00:00:00 → 00:00:01 [เพลง]
00:00:01 → 00:00:06 มนุษย์ต่างไวทอกับประสานอิง
00:00:07 → 00:00:10 คนันพิวดีนี่ให้คะแนนแค่ไหนครับให้ 10
00:00:10 → 00:00:14 เลยครับมีความสุขมากครับถือว่าเป็นจุดสูง
00:00:14 → 00:00:17 สุดของชีวิตพอดีอะไรอย่าง
00:00:17 → 00:00:21 เงี้ยทุกๆคนพยายามหาสาเหตุให้ได้ว่าเเป็น
00:00:21 → 00:00:24 อะไรแล้วก็เจอว่ามันมีลิ่มเลือดที่ปลิว
00:00:24 → 00:00:28 ขึ้นไปอุดที่
00:00:28 → 00:00:31 สมองน้องที่เดินที่อยู่ด้วยกันเขก็เดินมา
00:00:31 → 00:00:33 แล้วก็เขย่าตัวปรากฏแขนข้างขวาเนี่ยจาก
00:00:34 → 00:00:37 ที่มันอยู่อย่างเงี้ยค่ะมันก็คือ
00:00:37 → 00:00:41 ร่วงมือซ้ายอาจารย์ก็ฉีดฟลอร์ได้เอ้ย
00:00:41 → 00:00:44 อาจารย์ัดตั้ง 2 มือทำไมเราจะทำไม่ได้ใช
00:00:44 → 00:00:47 เออพอลุกขึ้นมาปุ๊บคือหญิงคือร้องไห้เลย
00:00:47 → 00:00:51 แล้วก็ไปกอดเขาแล้วหญิงก็แบบดีใจมากอมัน
00:00:51 → 00:00:54 คือความรักในอาชีพของเขาแล้วเขาก็กลับมา
00:00:54 → 00:01:00 ทำมันได้อีกครั้งนึง
00:01:00 → 00:01:02 ประเด็นนึงที่มนุษย์ต่างไวยทลมักจะชวนคุย
00:01:02 → 00:01:03 กันเป็นประจำนั่นก็คือเรื่องของจุด
00:01:04 → 00:01:06 เปลี่ยนในชีวิตนะครับจุดเปลี่ยนในชีวิต
00:01:06 → 00:01:09 ของแต่ละคนนั้นก็จะมาในช่วงเวลาที่แตก
00:01:09 → 00:01:13 ต่างกันนะครับความหนักเบาสั้นยาวก็ไม่
00:01:13 → 00:01:16 เหมือนกันนะครับและวิธีการรับมือของแต่ละ
00:01:16 → 00:01:18 คนนั้นก็ไม่เหมือนกันเช่นเดียวกันนะครับ
00:01:18 → 00:01:21 วันนี้เราจะคุยกับคุณหมอท่านนึงนะครับ
00:01:21 → 00:01:24 เป็นคุณหมอด้านเวชศาสตร์ชะลอวัยยก็พบกับ
00:01:24 → 00:01:26 จุดเปลี่ยนในชีวิตเหมือนกันครับในวัยอายุ
00:01:26 → 00:01:29 เกือบๆ 40 นะครับเป็นจุดเปลี่ยนครั้ง
00:01:29 → 00:01:32 สำคัญจากชีวิตที่เคยรุ่งโรจน์ก็ต้องกลาย
00:01:32 → 00:01:35 มาเป็นผู้ป่วยสตกนะครับไม่สามารถที่จะ
00:01:35 → 00:01:38 ช่วยเหลือตัวเองได้วันนี้เราจะคุยกับคุณ
00:01:38 → 00:01:41 หมอซีนายแพทย์ธนรัตน์ใบเจริญโรจน์นะครับ
00:01:41 → 00:01:44 จากช่องดซ official ที่มีผู้ติดตามบน
00:01:44 → 00:01:46 tiktok ถึงกว่า 600,000 คนวันนี้มาพร้อม
00:01:46 → 00:01:50 กับภรรยานะครับคุณสุชาดาเจริญขำหรือว่า
00:01:50 → 00:01:53 คุณหญิงนะครับครับสวัสดีครับสดีสวัสดี
00:01:53 → 00:01:56 ครับสวสวัดีหญิงครับก็ขอบพระคุณนะครับที่
00:01:56 → 00:01:59 ให้เวลากับมนุษย์ต่างไวทนะครับครับตอนนี้
00:01:59 → 00:02:02 สุขภาพเป็นยังไงบ้างครับคุณหมอซีตอนนี้ก็
00:02:02 → 00:02:05 ดีขึ้นเรื่อยๆไครับครับสามารถจะคิดเป็น
00:02:05 → 00:02:09 เปอร์เซ็นต์นี่ถือว่าวอรกลับมาได้ 90
00:02:09 → 00:02:12 กว่าเปใช่คือแสดงว่าตอนนี้ก็เหมือนแบบ
00:02:12 → 00:02:14 ช่วยเหลือตัวเองอะไรได้แล้วใช่ครับใช่
00:02:14 → 00:02:17 มั้ยฮะแต่คุณคุณหญิงยังต้องคอยดูแลอยู่ม
00:02:17 → 00:02:21 ครับก็อยู่ด้วยค่ะแต่ว่าไม่ได้ช่วยแบบ
00:02:21 → 00:02:23 เหมือนช่วงแรกๆเยอะเท่าเดิมแล้วอะไรอย่าง
00:02:23 → 00:02:26 เงี้ยค่ะอือๆเราคุยคุยเรื่องประวัตินิด
00:02:26 → 00:02:29 นึงนะครับคุคุณหมอซีเป็นหมอด้านเวชศาสตร์
00:02:29 → 00:02:34 ชลอวัยใชผมจบเอ่อแพทย์ทั่วภัยนะครับเอ่อ
00:02:34 → 00:02:37 จากศิริราชนะครับแล้วก็ไปเรียนต่อ
00:02:37 → 00:02:41 American board of Anti aging and
00:02:41 → 00:02:43 relative Medicine นะครับแล้วอย่างนั้น
00:02:43 → 00:02:46 ยังไงต่อครับมามาเปิดคลินิกหรือว่ามาทำ
00:02:46 → 00:02:49 อะไรต่อครับก็เปิดคลินิกครับประมาณัก
00:02:49 → 00:02:53 เกือบ 10 ปีนะอืๆการทำงานเป็นยังไงบ้าง
00:02:53 → 00:02:56 ครับช่วง 10 ปีที่ผ่านมาก็ดีขึ้นนะดีขึ้น
00:02:56 → 00:02:59 อื่ตอนแรกคุณหมอทำคลินิกมาเนี่ยก็ก็ทำได้
00:02:59 → 00:03:02 ปกตินะคะไม่ได้มีที่คลินิกเราจะไม่ได้มี
00:03:02 → 00:03:03 การจ้างดารา
00:03:03 → 00:03:06 พรีเซ็นเตอร์ใช่ค่ะก็ทำมาเรื่อยๆจนตอน
00:03:06 → 00:03:10 ช่วงที่มีโควิดคุณหมอก็ตัดสินใจทำ tiktok
00:03:10 → 00:03:13 ขึ้นมาแล้วก็อยากจะออกมาให้ความรู้ตอน
00:03:13 → 00:03:15 นั้นเนี่ยคนช่วงแรกๆคือไม่มีความรู้
00:03:16 → 00:03:18 เรื่องโควิดเรื่องการดูแลตัวเองคุณหมอก็
00:03:18 → 00:03:21 เป็นแพทย์อาสาด้วยค่ะแล้วก็ออกมาให้ความ
00:03:21 → 00:03:24 รู้ตอนนั้นก็กลายเป็นเริ่มมีคนรู้จักแล้ว
00:03:24 → 00:03:27 ก็ติดตามขึ้นมาแบบเยอะมากๆตั้งแต่ตอนนั้น
00:03:27 → 00:03:30 พอคนรู้จักเยอะขึึ้นคลิิเป็นที่รู้จักมาก
00:03:30 → 00:03:33 ขึ้นก็เลยทำให้เหมือนกราฟการเติบโตของ
00:03:33 → 00:03:37 คลินิกก็คือสูงขึ้นเรื่อยๆเงี้เห็นว่าคุณ
00:03:37 → 00:03:39 หมอก็เคยได้รับรางวัลหรืออะไรด้วยรือ
00:03:39 → 00:03:42 เปล่าใช่มั้ยครับใช่ใช่ก็เป็นเอ่อในระดับ
00:03:43 → 00:03:47 ประเทศนะครับฉีดการฉีดฟิลเลอร์การฉีดโบว์
00:03:47 → 00:03:53 แล้วก็ร้อยไหมอ่าก็ในระดับประเทศแล้วก็
00:03:53 → 00:03:57 เอ่อสูงสุดอ่ะในชีวิตอ่ะครับก็เป็นเอ่อ
00:03:57 → 00:04:02 ระดับเอชนะเลิศของเอเชียแปซิฟิกครับแสดง
00:04:02 → 00:04:05 ว่าตอนนั้นชีวิตการทำงานหรือว่าการดูแล
00:04:05 → 00:04:08 ธุรกิจก็ค่อนข้างจะไปได้ดีอืใช่ค่ะก็ถือ
00:04:08 → 00:04:13 ว่าเป็นถือว่าเป็นจุดสูงสุดของชีวิตพอดี
00:04:13 → 00:04:18 อะไรอย่างเงี้ยค่ะใช่อวดีนี่ให้คะแนนแค่
00:04:18 → 00:04:21 ไหนครับให้ 10 เลยครับให้ 10 เลยเหรอเอ
00:04:21 → 00:04:25 เพราะว่าผมอ่ะมีความสุขมากครับอืมมัน
00:04:25 → 00:04:27 success หมดเป่าครับคือพูดง่ายๆว่าการ
00:04:27 → 00:04:30 งานก็ดีแน่นอนการงานดีการเงินก็ดีใช่
00:04:30 → 00:04:33 ชีวิตครอบครัวเป็นไงครับตอนโอดีมากครับก็
00:04:33 → 00:04:37 มีลูก 3 คนค่ะใช่ตอนนั้นลูกก็กำลังน่ารัก
00:04:37 → 00:04:39 คนโตใช่คนโตก็
00:04:39 → 00:04:43 inspire แล้วก็คนกลางก็ in love แล้วออ
00:04:43 → 00:04:47 ทชื่อชื่อ inspire ชื่อ inl อครับสุดท้อง
00:04:47 → 00:04:50 เอผู้หญิงผู้หญิงทั้งคู่นะฮะคนสุดท้าย
00:04:50 → 00:04:53 เป็นผู้ชายชื่ออินดี้ชื่ออินดี้อ๋อ
00:04:53 → 00:04:56 inspire in love แล้วก็อี้ใช่ก็เป็น
00:04:56 → 00:04:59 ที่ไปที่มาของคลินิกชื่อด inspire in
00:04:59 → 00:05:02 love อี้คลิิอ่ะค่ะอ๋อก็มาจากชื่อลูกมา
00:05:02 → 00:05:05 จากชื่อลูกกี่ขวบกันแล้วนะครับตอนนี้ 9
00:05:05 → 00:05:10 ขวบ 9 ขวบแล้วก็ 7 ขวบแล้วก็ 6 บ 6 ขวบ
00:05:10 → 00:05:13 ครับ 7 ขอครับก็กำลังน่ารักเอห่างกัน 2
00:05:13 → 00:05:16 ปี 3 ปีจุดเปลี่ยนมาอยู่ตรงนี้ใช่มั้ครับ
00:05:16 → 00:05:20 มาอยู่ันที่วันที่ 14 14 เมษายนวัน
00:05:20 → 00:05:23 สงกรานต์พอดีเลยครับปีที่แล้ว
00:05:23 → 00:05:26 2566 ใชใช่ค่ะครับเป็นยังไงบ้างครับตอน
00:05:26 → 00:05:31 นั้นเอ่อวันนั้นน่ะวันเป็นวันสงกรานต์
00:05:31 → 00:05:35 แล้วผมก็เอ่อกับครอบครัวไปพักที่บ้านเขา
00:05:35 → 00:05:41 ใหญ่ออ่าแล้วก็ตอนเช้าผมจำได้เลยว่า
00:05:41 → 00:05:46 เอ่อผมพาลูกชายนะอินดี้อ่ะครับไปว่ายน้ำ
00:05:46 → 00:05:52 อืแล้วก็สนุกหนานแล้วก็ตอนบ่ายผมก็มานั่ง
00:05:52 → 00:05:56 เอ่อเตรียมการสอนการฉีดฟิลเลอร์ให้ทีม
00:05:56 → 00:06:01 แพทย์นะครับอแล้วก็ตกดกเยเย็นก็มา
00:06:01 → 00:06:06 เอ่อฟิตเนสส่วนตัวเออประมาณสักชั่วโมงนึง
00:06:07 → 00:06:11 ฟิตเนสเบาๆกระโดดแทมโบรีนแล้วก็เอ่อเวท
00:06:11 → 00:06:15 เบาๆออืซึ่งจริงๆคุณหมอพื้นเพก็เป็นคน
00:06:15 → 00:06:19 แข็งแรงโอ้ยสูง 180 ดัก 69 โอโไม่ไม่เป็น
00:06:19 → 00:06:24 เบาหวานไม่เป็นความดันไม่เป็นไขมันใน
00:06:24 → 00:06:30 เลือดเออแล้วก็ควหัวใจก็เต้นปกติว ekg
00:06:30 → 00:06:36 เออก็ตรวจทุกปีนะครับก็ปกติแล้วก็วิ่งสาย
00:06:36 → 00:06:40 พานด้วยอืเพราะตอนนั้นทำประกันก็ไปวิ่ง
00:06:40 → 00:06:43 สายพานก็ปกติเลยก็คือเขาเป็นคนที่ตั้งแต่
00:06:43 → 00:06:47 เรียน Anti aging เอ่อเขาก็เริ่มปรับ
00:06:47 → 00:06:49 เปลี่ยนพฤติกรรมตัวเองแล้วก็ไม่ใช่แค่ตัว
00:06:49 → 00:06:52 เองก็คือในครอบครัวด้วยดังนั้นเนี่ยถ้า
00:06:52 → 00:06:54 พูดถึงเรื่องการดูแลตัวเองเนี่ยคือเขาจะ
00:06:54 → 00:06:57 ซีเรียสเรื่องการกินเรื่องการใช้ชีวิต
00:06:57 → 00:07:01 ค่อนข้างแบบว่าอ่ะค่ะเออไม่ดูเหมือนดูแล
00:07:01 → 00:07:03 ตัวเองดีมากใช่ไม่กินเหล้าไม่สูบบุหรี่
00:07:03 → 00:07:05 ตั้งแต่ตั้งแต่เข้าไป Anti aging นี่คือ
00:07:05 → 00:07:08 เขาก็ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมตัวเองไปเลยอะไร
00:07:08 → 00:07:11 เงี้ยค่ะอครับๆแต่วันนั้นพอหลังจากเข้า
00:07:11 → 00:07:14 ยิมใช่มั้ยฮะออกกำลังกายเบาๆตอน 19 นนะ
00:07:14 → 00:07:19 ครับเอ่อผมก็ไปกินข้าวนะครับก็กินอยู่กับ
00:07:19 → 00:07:24 แฟนคุณคุณหญิงด้วยแล้วก็รุ่นน้องนะครับ
00:07:24 → 00:07:28 เอ่อก็กินกันประมาณักเกือบ 10 คนนะเออ
00:07:28 → 00:07:32 แล้วก็กินกันไม่มีอะไรเลยครับแล้วว่าแล้ว
00:07:32 → 00:07:38 พอกินข้าวไปคำนึงอืผมรู้สึกตัวรู้สึกว่า
00:07:38 → 00:07:42 เฮ้ยทำไมเมมพูดไม่ได้อืเออรู้สึกว่าพูด
00:07:42 → 00:07:47 ไม่ได้เลยครับเออแล้วผมก็ขยับไม่ได้
00:07:47 → 00:07:49 ประมาณสัก 1 นาทีตอนนั้นขยับซีกไหนไม่ได้
00:07:49 → 00:07:55 ฮะไม่ไม่ได้เลยไม่ได้เลยอ่าฮะเออแล้วก็ผม
00:07:55 → 00:07:59 ก็ทำอะไรไม่ได้เลยอ่ะเออมองหน้าคุณหญิง
00:07:59 → 00:08:04 แล้วก็ทำอะไรไม่ได้เลยครับเออแล้วความทรง
00:08:04 → 00:08:09 จำอ่ะมันก็ตัดไปเลยครับอือตอนแรกเนี่ยพอ
00:08:09 → 00:08:13 ตอนที่เอ่อกินพพนหญิงอ่ะหันไปมองเตอนนั้น
00:08:13 → 00:08:16 เขากำลังกินกินหมูใช่มั้ยคะหิงก็เอ๊ะทำไม
00:08:16 → 00:08:19 เขาไม่เคี้ยวก็เลยหันไปแบบพูดเคี้ยวหน่อย
00:08:19 → 00:08:21 อะไรอย่างเงี้ยก็แซวเขว่าแบบกินหมูบกิน
00:08:21 → 00:08:24 แบบหมูกระทะใช่มั้ยคะก็หันไปแซวเ้าว่าแบบ
00:08:24 → 00:08:27 กินแบบไขมันกินมันบ้างเดี๋ยวร่างกายจะได้
00:08:27 → 00:08:30 มีไขมันก็แซวเอะไรเงี้ยแล้วเขก็นิ่งหิก็
00:08:30 → 00:08:33 เลยบอกเฮ้ยโกรธเหรอหันไปพูดว่าแบบโกรธหรอ
00:08:33 → 00:08:35 อะไรอย่างเงี้ยก็นึกว่าแบบอแซวอะไรอย่าง
00:08:35 → 00:08:38 เงี้ยใช่มั้ยคะแล้วปรากฏว่าคราวนี้เขาก็
00:08:38 → 00:08:40 มีหมูอยู่ตรงเยค่ะเขาหญิงก็บอกเคี้ยวดิ
00:08:40 → 00:08:43 เคี้ยวดิทำไมไม่เคี้ยวแล้วเขาก็คือมอง
00:08:43 → 00:08:45 หน้าจ้องหน้าอย่างเงี้ยค่ะเพราะหญิงยืน
00:08:45 → 00:08:47 แล้วเขาก็จ้องจ้องๆแล้วหญิงก็เริ่มเฮ้ย
00:08:47 → 00:08:49 ไม่ใช่แล้วอะไรอย่างเงี้ยหญิงก็เรียกชื่อ
00:08:49 → 00:08:52 แบบซิๆๆอะไรเงี้ยแล้วน้องที่เดินที่อยู่
00:08:52 → 00:08:54 ด้วยกันเขาก็เดินมาก็เขย่าตัวปรากฏแขน
00:08:54 → 00:08:56 ข้างขวาเนี่ยจากที่มันอยู่อย่างเงี้ยค่ะ
00:08:56 → 00:08:58 มันก็คือร่วงก็คือห้อยลงไปอย่างงี้เลย
00:08:58 → 00:09:01 ร่วงเลยแต่ตอนนั้นผมไม่รู้เรรู้เรื่อง
00:09:01 → 00:09:04 แล้วคือน้องที่อยู่ด้วยอ่ะค่ะเขามีเอ่อ
00:09:04 → 00:09:07 แฟนที่ทำงานเป็นพยาบาลในหอผู้ป่วยสตกครับ
00:09:07 → 00:09:10 เขาก็เลยอาจจะแบบเฮ้ยผมว่าพี่ซีเป็นสตก
00:09:10 → 00:09:11 อะไรอย่างเงี้ย
00:09:11 → 00:09:15 เออคือในหัวเนี่ยคิดถึงอาจารย์อาจารย์หมอ
00:09:15 → 00:09:18 ที่สนิทกับเขาอ่ะค่ะก็คิดถึงเลยแล้วก็โทร
00:09:18 → 00:09:19 หาอาจารย์ว่าอาจารย์ซีเป็นแบบนี้อะไร
00:09:19 → 00:09:22 อย่างเงี้ยเขาก็เลยเอ่อเหมือนให้คำแนะนำ
00:09:22 → 00:09:25 ตลอดการเดินทางที่จะไปโรงพยาบาลอะไรเงี้ย
00:09:25 → 00:09:28 ว่าปฐมพยาบาลเบื้องต้นทำยังไงอย่าให้ร้อน
00:09:28 → 00:09:30 นะอะไรอย่างเงี้ยค่ะนอนลาบลงไปอะไรอย่าง
00:09:30 → 00:09:33 เงี้ยซึ่งตอนนั้นเนี่ยคือเลืมตาตลอดอืแต่
00:09:33 → 00:09:36 ไม่รู้สึกช่าตัวแต่แค่เออหญิงก็ไม่รู้นะ
00:09:36 → 00:09:38 ว่าเครู้สึกตัวหรือเปล่าแต่ว่าพอมาถามเข
00:09:38 → 00:09:40 คือเขาก็จำอะไรไม่ได้แล้วอะไรเงี้ยแต่ว่า
00:09:40 → 00:09:42 หญิงก็ในใจก็แค่คิดอย่างเดียวว่าอย่าหลับ
00:09:42 → 00:09:45 นะก็พยายามเรียกชื่อบอกเอ้ยคิดถึงลูกไว้
00:09:45 → 00:09:46 เป็นอะไรอะไรอย่างเงี้ยตอนนั้นคือไม่รู้
00:09:46 → 00:09:50 ว่ามันคือสตกครับแล้วพอไปถึงโรงพยาบาลเขา
00:09:50 → 00:09:53 ก็อ่ะทำ MRI กันขึ้นมาก็โอเคเจอว่าลิ่ม
00:09:53 → 00:09:56 เลือดมันขึ้นไปอุดอืในสมองเขาก็มาแจ้ง
00:09:56 → 00:10:00 หญิงว่าอไปอุดที่เอ่อสมองฝั่งซ้ายนะครับ
00:10:00 → 00:10:06 แล้วก็อุดเส้น mci middle cal ีเออคือ
00:10:06 → 00:10:12 ที่ควบคุมสมองมต Power อืการสั่งการอมัน
00:10:12 → 00:10:14 สั่งการส่วนไหนครับคุณหมอถ้าถ้าถ้าอธิบาย
00:10:14 → 00:10:18 ทั้งทั้งหมดเลยข้างขวา้าขาอออครับครับ
00:10:18 → 00:10:23 แล้วก็โบคา area นนะครับที่ควบคุมเรื่อง
00:10:23 → 00:10:29 ของการพูดอือืมพอ MRI ออกมาหมอคฉออกมามัน
00:10:29 → 00:10:31 ถือถือว่าเป็นเป็นจุดสำคัญมั้ยทุกตรงนี้อ
00:10:31 → 00:10:35 ใช่จุดสำคัญมากใช่ๆๆเกือบ 10 ซมอ่ะใช่
00:10:35 → 00:10:37 เพราะนั้นเขาก็บอกว่าจะต้องมีการให้ยา
00:10:37 → 00:10:39 ละลายลิ่มเลือดนะอะไรอย่างเงี้ยค่ะซึ่งก็
00:10:39 → 00:10:43 โอเคหญิงก็ก็ให้เขาให้คุณหมอจัดการเรื่อง
00:10:43 → 00:10:45 ของการให้ยาละลายลิ่มเลือดซึ่งตอนนั้น
00:10:45 → 00:10:49 เนี่ยประมาณ 1 ชมงที่รอดูอาการว่าเป็นยัง
00:10:49 → 00:10:51 ไงบ้างอะไเงี้ยยาตอบรับร่างกายตอบรับดี
00:10:51 → 00:10:54 มั้ยซึ่งตอนนั้นเนี่ยคือคุณหมอไม่ได้หลับ
00:10:54 → 00:10:58 เลยอตลอดระยะเวลาของการให้ยาก็คือนอนอยู่
00:10:58 → 00:11:00 บนเตียงแล้วก็อยู่ดีประมาณชั่วโมงนึงเขา
00:11:00 → 00:11:03 ก็ลุกขึ้นมาหญิงก็ตกใจทุกคนก็วิ่งมาเพราะ
00:11:03 → 00:11:06 ว่านอนอยู่บนเปยที่มันจะฟึบลงมาได้อย่าง
00:11:06 → 00:11:07 เงี้ยใช่มั้ยคะหญิงก็เฮ้ยเรู้เรื่องแล้ว
00:11:07 → 00:11:10 อะไรอย่างเงี้ยเออคิดว่ารู้เรื่องหญิงก็
00:11:10 → 00:11:13 เขาก็ลุกขึ้นมาแล้วก็จับขาจับแขนตัวเอง
00:11:13 → 00:11:16 อะไรแบบเนี้ยค่ะอืแล้วก็ตอนนั้นเหมือนกับ
00:11:16 → 00:11:19 เอ่อเขาก็จะย้ายขึ้นไปอยู่ห้อง ICU ผู้
00:11:19 → 00:11:22 ป่วยสตกที่โรงพยาบาลใช่มั้ยคะแต่ว่าตอน
00:11:22 → 00:11:25 นั้นเนี่ยปรากฏพอคุยกันตอนหลังก็คือเขาก็
00:11:25 → 00:11:28 ไม่รู้เรื่องอยู่ดีอ๋อเหรอใช่ก็แต่ว่ามัน
00:11:28 → 00:11:31 คือการตอบสนองของทางร่างกายอ่าแต่ว่าความ
00:11:31 → 00:11:34 ทรงจำไม่มีออ่าก็คือไม่ได้รู้เรื่องหรอก
00:11:34 → 00:11:36 ตอนนั้นก็คุณหมอเบอกว่าไม่รู้เบอกเจำไม่
00:11:36 → 00:11:42 ได้คาดว่าเป็นเอ่อผลของวัคซีนครับทุกๆคน
00:11:42 → 00:11:45 พยายามหาสาเหตุให้ได้ว่าเเป็นอะไรอืเพราะ
00:11:45 → 00:11:47 ว่าทุกคนก็อ่ะก็หญิงก็บอกว่าไม่มีประวัติ
00:11:47 → 00:11:49 เรื่องของความดันไม่มีอะไรก็ก็ไม่มีใช่
00:11:49 → 00:11:54 มั้ยคะแล้วก็เขาก็เอ่อแล้วก็เจอว่าสาเหตุ
00:11:54 → 00:11:55 ที่ลิ่มเลือดมันขึ้นไปอุดเนี่ยมันมาจาก
00:11:55 → 00:11:59 หัวใจอ่าอ่าหัวใจมันมีการเต้นผิดจังหวะ
00:11:59 → 00:12:02 แล้วก็มันลิ่มเลือดที่ปิวขึ้นไปอุดที่
00:12:02 → 00:12:05 สมองออันนี้คือสาเหตุมันมาจากตรงหัวใจแต่
00:12:05 → 00:12:08 ว่าประวัติเนี่ยเขาไม่ได้เป็นโรคหัวใจพอ
00:12:08 → 00:12:11 ไปถึงศิริราชปุ๊บเนี่ยปรากฏว่าคุณหมอเจอ
00:12:11 → 00:12:14 ว่าเป็นติดโควิดอือ้าเหรออ่าติดโควิดติด
00:12:14 → 00:12:17 โควิดด้วยระหว่างนั้นใช่แล้วก็แต่ว่ามา
00:12:17 → 00:12:19 ติดเนี่ยเราก็ไม่รู้ว่าติดตั้งแต่เมื่อ
00:12:19 → 00:12:22 ไหร่นะคะแต่ว่า 2 วันผ่านไปเนี่ยก็มาเจอ
00:12:22 → 00:12:25 ว่ามีไข้ไข้ไม่รดตัวหญิงเองก็ติดโควิด
00:12:25 → 00:12:27 เหมือนกันอ่าทีเนี้ก็เลยไปโรงพยาบาลไม่
00:12:27 → 00:12:31 ได้ก็ไปเยี่ยมไม่ได้ด้วยแล้วก็เก็อยู่ตอน
00:12:31 → 00:12:34 นั้นก็ย้ายเรียกแยกออกไปอยู่ในห้องปอด
00:12:34 → 00:12:37 เชื้ออือดังนั้นเนี่ยมันคือช่วงระยะเวลา
00:12:37 → 00:12:41 ประมาณ 10 วันที่ครับแทบไม่รู้อะไร
00:12:41 → 00:12:44 เลยมันก็คือถ้าเราได้ไปเยี่ยมใช่มั้ยคะ
00:12:44 → 00:12:47 เรายังได้เข้าไปเห็นพัฒนาการเ้าหรือได้
00:12:47 → 00:12:49 รู้ว่าเขาเป็นอะไรยังไงบ้างเนี่ยมันก็
00:12:49 → 00:12:54 โอเคแต่ว่าสิ่งที่มันแย่มากคือเราไปไม่
00:12:54 → 00:12:56 ได้เพราะหญิงก็ต้องกักตัวเองเหมือนกัน
00:12:56 → 00:12:59 อะไรอย่างเงี้ยครับอืคือหญิงก็จะโทรไปหา
00:12:59 → 00:13:01 ที่วใช่มั้ยคะถามกับพยาบาลว่าคุณหมอเป็น
00:13:01 → 00:13:04 ยังไงก็คุณหมอก็ลืมตาตลอดแล้วหญิงก็อเคคง
00:13:04 → 00:13:06 รู้ตัวแล้วล่ะเคงรู้เรื่องแล้วอะไรอย่าง
00:13:06 → 00:13:09 เงี้ยแล้วก็เพื่อนๆเขาไปหาใช่มั้คะเขาก็
00:13:09 → 00:13:12 จะแบบอกว่าเฮ้ยเนี่ยแบบเรียกซีเรียกพี่ซี
00:13:12 → 00:13:14 นะซีแบบแบบเหมือนรู้เรื่องเลยนะอะไรอย่าง
00:13:14 → 00:13:17 เงี้ยคนก็ส่งขับแล้วเราก็รู้สึกเอ้ยรู้
00:13:17 → 00:13:19 เรื่องก็จะอาศัยลูกๆอ่ะค่ะโทรไปโรงพยาบาล
00:13:19 → 00:13:23 ทุกวันครับโทรไปส่งเสียงเพราะว่าเจะเปิด
00:13:23 → 00:13:25 เปิดโฟนให้ใช่มั้ยคะให้ส่งเข้าไปในห้องอ
00:13:25 → 00:13:28 ลูกๆก็จะโทรไปร้องเพลงเรียกปะป๊าบอกปะป๊า
00:13:28 → 00:13:32 ยกขาหน่อยถ้าได้ยินเสียงหนูยกขาหน่อยเขา
00:13:32 → 00:13:35 ก็ยกอ่ะยกแขนหน่อยอ่ะเขาก็ยกยกข้างที่ยก
00:13:35 → 00:13:38 ได้อ่ะค่ะทุกคนในบ้านก็เข้าใจกันไปหมดว่า
00:13:38 → 00:13:41 เรู้เรื่องเโอเคเกลับมาแล้วอะไรอย่าง
00:13:41 → 00:13:42 เงี้ยค่ะหมายถึงความทรงจำทุกอย่างคงกลับ
00:13:42 → 00:13:46 มาครับแต่ปรากฏว่าซึ่งจริงไม่รู้เรื่อง
00:13:46 → 00:13:47 ซึ่งจริงๆตอนนั้นคุณหมอซีก็ไม่รู้เรื่อง
00:13:47 → 00:13:49 อยู่ 10 วันแล้วหลังจากนั้นยังไงครับพอ
00:13:49 → 00:13:53 ผ่าน 10 วันไปแล้วเรก็ประมาณวันที่ 26
00:13:54 → 00:13:57 โรงพยาบาลก็โทรมาบอกว่าอ่ะพ้นเรื่องโควิด
00:13:57 → 00:13:59 เรียบร้อย่ะคุณหมอจะออกมาจากห้องปอดเชื้อ
00:14:00 → 00:14:02 ให้หญิงสามารถที่จะเข้าไปเจอคุณหมอได้ตอน
00:14:02 → 00:14:07 นั้นเนี่ยเขาก็ก็ไปเจอว่าเาเอ่อที่ที่
00:14:07 → 00:14:11 เตียงอ่ะค่ะข้างๆกำแพงก็จะมีคำว่า trus
00:14:11 → 00:14:16 อืแปะอยู่หญิงก็ครับก็ถามเา้าว่าใเขียใคร
00:14:16 → 00:14:20 เขียนแล้วก็เอามาแปะทำไมเออแล้วพยาบาลก็
00:14:20 → 00:14:24 บอกว่าคุณหมอเขียนเองเขียนคำว่า Trust
00:14:24 → 00:14:27 อ่ะค่ะ Trust ที่แปลว่าไวไว้วังใจใช่ค
00:14:27 → 00:14:29 ความหวังความเชื่อความเชื่อมั่นเชื่อใจ
00:14:29 → 00:14:31 อะไรอย่างเงี้ยค่ะเก็เขียนไว้แล้วหญิงก็
00:14:31 → 00:14:33 ตอนที่หญิงเห็นนะว่ามันอยู่ในห้องแปะอยู่
00:14:33 → 00:14:36 เนี่ยมันแปะอยู่กับจดหมายการ์ดที่ลูกๆทำ
00:14:36 → 00:14:39 ทุกวันน่ะค่ะอแล้ววันแรกหญิงยังเอาไปให้
00:14:39 → 00:14:41 ได้ใช่มั้ยคะหญิงก็ฝากพยาบาลเอาไว้เลย
00:14:41 → 00:14:42 อะไรอย่างเงี้ยค่ะแล้วพยาบาลเก็แปะไว้
00:14:43 → 00:14:45 ข้างๆครับแล้วก็คำว่า Trust อยู่ตรงกลาง
00:14:45 → 00:14:49 หญิงก็แบบเฮ้ยแปลว่าเแบบรู้ตัวเเขียนคำ
00:14:49 → 00:14:51 นี้ออกมาอะไรอย่าเงี้ยนแล้วตอนนั้นคุณหม
00:14:51 → 00:14:53 คุณหมอรู้ตัวมั้ยครับไม่รู้ก็ไม่รู้ตัว
00:14:53 → 00:14:56 อยู่ไม่รู้นึกว่าใครเขียน่ะนึกว่าคนคน
00:14:56 → 00:15:00 อื่นเขียนอืครับก็ไม่รู้เหมือนกันว่าแ
00:15:00 → 00:15:02 เขียนได้ยังไงอะไรอย่าเงี้ยอือแต่ว่าก็
00:15:02 → 00:15:05 ออกมาวันที่ออกมาก็คือตอนนั้นทุกอย่างก็
00:15:05 → 00:15:09 คือูหมายถึงว่าเรื่องการพูดครับอืก็พูด
00:15:09 → 00:15:12 ไม่ได้อืคุณหมอก็เริ่มเริ่มรู้แล้วสิครับ
00:15:12 → 00:15:15 ว่าเราเป็นสรู้เริ่มรู้เริ่มรู้ตัวละอ
00:15:15 → 00:15:19 ครับว่าเราป่วยเป็นสตกใช่ครับแล้วตอนนั้น
00:15:19 → 00:15:22 ในฐานะเป็นคุณหมอแหละเออใช่เพราะเรารู้
00:15:22 → 00:15:25 ว่าเราป่วยเป็นสตกนึกเห็นมองเห็นชีวิตของ
00:15:25 → 00:15:27 ตัวเองยังไงหรือมองเห็นเ้ยร่างกายของเอ
00:15:27 → 00:15:30 มันจะเปลี่ยนไปยังไงบ้างผมยังไม่ได้คิด
00:15:30 → 00:15:34 ถึงเอ่ออนาคตอ่ะครับคิดถึงตอนนี้ก่อนว่า
00:15:34 → 00:15:39 มันเป็นคืออะไรเอคืองงมากๆเลยครับเหมือน
00:15:39 → 00:15:42 ยังตั้งรับไม่ถูกเนาะใช่ๆๆคุณหญิงล่ะครับ
00:15:42 → 00:15:46 พอไปเยี่ยมก็จะเริ่มเห็นแล้วว่าเอ่อไม่
00:15:46 → 00:15:50 ใช่คุณหมอคนเดิมอ่ะใช่มั้ยพูดอ่าพูดไม่
00:15:50 → 00:15:54 ได้ขยับร่างกายไม่ได้อืพูดคือข้างขวาด้วย
00:15:54 → 00:15:57 เออคือคือตอนนั้นเนี่ยตอนที่เห็นเค้า
00:15:57 → 00:16:01 เนี่ยสิ่งแรกที่คิดคือคือคือจะบอกว่ามัน
00:16:01 → 00:16:03 มันมันเปลี่ยนคือมันเปลี่ยนไปหมดคือเขา
00:16:03 → 00:16:06 เป็นคนดูแลตัวเองเขาเป็นคนเนี้ยบอะไรแต่
00:16:06 → 00:16:09 ว่าวันนั้นน่ะในห้องที่เห็นเขาผ่านกระจก
00:16:09 → 00:16:11 ตอนที่ยังไม่ได้ย้ายตัวออกมาแต่ว่าพยาบาล
00:16:11 → 00:16:13 ให้ไปหาก่อนใช่มั้ยคะแล้วเราเห็นเขาอ่ะ
00:16:13 → 00:16:16 คือภาพมันมันไม่ใช่หมอซีที่เรารู้ที่เรา
00:16:16 → 00:16:19 อยู่ด้วยมาครึ่งชีวิตอะไรอย่างเงี้ยค่ะ
00:16:19 → 00:16:22 คือมันเปลี่ยนไปเขาโทรมเาแบบแล้วเขาก็พูด
00:16:22 → 00:16:26 ไม่ได้ใช่มั้ยคะเคพยายามจะพยายามจะดึงสาย
00:16:26 → 00:16:28 เพราะว่าซอนนี้ใส่สายที่จมูกใช่มั้ยคะ
00:16:28 → 00:16:30 พยายามจะดึงซ้ายพยายามแล้วโดนรัดแขน 2
00:16:30 → 00:16:33 ข้างออเหรอฮะเพราะว่าคงจะพยายามดึงหลาย
00:16:33 → 00:16:35 รอบมากๆอะไรอย่างเงี้ยค่ะเออแล้วก็ 2
00:16:35 → 00:16:38 ข้างก็คือมีผ้ามัดทั้ง 2 ข้างอือเหมือน
00:16:38 → 00:16:40 ตอนนั้นพยายามจะเรียกให้ให้ให้เรียกชื่อ
00:16:40 → 00:16:44 หญิงอืเขาก็เรียกไม่ได้อ่าพยายามบอกเาว่า
00:16:44 → 00:16:47 พูดแบบให้ลองพูดดูซิอะไรอย่างเงี้ยตอน
00:16:47 → 00:16:49 นั้นก็พูดไม่ได้อ่ะแขนเขาก็เกรดศูขาก็คือ
00:16:49 → 00:16:53 เกรดศูคือต้องบอกว่าตอนช่วง 10 วันที่ไม่
00:16:53 → 00:16:57 ได้เจอกันนะคะมันเป็นช่วง 10 วันที่ตอน
00:16:57 → 00:16:59 แรกเนี่ยแย่เลยเพราะว่าหนึไม่ได้ไปเจอ 2
00:16:59 → 00:17:02 คือเราก็อยู่แต่ในห้องนึกออกใช่มั้ยคะไป
00:17:02 → 00:17:04 ไหนไม่ได้อะไรเงี้ยก็ก็ประสาทกินเหมือน
00:17:04 → 00:17:06 กันอะไรอย่าเงี้ยค่ะจิตตกแต่ว่าก็ตั้งสติ
00:17:06 → 00:17:08 กับตัวเองว่าเฮ้ยแบบเราอยู่อย่างนี้ไม่
00:17:08 → 00:17:10 ได้แล้วนะไหนจะลูก 3 คนอีกอะไรอย่างเงี้ย
00:17:11 → 00:17:13 ค่ะลูกๆก็น่ารักมากเพราะลูกๆคือคือกลาย
00:17:13 → 00:17:16 เป็นเปิดประตูมาแล้วก็บอกห้ามร้องไห้นะ
00:17:16 → 00:17:17 ปะป๊าไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อยอะไรอย่าง
00:17:17 → 00:17:20 เงี้ยค่ะตอนนั้นก็เริ่มมีสติขึ้นมาเคยัง
00:17:20 → 00:17:23 เด็กนะเคยังให้กำ่ๆก็คิด 2 อย่างอย่างแรก
00:17:23 → 00:17:27 คือจะฟื้นฟูเขายังไงครับอย่างที่ 2 ก็คือ
00:17:27 → 00:17:30 เราจะแก้ปัญหาทุธุรกิจเรายังไงเพราะว่า
00:17:30 → 00:17:33 คุณหมอคือคือเสาหลักใช่มั้ยคะตอนนั้นน่ะ
00:17:33 → 00:17:35 ก็เลยตัดสินใจก็มีอาจารย์ที่ชื่ออาจารย์
00:17:35 → 00:17:38 ศิษกับอาจารย์ฉัตรชัยเป็นอาจารย์ที่ดูแล
00:17:38 → 00:17:41 ตั้งแต่วินาทีแรกที่เขาเป็นที่โทรหาอ่ะ
00:17:41 → 00:17:44 ค่ะเขาก็บอกว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวเราจะช่วย
00:17:44 → 00:17:47 กันวางแผนว่าจะฟื้นฟูคุณหมอยังไงแล้วก็
00:17:47 → 00:17:49 เป็นช่วงเวลาที่หญิงเสิร์ชข้อมูลคำว่า
00:17:49 → 00:17:52 Stroke จริงๆณเวลานั้นเพราะเราไม่รู้จัก
00:17:52 → 00:17:56 มันครับแล้วก็ทำให้รู้ว่าอ๋อโอเคโลกนี้
00:17:56 → 00:17:57 มันเป็นแบบนี้เพราะว่าคำนึงที่มันอยู่ใน
00:17:57 → 00:18:01 หัวคือคำว่าสมองตายอ่าเพตอนที่คุณหมอ
00:18:01 → 00:18:04 อัปเดตให้หญิงนะค่ะว่าคุณหมอซีเนี่ยสมอง
00:18:04 → 00:18:08 เสียหายเยอะนะอืสมองสมองเขาใช้คำนี้ค่ะ
00:18:08 → 00:18:12 ว่าสมองตายเนี่ยกินพื้นที่เยอะอืพอคำนี้
00:18:12 → 00:18:16 เข้ามาในหัวปึ้งน่ะณตอนนั้นคือมันเราแบบ
00:18:16 → 00:18:17 รับคำนี้ไม่ได้อะไรอย่าเงี้ยแต่ว่าเราก็
00:18:18 → 00:18:20 รู้สึกว่าเราไม่ได้รู้จักมันเลยด้วยซ้ำก็
00:18:20 → 00:18:23 เลยไปเสิร์ชข้อมูลแล้วก็เจอว่าโอเคอะไร
00:18:23 → 00:18:26 คืออะไรคำว่าสมองตายจริงๆมันก็คือตายแหละ
00:18:26 → 00:18:29 แต่ว่าสมองมันมีความอัจฉริยะอแต่นั้น
00:18:29 → 00:18:33 เนี่ยมันจะสร้างเส้นใหม่ขึ้นมาทดแทนอตอน
00:18:33 → 00:18:35 นี้หัวตอนนั้นก็เลยเรียกว่า ne
00:18:35 → 00:18:39 plasticity ครับอฮะก็คือเลยแล้วเเอาใจ
00:18:39 → 00:18:42 โอเคแปลว่าไม่เป็นไรตอนนั้นในหัวก็เลยเอา
00:18:42 → 00:18:45 ใหม่ก็เลยคิดกับตัวเองว่าเขากลับมาได้แฮะ
00:18:45 → 00:18:48 แต่แค่มันใช้เวลา
00:18:48 → 00:18:52 อเคลื่อนไหวเองไม่ได้พูดไม่ได้คุณหมอี
00:18:52 → 00:18:56 เริ่มแบบนั่นมั้ยใจเสียมั้ยหรือว่าเริ่ม
00:18:56 → 00:19:00 รู้สึกว่าเฮ้ยชีวิตเราจากเคยรุ่งๆกำลัง
00:19:00 → 00:19:03 ประสบความสำเร็จอยู่นี่เกิดอะไรขึ้นก็ถ้า
00:19:03 → 00:19:05 เกิดว่าอยู่คนเดียวอ่ะครับก็คงจะเป็น
00:19:05 → 00:19:10 อย่างงั้นแต่ว่าเอ่อคุณหญิงก็มาเยี่ยมอื
00:19:10 → 00:19:16 แล้วก็เอ่อเขาก็คอยเอ่อมีแผนฟื้นฟูให้อื
00:19:16 → 00:19:20 อืๆๆใช่ครับออคุณหญิงคุณหญิงทำยังไงครับ
00:19:20 → 00:19:22 ทำให้คุณบอซีไม่พูดง่ายๆไม่ไม่ไม่ฟุ้ง
00:19:23 → 00:19:26 ซ่านอย่างงั้นใช่มั้ยเคืออย่างที่บอกอค่ะ
00:19:26 → 00:19:29 ว่า 10 วันที่ใช้เวลาในการศึกษาษาข้อมูล
00:19:29 → 00:19:31 น่ะค่ะแล้วหญิงก็เห็นเคสของคนที่กลับมา
00:19:31 → 00:19:35 ใช้ชีวิตได้ปกติครับบวกทั้งมีอาจารย์ที่
00:19:35 → 00:19:38 คอยให้คำแนะนำตลอดแล้วก็เลยมั่นใจแล้วตัว
00:19:39 → 00:19:42 เองก็อันนี้คิดจริงๆนะคะคิดว่ายังไงเขาจะ
00:19:42 → 00:19:46 กลับมา 100% อืๆใช่เพราะว่าผมอ่ะเอ่อทุก
00:19:46 → 00:19:51 ทุกครั้งอ่ะที่แบบว่ามีคำถามขึ้นในใจผม
00:19:51 → 00:19:56 อ่ะว่าเฮ้ยจะกลับมาเอ่อดูคนไข้ได้มั้ย
00:19:56 → 00:20:00 เอ่อจะกลับมาทำเอ่อใครที่แบบเคยทำได้ไห
00:20:00 → 00:20:05 เขาก็ยืนยันว่าเฮ้ย 100% เดี๋ยวก็กลับมา
00:20:05 → 00:20:09 อืออครับอ๋อคือเขาพูดคำคำพูดเนี้ยทุกวัน
00:20:10 → 00:20:15 ทุกวันน่ะอือครับเาอ่ะมีแผนใกให้ผมว่าทำ
00:20:15 → 00:20:21 อะไรบ้างในแต่ละวันออ่าทุกวันไปฟื้นฟูไป
00:20:21 → 00:20:27 เอ่อกระตุ้นสมองเอ่อไปกายภาพเออเอ่อทำทุก
00:20:27 → 00:20:32 วันทุกวันทุกวันผมไม่มีเวลาว่างจะคิดอะไร
00:20:32 → 00:20:36 เลยอืคือไม่มีเวลาให้เราฟุ้งซ่านใช่ๆๆ
00:20:37 → 00:20:39 ครับพอเราจะฟุ้งซ่านปุ๊บคุณหญิงก็ชวนเรา
00:20:39 → 00:20:43 ไปชวนเราไปชวนเราก็ช่วยช่วกระตุ้นเราใช่ๆ
00:20:43 → 00:20:45 ๆแล้วตอนนั้นอยู่ในกระบวนการฟื้นฟูเนี่ย
00:20:45 → 00:20:48 ผมเข้าใจว่าแน่นอนว่ามันไม่ง่ายใช่มั้ย
00:20:48 → 00:20:51 ครับมือขวาข้างขวาซึ่งเราเคยถนัดหยิบจับ
00:20:52 → 00:20:55 อะไรก็ได้ผมผมเคยเห็นเขาฟื้นฟูคนผู้ป่วย
00:20:55 → 00:20:57 โรคสโตรกก็แน่นอนต้องเริ่มจากการยิบใช่
00:20:57 → 00:21:00 มั้ยฮะยิหยิบจับอะไรบางอย่างซึ่งมันจะทำ
00:21:00 → 00:21:03 ไม่ได้นั่นตอนนั้นใช่ผมทำอยู่ไม่ได้
00:21:03 → 00:21:06 ประมาณ 3-4 เดือนน่ะออเหรอฮะ 3-4 เดือน
00:21:06 → 00:21:10 นี่คือแขนนี่ 0 เปอร์เซ็นเลยนะ 0 power
00:21:10 → 00:21:14 m Power 0 เลยนะอือื 0 นี่ก็คือว่าเรา
00:21:14 → 00:21:17 ไม่สามารถสั่งการให้มันยกใช่ขยับใช่อย่าง
00:21:17 → 00:21:21 งี้เลยห้อยลงไปเลยคือเป็นงขยับนิ้วได้
00:21:21 → 00:21:23 มั้ยไม่ได้เลยไม่ได้เลยไม่ได้เลยอคือพูด
00:21:24 → 00:21:26 ง่ายๆว่าเราสั่งแล้วมันไม่ไม่ขยับไปเยืน
00:21:26 → 00:21:31 ใช่ๆ 3-4 เดือนอ่ะอืออือืโอ้โหในระหว่าง
00:21:31 → 00:21:34 นั้นก็แบบว่าผมว่าใครใครเห็นแบบนี้ก็ต้อง
00:21:34 → 00:21:38 มีอารมณ์แบบใจแป้วเหมือนกันใช่ๆผมอ่ะ
00:21:38 → 00:21:43 ก็นั่งคิดทุกวันครับเอ่อผ่านคลินิกของเรา
00:21:43 → 00:21:48 นะนพอยู่บนฝั่งตรงข้ามบ้านผมอเออแล้วก็
00:21:48 → 00:21:53 เอ่อทีมแพทย์อ่ะเค้าก็ทำงานให้ครับเอ่อผม
00:21:53 → 00:21:59 ก็รู้สึกว่าเราช่วยอะไรที่คลินิกไม่ได้
00:21:59 → 00:22:04 เลยอืออๆฮะอืคือหมายถึงตอนนั้นนั่งรถผ่าน
00:22:04 → 00:22:06 ใช่คลินิกตลอดในระหว่างที่เราเดินทางไป
00:22:06 → 00:22:09 ฟื้นฟูก็จะรู้สึกอย่างงั้นว่าเออใช่อื
00:22:09 → 00:22:11 ครับซึ่งพอรู้ความรู้สึกอย่างนี้เกิดขึ้น
00:22:11 → 00:22:14 คุณหญิงก็จะเข้ามาช่วยจัดการให้อย่างงี้
00:22:14 → 00:22:18 ใช่มั้ยคือด้วยโปรแกรมที่วางเอาไว้อ่ะค่ะ
00:22:18 → 00:22:20 ก็คืออาจารย์ที่เขาคุยกับหญิงเนี่ยเขาพูด
00:22:20 → 00:22:23 ว่ามันมีช่วงเวลาของโลกที่มันสำคัญมากเ้า
00:22:23 → 00:22:26 เรียก Golden พรดอืก็คือเป็นช่วงประมาณ
00:22:26 → 00:22:30 3-6 เดือนแรกกราฟสมองจะกลับมาขึ้นแบบ
00:22:30 → 00:22:33 พุ่งเลยค่ะอนั้นไม่ว่าจะคิดอะไรฝึกอะไรทำ
00:22:33 → 00:22:37 อะไรสมองจะจะกราฟจะกลับมาในช่วงเวลานั้น
00:22:37 → 00:22:39 มากสุดดังนั้นเนี่ยโปรแกรมก็คือเช้าถึง
00:22:39 → 00:22:43 มืดเช้าถึงมืดเช้าถึงมืดทุกวัน 3 3
00:22:43 → 00:22:46 เดือนติดไม่มีวันพักเลยค่ะก็คือออกจาก
00:22:47 → 00:22:52 บ้าน 6007 น 8 นกลับบ้านถึงบ้าน 20:00 น
00:22:52 → 00:22:54 โอหเหนื่อยก็คือต้องหลับแล้วต้องหลับแล้ว
00:22:54 → 00:22:56 ล่ะค่ะไม่มีเวลาต้องคิดแล้วล่ะอืคือไป
00:22:56 → 00:22:59 ฟื้นฟูแบบนี้ตลอด 6 เดือนคุณหมอซียังจำ
00:22:59 → 00:23:03 ได้มั้ยว่าเริ่มจากที่มันขยับเขยื้อนทำ
00:23:03 → 00:23:06 อะไรไม่ได้เออทำทำอะไรค่อยๆสเต็ปมันยังไง
00:23:06 → 00:23:10 ทำอะไรบ้างผมนั่งรถเข็นน่ะประมาณ 1 ช 1
00:23:10 → 00:23:14 เดือน 1 เดือนอ่าแล้วก็เดือนที่ 2 ผมก็
00:23:14 → 00:23:20 เริ่มใช้ไม้เท้า 3 ขาขาอือ่าเดือนที่ 2
00:23:20 → 00:23:23 แล้วเดือนที่ 3 ผมก็เริ่มใช้ไม้เท้าขา
00:23:23 → 00:23:27 เดียวออเหรอฮะแล้วก็เดือนที่ 4 ก็เริ่ม
00:23:27 → 00:23:33 ปอดปปล่อยไมเท้าอือืครับอืในเวลา 4 เดือน
00:23:33 → 00:23:39 อื 4 นะดี 4 เดือนผมเริ่มเอ่อฟื้นฟูขา
00:23:39 → 00:23:41 ครับอเดือนแรกๆนี่เริ่มต้นจากอะไรก่อน
00:23:41 → 00:23:45 ครับตอนช่วงฟื้นฟูอคือตอนช่วงแรกๆเลยหญิง
00:23:45 → 00:23:48 ว่าส่วนนึงอ่ะค่ะมันเกิดจากตัวเขาเองด้วย
00:23:48 → 00:23:51 คือพอคนเรามันมันเคยทำได้ใช่มั้ยคะอย่าง
00:23:51 → 00:23:54 เช่นขึ้นบันไดอย่างเงี้ยค่ะตอนครั้งแรก
00:23:54 → 00:23:57 เลยกลับมาเนี่ยเขาต้องใช้วิวแชร์แล้วก็มี
00:23:57 → 00:24:00 คนแบบ 4-5 คนอุมคุณหมอขึ้นบันไดซึ่งเขาคง
00:24:00 → 00:24:03 เห็นตัวเองแบบนี้เขก็คงแบบไม่โอเคอะไร
00:24:03 → 00:24:05 อย่างเงี้ยเขาก็เลยใช้วิธีการไม่ขึ้นไม่
00:24:05 → 00:24:08 นั่งวิวแชร์แล้วก็เดินลงบันไดด้วยกันให้
00:24:08 → 00:24:11 หญิงคอยจับขาข้างที่อ่อนแรงอ่ะค่ะลงทีละ
00:24:11 → 00:24:13 ขั้นทำอย่างเงี้ยค่ะขึ้นลงโดยที่ไม่ใช้
00:24:13 → 00:24:17 วิวแชร์อที่บ้านมีลิฟด้วยนะอแต่ก็ไม่ใช้
00:24:17 → 00:24:21 ใชแต่แต่ว่าเอาให้มามใช่แล้วก็กลายเป็น
00:24:21 → 00:24:23 ว่าคือทุกอย่างอย่างว่ามันเกิดจากตัวเขา
00:24:23 → 00:24:27 ที่ที่มีอาจจะมีเป้ากับตัวเองว่าเราจะจะ
00:24:27 → 00:24:29 พัฒนาตัวเองยังไงดด้วยแล้วก็ช่วงแรกที่
00:24:29 → 00:24:32 เรื่องของการฟื้นฟูเนี่ยมันมันไม่ได้ทำ
00:24:32 → 00:24:34 แค่อย่างเดียวครับเราเริ่มไล่ตั้งแต่
00:24:35 → 00:24:37 เรื่องฟื้นฟูด้วยสเต็มเซลล์เราไล่ตั้งแต่
00:24:37 → 00:24:40 เป็นสเตมเซลล์พุ่งเป้าเราไล่ตั้งแต่
00:24:40 → 00:24:42 เรื่องกระตุ้นไฟฟ้าที่สมองคือทุกอย่างทำ
00:24:42 → 00:24:44 เร็วหมดเป็น tms เป็นการกระตุ้นเป็น
00:24:44 → 00:24:47 เหมือนทางลัดอ่ะค่ะแทนที่เราจะคิดเองใช่
00:24:47 → 00:24:49 มั้ยคะคิดว่าแขนเราจะขยับแต่การใช้
00:24:49 → 00:24:53 กระตุ้นไฟฟ้ามันทำให้วงจรมันรัดเร็วขึ้น
00:24:53 → 00:24:55 ถึงด้วยกันได้เร็วขึ้นอะไรแบบเนี้ยค่ะมี
00:24:55 → 00:24:59 การทำ pms มีกายภาพภายนอกร่างกายฝึกแขน
00:24:59 → 00:25:03 ฝึกขาฝึกพูดมันมันคือ 3 ส่วนอ่ะค่ะธารา
00:25:03 → 00:25:06 บำบัดอืแล้วก็มีธาราบำบัดโอที่ทำทุกอย่าง
00:25:06 → 00:25:10 เลยทำทุกอย่างค่ะสถฝังเข็มอฝังเข็มครับ
00:25:10 → 00:25:12 ครับแล้วตอนนั้นคุณหมอบอกกับตัวเองว่ายัง
00:25:12 → 00:25:16 ไงครับตอนนั้นเราตั้งเป้าไว้ว่ายังไงว่า
00:25:16 → 00:25:19 ฉันจะต้องฝึกไม่ได้ต้องถเกิดพูดจริงๆเลยอ
00:25:19 → 00:25:24 ผมไม่มีเป้าเลยเพราะว่าเอ่อที่ทำอ่ะเพราะ
00:25:24 → 00:25:26 ว่าแฟน
00:25:26 → 00:25:33 ผมชวนทำพาทำอือผมเอ่อนั่งมองมือข้างขวา
00:25:33 → 00:25:37 อือแล้วมันขยับไม่ได้อ่ะ 3 เดือนนะครับออ
00:25:37 → 00:25:42 ผมก็เคว้ง
00:25:42 → 00:25:47 เลยแล้วคุณหญิงล่ะทำไมคุณหมอบอกว่าแบบไม่
00:25:47 → 00:25:50 มีเป้าเลยเคว้งด้วยแต่ทำไมคุณหญิงยังรู้
00:25:50 → 00:25:53 สึกว่ายังยังเพียรทำเพื่อที่จะทำให้รู้
00:25:53 → 00:25:56 สึกได้ว่าเค้าอะไรเขาจะฟื้นฟูได้อ่ะคือใน
00:25:56 → 00:25:59 ในตารางในแต่ละวันน่ะค่ะหญิงจะมีตารางเซล
00:25:59 → 00:26:01 ใช่มั้ยคะที่เขียนว่า 8:00 น - 9:00 นทำ
00:26:01 → 00:26:03 อะไร 10:00 นถ 1100 นทำอะไรเที่ยนพัก
00:26:03 → 00:26:05 13:00 น 14:00 นทำอะไรคือทุกวันหญิงมี
00:26:05 → 00:26:08 หน้าที่นั่งเซ็ตโปรแกรมครับ 1 เดือนอ่ะ
00:26:08 → 00:26:10 ตรงนั้นต้องปรับตรงนี้ต้องปรับอ่ะตอนนี้
00:26:10 → 00:26:13 เราอยากฝึกขาให้แข็งแรงอคือมันเหมือนเป็น
00:26:13 → 00:26:16 การบ้านในแต่ละวันอ่ะค่ะแล้วก็สิ่งนึงที่
00:26:16 → 00:26:20 เรารู้สึกได้คือเราควรต้องมีความเชื่อมาก
00:26:20 → 00:26:24 กว่าเคอืมเออน้อยกว่าเไม่ได้เพราะว่าเจะ
00:26:24 → 00:26:27 รับจากเราไปเนี่ยน้อยลงไปอีกคือพวกนี้เรา
00:26:27 → 00:26:30 ต้องมีพลังบวกใช่ใช่มมันก็เลยมันก็เลยแบบ
00:26:30 → 00:26:33 มันก็เลยทุกอย่างมันก็เลยอยู่ด้วยความ
00:26:33 → 00:26:37 ความรู้สึกแบบเนี้ยจริงๆว่าเราต้องคิดทุก
00:26:37 → 00:26:39 อย่างว่ามันจะกลับมาแล้วไม่ได้คิดแค่ว่า
00:26:39 → 00:26:42 เหมือนหลอกตัวเองด้วยนะคะแต่คิดจริงๆแล้ว
00:26:42 → 00:26:44 ก็คิดอย่างงั้นแล้วก็บอกเคแล้วก็บอกไม่
00:26:44 → 00:26:47 ว่าเขาจะรู้สึกมันจะมีวันที่เขาร้องไห้
00:26:47 → 00:26:51 วันดูผล MRI มาแล้วเห็นตัวเองละว่าแบบอือ
00:26:51 → 00:26:53 รู้แล้วทำไมแขนมันไม่มาแล้วเคก็ขึ้นรถมา
00:26:53 → 00:26:56 แล้วเก็พูดว่าืซีว่ามันคงไม่กลับมา 100%
00:26:56 → 00:26:58 หรอกหญิงก็หันกลับไปสวนเลยว่าว่าแบบอรู้
00:26:59 → 00:27:01 ได้ไงครับรู้ได้ไงว่ามันจะไม่ 100% อะไร
00:27:01 → 00:27:04 อย่างเงี้ยเอออออคุณหมอเคยร้องไห้ด้วยเค
00:27:04 → 00:27:07 เอออือวันนั้นคือวันไหนคือหมายถึงว่าปี
00:27:07 → 00:27:09 วันที่วันที่ดูผล MRI ตัวเองค่ะคือคือ
00:27:09 → 00:27:11 อาจารย์เขาถามหญิงว่าซีเคยเห็นผล MRI ตัว
00:27:12 → 00:27:14 เองหรือยังหญิงก็บอกว่ายังเบอกเอ้าไม่เคย
00:27:14 → 00:27:16 เห็นอีกหรออะไรอย่างเงี้ยเบอกเราต้องดูนะ
00:27:16 → 00:27:19 เราจะได้รู้ว่าอะไรมันเป็นอะไรก็เปิดเลย
00:27:19 → 00:27:23 วันนั้นแล้วก็เปิดเสร็จเขาก็เหวอเลยแล้ว
00:27:23 → 00:27:26 ขึ้นรถมาก็ร้องไห้ครับใช่เป็นครั้งแรกที่
00:27:26 → 00:27:30 เห็นซึ่งซิในฐานะที่เป็นหมอก็เลยรู้เลย
00:27:30 → 00:27:32 รู้อยู่แล้วมันเห็นอะไรในใน MRI ที่ว่า
00:27:32 → 00:27:35 เห็นพื้นเนื้อสมองใช่มั้ยฮะใชเหนือสมอง
00:27:35 → 00:27:42 มันมอต area คือควบคุมแขนขาแล้วก็การพูด
00:27:42 → 00:27:46 อ่ะครับอืเต็มๆเลยแล้วก็ 10 ซมอืซึ่งพื้น
00:27:46 → 00:27:50 ที่ถือว่าใหญ่ใหญ่ใหญ่มากซึ่งในซึ่งใน
00:27:50 → 00:27:52 ความเป็นหมอเนี่ยเรามีความรู้อยู่แล้วเรา
00:27:52 → 00:27:55 ก็รู้สึกว่ามันมันยากใช่มันจะดีที่หญิง
00:27:55 → 00:27:58 ไม่ได้เป็นหมออหิงเลยอาจจะไม่ได้แบบรู้
00:27:58 → 00:28:00 ลึกซึ้งเท่าเอะไรอย่างเงี้ยบ้างคะอือก็
00:28:00 → 00:28:03 เลยก็เลยบอกเวันนั้นรู้ได้ไงว่าจะไม่หาย
00:28:03 → 00:28:06 ใช่มั้ยใช่บอกรู้ได้ไงแบบมั่นใจได้ยังไง
00:28:06 → 00:28:08 ว่ามันจะไม่หายอะไรอย่างเงี้ยหิงก็บอกเไป
00:28:08 → 00:28:11 ว่ายังไงก็หายอแล้วตอนที่พูดเนี่ยก็จ้อง
00:28:11 → 00:28:14 หน้าเขาด้วยนะแล้วหญิงก็บอกเขาว่าเชื่อ
00:28:14 → 00:28:17 หญิงสิเอเออเชื่อสิว่าหญิงจะทำให้กลับมา
00:28:17 → 00:28:20 แบบ 100% ให้ได้อะไรอย่างเงี้ยอโอเหรอ
00:28:20 → 00:28:23 โอโหนี่แบบเป็นพลังบวกสุดๆเลยเนาะใช่คือ
00:28:23 → 00:28:28 ถ้าเกิดไม่มีุคุณหญิง่ะฮะผมก็ไม่ไม่รู้
00:28:28 → 00:28:31 เหมือนกันว่าจะเป็นยังไงอืครับแล้วแล้ว
00:28:31 → 00:28:34 คุณหญิงล่ะในวันที่อยู่ใกล้กับหมอซีมาทุก
00:28:34 → 00:28:38 วันพาเค้าแบบทำกายภาพตลอดเนี่ยแน่นอนว่า
00:28:38 → 00:28:42 คนเราเห็นอยู่ทุกวันเนี่ยเนาะถ้าวันไหน
00:28:42 → 00:28:45 มันเริ่มดีขึ้นเราจะเริ่มดีใจใช่มยแต่พอ
00:28:45 → 00:28:49 ทำไปสักสมมุตินะเดือนต้นๆอย่างเงี้ยคุณ
00:28:49 → 00:28:51 คุณหญิงมีกลับมาตั้งคำถามมว่ามันจะไปได้
00:28:52 → 00:28:53 รือเปล่ามันจะดีจริงหรือเปล่าเพราะบางที
00:28:53 → 00:28:56 เราไม่ได้เห็นพัฒนาการตอนนั้นน่ะไม่มีคำ
00:28:56 → 00:28:59 ถามนี้เลยค่ะเพราะว่ามันขึ้นทุกวันอ้อ
00:28:59 → 00:29:01 เหรอครับมันแม้แต่เพียงไม่แต่ว่าเออดี
00:29:01 → 00:29:04 ขึ้นมันนิดคำว่าดีขึ้นน่ะคือมันนิดเดียว
00:29:04 → 00:29:08 เค้าอ่ะอรู้สึกว่ามันคือนิดเดียวครับเออ
00:29:08 → 00:29:10 แต่หญิงอ่ะรู้สึกว่าเนี่ยมันดีขึ้นแล้ว
00:29:10 → 00:29:13 อืมคือความหมายมันไม่เหมือนกันนิดเดียว
00:29:13 → 00:29:15 อ่ะมันรู้สึกสำหรับเรานคือเยอะแล้วใช่
00:29:15 → 00:29:18 เพราะว่ามันจากศูนยไงคะออมันจากภาพที่
00:29:18 → 00:29:23 หญิงเห็นเานอนครับคือภาพหญิงอ่ะติดตาว่า
00:29:23 → 00:29:26 ว่าภาพวันนั้นคือเรารู้สึกว่ามันไม่ใช่
00:29:26 → 00:29:28 หมอซีแบบเนี้ยที่นอนอย่างเงี้ยนั้นการดี
00:29:29 → 00:29:31 ขึ้นนิดเดียวของหญงคือมันเยอะมากแล้วการ
00:29:31 → 00:29:34 ที่เขาพูดมาพูดชื่อหญิงไม่ชัดหญิงรู้สึก
00:29:34 → 00:29:37 ว่าเขยังเรียกชื่อเราได้อ่ะเขาเรียกหญิง
00:29:37 → 00:29:40 เป็นเยเหยงอย่างเงี้ยก็ยังเรียกได้ดีกว่า
00:29:40 → 00:29:42 วันนั้นที่เขาแบบเรียกชื่อเราไม่ได้ด้วย
00:29:42 → 00:29:47 ซ้ำออนึกออกใช่มคะมือขาจากที่แบบนั่งวิว
00:29:47 → 00:29:50 แชร์แล้วเขาก็เริ่มเดินแต่เดินขาลากๆหญิง
00:29:50 → 00:29:53 ก็รู้สึกว่าอย่างน้อยเขาก็ยังเดินอแต่แค่
00:29:53 → 00:29:55 ที่เหลือเราก็มานั่งทำการบ้านว่าเดินยัง
00:29:55 → 00:29:58 ไงให้สวยอเดนยให้ดีครับยังไงให้กล้าม
00:29:58 → 00:30:02 เนื้อมันกลับมาใช้มัดที่มันถูกต้องออื
00:30:02 → 00:30:04 ครับก็คือนิดเดียวของเค้าแต่สำหรับเรานี่
00:30:04 → 00:30:07 มันคือมากและมันคือดีขึ้นใช่ค่ะใช่หญิงก็
00:30:07 → 00:30:09 คิดอย่างงั้นจริงๆแล้วก็บอกเาจริงๆแล้วก็
00:30:10 → 00:30:12 แล้วอาจจะเป็นเพราะว่าเราคิดแบบเนี้ยมัน
00:30:12 → 00:30:14 ก็เลยทำให้หญิงมีโอกาสเจอช่องทางการรักษา
00:30:14 → 00:30:18 ที่มันมันใช่สำหรับเขาโชคดีทุกอย่างที่
00:30:18 → 00:30:21 เราเจออาจารย์ที่เก่งโชคดีที่เราเจอเอ่อ
00:30:21 → 00:30:24 คุณหมอฝังเข็มที่เก่งมากๆโชคดีที่เราเจอ
00:30:24 → 00:30:27 เรื่องของการฝึกมือจากที่เรารู้สึกว่ามือ
00:30:27 → 00:30:29 มันคือส่วนที่ยากที่สุดแล้วเราก็เริ่ม
00:30:29 → 00:30:31 เข้าใจแล้วว่าอ่ะเราต้องทำอะไรเพื่อมัน
00:30:31 → 00:30:34 กลับมาอย่างเงี้ยคือทุกอย่างมันมันเหมือน
00:30:34 → 00:30:37 อเราไม่ดาวลงไปกับสิ่งที่มันเป็นน่ะค่ะอื
00:30:37 → 00:30:40 มันก็เลยทำให้ทุกอย่างมันมันมันได้อือ
00:30:40 → 00:30:43 แล้วอีกอย่างนึงคือคำว่าสมองมันเกิดขึ้น
00:30:43 → 00:30:46 ใหม่อ่ะมันไม่ใช่เป็นเรื่องที่เราแค่
00:30:46 → 00:30:48 เชื่อแต่มันคือโลกวิทยาศาสตร์ที่เป็นจริง
00:30:49 → 00:30:52 ๆอ่ะค่ะหญิงนั่งดูสมองจริงๆเลยอ่ะนั่งดู
00:30:52 → 00:30:55 การเคลื่อนไหวของการคิดทุกสเต็ปว่าวินาที
00:30:55 → 00:30:58 ที่เราคิดสั่งการสมองมันมีเส้นที่มันจะ
00:30:58 → 00:31:00 เกิดสร้างขึ้นมาใหม่ครับ
00:31:00 → 00:31:04 นโรเออใช่คือเราเห็นจริงๆว่าแล้วทุกครั้ง
00:31:04 → 00:31:07 ที่เวลาเขาทำหญิงจะบอกเขาว่าคิดด้วยคิดฮะ
00:31:07 → 00:31:10 อย่าทำเฉยๆคิดๆแล้วหญิงก็รู้สึกว่าก็คิด
00:31:10 → 00:31:12 อย่างนี้ทุกวันมันจะไม่กลับมาได้ยังไงอัน
00:31:12 → 00:31:15 นี้คือสิ่งที่ตัวเองก็ก็บอกตัวเองกับบอก
00:31:15 → 00:31:17 เขาอะไรเงี้ยค่ะอครับครับแล้วนี่ตอนนี้
00:31:17 → 00:31:21 หมายถึงว่าตอนนี้เ่าคุณหมอก็เริ่มกลับมา
00:31:21 → 00:31:25 ทำงานเดือนประมาเดือนที่ 4 ใช่อุ๊ยประมาณ
00:31:25 → 00:31:26 เดือนที่ 4 ก็สามารถกลับมาทำงานได้เหรอ
00:31:26 → 00:31:30 ครับใช่ๆแต่ตแต่ปัญหาคือเราสูญเสียความ
00:31:30 → 00:31:33 สามารถการใช้ด้านมือขวามือขวาไปแล้วแล้ว
00:31:33 → 00:31:37 ทำยังไงครับตอนนั้นน่ะเอ่อผมก็ไม่ไม่มี
00:31:37 → 00:31:42 โอกาสที่จะคิดเลยว่าเฮ้ยเราจะทำได้เพราะ
00:31:42 → 00:31:48 ว่าเราฉีดมือขวาตลอดเออแต่ว่าผมเยังมี
00:31:48 → 00:31:53 เอ่อบริษัทเี่เชิญไม่ให้เข้าร่วมประชุมอื
00:31:53 → 00:31:57 เอ่อเอ่อฟลอร์เอ่อร้ไหมอะไรอย่างเงี้ย
00:31:57 → 00:31:58 ครับ
00:31:58 → 00:32:05 อใช่่ๆๆๆแล้วมีเดือนที่ 4 นะเอ่อมีบริษัท
00:32:05 → 00:32:11 หนึงเคเปิดตัวฟลอร์ใหม่ในประเทศไทยอเาก็
00:32:11 → 00:32:17 เชิญผมเอ่อเข้าไปในฐานะ kol อเออแต่ว่าผม
00:32:17 → 00:32:22 อ่ะฉีดไม่ได้ออเออผมก็ตอบว่าเอ้ยไปได้นะ
00:32:22 → 00:32:26 ผมไปอยู่แล้วเพราะว่าคือถ้าเป็นคนบางคน
00:32:26 → 00:32:31 น่ะบอกว่าเฮ้ยฉฉีดไม่ได้ก็ไม่ไม่ไปเลยอื
00:32:31 → 00:32:34 แต่ว่าผมอ่ะอยากไปอออเหรอฮะแม้ว่าตอนนั้น
00:32:34 → 00:32:38 ยังยังไม่สมบูรณ์ก็ยังไปอ่าครับอยากไปแต่
00:32:38 → 00:32:41 ว่าฉีดไม่ได้นะเบอกไม่เป็นไรขอให้ไปร่วม
00:32:41 → 00:32:45 งานเออไปเอ่อคุณหมอไปร่วมงานแค่นี้ก็ดีใจ
00:32:45 → 00:32:50 แล้วโอเคผมก็ไปก็คุณหญิงก็ไปด้วยเออนะเรา
00:32:50 → 00:32:55 ก็เอ่อ kol กลุ่มเล็กๆประมาณ 10 กว่าคนป
00:32:55 → 00:33:01 จัดไปที่ศิริราชนะครับผมก็ไปก็เจอรุ่นหมอ
00:33:01 → 00:33:06 รุ่นพี่รุ่นน้องเจออาจารย์หมอทุกคนก็เข้า
00:33:06 → 00:33:11 มาบอกว่าเฮ้ยเอ่อมันมันดีขึ้นนะเออมันให้
00:33:12 → 00:33:18 กำลังใจผมอืนะผมก็ก็ดีใจที่ที่ว่าเออเอ่อ
00:33:18 → 00:33:24 ไปแล้วมันมีกำลังใจอืนะแต่ว่าเอ่อมี
00:33:24 → 00:33:28 อาจารย์ 1 ท่านที่เอ่ออาจารย์ผมมาเค้าเผม
00:33:28 → 00:33:33 ่ะสนิทเค้าก็มาคุยกับผมเคชื่อว่าอาจารย์
00:33:33 → 00:33:36 มาเแล้วว่าเฮ้ย
00:33:36 → 00:33:41 เอ่ออาจารย์มามาดอ่ะเอ่อฉีดมือขวาก็ได้
00:33:41 → 00:33:45 ฉีดมือซ้ายก็ได้อออเหรอฮะเออธรรมชาติของ
00:33:45 → 00:33:49 ของเค้าไม่ต้องคิดมากครับเออคือเ้าบอกว่า
00:33:49 → 00:33:52 จะใช้มือขวาก็ได้หรือจะใช้มือซ้ายก็ได้
00:33:52 → 00:33:55 มือใช้มือซ้ายอาจารย์ก็ฉีดฟิลเลอร์ได้
00:33:55 → 00:34:00 ครับเค้าคถนัดทั้ง 2 มืออืเออผมก็เอผมก็
00:34:00 → 00:34:05 ฟังแล้วก็คิดว่าเอ้ยได้เว้ยเออเฮ้ยอือมัน
00:34:05 → 00:34:08 จะเออจารถนัดตั้ง 2 มือทำไมเราจะทำไม่ได้
00:34:08 → 00:34:11 ใช่ม
00:34:11 → 00:34:17 เออคิดอยู่ทั้งคืนน่ะครับไอ้คำเนี้ยอเออ
00:34:17 → 00:34:20 จนกระทั่งแบบเชเช้าวันรุ่งขึ้นผมก็โทร
00:34:20 → 00:34:26 สั่งเลยว่าเอ่อเอาผิวเทียมมาเออแล้วก็ให้
00:34:26 → 00:34:31 เด็กที่คลินิกเอาฉีดเข็มฉีดยามาอืแล้วก็
00:34:31 → 00:34:35 ซ้อมอซ้อมด้วยมือซ้ายใช่ซ้อมมือซ้ายของผม
00:34:35 → 00:34:41 อ่ะฮะครับอืแล้วผมก็เออมันก็ได้นะแรกๆ
00:34:41 → 00:34:43 เป็นยังไงจะเคยจับเข็มด้วยมือขวามาตลอด
00:34:43 → 00:34:45 เพราะต้องมาจับเข็มมือซ้ายเป็นยังไงบ้าง
00:34:45 → 00:34:51 ใช่ก็ได้นะแต่ว่ามันมันไม่คุ้นจินอ่าอ่า
00:34:51 → 00:34:54 แต่ว่าเราอ่ะเออมันก็ได้นะเพียงแต่เรายัง
00:34:54 → 00:34:58 ไม่เคยลองวันนนั่นเองใช่ใช่ๆๆๆครับแล้ว
00:34:58 → 00:35:03 เอ่อพอมาผ่านมา 2 วันบริษัทอ่ะก็มาเอ่อ
00:35:03 → 00:35:08 ให้ผมอ่ะเอ่อเค้าเอาฟลอร์เอ่อที่เปิดตัว
00:35:08 → 00:35:14 ใหม่ในประเทศไทยมาเอ่อให้ผมลองครับอือืกเ
00:35:14 → 00:35:19 เราก็ลองเลยอกเราก็คุยกับหญิงว่าหญิงลอง
00:35:19 → 00:35:23 ได้มั้ยออเหรอฮะก็คือก็คือจากเดิมลองด้วย
00:35:23 → 00:35:27 หนังเทียมนี่บอกว่าใชขอขอลองบนคโดยคนจริง
00:35:27 → 00:35:33 ๆใช่ใช่ๆๆๆแล้วผมก็ถามไปอย่างงั้นน่ะเออ
00:35:33 → 00:35:35 แล้วคุณหญิงคุณต้องถามคุณหญิงก่อนคุณหญิง
00:35:35 → 00:35:37 ว่ายังไงเคคุณหมอซีบอกอย่างนี้ก็บอกว่า
00:35:37 → 00:35:42 ได้เลยไม่ไม่ได้กลัวอะไรเลยออแล้ว
00:35:42 → 00:35:48 เอ่อผมก็ลองที่คางครับกกแล้วก็ด้วยเข็ม
00:35:48 → 00:35:55 แคนูเป็นปลายทู่ที่มันฉีดยากอ๋ออืเกะเข็ม
00:35:55 → 00:35:59 เข็มเนี่ยมันเอ่อปลายแหลกแมครับปักเข้าไป
00:35:59 → 00:36:03 ง่ายๆอืแต่ว่าวันนั้นน่ะเข็ม
00:36:03 → 00:36:08 แคนนูล่าปลายทู่อืเหรอแล้วทำไมเลือกลอง
00:36:08 → 00:36:12 อันที่ยากอันที่ยากก่อนเพราว่ามันเซฟกว่า
00:36:12 → 00:36:17 อ๋อเออมันเซฟแต่ว่ามันยากอ๋อครับครับอือ
00:36:17 → 00:36:23 หหนถึงทั่วไปนะเออแล้วผมก็ลองเออแล้วผล
00:36:23 → 00:36:28 ออกมาก็ก็ได้อือืครับนั้นก็แสดงว่ามันก็
00:36:28 → 00:36:32 ช่วยเสริมความมั่นใจให้กับตัวเองโหย
00:36:32 → 00:36:37 เรื่องเนี้ยจุดเอ่อเี่ยนเลยอืออเหรอครับอ
00:36:37 → 00:36:40 คือตอนนั้นน่ะหญิงอ่ะทำเสร็จอ่ะคือปกติ
00:36:40 → 00:36:43 ไม่ค่อยได้ทำใช่มั้ยคะแต่พอทำวันนั้นน่ะ
00:36:43 → 00:36:45 คือร้องไห้เลยบอกเจ็บร้อหรืออะไรเงี้คือ
00:36:45 → 00:36:47 ไม่ได้ร้องไห้เพราะเจ็บคือมันลืมความเจ็บ
00:36:47 → 00:36:50 ไปแล้วเออเพราะว่าเรากำลังคิดอยู่ว่าแบบ
00:36:50 → 00:36:53 เค้ากำลังใช้มือซ้ายมันจะเป็นยังไงมันจะ
00:36:53 → 00:36:54 คือในหัวคิดอย่างงั้นแต่พอมันออกมาแล้ว
00:36:54 → 00:36:58 ทุกคนแบบหมอมันสวยมากมันดีดีมากแบบหมอทำ
00:36:58 → 00:37:01 ได้ยังไงทุกคนคือพูดออกมาตอนที่หญิงยัง
00:37:01 → 00:37:03 นอนอยู่บนเตียงอย่างงั้นน่ะค่ะแต่พอลุก
00:37:03 → 00:37:05 ขึ้นมาปุ๊บคือหญิงคือร้องไห้เลยแล้วก็ไป
00:37:05 → 00:37:08 กอดเแล้วหญิงก็แบบดีใจมากหญิงแรู้สึกว่า
00:37:08 → 00:37:12 มือซ้ายได้ใช่แค่รู้สึกว่ามันคือความมัน
00:37:12 → 00:37:15 คือความรักในอาชีพของเขาคือเขารักในอาชีพ
00:37:15 → 00:37:17 ของเขามากอะไรอย่างเงี้ยแล้วเขาก็กลับมา
00:37:18 → 00:37:21 ทำมันได้อีกครั้งนึงอผมก็เริ่มให้น้อง
00:37:21 → 00:37:27 ช่วยนัดคนไข้อืออเออแล้วก็คนไข้ก็ชอบครับ
00:37:27 → 00:37:30 ก็มาทำคนไข้ก็ชอบมากแล้วเป็นคนไข้ที่ที่
00:37:31 → 00:37:33 ทำมานานใช่มั้ยคะเขาก็อยากกลับมาทำคุณหมอ
00:37:34 → 00:37:36 ซีเชื่อใจไว้ใจแบบรักหมอซีมากอ่ะพอกลับมา
00:37:36 → 00:37:41 ทำคนไข้ก็โอเคแฮปปี้อีกคราวนี้ก็เริ่ม
00:37:41 → 00:37:44 กลับมาทำงานได้ค่ะครับซึ่งคนไข้เก็มั่นใจ
00:37:44 → 00:37:48 ว่าคุณหมอซีใช่ยังทำงานได้แม้ว่าจะใช้เ
00:37:48 → 00:37:51 ซ้ายในการฉีดแล้วนอกจากตอนนี้ฉีดฟิลเลอร์
00:37:51 → 00:37:54 ได้ยังทำอย่างอื่นเอ่อรอยไหมรไหมก็ได้ใช่
00:37:54 → 00:38:00 ๆเพราะว่าเอ่อผมได้ไปเทรนมาตอนนั้นน่ะก็
00:38:01 → 00:38:03 จะเอ่อเค้า
00:38:03 → 00:38:10 เอ่อเทรนมาเนี่ยผมก็จะพาทีมแพทย์ไปเทรน
00:38:10 → 00:38:16 แล้วผมก็มาเทรนเอ่อกับกับเค้าเงอือๆแต่
00:38:16 → 00:38:21 ว่าเอ่อทีมแพทย์เป็นคนเทรนอคือคุณหมอีไป
00:38:21 → 00:38:23 เป็นเพื่อนไปช่วยดูแค่นั้นเองค่ะไม่ได้จะ
00:38:23 → 00:38:26 ไปไม่ได้จะไปร้อยหรืออะไรตอนนั้นเคิดว่า
00:38:26 → 00:38:29 ไ้เรื่องของการรอยใหม่มันคือมันคือมันคือ
00:38:29 → 00:38:32 ยากกว่าฟลอร์อีกนะอะไรอย่าเงี้คุณนุเอ่อ
00:38:32 → 00:38:38 คุณนุชเอ่อก็มาทานข้าวอ่าก็ถามว่าเอ่อผม
00:38:38 → 00:38:43 ก็ไปกับคุณหญิงอืคุณนุชเอ่อบริษัทใหม่ฮะ
00:38:43 → 00:38:47 เาก็เอ่อว่าเฮ้ยวันนี้หมอซี100รไหมคุณ
00:38:47 → 00:38:52 หญิงเป็นจคมั้ยเออเป็นคุณคุณคุณคุณหญิง
00:38:52 → 00:38:58 เป็นจคใช่มั้ยเอ่าเคผมก็เฮ้ยไม่ใช่ฮะผมพา
00:38:58 → 00:39:02 น้องหมอมาอนึกว่านึกว่าหลังจากเป็นจคให้
00:39:02 → 00:39:04 ตอนฉีดฟิลเลอร์แล้วจะเป็นซคให้ตอนรอยใหม่
00:39:04 → 00:39:08 ด้วยผมผมก็ปฏิเสธกับเขาแล้วก็โอเขาก็ไป
00:39:08 → 00:39:13 กินข้าวผมก็กินกินไปได้คำนึงอเออว่ะทำไม
00:39:13 → 00:39:17 ทำไมไม่ไม่ไม่ร้อยไหมวะเออเพราะว่าเอ่อ
00:39:17 → 00:39:23 งานประชุมแบบเนี้ยฮะเอ่อมันมีอาจารย์เอ
00:39:23 → 00:39:28 อาจารย์โต้งอาจารย์อะไรเยอะแยะอืเคอยช่วย
00:39:28 → 00:39:32 เออผมก็เลยแบบเฮ้ยเออก็เลยหันๆไปคุยกับ
00:39:32 → 00:39:37 คุณหญิงเออว่าเฮ้ยเป็น sub ได้มั้ยอือื
00:39:37 → 00:39:41 แล้วสรุปคือก็เป็นจใช่ค่ะอ๋อเหรอครับทั้ง
00:39:41 → 00:39:44 ฉีดฟิลเลอร์ด้วยทั้งทั้งรอยใหม่ด้วยใช่ๆๆ
00:39:44 → 00:39:47 อืครับโอ้โหนี่ไม่รู้ว่าใครกล้ากว่ากัน
00:39:47 → 00:39:51 เนาเออไม่แต่คือจริงๆอ่ะหญิงอ่ะไม่ได้
00:39:51 → 00:39:53 ความรู้สึกกลัวเลยนะคะเพราะว่าคือค่อน
00:39:53 → 00:39:57 ข้างคือคือค่อนข้างเชื่อมั่นในตัวเขาว่าเ
00:39:57 → 00:40:01 เอ่ะทำได้อืเออเพราะว่าคือเขาก็คือเรา
00:40:01 → 00:40:04 เห็นอยู่แล้วอ่ะค่ะไม่ได้เห็นมือว่าเาแบบ
00:40:04 → 00:40:06 มือสั่นหรือไม่ได้เห็นความกังวลของเขาแต่
00:40:06 → 00:40:09 เห็นว่าเฮ้ยคือเขามั่นใจแล้วอีกอย่างนึง
00:40:09 → 00:40:11 คือผลที่ออกมาทุกเคสทุกเคสทุกเคสของเขา
00:40:11 → 00:40:15 ที่ผ่านมาคือมันดีมากๆแล้วก็ตอนร้อยไหมก็
00:40:15 → 00:40:17 ตอนทำก็ไม่ได้นอนแล้วไม่รู้สึกเกร็งไม่
00:40:17 → 00:40:20 ได้รู้สึกกลัวอะไรแล้วตอนที่ทำปรากฏว่า
00:40:20 → 00:40:22 ทุกคนก็ตกใจอีกเหมือนเดิมว่าแบบครับทำไม
00:40:22 → 00:40:25 ทำออกมาได้ดีขนาดนี้อะไรอย่างเงี้ยอือ
00:40:25 → 00:40:28 ครับไม่ไม่รู้สึกว่าตอนนั้นไม่รู้สึกว่า
00:40:28 → 00:40:31 เฮ้ยเราสูญเสียความมั่นใจหรือแบบเรายัง
00:40:31 → 00:40:33 ไม่สมบูรณ์ก็เลยไม่ไม่อยากออกไปข้างนอก
00:40:33 → 00:40:35 ไม่ไม่คิดอย่างงั้นใช่มั้ยฮคือตอนนั้นน่ะ
00:40:35 → 00:40:40 ผมไม่ได้คิดขนาดนั้นเอ่อแต่ว่าผมอยากไป
00:40:40 → 00:40:44 เพราะว่าผมอยากจะกลับไป
00:40:44 → 00:40:49 เอ่อใกล้เคียงกับชีวิตจริงที่ที่ผมครับ
00:40:49 → 00:40:54 ครับเอ่ออยู่ทุกวันอือๆแล้วพอผมไปเข้ามา
00:40:54 → 00:41:00 ปึ๊บฮะเอ่อมีแต่แต่กำลังใจมาหาผมเพราะว่า
00:41:00 → 00:41:06 เอ่อเพื่อนเพื่อนหมอเอ่อรุ่นพี่รุ่นน้อง
00:41:06 → 00:41:10 อาจารย์อมีแต่กำลังใจแล้วก็ไม่ใช่หมอ
00:41:10 → 00:41:15 อย่างเดียวไปเจอใครก็ตามอ่ะครับอเออดีอ่ะ
00:41:15 → 00:41:18 เออรู้สึกดีอครับผมว่าเป็นประเด็นนี้น่า
00:41:18 → 00:41:21 สนใจเพราะว่าบางทีเราป่วยใช่มั้ยหรือยัง
00:41:21 → 00:41:23 ไม่ไม่ไม่พร้อมอ่ะพูดง่ายๆในความรู้สึก
00:41:23 → 00:41:25 ของเรามันมันอาจจะยังดูไม่ดีเนาะบางทีเรา
00:41:25 → 00:41:28 ไม่อยากออกไปข้างนอกเนาะอเรากลัวว่าคนจะ
00:41:28 → 00:41:30 ทักจะถามหรือบางทีเราก็อายอ่ะคือแน่นอนเเ
00:41:30 → 00:41:32 ก็ไม่ได้ว่าอะไรเราหรอกเนาะเออแต่กรณีของ
00:41:32 → 00:41:35 คุณหมอนี่ก็เป็นเป็นเป็นตัวอย่างอย่างนึง
00:41:35 → 00:41:36 เหมือนกันที่ทำให้รู้สึกว่าบางทีเราป่วย
00:41:36 → 00:41:38 เร็วไม่จำเป็นต้องเก็บตัวอยู่ที่บ้านอใช่
00:41:38 → 00:41:41 ค่ะแล้วหญิงว่าการที่เขาออกไปอ่ะมันมันดี
00:41:41 → 00:41:44 ด้วยซ้ำเพราะว่าเ่อพอเดือนที่ 4 หญิงก็พา
00:41:44 → 00:41:48 คุณหมอออกไปต่างจังหวัดเลยค่ะออใช่ก็มี
00:41:48 → 00:41:50 ช่วงเบรคให้เขาอ่ะไปต่างจังหวัดพาลูกออก
00:41:50 → 00:41:52 ไปเที่ยวอะไรอย่างเงี้ยใช่มั้ยคะก็เอา
00:41:52 → 00:41:53 เค้าไปด้วยอะไรอย่าเงี้ยแล้วก็แล้วก็
00:41:53 → 00:41:56 เดือนที่ 6 เดือนที่ 6 ก็ไปต่างประเทศเลย
00:41:56 → 00:41:59 ออเหรอไปเซอร์วิสใช่ค่ะตอนนั้นคือเขาก็
00:41:59 → 00:42:01 แอบกังวลเหมือนกันแต่ว่าเราก็มีมีด้วย
00:42:01 → 00:42:04 ความว่ามันเป็นพิปที่มีคุณหมอไปด้วยเขาก็
00:42:04 → 00:42:06 สบายใจว่าเกิดอะไรขึ้นก็อย่างน้อยมีหมอ
00:42:06 → 00:42:10 ใช่มั้ยคะแต่ว่าพอถึงเวลาไปจริงๆคือมัน
00:42:10 → 00:42:12 คือมันกลายเป็นดีมากๆไปเลยอย่างเงี้ยค่ะ
00:42:12 → 00:42:15 แล้วหญิงแค่รู้สึกว่าอยากให้คนที่เป็น
00:42:15 → 00:42:19 เอ่อไม่สบายป่วยแล้วรู้สึกว่าเราอยากเก็บ
00:42:19 → 00:42:21 ตัวอยากให้ลองเปลี่ยนความคิดตัวเองใหม่
00:42:21 → 00:42:24 ว่ามุมองดใช่ค่ะมันอาจจะทำเพราะว่าอย่าง
00:42:24 → 00:42:27 หมอซีไปงานประชุมต่างๆอย่างเงี้ยหญิงก็ไป
00:42:27 → 00:42:29 ด้วยใช่มั้ยคะก็เห็นเลยว่าเอ้ยเค้าไปแล้ว
00:42:30 → 00:42:33 เก็ไปเรียนรู้ไปแล้วเาก็ไปเจออะไรที่เอา
00:42:33 → 00:42:36 กลับมาใช้ในคลินิคได้คือมันคือมันคือเา
00:42:36 → 00:42:39 เมื่อก่อนคือเขาก็ไปแบบเนี้ยอืแต่หญิงไม่
00:42:39 → 00:42:41 ได้ไปด้วยแค่นั้นเองครับแต่ตอนเคือเขาก็
00:42:41 → 00:42:45 กลับไปทุกงานประชุมอทุกงานจริงๆอ่ะค่ะออ
00:42:45 → 00:42:48 ครับแม้ว่าป่วยก็ยังไปทุกงานเลยใช่แล้ว
00:42:48 → 00:42:50 หลังหลังจากนั้นเห็นว่าไปลงรายการวิ่ง
00:42:50 → 00:42:52 ด้วยใช่มั้ยครับเมื่อเดือนไหนนะครับสก
00:42:52 → 00:42:55 ตุลางานสก Day อ่าเค้ามีงานงางานวิ่ง
00:42:55 → 00:42:58 เพื่อรณรงเรื่องเรืองสใช่จริงๆงานนั้น
00:42:58 → 00:43:01 เริ่มจากอาจารย์ยงชัยที่ศิริราชเป็น
00:43:02 → 00:43:04 อาจารย์ที่ดูแลเกี่ยวกับเรื่องของโรคสตก
00:43:04 → 00:43:07 อืเอ่อของศิริราชเลยค่ะแล้วเขาก็มาบอกหมอ
00:43:07 → 00:43:09 ซีเนาะว่ากี่เดือนนะครับหลังจากที่เริ่ม
00:43:09 → 00:43:12 ฟื้นฟู 6 เดือนเองมั้งเออโอ 6 เดือนก็ไป
00:43:12 → 00:43:15 ลงรายการวิ่งวิ่งได้กี่กลครับ 5 5 เเดิน
00:43:15 → 00:43:17 นะใช้คำว่าเดินดีกว่านะเดินแต่เดินได้ถึง
00:43:17 → 00:43:20 5 ก 5 กโอ 5 กเก็ไม่เบอกว่าคือเหมือนตอน
00:43:20 → 00:43:23 เก็อยากให้ไปร่วมงานไปร่วมงานไปเดินอะไร
00:43:23 → 00:43:24 อย่างเงี้ยค่ะเก็กลับมาบอกหญิงตอนนั้น
00:43:24 → 00:43:27 หญิงยังไม่รู้ไม่ได้ไปส่งเกลมาบอกว่าลง
00:43:27 → 00:43:31 เดิน 5 กนะอืหญิงก็หันไปถามเลยไว้เหรอไว้
00:43:31 → 00:43:34 เหรอเค้าก็บอกได้ก็พอโอเคเค้าบอกว่าได้
00:43:34 → 00:43:37 หญิงก็ใช้ช่วงเวลาก่อนจะถึงงานซ้อมค่ะอือ
00:43:37 → 00:43:40 เออไม่ตอนนั้นยังไม่เริ่มวิ่งลู่เลยไม่
00:43:40 → 00:43:43 เริ่มเดินลู่ก็บอกนักกายภาพเลยค่ะว่าจะไป
00:43:43 → 00:43:46 เตรียมงานเดินนะซ้อมให้หน่อยอะไรอย่า
00:43:46 → 00:43:48 เงี้ยค่ะแล้ว 5 กลเป็นยังไงครับหอซไหวไหว
00:43:48 → 00:43:51 ครับแต่ว่าเหนื่อยมากอือืๆแต่ว่าก็ตั้งใจ
00:43:51 → 00:43:55 จะไปให้ถึงตอนนั้นตอนนั้นคิดยังไงที่ที่
00:43:55 → 00:43:57 อยากจะไปเพราะว่าอยากจะอยากจะอะไรนะ
00:43:58 → 00:44:00 challeng ใช่ท้าทายตัวเองหรือว่าอยากจะ
00:44:00 → 00:44:02 รู้สึกได้ว่าเอ้ยอยากให้คนอื่นได้ได้เห็น
00:44:02 → 00:44:04 ว่าเราเราสามารถฟื้นฟูได้ใช่เพราะว่าถ้า
00:44:05 → 00:44:12 เกิดเราไปงานสกอ่ะครับเอ่อเราจะทำ Content
00:44:12 → 00:44:18 ที่ให้คนน่ะได้เห็นอืใช่แล้วเอ่อผมก็เอ่อ
00:44:18 → 00:44:25 ได้ฟีดแบคมาว่าเาเห็นผมเค้าเอ่อเอ่อเอ่อ
00:44:25 → 00:44:31 ได้เห็นคทนผมแล้วก็มีกำลังใจมากอครับๆ
00:44:31 → 00:44:37 แล้วอีกงานนึงงานเอศิริราชกลมาอื 7.5 กอื
00:44:37 → 00:44:39 อ๋อเหรอฮะอันนี้ก็ไปเดินอีก 7.5 ผมอ่ะ
00:44:40 → 00:44:45 เข้าเอ่อตอนแรกอ่ะครับผมอ่ะออกตัวคนแรก
00:44:45 → 00:44:49 เลยนะเหรอเออคนแรกแต่ว่าผมเให้เให้ไปยืน
00:44:49 → 00:44:53 หน้าสุดเลยใช่มั้ยเออผมอ่ะออกตัวคนแรกเลย
00:44:53 → 00:44:57 เออแต่ว่าผมอ่ะเ้าสุดท้ายเลย
00:44:57 → 00:45:01 แต่ก็ยังเข้านะครับยังยังเดินได้ถึงยัง
00:45:01 → 00:45:06 ยังครบ 7.5 กิลนะเอครับคือบางทีคุณผู้ชม
00:45:06 → 00:45:09 ฟังอยู่นี่ก็อาจจะรู้สึกว่าเออคุณหมอซี
00:45:09 → 00:45:12 กับคุณหญิงนี่แบบดูแลกันดีแล้วอีกอย่าง
00:45:12 → 00:45:14 บางท่านก็อาจจะเออโชคดีเพราะเราสามารถ
00:45:14 → 00:45:16 เข้าถึงบริการทางการแพทย์ได้แต่ว่ามุมนึง
00:45:16 → 00:45:18 ก็ปฏิเสธไม่ได้นะว่าต่อให้เข้าถึงบริการ
00:45:18 → 00:45:21 ทางการแพทย์ได้หรือว่าได้รับการดูแลที่ดี
00:45:21 → 00:45:24 เพราะมีความพร้อมอย่างเงี้ยแต่ถ้ากำลังใจ
00:45:24 → 00:45:26 มันไม่ได้มันมันก็ไม่เกิดขึ้นได้เนาะอื
00:45:26 → 00:45:30 คือคือหญิงอ่ะมีโอกาสทำช่องทาง
00:45:30 → 00:45:34 เอ่อให้คนที่เป็นคือให้คลิปคุณหมอซีใช่
00:45:34 → 00:45:36 มั้ยคะจากการเริ่มต้นทำคลิปวีดีโออันนึง
00:45:36 → 00:45:39 คืออาจารย์พูดกับหญิงว่ามีอันนึงที่ที่
00:45:39 → 00:45:42 สำคัญมากๆเลยคือคำเเลยอาจารย์บอกว่าอี
00:45:42 → 00:45:46 เป็นแบบเนี้ยเชื่ออาจารย์นะว่ามันจะเป็น
00:45:46 → 00:45:49 สิ่งที่จะทำให้คนอื่นน่ะอืที่เป็นโรค
00:45:49 → 00:45:53 เดียวกันหรือคนผู้ป่วยคนอื่นๆอ่ะจะสามารถ
00:45:53 → 00:45:55 ที่จะมีกำลังใจกลับมาใช้บทเรียนเนี้ยใน
00:45:55 → 00:45:58 การช่วยเหลือคนออออันนี้คือนอกรอบหลังจาก
00:45:58 → 00:46:01 ที่อาจารย์เมาคุยกับหญิงเออตอนที่ซียัง
00:46:01 → 00:46:03 เป็นอยู่นะคะเพูดกับหญิงแบบเหญิงรู้สึก
00:46:03 → 00:46:06 ว่าเฮ้ยโอเคงั้นเราก็จะใช้โอกาสเนี้ยใน
00:46:06 → 00:46:09 การสร้างสิ่งมหัศจรรย์ให้มันเกิดขึ้นออื
00:46:09 → 00:46:12 แล้วก็เลยก็เลยบอกกับเขาว่าเราก็ออกมาให้
00:46:12 → 00:46:15 ความรู้ก็เริ่มจากการทำคลิปวดีโอจากที่
00:46:15 → 00:46:17 เราไปทำมาแต่ละวันแต่ละวันก็กลายเป็น
00:46:17 → 00:46:19 เริ่มมีคนเข้ามาแล้วหญิงก็เลยทำช่องทาง
00:46:19 → 00:46:21 นึงแล้วก็เป็นอย่างเงี้ยเลยค่ะมีคนที่
00:46:21 → 00:46:24 เข้ามาพูดว่าก็เพราะว่าหมอมีทุนทรัพย์ก็
00:46:24 → 00:46:27 เพราะว่าหมอมีคนดดูแล
00:46:27 → 00:46:31 อะไรคนที่พูดจริงแต่ว่าหญิงก็จะพูดกลับไป
00:46:31 → 00:46:35 เสมอว่ามีคนที่หญิงเจอแล้วเมีทุนทรัพย์อื
00:46:35 → 00:46:38 เขามีเงินที่พร้อมจะไปรักษาที่ไหนก็ได้
00:46:38 → 00:46:43 แต่เขาไม่สู้เออใช่หญิงเจอเพียบเลยค่ะที่
00:46:43 → 00:46:46 โทรมาหาหญิงเลยนะคะขอเบอร์โทรมาคุยเลย
00:46:46 → 00:46:50 แล้วบอกว่าเขาไม่สู้แล้วอือฮะฮะแล้วก็
00:46:50 → 00:46:52 ปรากฏว่าสิ่งที่คุณหมอทำขึ้นมาไม่ว่าจะ
00:46:52 → 00:46:55 เป็นคลิปวีดีโอที่หญิงทำหรืออะไรก็ตามมัน
00:46:55 → 00:46:57 กลายเป็นสิ่งที่ทำให้เคเหล่านั้นรู้สึก
00:46:57 → 00:47:00 ว่ามันเป็นไปได้อีกครั้งหนึ่งอือันเนี้ย
00:47:00 → 00:47:03 คือสิ่งที่ก็เลยรู้สึกว่าเออเราแบบเราก็
00:47:03 → 00:47:07 มาถูกทางแล้วที่หญิงก็บอกคุณหมอซีว่านี่
00:47:07 → 00:47:10 คือนี่คือทั้งวิกฤตและโอกาสไม่ใช่โอกาสใน
00:47:11 → 00:47:13 ชีวิตที่เราเพราะเราใช้เรื่องนี้ในการทำ
00:47:13 → 00:47:16 เงินอะไรมันไม่ได้อแต่เนี่คือโอกาสที่เขา
00:47:16 → 00:47:19 จะได้ช่วยเหลือคนเหมือนช่วงที่เป็นโควิด
00:47:19 → 00:47:22 ตอนนั้นที่เขาออกมาช่วยคนอแล้วหญิงก็บอก
00:47:22 → 00:47:25 เขาว่าแล้วอาจารย์ที่ทุกคนที่ดูแลเขาที่
00:47:25 → 00:47:28 ศริราชอะไรก็ตามก็บอกก็พูดว่าใช้โอกาสนี้
00:47:28 → 00:47:31 ในการช่วยคนอืมครับเรียกว่าความพยายามใน
00:47:31 → 00:47:34 การกลับมาแข็งแรงอีกครั้งมันไม่ได้เกิด
00:47:34 → 00:47:36 ประโยชน์เฉพาะเราคือมันมันส่งผลไปถึงคน
00:47:36 → 00:47:40 อื่นด้วยใช่ใช่ค่ะเพราะว่ามีคนขอบคุณเนา
00:47:40 → 00:47:43 ใช่คือทุกวันเนี้ยหญิงให้หมอซีอ่าน
00:47:43 → 00:47:46 คอมเมนต์ตลอดเหรอฮะแล้วหญิงก็จะให้เขาดู
00:47:46 → 00:47:49 ว่าคือโอ้โหมันจะบอกว่ามันมีความหมายกับ
00:47:50 → 00:47:52 ชีวิตไปเลยอ่ะเพราะว่าแต่ละคอมเมนต์แต่ละ
00:47:52 → 00:47:55 คนที่อเขียนมาไงบ้างครับคือบางเอบางคนคือ
00:47:55 → 00:47:59 บอกว่าเอ่อเอหยุดที่จะฟื้นฟูตัวเองไปแล้ว
00:47:59 → 00:48:02 อืมฮะจนวันที่กลับมาดูจนวันที่เจอคลิปคุณ
00:48:03 → 00:48:05 หมอตอนนี้เขากลับมากายภาพอีกครั้งนึงออือ
00:48:05 → 00:48:09 ใช่เยอะเยมากเยอะแบบเยอะมากมีบางคนที่
00:48:09 → 00:48:10 เค้า
00:48:10 → 00:48:15 เอ่อจากที่เดินไม่ได้อืเพราะว่าเขาก็รู้
00:48:15 → 00:48:18 สึกว่าเขาไม่มีหนทางแล้วแล้วเขาก็เอาคลิป
00:48:18 → 00:48:20 เอาเอาข้อเอาความรู้เล็กๆน้อยๆที่เราใส่
00:48:20 → 00:48:23 เข้าไปในทุกๆคลิปแล้วเอาไปทำอืตอนนี้เา
00:48:23 → 00:48:26 เริ่มกลับมาขึ้นลู่วิ่งได้แล้วโอ้เหรอฮะ
00:48:26 → 00:48:29 เออึ้นลูวิ่งนี่มีหลายคนเลยใช่ค่ะครับอื
00:48:29 → 00:48:32 โอหสุดยอดเลยนะเป็นกำลังใจให้คนอื่นด้วย
00:48:32 → 00:48:36 นะใช่ค่ะใช่ค่ะครับแล้วนี่ใช้เวลาอยู่กี่
00:48:36 → 00:48:38 เดือนครับฟื้นฟูอย่างเข้มข้นเนี่ยกี่
00:48:38 → 00:48:41 เดือนที่คุณหมอซิเริ่มสามารถที่จะกลับมา
00:48:41 → 00:48:45 ดูแลตัวเองได้ลุกเดินเริ่มพูดได้เริ่ม
00:48:45 → 00:48:49 อะไรเงี้ครับเอ่อประมาณซักประมาณัก 4-5
00:48:49 → 00:48:51 เดือนเน 4-5 เดือนจริงๆก็ไม่ไม่ไม่เยอะ
00:48:51 → 00:48:55 เลยนะอืครับอือจริงๆเข้มข้นเนี่ยมันคือ
00:48:55 → 00:48:59 ประมาณเกือบปีที่เราไม่ผ่อนเลยหมายถึงว่า
00:48:59 → 00:49:01 ก็ต้องกายภาพหญิงบอกเว่าจะกลับมาทำงานก็
00:49:01 → 00:49:05 กลับมาวันนี้เพิ่งไปฟิตเนส
00:49:05 → 00:49:10 เอ่อผมเองอ่ะตัวผมอ่ะเออเมื่อเช้าออนี้
00:49:10 → 00:49:13 เข้าฟิตเนสแล้วนะครับตอนนี้อฮะๆคือไม่ว่า
00:49:13 → 00:49:16 ยังไงก็จะบอกเขว่ายังไงก็ต้องทำทุกวัน
00:49:16 → 00:49:19 ครับอือคือสิ่งนึงหญิงว่าหญิงอาจจะมี
00:49:19 → 00:49:22 โปรแกรมแต่ถ้าเขาไม่ทำเไม่มีวินัยมันก็
00:49:22 → 00:49:25 คือจบอครับแต่หญิงว่าตัวเขาเองเป็นคนมี
00:49:25 → 00:49:27 วินัยแล้วก็เป็นคนที่ทักษะทัศนคติดีจริงๆ
00:49:27 → 00:49:30 เป็นคนทัศนคติดีกว่าหญิงด้วยซ้ำอืแล้ว
00:49:30 → 00:49:34 พื้นฐานคือมีบางคนบอกว่าหมอเป็นได้คือมัน
00:49:34 → 00:49:36 มีคนที่คิดอย่างนี้เลยนะคะว่าเนี่ยหมอ
00:49:36 → 00:49:40 เป็นอย่างเงี้ยขนาดดูแลตัวเองยังเป็นเลย
00:49:40 → 00:49:43 แล้วก็มีคนบอกว่าแล้วจะดูแลตัวเองทำไม
00:49:43 → 00:49:46 นั่นสิใช่มีคนพิมพ์มาหญิงก็เลยบอกว่าแต่
00:49:46 → 00:49:49 ถ้าโอกาสเกิดขึ้นของคุณแล้วคุณมีโลกที่
00:49:49 → 00:49:52 คุณเป็นอยู่แล้วอ่ะคุณอาจจะกลับมาฟื้นฟู
00:49:52 → 00:49:55 ไม่ได้เท่าหมอออ่าใช่แต่โชคดีที่หมอดูแล
00:49:55 → 00:49:58 ตัวเองต้นทุนร่างกเดีมากเพเออกกำลังกาย
00:49:58 → 00:50:01 ตลอดเขาสูญเสียกล้ามเนื้อไปก็จริงแต่ว่า
00:50:01 → 00:50:10 ทุกวันนี้กล้ามเนื้อเขาก็ค่อยๆกลับมาอ่าอ
00:50:10 → 00:50:14 ครับที่ผ่านมาเนี่ยชีวิตประสบการณ์ต่างๆ
00:50:14 → 00:50:17 ที่เราเจอจนจนกระทั่งมาถึงวันเนี้ยถ้าให้
00:50:17 → 00:50:20 เรานิยามสั้นๆว่าเออมันบอกแล้วว่าอะไร
00:50:20 → 00:50:24 หรือว่ามันสอนเราว่าอะไรฮะอ่าคุณหมอซีคิด
00:50:24 → 00:50:29 ว่ายังไงครับคือความไม่แน่นอนนะครับอือื
00:50:29 → 00:50:32 มันมันเป็นความแน่นอน
00:50:32 → 00:50:38 นะความคือผมแต่งตั้งแต่แรกอ่ะดูแลตัวเอง
00:50:38 → 00:50:44 อย่างดีจะบอกว่ามันไม่มีความแน่นอนในในใน
00:50:44 → 00:50:50 ชีวิตเราเลยอืพอเกิดสตกมาผม
00:50:50 → 00:50:56 ก็คิดได้ว่าอืเอ่อความแม่นนไม่แน่นอนน่ะ
00:50:56 → 00:51:01 มันอมันมันเกิดขึ้นในชีวิตของเราได้ตลอด
00:51:01 → 00:51:04 เวลานะครับอือใชอืกลายเป็นความไม่แน่นอน
00:51:04 → 00:51:06 นี่แหละคือความแน่นอนใช่มั้ยฮะใช่เออคุณ
00:51:06 → 00:51:09 หญิงล่ะครับคุณหญิงล่ะครับของหญิงน่าจะ
00:51:09 → 00:51:12 เป็นเรื่องของการเตรียมความพร้อมอืให้
00:51:12 → 00:51:16 ชีวิตอ่ะค่ะครับอืเพราะว่าคือตอนที่เกิด
00:51:16 → 00:51:20 เหตุการณ์ของคุณหมอใช่มั้ยคะหญิงก็กลับมา
00:51:20 → 00:51:24 นั่งดูสิ่งที่เขาสร้างไว้ทั้งหมดอืมัน
00:51:24 → 00:51:28 เหมือนอมันเหมือนเคมันเหมือนเคคือเขาทำ
00:51:28 → 00:51:31 งานเค้าวเเป็นคนวางแผนชีวิตครับอาจจะเป็น
00:51:31 → 00:51:34 เพราะว่าอ่ะเราเริ่มมีลูกใช่มั้ยคะ 3 คน
00:51:34 → 00:51:37 อืเขาก็เริ่มวางแผนโดยที่เขาก็อาจจะไม่
00:51:37 → 00:51:40 ได้มานั่งคุยกับเราแต่ว่าวันที่มันเกิด
00:51:40 → 00:51:43 เหตุการณ์ทั้งหมดบางคนอาจจะบอกว่าจริงๆ
00:51:43 → 00:51:45 หมอโชคดีเนาะเอามีเงินแต่ไม่มีใครรู้ว่า
00:51:45 → 00:51:48 จริงๆเริ่มจุดเริ่มต้นของคุณหมอซีอ่ะมา
00:51:48 → 00:51:52 จากลูกช่างแอร์อืครับแล้วก็สู้ชีวิตตัว
00:51:52 → 00:51:56 เองจนเคสร้างทุกอย่างขึ้นมาในอายุแค่แบบเ
00:51:56 → 00:51:58 ยไม่ถึง 40 อืแล้วก็ทุกอย่างที่เขาสร้าง
00:51:59 → 00:52:02 ขึ้นมาหญิงก็ก็กลับมานั่งดูว่าเควันนั้นเ
00:52:02 → 00:52:05 พูดมาคำนึงตอนที่ทางรายการโทรไปใช่มั้ยคะ
00:52:05 → 00:52:08 พูดว่าเไม่ได้ห่วงเรื่องว่าถ้าเขาจากไป
00:52:08 → 00:52:11 ลูกกับลูกคนในครอบครัวจะอยู่ยังไงเพราะ
00:52:11 → 00:52:14 เขาสร้างทุกอย่างไว้ให้หมดแล้วออเราจะ
00:52:14 → 00:52:17 กระจายความเสี่ยงอือไปที่ตรงไหนบ้างยังไง
00:52:17 → 00:52:19 บ้างคือตอนที่เรามีเงินเราก็ไม่ได้คุณหมอ
00:52:19 → 00:52:23 เขาจะเป็นคนที่ไม่ได้ใช้ของโดยที่ไม่ไม่
00:52:23 → 00:52:26 เค้าเรียกอะไรอ่ะทุกอย่างต้องมีคุณค่ามีค
00:52:26 → 00:52:29 ความหมายหมดไม่ว่าจะซื้ออะไรก็ตามดะนั้น
00:52:29 → 00:52:32 เนี่ยเาก็เลยเลือกที่จะอ่ะเราต้องรู้แล้ว
00:52:32 → 00:52:36 ว่าเนี่ยลูก 3 คนถ้าเราไม่มีชีวิตอยู่
00:52:36 → 00:52:39 เงินที่เรามีเนี่ยมันจะเก็บไปจนถึงลูกเรา
00:52:39 → 00:52:42 เรียนจบมั้ยออันเนี้ยคือสิ่งที่เขาก็คิด
00:52:42 → 00:52:44 ครับดังนั้นเนี่ยการวางแผนทุกอย่างของ
00:52:44 → 00:52:48 เขาคคือมันคิดนำไปหมดแล้วอ่ะค่ะว่าว่า
00:52:48 → 00:52:52 ภาระทุกอย่างมันจะต้องมันจะต้องมีการวัน
00:52:52 → 00:52:53 ที่ไม่มีเราอ่ะมันต้องไม่เป็นภาระของใคร
00:52:53 → 00:52:56 อ่ะค่ะออดังนั้นเนี่ยมันคือสิ่งที่หิกลับ
00:52:56 → 00:53:00 มานั่งย้อนคิดว่าหิมีคนรอบตัวเยอะมากที่
00:53:00 → 00:53:03 เค้าไม่ได้คิดครับเค้าไม่ได้วางแผนอืแล้ว
00:53:03 → 00:53:05 เขาก็ไม่ได้คิดว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นเพราะ
00:53:05 → 00:53:08 บางคนเอาจจะยังแข็งแรงเยังอาจมีเลี่ยวแรง
00:53:08 → 00:53:10 เอาจจะยังรู้สึกว่าก็เยังทำงานได้อยู่
00:53:10 → 00:53:13 อะไรอย่างเงี้ยค่ะเดี๋ยวก่อนคำเนี้ยค่ะ
00:53:13 → 00:53:15 เดี๋ยวก่อนก็ได้ออแต่ว่าสุดท้ายแล้วหญิง
00:53:15 → 00:53:17 ก็เนี่ยเหตุการณ์เนี้ยมันก็สะท้อนให้เห็น
00:53:17 → 00:53:21 แล้วว่าถ้าเราไม่ได้มีการเไม่ได้วางแผน
00:53:21 → 00:53:24 แล้วกันเออวันนี้หญิงอาจจะอาจจะเป็นอีก
00:53:24 → 00:53:28 แบบนึงอืออืมันอาจจะเป็นอีกเรื่องนึงไป
00:53:28 → 00:53:32 เลยอ่ะค่ะครับอืเพราะฉะนั้นต้องเตรียมตัว
00:53:32 → 00:53:35 วางแผนเอาไว้เพราะใช่ค่ะอะไรความไม่แน่
00:53:35 → 00:53:38 นอนเกิดขึ้นได้เสมออนะครับอวันนี้ผมเข้า
00:53:38 → 00:53:41 ใจว่าเรื่องของคุณหมอซีรวมถึงเรื่องที่
00:53:41 → 00:53:43 คุณหญิงมาแชร์นี่น่าจะเป็นประโยชน์มากๆ
00:53:43 → 00:53:46 เป็นพูดง่ายๆเป็นเป็นพลังให้กับอีกหลายๆ
00:53:46 → 00:53:48 คนที่อาจจะไม่ได้เจอจุดเปลี่ยนเพราะโรค
00:53:48 → 00:53:50 สตกนะอาจจะเจอจุดเปลี่ยนชีวิตอใชจากอย่าง
00:53:50 → 00:53:53 อื่นน่ะได้ได้ได้เป็นข้อคิดมากเพราะว่าผม
00:53:53 → 00:53:55 เข้าใจว่าที่สุดฟังมาแล้วทั้งหมดนี่อห
00:53:55 → 00:53:58 เรื่องของกำลังใจและความเชื่อมั่นนี่มัน
00:53:58 → 00:54:01 สำคัญมากๆเนาะในการที่เราจะทำเราจะฟื้นฟู
00:54:01 → 00:54:03 ตัวเองให้กลับขึ้นมาได้นะครับขอบคุณมากนะ
00:54:03 → 00:54:06 ครับขอบคุณขอบคุณครับ
00:54:06 → 00:54:09 [เพลง]
00:54:09 → 00:54:12 ขอบคุณถ้าหากว่าใครชอบรายการนี้ก็สามารถ
00:54:12 → 00:54:15 ที่จะกดไลค์กดแชร์หรือว่าส่งคอมเมนต์ไป
00:54:15 → 00:54:17 ได้นะครับว่าอยากจะให้เราไปคุยกับใครบ้าง
00:54:17 → 00:54:19 นะครับแล้วก็อย่าลืมกดติดตามไว้ด้วยนะ
00:54:19 → 00:54:25 ครับเพื่อที่จะเป็นกำลังใจให้กับทีมงาน
00:54:25 → 00:54:28 ครับ M