00:00:01 → 00:00:04 คุณรู้หรือไม่ว่าเรื่องเล็กๆรอบตัวอาจ

00:00:05 → 00:00:08 เปลี่ยนชีวิตคุณได้ Did you know คุณ

00:00:08 → 00:00:12 รู้หรือไม่วันนี้เราจะพาคุณผู้ฟังไปสำรวจ

00:00:12 → 00:00:16 ภาวะลึกลับที่ชื่อว่าโรคกลัวรูภาวะที่ทำ

00:00:16 → 00:00:19 ให้คนจำนวนไม่น้อยรู้สึกอึดอัดขยะแขยง

00:00:19 → 00:00:23 เมื่อเห็นวัตถุที่มีรูจำนวนมากคุณผู้ฟัง

00:00:23 → 00:00:26 ครับเคยรู้สึกขนลุกคลื่นไส้หรือกระอัก

00:00:26 → 00:00:29 กระอ่วนเพียงแค่เห็นรูพรุนเล็กๆรวมกัน

00:00:29 → 00:00:32 เป็นกลุ่มหรือไม่ครับบางคนเจอแล้วแค่ขยะ

00:00:32 → 00:00:36 แขยงแต่บางคนถึงขั้นใจสั่นหายใจติดขัด

00:00:36 → 00:00:40 แล้วจริงๆมันคือโรคกลัวรูหรือเป็นเพียง

00:00:40 → 00:00:43 ภาพหลอนทางจิตใจที่เราคิดไปเองกันแน่วัน

00:00:43 → 00:00:47 นี้เราจะพาไปไขความลับเบื้องหลังภาวะกลัว

00:00:47 → 00:00:50 รูตั้งแต่วิทยาศาสตร์สมองประวัติศาสตร์

00:00:50 → 00:00:53 วิวัฒนาการไปจนถึงวิธีรับมือในชีวิตประจำ

00:00:53 → 00:00:57 วันถ้าพร้อมแล้วเราไปสำรวจเรื่องราวหน้า

00:00:57 → 00:01:00 ทึ่งนี้ด้วยกันครับหัวข้อที่ 1 ทำความรู้

00:01:00 → 00:01:04 จักกับผู้ร้ายที่ชื่อไโพโฟเบีย

00:01:04 → 00:01:08 คำว่าไโพโฟเบียมาจากภาษากรีก 2 คำรวมกัน

00:01:08 → 00:01:13 คือไป้าที่แปลว่ารูและโฟเบียที่แปลว่า

00:01:13 → 00:01:17 ความกลัวแต่ที่น่าสนใจคือนักวิจัยพบว่า

00:01:17 → 00:01:20 ความจริงแล้วนี่ไม่ใช่ความกลัวอย่างที่

00:01:20 → 00:01:24 เข้าใจงานวิจัยจากมหาวิทยาลัยเอพบว่า

00:01:24 → 00:01:27 เมื่อผู้ที่มีอาการนี้เห็นภาพรูจำนวนมาก

00:01:27 → 00:01:31 สมองจะตอบสนองด้วยความรู้สึกขยะแขยงมาก

00:01:31 → 00:01:34 กว่าความกลัวลองนึกภาพตามนะครับสมมุติคุณ

00:01:34 → 00:01:37 เห็นภาพฝักบัวที่มีเมล็ดเรียงกันเป็น

00:01:37 → 00:01:40 ระเบียบหรือฟองน้ำที่มีรูพรุนทั่วทั้ง

00:01:40 → 00:01:44 พื้นผิวสำหรับคนทั่วไปนี่คือภาพธรรมดาแต่

00:01:44 → 00:01:47 สำหรับผู้ที่มีภาวะนี้สมองจะส่งสัญญาณ

00:01:47 → 00:01:51 เตือนภัยทันทีอาการที่เกิดขึ้นมีตั้งแต่

00:01:51 → 00:01:55 ขนลุกทั่วร่างกายคลื่นไส้อยากอาเจียนหัว

00:01:55 → 00:01:58 ใจเต้นเร็วเหงื่อออกรู้สึกคันยิบๆตามผิว

00:01:58 → 00:02:02 หนังและบางรายรุนแรงถึงขั้นตัวสั่นเป็น

00:02:02 → 00:02:06 ล้มแล้วทำไมสมองถึงตอบสนองแบบนี้ล่ะคำตอบ

00:02:06 → 00:02:09 อาจอยู่ในประวัติศาสตร์วิวัฒนาการของ

00:02:09 → 00:02:13 มนุษย์เราครับหัวข้อที่ 2 ย้อนเวลาสู่ยุค

00:02:13 → 00:02:16 ดึกดำบรทฤษฎีวิวัฒนาการที่อธิบายอาการ

00:02:16 → 00:02:21 กลัวรู้ที่น่าสนใจคือภาวะนี้ไม่ใช่ความบก

00:02:21 → 00:02:24 พร่องของสมองแต่กลับอาจเป็นคุณสมบัติที่

00:02:24 → 00:02:28 ช่วยให้บรรพบุรุษของเรารอดชีวิตมาได้งาน

00:02:28 → 00:02:31 วิจัยล่าสุดเสนอว่าสมองของเราถูกโปรแกรม

00:02:31 → 00:02:35 มาให้ระวังลวดลายบางประเภทโดยเฉพาะลวดลาย

00:02:35 → 00:02:38 ที่คล้ายคลึงกับสัตว์มีพิษโรคผิวหนังติด

00:02:38 → 00:02:40 เชื้อหรือบาดแผลที่เต็มไปด้วยหนองและ

00:02:41 → 00:02:44 ปรสิทธิ์ในยุคโบราณคนที่หลีกเลี่ยงสิ่ง

00:02:44 → 00:02:47 เหล่านี้มีโอกาสรอดชีวิตและส่งต่อยีนได้

00:02:47 → 00:02:50 มากกว่าและนี่คือสิ่งที่เรียกว่า

00:02:50 → 00:02:52 involuntary protection against

00:02:52 → 00:02:55 dermatosis หรือกลไกป้องกันโรคผิวหนัง

00:02:55 → 00:02:59 โดยไม่รู้ตัวแต่ปัญหาหาคือในยุคปัจจุบัน

00:02:59 → 00:03:03 สมองของเรายังคงตอบสนองแบบเดิมแม้ว่าจะ

00:03:03 → 00:03:05 เห็นแค่รูในฝักบัวหรือฟองน้ำที่ไม่มี

00:03:05 → 00:03:10 อันตรายใดๆแล้วทำไมบางคนมีอาการนี้ขณะที่

00:03:10 → 00:03:14 บางคนไม่มีหัวข้อที่ 3 จากความรู้สึกสู่

00:03:14 → 00:03:18 วิทยาศาสตร์การค้นพบที่สำคัญการศึกษาด้วย

00:03:18 → 00:03:21 เทคโนโลยีทางการแพทย์ที่ใช้เครื่องสแกน

00:03:21 → 00:03:25 MRI เพื่อวัดการทำงานของสมองพบว่าเมื่อ

00:03:25 → 00:03:27 ผู้ที่มีภาวะกลัวรูเห็นภาพกระตุ้นหุ้น

00:03:27 → 00:03:31 สมอง 2 ส่วนจะทำงานพร้อมกันส่วนแรกคือ

00:03:31 → 00:03:34 Visual Cortex ที่ทำหน้าที่ประมวลผลภาพ

00:03:34 → 00:03:37 ซึ่งจะส่งสัญญาณไปยังส่วนที่ 2 คือ

00:03:37 → 00:03:40 อินซูล่าและamิกาซึ่งเป็นศูนย์กลางของ

00:03:40 → 00:03:43 อารมณ์ความรู้สึกโดยเฉพาะความรู้สึกขยะ

00:03:43 → 00:03:47 แขยงงานวิจัยหลายชิ้นยังแสดงให้เห็นว่า

00:03:47 → 00:03:51 ภาวะนี้มีความเชื่อมโยงกับโรคอื่นๆเช่น

00:03:51 → 00:03:55 โรควิตกกังวลทั่วไปและโรคซึมเศร้าแต่การ

00:03:55 → 00:03:58 มีภาวะนี้ไม่ได้หมายความว่าคุณจะเป็นโรค

00:03:58 → 00:04:01 เหล่านั้นเสมอไปมันเป็นเพียงการแสดงให้

00:04:01 → 00:04:04 เห็นถึงความซับซ้อนของการทำงานของสมอง

00:04:04 → 00:04:08 มนุษย์หัวข้อที่ 4 ถ่างออกจากความเข้าใจ

00:04:08 → 00:04:11 สู่การปฏิบัติโชคดีที่ความเข้าใจในกลไก

00:04:11 → 00:04:15 เหล่านี้นำไปสู่วิธีการรับมือที่ได้ผล

00:04:15 → 00:04:18 สำหรับผู้ที่มีอาการไม่รุนแรงการฝึกหายใจ

00:04:18 → 00:04:21 ลึกๆเมื่อรู้สึกไม่สบายตาสามารถช่วยได้

00:04:21 → 00:04:24 มากการค่อยๆเผชิญกับภาพที่กระตุ้นอาการ

00:04:24 → 00:04:28 อย่างช้าๆก็เป็นอีกวิธีหนึ่งที่ได้ผลใน

00:04:28 → 00:04:31 ขณะที่การออกกำลังกายสม่ำเสมอและการนอน

00:04:31 → 00:04:34 หลับให้เพียงพอช่วยให้สมองจัดการอารมณ์

00:04:34 → 00:04:37 ได้ดีขึ้นแต่สำหรับผู้ที่มีอาการรุนแรง

00:04:37 → 00:04:40 การปรึกษาผู้เชี่ยวชาญอาจเป็นทางเลือกที่

00:04:40 → 00:04:43 ดีกว่านักจิตวิทยาหรือจิตแพทย์สามารถแนะ

00:04:43 → 00:04:47 นำวิธีการบำบัดที่เหมาะสมเช่นการบำบัดโดย

00:04:47 → 00:04:50 การเผชิญหน้าหรือการบำบัดคิดและพฤติกรรม

00:04:51 → 00:04:53 ซึ่งมีประสิทธิภาพในการช่วยจัดการกับ

00:04:53 → 00:04:57 อาการสิ่งที่สำคัญไม่ใช่การพยายามรักษา

00:04:57 → 00:04:59 ให้หายขาดแต่เป็นการเรียนรู้ที่จะอยู่กับ

00:04:59 → 00:05:02 มันอย่างเข้าใจและค่อยๆฝึกให้เผชิญกับ

00:05:03 → 00:05:06 สิ่งที่กลัวไม่ควรบังคับหรือล้อเลียน

00:05:06 → 00:05:09 เพราะจะยิ่งทำให้รุนแรงขึ้นคุณผู้ฟังครับ

00:05:09 → 00:05:13 โรคกลัวรูอาจไม่ใช่โรคอย่างเป็นทางการแต่

00:05:13 → 00:05:16 มันเป็นประสบการณ์จริงที่หลายคนเผชิญหลัง

00:05:16 → 00:05:19 จากย้อนรอยเรื่องราวของโรคกลัวรูตั้งแต่

00:05:19 → 00:05:22 คำถามว่ามันกลัวจริงหรือจิตหลอนไปจนถึง

00:05:22 → 00:05:26 ที่มาที่ไปของวิวัฒนาการเราพบว่ามันเป็น

00:05:26 → 00:05:29 ปฏิกิริยาที่สมองเราสร้างขึ้นเพื่อปกป้อง

00:05:29 → 00:05:33 ตัวเราเองแต่บางครั้งก็เกินจำเป็นจนรบกวน

00:05:33 → 00:05:36 ชีวิตสำหรับวัยทำงานอย่างคุณลองเริ่มจาก

00:05:36 → 00:05:39 เคล็ดลับง่ายๆอย่างการหลีกเลี่ยงภาพ

00:05:39 → 00:05:42 กระตุ้นในโซเชียลหรือฝึกหายใจลึกๆ 3

00:05:42 → 00:05:45 ครั้งเมื่อเจอถ้าอาการรุนแรงลองลองการ

00:05:45 → 00:05:49 เผชิญหน้าทีละน้อยเช่นดูภาพเบลอๆก่อนแล้ว

00:05:49 → 00:05:52 ค่อยชัดขึ้นร่วมกับการทำสมาธิเพื่อลดความ

00:05:52 → 00:05:56 เครียดสะสมและจำไว้เสมอครับการมีภาวะนี้

00:05:56 → 00:05:59 ไม่ได้แปลว่าคุณอ่อนแอหรือผิดปกติแต่มัน

00:05:59 → 00:06:02 คือร่องรอยของวิวัฒนาการที่ยังคงอยู่ใน

00:06:02 → 00:06:05 สมองของเราหวังว่าเรื่องราวเกี่ยวกับโรค

00:06:05 → 00:06:08 กลัวรูที่เราเล่ามาจะช่วยให้คุณผู้ฟัง

00:06:08 → 00:06:11 เข้าใจตัวเองและคนรอบข้างมากขึ้นไม่ว่าจะ

00:06:11 → 00:06:14 เป็นความกลัวความกังวลหรือความรู้สึกแปลก

00:06:14 → 00:06:18 ประหลาดใดๆการเข้าใจที่มาที่ไปช่วยให้เรา

00:06:18 → 00:06:22 รับมือได้ดีขึ้นเสมอสำหรับวันนี้ Did you

00:06:22 → 00:06:25 know คุณรู้หรือไม่ก็ต้องขอตัวลาไปก่อน

00:06:25 → 00:06:27 ครับหวังว่าเรื่องราวที่เราเล่าไปจะช่วย

00:06:27 → 00:06:30 ให้คุณผู้ฟังคลายความกังวลและใช้ชีวิตได้

00:06:30 → 00:06:34 อย่างมั่นใจมากขึ้นแล้วอย่าลืมนะครับว่า

00:06:34 → 00:06:37 การรู้เท่าทันข้อมูลคือกรอบป้องกันที่ดี

00:06:37 → 00:06:40 ที่สุดในการใช้ชีวิตของเราแล้วพบกันใหม่

00:06:40 → 00:06:43 ในตอนหน้าพร้อมเกล็ดน่ารู้ที่จะทำให้

00:06:43 → 00:06:46 ชีวิตประจำวันของคุณง่ายขึ้นและปลอดภัย

00:06:46 → 00:06:50 ขึ้นครับสวัสดีครับ