00:00:00 → 00:00:03 This Is Thai PBS podcast View the
00:00:03 → 00:00:04 world vi The
00:00:05 → 00:00:08 Voice สวัสดีครับผมวีรพงษ์ทวีศักดิ์
00:00:08 → 00:00:12 ดิฉันสุธิราพรปรีเปรมและนี่คือศัลกรรม
00:00:12 → 00:00:15 ความสุขรายการที่ฟังแล้วทำให้คุณมีความ
00:00:15 → 00:00:20 สุขมากขึ้นมีความทุกข์น้อยลงพี่อ้อยครับ
00:00:20 → 00:00:23 เมื่อไม่นานมานี้ผมไปเป็นวิทยากรให้กับ
00:00:24 → 00:00:26 องค์กรองกรหนึ่งนะเเป็นองค์กรที่เป็นการ
00:00:26 → 00:00:29 รวมตัวของคนกลุ่มหนึ่งและมีเป้าหมายเฉพาะ
00:00:29 → 00:00:32 เพื่อทำอะไรบางอย่างแต่ผ่านไป 10 ปีแล้วเ
00:00:32 → 00:00:34 มีความรู้สึกว่ายังไม่ประสบความสำเร็จเลย
00:00:34 → 00:00:37 อเราก็จะต้องไปสร้างแรงบันดาลใจให้เา้า
00:00:37 → 00:00:40 อะไรอย่าเงี้ยเพื่อให้เขาคแบบนู่นนี่นั่น
00:00:40 → 00:00:43 ฮะในระหว่างการทำกิจกรรมเนี่ยมีผู้เข้า
00:00:43 → 00:00:47 รับการอบรมคนนึงนะฮะเาก็เกิดความรู้สึก
00:00:48 → 00:00:50 อะไรบางอย่างแล้วเก็ตะโกนมาคำนึงฮะอืว่า
00:00:50 → 00:00:53 อะไคะผมผมไม่แน่ใจว่าพี่อ้อยเคยอยู่ใน
00:00:53 → 00:00:56 สภาวะนี้หรือเคยเจอใครอยู่ในสภาวะนี้หรือ
00:00:56 → 00:01:00 ไม่เขาพูดว่าเอาวะตายเป็นต
00:01:00 → 00:01:03 [เพลง]
00:01:03 → 00:01:08 โอ้เคยเจอมั้ยพี่เจอเจอด้วยเป็นด้วยเลยก็
00:01:08 → 00:01:12 จริงป่ะโอ้โหพี่อ้อยแบบว่าคุณผู้ฟังเชื่อ
00:01:12 → 00:01:14 มั้ยว่าผมเี่เวลาที่ผมแบบหาประเด็นมาแบ่ง
00:01:14 → 00:01:17 ปันหรืออะไรเงี้ยเราก็จะนึกใจว่าเรื่อง
00:01:17 → 00:01:20 บางเรื่องเราจะต้องแบบจินตนาการสถานการณ์
00:01:20 → 00:01:23 นะว่าจะเป็นยังไงอย่างงู้นอย่างงี้เราจะ
00:01:23 → 00:01:24 ได้แบบเรื่องบางเรื่องเราไม่ได้มี
00:01:24 → 00:01:27 ประสบการณ์ทุกเรื่องนะเราต้องจินตนาการ
00:01:27 → 00:01:29 แหละอย่าเงี้ยแต่ว่าคุณผู้ฟังเชื่อมั้ย
00:01:29 → 00:01:32 ครับว่าว่าไอ้ที่ผมจินตนาการมานะถามพี่
00:01:32 → 00:01:36 อ้อยพี่อ้อยบอกเคยโดนไปหมด
00:01:36 → 00:01:40 แล้วคือพี่อ้อยนี่แบบว่าเป็นผู้มีทรงผู้
00:01:40 → 00:01:43 ทรงประสบการณ์ตัวจริงเลยผู้ทรงคุณวุฒิ
00:01:43 → 00:01:47 ต้องใช้คำว่าผู้มีประสบการร้ายแรงป่ะคะ
00:01:47 → 00:01:50 เี่เห็นมั้ยกรณีอย่างเอาวะตายเป็นตาย
00:01:50 → 00:01:53 เนี่ยพี่อ้อยอือเอ่อแสดงว่าตอนนี้พอพูด
00:01:53 → 00:01:55 ถึงคำนี้ปุ๊บพี่อ้อยนึกถึงเลยใช่มั้ยว่า
00:01:55 → 00:01:58 สภาวะนั้นคืออะไรนะงั้นเดี๋ยวผมจะให้พี่
00:01:58 → 00:02:02 อ้อยรับเลให้ฟังนะแต่ตอนนี้ผมขออนุญาต
00:02:02 → 00:02:04 เล่าให้ฟังนิดเดียวก่อนเลยว่าไอ้งานที่
00:02:04 → 00:02:07 ว่าเนี่ยคืออะไรอืแล้วทำไมเขาถึงตะโกนคำ
00:02:07 → 00:02:12 นี้ออกมาอือยากรู้ค่ะคือเรวมตัวกันเป็น
00:02:12 → 00:02:15 กลุ่มเป็นชมรมเพื่อที่จะดำเนินชีวิตในรูป
00:02:15 → 00:02:19 แบบรูปแบบหนึนะฮะอือซึ่งมันจะต้องแบบมัน
00:02:19 → 00:02:22 เป็นการดำเนินชีวิตในรูปแบบที่มันไม่
00:02:22 → 00:02:26 เหมือนกับแนวทางของที่สังคมส่วนใหญ่เขา
00:02:26 → 00:02:28 นิยมอืประมาณอย่างเงี้ยเพราะฉะนั้นเขา
00:02:28 → 00:02:31 ต้องรวบรวรวมความกล้ามากเลยในการที่จะ
00:02:31 → 00:02:35 เปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตนะฮะแล้วเขาก็เริ่ม
00:02:35 → 00:02:40 ต้นตั้งมา 10 ปีเนี่ยแล้วก็พยายามขยายแนว
00:02:40 → 00:02:42 คิดของการดำเนินชีวิตแบบนั้นอะไรอย่า
00:02:42 → 00:02:45 เงี้ยซึ่งผมต้องขออภัยที่แบบไม่ไม่อยากจะ
00:02:46 → 00:02:48 เอ่ยชื่อชมรมเค้าหรือรูปแบบชีวิตเาแบบ
00:02:48 → 00:02:52 เฉพาะเจาะจงนะครับก็ทำมาประมาณ 10 กว่าปี
00:02:52 → 00:02:55 แล้วก็ผมก็ถามเบอกว่าเป้าหมายอ่ะตอนเนี้
00:02:55 → 00:02:59 เข้ามีสมาชิกชมรมประมาณประมาณหลักพันนะฮะ
00:03:00 → 00:03:02 อือแล้วบอกเป้าหมายเนี่ยที่ตั้งไว้คือ
00:03:02 → 00:03:05 เท่าไหร่เอยากให้มีคนมาร่วมอุดมการณ์น่ะ
00:03:05 → 00:03:08 30,000 เลยอืโอ้โหแต่ทุกวันนี้มันอยู่
00:03:08 → 00:03:13 ห่างมากเ้ามาถามผมว่าทำยังไงดีมีวิธีมั้ย
00:03:13 → 00:03:19 ในการที่จะทำให้คนเนี่ยหันมาสนใจเนี่ย
00:03:19 → 00:03:21 แล้วก็ผมก็ถามเว่าแล้วที่ผ่านมาทำอะไร
00:03:21 → 00:03:25 บ้างล่ะเขาก็บอกเขาก็จัดอบรมแล้วก็ให้
00:03:25 → 00:03:29 ความรู้นะว่าไอ้อย่างนี้เนี่ยมันเป็นยัง
00:03:29 → 00:03:32 ไงวิธียังไงอะไรอย่างเงี้ยมันจะคุ้มค่า
00:03:32 → 00:03:35 ไม่คุ้มค่าหรือประสบการณ์อะไรอย่างเงี้ย
00:03:35 → 00:03:39 นะอก็อันนี้คือสิ่งที่เขาทำมาอือพอผมฟัง
00:03:39 → 00:03:41 ว่าก่อนหน้านี้เทำอะไรเนี่ยค่อนข้างเน้น
00:03:41 → 00:03:45 ไปในทางของการให้ข้อมูลน่ะใช่ให้ข้อมูล
00:03:45 → 00:03:50 ให้ความรู้ค่ะแล้วก็บอกว่าจะเริ่มต้น
00:03:50 → 00:03:53 เนี่ยทำอ่ะทำยังไงอะไรอย่างเงี้ยนะอือฮึ
00:03:53 → 00:03:57 ค่ะแล้วเค้าก็บอกว่าความยากที่สุดของคน
00:03:57 → 00:04:00 ที่จะมาสนใจแนวทางนี้คืออะไรบอกอความยาก
00:04:00 → 00:04:06 สุดก็คือทำยังไงถึงจะให้เค้าแบบเอาเอาชนะ
00:04:06 → 00:04:09 ให้เค้าแบบกล้าหาญน่ะต้องมีความกล้าหาญ
00:04:09 → 00:04:13 ที่จะเอาชนะความกลัวต่างๆนั้นน่ะอือแล้ว
00:04:13 → 00:04:15 ก็กระโดดเข้ามาในวิถีชีวิตนี้อะไรอย่าง
00:04:15 → 00:04:20 เงี้ยนะอือพอเพูดถึงว่าจะต้องเอาชนะคือจะ
00:04:20 → 00:04:22 ต้องมีความกล้าหาญและต้องพยายามเอาชนะ
00:04:22 → 00:04:27 ความกลัวอืภาพที่ผมเห็นผมนึกถึงตอนนั้นผม
00:04:27 → 00:04:30 เคยไปทำค่ายเยาวชนนะพี่น่อยแล้วค่าย
00:04:30 → 00:04:34 เยาวชนนี้เนี่ยเค้าก็จะต้องมีกิจกรรมต่าง
00:04:34 → 00:04:37 ๆมากมายแล้วมีมีกิจกรรมนึงซึ่งเยาวชนทุก
00:04:37 → 00:04:39 คนที่ไปเข้าค่ายนี่จะต้องเข้ากิจกรรมนี้
00:04:39 → 00:04:44 ก็คือโดดหออืโดดหอนี่ก็คือขึ้นไปบนหอสูง
00:04:44 → 00:04:47 นะอือฮึแล้วก็มันมีเชือกแล้วก็ล็อคตัวเอง
00:04:48 → 00:04:51 กับเชือกค่ะแล้วก็มีคนที่ดูแลข้างบนก็
00:04:51 → 00:04:53 เป็นทหารเค้าก็จะดูแลเรื่องความปลอดภัย
00:04:53 → 00:04:56 ให้อะไก็ดูแลหมดน่ะนะอือฮึด้วยความปลอด
00:04:56 → 00:05:01 ภัยเนี่ยแล้วก็ขึ้นไปปึ๊บคือคนที่ไม่คน
00:05:01 → 00:05:04 ที่กลัวความสูงเนี่ยขึ้นก็ไม่ขึ้นแล้วนะ
00:05:04 → 00:05:06 ใช่ค่ะไม่ขึ้นแล้วอือแต่ว่าเขาคก็จะโดน
00:05:06 → 00:05:09 แบบบิ้วว่าเฮ้ยคุณจะต้องเอาชนะความกลัว
00:05:09 → 00:05:13 อะไรอย่างเงี้ยอือในที่สุดก็มีน้องคน
00:05:13 → 00:05:17 นึงไม่ชอบเลยแต่ว่าเอาชนะความกลัวก้าว
00:05:17 → 00:05:20 ข้ามอือปีนขึ้นไปเลยอือฮึปีนขึ้นไปเสร็จ
00:05:20 → 00:05:24 ปึ๊บพอไปยืนอยู่ตรงนั้นเนี่ยอพอจะกระโดด
00:05:24 → 00:05:26 เนี่ยพี่อ้อยรู้มั้ว่าใช้เวลาเป็น 10
00:05:26 → 00:05:30 นาทีอ่ะอืจะลงหรือไม่ลงดีแล้วก็ต้องใช้คำ
00:05:30 → 00:05:34 ว่าขอขอใช้คำนี้นะคำสามัญนะคือแหกปากลั่น
00:05:34 → 00:05:38 อยู่ข้างบนเอืพอยืนทำหน้าโอหจะเป็นลมจะ
00:05:38 → 00:05:43 เป็นลมคือยังมีอาการยึกยักอ่ะอือฮึกว่าจะ
00:05:43 → 00:05:46 ลงมาได้น่ะแล้วก็ตะโกนลั่นอะไรอย่างเงี้ย
00:05:46 → 00:05:49 ผมก็เลยเกิดความคิดว่าอถ้าเราจะให้ใครสัก
00:05:49 → 00:05:55 คนนึงทำอะไรอือมันแค่ให้เเอาชนะความกลัว
00:05:55 → 00:06:00 เนี่ยมันยังมันยังไม่น่าจะพอหรือเปล่า
00:06:00 → 00:06:04 อืคือเค้าก้าวคว้ามความกลัวแล้วนะค่ะคือ
00:06:04 → 00:06:08 มายืนตรงนั้นแล้วอือแต่ลีลาในการก่อนจะ
00:06:08 → 00:06:12 กระโดดเนี่ยอือมันยังไม่ใช่อ่ะเค้าก็น่า
00:06:12 → 00:06:15 จะยังมีความกลัวอยู่แหละเออคือตัดสินใจ
00:06:15 → 00:06:19 ได้ในระดับหนึ่งเออๆเออแต่ความกลัวมันลึก
00:06:19 → 00:06:23 มากเออๆคันนี้ดีความกลัวมันลึกค่ะแล้วก็
00:06:23 → 00:06:25 เหมือนกับชนะความกลัวยังไม่เบ็ดเสร็จเด็ด
00:06:25 → 00:06:29 ขาดใช่มั้เอเนี่ยผมก็เลยพอนึกถึงอย่างงี้
00:06:29 → 00:06:32 ปุ๊บผมก็เลยถามตัวเองว่าแล้วมันมีอะไรบาง
00:06:33 → 00:06:37 อย่างที่มันจะทำให้เค้าแบบชนะความกลัวแบบ
00:06:37 → 00:06:42 เบ็ดเสร็จเด็ดขาดอือเลยนะผมก็มานั่งคำนวณ
00:06:42 → 00:06:45 ดูว่าเอ้ยคนจะทำอะไรไม่ทำอะไรมันก็ต้อง
00:06:45 → 00:06:48 คิดคุ้มไม่คุ้มอันตรายไม่อันตรายอะไรเยอะ
00:06:48 → 00:06:51 แยะมากมายไก่กองเลยนะออืออือฮึทันใดนั้น
00:06:51 → 00:06:54 ผมก็นึกถึงอีกเรื่องนึงครับพี่อ้อยอือฮึ
00:06:54 → 00:06:58 เป็นข่าวที่ผมเจอเมื่อประมาณ 6 ปีที่แล้ว
00:06:58 → 00:07:01 เป็นข่าวที่ผมเชื่อว่าพี่อ้อยพอพอผมเล่า
00:07:02 → 00:07:04 ให้ฟังปุ๊บคุณผู้ฟังเองก็อาจจะนึกถึงด้วย
00:07:04 → 00:07:07 อาจจะจำข่าวได้ด้วยอค่ะเป็นข่าวของผู้
00:07:07 → 00:07:11 หญิงคนนึงที่เค้าที่เขาไปทำธุระแล้วเก็
00:07:11 → 00:07:14 ขึ้นรถไฟ Airport ลิงอือฮึแล้วในระหว่าง
00:07:14 → 00:07:16 ที่เขารอรถไฟ Airport ลิงก์เนี่ยอือฮึเ้า
00:07:16 → 00:07:20 ตกลงไปในรังรถไฟออๆค่ะแล้วรถไฟก็มาทับ
00:07:20 → 00:07:24 เสียชีวิตเลยอือฮึแล้วพอตกเย็นเนี่ยจำได้
00:07:24 → 00:07:26 ใช่มั้ยพี่อ้อยค่ะเนี่ยเป็นข่าวที่ดังมาก
00:07:26 → 00:07:30 ประมาณ 6 ปีที่แล้วค่ะแล้วพอพอเป็นข่าว
00:07:30 → 00:07:34 ปึ๊บตอนกลางคืนเนี่ยก็มีคนเนี่ยเอาคลิป
00:07:34 → 00:07:37 จากกล้องวงจรปิดของสถานีรถไฟเนี่ยไปเผย
00:07:37 → 00:07:40 แพร่ใน Facebook อือนะฮะก็เป็นภาพที่เรา
00:07:40 → 00:07:42 เห็นแบบกล้องมันจะอยู่มุมนึงใช่่มั้ยแล้ว
00:07:42 → 00:07:44 เราก็เห็นคนรอเป็นร้อยเลยแล้วระหว่างที่
00:07:44 → 00:07:48 รถไฟกำลังวิ่งเข้ามาผู้หญิงคนนี้ก็ตกลงไป
00:07:48 → 00:07:51 คือตามข่าวก็คาดการหลายอย่างมากเป็นลมฆ่า
00:07:51 → 00:07:53 ตัวตายอะไรไม่รู้อันนั้นเราไม่รู้เราก็
00:07:53 → 00:07:56 ข้ามไปนะค่ะค่ะแต่เหตุการณ์จริงที่เกิด
00:07:56 → 00:07:59 ขึ้นคือผู้หญิงคนนึงตกลงไปอือปึ๊บภาพที่
00:07:59 → 00:08:03 เห็นแล้วคนที่สถานีก็ตกใจตกใจตกใจแต่ก็ตก
00:08:03 → 00:08:06 ใจอ่ะแล้วก็เนื่องจากเวลามันน้อยมาก 11
00:08:06 → 00:08:10 วินาทีอืซึ่ง 11 วินาทีนี่คือแป๊บเดียว
00:08:10 → 00:08:13 เลยนะอืแล้วนั่นหมายความว่าตอนที่เตกไป
00:08:13 → 00:08:17 เนี่ยที่สถานีรถไฟเนี่ยก็คือเห็นตัวรถไฟ
00:08:17 → 00:08:20 แล้วด้วยอือแล้วได้ยินเสียงสนั่นแล้วด้วย
00:08:20 → 00:08:23 อือเนี่ยคนที่สถานีก็ตกใจแต่ก็ไม่มีใครทำ
00:08:23 → 00:08:26 อะไรอือๆภาพที่เห็นจาก Facebook วันนั้น
00:08:26 → 00:08:29 เนี่ยที่ในในวงจรปิดนั้นเนี่ยอือหลังจาก
00:08:29 → 00:08:32 ที่คนเอาเอาคลิปนี้มาเผยแพร่นะพี่อ้อยอือ
00:08:32 → 00:08:35 โอ้โหคนเข้ามาคอมเมนต์ด่ากันเป็นร้อยเลย
00:08:35 → 00:08:41 อือพี่อ้อยคิดว่าด่าใครด่าคนที่อยู่ใน
00:08:41 → 00:08:45 สถานีสถานีสถานใช่โหไม่มีน้ำใจเลยไม่มี
00:08:45 → 00:08:47 ใครช่วยนู่นนี่นั่นเลยเต็มไปหมดเลยนะฮะอ
00:08:47 → 00:08:50 อือพอด่าเป็นรอยปุ๊บผมผมเห็นสถานการณ์นี้
00:08:50 → 00:08:55 ผมก็เก็บกรณีศึกษาทันทีค่ะผมก็ดูแป๊บนึง
00:08:55 → 00:08:58 ตามอยู่แป๊บนึงก็มีผู้ชายคนนึงใครก็ไม่
00:08:58 → 00:09:02 รู้นะก็เข้ามาคอมเมอือเค้าถามคำถามครับ
00:09:02 → 00:09:06 เค้าถามคำถามเบอกว่าเดี๋ยวนะไอ้พวกที่ไป
00:09:06 → 00:09:10 ด่าเค้าเนี่ยอือถ้าเค้าพิมพ์คำนี้เลยนะ
00:09:10 → 00:09:14 มึงเนี่ยเออถ้าเป็นมึงมึงลงมั้ยเออหลัง
00:09:14 → 00:09:16 จากนั้นเงียบกริ๊บเลยที่ด่าเค้าเนี่ยอือ
00:09:16 → 00:09:19 คืออ้าถเป็นตัวเองก็ไม่ลงใช่ป่ะล่ะอ้า
00:09:19 → 00:09:22 แล้วพี่ด่าเค้าอะไรอย่างเงี้ยนะอผมก็เล่า
00:09:22 → 00:09:25 เคสเนี่ยให้กับผู้เข้าอบรมกลุ่มนั้นฟังนะ
00:09:25 → 00:09:28 พี่อ้อยอึแล้วผมก็ถามบอกว่างั้นผมขอถาม
00:09:28 → 00:09:32 พวกคุณถ้าเป็นคุณคุณลงมั้ยอ่ะอือเนี่ยเคส
00:09:32 → 00:09:36 นี้เลยลงมั้ยอือเบอกไม่ลงอือจะลงไปเพื่อ
00:09:36 → 00:09:39 อะไรล่ะใช่มั้ยผมก็เลยถามคำถามใหม่บอกว่า
00:09:39 → 00:09:42 เอางี้เอาใหม่นะอือถ้าผมถามคำถามใหม่ว่า
00:09:42 → 00:09:44 สถานการณ์ใหม่ก็คือวันนั้นคุณอยู่ที่นั่น
00:09:44 → 00:09:47 แล้วคนที่ตกลงไปเป็นเพื่อนคุณคุณจะลงมั้ย
00:09:47 → 00:09:51 ออือเออเขาคก็เริ่มคิดเริ่มแตกป่ะเริ่มๆ
00:09:51 → 00:09:54 คิดักแป๊บนึงแต่ผมบอกอย่าคิดนานนะ 11
00:09:54 → 00:09:57 วินาทีเองโอใช่มั้ยในที่สุดก็ตอบว่าไม่ลง
00:09:57 → 00:10:01 อยู่ดีนะเออผมก็ถามใหม่เอาใหม่สถานการณ์
00:10:01 → 00:10:04 ใหม่สถานการณ์ที่ 3 ก็คือสมมุติว่าวัน
00:10:04 → 00:10:07 นั้นคุณอยู่ที่นั่นแล้วคนที่ตกลงไปเป็น
00:10:07 → 00:10:11 เด็ก 2 ขวบอือมันวิ่งโซนแล้วจู๊ดแล้ววิ่ง
00:10:11 → 00:10:13 ลงไปในรางเลยตกลงไปในรางเลยแล้วก็นอนอยู่
00:10:13 → 00:10:16 ตรงนั้นเลยแต่ว่าไอ้เด็ก 2 ขวบเนี่ยเป็น
00:10:16 → 00:10:21 ลูกคุณคุณลงมั้ยออือลงหมทุกคนทุกคนตอบว่า
00:10:21 → 00:10:26 ลงทันทีอือผมบอกเอ้า 11 วิคุณคิดว่าลงไป
00:10:26 → 00:10:26 ทัน
00:10:26 → 00:10:34 เหรอมีคนนึงเตอบว่าตายเป็นตายอืพี่ใช่
00:10:34 → 00:10:36 มั้ยว่าคำตอบเค้าเนี่ยทำให้พวกเค้าเอง
00:10:37 → 00:10:42 เนี่ยเห็นอะไรบางอย่างเลยว่าการที่เา้าจะ
00:10:42 → 00:10:45 สื่อสารให้คน
00:10:45 → 00:10:50 อื่นหันมาเห็นด้วยกับแนวทางการดำเนิน
00:10:50 → 00:10:55 ชีวิตในรูปแบบที่เขาเห็นว่าดีคือการไม่
00:10:55 → 00:10:57 การละทิ้งสังคมเมืองการเป็นลูกจ้างแต่
00:10:57 → 00:11:00 กลับไปอยู่ที่บ้านทำไล่ทำนาอะไรประมาณ
00:11:00 → 00:11:03 อย่างเงี้ยนะค่ะถ้าเกิดว่าคุณอยากจะสื่อ
00:11:03 → 00:11:07 สารให้คนเห็นด้วยกับแนวทางนี้ของคุณ
00:11:07 → 00:11:12 นะก็เหมือนกับตอนเนี้ยพวกเขาอาการเหมือน
00:11:12 → 00:11:16 กับน้องเยาวชนคนนั้นน่ะพี่อ้อยที่เอาชนะ
00:11:16 → 00:11:20 ความกลัวแล้วขึ้นไปยืนอยู่ข้างบนแล้วตัด
00:11:20 → 00:11:22 สินใจว่าฉันจะโดดเนี่ยยแต่พอขึ้นไปยืน
00:11:22 → 00:11:27 ข้างบนก็ยังกล้าๆกลัวๆยิกๆงนั้นน่ะแล้ว
00:11:27 → 00:11:29 ถ้าคนที่อยู่ในสภาวะแบบนั้นเนี่ยแล้วเรา
00:11:29 → 00:11:32 ก็ตะโกนเรียกคนอื่นมามาสิมาโดดกับฉันสิ
00:11:32 → 00:11:36 อย่างเงี้ยคนอื่นจะขึ้นป่ะไม่ขึ้นอยู่
00:11:36 → 00:11:40 แล้วไม่ขึ้นนั่นแสดงว่าอะไรแสดงว่าถ้า
00:11:40 → 00:11:46 เราอยากจะให้ใครสักคนนึงอยากจะชักจวงให้
00:11:46 → 00:11:48 ใครสักคนนึงมาเป็นแนวร่วมของเราอ่ะพี่
00:11:48 → 00:11:52 อ้อยค่ะหมายถึงลีลาของเราเนี่ยแบบนั้นได้
00:11:52 → 00:11:56 มยลีลาของเราแบบนั้นคือคือแบบไปยืนอยู่
00:11:56 → 00:11:59 ข้างบนแล้วจะโดดไม่โดดดีแล้วก็ชวนแล้วก็
00:11:59 → 00:12:03 ชวนมาสิมาสิอไม่ได้ก็ไม่มีใครขึ้นใช่ป่ะ
00:12:03 → 00:12:06 ใช่ค่ะแต่ถ้าเกิดว่าเราบอกจะชวนเพื่อนๆ
00:12:06 → 00:12:10 ว่าเฮ้ยแกมาโดดอย่างฉันดิแล้วเราก็ขึ้นไป
00:12:10 → 00:12:15 ปึ๊บตายเป็นตายโดดเลยออืออย่างเงี้ยค่ะจะ
00:12:15 → 00:12:20 มีเพื่อนขึ้นมาโดดตามมั้ยมีมีเห็นป่ะคคำ
00:12:20 → 00:12:24 แรกที่ตอนแรกพี่วีเล่าอ่ะอือว่าเค้ามี
00:12:24 → 00:12:29 เป้าหมาย 30,000 คนแต่ว่ามีสมาชิกแค่
00:12:29 → 00:12:31 ประมาณ 1000 อืออะไรอย่างเงี้ยแล้วที่
00:12:31 → 00:12:34 ผ่านมาก็เป็นจัดอบรมให้ความรู้อ่ะอือพี่
00:12:34 → 00:12:38 อ้อยคิดคำนึงขึ้นมาในหัวเลยปิ๊งว่าอือทำ
00:12:38 → 00:12:42 ให้ดูสำเร็จให้ดูอ่าเออค่ะใช่มั้ยคือค่ะ
00:12:42 → 00:12:46 แต่มันต้องมีแรงขับอ่ะใช่คุณต้องอันนึง
00:12:46 → 00:12:48 อันนี้พี่อ้อยพูดเนี่ยน่าสนใจมากเลยคุณ
00:12:48 → 00:12:51 ต้องสำเร็จให้เค้าดูค่ะแล้วสำเร็จให้เค้า
00:12:51 → 00:12:55 ดูเนี่ยก็คืออันเป็นเป้าผลนี่เห็นใช่มั้ย
00:12:55 → 00:12:58 ใช่แต่สิ่งที่ผมเห็นน่ะใชอือสิ่งที่ผม
00:12:58 → 00:13:02 เห็นเวลาที่อบรมสัมมนากันเนี่ยค่ะเค้า
00:13:02 → 00:13:06 กำลังพยายามจะปรึกษาว่าจะหาวิธียังไงที่
00:13:06 → 00:13:09 จะชักชวนให้คนเนี่ยมาร่วมอุดมการณ์กับ
00:13:09 → 00:13:15 เา้าค่ะแต่ตัวเคเองยังกล้าๆกลัวๆใช่ๆๆเอ
00:13:15 → 00:13:19 ใช่ป่ะก็คือยังไม่เป็นแบบอย่างที่ทำให้
00:13:19 → 00:13:24 เห็นเป็นรูปธรรมจริงๆใช่อมีแต่ข้อมูลเออ
00:13:24 → 00:13:26 มีแต่ให้ความรู้อะไรอย่างเงี้ยนะแล้วก็ผม
00:13:26 → 00:13:29 ก็เลยมีความรู้สึกว่าโหยแสดงว่าอะไรหรือ
00:13:29 → 00:13:32 มั้ยพี่ออยคนปัจจุบันเนี้ยเวลาที่เราเจอ
00:13:32 → 00:13:34 สถานการณ์บางอย่างแล้วเรามีความรู้สึกว่า
00:13:34 → 00:13:37 เฮ้ยมันยากจังเลยอะไรอย่างเงี้ยอือแล้ว
00:13:37 → 00:13:40 เราต้องการจะเปลี่ยนแปลงหรือพัฒนาตัวเอง
00:13:40 → 00:13:42 หรือต้องการที่จะหลุดออกจากอะไรบางอย่าง
00:13:42 → 00:13:46 นะอค่ะสิ่งที่เราต้องหาให้เจอก็
00:13:46 → 00:13:51 คือจุดที่มาถึงจุดที่เราบอกกับตัวเองว่า
00:13:51 → 00:13:53 ไม่ใช่ก้าวไม่ใช่ก้าวข้ามความกลัวด้วยนะ
00:13:53 → 00:13:57 อือแต่ว่าจุดนั้นคือจุดที่เจอว่าถ้าเรา
00:13:57 → 00:14:01 เจอจุดที่บอกว่าเอาวะตายเป็นตายเนี่ยอบอก
00:14:01 → 00:14:06 เลยว่าสำเร็จเพราะมันก้าวข้ามทุกสิ่งอ่า
00:14:06 → 00:14:10 ไม่ใช่ก้าวข้ามความกลัวอย่างเดียวอืมค่ะ
00:14:10 → 00:14:13 เนี่ยถ้าเจอสภาวะนี้แต่ตอนนี้คุณผู้ฟัง
00:14:13 → 00:14:16 ครับเรามาดูซิว่าคนที่เคยก้าวข้ามสภาวะ
00:14:16 → 00:14:19 อะไรบางอย่างแล้วเคยพูดกับตัวเองมาแล้ว
00:14:19 → 00:14:22 เนี่ยเอาวตายเป็นตายเนี่ยของจริงเนี่ยเออ
00:14:22 → 00:14:26 มันเกิดอะไรขึ้นครับพี่อ้อยค่ะจะบอกว่า
00:14:26 → 00:14:31 เป็นเรื่องที่สมัยนั้นเนี่ยใช้คำว่าตัว
00:14:31 → 00:14:35 เองใช้คำนี้นะคะอือป่วยไม่ได้ตายไม่ได้อื
00:14:35 → 00:14:38 ไม่รู้ว่ามันมันแมทชกับคำว่าเอาว่าตาย
00:14:38 → 00:14:42 เป็นตายป่ะเออๆๆมีความรู้สึกว่ามันใกล้
00:14:42 → 00:14:44 เคียงมันใกล้เคียงกันใช่คอือแต่ตัวเอง
00:14:44 → 00:14:47 สมัยก่อนไม่ได้ใช้คำว่าตายเป็นตายแต่คิด
00:14:47 → 00:14:51 ว่าเฮ้ยยังไงก็ป่วยไม่ได้ตายไม่ได้อื
00:14:51 → 00:14:54 อืสมัยนู้นเนี่ยตอนนั้นเรียกว่าตัวเอง
00:14:54 → 00:14:58 เป็นหัวหน้าครอบครัวค่ะอือๆเพราะว่าสามี
00:14:58 → 00:15:02 อยู่ไหนก็ไม่รู้อืนะคะก็ต้องดูแลคุณปู่ 90
00:15:02 → 00:15:06 กว่าออืคุณพ่อก็ 70 กว่าอืออะไรอย่าง
00:15:07 → 00:15:10 เงี้ยแล้วก็ทั้ง 2 คนก็ป่วยออดแอดอือื
00:15:10 → 00:15:13 เข้าคนนั้นเข้าโรงพยาบาลคนนี้ออกอะไร
00:15:13 → 00:15:17 อย่างเงี้ยแล้วก็ลูกก็สุดจะเกเรเลยอื
00:15:17 → 00:15:19 เพราะว่าเราไม่มีเวลาให้เค้าอือค่ะเพราะ
00:15:20 → 00:15:24 ฉะนั้นเนี่ยทั้งดูแลบุพการี 2 คนอือดูแล
00:15:24 → 00:15:29 ลูก 1 คนงานก็อย่างมหาศาลอืออือแล้วก็
00:15:29 → 00:15:32 ต้องไปทำงานพิเศษอือที่ต้องไปหาเงินมาใช้
00:15:32 → 00:15:37 หนี้อของที่สามีก่อไว้ออือมันก็เลยกลาย
00:15:37 → 00:15:38 เป็น
00:15:38 → 00:15:44 ว่าถ้าฉันป่วยใครจะดูแลอือคนเหล่านี้อือ
00:15:44 → 00:15:47 ถ้าฉันตายยิ่งหนักใหญ่เลยอืเออเค้าคง
00:15:47 → 00:15:51 ลำบากกันสุดๆเลยแหละอือก็เลยบอกตัวเองว่า
00:15:51 → 00:15:52 เอา
00:15:52 → 00:15:56 วะยังไงก็คือป่วยไม่ได้ตายไม่ได้อือสู้
00:15:56 → 00:16:00 อย่างเดียวไม่เห็นหนทางว่าจะสู้ยังไงอือ
00:16:00 → 00:16:04 เพราะว่าหูหนี่ก็หลัก 10 ล้านอือนะคะส่วน
00:16:04 → 00:16:08 เอ่อก็ไม่รู้ว่าคุณปู่คุณพ่อเนี่ยเขาจะ
00:16:08 → 00:16:11 เจ็บป่วยขึ้นมาเมื่อไหร่อืเออก็เลยบอกว่า
00:16:11 → 00:16:15 ไม่เป็นไรคือทำทุกอย่างที่ทำได้แล้วตอน
00:16:15 → 00:16:19 นั้นเนี่ยไม่รู้เอาพลังมาจากไหนพี่วีอื
00:16:19 → 00:16:23 นอนก็น้อยมากอือความกดดันก็สุดๆอือปัญหา
00:16:23 → 00:16:27 รายวันก็บวกเข้ามาเรื่อยๆเจ้าน่งเจ้าหนี่
00:16:27 → 00:16:30 โทมาสารพัดมาด่าเจ้าเอานู้นเจ้านี้อะไร
00:16:30 → 00:16:36 อย่างเงี้ยค่ะอแต่แค่เราบอกว่าคอนดิ
00:16:36 → 00:16:41 เนี้ยเพราะความรักอือเพราะความรักกับคน
00:16:41 → 00:16:44 เหล่าเนี้ยอือแล้วหลทิ้งเไม่ได้อือๆเพราะ
00:16:44 → 00:16:48 ฉะนั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเนี่ยฉันป่วย
00:16:48 → 00:16:51 ไม่ได้ตายไม่ได้ฉันต้องสู้อสู้ทั้งๆที่
00:16:51 → 00:16:54 ไม่เห็นหนทางอือหือแล้วพอเราสู้ไปเรื่อยๆ
00:16:54 → 00:16:59 เนี่ยเฮ้ยหนทางมันมาเองพี่วีออค่ะ
00:16:59 → 00:17:01 คืออันนี้น่าสนใจตรงไหนหรือมั้ยคุณผู้ฟัง
00:17:01 → 00:17:04 เมื่อสักครู่นี้เวลาที่ผมบอกว่าผมจะให้
00:17:04 → 00:17:06 พี่อ้อยแบ่งปันเรื่องประสบการณ์ที่บอกว่า
00:17:07 → 00:17:09 เอาวะตายเป็นตายแล้วพี่อ้อยก็มีคำถามบอก
00:17:09 → 00:17:12 ว่าพี่อ้อยตอนนั้นไม่ได้ใช้คำนี้ค่ะแต่
00:17:12 → 00:17:16 พี่อ้อยใช้คำที่เอาเข้าจริงๆฟังดูเหมือน
00:17:16 → 00:17:20 ตรงกันข้ามนะออเหรอค่ะเอฟังดูเหมือนที่
00:17:20 → 00:17:22 บอกว่าป่วยไม่ได้เฮ้ยฉันป่วยคือตายตอนนี้
00:17:22 → 00:17:25 ตายไม่ได้นะเออตายไม่ได้เนี่ยอ๋อแต่อัน
00:17:25 → 00:17:29 นี้ตายเป็นตายวะเออเออแต่ว่าฟังดูเหมือน
00:17:29 → 00:17:32 อือคนละเรื่องฟังดูเหมือนตรงกันข้ามกัน
00:17:32 → 00:17:34 แต่จริงๆพี่อ้อยรู้ว่ามันเป็นเรื่องเดียว
00:17:34 → 00:17:37 กันโอพี่วีนี่แบบว่าจับละเอียดมากสุดยอด
00:17:37 → 00:17:39 มันมันเป็นเรื่องเดียวกันเพราะอะไรรู้ป่ะ
00:17:39 → 00:17:43 เพราะว่าคนที่พูดคำว่าตายเป็นตายเนี่ยอ
00:17:43 → 00:17:45 มันเป็นคำพูดของคน
00:17:45 → 00:17:48 ที่เหมือนกับ
00:17:48 → 00:17:52 ว่ายอมตายนะมแต่ว่าไม่ใช่ยอมจำนนต่อความ
00:17:52 → 00:17:58 ตายอคือเป็นคำพูดของคนที่อคือตายก็ไม่
00:17:58 → 00:18:00 กลัวกแต่ว่ามันเป็นคำพูดของคนที่อยู่ใน
00:18:00 → 00:18:04 สภาวะที่แบบว่าไม่ได้กลัวตายนะแต่ว่ามัน
00:18:04 → 00:18:06 จะทำให้เาเนี่ยพูดเพราะว่าเขามีพลังที่จะ
00:18:06 → 00:18:10 อยู่ต่อแบบมีพลังอืค่ะกลายเป็นเรื่องฟัง
00:18:10 → 00:18:14 ดูเหมือนมันตรงกันข้ามเออเออเนาะภาษาไทย
00:18:14 → 00:18:16 เออแต่มันเป็นเรื่องเดียวกันเลยค่ะของคน
00:18:16 → 00:18:19 ที่พูดว่าเอาวะตายเป็นตายเนี่ยเอาง่ายๆ
00:18:19 → 00:18:21 เลยนะถ้ามีใครสักคนถึงพูดว่าเอาวะตายเป็น
00:18:21 → 00:18:24 ตายเนี่ยค่ะคือเขาจะมีพลังหรือเขาจะอ่อน
00:18:24 → 00:18:30 พลังมีพลังอืนนี่ไงมีพลังไม่ได้มีพลังเ้า
00:18:30 → 00:18:32 ไม่ได้ยอมจำนนต่อความเป็นตายนะโอเคยอมตาย
00:18:32 → 00:18:38 ก็ได้วะคนละเรื่องเลยนะเออใช่่ๆๆแต่ว่าคำ
00:18:38 → 00:18:41 ว่าเอาวะตายเป็นตายเนี่ยค่ะแล้วมันมาจาก
00:18:42 → 00:18:45 ไหนมันกลายเป็นคำเดียวกันกับคำว่าฉันยัง
00:18:45 → 00:18:48 ตายไม่ได้อือแล้วมันมาจากไหนหวพี่อ้อยมา
00:18:48 → 00:18:54 จากคนที่มีเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่แล้วชัดเจน
00:18:54 → 00:18:58 อืค่ะคือถ้าเกิดเขามีเป้าหมายยิ่งใหญ่ชัด
00:18:58 → 00:19:03 เจนค่ะและเมีความเชื่อมั่น
00:19:03 → 00:19:07 ในในเค้าเรียกอะไรความเชื่อมั่นในศักยภาพ
00:19:07 → 00:19:12 ของตัวเองอือฮึค่ะมันผมถึงบอกไงว่าใครสัก
00:19:12 → 00:19:15 คนนึงเนี่ยถ้าเกิดว่าอยากจะทำอะไรบาง
00:19:15 → 00:19:18 อย่างที่แบบมันยากเหลือเกินอย่างเงี้ยอือ
00:19:18 → 00:19:21 แล้วหรือว่าดูเหมือนเมื่อกี้นี้คำที่พี่
00:19:21 → 00:19:23 อ้อยพูดก็ดีมากเลยคือมันทำให้เราแบบมี
00:19:23 → 00:19:26 ความหวังทั้งๆที่เราไม่เห็นความหวังเลยนะ
00:19:26 → 00:19:30 ยังไม่เห็นหนทางเลยไม่เห็นค่ะแต่ว่าเรามี
00:19:30 → 00:19:34 สิ่งคือถ้าเราอยู่ในสภาวะนั้นแล้วเราเห็น
00:19:34 → 00:19:37 หนทางอือเราก็จะไปใช่มั้ยใช่แต่ว่าถ้า
00:19:37 → 00:19:39 เกิดใครสักคนนึงนะพี่อ้อยอยู่ในสภาวะนั้น
00:19:39 → 00:19:44 นะเห็นหนทางนะอือแต่ไม่มีแรงเดินน่ะอืก็
00:19:44 → 00:19:47 ไม่ได้เดินก็ไม่เดินนะใช่แต่ว่าแสดงว่า
00:19:47 → 00:19:52 อันนี้สำคัญกว่าเห็นหนทางมั้ยอ่ะ
00:19:52 → 00:19:56 เออทั้งๆที่ไม่เห็นหนทางสำกว่าใช่แต่ว่า
00:19:56 → 00:20:00 ฉันจะไปใช่ค่ะแล้วก็มุ่งหน้าไปเลยมุ่ง
00:20:00 → 00:20:04 หน้าไปสะเปสะปะนี่แหละอืแต่ว่าคลำไปนี่
00:20:04 → 00:20:08 แหละมืดตื๊ๆก็คลำไปนี่แหละเออแต่ว่าฉัน
00:20:08 → 00:20:12 หยุดไม่ได้ไงเพราะฉันเห็นคนรักฉันน่ะ 2-3
00:20:12 → 00:20:16 คนเนี่ยเค้ามีความหวังอยู่เออเออแล้วฉัน
00:20:16 → 00:20:18 ก็ทิ้งเ้าไม่ได้เนี่ยแหละค่ะอโอ้โหเนี่ย
00:20:19 → 00:20:21 คุณผฟังครับต้องต้องขอบคุณประสบการณ์พี่
00:20:21 → 00:20:24 อ้อยเนี่ยเพราะว่าอันนี้เป็นของจริงไง
00:20:24 → 00:20:27 แล้วมันทำให้เรามันมาทำให้เราเข้าใจสิ่ง
00:20:27 → 00:20:29 ที่เรากำลังพูดถึงว่าอาวะตายเป็นตายได้
00:20:29 → 00:20:33 ชัดเจนขึ้นว่าที่ผมบอกว่าพวกเขาที่มา
00:20:33 → 00:20:35 สัมมนาวันนั้นเนี่ยพอเคเข้าถึงจุดนี้นะ
00:20:35 → 00:20:38 พี่ห้อยค่ะประมาณว่าเอาวะตายเป็นตายเนี่ย
00:20:38 → 00:20:42 มันทำให้เขารู้ทันทีเลยว่าก่อนหน้านี้
00:20:42 → 00:20:46 เวลาที่เขาจะไปชักชวนคนมาร่วมอุดมการณ์
00:20:46 → 00:20:50 เนี่ยอือเขาคให้แต่ความรู้อือให้แต่วิธี
00:20:50 → 00:20:54 การทำแบบนี้สิแบบนี้แบบนี้สิแต่ในขณะซึ่ง
00:20:54 → 00:20:58 ในความเป็นจริงโดยที่เราไม่ต้องสนใจวิธี
00:20:58 → 00:21:02 การเลยนะอือฮึอแต่เราซึ่งเป็นคนชักชวนเ้า
00:21:02 → 00:21:06 แต่ว่าเรามีชีวิตแบบเอาวะตายเป็นตายเนี่ย
00:21:06 → 00:21:10 อืแล้วเค้าจะเชื่อมั่นเรามากกว่าความรู้
00:21:10 → 00:21:16 ที่เราให้เค้าอีกค่ะนึกถึงคำที่ว่าแบบ
00:21:16 → 00:21:20 อย่างที่ดีมีค่ากว่าคำสอนอ่าใช่ๆคนจำนวน
00:21:20 → 00:21:23 มากแล้วสมัยนี้เป็นอย่างงี้เยอะนะพี่ห้อย
00:21:23 → 00:21:26 เราจะเห็นคนเนี่ยคโพสต์คำสอนเยอะไปหมดเลย
00:21:26 → 00:21:30 ใช่เต็มไปหมดเลยใช่แล้วเป็นคำสอนที่มาจาก
00:21:30 → 00:21:35 ไหนหนังสือลอกเมาหนังสือลอกเมาจำเมาอะไร
00:21:35 → 00:21:38 อย่างเงี้ยเห็นป่ะเยอะไปหมดเก่งเยอะไปหมด
00:21:38 → 00:21:42 เลยเนี่ยแล้วอันนี้ถามว่าน่าเป็นห่วงมั้ย
00:21:42 → 00:21:44 น่าเป็นห่วงใครเลยน่าเป็นห่วงคนที่ไปตาม
00:21:44 → 00:21:48 อ่ะใช่่คนที่ไปตามแล้วก็ถึงเวลาก็จะรู้
00:21:48 → 00:21:50 ว่าพอรู้ว่าไม่ใช่ของจริงปุ๊บเราก็หมดแรง
00:21:50 → 00:21:53 แล้วอย่างเงี้เราใช่ดีไม่ดีไม่ใช่หมดแรง
00:21:53 → 00:21:57 หมดเนื้อหมดตัวหมดอ่าใช่โหเยอะมากเยอะมาก
00:21:57 → 00:22:01 แล้วผมเคยเห็นหลายคนบางทีก็แบบว่าเป็นผู้
00:22:01 → 00:22:04 นำนะคล้ายๆเป็นผู้นำเป็น influencer นะ
00:22:04 → 00:22:07 อือแต่ว่าระหว่างที่ตัวเองไปเรียนรู้อะไร
00:22:07 → 00:22:11 ใหม่ๆอ่ะกำลังทดลองทดลองอ่ะก็ไปสอนสอเลย
00:22:11 → 00:22:15 เนี่ยเยอะมากแล้วแล้วพี่พี่อ้อยแอนตี้
00:22:15 → 00:22:20 เพราะว่ามีความรู้สึกว่าเราอ่ะสอนไปอ่ะ
00:22:20 → 00:22:23 อือคนที่เมาเรียนกับเราอ่ะอือคือเราต้อง
00:22:23 → 00:22:26 รับผิดชอบชีวิตเค้าในระดับนึงนะว่าคำสอน
00:22:26 → 00:22:29 ที่เราสอนไปอ่ะออือมันมันมีผลต่อชีวิตเขา
00:22:30 → 00:22:33 อ่ะอือแล้วถ้าทำให้ชีวิตเขาเสียหายเนี่ย
00:22:33 → 00:22:36 เฮ้ยกล้ารับผิดชอบหรือเปล่าเออไม่ไม่ไม่
00:22:36 → 00:22:39 กล้าสอนไม่กล้าพูดอะไรเลยที่ตัวเองยังไม่
00:22:39 → 00:22:43 ผ่านเออๆค่ะนี่แหละเพราะฉะนั้นเนี่ยก็เลย
00:22:43 → 00:22:46 กลายเป็นข้อดีที่พี่อ้อยมาแบ่งปันในราย
00:22:46 → 00:22:49 การเพราพี่อ้อยมีมีประสบการณ์ตรงของจริง
00:22:49 → 00:22:51 แล้วก็ผ่านมันมาหมดแล้วแล้วก็เกิดการ
00:22:51 → 00:22:54 เรียนรู้แล้วค่ะงั้นวันนี้เนี่ยพี่อ้อยโห
00:22:54 → 00:22:57 แบบวันนั้นเนี่ยเท่าที่ผมจำได้เลยนะที่เ
00:22:57 → 00:23:00 อบรมวันนั้นพพพอมีคนเข้ามาถึงสภาวะนี้
00:23:00 → 00:23:03 เนี่ยค่ะมันเหมือนเเห็นแนวทางข้างหน้าเลย
00:23:03 → 00:23:08 ว่าออมันจะเกิดการการที่เขาจะไปชักจูง
00:23:08 → 00:23:11 หรือเผยแพร่แนวคิดซึ่งแนวคิดเขาดีมากนะ
00:23:11 → 00:23:14 ครับค่ะก็คือจะชักชวนให้คนเนี่ยอย่าไปหลง
00:23:14 → 00:23:18 ใหลกระแสวัตถุนิยมบริโภคนิยมแล้วก็กลับมา
00:23:18 → 00:23:22 อยู่กับสิ่งที่มีคุณค่าจริงๆของตัวเองที่
00:23:22 → 00:23:27 มีค่ะก็คือวิถีชีวิตของชาวไร่ชาวนาชาวสวน
00:23:27 → 00:23:30 อะไรอย่างเงี้ยอือแล้วก็เป็นชีวิตแบบพอ
00:23:30 → 00:23:32 เพียงอะไรประมาณอย่างเงี้ยนะแล้วก็แต่ที่
00:23:32 → 00:23:36 สำคัญก็คือเราเนี่ยซึ่งเป็น
00:23:36 → 00:23:41 คนนำเป็นเป็นจุดเป็นกลุ่มแรกๆที่จะจะ
00:23:41 → 00:23:44 เริ่มต้นเนี่ยค่ะแต่ถ้าเกิดว่าลีลาหรือ
00:23:44 → 00:23:48 วิธีในการนำเสนอหรือว่าอรูปแบบหรือตัว
00:23:48 → 00:23:50 อย่างของชีวิตเรายังเป็นแบบอือยังเป็นแบบ
00:23:50 → 00:23:54 น้องคนนั้นน่ะคืนยูนทั้งบนแล้วอ่ะอือแต่
00:23:54 → 00:23:57 กว่าจะกระโดดลงมาได้นี่ 20 นาทีอ่ะไอ้ๆ
00:23:57 → 00:24:01 ตอนที่ที่ลงมาเนี่ยมีหลายวิธีนะพี่วีอาจ
00:24:01 → 00:24:04 จะถูกถีบลงก็ได้ไม่ได้ตัดสินใจเองก็ได้นะ
00:24:04 → 00:24:08 ใช่ๆ่เพราะว่าพี่ที่เคคุมนเไม่ไหวแล้วไง
00:24:08 → 00:24:12 เอนั่นแหละนั่นแหละเพราะฉะนั้นเนี่ยมัน
00:24:12 → 00:24:15 มันชัดเจนมากว่าถ้าเกิดว่าเรายังไม่ถึง
00:24:15 → 00:24:18 สภาวะของอาวะต่าเป็นตายเนี่ยเราก็จะยัง
00:24:18 → 00:24:20 กล้าๆกลัวๆแล้วสิ่งที่เราทำมันก็จะยังไม่
00:24:20 → 00:24:23 ค่อยมีพลังออืออือแล้วเมื่อไหร่ก็จามที่
00:24:23 → 00:24:26 เรามาถึงสภาวะนั้นเนี่ยโอ้โหเราจะมีพลัง
00:24:26 → 00:24:29 งานสูงมากแล้ววันเนี้ยต้องต้องขอบคุณพี่
00:24:29 → 00:24:32 อ้อยนะครับที่มาเล่าเรื่องแล้วทำให้เรา
00:24:32 → 00:24:36 รู้เลยว่าอ๋อสภาวะนั้นมีประโยชน์จริงแต่
00:24:36 → 00:24:39 เราจะเข้าถึงสภาวะนั้นต่อเมื่อเป้าหมาย
00:24:39 → 00:24:44 เราชัดเจนค่ะแล้วเราก็มีความหวังเสมอแล้ว
00:24:44 → 00:24:47 เราก็มีความเชื่อมั่นในตัวเองค่ะเป้าหมาย
00:24:47 → 00:24:51 เนี่ยมันต้องทรงพลังนะพี่วีคือพูดถึงเป้า
00:24:51 → 00:24:54 หมายเป้าหมายเห็นคนแบบตั้งเป้าหมายอ่ะทุก
00:24:54 → 00:24:58 ปีเลยตั้งเป้าหมายชีวิตว่านี่นู่นอะไร
00:24:58 → 00:25:00 อย่างเงี้ยแต่มันเป็นเหมือนเป้าหมายตาม
00:25:00 → 00:25:03 แห่มันไม่ทรงพลังใช่มันไม่ใช่ของฉันใช่
00:25:03 → 00:25:08 ของพี่อ้อยแค่เห็นดวงตา 6 ดวงอ่ะเออโอ้โห
00:25:09 → 00:25:12 อันนั้นนี่พลังมาเลยอ่ะชัดเลยใช่มั้ยค่ะ
00:25:12 → 00:25:14 ใช่เลยประเด็นนี้ก็สำคัญเหมือนกันแล้วผม
00:25:14 → 00:25:17 จะพูดย่อๆเสมอเวลาที่ผมพูดถึงในหลักสูตร
00:25:17 → 00:25:19 ต่างๆในเรื่องการพัฒนาคนบอกเป้าหมายเป็น
00:25:19 → 00:25:23 เรื่องสำคัญแต่ต้องมีข้อแม้นะเป้าหมาย
00:25:23 → 00:25:25 นั้นต้องเป็นเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่แล้วต้อง
00:25:25 → 00:25:28 แท้จริงคำว่ายิ่งใหญ่ไม่ใช่
00:25:28 → 00:25:31 มีหมื่นล้านนะไม่ใช่ใช่ไม่ใช่ในเรื่องของ
00:25:31 → 00:25:36 ราสับเออในแง่ของคุณค่าที่แท้จริงอ่ะอ่า
00:25:36 → 00:25:39 อย่างเงี้ยค่ะถ้าเจออันนั้นเมื่อไหร่กุ๊บ
00:25:39 → 00:25:44 อื้อหือเอาาวะตายเป็นตายเลยนะฮะค่ะฉะนั้น
00:25:44 → 00:25:46 สันกรรมความสุขวันนี้ครับคุณผู้ฟังเวลา
00:25:46 → 00:25:48 หมดแล้วนะครับผมและพี่อ้อยต้องลาไปก่อนนะ
00:25:48 → 00:25:52 ครับสวัสดีครับสวัสดี
00:25:52 → 00:25:55 ค่ะติดตามรายการทางเว็บไซต์และ
00:25:55 → 00:25:59 แอปพลิเคชันของไย pdas podcast spotify
00:25:59 → 00:26:01 soundcloud Google podcast Apple
00:26:01 → 00:26:05 podcast และ YouTube Channel Thai PBS
00:26:05 → 00:26:08 podcast tha PBS podcast View the
00:26:08 → 00:26:11 world via The Voice
00:26:11 → 00:26:16 [เพลง]