00:00:00 → 00:00:03 This Is tha PBS podcast View the
00:00:03 → 00:00:05 world vi The
00:00:05 → 00:00:08 Voice ดูแลผู้สูงวัยยังไงให้ปลื้มจริงๆ
00:00:08 → 00:00:11 ปลื้มคงไม่ใช่แบบลุ่มหลงหรือว่าแบบว่า
00:00:11 → 00:00:13 อะไรอย่างงี้แต่ว่ามันหมายถึงมีความสุขมี
00:00:13 → 00:00:16 ความรู้สึกอบอุ่นใจเป็นที่รักของคนใน
00:00:16 → 00:00:18 ครอบครัวเป็นที่รักของลูกหลานแล้วก็มี
00:00:18 → 00:00:21 ความรู้สึกปลอดภัยด้วยนะแล้วสมาชิกใน
00:00:21 → 00:00:23 ครอบครัวเนี่ยยิ้มแย้มแจ่มใสให้กันค่ะ
00:00:24 → 00:00:27 บรรยากาศของทุกๆคนที่อยู่ด้วยกันนะจริงๆ
00:00:27 → 00:00:29 แล้วทำให้ผู้สูนยุทจะปลื้มหรือไม่ปลื้ม
00:00:29 → 00:00:32 ไม่ใช่ว่ามาเอาใจผู้สูงอายุแต่ว่าระหว่าง
00:00:32 → 00:00:36 พี่น้องด้วยกันเถียงกันเสียงดังใส่กันมี
00:00:36 → 00:00:38 ความขัดแย้งกันอะไรเงี้ยยังไงผู้ดสูงก็
00:00:38 → 00:00:41 ไม่ปลื้มค่ะเพราะเยังอยู่ในสภาพแวดล้อม
00:00:41 → 00:00:43 แบบ
00:00:43 → 00:00:47 นั้นฟังทุกเรื่องสุขภาพอัปเดตทุกโรคไทย
00:00:47 → 00:00:50 ฟังรายการโรงหมอกับดิฉันสุรีพรวงสถิตพร
00:00:50 → 00:00:54 ค่ะ This Is to PBS podcast มาค่ะคุณ
00:00:54 → 00:00:59 ผู้ฟังดูแลอย่างไรให้สูงวัยปลื้มนะคะอมี
00:00:59 → 00:01:02 วิธีการยังไงมยมีเทคนิคเคล็ดลับวิธียังไง
00:01:02 → 00:01:05 นะคะที่จะดูแลผู้สูงวัยนะที่อยู่ในบ้าน
00:01:05 → 00:01:08 ของเราเนี่ยให้รู้สึกแบบแมเขามีความสุข
00:01:08 → 00:01:11 เนาะเดี๋ยวคุยกับผู้ช่วยศาสตราจารย์ดร
00:01:11 → 00:01:14 เกสรสำเภาทองอาจารย์ประจำคณะ
00:01:14 → 00:01:16 สาธารณสุขศาสตร์ผู้เชี่ยวชาญด้านการส่ง
00:01:16 → 00:01:18 เสริมสุขภาพและป้องกันโรคมหาวิทยาลัย
00:01:18 → 00:01:21 ธรรมศาสตร์ค่ะสวัสดีค่ะพี่เกสรคะสวัสดี
00:01:21 → 00:01:24 ค่ะวันนี้เราก็จะมาวันนี้มากันแบบปลื้มๆ
00:01:24 → 00:01:27 ืมๆยิ้มๆกันไปนะคะแต่หลังไมค์นี่เราก็ยัง
00:01:27 → 00:01:31 ขำๆกันอยู่อุ๊ยพี่มันบางทีมันก็ยากนะคะ
00:01:31 → 00:01:34 พี่เกสอนที่จะแบบเฮ้ยดูแลได้อยู่นะคะได้
00:01:34 → 00:01:37 อยู่ได้ค่ะได้อโหแต่ของที่บ้านนี่ค่อน
00:01:37 → 00:01:42 ข้างจะอือพูดแล้วพูดอีกย้ำแล้วย้ำอีกอาจ
00:01:42 → 00:01:46 จะมีความแบบอืมยิ่งไม่ปลื้มเขไปใหญ่หรือ
00:01:46 → 00:01:50 เปล่าคะหนักเลยคหนักเลยไม่ค่อยเชื่อบอก
00:01:50 → 00:01:53 อะไรก็แบบดูแลยากเอางี้ดีกว่าดูแลยากนิด
00:01:53 → 00:01:56 นึงอะไรประมาณนี้แต่ว่าเห็นบางบ้านเา้าก็
00:01:56 → 00:01:59 มีคุณพ่อคุณแม่หรือผู้สูงอายุอยู่ในบ้านเ
00:01:59 → 00:02:04 ก็แบบเออเค้าก็น่ารักเชื่อฟังของเราปึ๊บ
00:02:04 → 00:02:07 เอ๊ะยังไงก็คงจะมีความแตกต่างกันไปนะแต่
00:02:07 → 00:02:10 ประการแรกเนี่ยพอฟังหัวข้อนี้แล้วอ่ะค่ะ
00:02:10 → 00:02:12 น้องรีพี่ก็เลยรู้สึกว่าเอ๊ะเ่าความหมาย
00:02:12 → 00:02:15 ของคำว่าปลื้มคืออะไรเนาดูแลผู้สูงวัยยัง
00:02:15 → 00:02:18 ไงให้ปลื้มจริงๆปลื้มคงไม่ใช่แบบลุ่มหลง
00:02:18 → 00:02:20 หรือว่าแบบว่าอะไรอย่างงี้แต่ว่ามันหมาย
00:02:20 → 00:02:23 ถึงมีความสุขใช่มั้ยคะมีความสุขมีความรู้
00:02:23 → 00:02:27 สึกอบอุ่นใจนะเป็นที่รักของคนในครอบครัว
00:02:27 → 00:02:29 เป็นที่รักของลูกหลานแล้วก็มีความรู้สึก
00:02:29 → 00:02:32 ปลอดภัยด้วยนะปลื้มเนี่ยคือมันหมายถึงรู้
00:02:32 → 00:02:34 สึกอบอุ่นใจรู้สึกมั่นคงรู้สึกไม่ถูกทอด
00:02:35 → 00:02:38 ทิ้งมีความสุขแม้ว่าอาจจะไม่ได้มีคนมา
00:02:38 → 00:02:40 ห้อมล้อมท่านอยู่ตลอดเวลาอะไรเงี้ยแต่
00:02:40 → 00:02:43 ท่านมั่นใจว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่ที่
00:02:43 → 00:02:45 ต้องการความช่วยเหลือก็จะมีความช่วยเหลือ
00:02:45 → 00:02:48 ค่ะแล้วผู้คนเ่าหมายถึงว่าสมาชิกใน
00:02:48 → 00:02:50 ครอบครัวเนี่ยยิ้มแย้มแจ่มใสให้กัน
00:02:50 → 00:02:54 บรรยากาศของทุกๆคนที่อยู่ด้วยกันนะจริงๆ
00:02:54 → 00:02:56 แล้วทำให้ผู้สูงยุจะปลื้มหรือไม่ปลื้มไม่
00:02:56 → 00:02:59 ใช่ว่ามาเอาใจผู้สูงยุแต่ว่าระหว่างพี่
00:02:59 → 00:03:02 น้องมองด้วยกันเถียงกันเ่อเสียงดังใส่กัน
00:03:02 → 00:03:05 มีความขัดแย้งกันอะไรเงี้ยยังไงผู้สูงก็
00:03:05 → 00:03:08 ไม่ปลื้มค่ะเพราะเยังอยู่ในสภาพแวดล้อม
00:03:08 → 00:03:11 แบบนั้นค่ะอย่าลืมว่าเรายังอยู่ในสังคม
00:03:11 → 00:03:14 ของความเป็นครอบครัวในสังคมไทยที่เราไม่
00:03:14 → 00:03:18 ได้แบบเอ่อจะเหมือนต่างประเทศที่แยกบ้าน
00:03:18 → 00:03:21 อยู่หรือว่าพอโตในระดับนึงแล้วปึ๊บก็ไม่
00:03:21 → 00:03:24 ได้กลับมาสนใจแต่แต่เราจะส่วนใหญ่จะอยู่
00:03:24 → 00:03:28 ในแบบครอบครัวใหญ่สังคมไทยค่ะคุณปู่คุณ
00:03:28 → 00:03:30 ย่าคุณตาคุณย
00:03:30 → 00:03:35 อ่ารว่าในพื้ที่บิเวณใกลเคียงกันใกล้ๆกัน
00:03:35 → 00:03:39 ใช่คะก็จะเป็นบรรยากาศที่บรรยากาศโดยรวม
00:03:39 → 00:03:42 เนี่ยคะทำให้มีความสุขอบอุ่นใจนะคะแล้วก็
00:03:42 → 00:03:45 รู้สึกปลอดภัยแต่ถ้าเกิดผู้สูงอายุอยู่
00:03:45 → 00:03:49 แค่กับคู่ของตัวเองแล้วสูงวัยมากๆก็อาจจะ
00:03:49 → 00:03:52 มีผู้ดูแลข้างนอกเข้ามานะคะสมมุติว่ามี
00:03:52 → 00:03:55 ฐานะมีอะไรต่างๆแล้วจ้างผู้ดูแลมาอันนี้
00:03:55 → 00:03:57 ก็ต้องมีเทคนิคในการดูแลที่ทำให้เขาปลื้ม
00:03:57 → 00:04:01 เหมือนกันนะคะก็คือทำให้พใจไงพอใจต่อ
00:04:01 → 00:04:04 คุณภาพการดูแลของผู้ดูแลที่มาจากข้างนอก
00:04:04 → 00:04:07 โอก็ต้องคัดเลือกนะใช่มั้ยคะแบบคือเอา
00:04:08 → 00:04:10 จริงๆเคยเห็นอีกเหมือนกันแหละค่ะที่อาจจะ
00:04:10 → 00:04:14 เป็นเพื่อนของคุณพ่อนะคะทีู่ดูแลอโอเขาก็
00:04:14 → 00:04:16 ชมเลยนะคะเพื่อนคุณพ่อค่ะที่อายุเท่ากับ
00:04:16 → 00:04:20 คุณพ่อเนี่ยนะคะบอกว่ามีคนดูแลเขาดีมาก
00:04:20 → 00:04:22 อย่างงู้นอย่างงี้แต่เผลอๆรักยิ่งกว่าลูก
00:04:22 → 00:04:26 หลานอีกค่ะจะขอมอบมรดกให้เลยหรึเ่าคเพราะ
00:04:26 → 00:04:28 ว่ามีเวลาอยู่ตลอดไงคะแต่ว่าลูกๆหลานๆ
00:04:28 → 00:04:32 เนี่ยก็เข้าใจนะว่าต้องออกไปทำมาหาเลี้ยง
00:04:32 → 00:04:36 ชีพนะเงินต่างๆก็เอมาเพื่อที่จะมาจ่ายค่า
00:04:36 → 00:04:39 ให้กับคนที่มาดูแลเลี้ยงดูหรือว่าส่วนหนอ
00:04:39 → 00:04:42 นะคะในเป็นเงินทุนสำรองในการค่าใช้จ่าย
00:04:42 → 00:04:46 รักษาพยาบาลเอาไว้เก็บเอาไว้ให้หรืออะไร
00:04:46 → 00:04:48 เงี้ยเพราะมันมันมีเหตุฉุกเฉินกับความ
00:04:48 → 00:04:51 เป็นผู้สูงอายุเนี่ยค่อนข้างมานะคะเรว่า
00:04:51 → 00:04:54 ต้องใช้เงินน่ะค่ะต้องใช้เงินนะคะเพื่อ
00:04:54 → 00:04:56 ที่จะทำให้คุณภาพการดูแลนั้นดีคุณภาพ
00:04:56 → 00:05:00 ชีวิตนั้นดีจำเป็นต้องใช้เงินนะคะทำยังไง
00:05:00 → 00:05:02 ถ้าอย่างงั้นเนี่ยให้แบบว่าปลื้มกับทุก
00:05:02 → 00:05:05 ฝ่ายทุกคนก็แบบว่าอยู่ในบรรยากาศที่เป็น
00:05:06 → 00:05:09 ความรักความอบอุ่นซึ่งกันะในครอบครใช่บอก
00:05:09 → 00:05:10 ประเด็นของการปลื้มหรือไม่ปลื้มเนี่ย
00:05:10 → 00:05:13 เรื่องแรกมันอยู่ที่ว่าการอาศัยอยู่ร่วม
00:05:13 → 00:05:16 กันน่ะการอาศัยอยู่ร่วมกันแน่นอนมันมี
00:05:16 → 00:05:19 เรื่องวิถีปฏิบัติของแต่ละคนใช่มั้ยคะ
00:05:19 → 00:05:21 แล้วจะบอกว่าโอ๊ก็อยู่กันมาตั้งนานตั้งนม
00:05:21 → 00:05:24 แล้วจนอ่าพ่อแม่ไปกลายเป็นผู้สูงอายุแล้ว
00:05:24 → 00:05:27 ทำไมการอยู่ร่วมกันยังปรับตัวไม่ได้อัน
00:05:27 → 00:05:30 นี้ก็ต้องอย่าลืมนะคะว่าผู้สูงอายุยามสูง
00:05:30 → 00:05:33 วัยแล้วมันมีบางสิ่งบางอย่างเปลี่ยนไปอื
00:05:33 → 00:05:35 คือการเปลี่ยนตั้งแต่ร่างกายเปลี่ยนทาง
00:05:35 → 00:05:37 ด้านจิตใจเปลี่ยนทางด้านสังคมตอนที่ยัง
00:05:37 → 00:05:40 ไม่เป็นผู้สูงอายุลูกหลานอาจจะไปทำงานเ่อ
00:05:40 → 00:05:42 คุณพ่อคุณแม่ก็อาจจะยังทำงานหรือลูกหลาน
00:05:42 → 00:05:46 ไปเรียนพ่อแม่ทำงานนะคะก็มีสังคมของท่าน
00:05:46 → 00:05:48 ข้างนอกในวันที่เกษียณหรือว่าไม่ได้ไป
00:05:48 → 00:05:51 ข้างนอกแล้วอยู่บ้านอ่ะมันก็จะต้องมี
00:05:51 → 00:05:53 เรื่องของการใช้ชีวิตร่วมกันในอีกรูปแบบ
00:05:53 → 00:05:56 หนึ่งล่ะใช่มั้ยคะเพราะงั้นการใช้ชีวิต
00:05:56 → 00:05:57 ร่วมกันตรงเนี้มันเป็นเรื่องของความเข้า
00:05:57 → 00:06:01 ใจเป็นเรื่องของการยอมรับถ้าสมมุติว่าลูก
00:06:01 → 00:06:03 หลานอยากจะให้ผู้สูงอายุปลื้มน่ะประกัน
00:06:03 → 00:06:05 แรกต้องยอมรับท่านก่อนว่ามีข้อจำกัดอะไร
00:06:05 → 00:06:08 ที่หรือว่ามีประเด็นอะไรที่มันเปลี่ยนไป
00:06:08 → 00:06:11 เช่นสายตาหูอาจจะฟังไม่ค่อยได้ยินอะไร
00:06:11 → 00:06:14 อย่างเงี้ยนะคะแล้วก็พูดอาจจะต้องเหมือน
00:06:14 → 00:06:16 กับตะโกนเสียงดังหรืออะไรต่างๆพวกนี้เรา
00:06:16 → 00:06:19 ต้องยอมรับแล้วพยายามที่จะสังเกตเข้าใจ
00:06:19 → 00:06:21 แล้วการใช้ชีวิตมันก็จะราบรื่นเพราะ
00:06:21 → 00:06:24 บรรยากาศมันดีอ่ะการใช้ชีวิตร่วมกันดีอ่ะ
00:06:24 → 00:06:26 บางจริงบางอย่างที่พูดกันมันก็จะเป็น
00:06:27 → 00:06:29 เรื่องง่ายอืนะคะเพราะฉะนั้นเป็นเรื่อง
00:06:29 → 00:06:32 ของการใช้ชีวิตร่วมกันทัศนคติต่อการใช้
00:06:32 → 00:06:35 ชีวิตร่วมกันค่ะนะคะแล้วยิ่งถ้าหากว่ามี
00:06:35 → 00:06:38 คนไม่ได้เป็นคนนอกอาจจะมีเขยมีสะใภ้มา
00:06:38 → 00:06:41 อยู่ร่วมด้วยอีกอ่าอีกเลเวลอีกระดับนึงนะ
00:06:41 → 00:06:45 คะที่จะใช้ชีวิตร่วมกันก็ต้องมีบทบาทที่
00:06:45 → 00:06:48 แตกต่างกันออกไปในการที่ทำให้เกิดความพึง
00:06:48 → 00:06:51 พอใจแต่วันนี้เราจะคุยโฟกัสว่าทำไงให้ผู้
00:06:51 → 00:06:54 สูงายุปลื้มคือทุกคนก็ต้องก็ต้องมีบทบาท
00:06:55 → 00:07:00 มีทีท่านะทีท่าการแสดงออกการสื่อสารนเอง
00:07:00 → 00:07:03 ค่ะการสื่อสารที่ทำให้เขาได้รู้สึกถึง
00:07:03 → 00:07:07 เอ่อความพอใจรู้สึกอบอุ่นใจเป็นที่รัก
00:07:07 → 00:07:10 เอ่ออะไรอย่างเงี้ยค่ะค่ะเขาบอกว่าดูแล
00:07:10 → 00:07:14 ร่างกายก็ดีแต่ดูแลจิตใจอ่ะสำคัญกว่า
00:07:14 → 00:07:17 เริ่มต้นด้วยจิตใจแต่ก็ไม่ใช่ทอดทิ้งร่าง
00:07:17 → 00:07:20 กายไม่ให้อาหารไม่ให้เงินใช้แต่แบว่าพูด
00:07:20 → 00:07:22 เพราะมากนี้ก็ไม่ได้นะคะอ๋อไม่ได้การ
00:07:22 → 00:07:26 กระทำสวนทางนะคะสนทางสวนทางกับคำพูดคือ
00:07:26 → 00:07:28 อันนี้เห็นด้วยกับพี่เกสรเลยค่ะคุณผู้ฟัง
00:07:28 → 00:07:31 เห็นด้วยมั้ยคะว่าคือความเข้าใจอ่ะเป็น
00:07:31 → 00:07:33 หลักเริ่มต้นเลยอ่ะถ้าเราเข้าใจอ่ะเราก็
00:07:33 → 00:07:36 จะรู้อ่ะแล้วเราก็จะทำตัวได้อย่างถูกต้อง
00:07:36 → 00:07:40 เหมาะสมอ่ะไม่ว่าจะเป็นลูกหลานโดยตรงเอง
00:07:40 → 00:07:42 หรือว่าอาจจะเป็นสะใพ้เป็นเขยหรืออะไร
00:07:42 → 00:07:45 อย่างเงี้ยนะคะหลายๆบ้านเนี่ยมีปัญหาตรง
00:07:45 → 00:07:49 จุดเนี้ยกับแบบเรื่องของความเข้าใจเรื่อง
00:07:49 → 00:07:51 ของการยอมรับนะใช่แม้กระทั่งการการสื่อ
00:07:51 → 00:07:55 สารกันน่ะก็สำคัญเพราะว่าไม่ค่อยสื่อเป็น
00:07:55 → 00:07:58 อะไรไม่รู้อ่ะไม่ค่อยคุยกันในครอบครัวมาก
00:07:58 → 00:08:00 ๆเลยนะคะตอนนี้เนี่ยเรียกว่าการสื่อสาร
00:08:01 → 00:08:03 เพราะว่าส่วนหนึ่งเราก็เข้าใจนะคะว่าคน
00:08:03 → 00:08:06 ที่อ่าเป็นคนหนุ่มสาวคนวัยทำงานเนี่ยเทำ
00:08:06 → 00:08:09 งานอยู่นอกบ้านบางทีเขาก็มีภาวะตึงเครียด
00:08:09 → 00:08:13 มาชุดหนึ่งละพอเข้ามาบ้านยังได้รับการ
00:08:13 → 00:08:15 เรียกร้องต้องทำอะไรอะไรกับผู้สูงอายุที่
00:08:15 → 00:08:17 อยู่ที่บ้านอีกเนี่ยมันก็เป็นความกดดัน
00:08:17 → 00:08:20 แล้วถ้ามีลูกเล็กขึ้นมาอีกเาถึงเรียกว่า
00:08:20 → 00:08:22 คนวัยทำงานเหมือนเป็นแซนวิชอ่ะค่ะถูก
00:08:22 → 00:08:25 ประกบด้วยลูกถูกประกบด้วยผู้สูงอายุที่
00:08:25 → 00:08:28 บ้านอันนี้ก็เข้าใจได้สำคัญทุกคนค่ะสำคัญ
00:08:28 → 00:08:31 ทุกคนแต่ว่าเอ่อเรานึกถึงว่าวันหนึ่งเรา
00:08:31 → 00:08:33 ก็เป็นผู้สูงอายุนึกถึงว่าวันนี้ท่านเป็น
00:08:33 → 00:08:36 ผู้สูงท่านทำอะไรมาก่อนล่วงหน้านั้นนั่น
00:08:36 → 00:08:39 ก็คือเรื่องของความรู้คุณรู้ค่าของสิ่ง
00:08:39 → 00:08:42 ที่ท่านได้เคยทำมาให้กับครอบครัวก็เป็น
00:08:42 → 00:08:45 ประเด็นที่เราต้องแสดงบทบาทที่เหมาะสมอ่ะ
00:08:45 → 00:08:49 ค่ะอืแสดงบทบาทที่เหมาะสมรู้คุณรู้ค่าที่
00:08:49 → 00:08:52 ว่าจะพูดว่ากตัญญูรู้คุณแล้วต้องทดแทน
00:08:52 → 00:08:54 เดี๋ยวนี้บางคนเขาก็บอกว่ามันไม่ใช่ไม่
00:08:54 → 00:08:57 ใช่เราบอกรู้คุณรู้ค่าแล้วก็ไม่ใช่ว่า
00:08:57 → 00:08:59 ต้องทแทนไม่ใช่ใช้คำว่าต้องแต่ว่าถ้าเรา
00:08:59 → 00:09:01 รู้สึกอย่างงั้นจริงๆการกระทำมันจะออกมา
00:09:01 → 00:09:05 จากใจที่เราอยากจะทำให้สิ่งดีๆกับเกับบ
00:09:05 → 00:09:09 อ่าบุพการีอย่างนี้เป็นต้นใช่ๆก็มันมันมี
00:09:09 → 00:09:13 หลายรูปแบบนะคะที่เรายังเห็นคุณค่าให้
00:09:13 → 00:09:16 ความสำคัญกับท่านอย่างเงี้นะคใช่บางทีถ้า
00:09:16 → 00:09:20 ถามจริงๆลึกๆในใจของผู้สูงวัยหลายๆคน
00:09:20 → 00:09:22 เนี่ยหลายคนบอกว่าก็ไม่ได้ต้องการอะไรมาก
00:09:22 → 00:09:25 นะแค่บางทีอยากได้เห็นหน้าอยากได้กอดอยาก
00:09:26 → 00:09:29 ได้แบบเออพูดคุยกันหรืออะไรอย่าเงี้ยใช
00:09:29 → 00:09:32 ค่ะมันเป็นสิ่งที่ทำได้ง่ายโดยที่ไม่
00:09:32 → 00:09:34 จำเป็นจะต้องใช้เงินอะไรแพงๆไปด้วยซ้ำนะ
00:09:34 → 00:09:37 ในบางคนน่ะค่ะคือบางทีเนี่ยเรื่องของการ
00:09:37 → 00:09:39 สร้างบรรยากาศน่ะมันก็ต้องร่วมกันน่ะเข้า
00:09:39 → 00:09:41 ใจนะคะว่าทุกคนต้องมีส่วนร่วมในการสร้าง
00:09:41 → 00:09:44 บรรยากาศที่ดีแต่ถ้าใครที่คิดว่ามีความ
00:09:44 → 00:09:47 เข้มแข็งทางด้านจิตใจอ่ะคนนั้นก็คนเป็นคน
00:09:47 → 00:09:49 เริ่มเริ่มที่จะส้าเริ่มทักทายเริ่มพูด
00:09:49 → 00:09:52 คุยแล้วกระแสหรือบรรยากาศมันก็จะเหนี่ยว
00:09:52 → 00:09:55 นำกันไปในทิศทางที่ดีแต่ถ้าทุกคนเงียบ
00:09:55 → 00:09:57 แล้วก็รอให้คนอื่นพูดผู้สูงุก็รอให้ลูก
00:09:57 → 00:10:00 หลานมาทักก็ทักก่อนได้เหมือนกันนะคะแล้ว
00:10:01 → 00:10:03 ลูกหลานก็ต้องก็ต้องพร้อมที่จะยิ้มแย้ม
00:10:03 → 00:10:06 เข้ามาในบ้านยามที่กลับบ้านนะคะแล้วก็ดู
00:10:06 → 00:10:09 แลดูแลด้านจิตใจถ้าจิตใจพร้อมการกระทำมัน
00:10:09 → 00:10:12 จะออกมาไม่ยากอือแล้วดูแลเป็นการกระทำก็
00:10:12 → 00:10:15 ผู้สูงอายุจะปลื้มก็คือจริงๆก็ดูแลแค่
00:10:15 → 00:10:19 ปัจจัย 4 อ่ะนะคะอาหารการกินนะคะเรื่อง
00:10:19 → 00:10:22 เงินทองเรื่องยานะคะที่อยู่อาศัยช่วยทำ
00:10:22 → 00:10:25 ความสะอาดเก็บกวาดให้สะอาดสะอ้านสบายตา
00:10:25 → 00:10:28 เพราะบางทีผู้สูงท่านก็ทำเองไม่ได้ค่ะนะ
00:10:28 → 00:10:30 คะก็ทำให้ท่านอยู่ในบรรยากาศที่ดีที่
00:10:31 → 00:10:34 สะอาดนะเสื้อผ้าเครื่องนุหมอะไรพวกนี้ค่ะ
00:10:34 → 00:10:36 จริงก็ไม่ได้เป็นเรื่องยากเลยไม่ต้อง
00:10:36 → 00:10:39 อาศัยเงินทองมากมายดูแลเรื่องความสะอาด
00:10:39 → 00:10:42 ใส่ใจออวันนี้อากาศร้อนนะเลือกเสื้อผ้า
00:10:42 → 00:10:45 ใส่ให้มันดูเหมาะกับอากาศหน่อยก็แสดงถึง
00:10:45 → 00:10:48 ความใส่ใจใช่มั้ยคะวันนี้อากาศเย็นนะแม่
00:10:48 → 00:10:52 เอาผ้าพันคอมยหรืออะไรต่างๆใส่ใจเล็กน้อย
00:10:52 → 00:10:55 อย่างเงี้ยค่ะก็ก็ปลื้มแล้วนะคะแล้วก็ไม่
00:10:55 → 00:10:59 ทอดทิ้งที่สำคัญเจะปลื้มมากคือไม่ทอดทิ้ง
00:10:59 → 00:11:02 ทอทิ้งคืออะไรบางทีเนี่ยใช่ติดงานติด
00:11:02 → 00:11:05 ภารกิจแต่ความใส่ใจมันสามารถสื่อสารได้
00:11:05 → 00:11:08 อ่าใช่ด้วยด้วยการใช้สื่อบางอย่างเช่น
00:11:08 → 00:11:10 โทรศัพท์มาเหมนวันนี้กลับบ้านมืดนะไม่
00:11:10 → 00:11:14 ต้องเป็นห่วงนะกินข้าวก่อนนะหรืออะไรยัง
00:11:14 → 00:11:16 มีอาหารเย็นหรือเปล่าอะไรอย่างเงี้ยอัน
00:11:16 → 00:11:20 นี้ก็คือไม่ทอดทิ้งใส่ใจดูแลด้วยวิธีการ
00:11:20 → 00:11:23 เท่าที่ทำได้นั่นแหละนะคะเออหรือว่าถ้า
00:11:23 → 00:11:25 เกิดแบบผู้สูงอายุเอ่อของคุณผู้ฟังที่
00:11:25 → 00:11:29 อยู่ในบ้านท่านแบบยังมีเรี่ยวแรงเดินเหิน
00:11:29 → 00:11:32 ได้หรืออะไรเงี้ยเอ่อท่านอาจจะชอบในการทำ
00:11:32 → 00:11:35 อาหารทำกับข้าวอย่างงี้ใช่มั้ยคะหรือว่า
00:11:35 → 00:11:38 แบบทำอร่อยอย่างเงี้ยแล้วก็อาจจะแบบเออว
00:11:38 → 00:11:42 นี้มีอะไรให้กินบ้างทำให้หน่อยค่ะเก็อ้อน
00:11:42 → 00:11:45 นิดนึงนะคะก็จะรู้สึกใจฟูนะคะเพราะโอเป็น
00:11:45 → 00:11:48 ที่ต้องการไงคะอ๋อสิ่งที่เรายังทำได้นี่
00:11:48 → 00:11:52 มีคนต้องการนะเราทำอาหารได้เต้องการแล้ว
00:11:52 → 00:11:54 ก็อย่าแบบว่าอย่ามายุ่งไอ้คำพูดว่าอย่ามา
00:11:54 → 00:11:56 ยุ่งอย่ามาจู้จี้อย่ามาจุกจิกเนี่ยบั่น
00:11:56 → 00:12:01 ทอนนะบั่นทอนมากจะมายุ่งถามทำไมอ่าผู้สูง
00:12:01 → 00:12:04 สมมุติผู้สูงจะถามว่าวันนี้จะกลับกี่โมง
00:12:04 → 00:12:07 ล่ะตอนเย็นอะไรเงี้ยนะคะเ้าถามทำไมงาน
00:12:07 → 00:12:10 ยุ่งจะตายสมมุติตอบอย่างนี้ก็ค่ะใจแฟบ
00:12:10 → 00:12:13 แล้วนะคะเออใจแฟบแล้วไม่ไม่ได้ปลื้มแล้ว
00:12:13 → 00:12:16 นะคะแบบนี้แล้วถามว่าโอ้วันนี้จะพยายาม
00:12:16 → 00:12:19 กลับเร็วแต่อาจจะติดนู่นนี่ก็ว่าไปเนาะ
00:12:19 → 00:12:22 ไม่ใช่อะไรหรอกทำจะทำอาหารเผื่อจะมาทาน
00:12:22 → 00:12:23 ด้วยกันอะไรอย่างเงี้เห็นมั้ยคะก็เป็น
00:12:23 → 00:12:27 ความปรารถนาดีเป็นความรักในครอบครัวอใช่
00:12:27 → 00:12:30 เพราะว่าบางทีอย่าลืมนะคะว่าการรออ่ะพอ
00:12:30 → 00:12:33 เราออกเถึงเราจะบอกว่าอ่ะวันนี้กลับค่ำ
00:12:33 → 00:12:35 หน่อยการกลับดึกหน่อยหรือหรือบางทีไม่ได้
00:12:35 → 00:12:38 บอกเลยอย่างเงี้ยหรือแบบอาจจะใช้คำพูดที่
00:12:38 → 00:12:41 ไม่เหมาะสมคือแค่เราก้าวออกจากบ้านนี่คือ
00:12:41 → 00:12:43 การรอของเขาคแล้วนะคะเริ่มต้นตั้งแต่
00:12:43 → 00:12:47 วินาทีนั้นเลยนะคะไม่ใช่ว่าเอ่อแบบผ่านไป
00:12:47 → 00:12:50 แล้วค่อยมามานั่งรอไม่ใช่คือนพอพูดจบปุ๊บ
00:12:50 → 00:12:54 นั่นคือการรอะค่ะคพั้นก็การรอเนี่ยนะคะ
00:12:54 → 00:12:57 แล้วถ้าเยิ่งเรู้ว่าเราต้องไปทำงานอะไร
00:12:57 → 00:13:01 วุ่นวายยุ่งยากมากก็จะเป็นห่วงเป็นใยนะคะ
00:13:01 → 00:13:04 บางทีก็อาจจะส่งข้อความไปถามนะอ่าที่มือ
00:13:04 → 00:13:07 ถือเป็นยังไงบ้างอะไรต่างๆเหล่านี้ก็จง
00:13:07 → 00:13:10 ตอบมาด้วยน้ำจิตน้ำใจนะคะก็คือตอบรับความ
00:13:10 → 00:13:14 ห่วงใยด้วยท่าทีที่ดีอ่ะค่ะค่ะใช่ก็เรียก
00:13:14 → 00:13:18 ว่าเหมือนกับแบบเอ่อการสื่อสารที่ดีหรือ
00:13:18 → 00:13:22 แบบสิ่งที่ไม่ควรพูดก็ต้องระวังแบบว่าบาง
00:13:22 → 00:13:25 ทีอาจจะหงุดหงิดหรือว่าแบบกำลังแบบเยถาม
00:13:25 → 00:13:27 ซ้ำมากจังอะไรอย่างเงี้ยหรือบางทีอันนี้
00:13:27 → 00:13:32 ที่เจอบ่อยๆคือเจะถามซ้ำแบบเดิมอ่ะค่ะอาจ
00:13:32 → 00:13:35 จะลืมว่าถามเราไปแล้วแต่เราก็ต้องไม่ไม่
00:13:35 → 00:13:38 เหนื่อยที่จะตอบนะค่ะเหมือนตอนเราย้อนไป
00:13:38 → 00:13:41 ไปเจอบทความหรือเงี้ยสมัยเด็กๆอ่ะเราก็
00:13:41 → 00:13:45 เป็นเจ้าหนูจำไมถามอยู่นั่นแหละถามทำไม
00:13:45 → 00:13:47 ทำไมทำไมแล้วก็มีคนตอบพ่อแม่ปู่ย่าตยาก็
00:13:47 → 00:13:50 ตอบทุกครั้งนะก็เอ็นดูนะคะ่อย่างไม่ได้
00:13:50 → 00:13:53 รำคาญแล้วก็อาจจะคำๆแล้วด้วยซ้ำไปเออแต่
00:13:53 → 00:13:56 พอเวลาที่ท่านอายุมากแล้วเนี่ยความจำท่าน
00:13:56 → 00:13:59 อาจจะไม่ได้ดีค่ะอาจจะจำไม่ได้ว่าถามอะไร
00:13:59 → 00:14:03 เราไปแล้วค่ะเออบางทีแบบเราแค่ตอบสั้นๆ
00:14:03 → 00:14:05 เนี่ยไม่ได้ต้องอธิบายอะไรเยอะเนี่ยเรา
00:14:05 → 00:14:09 ยังอย่าไปหงุดหงิดที่จะตอบเลยค่ะใช่ค่ะนะ
00:14:09 → 00:14:11 ก็คือต้องมีความเข้าใจนะว่าบางทีก็ถามซ้ำ
00:14:12 → 00:14:15 เพราะหลงลืมนะแล้วบางครั้งก็ถามซ้ำเพราะ
00:14:15 → 00:14:18 เกิดความไม่แน่ใจนะคะบางทีก็ถามซ้ำเพราะ
00:14:18 → 00:14:21 ว่ารู้สึกว่าไม่ได้รับคำตอบสักทีเอออัน
00:14:21 → 00:14:23 นี้ก็ก็เป็นเป็นเรื่องราวที่เราต้อง
00:14:23 → 00:14:26 พยายามเข้าใจนะฮะทีนี้นอกเหนือจากการที่
00:14:26 → 00:14:29 อยู่ร่วมกันดูแลจิตใจดูแลร่างกายดูแลสิ่ง
00:14:29 → 00:14:31 แวดล้อมแล้วอ่ะอีกประการหนึ่งที่จะทำให้
00:14:31 → 00:14:34 ผู้สูงยุปลื้มก็คือดูแลเรื่องการเงินสัก
00:14:34 → 00:14:37 หน่อยค่ะก็เท่าที่เรียกว่าใช้ชีวิตอยู่
00:14:37 → 00:14:39 ร่วมกันในบ้านมันก็ต้องมีการช่วยเหลือ
00:14:39 → 00:14:42 เกื้อกูลกันบางครั้งผู้สูงอุอาจจะมีเยอะ
00:14:42 → 00:14:45 กว่าด้วยการที่ทำงานเก็บสะสมอาจจะมีเยอะ
00:14:45 → 00:14:48 กว่าอันนั้นก็เป็นสิ่งที่ดีลูกหลานเนี่ย
00:14:48 → 00:14:51 ก็อาจจะได้รับการช่วยเหลือด้วยซ้ำไปนะคะ
00:14:51 → 00:14:54 ก็รู้จักขอบคุณเห็นคุณค่าเนไม่ให้มองเห็น
00:14:54 → 00:14:57 ท่านเป็น ATM จะมากดอยู่ตลอดงี้ก็ไม่ได้
00:14:57 → 00:15:00 นะคะแต่ท่าถ้าในกรณีที่ท่านไม่มีตลอด
00:15:00 → 00:15:05 ชีวิตเนี่ยทำงานเพื่อส่งเสียลูกหลานอ่อ
00:15:05 → 00:15:08 หยุดงานด้วยสภาพร่างกายที่ไม่แข็งแล้วง
00:15:08 → 00:15:10 ไม่ได้ทำงานแล้วหรืออะไรแล้วแล้วไม่มี
00:15:10 → 00:15:14 เงินเก็บนะส่งเสียลูกหลานก็เท่ากับท่าน
00:15:14 → 00:15:16 ได้ลงทุนให้ลูกหลานนะคะอันนี้ต้องดูแล
00:15:16 → 00:15:20 ด้านการเงินด้วยก็จะปลื้มนะคะจะมีมากมี
00:15:20 → 00:15:23 น้อยก็แบ่งปันกันนะคะแบ่งปันให้ท่านอย่า
00:15:23 → 00:15:26 ให้ได้รู้สึกว่าไม่มีเลยอยู่กับลูกกับ
00:15:26 → 00:15:29 หลานไม่เคยได้มีเงินส่วนตัวใช้จ่ายบ้าง
00:15:29 → 00:15:32 เลยบางทีการมีเงินใช้จ่ายส่วนตัวบ้างของ
00:15:32 → 00:15:34 ผู้สูงอายุเป็นเรื่องสำคัญมันเป็นเรื่อง
00:15:34 → 00:15:37 ความรู้สึกมั่นคงเป็นเรื่องของรู้สึกว่า
00:15:37 → 00:15:40 ชีวิตนี้ยังมีคุณค่าอยู่อ่ะยังมีเงินทอง
00:15:40 → 00:15:43 ใช้บ้างอาจจะไม่ต้องมากนะคะหรือว่าแม้
00:15:43 → 00:15:45 กระทั่งบางท่านเนี่ยอยากจะมีเงินทำบุญ
00:15:45 → 00:15:48 บ้างอย่างเงี้ยค่ะอ่ะลูกหลานก็ช่วยดูแล
00:15:48 → 00:15:51 ตรงส่วนนี้หน่อยมันจะไม่ได้มากได้มายอะไร
00:15:51 → 00:15:54 แต่ทำให้ท่านรู้สึกอบอุ่นใจแล้วก็คือมี
00:15:54 → 00:15:57 คุณค่าทางจิตใจค่ะนะคะเพราะว่าทุกทุกวัน
00:15:57 → 00:16:00 นี้เแบบทุกอย่างก็ใช้เงินไปหมดนะคะออกจาก
00:16:00 → 00:16:03 บ้านนิดนึงก็เงินแล้วแต่ถ้าเกิดว่าอย่าง
00:16:03 → 00:16:06 ในแบบอาจจะอยู่ต่างจังหวัดเอาจจะแบบก็
00:16:06 → 00:16:09 ง่ายหน่อยใช่มั้ยคะเอ่อเดินไปมาหาสู่กัน
00:16:09 → 00:16:12 ง่ายหรือว่าแบบคุ้นเคยกันก็อาจจะแบบอ่ะ
00:16:12 → 00:16:15 แบ่งปันกันได้อย่างเงี้ยก็ไม่มีปัญหาอะไร
00:16:15 → 00:16:17 นี่ครอบครัวเนี่ยก็เข้าใจนะว่าสภาพ
00:16:17 → 00:16:19 เศรษฐกิจเี่มันเป็นปัญหาใหญ่มากๆแล้วมัน
00:16:19 → 00:16:22 ก็กระทบเรื่องของจิตใจเรื่องการใช้ชีวิต
00:16:22 → 00:16:25 ความเป็นอยู่มากๆเลยนะคะที่สำคัญที่รัก
00:16:25 → 00:16:29 กันน่ะก็ช่วยกันดูแลจิตใจกันอาจจะมีมากมี
00:16:29 → 00:16:31 น้อยอะไรก็แล้วแต่นะแต่ว่าเราก็ต้องรัก
00:16:31 → 00:16:34 กันน่ะอยู่ในครอบครัวนะคะถ้าเศรษฐกิจก็
00:16:34 → 00:16:38 ขาดแคลนแล้วยังมีความขัดแย้งมีความรุนแรง
00:16:38 → 00:16:39 อะไรเกิดขึ้นเนี่ยแน่นอนเรื่องปลื้มมัน
00:16:40 → 00:16:42 มันห่างไกลมากค่ะมันห่างไกลคำว่าปลื้ม
00:16:42 → 00:16:46 จริงๆหรือหรือแม้กระทั่งบางบางครอบครัว
00:16:46 → 00:16:49 ที่มีหลายคนเงี้ยอ่าผู้สูงอายุบางท่านอาจ
00:16:49 → 00:16:52 จะรักคนนี้มากกว่าคนนั้นอาจจะน้อยหน่อย
00:16:52 → 00:16:54 อะไรอย่างเงี้ก็อย่าไปน้อยอน้อยใจเลยเนาะ
00:16:54 → 00:17:00 ก็แบบก็อ่ะเราก็ดูแลแหละเใช่ลูกๆแต่ละคน
00:17:00 → 00:17:04 ก็มีสังคมมีชีวิตมีครอบครัวแยกย่อยกันไป
00:17:04 → 00:17:07 นะคะเ่อผู้สูงอายุเนี่ยเอคือท่านบางที
00:17:07 → 00:17:09 ท่านก็มีความประทับใจมีความชอบเป็นธรรมดา
00:17:09 → 00:17:12 เราก็เหมือนกันเราก็มีความชอบมีความ
00:17:12 → 00:17:15 ประทับใจอะไบางอย่างที่แตกต่างไปนะเพราะ
00:17:15 → 00:17:16 ฉะนั้นจะรักมากแล้วเนาแต่ทุกคนก็เป็น
00:17:16 → 00:17:19 ครอบครัวเดียวกันนะคะอีกเรื่องหนึ่งที่จะ
00:17:19 → 00:17:22 ทำให้ผู้สูงจะปลื้มมากๆเลยนะคือคือถามใส่
00:17:22 → 00:17:25 ใจเรื่องสุขภาพหน่อยแต่ไม่ได้ถามแล้วมา
00:17:25 → 00:17:29 จี้จิกนะคะแต่ถามใส่ใจโอ้หมอนเมื่อไหร่นะ
00:17:29 → 00:17:32 อ่าเดี๋ยวใครพาไปนะเดี๋ยวจะพาไปอันนี้จะ
00:17:32 → 00:17:36 ปลื้มแน่นอนอืก็ถือว่าใส่ใจค่ะดูแลเรื่อง
00:17:36 → 00:17:40 สุขภาพดูแลเรื่องการพาไปหาหมอนะคะไปเป็น
00:17:40 → 00:17:42 เพื่อนหรือแม้กระทั่งเจะไปสังสรรค์กับ
00:17:42 → 00:17:45 เพื่อนนะเไปเป็นเพื่อนด้วยช่วยยู่กระเป๋า
00:17:45 → 00:17:48 ให้หน่อยอันนี้ปลื้มแน่นอนเลยพาไปส่งพาไป
00:17:48 → 00:17:52 ส่งแล้วไปรอรับกลับนะแล้วเก็จะปลื้มแล้วเ
00:17:52 → 00:17:55 ก็จะคุยกับเพื่อนเนี่ยลูกฉันมาส่งรออยู่
00:17:55 → 00:17:57 อะไรอย่างเงี้นะคะอันนี้เป็นความสุขทางใจ
00:17:57 → 00:18:00 เครู้สึกว่าเขได้รับการดูแลใส่ใจด้วยความ
00:18:00 → 00:18:05 รักอ่ะเออกินยาหรือยังวันนี้เออยาหมดหรือ
00:18:05 → 00:18:08 ยังแล้วมาจัดชุดจัดเซตยาโอหวันนั้นนี่นะ
00:18:08 → 00:18:10 นอนหลับฝันดีมาก
00:18:10 → 00:18:14 นะเรื่องเล็กน้อยมากเลยนะคะแล้วคนอื่นก็
00:18:14 → 00:18:17 ทำแทนไม่ได้อือแต่อย่างแบบบางครั้งเนี่ย
00:18:17 → 00:18:19 แม้กระทั่งตัวเองเมื่อก่อนนี้คุณพ่อยัง
00:18:19 → 00:18:22 อยู่อ่ะนะคะหรือเอ่อคุณแม่แบบป่วยหรือ
00:18:22 → 00:18:25 อะไรอย่างเงี้ยก็เวลากลับไปนาๆทีเราได้
00:18:25 → 00:18:28 กลับทีนึงงี้ใช่มะกลับไปก็จะไปดูแล้วอ่ะ
00:18:28 → 00:18:32 กล่องยาอ่ะหมดแล้วก็จะมานั่งดูยานี้ยานี้
00:18:32 → 00:18:35 ใส่เป็นกล่องแยกไว้เช้าอาหารหลังอาหาร
00:18:35 → 00:18:38 เย็นหรืออะไรก็จะมาแยกกล่องไว้เพราะว่า
00:18:38 → 00:18:40 เดี๋ยวไม่งั้นเดี๋ยวเขาจะลืมกินต้องคอย
00:18:41 → 00:18:45 แบบแยกแล้วก็แค่เนี้ยได้ทำแค่เก็รู้สึกแ
00:18:45 → 00:18:48 คนทำก็ก็ก็รู้สึกดีใช่มั้ยคะว่าเอ้อเราก็
00:18:48 → 00:18:52 ได้ทำในสิ่งที่เรียกว่ามันดีเหมือนเป็น
00:18:52 → 00:18:55 พ่อพระแม่พระในบ้านแล้วก็ดูแลไปนะคะ
00:18:55 → 00:18:59 อันเนี้ยเรื่องของสุขภาพนะการดูแลรักษาไป
00:18:59 → 00:19:02 หาหมอนะคะบางทีก็ไปช้อปปิ้งก็ดูแลใช่มั้ย
00:19:03 → 00:19:06 คะอาจจะอยากไปบ้างเนาเออช้อปปิ้งออนไลน์
00:19:06 → 00:19:08 ก็อันหนึ่งนะคะเไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ไม่ได้
00:19:08 → 00:19:11 ไปดูเปิดหูเปิดตานะบางทีเนี่ยโอเป็นเดือน
00:19:11 → 00:19:14 ๆนะลูกหลานไม่ว่างเลยไม่เคยพาไปจับจ่าย
00:19:14 → 00:19:17 บางทีไปแค่ตลาดสดธรรมดาเนี่ยผู้สูนบง
00:19:17 → 00:19:19 แท่านเบอกก็มีความสุขแล้วนะเขาไม่ได้อยาก
00:19:19 → 00:19:23 ไปเดินห้างใหญ่ๆนะก็เอาแค่พาไปตลาดพาไป
00:19:23 → 00:19:26 นู่นไปนี่ไปซื้อของน้อยๆที่ชอบอยากได้
00:19:26 → 00:19:29 อยากกินอะไรอย่างเงี้ยค่ะก็เป็นปลื้มอื
00:19:29 → 00:19:31 แล้วก็อันนี้ก็แล้วแต่ว่าแต่ละครอบครัว
00:19:31 → 00:19:35 เนาะว่าฐานะแบบยังไงคือบางคนก็เดินห้างก็
00:19:35 → 00:19:37 ไม่ได้ว่ากันไม่ได้ว่ากันก็ไปนะคะบางๆ
00:19:37 → 00:19:40 ท่านชอบที่จะแบบเออก็อยากไปเจอเพื่อนอ่ะ
00:19:40 → 00:19:44 ลูกหลานพาไปแบบซื้อของเล็กๆน้อยๆไปเ
00:19:44 → 00:19:46 เดี๋ยวไปฝากเพื่อนหน่อยไปกับแม่หน่อยอะไร
00:19:46 → 00:19:48 อย่างเงี้ยแม่ก็ได้ไปเลือกของซื้อของลูก
00:19:48 → 00:19:51 จ่ายให้ก็แค่นี้ก็ยิ้มแฮปปี้จะแย่อยู่
00:19:51 → 00:19:54 แล้วเนาะก็วางแผนไว้ก็ได้ตอนนี้ยังไม่
00:19:54 → 00:19:57 ว่างนะเดี๋ยวว่างจะพาไปเอแต่เวลาว่างจริง
00:19:57 → 00:19:59 ๆแล้วอย่าเลื่อนแผนบ่อยเลื่อนแล้วเลื่อน
00:19:59 → 00:20:01 อีกเขาก็แบบรอไปเหอะนะเมื่อไหร่จะพาไปสัก
00:20:01 → 00:20:04 ทีนะออีกอันนึงซึ่งเป็นกิจกรรมที่ทำให้
00:20:04 → 00:20:08 ปลื้มได้ไม่ยากเลยคก็คือมีกิจกรรม
00:20:08 → 00:20:12 สันทนาการด้วยกันอ๋อเห็นมั้ยคะอาจจะบอก
00:20:12 → 00:20:15 ว่าอ่ะฝึกสมองมาเล่นไพ่กันหน่อยมั้ยก็ได้
00:20:15 → 00:20:18 นะคะเล่นเกมเล่นไพ่อะไรที่ไม่ได้ว่าต้อง
00:20:18 → 00:20:21 เอาเงินกันนะแต่เนี้ยมันสร้างบรรยากาศแพ้
00:20:21 → 00:20:24 บ้างชนะบ้างก็สนุกนะมีเสียงหัวเราะทำอะไร
00:20:24 → 00:20:28 ก็ให้ให้ได้หัวเราะอ่ะค่ะอืหรือนั่งดู
00:20:28 → 00:20:31 ทีวีด้วยดูทีวีด้วยกันดูแต่อย่าไปดูเอ่อ
00:20:31 → 00:20:33 ทีวีหรือว่าหนังอะไรที่มันแบบมันเป็นความ
00:20:33 → 00:20:37 รุนแรงนะมันเครียดนะดูตลกบ้างอะไรบ้างดู
00:20:37 → 00:20:41 ฟังเพลงบ้างโอยส่วนใหญ่ก็ผู้สูงจะชอบนะ
00:20:41 → 00:20:45 ใช่ชอบแบบดูประกวดร้องเพลงไม่รู้ทำไมเรา
00:20:45 → 00:20:49 ก็จะต้องนั่งฟังไปด้วยใช่ค่ะร้องเพลงนะคะ
00:20:49 → 00:20:52 อะไรอย่างงี้นะคะหรือว่าทำส่วนปลูกต้นไม้
00:20:52 → 00:20:55 ด้วยกันช่วยกันเอ้าวันนี้สัปดาห์นี้เราจะ
00:20:55 → 00:20:58 มาปลูกผักสวนครัวที่บ้านอ่าอะไรอย่างเงี้
00:20:58 → 00:21:00 นะคะมีกิจกรรมเคลื่อนไหวร่างกายเล็กๆน้อย
00:21:00 → 00:21:03 ๆอืนะคะแล้วก็สร้างบรรยากาศที่ดีเสร็จ
00:21:03 → 00:21:06 แล้วอาจจะทำอาหารด้วยกันอ่าวันนี้เป็น
00:21:06 → 00:21:10 เมนูอะไรดีนะที่พ่อชอบแม่ชอบนะซื้อมาบ้าง
00:21:10 → 00:21:13 ทำเองบ้างเล็กน้อยหรือพ่อกับแม่จะทำอะไร
00:21:13 → 00:21:16 เงี้ยตาคุณยายจะทำเอ้อกินข้าวนอกบ้านน
00:21:16 → 00:21:18 บ้านค่ะนอกบ้านนี่คือนอกนอกบ้านปิกนิก
00:21:19 → 00:21:22 นั่งอยู่ตรงผืนอยู่ในโรบ้านแหละเออค่ะอัน
00:21:22 → 00:21:25 นี้ก็ทำได้นะคะเอจริงหรือว่าถ้าขยับออกไป
00:21:25 → 00:21:28 อีกนิดนึงคือไปเที่ยวด้วยกันอ้านี่ด้วย
00:21:28 → 00:21:32 กันเนี่หน้าหนาวเราต้องไปเที่ยวเอดูที่
00:21:32 → 00:21:36 เรียกว่าดูที่เป็นอ่าสภาพร่างกายไหวมยคง
00:21:36 → 00:21:39 เคยได้ฟังข่าวใช่มยคะเเอาคุณพ่อคุณเอคุณ
00:21:39 → 00:21:42 พ่อหรือคุณแม่สูงวัยนั่งรถตู้แล้วตะลอน
00:21:42 → 00:21:44 ทัวร์ไปด้วยกันนะเตรียมความพร้อมไว้ในรถ
00:21:44 → 00:21:47 ทุกสิ่งอย่างนอนในรถได้มีห้องสุกขา
00:21:47 → 00:21:50 เคลื่อนที่อยู่ในรถค่ะอันนี้ก็เป็นอีกรูป
00:21:50 → 00:21:53 แบบนึงแต่ก็ไม่ใช่ว่าทุกคนจะทำได้นะคะอาจ
00:21:53 → 00:21:57 จะเป็นว Day ทริปก็ได้นะคะไปใกล้ๆนะคะไป
00:21:57 → 00:22:00 ดูธรรมชาตแล้วก็พากลับมาส่งอะไรเงี้ค่ะ
00:22:00 → 00:22:02 เปิดหูเปิดตาบ้างหรือถ้าเกิดว่าผู้สูง
00:22:03 → 00:22:05 อายุของคุณผู้ฟังที่อยู่บ้านอาจจะเดิน
00:22:05 → 00:22:08 เหินไม่สะดวกอ่ะเตรียมอุปกรณ์เครื่องไม้
00:22:08 → 00:22:12 เครื่องมือรถเขียงอ่าหรือว่าออเกอร์ไม้ธง
00:22:12 → 00:22:14 ไม้เท้าหรือว่าเตรียมที่นั่งเล็กๆเอาไว้
00:22:14 → 00:22:17 เผื่อว่าเดินๆเมื่อยอ่ะมีเก้าอี้เล็กๆให้
00:22:17 → 00:22:21 ท่าน้างอุยเล็กๆน้อยๆค่ะมีความสุขแล้วได้
00:22:21 → 00:22:23 อยู่กับลูกหลานแล้วลูกหลานเองก็มีความสุข
00:22:23 → 00:22:25 เพราะได้ทำสิ่งที่ดีแล้วพอเราเปิดหูเปิด
00:22:25 → 00:22:28 ตาไปข้างนอกเราจะเห็นหลายๆครอบครัวใช่พา
00:22:28 → 00:22:31 พ่อแม่สูงวัยนะพาผู้สูงอายุคุณตาคุณยายมา
00:22:31 → 00:22:34 เที่ยวดูแลน่ารักใช่มยคะเห็นมยเเป็น
00:22:34 → 00:22:37 บรรยากาศที่ดีแล้วเนี้ยเราจะได้สร้างสิ่ง
00:22:37 → 00:22:40 ดีให้สังคมให้ลูกหลานได้เห็นเป็นตัวอย่าง
00:22:40 → 00:22:43 ของการมีน้ำจิตน้ำใจไม่ใช่เฉพาะกับผู้สูง
00:22:43 → 00:22:46 ายุในครอบครัวเรานะผู้สูงอยู่ข้างนอกด้วย
00:22:46 → 00:22:50 สังคมก็จะเป็นสังคมที่เอื้ออาทรกันน่ะอื
00:22:50 → 00:22:52 เพราะว่าอันเนี้ยคือเคยคุณแม่อยู่บ้าน
00:22:52 → 00:22:54 ตลอดค่ะเพราะว่าก็สุขภาพไม่ค่อยดีเดิน
00:22:54 → 00:22:59 เหินไม่สะดวกวันนั้นกลับบ้านพากันทุกคนพา
00:22:59 → 00:23:01 กันไปพาไปเที่ยวคาเฟ่พาคุณแม่ไปนั่งคาเฟ่
00:23:01 → 00:23:05 คือกินได้น้อยแหละไม่ได้อะไรมากบรรยากาศน
00:23:05 → 00:23:08 เป็นร้านมั้ยคะใช่ๆแล้วที่ร้านเขาอ่ะก็
00:23:08 → 00:23:11 น่ารักมากเลยค่ะเห็นว่าเดินเหินไม่สะดวก
00:23:11 → 00:23:14 นะคะแล้วเรามีรถเข็นไปก็จริงแต่ว่าพื้น
00:23:14 → 00:23:17 ที่เขาเปูด้วยหินนะคะเราเข็นไม่ค่อยสะดวก
00:23:17 → 00:23:20 เขาก็จะแบบมาช่วยประคองมาดูแลมาจัดโต๊ะ
00:23:20 → 00:23:23 ให้แบบให้มานั่งรวมกันอ่ะนั่งสะดวกมยตรง
00:23:23 → 00:23:27 นี้เก้าอี้แบบนี้ดีมยอ่าเอาน้ำร้อนมยอะไร
00:23:27 → 00:23:30 อย่างเงี้ยค่ะแล้วก็เอ่อจะขึ้นรถกลับ
00:23:30 → 00:23:32 เนี่ยก็บอกว่าอถอยเข้ามาใกล้ๆได้เลยแล้ว
00:23:32 → 00:23:35 ก็คือเราไม่ต้องเข็นไปไกลอนี้คือเรียกว่า
00:23:35 → 00:23:39 สังคมนะคะเอื้อมากเลยที่ทำให้บรรยากาศของ
00:23:39 → 00:23:41 การพาผู้สูไปไหนมาไหนได้รับการตอบรับที่
00:23:41 → 00:23:45 ดีไม่มีการรังเกียจว่าโอ้ยยุ่งยากลำบาก
00:23:45 → 00:23:47 อะไรเงี้นะคะี่ต้องสร้างเพราะว่าเราเป็น
00:23:47 → 00:23:50 สังคมสูงวัยมีผู้สูงอายุเยอะนะคะไปที่ไหน
00:23:50 → 00:23:53 ก็ควรจะได้รับการต้อนรับดูแลแบบนี้ปลื้ม
00:23:53 → 00:23:56 แน่นอนถูกต้องหรือว่าถ้าเราไปแล้วเราเจอ
00:23:56 → 00:23:59 บางท่านครอบครัวท่าท่านพาผู้สูงอายุมาเรา
00:23:59 → 00:24:02 ก็อาจจะอเล็กๆน้อยๆแบบอาจจะช่วยเหลือบ้าง
00:24:02 → 00:24:04 หรืออนอยๆหรือบางบางทีเห็นลงบันไดอย่า
00:24:04 → 00:24:07 เงี้ยค่ะอันนี้อันนี้คือจะไปคอยแบบเจะล้ม
00:24:08 → 00:24:10 ไม่ล้มไม่รู้แหละแต่จะไปช่วยแบบช่วยจับ
00:24:10 → 00:24:12 ระมัดระวังระวังระวเอาไว้หน่อยไม่ใช่ญาติ
00:24:12 → 00:24:14 เรานะไม่ใช่คนรู้จักเลยแต่ว่าเราก็จะไป
00:24:14 → 00:24:16 ช่วยประครองค่ะอันนี้ก็เป็นตัวอย่างให้
00:24:16 → 00:24:19 สังคมเห็นน่ะว่าความเอื้ออาทรน่ะมันมีให้
00:24:19 → 00:24:21 กันได้เสมอไม่จำเป็นต้องเฉพาะในครอบครัว
00:24:21 → 00:24:24 เรานะคะในบ้านเสร็จปุ๊บนะเราก็เผื่อแผ่
00:24:24 → 00:24:27 ข้างนอกข้างนอกต่อได้เห็นนะมันมันมีความ
00:24:27 → 00:24:31 สุขนะที่อยู่ในที่ทุคเอื้ออากันค่ะใช่ๆ
00:24:31 → 00:24:34 ค่ะแล้วก็คำพูดก็ต้องแบบฮะพูดให้หว่านหู
00:24:35 → 00:24:38 ไปร้อหูนะคะแต่อโอเคบางคนอาจจะสไตล์แบบ
00:24:38 → 00:24:41 เ่าไม่ได้บามาก็ไม่เป็นไรแต่จริงใจแล้ว
00:24:41 → 00:24:44 ไม่ได้ไปอ่ามุ่งเน้นที่จะทำร้ายจิตใจอนะ
00:24:44 → 00:24:48 คะแววตาการกระทำออกอยู่แล้วแหละนะคะรับ
00:24:48 → 00:24:51 รองว่าปลื้มแน่นอนปลื้มแน่ค่ะปลื้มแน่ค่ะ
00:24:51 → 00:24:54 มีความสุขมีความสุขแล้วเราเองผู้ให้ใช่
00:24:54 → 00:24:56 เวลาเราเห็นคนอื่นปลื้มอ่ะความปลื้มปิติ
00:24:56 → 00:24:59 นั้นน่ะความสุขนั้นน่ะอย้อนกลับมาที่เรา
00:24:59 → 00:25:02 นะก็เนี่ยคุยกันยังิิรู้สึกปลื้มกันเออ
00:25:02 → 00:25:06 ใช่มั้ยคะวันนึงเราก็อายุมากขึ้นแล้วเรา
00:25:06 → 00:25:08 ก็อยากจะได้รับการดูแลเช่นนี้เหมือนกัน
00:25:08 → 00:25:10 มั้ยคะก็ทำให้ลูกหลานดูใชค่ะทำให้ดูเป็น
00:25:10 → 00:25:14 ตัวอย่างไวกนตัวงนะคะอ่ะวันนี้ก็ได้มุม
00:25:14 → 00:25:17 มองได้แนวคิดแล้วก็ได้รู้แล้วว่าเราจะดู
00:25:17 → 00:25:20 แลยังไงให้แบบให้ท่านปลื้มโดยที่เราก็ไม่
00:25:20 → 00:25:23 ได้แบบว่าจะต้องเน้นไปใช้เงินจำนวนมากๆมา
00:25:23 → 00:25:26 ดูแลเล็กๆน้อยๆนะคะได้เหมือนกันตามความ
00:25:26 → 00:25:28 เหมาะสมแล้วก็ที่สำคัญออกมาจากจิตจใจของ
00:25:28 → 00:25:31 ความรักความปรารถนาดีค่ะค่ะนะขอบคุณพี่
00:25:31 → 00:25:35 เกสรค่ะขอบคุณค่ะสวัสดีค่ะสหมดเวลาแล้ว
00:25:35 → 00:25:37 ค่ะคุณผู้ฟังพบกันใหม่ครั้งหน้ากับรายการ
00:25:37 → 00:25:40 โรงหมอทางไย PBS podcast นะคะวันนี้ลาไป
00:25:40 → 00:25:43 ก่อนค่ะสวัสดีค่ะ This Is tha PBS
00:25:43 → 00:25:45 podcast ประสบการณ์และความรุนแรงไม่พึง
00:25:45 → 00:25:48 ประสงค์ที่เกิดขึ้นกับเด็กแบ่งออกได้เป็น
00:25:48 → 00:25:51 กี่ประเภทนายแพทย์สุนัวิโนทัยจากสถาบัน
00:25:51 → 00:25:53 แห่งชาติเพื่อการพัฒนาเด็กและครอบครัว
00:25:53 → 00:25:58 มหาวิทยาลัยมหิดลมาเล่าให้ฟังครับแยกคาม
00:25:58 → 00:26:01 เป็น 2 แบบก่อนนะคือมองเห็นกับมองไม่เห็น
00:26:01 → 00:26:04 อันนี้สำคัญอความรุนแรงที่มองเห็นเช่น
00:26:04 → 00:26:07 ทารุณกรรมทางกายเนาเราเห็นเด็กโดนทุบตี
00:26:07 → 00:26:09 ถูกทำลายร่างกายเราเห็นชัดเจนหมดเลยอัน
00:26:09 → 00:26:12 ที่ 2 คือธุกรรมทางเพศเนาะถูกทุกรรมทาง
00:26:12 → 00:26:15 เพศเราก็รู้ชัดเจนคือเรามองเห็นแต่มีอีก
00:26:15 → 00:26:17 สิ่งหนึ่งที่หมออยากจะเนิ้นย้ำคือความรุน
00:26:17 → 00:26:20 แรงที่เรามองไม่เห็นนะครับเช่นการ
00:26:20 → 00:26:23 ทารุณกรรมทางอารมณ์เนาะด่าทอทำร้ายจิตใจ
00:26:23 → 00:26:26 พวกเนี้ยรวมถึงอีกสิ่งหนึที่เราอาจจะให้
00:26:26 → 00:26:28 ความสำคัญน้อยกว่าการทุกรรมคือคือการ
00:26:28 → 00:26:31 เลี้ยงดูแบบปล่อยปะระเลยนะครับนอกจากนี้
00:26:31 → 00:26:34 ยังรวมถึงการที่ครอบครัวเนี่ยไม่มีความ
00:26:34 → 00:26:37 สามารถเพียงพอที่จะดูแลเด็กหรืออาจกล่าว
00:26:37 → 00:26:39 ได้ว่าครอบครัวนั้นมีความบกพร่องนะตัว
00:26:39 → 00:26:42 อย่างเช่นครอบครัวที่มีคนในครอบครัวติด
00:26:42 → 00:26:46 สารเสพติดมีปัญหาสุขภาพจิตก่ออาชญากรรม
00:26:46 → 00:26:48 ติดคุกติดตารางเนาะเหตุการณ์ทั้งหมดที่
00:26:48 → 00:26:51 หมอเล่าๆมาเนี่ยเรียกทั้งหมดว่า
00:26:51 → 00:26:53 ประสบการณ์เลวร้ายในวัยเด็กนะหรือ
00:26:53 → 00:26:56 ประสบการณ์ชีวิตไม่พึงประสงค์ในวัยเด็ก
00:26:56 → 00:26:59 ภาษาอังกฤษใช้คำว่า as bir childhood
00:26:59 → 00:27:02 experiences หรือเราอาจเรียกย่อๆว่า Ace
00:27:02 → 00:27:06 ครับคืออะไรเนาะ Ace คือเหตุการณ์เลวร้าย
00:27:06 → 00:27:08 เนี่ยที่กระทบกระเทือนจิตใจเด็กๆเนี่ยโดย
00:27:08 → 00:27:12 เขาบอกว่าให้ตัดที่ช่วงเกิดขึ้นก่อนอายุ
00:27:12 → 00:27:15 18 ปีนะครับเราแบ่งหลักๆเป็น 2 องค์
00:27:15 → 00:27:18 ประกอบหลักๆคือ 1 กลุ่มที่เด็กที่ได้รับ
00:27:18 → 00:27:21 การดูแลไม่เหมาะสมนะเลี้ยงดูไม่เหมาะสมก็
00:27:21 → 00:27:24 แบ่งง่ายๆนะครับคือทารุณกรรมกับเลี้ยงดู
00:27:24 → 00:27:28 แบบปล่อยปะระเลยนะทารุณกรรมก็แบ่งเป็นทาง
00:27:28 → 00:27:31 กายเนาะที่เราเห็นนะถูกทุบตีทำไม้ร่างกาย
00:27:31 → 00:27:36 ต่างๆนะทางอารมณ์เนาะถูกด่าทอถูกเอ่อทำ
00:27:36 → 00:27:39 ร้ายจิตใจเนาะแล้วก็สุดท้ายคือทางเพศนะ
00:27:39 → 00:27:42 อันนี้เราก็เห็นตามข่าวเกือบทุกวันนะครับ
00:27:42 → 00:27:45 คือธนนกรรมนะครับอีกอันที่ 2 ของกลุ่มที่
00:27:45 → 00:27:47 เลี้ยงดูไม่เหมาะสมคือการเลี้ยงดูแบบ
00:27:47 → 00:27:50 ปล่อยปะเลยนะอันเนี้ยจะแบ่งเป็นทางร่าง
00:27:50 → 00:27:53 กายกับทางอารมณ์ทางร่างกายเช่นที่บ้านไม่
00:27:53 → 00:27:55 ได้ให้ปัจจัย 4 ที่ไม่พอกับเด็กยารักษา
00:27:55 → 00:27:58 โรควัคซีนอย่างเงี้ยอย่างเช่นบางบ้านไม่
00:27:58 → 00:28:00 พาไปฉีดวัคซีนอะไรก็ถือว่ากลุ่มในนี้อยู่
00:28:00 → 00:28:02 ในกลุ่มของเลี้ยงดูไม่เหมาะสมเนาะหรือว่า
00:28:02 → 00:28:06 การปล่อยปะละเทางอารมณ์เช่นลูกร้องไห้ไม่
00:28:06 → 00:28:09 ได้เข้าไปปอบปอบอารม์เด็กเนาะหรือว่าเอ่อ
00:28:10 → 00:28:12 ไม่เลี้ยงลูกเลยปล่อยตามยถากรรมเลยเนี่ยย
00:28:12 → 00:28:16 ก็เป็นกลุ่มนึงที่เราอาจจะตรวจสอบได้ยาก
00:28:16 → 00:28:19 กว่าทารุณกรรมถูกมั้ยฮะทารุณกรรมนี่ถูกตี
00:28:19 → 00:28:21 มาเราเห็นเลยถูกด่าเราเห็นน่ะแต่การปล่อย
00:28:21 → 00:28:24 ปะละเลยเราอาจจะคนข้างบ้านอาจจะเห็นได้
00:28:24 → 00:28:27 น้อยลงไอ้ที่หมอเรามาทารุณกรรมกับปล่อย
00:28:27 → 00:28:29 ปละเลยเนี่ยเป็นกลุ่มของเลี้ยงดูไม่เหมาะ
00:28:29 → 00:28:31 สมนะฮะส่วนกลุ่มที่ 2 เนี่ยคือเด็กที่
00:28:31 → 00:28:34 อยู่ในภาวะครอบครัวบกพร่องนะก็คือเป็น
00:28:34 → 00:28:37 เด็กที่อยู่ในครอบครัวที่บิดามารดาหย่า
00:28:37 → 00:28:40 ร้างกันใช้ความรุนแรงนะหรือว่ามีคนใน
00:28:40 → 00:28:42 ครอบครัวติดคุกติดยาหรือว่ามีปัญหาสุขภาพ
00:28:42 → 00:28:45 จิตทั้งหมดเนี่ยทั้งเลี้ยงดูไม่เหมาะสมนะ
00:28:45 → 00:28:48 และครอบครัวบกพร่องนี่แหละครับเรียกรวม
00:28:48 → 00:28:52 ประสบการณ์เลวร้ายในวัย
00:28:52 → 00:28:57 เด็ก This Is Toy PBS
00:28:57 → 00:29:01 podcast ติดตามรายการทางเว็บไซต์และแพลช
00:29:01 → 00:29:03 ของ Thai PBS podcast spotify
00:29:03 → 00:29:06 soundcloud Google podcast Apple
00:29:06 → 00:29:09 podcast และ YouTube Channel Thai PBS
00:29:09 → 00:29:13 podcast Thai PBS podcast View the
00:29:13 → 00:29:15 world via The
00:29:15 → 00:29:23 [เพลง]
00:29:23 → 00:29:26 Voice