเป็นจากครอบครัวนะครับ

00:03:22 → 00:03:25 เราก็จะมีการเชิญคุณพ่อคุณแม่ เชิญบุคคลในครอบครัว

00:03:26 → 00:03:28 มาพูดคุยเพื่อทำครอบครัวบำบัด

00:03:28 → 00:03:33 หรืออาจจะเป็นจากความคิดของเด็กเองที่ คิดผิดปกติไป

00:03:33 → 00:03:36 เราก็อาจจะมีการบำบัด โดยการปรับเปลี่ยนความคิด

00:03:36 → 00:03:40 [เสียงดนตรี]

00:03:40 → 00:03:44 ตอนนั้น พ่อกับแม่ก็จะคอยให้กำลังใจค่ะว่า

00:03:45 → 00:03:47 พยายามอดทนหน่อย

00:03:48 → 00:03:52 ให้กลับมาได้มีความสุขได้เหมือนเดิมค่ะ

00:03:52 → 00:03:55 ก็อยากให้ครอบครัวหรือคนรอบข้างนี่

00:03:56 → 00:03:58 พยายามทำความเข้าใจเขาว่า

00:03:58 → 00:04:00 บางทีเขาไม่ได้อยากเป็นแบบนี้หรอก

00:04:00 → 00:04:03 แต่ว่าเขาก็บังคับตัวเองไม่ได้เหมือนกัน

00:04:04 → 00:04:07 อยากให้ลองทำความเข้าใจกับ มุมลึกของโรคนี้ให้มากขึ้น

00:04:07 → 00:04:11 แล้วก็ทำความเข้าใจตัวของคนที่ป่วยค่ะ

00:04:11 → 00:04:13 เป็นกำลังใจอยู่ข้าง ๆ เขา

00:04:13 → 00:04:21 [เสียงดนตรี]