00:00:00 → 00:00:03 This Is Thai PBS podcast View the
00:00:03 → 00:00:04 world vi The
00:00:05 → 00:00:08 Voice สวัสดีครับผมวีรพงษ์ทวีศักดิ์
00:00:08 → 00:00:12 ดิฉันสุธิราพรปรีเปรมและนี่คือศัลยกรรม
00:00:12 → 00:00:15 ความสุขรายการที่ฟังแล้วทำให้คุณมีความ
00:00:15 → 00:00:21 สุขมากขึ้นมีความทุกข์น้อยลงพี่วีคะครับ
00:00:21 → 00:00:25 ผมเดี๋ยวถามคุณผู้ฟังด้วยเลยเออค่ะว่าถ้า
00:00:25 → 00:00:30 มีอะไรที่มันเป็นของหายากอ่ะอืแล้วเป็น
00:00:30 → 00:00:34 ที่อยากได้อ่ะพี่วีคิดว่าพี่วีมีสิทธิ์
00:00:34 → 00:00:37 ที่จะอยากได้มันด้วยมั้ยน่าจะมีสิทธิ์นะ
00:00:37 → 00:00:40 น่าจะมีสิทธิ์แล้วถ้ามันแพงยังอยากได้
00:00:40 → 00:00:43 อยู่มั้ยก็ต้องดูว่ามันคืออะไรเออมันมี
00:00:43 → 00:00:46 ไม่กี่ชิ้นเองในโลกใบเนี้ยใช่มั้อยากได้ย
00:00:46 → 00:00:51 คะถ้าถามเบื้องต้นเลยก็ต้องอยากได้นะเออ
00:00:51 → 00:00:56 ถ้ามันเป็นของที่เรียกว่า Limited
00:00:56 → 00:00:58 [เพลง]
00:00:58 → 00:01:03 Edition โอ้โหนี่ limited edition นี่
00:01:03 → 00:01:06 ต้องดูนะค่ะว่ามัน
00:01:06 → 00:01:10 คือสิ่งของที่เราถ้าเกิดใครมีความหลงใหล
00:01:10 → 00:01:15 อ่ะแล้วได้ยินคำว่าไ้คำนี้เลยคำนี้เลยนี่
00:01:15 → 00:01:18 นะโอ้พุ่งเข้าไปหาทันทีเลยพุ่งเลยค่ะเออ
00:01:18 → 00:01:23 ใช่ยอมหมดเลยค่ะเออแพงเท่าไหร่หายากไปไกล
00:01:23 → 00:01:28 อ่าขอให้ฉันได้มาใช่ๆอืเพราะฉะนั้นเนี่ย
00:01:28 → 00:01:30 ไอ้ไอคำว่า Limited Edition เนี่ยมัน
00:01:30 → 00:01:33 เป็นคำน่าสนใจนะพี่อ้อยน่าสนใจแล้วเมื่อ
00:01:33 → 00:01:34 กี้นี่พี่อ้อยเริ่มมาบอกว่ามันเป็นของที่
00:01:34 → 00:01:38 แบบแน่นอน limited edition คือว่ามันมัน
00:01:38 → 00:01:42 มีจำกัดอืแล้วมันหายากใช่แล้วส่วนใหญ่มัน
00:01:42 → 00:01:47 ทำให้มันราคาแพงใช่อือันนี้ปกติเลยนะใช่
00:01:47 → 00:01:51 แต่อันนั้นมันคือวัตถุพี่วีเออใช่เออราย
00:01:51 → 00:01:54 การของเราอ่ะเราจะไม่ธรรมดาไม่เน้นวัตถุ
00:01:54 → 00:02:00 ใช่มั้เราจะไม่เน้นวัตถุเออเพราะว่าิิ
00:02:00 → 00:02:04 Edition ที่จะชวนคุยอ่ะไม่ใช่วัตถุออ
00:02:04 → 00:02:07 แล้วมันเป็นอะไรอ่ะครับชีวิตเรานี่แหละ
00:02:07 → 00:02:12 ค่ะโอ้โหคุณผู้ฟังครับต้องบอกว่าเอออัน
00:02:12 → 00:02:16 นี้น่าสนใจเพราะว่าพอพูดอย่างนี้ปึ๊บพอ
00:02:16 → 00:02:18 พี่ยพูดอย่างงี้ปุ๊บมันทำให้ผมเกิดความ
00:02:18 → 00:02:22 รู้สึกว่าออมันน่าสนใจมากเลยเพราะถ้าเรา
00:02:22 → 00:02:25 พูดถึงของนะที่เป็น limited edition นะ
00:02:25 → 00:02:29 ค่ะมันมีแต่คนอยากได้อ่ะใช่อืไม่ว่ามันจะ
00:02:29 → 00:02:33 คืออะไรนะขอให้มันสมมุติว่าคนชอบดนตรีนะ
00:02:33 → 00:02:35 ใช่ชอบกีตาร์อย่างเงี้ยถ้าเป็นกีตาร์
00:02:35 → 00:02:37 ยี่ห้อนี้ถ้าเป็น limited ปุ๊บ
00:02:37 → 00:02:41 โอ้โหนาฬิกาถ้ามีคำว่า limited edition
00:02:41 → 00:02:45 นี่ทุกคนใช่แพงหูฉี่เท่าไหร่ฉันต้องเอา
00:02:45 → 00:02:49 เก็บมาให้ได้แต่พอมาเป็นแบบชีวิตช limited
00:02:49 → 00:02:53 edition เนี่ยมันแวบแรกเลยนะพี่อ้อยเออ
00:02:53 → 00:02:59 แล้วเรายังคงอยากได้มยอ่ะใช่คนลืมค่ะเออ
00:02:59 → 00:03:03 คนลืมว่าชีวิตของแต่ละคนน่ะเป็น limited
00:03:03 → 00:03:08 edition อืถามว่าคุณเหมือนใครอ่ะอือคุณ
00:03:08 → 00:03:12 เกิดมาเหมือนใครแม้แต่แฝดก็ไม่เหมือนไม่
00:03:12 → 00:03:15 เหมือนใช่อ่าเพราะฉะนั้นน่ะความเป็นตัว
00:03:15 → 00:03:18 เราแต่ละคนเนี่ยมันมีความเป็น limited
00:03:18 → 00:03:22 edition อืๆอ่าแต่ว่าเมื่อเราเกิดมาแล้ว
00:03:22 → 00:03:25 แตกต่างกันไปไปแต่ละคนแล้วเนี่ยการดำเนิน
00:03:26 → 00:03:29 ชีวิตอ่ะเพราะคุณลืมอันเนี้ยคุณเลยพาตัว
00:03:29 → 00:03:34 เองไปให้เหมือนๆคนอื่นอืเออจะไปเลียนแบบ
00:03:34 → 00:03:37 เค้าไปตามกระแสไปใช่ค่ะเอาไปเปรียบเทียบ
00:03:37 → 00:03:41 ใช่ค่ะอืนั่นแหละก็เลยลืมไปว่าอันนี้น่า
00:03:41 → 00:03:43 สนใจนะพี่อ้อยมันก็เลยลืมไปว่าในความเป็น
00:03:43 → 00:03:47 จริงแล้วเนี่ยคนทุกวันนี้เนี่ยถ้าพูดถึง
00:03:47 → 00:03:51 วัตถุกับชอบอะไรที่มันมีความพิเศษแตกต่าง
00:03:51 → 00:03:57 ไม่เหมือนกันใช่แต่พะพถึงชีวิตอ้าวทำไม
00:03:57 → 00:04:01 หลงไปตามกระแสกอปี้กันสมมติว่าสมัยเด็ก
00:04:01 → 00:04:03 สมัยนี้นะเวลาที่ผมไปบรรยายไใน
00:04:03 → 00:04:06 มหาวิทยาลัยนะพี่อ้อยหรือมัธยมโรงเรียน
00:04:06 → 00:04:10 มัธยมเยก็ถามเด็กว่าสมัยนี้เค้าจะเลือก
00:04:10 → 00:04:13 เรียนคณะอะไรเนี่ยก็เลือกตามไหนเลือกตาม
00:04:13 → 00:04:17 กระแสนิยมใช่แห่ๆตามๆกันไปอย่างเงี้ยใช่
00:04:17 → 00:04:21 เออใช่แล้วจะมีไม่กี่คนแทบจะไม่มีหรือมี
00:04:21 → 00:04:24 น้อยมากที่จะแบบชัดเจน limited edition
00:04:24 → 00:04:28 ก็คืออหฉันไม่สนใจหรอกกระแสแต่ฉันอันนี้
00:04:28 → 00:04:30 ฉันเกิดมาเพื่อสิ่งนี้
00:04:30 → 00:04:34 ใช่น้อยมากอาจจะเป็นด้วยเ่อบริบทสังคมไทย
00:04:34 → 00:04:38 ไม่เคยปูเรื่องนี้ให้เด็กๆอืมันก็เลยจะมี
00:04:38 → 00:04:42 เด็กที่แบบเคชัดเจนในตัวเองอ่ะแล้วก็มุ่ง
00:04:42 → 00:04:47 มั่นกับวิถีที่เค้าที่เาชอบเรักเนี่ยอือๆ
00:04:47 → 00:04:51 น้อยมากเลยเออส่วนใหญ่ก็อ้าเหรอเพื่อน
00:04:51 → 00:04:54 เลือกอันนี้ฉันเลือกอันนี้เออๆพี่อ้อยไป
00:04:54 → 00:04:56 เจอสถานการณ์อะไรบางอย่างที่ทำให้พี่อ้อย
00:04:56 → 00:05:00 นึกถึง limited edition มั้ยค่ะคือมี
00:05:00 → 00:05:04 เรื่องมีเรื่องจริงเล็กๆของของชาวบ้าน
00:05:04 → 00:05:07 ธรรมดานี่แหละอือๆก็เป็นเด็กผู้ชายที่เขา
00:05:08 → 00:05:12 พ่อเอ่อครอบครัวเขมีปัญหาฮะคือคุณพ่อเป็น
00:05:12 → 00:05:15 เจ้าของโรงงานรองเท้าคุณแม่ก็ช่วยธุรกิจ
00:05:15 → 00:05:19 พ่อมีลูกชาย 2 คนอ่าเด็กคนเนี้ยก็เป็นลูก
00:05:19 → 00:05:22 คนเล็กอืออ่าสิ่งที่เกิดขึ้นก็คือวันนึง
00:05:22 → 00:05:27 แม่เกิดหัวใจวายตายอืพ่อก็โอ้โหแบบเริ่ม
00:05:27 → 00:05:31 รู้สึกแบบแย่ไม่มีพลังใจล่ะในการสู้ต่อ
00:05:31 → 00:05:36 ปรากฏมาเจอโควิดอีกโรงงานต้องล้มละลายอื
00:05:36 → 00:05:41 พ่อกลายเป็นคนติดเหล้าคือไม่ทำการงานใดๆ
00:05:41 → 00:05:45 ทั้งสิ้นละอเอาเหล้าเข้ามาปลอบใจตัวเอง
00:05:45 → 00:05:48 อือเหมือนไม่อยากเผชิญความจริงอ่ะอือๆนะ
00:05:48 → 00:05:50 คะแล้วก็กินเหล้ากินเหล้าครอบครัวเนี้ยมี
00:05:50 → 00:05:55 พี่สาวของพ่อเป็นป้าอือก็พ่อก็ไปขอเงิน
00:05:55 → 00:05:57 ป้าบอกว่าจะเอา
00:05:57 → 00:06:01 มาเลี้ยงลกลูกก็คือให้ซื้อข้าวซื้อปลาให้
00:06:01 → 00:06:04 ลูกคนเล็กกินลูกคนโตเนี่ยหนีไปแล้วเพราะ
00:06:04 → 00:06:08 ทนสภาพครอบครัวไม่ได้แต่ลูกคนเล็กไม่หนีอ
00:06:08 → 00:06:11 แล้วก็อยู่ดูแลพ่อปรากฏว่าป้าป้าก็มีราย
00:06:11 → 00:06:15 ได้เล็กๆน้อยๆเย็บผ้าส่งเงินนมาพ่อไปกิน
00:06:16 → 00:06:19 เหล้าหมดเลยอคือลูกออดข้าวอือแล้วก็ในราย
00:06:20 → 00:06:23 การเเขาคก็ถามว่าเอ่อเด็กไปออกรายการนึง
00:06:23 → 00:06:27 เขาก็ถามว่าแล้วเอ่อคิดยังไงกับพ่ออือเออ
00:06:27 → 00:06:33 เขาบอกว่ารักพ่ออืแล้วสงสารพ่ออและก็พ่อ
00:06:34 → 00:06:37 ให้ไปซื้อเหล้าก็ไปซื้อมาให้ทำไมถึงทำ
00:06:37 → 00:06:40 อย่างงั้นล่ะบอกว่าเพราะว่าไม่อยากเป็น
00:06:40 → 00:06:41 ลูกอกตัญญู
00:06:41 → 00:06:45 อือภาพ 2 ภาพระหว่างพ่อกับลูกเนี่ยอือพี่
00:06:45 → 00:06:49 อ้อยเห็นความ limited edition อือของ
00:06:49 → 00:06:54 ชีวิตคน 2 คนอืพ่อเนี่ยไม่ได้ดำเนินมาดี
00:06:54 → 00:06:57 ละแต่พอมาเจออุปสรรคนิดเดียวเนี่ยออือมัน
00:06:57 → 00:07:02 ถล่มทลายลงไปเลยอืคุณล้างความเป็นลิมิเตด
00:07:02 → 00:07:06 ราคาแพงของคุณทิ้งไปเลยออือแต่ลูกเนี่ย
00:07:06 → 00:07:10 ไม่มีลิมิ Edition ที่แบบเป็นโอ้โหแบรนด์
00:07:10 → 00:07:14 แพงแบรนด์หรูแต่เขากำลังสร้างชีวิตเขาสู่
00:07:14 → 00:07:17 วิถีตรงนั้นเพราะเากตัญญูแล้วเขาก็กลาย
00:07:17 → 00:07:21 เป็นเด็กที่ดูแลพ่อและดูแลป้าอืแล้วเขาก็
00:07:21 → 00:07:26 บอกว่าเอยากเรียนสูงๆเพื่อจะได้มีเงินมา
00:07:26 → 00:07:30 ดูแลทั้ง 2 บุพการีทั้ง 2 นี้อืโอหเส้น
00:07:30 → 00:07:34 ทางของลูกเนี่ยเราเห็นแล้วเอุปสรรคโขวาก
00:07:34 → 00:07:37 น้ำเต็มเลยอือๆแต่ลูกไม่ย่อท้อเลยในการ
00:07:37 → 00:07:41 ที่จะทำชีวิตตัวเองให้ดีความตั้งใจดีของ
00:07:41 → 00:07:44 เขาอ่ะเาเลยได้มาออกรายการนี้ที่ที่ช่วย
00:07:44 → 00:07:48 เหลือครอบครัวเขาอืเนี่ยอันนี้อันนี้ที่
00:07:48 → 00:07:50 พี่อ้อยพูดน่าสนใจมาก 2 ประเด็นนะประเด็น
00:07:50 → 00:07:53 ที่ 1 ก็คือว่าชีวิตเราแต่ละคนเนี่ยเป็น
00:07:53 → 00:07:56 ลิมิ Edition เนี่ยค่ะอันเนี้ยประการแรก
00:07:56 → 00:07:58 เลยเนี่ยเป็นประการที่เป็นเรื่องที่คน
00:07:58 → 00:08:01 ทั่วไปเนี่ยไม่ค่อยคำนึงถึงเลยใช่แล้วไม่
00:08:01 → 00:08:05 นึกถึงเลยใช่มองข้ามไปเลยนะแล้วเรื่องที่
00:08:05 → 00:08:08 2 ที่แม่พูดถึงก็คือว่าพอชีวิตเรามัน
00:08:08 → 00:08:11 เป็น limited edition ปุ๊บมันมันเป็นแบบ
00:08:11 → 00:08:15 ของเราไม่เหมือนใครปุ๊บเนี่ยค่ะแล้วพอเรา
00:08:15 → 00:08:17 เป็นอย่างนั้นปุ๊บเนี่ยชีวิตเราเนี่ยมัน
00:08:17 → 00:08:20 จะดีขึ้นหรือมันแย่ลงเนี่ยมันก็ขึ้นอยู่
00:08:20 → 00:08:23 กับวิธีคิดที่เราใช้เผชิญกับไอ้ชีวิตที่
00:08:23 → 00:08:26 มันมี limited edition นี่แหละก็คือไม่
00:08:26 → 00:08:29 เหมือนใครนี่แหละใช่ใช่มันมี 2 เรื่องนะ
00:08:29 → 00:08:31 ใช่ค่ะงั้นผมขออนุญาตกลับไปที่เรื่องที่ 1
00:08:31 → 00:08:34 ก่อนนะเรื่อง limited edition เนี่ยมัน
00:08:34 → 00:08:38 ทำให้ผมนึกถึงผมเคยไปบรรยายที่นึงนะพี่
00:08:38 → 00:08:40 ห้อยแล้วก็ต้องการที่จะ
00:08:40 → 00:08:45 ให้เด็กในยุคนี้เนี่ยเห็นคุณค่าของตัวเอง
00:08:45 → 00:08:48 ค่ะแล้ววิธีที่จะทำให้เราเห็นคุณค่าให้
00:08:48 → 00:08:51 เขาคเห็นคุณค่าของตัวเองก็คือว่าให้เขาค
00:08:51 → 00:08:55 ได้คนสมัยนี้พอมีชีวิตส่วนใหญ่เนี่ยไม่
00:08:55 → 00:08:57 ค่อยมีเวลานั่งอยู่กับตัวเองแล้วก็คิด
00:08:57 → 00:09:02 พิจารณาชีวิตว่าชีวิตเรามีจุดอ่อนอะไรมี
00:09:02 → 00:09:06 จุดแข็งอะไรมีต้นทุนอะไรอะไรเงี้ยเราไม่
00:09:06 → 00:09:09 ค่อยคิดน่ะแล้วก็ปล่อยชีวิตไหลไปตามกระแส
00:09:09 → 00:09:12 เนี่ยอือวิธีที่ผมใช้ในการให้เขาคกระตุก
00:09:12 → 00:09:17 ให้เค้าอรู้ว่าเฮ้ยชีวิตเราเนี่ยมันเป็น
00:09:17 → 00:09:20 limited edition นะค่ะไม่เหมือนใครนะ
00:09:20 → 00:09:24 ค่ะใช้วิธีอะไรคะผมใช้วิธีก็คือผมไปซื้อ
00:09:24 → 00:09:28 ไม้มันเป็นคล้ายๆไม้ไอติมอ่ะพี่อ้อยอเป็น
00:09:28 → 00:09:33 ไม้ไอติมอืแต่ว่ามันสีสีมันเป็นสีสีไม่
00:09:33 → 00:09:36 ใช่แบบแบบสีๆนะมันจะเป็นสีคล้ายๆเหมือน
00:09:36 → 00:09:39 เหลืองๆขาวๆใช่มั้ยอ๋อสีไม้นั่นแหสีไม้ฉำ
00:09:39 → 00:09:42 ฉาคล้ายๆอย่างงั้นนะค่ะมันแต่ว่ามันไม่
00:09:42 → 00:09:44 มันที่บอกว่ามันคล้ายไม้ไอติมเนี่ยเพราะ
00:09:44 → 00:09:46 ว่ามันจะใหญ่กว่าไม้ไอติมอือเนี่ยพี่อ้อย
00:09:46 → 00:09:49 เคยเห็นีสมัยก่อนเท่าแต่ผมเคยเห็นคนเอามา
00:09:49 → 00:09:53 ใช้นะอือผมเคยเห็นหมออ่ะใช้อเอาไว้กดลิ้น
00:09:53 → 00:09:56 กดลิ้นนะค่ะอันใหญ่ๆอย่างงั้นน่ะนะแต่ที่
00:09:56 → 00:09:58 หมอใช้ไม่รู้กับแบบที่เคขายตามร้าน
00:09:59 → 00:10:00 เครื่องเขียนเหมือนกันหรือเปล่าก็ไม่รู้
00:10:00 → 00:10:03 นะน่าจะไม่เหมือนไม่เหมือนแต่ว่ารูปทง
00:10:03 → 00:10:06 ต้องเป็นทางการแพทย์เออรูปทรงคล้ายๆกันผม
00:10:06 → 00:10:09 ก็ไปซื้อไอ้ไม้เนี่ยมาพี่อ้อยค่ะเอ่อผู้
00:10:09 → 00:10:12 เข้าร่วมประมาณ 100 กว่าคนผมก็ซื้อผมก็
00:10:12 → 00:10:16 ซื้อแบบเป็นรเลย 150 อัน 200 อันเลยค่ะ
00:10:16 → 00:10:20 แล้วผมก็เอามาใส่กล่องออใส่กล่องเสร็จ
00:10:20 → 00:10:23 ปึ๊บผมก็บอกกับผู้เข้าร่วมกิจกรรมว่าให้
00:10:23 → 00:10:27 ทุกคนเนี่ยเดินมาหยิบไม้ที่เหมือนไม้
00:10:27 → 00:10:31 ไอติมเนี่ยออคนละ 1 ออันค่ะแต่ว่าไม่ได้
00:10:31 → 00:10:35 หยิบมั่วนะค่ะผมบอกว่าก่อนที่จะมาหยิบอ่ะ
00:10:35 → 00:10:39 ให้คุณลองมาสังเกตแล้วก็พิจารณาดูก่อนนะ
00:10:39 → 00:10:40 ว่า
00:10:40 → 00:10:44 ออันไหนเนี่ยมันเป็นอันที่แบบว่าบ่งบอก
00:10:44 → 00:10:48 ถึงความเป็นตัวตนของเราอ่ะอือฮึที่เรารู้
00:10:48 → 00:10:50 สึกว่ามันใช่มันชัดเจนที่สุดเลยจริงๆมัน
00:10:50 → 00:10:54 เหมือนๆกันไม่ใช่เหรอพี่วีอ้านี่ไงพอผม
00:10:54 → 00:10:56 บอกอย่างงี้นะพี่ห้อยผมก็ให้ทุกคนมาหยิบ
00:10:56 → 00:10:59 แล้วผมก็สังเกตวิธีการหยิบนะพี่อ้อยคค
00:10:59 → 00:11:02 เค้าก็เลือกกันใหญ่เลยหืเค้ามาถึงเค้าก็
00:11:02 → 00:11:06 หยิบแล้วเก็ไม่มองด้วยอ้าเหรอคะเออออไม่
00:11:06 → 00:11:09 ไม่มีใครเลือกเลยอ๋อเพราะอะไรรู้มั้ย
00:11:09 → 00:11:12 เพราะว่าเค้ามี mindset เ้ามีวิธีคิดว่า
00:11:12 → 00:11:14 มันเหมือนกันแบบที่พี่อ้อยพูดคำเมื่อกี้
00:11:14 → 00:11:17 เลยอืพี่ออยบอกว่ามันก็เหมือนๆกันทุกอัน
00:11:17 → 00:11:22 รึเปล่าออค่ะใช่ป่ะอือแล้วแล้วพอสังเกต
00:11:22 → 00:11:25 ปึ๊บลีลาเนี่ยพี่อ้อยวิธีหยิบเราจะรู้เลย
00:11:25 → 00:11:28 ว่าเค้าคิดแบบนี้ในหัวเอประมาณเค้าคงคิด
00:11:28 → 00:11:30 ในใจว่า
00:11:30 → 00:11:33 เฮ้ยอาจารย์บ้าึเปล่าวะมันก็มันเหมือกัน
00:11:33 → 00:11:35 ทุกอันเปล่าวะอะไรอย่างเงี้นะแล้วเคก็
00:11:35 → 00:11:38 หยิบแบบมั่วๆเลยอ่ะหยิบมั่วๆเลยหยิบมัๆ
00:11:38 → 00:11:43 เสร็จปึ๊บผมก็หยิบครบทุกคนปึ๊บผมก็บอกให้
00:11:43 → 00:11:48 ทุกคนนะอเอาไม้ไอติมเนี่ยนะเขียนชื่อตัว
00:11:48 → 00:11:52 เองเข้าไปด้านนึงออเอแล้วแบ่งเป็นกลุ่ม
00:11:52 → 00:11:55 กลุ่มลแค่ 10 คนออให้ทุกคนเขียนชื่อไม้
00:11:55 → 00:11:58 ไอติมไปที่ด้านนึงนะแล้วก็คว่ำลงกับพื้นอ
00:11:58 → 00:12:02 อออือคว่ำลงกับพื้นแล้วก็ให้หัวหน้ากลุ่ม
00:12:02 → 00:12:05 น่ะรวบรวมไม้ไอติมทุกคนมาออยู่ที่หัวหน้า
00:12:05 → 00:12:08 กลุ่มอือนะอแล้วก็ตอนนี้ชื่อมันอยู่ข้าง
00:12:08 → 00:12:11 ล่างคว่ำลงใช่มั้ยอหลังจากนั้นให้หัวหน้า
00:12:11 → 00:12:13 กลุ่มอ่ะเอาไม้ไอติมทั้ง 10 อันเนี่ยสลับ
00:12:13 → 00:12:16 สลับสลับเสร็จปุ๊บนะอให้เรียงกลับไปบน
00:12:16 → 00:12:19 โต๊ะเหมือนเดิมออเรียงกลับไปบนโต๊ะเหมือน
00:12:19 → 00:12:23 เดิมปึ๊บอแล้วบอกทุกคนว่าให้เลือกอันที่
00:12:23 → 00:12:26 เป็นของตัวเองมาให้ได้อทุกคนมองหน้าเหวอ
00:12:26 → 00:12:29 เลยบอกจะไปเลือกได้ไงอเออ
00:12:29 → 00:12:32 แล้วเพราะอะไรเพราะว่ามันก็เหมือนกันทุก
00:12:32 → 00:12:36 อันน่ะออใช่่ะค่ะไม่มีใครเลือกได้เลยพี่
00:12:36 → 00:12:41 ห้อยอืผมบอกผมจะให้โอกาสอีกครั้งนึงอือ
00:12:41 → 00:12:43 หงายออกมาแล้วเอาอันที่มีชื่อของเรากลับ
00:12:44 → 00:12:46 ไปนะอือกลับไปเสร็จปุ๊บหลังจาก
00:12:46 → 00:12:52 นั้นให้เราสังเกตดูด้านที่ไม่มีเชื่อออ
00:12:52 → 00:12:55 สังเกตรอยแตกอลายไม้สังเกตทุกอย่างอย่าง
00:12:55 → 00:13:01 ละเอียดเลยนะออให้เวลา 1 นาทีอืสังเกต
00:13:01 → 00:13:04 อย่างดีเลยนะปึ๊บสังเกตปึบหลังจากนั้นให้
00:13:04 → 00:13:07 เอาไม้ไอติมเนี่ยพี่อ้อยคืนไปที่หัวหน้า
00:13:07 → 00:13:10 กลุ่มเหมือนเดิมค่ะหัวหน้ากลุ่มทำหน้าที่
00:13:10 → 00:13:12 สลับเหมือนเดิมอือแล้วก็กลับไปเรียงบน
00:13:12 → 00:13:16 โต๊ะเหมือนเดิมอืรอบนี้ให้เลือกเอาของตัว
00:13:17 → 00:13:18 เองกลับไปให้ได้
00:13:18 → 00:13:22 อหลังจากที่ให้เวลา 1 นาทีในการสังเกต
00:13:22 → 00:13:28 แล้วก็จดจำรอยไม้ลายไม้รอยแตกรอยทุกอย่าง
00:13:28 → 00:13:31 เลยนี่นะอือฮึอย่างละเอียดแล้วเนี่ยรอบ
00:13:31 → 00:13:34 ที่ 2 เนี่ยพี่อ้อยเชื่อมว่าทุกคนเลือก
00:13:34 → 00:13:37 ของตัวเองกลับไปได้หมดเลยหยิบถูกหยิบถูก
00:13:37 → 00:13:39 หมดเลยอืออันนี้เป็นข้อพิสูจน์ว่าอะไรรู้
00:13:39 → 00:13:42 มั้ยพี่อ้อยข้อพิสูจน์ข้อที่ 1 นะก็คือ
00:13:42 → 00:13:47 ไม้ไม้ไอติมแบบเนี้ยในโลกเยมีกี่อันไม่
00:13:47 → 00:13:50 รู้เลยออแต่ว่าไม่มีอันไหนเหมือนอันไหน
00:13:50 → 00:13:54 ออไอ้ที่เราคิดตั้งแต่แรกว่ามันก็เหมือน
00:13:54 → 00:14:00 กันเปมันเป็นไซตของความเหมารวมอ่าค่ะแล้ว
00:14:00 → 00:14:03 ผมก็บอกว่าทุกคนเห็นมยว่าในความเป็นจริง
00:14:03 → 00:14:06 แล้วในโลกใบเนี้ยไม้ไอติมเนี่ยไม่มีอัน
00:14:06 → 00:14:09 ไหนเหมือนอันไหนออทุกอันเป็น limited
00:14:10 → 00:14:11 edition
00:14:11 → 00:14:16 ออทุกอันเนี่ยมีความพิเศษของตัวเองอือ
00:14:16 → 00:14:19 ทั้งลายไม้ที่สวยหรือแม้กระทั่งรอยตำหนิ
00:14:19 → 00:14:22 อือรอยแตกไม่มีอันไหนเหมือนอันไหนแล้วผม
00:14:22 → 00:14:26 ก็บอกเขว่าชีวิตเราก็เป็นแบบนี้เลยออ
00:14:26 → 00:14:29 ชีวิตเราทุกคนน่ะเป็น Limited Edition
00:14:29 → 00:14:34 ออมีความมีความพิเศษเป็นของตัวเองมีใช่มี
00:14:34 → 00:14:37 ต้นทุนมีความยากลำบากมีจุดบกพร่องมีจุด
00:14:37 → 00:14:41 แข็งอะไรอย่างเงี้ยใช่แต่ประเด็นของเรา
00:14:41 → 00:14:43 คืออะไรรู้ป่ะค่ะก่อนหน้านี้เรามีชีวิต
00:14:43 → 00:14:46 แบบเพลินๆแล้วเราไม่เคยนึกถึงเรื่องพวก
00:14:46 → 00:14:51 นี้ใช่ทำให้เราไม่รู้พอเราไม่รู้ปุ๊บเรา
00:14:51 → 00:14:55 ก็ไม่เห็นคุณค่าของตัวเองอ่าค่ะเพรางั้น
00:14:56 → 00:14:58 วันนั้นน่ะเป็นกระบวนการในการให้ทุกคนค้น
00:14:58 → 00:15:01 หา limited edition ของตัวเองสุดยอด
00:15:01 → 00:15:04 กระบวนการมากเลยค่ะทั้งทั้ง 2 แง่ด้วยนะ
00:15:04 → 00:15:07 พี่อ้อยทั้งในแง่ที่เป็นข้อดีทั้งในแง่
00:15:07 → 00:15:10 ที่เป็นข้อเสียทั้งในแง่ที่เป็นจุดอ่อน
00:15:10 → 00:15:12 และเป็นในแง่ที่เป็นจุดแข็ง
00:15:12 → 00:15:17 ออเพราะถ้าเรารู้ว่าเรามีต้นทุนอะไรหรือ
00:15:17 → 00:15:20 เรามีข้อดีอะไรเรามีความสามารถอะไรอันนี้
00:15:20 → 00:15:23 จะเป็นต้นทุนที่ทำให้เราเดินต่อไปอย่าง
00:15:23 → 00:15:27 อย่างสง่างามค่ะแต่ในแง่ที่เป็นข้อเสียใน
00:15:27 → 00:15:30 แง่ที่เป็นข้อตำหนิข้อเสียสิ่งที่เราเป็น
00:15:30 → 00:15:33 ข้อด้อยข้อออืออะไรของเราเนี่ยข้อจำกัด
00:15:33 → 00:15:37 ของเราเนี่ยคค่ะถ้าเรารู้ตัวอือเราก็จะ
00:15:37 → 00:15:40 ได้ระวังระวังตัวแล้วก็เริ่มพัฒนาตัวเอง
00:15:40 → 00:15:44 ในจุดเหลอคค่ะทั้งบวกและลบเราต้องรู้หมด
00:15:44 → 00:15:45 เลยนะ
00:15:45 → 00:15:48 อ่าอันเนี้ยคือ limited edition ในแบบ
00:15:48 → 00:15:53 ของผมใช่ๆสุดยอดโอหทองแท้มากเลยแล้วแล้ว
00:15:53 → 00:15:55 พี่อ้อยรู้มั้ยว่าคำว่า limited edition
00:15:55 → 00:15:57 เนี่ยพอพี่อ้อยพูดถึงอีกอย่างที่ผมนึกถึง
00:15:57 → 00:15:59 เลยก็คือว่าค่ะ
00:15:59 → 00:16:02 ความน่าสนใจมันอยู่ตรงนี้ว่าค่ะถ้าเรามี
00:16:02 → 00:16:06 นาฬิกาอยู่ยี่ห้อนึงอืแล้วมีอยู่ 100
00:16:06 → 00:16:09 เรือนค่ะเรือนที่แพงที่สุดคือเรือนที่
00:16:09 → 00:16:14 เป็น limited edition ใช่ๆใช่ป่ะใช่เพรา
00:16:14 → 00:16:18 งั้นเราสร้างได้ใช่เราสร้างได้ค่ะอีก
00:16:19 → 00:16:21 ประการนึงที่พอพูดพี่อ้อยพูดถึง limited
00:16:21 → 00:16:24 tion ผมนึกถึงอีกอย่างนึงก็คือว่าหลาย
00:16:24 → 00:16:26 ครั้งเนี่ยพี่อ้อยสิ่งที่ทำให้อะไรบาง
00:16:26 → 00:16:29 อย่างกลายเป็น limited edition เนี่ยคือ
00:16:29 → 00:16:35 ความยากความพลาดความพลาดความผิดพลาดอ้า
00:16:36 → 00:16:39 ที่แล้วมันเป็นไปได้นะหลายคนบอกว่าเ้าผิด
00:16:39 → 00:16:42 เป็นครูไงมันมันไม่ใช่กรณีผิดเป็นครูแต่
00:16:42 → 00:16:47 ว่ามันเป็นแบบมันเป็นความแปลกอือ๋อมัน
00:16:47 → 00:16:50 เป็นความความมันสร้างความต่างใช่มั้ยคะ
00:16:50 → 00:16:53 เออใช่มันกลายเป็นความต่างเป็นความออ๋อผม
00:16:53 → 00:16:56 ทันทีปุ๊บผมนึกถึงสมัยเด็กๆเนี่ยพี่ห้อย
00:16:56 → 00:17:00 ผมเป็นคนสะผมสะสมแสตมป์อืค่ะสะสมสแตมป์
00:17:00 → 00:17:03 แล้วก็ทำสมุดเป็นเล่มๆเลยนะค่ะทุกวันนี้
00:17:03 → 00:17:06 ยังเก็บอยู่สะสมมา 50 ปีแล้วเนี่ยเออแต่
00:17:06 → 00:17:08 ยุคหลังนี้ไม่ค่อยมีคนส่งจดหมายแล้วเราก็
00:17:08 → 00:17:11 ไม่มีสแตมป์ละใชใช่อเงี้ยแต่ยุคที่ยัง
00:17:11 → 00:17:13 นั่นอยู่เนี่ยผมสะสมสแตมป์เนี่ยมันจะมี
00:17:13 → 00:17:17 สแตมป์บางสแตมป์บางอันนะพี่อ้อยสมมุติว่า
00:17:17 → 00:17:19 เราไปซื้อสแตมป์มาจากไปรษณีย์นะอือสแตมป์
00:17:20 → 00:17:22 ราคาเ้าบอกการซื้อแสตมป์เก็บเนี่ยมันเป็น
00:17:22 → 00:17:26 การเป็นการออมเงินที่ดีนะเป็นการลงทุนที่
00:17:26 → 00:17:29 ดีคือสแตมป์หน้าแสตมป์ตอนที่เเบอกว่า
00:17:29 → 00:17:32 สแตมป์นี้ราคา 5 บาทสมมุติว่าแล้วเราไป
00:17:32 → 00:17:37 ซื้อวันที่เค้าเปิดขายวันแรกอือแล้วมา
00:17:37 → 00:17:39 เป็นชุดอย่างเงี้ยแล้วเค้าก็จะมีสแตมป์
00:17:39 → 00:17:41 ว่าขายวันแรกอะไรอย่าเงี้ยราคาเก็บไว้
00:17:41 → 00:17:44 เป็น 10 ปีเนี่ยราคาขึ้นหมดเลยออือเบอก
00:17:44 → 00:17:46 อันนี้เป็นการลงทุนอืแต่คราวนี้มันมี
00:17:46 → 00:17:49 แสตมป์บางแสตมป์บางอันเพี่อ้อยอือที่เรา
00:17:49 → 00:17:52 ใช้แล้วด้วยนะค่ะอ๋อเหรอคะสแตมป์ใช้แล้ว
00:17:52 → 00:17:55 กับสแตมป์ยังไม่ใช้เนี่ยราคาก็จะต่างกันอ
00:17:55 → 00:17:58 อือนะแสตมป์ใช้แล้วมันจะมีข้อสังเกตตรง
00:17:58 → 00:18:03 ไหนไหนฮะสแตมป์พอเราแปะไปที่2องมันจะมี
00:18:03 → 00:18:06 หมึกดำๆปั๊มใช่ๆว่าไอ้นี้ส่งวันที่เท่า
00:18:06 → 00:18:09 ไหร่ค่ะจากไปรษณีย์ที่ไหนอะไรอย่างเงี้ย
00:18:09 → 00:18:12 นะเนี่ยผมก็จะแสตมป์ลงไปีงนั้นน่ะคราวนี้
00:18:12 → 00:18:15 มีอยู่วันนึงผมก็ไปเจอแสตมป์อันนึงที่มัน
00:18:15 → 00:18:19 ใช้แล้วเออก็โดนตัไปค่ะแต่กลายเป็นว่า
00:18:19 → 00:18:25 เป็นแสตมป์ใช้แล้วที่มีราคาสูงเป็นพิเศษอ
00:18:25 → 00:18:28 เพราะว่าไอ้ตัวที่แสตมป์อ่ะเวลาที่เา้าจะ
00:18:28 → 00:18:31 ทำปามปั๊มว่าไปรษณีย์ไทยสมมุติคำเนี้ย
00:18:31 → 00:18:34 ปั๊มลงไปเนี่ยอค่ะมันเกิดความผิดพลาดอะไร
00:18:34 → 00:18:36 ก็ไม่รู้เวลาที่สำนักงานไปรษณีย์แห่งนั้น
00:18:36 → 00:18:39 เนี่ยไปสั่งทำตายางอ่ะออน่าจะให้
00:18:39 → 00:18:43 อาร์ตเวิร์คร้านผิดอือเป็นเป็น
00:18:43 → 00:18:47 อาร์ตเวิร์คผิดด้านอ๋อเหมือนเหมือนรีเวส
00:18:47 → 00:18:51 รีเวสกับซ้ายขวาอ่าเพราะฉะนั้นพอปั๊มลงไป
00:18:51 → 00:18:53 มันจะไม่ได้พิมพ์มันจะไม่ได้อ่านว่า
00:18:53 → 00:18:56 ประเทศไทยมันจะเป็นยอยักษ์ททหารมเมื่อ
00:18:57 → 00:19:01 ไหร่เอมางี้ก็กลับด้วยคือกลับด้านอย่าง
00:19:01 → 00:19:04 เงี้ยแล้วก็ใช้ไปสักพักนึงโดยที่ไม่รู้
00:19:04 → 00:19:07 ตัวพอมาสังเกตว่าเ้าผิดก็ก็เลิกใช้ออฮะ
00:19:07 → 00:19:11 เพราะฉนั้นใครที่เคยได้สแตมป์ที่ถูกปั๊ม
00:19:11 → 00:19:14 โดยไอ้อย่างเงี้ยออฮสแตมป์นั้นน่ะเป็นลิม
00:19:15 → 00:19:19 Edition ออก็คือเกิดจากความผิดพลาดเออ
00:19:19 → 00:19:24 แล้วราคาแพงเลยออืก็สะสมเข้าหากันเลยนั่น
00:19:24 → 00:19:29 น่ะโอพี่วีรวยแล้วเงี้ยค่ะคืออันนี้คือ
00:19:29 → 00:19:31 ที่ผมอยากจะบอกเลยก็คือว่า limited
00:19:31 → 00:19:34 edition เพเพพอผมชอบที่พี่อ้อยเปิด
00:19:34 → 00:19:37 ประเด็นมานะว่าอ่า limited edition ถ้า
00:19:37 → 00:19:41 เป็นสินค้าใครๆต่างเสาะแสวงหาอแต่พอพูด
00:19:41 → 00:19:44 ถึง limited edition ที่เป็นชีวิตอใครๆ
00:19:44 → 00:19:47 ต่างสายหน้าไม่อยากมีนะอืเพราะมนุษย์อยาก
00:19:47 → 00:19:52 มีชีวิตเหมือนๆเหมือนๆกันอืใช่ใช่ป่ะก็ไป
00:19:52 → 00:19:57 ในวิถีที่เทรนด์ไปยังไงเทคโนโลยีไปยังไง
00:19:57 → 00:20:00 ก็ไปตามตอนเรียนก็เรียนโรงเรียนนี้โรง
00:20:00 → 00:20:04 เรียนดังๆก็แห่กันไปเรียนเรียนจบมาก็เท
00:20:04 → 00:20:07 ติดมหาวิลัยดังๆก็แห่กันไปเรียนค่ะไป
00:20:07 → 00:20:11 เรียนคณะดังๆก็แห่กันไปเรียนจบมาแล้วก็
00:20:11 → 00:20:15 แห่กันไปทำงานตามๆบริษัทใหญ่ๆที่ทุกคนคือ
00:20:15 → 00:20:19 ทุกคนกลายเป็นพพูดถึงชีวิตกระแตามอือไม่
00:20:19 → 00:20:22 อยากจะเป็น limited อยากเป็นกอปี้อ้าใช่
00:20:22 → 00:20:27 เพราะฉะนั้นซึ่งในความเป็นจริงชีวิตเริ่ม
00:20:27 → 00:20:31 ต้นด้วยิิมีใครเหมือนใครใช่เออโอ้โห
00:20:31 → 00:20:34 ประเด็นนี้ดีมากเลยฮคุณผู้ฟัง
00:20:34 → 00:20:37 อแล้วอีกประเด็นนึงที่เราคุยกันมาตั้ง
00:20:37 → 00:20:40 ตั้งแต่ต้นถึงเรื่องิก็คือว่าถ้าเรารู้
00:20:40 → 00:20:43 แล้วเราเห็นคุณค่าของความเป็น limited
00:20:43 → 00:20:47 ค่ะเราจะอยู่กับมันแล้วก็ภูมิใจมันแล้วก็
00:20:47 → 00:20:50 ไอ้ที่เราไม่เหมือนใครเนี่ยทั้งบวกและลบอ
00:20:50 → 00:20:54 อดีหมดใช่ๆๆแล้วก็ไม่ต้องกังวลด้วยว่า
00:20:54 → 00:20:56 เฮ้ยทำไมฉันไม่เหมือนเค้าอะไรอย่าเงี้ย
00:20:56 → 00:21:01 ใช่ๆคนส่วนใหญ่จะจะอะไรนะจะแครกับคำว่า
00:21:01 → 00:21:04 ไม่เข้าพวกเออแต่ปรากฏว่าไอ้ไม่เข้าพวก
00:21:04 → 00:21:08 เนี่ยโอ้โหสร้างความมหัศจรรย์มาแล้วมาก
00:21:08 → 00:21:11 มายเหมือนปีที่แล้วที่หนังไทยโด่งดัง
00:21:11 → 00:21:16 มหาศาลน่ะที่เ้าเรียกว่าเรื่องเจ้าของ
00:21:16 → 00:21:19 เรื่องเหรอหรือผู้ผู้กำกับเหรอหรือเจ้า
00:21:19 → 00:21:22 ของเรื่องจำไม่ได้ล่ะที่เขามีความแปลกไม่
00:21:22 → 00:21:25 เหมือนใครที่เป็นอีสานเออแล้วเก็สร้าง
00:21:25 → 00:21:28 อะไรที่ที่แบบเป็นหนังที่ไม่คิดเลยว่ามัน
00:21:28 → 00:21:31 จะโด่งดังไปทั่วไปไปทั่วโลกขนาดไหนใช่ๆ
00:21:31 → 00:21:34 แล้วกลายเป็นทำรายได้มหาศาลใช่เพราะว่า
00:21:34 → 00:21:37 อันนี้ก็คือเเยืนหยัดเ้ามีความเป็น
00:21:37 → 00:21:40 limited edition เ้ารู้ตัวแล้วเยอมรับ
00:21:40 → 00:21:44 มันใช่ๆแล้วก็ไม่กังวลเลยไม่กังวลว่าใคร
00:21:44 → 00:21:48 จะมองว่าเฮ้ยฉันบ้านนอกฉันพูดอีสานชัน
00:21:48 → 00:21:50 อะไรอย่างเงี้ยเออแล้วเขาก็เป็นตัวของเขา
00:21:50 → 00:21:53 เองอย่างมีความสุขเออแล้วพอโอกาสมาเขาก็
00:21:53 → 00:21:57 จะเอา limited edition ของเขาเนี่ยเอไป
00:21:57 → 00:22:00 สร้างอะไรบางอย่างโอเพราะฉะนั้นคุณผู้ฟัง
00:22:00 → 00:22:02 ครับวันนี้ถ้าเกิดใครฟังตอนนี้ที่เป็น
00:22:02 → 00:22:06 limited edition แล้วเนี่ยนะลองพยายาม
00:22:06 → 00:22:09 หาหาความ limited หาความเฉพาะตัวของเรา
00:22:09 → 00:22:13 อ่ะค่ะในชีวิตเราเนี่ยค่ะทั้งทุกเรื่อง
00:22:13 → 00:22:16 ทุกเรื่องทั้งดีไม่ดีทั้งบวกทั้งลบทั้ง
00:22:16 → 00:22:18 จุดแข็งจุดอ่อนเนี่ยรู้ให้ครบเลยขอให้รู้
00:22:18 → 00:22:24 เลยค่ะนะส่วนดีก็ชื่นชมนะฮแล้วก็พัฒนาต่อ
00:22:24 → 00:22:26 เห็นคุณค่าแล้วพัฒนาต่อแล้วทำให้เกิด
00:22:26 → 00:22:29 ประโยชน์ในชีวิตเอใช่ส่วนส่วนถ้ามันเป็น
00:22:29 → 00:22:33 ในเชิงลบค่ะที่ต้องปรับปรุงตัวเพะก็จะได้
00:22:33 → 00:22:36 ปรับปรุงตัวออ่าระว่างแล้วก็ปรับปรุงจุด
00:22:36 → 00:22:40 อ่อนให้มันอ่อนน้อยลงให้มันแข็งแรงขึ้น
00:22:40 → 00:22:43 เนี่ยแล้ววันนั้นเนี่ยผมก็นึกไปถึงไม้
00:22:43 → 00:22:46 ไอติมนะพี่อ้อยแล้วกระบวนการของไม้ไอติม
00:22:46 → 00:22:50 สุดยอดเพื่อที่จะให้เขาเข้าใจิิความเฉพาะ
00:22:50 → 00:22:53 ของแต่ละคนเนี่ยอหลังจากนั้นผมก็ใช้ไม้
00:22:53 → 00:22:56 ไอติมเนี่ยมันมีเขียนชื่อเขอยู่ใช่มั้ย
00:22:56 → 00:22:59 หลังจากนั้นผมก็ทำกระบวนการต่อให้เหามี
00:22:59 → 00:23:04 ต่อมีกระบวนการต่อก็คือให้เขาหาข้อดีข้อ
00:23:04 → 00:23:08 เสียของตัวเองค่ะหาเรื่องราวว่าชีวิตเค้า
00:23:08 → 00:23:12 มีอะไรดีเค้าชอบอะไรเค้าถนัดอะไรอืคุณใน
00:23:12 → 00:23:15 ลักษณะนิสัยเค้าเนี่ยเป็นยังไงอะไรอย่าง
00:23:15 → 00:23:17 เงี้ยแล้วให้เพื่อนๆเนี่ยช่วยกัน
00:23:17 → 00:23:22 คอนเฟิร์มไขว้ 3-4 คนช่วยกันคอนเฟิร์มอื
00:23:22 → 00:23:25 ว่าคุณเป็นคนมีน้ำใจอะไรอย่างเงี้ยอเนี่ย
00:23:25 → 00:23:27 ช่วยกันหาหาสิ่งเหล่านั้นปึ๊บเนี่ยเพื่อ
00:23:27 → 00:23:29 ให้เค้า
00:23:29 → 00:23:32 ค้นหาให้ให้ชัดเจนในเรื่องของความเฉพาะ
00:23:32 → 00:23:36 ตัวของตัวเองอ่ะค่ะให้ได้มากที่สุดแล้ว
00:23:36 → 00:23:40 ก็ผมให้บันทึกสิ่งที่ค้นหาเจอในหลักสูตร
00:23:40 → 00:23:43 เนี้ยอืลงไปในไม้ไอติมนี่แหละโอ้อีกด้าน
00:23:43 → 00:23:47 นึงอีกด้านนึงโอ้เียนลไปน่ารักจังเลย
00:23:47 → 00:23:50 เสร็จแล้วก็ให้เค้าเอาสิ่งเนี้ยกลับไป
00:23:50 → 00:23:54 เป็นอืเอาไว้เตือนความจำตัวเองกลับบ้านไป
00:23:54 → 00:23:58 เลยอืน่ารักอเป็นไม้ไอติมประวัติศาสตร์
00:23:58 → 00:24:01 ค่ะใช่ๆๆน่ารักจังเลยเพราะฉะนั้นเนี่ยก็
00:24:01 → 00:24:04 เป็นทุกอย่างนี้จริงๆพี่อ้อยรู้มั้ยว่า
00:24:04 → 00:24:07 ไอ้ไอทุกอย่างที่เรามองเผลินๆเนี่ยเราจะ
00:24:07 → 00:24:10 บอกว่ามันมมันก็เหมือนๆกันน่ะแต่ในความ
00:24:10 → 00:24:14 เป็นจริงไม่มีอะไรเหมือนอะไรอืไม่ว่าจะ
00:24:14 → 00:24:16 เป็นไม้ไอติมนะพี่น้อยหรือแม้กระทั่งก้อน
00:24:16 → 00:24:21 หินสักก้อนนึงใช่ๆไม่มีเหมือนยังไงก็ต่าง
00:24:21 → 00:24:24 ยังไงก็ต่างเพราะฉะนั้นก็คุณผู้ฟังครับ
00:24:24 → 00:24:26 รายการสัยกรรมคววามสุขนะฮะวันนี้ก็มาชวน
00:24:26 → 00:24:31 คุณผู้ฟังเนี่ยคนหาความพิเศษความจำเพาะอ
00:24:31 → 00:24:35 ของของชีวิตของเราเองค่ะในทุกแง่ค่ะถ้า
00:24:35 → 00:24:39 แง่บวกก็เห็นคุณค่าแล้วก็ชื่นชมแล้วใช้
00:24:39 → 00:24:43 ประโยชน์ค่ะถ้าเป็นแง่ลบก็พัฒนาตัวเองนะ
00:24:43 → 00:24:46 ครับวันนี้ผมและพี่อ้อยก็ต้องลาไปก่อนนะ
00:24:46 → 00:24:50 ครับสวัสดีครับสวัสดี
00:24:50 → 00:24:53 ค่ะติดตามรายการทางเว็บไซต์และ
00:24:53 → 00:24:57 แอปพลิเคชันของไย PBS podcast spotify
00:24:57 → 00:24:59 Sou Cloud Google podcast Apple
00:24:59 → 00:25:03 podcast และ YouTube Channel Thai PBS
00:25:03 → 00:25:06 podcast Thai PBS podcast View the
00:25:06 → 00:25:08 world via The Voice
00:25:08 → 00:25:14 [เพลง]