00:00:07 → 00:00:11 อวัยวะที่ใหญ่ที่สุดในร่างกายของคุณ ไม่ใช่ตับหรือสมอง
00:00:11 → 00:00:16 มันคือผิวหนังของคุณ ที่ในผู้ใหญ่นั้น มีพื้นที่ผิวประมาณ 20 ตารางฟุต
00:00:16 → 00:00:19 ถึงแม้ว่าผิวหนังในแต่ละพื้นที่นั้น มีคุณสมบัติที่แตกต่างกัน
00:00:19 → 00:00:22 แต่โดยส่วนใหญ่แล้ว พื้นผิวนี้ทำหน้าที่คล้าย ๆ กัน
00:00:22 → 00:00:26 เช่น ขับเหงื่อ รับรู้สึกถึงความร้อนและเย็น และสร้างขน
00:00:26 → 00:00:28 แต่หลังจากโดนบาดลึก หรือเป็นแผล
00:00:28 → 00:00:31 ผิวหนังที่เพิ่งหายนั้น จะดูแตกต่างจากผิวบริเวณรอบ ๆ
00:00:31 → 00:00:36 และอาจไม่ได้ฟื้นฟูความสามารถทุกอย่าง กลับมาสักช่วงระยะหนึ่ง หรือตลอดไป
00:00:36 → 00:00:41 เพื่อที่จะเข้าใจว่าทำไมมันจึงเกิดขึ้น เราต้องมาดูที่โครงสร้างผิวหนังของมนุษย์
00:00:41 → 00:00:43 ชั้นนอกสุด เรียกว่า ผิวชั้นหนังกำพร้า (epidermis)
00:00:43 → 00:00:47 ส่วนใหญ่ประกอบไปด้วยเซลล์แข็ง ที่เรียกว่า คีราติโนไซต์ (keratinocytes)
00:00:47 → 00:00:49 และมันทำหน้าที่ป้องกัน
00:00:49 → 00:00:52 เนื่องจากชั้นนอกที่มีการผลัด และสร้างขึ้นใหม่อยู่ตลอดเวลา
00:00:52 → 00:00:54 มันค่อนที่จะซ่อมแซมได้โดยง่าย
00:00:54 → 00:00:57 แต่บางครั้งแผลลึกไปถึงชั้นหนังแท้ (dermis)
00:00:57 → 00:01:00 ที่ประกอบไปด้วยหลอดเลือด ต่อมต่าง ๆ และปลายประสาท
00:01:00 → 00:01:03 ที่ช่วยทำให้ผิวหนังทำหน้าที่ต่าง ๆ
00:01:03 → 00:01:06 และเมื่อมันเกิดขึ้น มันกระตุ้นให้เกิด สี่ขั้นตอนที่ทับซ้อนกัน
00:01:06 → 00:01:09 ของกระบวนการสร้างใหม่
00:01:09 → 00:01:14 ขั้นแรก การห้ามเลือดเป็นการตอบสนอง ของผิวต่อสองภัยคุกคามอย่างทันที
00:01:14 → 00:01:16 คือ ตอนนี้คุณกำลังเสียเลือด
00:01:16 → 00:01:20 และปราการกายภาพ ของชั้นผิวกำพร้าแท้ถูกทำลาย
00:01:20 → 00:01:23 ขณะที่หลอดเลือดจะหดตัว เพื่อลดการเสียเลือด
00:01:23 → 00:01:25 ในกระบวนการที่เรียกว่า หลอดเลือดหดตัว (vasoconstricion)
00:01:25 → 00:01:28 ภัยคุกคามทั้งสองจะบรรเทาจาก การสร้างลิ่มเลือด
00:01:28 → 00:01:33 โปรตีนชนิดพิเศษที่เรียกว่าไฟบริน สานเชื่อมโยงกันที่ด้านบนของผิว
00:01:33 → 00:01:38 เป็นการป้องกันเลือดไม่ให้ไหลออก และไม่ให้แบคทีเรียหรือเชื้อโรคเข้ามา
00:01:38 → 00:01:41 หลังจากนี้ไปประมาณสามชั่วโมง ผิวหนังจะเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง
00:01:41 → 00:01:44 ส่งสัญญาณให้เกิดขั้นตอนต่อไป การอักเสบ (inflammation)
00:01:44 → 00:01:47 เมื่อควบคุมการเสียเลือด และชั้นผิวนั้นปลอดภัยแล้ว
00:01:47 → 00:01:52 ร่างกายจะส่งเซลล์พิเศษ เพื่อสู้กับเชื้อโรคที่ผ่านเข้ามา
00:01:52 → 00:01:54 ในบรรดาเซลล์ที่สำคัญที่สุดคือ เซลล์เม็ดเลือดขาว
00:01:54 → 00:01:56 ที่เรียกว่า มาโครฟาร์จ (macrophages)
00:01:56 → 00:02:02 ที่จะจัดการแบคทีเรีย และเนื้อเยื่อที่เสียหาย ผ่านกระบวนการที่เรียกว่า ฟาโกไซโตซิส
00:02:02 → 00:02:05 นอกเหนือไปจากการสร้างโกรธเฟคเตอร์ เพื่อช่วยในการฟื้นฟู
00:02:05 → 00:02:08 และเพราะว่าทหารตัวน้อยเหล่านี้ต้องเดินทาง
00:02:08 → 00:02:10 ผ่านเลือดเพื่อไปบริเวณที่มีบาดแผล
00:02:10 → 00:02:13 หลอดเลือดที่เคยหดตัว ตอนนี้กลับมาขยาย
00:02:13 → 00:02:16 ในกระบวนการที่เรียกว่า การขยายหลอดเลือด (vasodilation)
00:02:16 → 00:02:18 หลังจากเกิดแผลได้สองถึงสามวัน
00:02:18 → 00:02:23 ระยะการเพิ่มจำนวน (proliferative) เกิดขึ้น เมื่อเซลล์ไฟโบรบลาสต์ เริ่มเข้าไปที่แผล
00:02:23 → 00:02:25 ในกระบวนการสะสมคอลลาเจน
00:02:25 → 00:02:29 พวกมันสร้างเส้นใยโปรตีน ที่เรียกว่าคอลลาเจน ในบริเวณที่เป็นแผล
00:02:29 → 00:02:33 เพื่อสร้างเนื้อเยื่อเกี่ยวพัน แทนที่ไฟบรินเดิม
00:02:33 → 00:02:37 เมื่อเซลล์ชั้นหนังกำพร้าแบ่งตัว เพื่อที่จะสร้างผิวชั้นนอก
00:02:37 → 00:02:40 ชั้นหนังแท้จะหดตัวเพื่อปิดแผล
00:02:40 → 00:02:43 ในที่สุด ขั้นตอนที่สี่ของการเปลี่ยนแปลง
00:02:43 → 00:02:47 แผลนั้นเกือบหายดีเมื่อคอลลาเจนที่ถูกสะสม ถูกจัดวางตัวใหม่และเปลี่ยน
00:02:47 → 00:02:49 ไปเป็นรูปแบบเฉพาะ
00:02:49 → 00:02:52 ด้วยกระบวนการนี้ ซึ่งอาจใช้เวลามากกว่าหนึ่งปี
00:02:52 → 00:02:55 ความต้านทานต่อแรงดึงของผิวใหม่นั้นดีขึ้น
00:02:55 → 00:02:58 และหลอดเลือด และการเชื่อมโยงต่าง ๆ นั้น แข็งแรงขึ้น
00:02:58 → 00:03:02 เมื่อเวลาผ่านไป เนื้อเยื่อใหม่นั้น อาจมีประสิทธิภาพการทำงานถึง 50-80%
00:03:02 → 00:03:04 ของการทำงานของมันในภาวะปกติ
00:03:04 → 00:03:08 ขึ้นอยู่กับความรุนแรงของแผลในครั้งนั้น และการทำงานของตัวมันเอง
00:03:08 → 00:03:11 แต่เพราะว่าผิวไม่ฟื้นตัวเต็มที่
00:03:11 → 00:03:15 แผลเป็นกลายมาเป็นปัญหาสำคัญ สำหรับแพทย์ทั่วโลก
00:03:15 → 00:03:18 และถึงแม้ว่านักวิจัย จะมีความพยายามอย่างมาก
00:03:18 → 00:03:20 ในการทำความเข้าใจต่อกระบวนการฟื้นตัว
00:03:20 → 00:03:23 ความลึกลับพื้นฐานมากมาย ก็ยังคงไม่ได้รับการเปิดเผย
00:03:23 → 00:03:27 ยกตัวอย่างเช่น เซลล์ไฟโบรบลาสต์นั้น มาถึงบริเวณแผลผ่านทางหลอดเลือด
00:03:27 → 00:03:30 หรือมาจากเนื้อเยื่อผิวหนังที่อยู่ติดกับแผล
00:03:30 → 00:03:32 และทำไมสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิดอื่น เช่น กวาง
00:03:32 → 00:03:37 สามารถรักษาแผลได้อย่างมีประสิทธิภาพ และสมบูรณ์มากกว่ามนุษย์อย่างมาก
00:03:37 → 00:03:39 ด้วยการค้นหาคำตอบต่อคำถามเหล่านี้ และคำถามอื่น ๆ
00:03:39 → 00:03:44 สักวันหนึ่งเราออาจจะสามารถรักษาตัวเองได้ดี จนแผลเป็นนั้นกลายเป็นแค่ความทรงจำ